Lijf & Lijn
alle pijlers
Echt van jezelf houden, dan automatisch slank?
maandag 21 juni 2010 om 22:44
Hoi mede-forummers,
Ik lees momenteel een boek waarin te lezen staat; "van jezelf houden zal ....bla...blabla.... en zelfs je lichaamsgewicht normaliseren."
Nu zie ik hier best een logische oorzaak-gevolgtrekking, maar ik kan ook terugkaatsen: "Wat als je je echt heerlijk voelt bij jezelf, maar toch heel graag veel eet, of een overduidelijke vette hap-liefhebber bent? OF je nou eenmaal bijzonder graag aan zoetigheden tegoed doet?"
Blijft die theorie dan nog overeind? Is het zo dat je wanneer jezelf echt heel erg de moeite waard vind, je automatisch kiest voor heel gezond, lekker bewegen en je leven inrichten met activiteiten waar je van geniet?
Vandaar nu deze vraag: wat voor idee heb jij, als mede-lijf- en lijnforummer hierover? Hoe werkt dit voor jouzelf?
Op dit moment, denk ik dat er absoluut een kern van waarheid in zit, met name wanneer je te maken hebt met emotie-eten dat voorkomt uit jezelf inderdaad niet zo goed vinden. Maar verder is dit voor mij nog een enigszins onduidelijk concept.
Ik ben dus benieuwd naar jullie reacties!
(Ik zal morgen reageren, aangezien manlief me nu toch echt graag op de bank wil hebben
)
Ik lees momenteel een boek waarin te lezen staat; "van jezelf houden zal ....bla...blabla.... en zelfs je lichaamsgewicht normaliseren."
Nu zie ik hier best een logische oorzaak-gevolgtrekking, maar ik kan ook terugkaatsen: "Wat als je je echt heerlijk voelt bij jezelf, maar toch heel graag veel eet, of een overduidelijke vette hap-liefhebber bent? OF je nou eenmaal bijzonder graag aan zoetigheden tegoed doet?"
Blijft die theorie dan nog overeind? Is het zo dat je wanneer jezelf echt heel erg de moeite waard vind, je automatisch kiest voor heel gezond, lekker bewegen en je leven inrichten met activiteiten waar je van geniet?
Vandaar nu deze vraag: wat voor idee heb jij, als mede-lijf- en lijnforummer hierover? Hoe werkt dit voor jouzelf?
Op dit moment, denk ik dat er absoluut een kern van waarheid in zit, met name wanneer je te maken hebt met emotie-eten dat voorkomt uit jezelf inderdaad niet zo goed vinden. Maar verder is dit voor mij nog een enigszins onduidelijk concept.
Ik ben dus benieuwd naar jullie reacties!
(Ik zal morgen reageren, aangezien manlief me nu toch echt graag op de bank wil hebben
)
dinsdag 22 juni 2010 om 08:57
Ik ben het wel met de stelling eens. Ik heb ook altijd veel gesnoept, omdat ik het gewoon lekker vond. Ook wel emo-eten, als ik ongesteld was, niet lekker in mijn vel zat, moe was, chagrijnig was enz. Of sociaal eten. Of eten uit automatisme.
Een heleboel redenen om te eten dus, waardoor ik te veel en te ongezond at. Ook best gezonde dingen hoor, maar al met al toch niet echt een gezond eetpatroon. Daarnaast deed ik weinig aan sport. Mijn idee van een avondje ontspannen en genieten was op de bank voor de tv met een reep chocola en een kop thee (en dar bleef het dan niet bij).
Toch knaagde het, ik voelde ergens wel aan dat het niet klopte. Dat ik niet goed voor mezelf zorgde maar dat dat ongezonde gedrag toch heel verleidelijk was. Het voelt toch veel lekkerder om als je moe bent met een kant-en-klaarmaaltijd op de bank te ploffen dan om vers te gaan koken en daarna nog te gaan sporten?
