Lijf & Lijn
alle pijlers
Hoe oud waren jullie bij de eerste menstruatie?
zaterdag 14 maart 2015 om 11:46
Het is inderdaad meestal zo dat je na je eerste menstruatie nog maar weinig groeit, meestal nog max een centimeter of 5.
Maar dat is zeker niet altijd zo.
Onze dochter was 10 jaar toen ze voor het eerst ongesteld werd, en is daarna nog ongeveer 15 centimeter gegroeid. Ze was altijd al lang voor haar leeftijd, en nu is ze 14 jaar en 1.85. Volgens de kinderarts is ze nu wel zo'n beetje uitgegroeid. Laten we het hopen...
Maar dat is zeker niet altijd zo.
Onze dochter was 10 jaar toen ze voor het eerst ongesteld werd, en is daarna nog ongeveer 15 centimeter gegroeid. Ze was altijd al lang voor haar leeftijd, en nu is ze 14 jaar en 1.85. Volgens de kinderarts is ze nu wel zo'n beetje uitgegroeid. Laten we het hopen...
zaterdag 14 maart 2015 om 11:59
quote:magazinejunkie schreef op 14 maart 2015 @ 11:49:
heftig, DeliaD.
@ lux:
kan het niet zo zijn dat ik niet meer zou groeien omdat ik al echt vrouwelijke vormen, borsten, billen en heupen had bij de schoolartscontrole toen ik 13 was ?
moet je uitgegroeid zijn voordat dat echt begint ?Ik weet het niet zo goed. Ik kreeg ook al vroeg vrouwelijke vormen en ben toch nog flink doorgegroeid. Ik geloof dat artsen gewoon kijken naar je groeicurve. Ik schat dat ik tegen de 1.60 was toen ik ongesteld werd, maar mijn moeder is 1.68 en mijn vader was iets van 1.85 dus het was niet logisch als ik 1.62 was geworden, je eindigt als vrouw tussen je ouders in en als man boven je vader uit, geloof ik. Daar zijn berekeningen voor en dan kom je op een groeicurve, dus misschien als ze je groeicurve berekenen dat ze gewoon aan de hand daarvan schatten of je nog gaat groeien?
heftig, DeliaD.
@ lux:
kan het niet zo zijn dat ik niet meer zou groeien omdat ik al echt vrouwelijke vormen, borsten, billen en heupen had bij de schoolartscontrole toen ik 13 was ?
moet je uitgegroeid zijn voordat dat echt begint ?Ik weet het niet zo goed. Ik kreeg ook al vroeg vrouwelijke vormen en ben toch nog flink doorgegroeid. Ik geloof dat artsen gewoon kijken naar je groeicurve. Ik schat dat ik tegen de 1.60 was toen ik ongesteld werd, maar mijn moeder is 1.68 en mijn vader was iets van 1.85 dus het was niet logisch als ik 1.62 was geworden, je eindigt als vrouw tussen je ouders in en als man boven je vader uit, geloof ik. Daar zijn berekeningen voor en dan kom je op een groeicurve, dus misschien als ze je groeicurve berekenen dat ze gewoon aan de hand daarvan schatten of je nog gaat groeien?
zaterdag 14 maart 2015 om 12:01
quote:DeliaD schreef op 14 maart 2015 @ 11:46:
[...]
Je hebt gelijk dat je het gedeeltelijk kan voorkomen door er met je kinderen over te praten.
Mijn moeder had er heel regelmatig met ons over gepraat, ook voorlichting etc.
Was aan de pil maar toch ben ik zwanger geraakt. Het is dus niet ontwetendheid geweest maar gewoon echt puur perongeluk.
Mijn ouders waren in eerste instantie zeer teleurgesteld. Hebben mij heel goed geholpen en zonder hun had ik het een stuk zwaarder gehad.
Het is iets wat ik zeker niemand zal aanraden. Ben 21 heb een 5 jarige zoon waar ik echt ziels veel van hou en zou mij ook echt geen leven zonder hem kunnen voorstellen. Maar had wel graag nog dingen willen doen voor ik een kind had gekregen.
Je moet in 1 klap volwassen worden en je hebt geen normaal tienerleven.
