Lijf & Lijn
alle pijlers
Help, denk ik?
woensdag 3 juni 2009 om 13:47
Sofie ik heb ook een BMI van 25,5. Maar dat is echt geen reden om me te gaan schamen. Ik heb me eerder ook echt slecht gevoeld omdat ik in mijn ogen te dik was. Als ik daar nu naar kijk was het prima en was mijn onzekerheid puur het gevolg van een slecht zelfbeeld. Ik ben ook depressief geweest maar ik ben er weer uit gekomen. (ben zwaarder als toen maar ik voel me 100 keer mooier, en dat straal ik uit)
Hier uit komen kan alleen door jezelf te leren kennen en accepteren. Ik denk dat jij pas geholpen kan worden met je depressie als ook dit onderdeel (lichaam) aan bod komt.
Zolang jij je niet goed voelt in je lichaam kan je niet echt beter worden.
Ik snap dat het erg moeilijk is om je OP aan je therapeut te geven. Het voordeel is dat je het al heb opgeschreven je hoeft het hem/haar dan niet meer te vertellen. Je kan er evt bij schrijven op het papier dat je het er nu nog niet over wilt hebben met haar.
En geloof me Sofie hij begrijpt het. Als hij jou kan helpen met je depressie dan kan hij je ook hier mee helpen.
En je kan ook naar een diëtiste gaan. Zij kan je helpen om gezond af te vallen en daarna vooral niet meer aan te komen.
En Sofie ook jij mag zijn wie je bent. Of je nu sproeten heb, een bril, 2 kilo meer dan je graag zou willen of ADD hebt
Zelf acceptatie is super moeilijk, zeker vanuit de put waar je nu in zit. Maar geloof me, je hebt al een ladder (je therapie) en je komt er echt wel uit.
Kan je aan je therapeut vragen of je vaker kan komen of dat je hem mag mailen of bellen als je ergens mee zit?
Groetjes Suzeli
Hier uit komen kan alleen door jezelf te leren kennen en accepteren. Ik denk dat jij pas geholpen kan worden met je depressie als ook dit onderdeel (lichaam) aan bod komt.
Zolang jij je niet goed voelt in je lichaam kan je niet echt beter worden.
Ik snap dat het erg moeilijk is om je OP aan je therapeut te geven. Het voordeel is dat je het al heb opgeschreven je hoeft het hem/haar dan niet meer te vertellen. Je kan er evt bij schrijven op het papier dat je het er nu nog niet over wilt hebben met haar.
En geloof me Sofie hij begrijpt het. Als hij jou kan helpen met je depressie dan kan hij je ook hier mee helpen.
En je kan ook naar een diëtiste gaan. Zij kan je helpen om gezond af te vallen en daarna vooral niet meer aan te komen.
En Sofie ook jij mag zijn wie je bent. Of je nu sproeten heb, een bril, 2 kilo meer dan je graag zou willen of ADD hebt
Zelf acceptatie is super moeilijk, zeker vanuit de put waar je nu in zit. Maar geloof me, je hebt al een ladder (je therapie) en je komt er echt wel uit.
Kan je aan je therapeut vragen of je vaker kan komen of dat je hem mag mailen of bellen als je ergens mee zit?
Groetjes Suzeli
woensdag 3 juni 2009 om 14:17
Suzeli, ik heb al eerder gevraagd of ik misschien eerder kan komen.
Maar ben in therapie bij het riagg en daar doen ze alleen ambulante begeleiding 1x in de twee weken.
Meer doen ze gewoon niet.
Bellen zou misschien kunnen, maar meestal heb ik niet het lef om hulp te vragen.
Omdat ik mezelf gewoon niet begrijp en dan niet zo goed weet wat dan precies mijn hulpvraag is.
Maar ben in therapie bij het riagg en daar doen ze alleen ambulante begeleiding 1x in de twee weken.
Meer doen ze gewoon niet.
Bellen zou misschien kunnen, maar meestal heb ik niet het lef om hulp te vragen.
Omdat ik mezelf gewoon niet begrijp en dan niet zo goed weet wat dan precies mijn hulpvraag is.
woensdag 3 juni 2009 om 14:48
Je bent belangrijk genoeg om om hulp te vragen hoor!