Nu heb ik het roer omgegooid. Ik sport sinds een tijd dagelijks een halfuur (ja, ik geloof het zelf niet ) en ben sinds een paar maanden begonnen bewust en gezond te eten. En tot mijn eigen verbazing vind ik dat ontzettend fijn! Ik maak allerlei nieuwe recepten klaar, probeer nieuwe ingrediënten uit, dek vrolijke tafels vol met vers brood, salade, fruit, heerlijk gezond beleg. Ik heb nog steeds wel zin in iets zouts te knabbelen of (vooral) chocola en ik pak dat dan ook wel eens. Maar niet meer zo mateloos, niet meer een heel pak, zak of reep wegstouwen maar ik geniet er dan ook echt van.
Ik heb altijd wel gevonden dat ik van mezelf hield, maar in mijn gedrag zijn toch een aantal dingen waaruit dat weinig blijkt, waaronder mijn eetgedrag. Het is dus niet zwartwit, denk ik, maar ik denk dat goed voor jezelf, voor je lijf en je gezondheid zorgen wel een blijk van liefde voor jezelf is. En doordat je het doet, ga je jezelf ook steeds meer waarderen en zo kom je in wat ik een virtuele cirkel noem. Ook fysiek trouwens, want door gezond te eten en te sporten krijg je meer energie. Die moeie momenten komen dan minder vaak voor.
Voorheen zat ik in een vicieuze cirkel, doordat ik me vaak schuldig of rot voelde als ik had toegegeven aan mijn drang om te eten/snoepen. Plus dat ik ook overgewicht kreeg (niet enorm maar toch niet fijn) waardoor ik minder lekker in mijn vel zat en minder positief over mezelf dacht.
Voor mij heeft het schrijven op het topic "Eten met je verstand" heel veel uitgemaakt. Daar gaat het ook over de achterliggende redenen waarom je eet, en over je bewust worden van wat je eet. Wat dat ook is. Als je bewust eet, ga je vanzelf sneller voor gezond kiezen.
Een heleboel redenen om te eten dus, waardoor ik te veel en te ongezond at. Ook best gezonde dingen hoor, maar al met al toch niet echt een gezond eetpatroon. Daarnaast deed ik weinig aan sport. Mijn idee van een avondje ontspannen en genieten was op de bank voor de tv met een reep chocola en een kop thee (en dar bleef het dan niet bij).
Toch knaagde het, ik voelde ergens wel aan dat het niet klopte. Dat ik niet goed voor mezelf zorgde maar dat dat ongezonde gedrag toch heel verleidelijk was. Het voelt toch veel lekkerder om als je moe bent met een kant-en-klaarmaaltijd op de bank te ploffen dan om vers te gaan koken en daarna nog te gaan sporten?
Nu heb ik het roer omgegooid. Ik sport sinds een tijd dagelijks een halfuur (ja, ik geloof het zelf niet ) en ben sinds een paar maanden begonnen bewust en gezond te eten. En tot mijn eigen verbazing vind ik dat ontzettend fijn! Ik maak allerlei nieuwe recepten klaar, probeer nieuwe ingrediënten uit, dek vrolijke tafels vol met vers brood, salade, fruit, heerlijk gezond beleg. Ik heb nog steeds wel zin in iets zouts te knabbelen of (vooral) chocola en ik pak dat dan ook wel eens. Maar niet meer zo mateloos, niet meer een heel pak, zak of reep wegstouwen maar ik geniet er dan ook echt van.
Ik heb altijd wel gevonden dat ik van mezelf hield, maar in mijn gedrag zijn toch een aantal dingen waaruit dat weinig blijkt, waaronder mijn eetgedrag. Het is dus niet zwartwit, denk ik, maar ik denk dat goed voor jezelf, voor je lijf en je gezondheid zorgen wel een blijk van liefde voor jezelf is. En doordat je het doet, ga je jezelf ook steeds meer waarderen en zo kom je in wat ik een virtuele cirkel noem. Ook fysiek trouwens, want door gezond te eten en te sporten krijg je meer energie. Die moeie momenten komen dan minder vaak voor.