Ik ging en ga 2 keer per jaar op stap; op vakantie 1 keer en met oud en nieuw.
Zit al sinds mijn 8ste op paardrijden, enigste reden dat ik nog kan paardrijden is omdat ik een vader heb die zo goed is om dan te willen oppassen. Maandag avond als ik ga paardrijden is ook de enigste avond dat ik even echt we kan want zoon slaap bij opa.
Financieel is het zwaar.
Vakantie's worden maanden van te voren geplant want welke vakantie slaapt zoon bij wie?
Was ongeveer 7,5 jaar van de basisschool af toen ik mijn zoon daar heen kon brengen.
Zit al 13 weken met een ontstoken schouder thuis, ze hebben mij er aan geopeerd. Als mijn vriend/vader niet zoveel hadden willen helpen dan had ik nog heel veel moeten doen ondanks dat ik van de pijn in mijn schouder verga.
En ik denk dat ik het als tienermoeders nog makkelijk heb gehad omdat ik altijd steun en hulp van mijn ouders heb gehad. Is zwaar geweest maar had nog veel erger gekunt. Mag echt in mijn handjes klappen dat mijn ouders er voor mij geweest zijn.
Wil je meer voorbeelden?Ah sorry, ik had uit je eerdere post opgemaakt dat je een abortus had ondergaan. Dat zal allemaal niet makkelijk zijn geweest voor je. Knap gedaan!
[...]
Je hebt gelijk dat je het gedeeltelijk kan voorkomen door er met je kinderen over te praten.
Mijn moeder had er heel regelmatig met ons over gepraat, ook voorlichting etc.
Was aan de pil maar toch ben ik zwanger geraakt. Het is dus niet ontwetendheid geweest maar gewoon echt puur perongeluk.
Mijn ouders waren in eerste instantie zeer teleurgesteld. Hebben mij heel goed geholpen en zonder hun had ik het een stuk zwaarder gehad.
Het is iets wat ik zeker niemand zal aanraden. Ben 21 heb een 5 jarige zoon waar ik echt ziels veel van hou en zou mij ook echt geen leven zonder hem kunnen voorstellen. Maar had wel graag nog dingen willen doen voor ik een kind had gekregen.
Je moet in 1 klap volwassen worden en je hebt geen normaal tienerleven.
Ik ging en ga 2 keer per jaar op stap; op vakantie 1 keer en met oud en nieuw.
Zit al sinds mijn 8ste op paardrijden, enigste reden dat ik nog kan paardrijden is omdat ik een vader heb die zo goed is om dan te willen oppassen. Maandag avond als ik ga paardrijden is ook de enigste avond dat ik even echt we kan want zoon slaap bij opa.
Financieel is het zwaar.
Vakantie's worden maanden van te voren geplant want welke vakantie slaapt zoon bij wie?
Was ongeveer 7,5 jaar van de basisschool af toen ik mijn zoon daar heen kon brengen.
Zit al 13 weken met een ontstoken schouder thuis, ze hebben mij er aan geopeerd. Als mijn vriend/vader niet zoveel hadden willen helpen dan had ik nog heel veel moeten doen ondanks dat ik van de pijn in mijn schouder verga.
En ik denk dat ik het als tienermoeders nog makkelijk heb gehad omdat ik altijd steun en hulp van mijn ouders heb gehad. Is zwaar geweest maar had nog veel erger gekunt. Mag echt in mijn handjes klappen dat mijn ouders er voor mij geweest zijn.
Wil je meer voorbeelden?Ah sorry, ik had uit je eerdere post opgemaakt dat je een abortus had ondergaan. Dat zal allemaal niet makkelijk zijn geweest voor je. Knap gedaan!
zaterdag 14 maart 2015 om 12:05
zaterdag 14 maart 2015 om 12:11
quote:Annelaure schreef op 14 maart 2015 @ 12:06:
Ik was 12, net als mijn oma en moeder. Oma was 58 toen ze in de overgang kwam, moeder ook. Ik heb dus nog even te gaan.
Ik woog pas op mijn 25ste 50 kg, en dat maar een jaar. Ik ben erg klein.Ik ben ook heel klein. Bij de 1e keer ongesteld woog ik maar 35 kg.
