Lijf & Lijn
alle pijlers
Hoe beoordelen jullie te dikke mensen?
donderdag 4 augustus 2016 om 15:37
Ik denk dat het tussen mijn oren zit. Ik ben 1m70 en ongeveer 15kg te zwaar ten opzichte van een gezonde BMI sinds mijn zwangerschap. 3 jaar geleden ben ik 20kg afgevallen en woog ik 70kg en voelde ik me echt weer aantrekkelijk en kon weer alles aan en heb toen ook deze baan gevonden. Een jaar ging het heel goed maar daarna ben ik het langzaam weer kwijt geraakt en momenteel lukt het me niet om de knop te vinden.
Ik heb een goede representatieve management functie en op de een of andere manier zit het tussen mijn oren dat mensen mij nu minder goed/aardig/leuk vinden met 15kg overgewicht. Rationeel gezien slaat het natuurlijk nergens op want a. ik ben niet onwijs dik (maat 42/44) en ook niet afzichtelijk om te zien, en b. ik ben niet op zoek naar een man/sjans ofzo. Dus waarom zouden mensen mij minder serieus nemen of minder goed vinden in mijn werk?
Ik wil zo graag stoppen met me te schamen voor mijn lichaam, voor nu te accepteren dat ik te zwaar ben en dan vanuit een positief gevoel hopelijk over een tijdje als ik wat beter in mijn vel zit weer vol goede moed met afvallen aan de slag te gaan.
Kunnen jullie mij geruststellen? Of in elk geval delen hoe jullie tegen representatieve, succesvolle vrouwen met 15kg teveel aankijken?
Ik heb een goede representatieve management functie en op de een of andere manier zit het tussen mijn oren dat mensen mij nu minder goed/aardig/leuk vinden met 15kg overgewicht. Rationeel gezien slaat het natuurlijk nergens op want a. ik ben niet onwijs dik (maat 42/44) en ook niet afzichtelijk om te zien, en b. ik ben niet op zoek naar een man/sjans ofzo. Dus waarom zouden mensen mij minder serieus nemen of minder goed vinden in mijn werk?
Ik wil zo graag stoppen met me te schamen voor mijn lichaam, voor nu te accepteren dat ik te zwaar ben en dan vanuit een positief gevoel hopelijk over een tijdje als ik wat beter in mijn vel zit weer vol goede moed met afvallen aan de slag te gaan.
Kunnen jullie mij geruststellen? Of in elk geval delen hoe jullie tegen representatieve, succesvolle vrouwen met 15kg teveel aankijken?
vrijdag 12 augustus 2016 om 10:14
quote:hatsetats schreef op 12 augustus 2016 @ 10:02:
[...]
Ik zeg ook niet dat het simpel is want je werkt je de tyfus Ik kan ook niet op mijn lauweren rusten. Nu komt de overgang eraan, dat merk ik echt wel aan mijn lijf. Dus weer puzzelen met wat wel en niet eten.
Laatste maanden veel stress door werk gezeik. Slecht slapen. Dan is 5 a 6 dagen per week sporten een té zware belasting. Maar ik wilde ook niet minder gaan sporten, want ik heb er enorme lol in. Maar nu was het contra-productief. Dus wat verschillende schema's uitproberen. Nu heb ik een ritme dat goed is, want ik word opeens weer sterker.
Mijn workouts moeten ook regelmatig aangepast, ik kan niet weet hoelang hetzelfde blijven doen om op gewicht te blijven, mijn lol te behouden, de uitdaging te houden. Ik pas mijn doelen regelmatig aan.
En zo blijf ik ook bezig met zoeken.
Ik zie het niet als strijd. Ik heb ook de gedachte opgegeven dat ik er ben wanneer ik het Het Doel eenmaal heb gehaald. Ik zie het als een continue veranderend proces waarvan ik niet precies weet hoe het werkt. Waar ik wel wat basis-mechanismes heb die altijd werken maar dat is eigenlijk niet zozeer fysiek. Want hoe dat lijf van me reageert is teveel aan verandering onderhevig, daar kan ik niet vertrouwen op steeds dezelfde routine. Ook al is de wet van meer eruit dan erin een constante, het blijft zoeken naar wat en hoe.