Voorheen zat ik in een vicieuze cirkel, doordat ik me vaak schuldig of rot voelde als ik had toegegeven aan mijn drang om te eten/snoepen. Plus dat ik ook overgewicht kreeg (niet enorm maar toch niet fijn) waardoor ik minder lekker in mijn vel zat en minder positief over mezelf dacht.
Voor mij heeft het schrijven op het topic "Eten met je verstand" heel veel uitgemaakt. Daar gaat het ook over de achterliggende redenen waarom je eet, en over je bewust worden van wat je eet. Wat dat ook is. Als je bewust eet, ga je vanzelf sneller voor gezond kiezen.
Ga in therapie!
dinsdag 22 juni 2010 om 09:05
Dolphin, ik geloof niet dat het zo veel met discipline en wilskracht te maken heeft. Het gaat er vooral om wát je wilt. Als je wilt snoepen, kun je namelijk behoorlijk wat doorzettingsvermogen en wilskracht aan de dag leggen om aan snoep te komen (zeg ik uit ervaring ). Dat is dan wat je wil!
Ik heb er vrij lang over gedaan voordat ik de stap naar bewust eten kon zetten. Ik probeerde het al een paar keer maar ik was er gewoonweg niet aan toe (te veel shit in mijn leven, ik kon dat er niet ook nog 'bij hebben'). Nu was ik er blijkbaar wel aan toe. Maar het grappige is, het voelt helemaal niet alsof ik mezelf iets ontzeg, maar juist alsof ik mezelf iets cadeau doe. Dat had ik niet verwacht, ik dacht juist dat ik heel erg een gevoel van gemis zou hebben en dingen "niet mogen".
Het aardige is: ik mag alles, ik ben namelijk zelf de baas Het enige verschil is dat ik nu nadenk voordat ik iets eet, en als ik het eet dan is het dus een bewuste keuze, ook als het iets ongezonds is.
Ik had trouwens ook altijd het idee dat ik nooit meer slank zou worden, omdat ik gewoon geen afstand wilde doen van al die lekkere dingen. Nu geloof ik dat ik wel weer slank zal worden, omdat ik van gezond eten en bewegen wel naar een gezond gewicht toe moét gaan. Daar is het me niet om te doen, maar het is wel een heel fijne bijkomstigheid
Ik heb er vrij lang over gedaan voordat ik de stap naar bewust eten kon zetten. Ik probeerde het al een paar keer maar ik was er gewoonweg niet aan toe (te veel shit in mijn leven, ik kon dat er niet ook nog 'bij hebben'). Nu was ik er blijkbaar wel aan toe. Maar het grappige is, het voelt helemaal niet alsof ik mezelf iets ontzeg, maar juist alsof ik mezelf iets cadeau doe. Dat had ik niet verwacht, ik dacht juist dat ik heel erg een gevoel van gemis zou hebben en dingen "niet mogen".
Het aardige is: ik mag alles, ik ben namelijk zelf de baas Het enige verschil is dat ik nu nadenk voordat ik iets eet, en als ik het eet dan is het dus een bewuste keuze, ook als het iets ongezonds is.
Ik had trouwens ook altijd het idee dat ik nooit meer slank zou worden, omdat ik gewoon geen afstand wilde doen van al die lekkere dingen. Nu geloof ik dat ik wel weer slank zal worden, omdat ik van gezond eten en bewegen wel naar een gezond gewicht toe moét gaan. Daar is het me niet om te doen, maar het is wel een heel fijne bijkomstigheid
Ga in therapie!
dinsdag 22 juni 2010 om 09:10
ik weet niet of ik het met de stelling eens ben. Ik hou van mezelf en ben erg slank, maar ik eet waar ik zin in heb. Dus ook snoep, chocola, of een keer een vette hap. Ik zorg goed voor mezelf en ga bv. slapen als ik moe ben, kook lekker ook als ik alleen eet, etc. Maar dat het me nou echt moeite kost... nee. Het gaat toevallig zo. Stel dat ik veel dikker zou zijn en dan mezelf zou moeten dwingen om af te vallen, te sporten terwijl ik er niet van hou, mezelf eten moet ontzeggen waar ik wel zin in heb.... dan weet ik niet of ik dat zou doen, of ik dat zou kunnen en of ik dat zou willen.