Ik was 12, net als mijn oma en moeder. Oma was 58 toen ze in de overgang kwam, moeder ook. Ik heb dus nog even te gaan.
Ik woog pas op mijn 25ste 50 kg, en dat maar een jaar. Ik ben erg klein.Ik ben ook heel klein. Bij de 1e keer ongesteld woog ik maar 35 kg.
zaterdag 14 maart 2015 om 12:13
quote:Zippur schreef op 14 maart 2015 @ 06:39:
Is het heel gek dat ik me niet precies kan herinneren hoe oud ik was? Volgens mij een jaar of veertien.Haha, wat mij betreft niet! Ik zit me hier ook te verbazen over dat zoveel mensen de leeftijd nog weten! Blijkbaar was ik meer met andere dingen bezig.
Is het heel gek dat ik me niet precies kan herinneren hoe oud ik was? Volgens mij een jaar of veertien.Haha, wat mij betreft niet! Ik zit me hier ook te verbazen over dat zoveel mensen de leeftijd nog weten! Blijkbaar was ik meer met andere dingen bezig.
zaterdag 14 maart 2015 om 12:31
Ik was 11, logeerde bij oma, ouders waren op vakantie. Mijn moeder had me keer op keer verteld dat ik misschien wel eens ongesteld zou kunnen worden en wat dat precies was. Ik heb blijkbaar niet geluisterd omdat ik daar nog niet echt aan toe was. Toen het moment was aangebroken heb ik niets aan mijn oma verteld. Wel tegen mijn moeder gezegd, toen ze terug was, dat er bloed uit mijn darmen kwam toen zij op vakantie waren.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
zaterdag 14 maart 2015 om 12:41
Ik was 12 en de overgang kwam toen ik precies 45 was, van de ene op de andere menstruatie zeg maar, was er in één klap vanaf, ben er probleemloos doorgekomen op wat opvliegers na.
De eerste keer was ik er niet echt blij mee, er was die dag net een turnwedstrijd en in die tijd waren de maandverbanden, zeg maar gerust spatlappen, wel iets anders dan nu, heel charmant in een strak turnpak. Van een plastic laagje had niemand nog gehoord (het was 1962) dus je kon makkelijk doorlekken, tampons mocht ik niet, dat zou levensgevaarlijk zijn, wist ik veel. Kotex was toen het meest luxe maandverband, het werd discreet verpakt natuurlijk, alleen verkrijgbaar bij drogist en apotheek. Vastzetten met een veiligheidsspeld vóór en achter, later kwamen die ongelukkige gordeltjes en "periodiekbroekjes", daar zat een laagje plastic in. Als je ging zitten wist iedereen in je omgeving dat je ongesteld was want het kraakte.
De eerste keer was ik er niet echt blij mee, er was die dag net een turnwedstrijd en in die tijd waren de maandverbanden, zeg maar gerust spatlappen, wel iets anders dan nu, heel charmant in een strak turnpak. Van een plastic laagje had niemand nog gehoord (het was 1962) dus je kon makkelijk doorlekken, tampons mocht ik niet, dat zou levensgevaarlijk zijn, wist ik veel. Kotex was toen het meest luxe maandverband, het werd discreet verpakt natuurlijk, alleen verkrijgbaar bij drogist en apotheek. Vastzetten met een veiligheidsspeld vóór en achter, later kwamen die ongelukkige gordeltjes en "periodiekbroekjes", daar zat een laagje plastic in. Als je ging zitten wist iedereen in je omgeving dat je ongesteld was want het kraakte.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 14 maart 2015 om 12:44
Ik woog toen ik ongesteld werd, onder de 50 en ben daarna niet veel meer gegroeid, dus of dat helemaal klopt.
Op de basisschool was ik een van de weinigen die 'groot' was, en de schoolarts zei altijd dat ik nog wel 20 cm de lucht in zou gaan en dat ik meer moest gaan eten voor mijn gewicht, anders zou ik straks te veel ondergewicht hebben, als ik zoveel de lucht in zou gaan.
Ik ben 'maar' 1.67 geworden en kan eten wat ik wil, maar kom niet aan.