Maar mijn gedachtes, die kan ik wel sturen. Dat maakt het proces niet anders, dat maakt niet dat ik minder hard hoef te werken, dat maakt wél dat ik me goed kan blijven voelen bij terugval, blessures, stilstand. Dat maakt dat ik me kan focussen op wat wel goed gaat (en dat is soms iets minuscuul kleins) dat maakt dat mijn lol in dat proces houd of in elk geval mijn interesse. En vooral dat ik het vertrouwen in mijzelf en in mijn lijf houd.De strijd was er vooral toen ik er wel alles aan deed om af te vallen, zoals ik dat in de voorgaande jaren gedaan en geleerd had, en toch aankwam. 20kg + er weer bij. Dat was niet leuk. Nu ben ik gelukkig weer wat aan het afvallen, geen idee hoe dat komt, behalve dat ik de wijn en mijn blokje chocolade heb laten staan en aan 10.000 stappen per dag doe. En dat is helemaal niet zoveel meer dan ik liep, ook nog eens. Marginaal dus en hopen dat het zo blijft.
[...]
Ik zeg ook niet dat het simpel is want je werkt je de tyfus Ik kan ook niet op mijn lauweren rusten. Nu komt de overgang eraan, dat merk ik echt wel aan mijn lijf. Dus weer puzzelen met wat wel en niet eten.
Laatste maanden veel stress door werk gezeik. Slecht slapen. Dan is 5 a 6 dagen per week sporten een té zware belasting. Maar ik wilde ook niet minder gaan sporten, want ik heb er enorme lol in. Maar nu was het contra-productief. Dus wat verschillende schema's uitproberen. Nu heb ik een ritme dat goed is, want ik word opeens weer sterker.
Mijn workouts moeten ook regelmatig aangepast, ik kan niet weet hoelang hetzelfde blijven doen om op gewicht te blijven, mijn lol te behouden, de uitdaging te houden. Ik pas mijn doelen regelmatig aan.
En zo blijf ik ook bezig met zoeken.
Ik zie het niet als strijd. Ik heb ook de gedachte opgegeven dat ik er ben wanneer ik het Het Doel eenmaal heb gehaald. Ik zie het als een continue veranderend proces waarvan ik niet precies weet hoe het werkt. Waar ik wel wat basis-mechanismes heb die altijd werken maar dat is eigenlijk niet zozeer fysiek. Want hoe dat lijf van me reageert is teveel aan verandering onderhevig, daar kan ik niet vertrouwen op steeds dezelfde routine. Ook al is de wet van meer eruit dan erin een constante, het blijft zoeken naar wat en hoe.
Maar mijn gedachtes, die kan ik wel sturen. Dat maakt het proces niet anders, dat maakt niet dat ik minder hard hoef te werken, dat maakt wél dat ik me goed kan blijven voelen bij terugval, blessures, stilstand. Dat maakt dat ik me kan focussen op wat wel goed gaat (en dat is soms iets minuscuul kleins) dat maakt dat mijn lol in dat proces houd of in elk geval mijn interesse. En vooral dat ik het vertrouwen in mijzelf en in mijn lijf houd.De strijd was er vooral toen ik er wel alles aan deed om af te vallen, zoals ik dat in de voorgaande jaren gedaan en geleerd had, en toch aankwam. 20kg + er weer bij. Dat was niet leuk. Nu ben ik gelukkig weer wat aan het afvallen, geen idee hoe dat komt, behalve dat ik de wijn en mijn blokje chocolade heb laten staan en aan 10.000 stappen per dag doe. En dat is helemaal niet zoveel meer dan ik liep, ook nog eens. Marginaal dus en hopen dat het zo blijft.
Later is nu