Je kan hen ook zeggen dat je niet precies weet wat je moet vragen. Niets is zo moeilijk als een hulpvraag formuleren (zei zij die er 2,5 jaar over gedaan heeft)
Je kan ook aan je huisarts vragen of hij een ander adres heeft waar je (vaker / meer) hulp kan krijgen. Ik weet niet of je je goed voelt bij je huidige therapeut maar ik heb het niet zo op met het riagg (zagen bij mij echt alles over het hoofd)
Je kan hen ook zeggen dat je niet precies weet wat je moet vragen. Niets is zo moeilijk als een hulpvraag formuleren (zei zij die er 2,5 jaar over gedaan heeft)
Je kan ook aan je huisarts vragen of hij een ander adres heeft waar je (vaker / meer) hulp kan krijgen. Ik weet niet of je je goed voelt bij je huidige therapeut maar ik heb het niet zo op met het riagg (zagen bij mij echt alles over het hoofd)
woensdag 3 juni 2009 om 15:05
Lieve meid...
Méér dan 200.000 mensen in Nederland hebben eetbuien. En dat zijn alléén maar de gevallen die bekend zijn. Het ís niet raar, maar het weerhoudt je er wel van om te leven zoals jij wilt. Want alles wordt bepaald door eten en je bent er constant mee bezig. Dat is niet goed, meid. Afvallen is NIET jouw eerste prioriteit. Eerste prioriteit is van die eetbuien afkomen, en dat gaat hand in hand met gevoelens leren omgaan en met het opkrikken van je zelfbeeld/vertrouwen. Ik heb een vriendin die hetzelfde had als jij. Die is eerst met haar eetbuien aan de slag gegaan dmv een zelfhulpgroep. Nadat die eetbuien weg waren, voelde (en voelt) zij zich zó bevrijd en fijn! Nu is de tijd voor haar gekomen om langzaam, maar gezond af te gaan vallen.
Je houdt jezelf voor de gek door te denken dat je je beter zult voelen wanneer je lichter bent. Echt waar. Geloof me. En je eetbuien zullen niet ophouden wanneer je lichter bent, want je gebruikt ze om met gevoelens om te kunnen gaan.
Meid, zoek hulp. Praat met je huisarts of bezoek:
www.sabn.nl
www.ziezo.nl (biedt ook zelfhulp)
www.se-eindhoven.nl
Sterkte meid
Méér dan 200.000 mensen in Nederland hebben eetbuien. En dat zijn alléén maar de gevallen die bekend zijn. Het ís niet raar, maar het weerhoudt je er wel van om te leven zoals jij wilt. Want alles wordt bepaald door eten en je bent er constant mee bezig. Dat is niet goed, meid. Afvallen is NIET jouw eerste prioriteit. Eerste prioriteit is van die eetbuien afkomen, en dat gaat hand in hand met gevoelens leren omgaan en met het opkrikken van je zelfbeeld/vertrouwen. Ik heb een vriendin die hetzelfde had als jij. Die is eerst met haar eetbuien aan de slag gegaan dmv een zelfhulpgroep. Nadat die eetbuien weg waren, voelde (en voelt) zij zich zó bevrijd en fijn! Nu is de tijd voor haar gekomen om langzaam, maar gezond af te gaan vallen.
Je houdt jezelf voor de gek door te denken dat je je beter zult voelen wanneer je lichter bent. Echt waar. Geloof me. En je eetbuien zullen niet ophouden wanneer je lichter bent, want je gebruikt ze om met gevoelens om te kunnen gaan.
Meid, zoek hulp. Praat met je huisarts of bezoek:
www.sabn.nl
www.ziezo.nl (biedt ook zelfhulp)
www.se-eindhoven.nl
Sterkte meid
woensdag 3 juni 2009 om 15:06
quote:Suzeli schreef op 03 juni 2009 @ 14:48:
Je bent belangrijk genoeg om om hulp te vragen hoor!
Je kan hen ook zeggen dat je niet precies weet wat je moet vragen. Niets is zo moeilijk als een hulpvraag formuleren (zei zij die er 2,5 jaar over gedaan heeft)
Je kan ook aan je huisarts vragen of hij een ander adres heeft waar je (vaker / meer) hulp kan krijgen. Ik weet niet of je je goed voelt bij je huidige therapeut maar ik heb het niet zo op met het riagg (zagen bij mij echt alles over het hoofd)Eens, vooral met dat laatste. Ik heb ook hulp gehad bij de GGZ, één keer per twee weken, maar dat haalt niets uit. Bij mij niet iig.