Dus wat de schoolarts bij mij zei klopte niet helemaal.
Op de basisschool was ik een van de weinigen die 'groot' was, en de schoolarts zei altijd dat ik nog wel 20 cm de lucht in zou gaan en dat ik meer moest gaan eten voor mijn gewicht, anders zou ik straks te veel ondergewicht hebben, als ik zoveel de lucht in zou gaan.
Ik ben 'maar' 1.67 geworden en kan eten wat ik wil, maar kom niet aan.
Dus wat de schoolarts bij mij zei klopte niet helemaal.
zaterdag 14 maart 2015 om 12:45
mijn schoonmoeder had in Marokko ''periodiekbroekjes'' in de kast liggen met een soort kraamverband ernaast, zo'n 15 jaar geleden.
wij ( ik ) namen Always mee met vleugels voor de zussen van mijn man, daar waren ze erg blij mee.
ik wist overigens nooit hoe die dingen heetten, bedankt Marianne Davids !
wij ( ik ) namen Always mee met vleugels voor de zussen van mijn man, daar waren ze erg blij mee.
ik wist overigens nooit hoe die dingen heetten, bedankt Marianne Davids !
zaterdag 14 maart 2015 om 13:06
quote:magazinejunkie schreef op 14 maart 2015 @ 12:31:
dat kan, femke.
ik herinner me dat ik op vakantie was en dat ik van mijn moeder hoorde dat ze even oud was bij haar eerste menstruatie, die 2 dingen bij elkaar hebben schijnbaar genoeg indruk gemaakt.
Klinkt mooi, zo'n herinnering. En ja, een bepaalde vakantie koppel ik ook wel aan mijn leeftijd, dus op die manier zou ik het me ook wel kunnen herinneren.
Zelf heb ik het er nooit over gehad met mijn moeder. Ik zou dus niet weten hoe oud zij was en zij kan het van mij ook niet weten! Maar ik weet nog wel dat ik goed voorbereid was: we hadden van school een "startpakket" gehad met tampons en maandverband en dat lag klaar in de kast op mijn kamer! Het was voor mij dus makkelijk zelf op te lossen. Het was een normale schooldag, dus ik ging naar school en heb het er verder nooit over gehad.
dat kan, femke.
ik herinner me dat ik op vakantie was en dat ik van mijn moeder hoorde dat ze even oud was bij haar eerste menstruatie, die 2 dingen bij elkaar hebben schijnbaar genoeg indruk gemaakt.
Klinkt mooi, zo'n herinnering. En ja, een bepaalde vakantie koppel ik ook wel aan mijn leeftijd, dus op die manier zou ik het me ook wel kunnen herinneren.
Zelf heb ik het er nooit over gehad met mijn moeder. Ik zou dus niet weten hoe oud zij was en zij kan het van mij ook niet weten! Maar ik weet nog wel dat ik goed voorbereid was: we hadden van school een "startpakket" gehad met tampons en maandverband en dat lag klaar in de kast op mijn kamer! Het was voor mij dus makkelijk zelf op te lossen. Het was een normale schooldag, dus ik ging naar school en heb het er verder nooit over gehad.
zaterdag 14 maart 2015 om 13:09
Ik was net 12 geworden.
Het kwam bij mij gelukkig vrij discreet op gang: ik merkte 's morgens een beetje bloed op toen ik naar het toilet ging. Maar ik vond het desalniettemin vreselijk. Ik had echt helemaal geen zin in alle gedoe dat me te wachten stond en schaamde me er ook voor. Ik had flink wat wc-papier in mijn onderbroek gepropt en wou het dan ook verzwijgen.. Maar mijn moeder had enkele druppeltjes opgemerkt in de toiletpot en kwam even later bezorgd naar me toe met maandverband. Toen ben ik gewoon heel erg in huilen uitgebarsten en zat ik te jammeren dat ik echt geen luiers aan wou etc.
Ik vond het hele menstruatiegebeuren tijdens mijn tienerjaren echt vreselijk. Ik vond maandverband echt vies (ik mocht geen tampons) en zat dan ook het liefst vijf dagen continu op de toiletpot. Helaas was dit niet haalbaar in combinatie met school . Ik verloor ook best veel bloed waardoor ik geregeld doorlekte en/of flauw viel. Volgens mijn moeder moest ik meer vlees eten..