dinsdag 22 juni 2010 om 09:16
quote:singalala schreef op 22 juni 2010 @ 00:49:
En goed voor je lichaam zorgen (en daar bedoel ik niet mee nooit een patatje eten) door lekkere doucheproducten te gebruiken, eens naar de schoonheidsspecialiste te gaan, evt sporten, gezond ten ipv voor een snelle hap gaan..... dat doe je als je jezelf het waard vind.
Maar ik vind mezelf het ook waard om heerlijk voor te koken, ik geniet enorm van lekker eten, het is één van de grootste plezieren in mijn leven.
Ik geniet trouwens ook enorm van mijn slanke lijf en ben er gek op.
Maar als ik moet kiezen tussen "mezelf genoeg waard vinden om lekker voor te koken" en "mezelf genoeg waard vinden om in die minijurk mijn lichaam te showen" weet ik niet wat ik kies. Ik vind elke dag een shake ipv écht eten nou ook niet echt overlopen van liefde voor jezelf. Hier Margaretha, speciaal voor jou, geniet er maar lekker van hè
Ik hoop dat als ik dikker zou zijn, en dat gewoon mij normale lichaamsstructuur zou zijn, ik zoveel van mezelf zou houden dat ik dat zou kunnen accepteren en omarmen, en mijn lijf niet zou haten. Even het écht obees dik uitgezonderd, dat is natuurlijk nooit gezond en ook niet mooi (en ik geloof niet dat iemand zich er fijn bij voelt). Ik pik in elk geval de dikke vrouwen die hun lijf de bom vinden er zo uit, en de dikke vrouwen die hun lichaam walgelijk vinden ook. De eersten zijn altijd mooier dan de laatsten.
En goed voor je lichaam zorgen (en daar bedoel ik niet mee nooit een patatje eten) door lekkere doucheproducten te gebruiken, eens naar de schoonheidsspecialiste te gaan, evt sporten, gezond ten ipv voor een snelle hap gaan..... dat doe je als je jezelf het waard vind.
Maar ik vind mezelf het ook waard om heerlijk voor te koken, ik geniet enorm van lekker eten, het is één van de grootste plezieren in mijn leven.
Ik geniet trouwens ook enorm van mijn slanke lijf en ben er gek op.
Maar als ik moet kiezen tussen "mezelf genoeg waard vinden om lekker voor te koken" en "mezelf genoeg waard vinden om in die minijurk mijn lichaam te showen" weet ik niet wat ik kies. Ik vind elke dag een shake ipv écht eten nou ook niet echt overlopen van liefde voor jezelf. Hier Margaretha, speciaal voor jou, geniet er maar lekker van hè
Ik hoop dat als ik dikker zou zijn, en dat gewoon mij normale lichaamsstructuur zou zijn, ik zoveel van mezelf zou houden dat ik dat zou kunnen accepteren en omarmen, en mijn lijf niet zou haten. Even het écht obees dik uitgezonderd, dat is natuurlijk nooit gezond en ook niet mooi (en ik geloof niet dat iemand zich er fijn bij voelt). Ik pik in elk geval de dikke vrouwen die hun lijf de bom vinden er zo uit, en de dikke vrouwen die hun lichaam walgelijk vinden ook. De eersten zijn altijd mooier dan de laatsten.
dinsdag 22 juni 2010 om 09:22
Runner84: Dank je voor de uitleg, maar wat is dan de reden dat je het veel vaker hoort bij vrouwen?