Je bent belangrijk genoeg om om hulp te vragen hoor!
Je kan hen ook zeggen dat je niet precies weet wat je moet vragen. Niets is zo moeilijk als een hulpvraag formuleren (zei zij die er 2,5 jaar over gedaan heeft)
Je kan ook aan je huisarts vragen of hij een ander adres heeft waar je (vaker / meer) hulp kan krijgen. Ik weet niet of je je goed voelt bij je huidige therapeut maar ik heb het niet zo op met het riagg (zagen bij mij echt alles over het hoofd)Eens, vooral met dat laatste. Ik heb ook hulp gehad bij de GGZ, één keer per twee weken, maar dat haalt niets uit. Bij mij niet iig.
woensdag 3 juni 2009 om 15:35
Lieve Sofie.
Het is echt het beste om je hulpvraag bij je huidige psych voor te leggen.
Lastig om deze te formuleren maar je kan het evt voorbereiden door het op papier te zetten.
Ik denk ook dat je er goed aan doet om een bezoekje aan je huisarts te brengen en te vragen of je een aantal bezoeken van een dieetiste kan krijgen.
Ik vind niet dat er hier al een stempel eetstoornis op geplakt mag worden.
Ik denk dat je gewoon even de weg kwijt bent om je eetpatroon onder controle te krijgen en te gefrustreerd en verkeerd bezig bent met afvallen.
Eetbuien zijn dan vaak een gevolg,dat hebben veel mensen.
Bovendien zit je met je depressie niet lekker in je vel dat maakt ook dat je daar lastig mee bezig bent.
Afvallen lost dat niet op.
Liefs!
Het is echt het beste om je hulpvraag bij je huidige psych voor te leggen.
Lastig om deze te formuleren maar je kan het evt voorbereiden door het op papier te zetten.
Ik denk ook dat je er goed aan doet om een bezoekje aan je huisarts te brengen en te vragen of je een aantal bezoeken van een dieetiste kan krijgen.
Ik vind niet dat er hier al een stempel eetstoornis op geplakt mag worden.
Ik denk dat je gewoon even de weg kwijt bent om je eetpatroon onder controle te krijgen en te gefrustreerd en verkeerd bezig bent met afvallen.
Eetbuien zijn dan vaak een gevolg,dat hebben veel mensen.
Bovendien zit je met je depressie niet lekker in je vel dat maakt ook dat je daar lastig mee bezig bent.
Afvallen lost dat niet op.
Liefs!
woensdag 3 juni 2009 om 15:50
quote:iry schreef op 03 juni 2009 @ 15:35:
Lieve Sofie.
Het is echt het beste om je hulpvraag bij je huidige psych voor te leggen.
Lastig om deze te formuleren maar je kan het evt voorbereiden door het op papier te zetten.
Ik denk ook dat je er goed aan doet om een bezoekje aan je huisarts te brengen en te vragen of je een aantal bezoeken van een dieetiste kan krijgen.
Ik vind niet dat er hier al een stempel eetstoornis op geplakt mag worden.
Ik denk dat je gewoon even de weg kwijt bent om je eetpatroon onder controle te krijgen en te gefrustreerd en verkeerd bezig bent met afvallen.
Eetbuien zijn dan vaak een gevolg,dat hebben veel mensen.
Bovendien zit je met je depressie niet lekker in je vel dat maakt ook dat je daar lastig mee bezig bent.
Afvallen lost dat niet op.
Liefs!Gelijk heb je, over die stempel. Ik heb het weggehaald.
Lieve Sofie.
Het is echt het beste om je hulpvraag bij je huidige psych voor te leggen.
Lastig om deze te formuleren maar je kan het evt voorbereiden door het op papier te zetten.
Ik denk ook dat je er goed aan doet om een bezoekje aan je huisarts te brengen en te vragen of je een aantal bezoeken van een dieetiste kan krijgen.
Ik vind niet dat er hier al een stempel eetstoornis op geplakt mag worden.
Ik denk dat je gewoon even de weg kwijt bent om je eetpatroon onder controle te krijgen en te gefrustreerd en verkeerd bezig bent met afvallen.
Eetbuien zijn dan vaak een gevolg,dat hebben veel mensen.
Bovendien zit je met je depressie niet lekker in je vel dat maakt ook dat je daar lastig mee bezig bent.
Afvallen lost dat niet op.
Liefs!Gelijk heb je, over die stempel. Ik heb het weggehaald.