Toen ik 18 was ben ik tampons gaan gebruiken en aan de pil gegaan. Sindsdien heb ik er amper nog last van. Volgens mijn moeder omdat ik eindelijk wat meer op mijn voeding let. Ja hoor mam
Het kwam bij mij gelukkig vrij discreet op gang: ik merkte 's morgens een beetje bloed op toen ik naar het toilet ging. Maar ik vond het desalniettemin vreselijk. Ik had echt helemaal geen zin in alle gedoe dat me te wachten stond en schaamde me er ook voor. Ik had flink wat wc-papier in mijn onderbroek gepropt en wou het dan ook verzwijgen.. Maar mijn moeder had enkele druppeltjes opgemerkt in de toiletpot en kwam even later bezorgd naar me toe met maandverband. Toen ben ik gewoon heel erg in huilen uitgebarsten en zat ik te jammeren dat ik echt geen luiers aan wou etc.
Ik vond het hele menstruatiegebeuren tijdens mijn tienerjaren echt vreselijk. Ik vond maandverband echt vies (ik mocht geen tampons) en zat dan ook het liefst vijf dagen continu op de toiletpot. Helaas was dit niet haalbaar in combinatie met school . Ik verloor ook best veel bloed waardoor ik geregeld doorlekte en/of flauw viel. Volgens mijn moeder moest ik meer vlees eten..
Toen ik 18 was ben ik tampons gaan gebruiken en aan de pil gegaan. Sindsdien heb ik er amper nog last van. Volgens mijn moeder omdat ik eindelijk wat meer op mijn voeding let. Ja hoor mam
zaterdag 14 maart 2015 om 13:11
Mijn moeder gaf me vandaag mijn tiende een pakketje mee naar school met daarin een schone broek en onderbroek en maandverband. Uiteindelijk kwam het in de vakantie. En heel anders dan ik verwachtte, de eerste 2 dagen dacht ik dat ik me niet goed haar gewassen, want het leek niet op bloed. Op dag drie toch maar aan mijn moeder gevraagd, ik was volgens haar ongesteld geworden. Toen zijn we een portie kibbeling gaan halen op markt.
zaterdag 14 maart 2015 om 13:11
Ik was een paar maanden 13 en op school. Had die middag een toneelvoorstelling op school waardoor ik ook nog eens langer moest blijven... Ook al was ik al meerdere keren door mijn moeder gewaarschuwd, had ik natuurlijk niets mee genomen en durfde ik ook niemand wat te vragen. En toen kwam ik thuis "ik ben geloof ik ongesteld" en begon de ellende (waarvan ik niet kan wachten tot het de laatste keer is).
Toen zwom ik nog op een vaste dag in de week. Tampons gebruiken wilde ik toen niet en op de een of andere manier was ik op die dag in de week net nooit ongesteld.
Maandverband meenemen op schoolreisjes van meerdere dagen was geen optie voor het geval dat iemand het zag. Is gelukkig wel altijd goed gegaan. Ben in de eerste jaren heel vaak doorgelekt. Ook 's nachts in bed. Gelukkig mocht ik na 1,5 jaar aan de pil die ik nu nog steeds slik.
Mijn eerste beha droeg ik 'pas' op mijn zestiende. Had er toen ook wel echt een nodig (B/C). Die dingen negeerde ik gewoon.
Toen zwom ik nog op een vaste dag in de week. Tampons gebruiken wilde ik toen niet en op de een of andere manier was ik op die dag in de week net nooit ongesteld.
Maandverband meenemen op schoolreisjes van meerdere dagen was geen optie voor het geval dat iemand het zag. Is gelukkig wel altijd goed gegaan. Ben in de eerste jaren heel vaak doorgelekt. Ook 's nachts in bed. Gelukkig mocht ik na 1,5 jaar aan de pil die ik nu nog steeds slik.
Mijn eerste beha droeg ik 'pas' op mijn zestiende. Had er toen ook wel echt een nodig (B/C). Die dingen negeerde ik gewoon.
zaterdag 14 maart 2015 om 13:12