Ik eet wanneer ik er zin in heb, maar moet mezef er soms ook toe zetten, al heb ik weinig op. Dan voel ik (helaas) geen lekker stofje vrijkomen.
dubiootje: ik denk ook dat het zo werkt. mooi geschreven en, gefeliciteerd
Ik eet wanneer ik er zin in heb, maar moet mezef er soms ook toe zetten, al heb ik weinig op. Dan voel ik (helaas) geen lekker stofje vrijkomen.
dubiootje: ik denk ook dat het zo werkt. mooi geschreven en, gefeliciteerd
dinsdag 22 juni 2010 om 09:25
Ik dacht er nog even over na en denk dat ik gewoon geluk heb dat ik snel genoeg heb gehad. Ik ben dol op pizza, maar krijg niet snel een hele weg. Net voor mijn ontbijt heb ik zelfgemaakte clafoutis op en de rest ga ik nu weggeven of invriezen want dat hoef ik voorlopig niet meer. zo eet ik altijd precies aar ik zin in heb maar ik kan er moeilijk dik van worden omdat ik snel niet meer hoef. Wat ik zou doen als dat niet het geval was weet ik niet.
Ik woon in het buitenland en één van de eerste keren dat ik terug ging naar Nederland heb ik zó veel gegeten, ik voelde me gewoon niet lekker maar voelde toch die drang nog die bokkenpoot of roze koek te pakken (straks kan het immers niet meer). Dat was geen prettig gevoel eerlijk gezegd.
Ik woon in het buitenland en één van de eerste keren dat ik terug ging naar Nederland heb ik zó veel gegeten, ik voelde me gewoon niet lekker maar voelde toch die drang nog die bokkenpoot of roze koek te pakken (straks kan het immers niet meer). Dat was geen prettig gevoel eerlijk gezegd.
dinsdag 22 juni 2010 om 09:26
Runner84: Dank je voor de uitleg, maar wat is dan de reden dat je het veel vaker hoort bij vrouwen?
Ik eet wanneer ik er zin in heb, maar moet mezef er soms ook toe zetten, al heb ik weinig op. Dan voel ik (helaas) geen lekker stofje vrijkomen.
dubiootje: ik denk ook dat het zo werkt. mooi geschreven en, gefeliciteerd
Ik eet wanneer ik er zin in heb, maar moet mezef er soms ook toe zetten, al heb ik weinig op. Dan voel ik (helaas) geen lekker stofje vrijkomen.
dubiootje: ik denk ook dat het zo werkt. mooi geschreven en, gefeliciteerd
dinsdag 22 juni 2010 om 09:28
Margaretha, ik vind het klinken alsof jij heel gezond met je lichaam omgaat en goed voor jezelf zorgt. Af en toe een uitspatting hoort daarbij, genieten van eten (juist) ook! Ik denk niet dat gezond eten gaat om jezelf permanent op een dieet van bleekselderij en slablaadjes zetten, maar juist van een goede en lekkere balans. Goed voor jezelf zorgen kan toch nooit gaan om jezelf ellendig voelen?
Ik denk dat het niet zo toevallig is dat je slank bent, maar dat dat komt omdat je van nature lief voor je lijf bent.
Ik denk dat het niet zo toevallig is dat je slank bent, maar dat dat komt omdat je van nature lief voor je lijf bent.
Ga in therapie!
dinsdag 22 juni 2010 om 09:29
dinsdag 22 juni 2010 om 09:38
dinsdag 22 juni 2010 om 09:42
Ik denk dat niet omdat je schrijft dat je slank bent, maar om hoe je schrijft dat je met eten omgaat. Ik kan het natuurlijk niet echt beoordelen, want ik ken je niet Ik denk in het algemeen dat het logisch is dat mensen slank zijn die, zoals jij, genieten van lekker eten maar daar ook een rem op hebben.
Ga in therapie!
dinsdag 22 juni 2010 om 09:49
Ik ben het er niet helemaal mee eens. Als ik namelijk niet lekker in mijn vel zit, kan ik namelijk niet eten.
Dus net het omgekeerde.
Wel is het denk ik zo dat je, wat iemand al eerder zei, wanneer je gelukkig bent je je lijft niet als een afvalbak gebruikt! Maar snoep op zijn tijd met mate moet kunnen!
Dus net het omgekeerde.
Wel is het denk ik zo dat je, wat iemand al eerder zei, wanneer je gelukkig bent je je lijft niet als een afvalbak gebruikt! Maar snoep op zijn tijd met mate moet kunnen!
dinsdag 22 juni 2010 om 10:21
Ja ik snap wat je bedoelt Dubiootje, ik durf alleen niet te zeggen dat dat voor dikkere mensen anders zou zijn. Ik denk wel dat ze meer eten en/of minder bewegen, maar ik vind het wel een snelle conclusie om te denken dat zij op een rare of andere manier dan ik met eten om zouden gaan. Bij mij in de klas zaten vroeger al kindjes die dikker waren dan anderen, zelfs trouwens bij mij thuis, mijn broer en ik waren lange latten en mijn andere broertje was altijd een mollig kindje.
dinsdag 22 juni 2010 om 10:46
quote:Juf_achterbak schreef op 22 juni 2010 @ 00:28:
Het zou makkelijk zijn als het zo zou werken lichtpuntjes....Ja zeker... Ik kamp er ook iedere dag mee.. Ben ook wel min of meer verslaafd aan eten.. lekker eten... maar ze zeggen dat het een teken van onvrede is, ook verveling zal het zijn.. maar het is heel erg moeilijk!
Het zou makkelijk zijn als het zo zou werken lichtpuntjes....Ja zeker... Ik kamp er ook iedere dag mee.. Ben ook wel min of meer verslaafd aan eten.. lekker eten... maar ze zeggen dat het een teken van onvrede is, ook verveling zal het zijn.. maar het is heel erg moeilijk!
dinsdag 22 juni 2010 om 10:52
dinsdag 22 juni 2010 om 10:59
Kattenk0p, het kan denk ik twee kanten opgaan met niet goed voor jezelf zorgen. Of je eet te veel en wordt te dik, of je eet te weinig en wordt te mager. In beide gevallen ben je niet "slank". Ik vind de woorden uit het boek trouwens beter passen: het gaat meer om een normaal lichaamsgewicht dan om slank zijn. Als je langere tijd te veel of te weinig eet, zul je geen normaal gewicht houden.
Ga in therapie!
dinsdag 22 juni 2010 om 11:00
Ergens kan ik me wel vinden in je standpunt. Echter zou ik hem iets nuanceren.
Ik denk dat wanneer je van jezelf houdt, dat je goed voor jezelf zorgt. Hoe dat eruit ziet is voor iedereen anders. Sommige mensen verwennen zichzelf met lekker eten, en anderen zitten in de sportschool.
Op momenten dat ik goed in m'n vel zit eet ik goed, verzorg m'n lichaam goed en kleed me leuk aan.
Wanneer ik me niet goed voel eet ik niet, doe geen make-up op, en verslons. (sporten doe ik sowieso zelden)
Ik denk dat wanneer je van jezelf houdt, dat je goed voor jezelf zorgt. Hoe dat eruit ziet is voor iedereen anders. Sommige mensen verwennen zichzelf met lekker eten, en anderen zitten in de sportschool.
Op momenten dat ik goed in m'n vel zit eet ik goed, verzorg m'n lichaam goed en kleed me leuk aan.
Wanneer ik me niet goed voel eet ik niet, doe geen make-up op, en verslons. (sporten doe ik sowieso zelden)
dinsdag 22 juni 2010 om 11:01
Ik hou ook erg van lekker eten maar kan niet zeggen dat het komt door een gevoel van onvrede. Waarom zou iemand niet gewoon van lekker eten kunnen houden zonder een dieper liggende reden?
Ik ben happy en zeer tevreden met mezelf en mijn leven en eten speelt daarin een grote rol. Ik ben niet dik maar ook niet echt slank. Ik sport veel en daardoor kan ik genieten van eten en hoef ik mezelf geen echte beperkingen op te leggen. Dat betekent echter niet dat ik me volstop met snoep, taart, junkfood e.d., ik eet veel en gezond.
Ik ben happy en zeer tevreden met mezelf en mijn leven en eten speelt daarin een grote rol. Ik ben niet dik maar ook niet echt slank. Ik sport veel en daardoor kan ik genieten van eten en hoef ik mezelf geen echte beperkingen op te leggen. Dat betekent echter niet dat ik me volstop met snoep, taart, junkfood e.d., ik eet veel en gezond.
dinsdag 22 juni 2010 om 11:15
Ik denk dat slank een moeilijk woord is. Want wat is slank? Dat wil nog wel verschillen per een paar generaties.
Wat ik zelf heb gemerkt na al mijn geworstel met een es vroeger is dat ik me lekker voel in een gezond en niet te zwaar lijf. Dat ik moet eten om energie te hebben en dat als ik teveel eet, ik me niet lekker voel. En daar een balans in vinden. Dat is gelukt. Ik eet nu vanzelf met mate. Ik snoep met mate. Ik drink met mate. Enz.
Dat komt omdat ik van mijzelf ben gaan houden. En ook van mijn lijf, als ik soms terugdenk aan hoe erg ik mijn lijf haatte word ik daar verdrietig van.
Ik denk dus dat als je van jezelf en je lichaam houdt, je de juiste maat (en dan bedoel ik niet kledingmaat ) vindt voor jezelf, waar je je oprecht lekker bij voelt. Ik betwijfel of dat automatisch slank betekent.
En wat heerlijk Dubio dat je daar zo'n fijne weg in gevonden hebt .
Wat ik zelf heb gemerkt na al mijn geworstel met een es vroeger is dat ik me lekker voel in een gezond en niet te zwaar lijf. Dat ik moet eten om energie te hebben en dat als ik teveel eet, ik me niet lekker voel. En daar een balans in vinden. Dat is gelukt. Ik eet nu vanzelf met mate. Ik snoep met mate. Ik drink met mate. Enz.
Dat komt omdat ik van mijzelf ben gaan houden. En ook van mijn lijf, als ik soms terugdenk aan hoe erg ik mijn lijf haatte word ik daar verdrietig van.
Ik denk dus dat als je van jezelf en je lichaam houdt, je de juiste maat (en dan bedoel ik niet kledingmaat ) vindt voor jezelf, waar je je oprecht lekker bij voelt. Ik betwijfel of dat automatisch slank betekent.
En wat heerlijk Dubio dat je daar zo'n fijne weg in gevonden hebt .
dinsdag 22 juni 2010 om 11:35
dinsdag 22 juni 2010 om 11:43
En ikzelf heb geen aanleg om dik te worden, mijn vader bv. ook niet, maar ik kan je wel vertellen dat ik vanmorgen ontbeten heb met banket, straks voor de lunch een ovenschotel heb, later nog fruit, en vavond zal ik zeker nog wat kleins maken zoals linzensoep of een curry of whatever. Gisteravond heb ik een zakje snoep op en een bakje chips. Morgen ontbijt ik met een bak half kwark half slagroom met fruit er door. Mijn espresso drink ik met twee schepjes suiker. Elke week maak ik een taart. Ik vind niet dat ik een zieke manier van eten heb, maar ik denk wel dat als sommige andere mensen zo zouden eten ze veel dikker zouden zijn dan ik. Ik weeg 63 kg. bij 1.75 en word gewoon niet dikker. Elke dag loop ik twee keer 2 km. naar het werk en terug, ik sport graag, in het weekend ga ik dansen, enzovoort.
Als iemand bv. een couch potato is zal hij heus wel dikker worden, als hij hetzelfde eet als wat ik eet, maar dan kan je moeilijk zeggen dat ik wél van mezelf hou en hij niet en dat dat aan mijn eten af te lezen is.
Als iemand bv. een couch potato is zal hij heus wel dikker worden, als hij hetzelfde eet als wat ik eet, maar dan kan je moeilijk zeggen dat ik wél van mezelf hou en hij niet en dat dat aan mijn eten af te lezen is.
