Lijf & Lijn
alle pijlers
Hoe oud waren jullie bij de eerste menstruatie?
zaterdag 14 maart 2015 om 10:57
De dag zelf, we (zowat de hele familie) waren op vakantie met de auto door Europa en we reden door Duitsland terwijl het heel hard regende. Mijn stiefvader kon geen camping vinden en werd steeds chagerijniger. Toen we de tent op stonden te zetten, merkte ik dat ik iets nats voelde in mijn onderbroek. Snel naar de wc met een schone onderbroek, daar verwisseld en wc papier gebruikt als tijdelijk maandverband.
Ik wilde het mijn moeder eigenlijk niet meteen vertellen omdat iedereen in een rothumeur was. Maar toen bedacht ik me dat mijn moeder het misschien juist wel leuk nieuws zou vinden. Dus ging ik naar haar toe, ik moest flink mijn best doen om haar aandacht te krijgen omdat ze bezig was met uitpakken. Ik vond het geen huis, tuin en keukenmededeling dus ik eiste wel haar onverdeelde aandacht op. Volgens mij zei ik, mam, ik moet je iets vertellen, op waardige toon. Schrik, hahaha, aandacht.
Ik zal nooit vergeten hoe haar boze gezicht meteen veranderde in een heel blij gezicht. Mijn moeder is dol op kinderen en had graag gezien dat ik kinderen zou gaan krijgen. Nou, ik ben nu 40 en kinderloos, sorry mam. Ik ga al ongeveer 20 jaar niet meer met haar om.
Maar ik was wel blij voor haar toen mijn zusje een kind kreeg, vrij jong, 22 ofzo was ze. Mijn moeder was zelf 21 toen ze haar eerste kind kreeg, in '72 was dat ook al vrij jong. Kinderen krijgen betekende veel voor haar. Geen idee waarom want verder was ze aan de feministische kant.
Maar ik mocht niet aan de pil en tampons vond ze heeeeelemaal niks. Omdat er een ziekte is waar je aan dood kunt gaan als je je tampon er te lang in laat zitten. Dat klopt, daarom moet je ook elke vier uur minstens verschonen. Maar dan is er niks aan de hand. Toen ze later haar zwemdiploma ging halen, was ze toch wel blij dat ik tampons gebruikte want ik kon haar geruststellen, ik gebruikte ze allang.
Borsten vond ik wel heel genant. Ik weet nog dat ik het zo vervelend vond dat ik niet meer lekker op mijn buik kon slapen en dat sprinten ineens niet meer zo leuk was, al dat gehobbel. En mijn moeder moest me ook aan mijn oor de Hema intrekken om een cup B bh uit te kiezen op mijn 14e, hahaha. Dat begon wel op mijn 11e, menstruatie pas met bijna 14.
Volgens mij ga je idd menstrueren als je 50 kilo weegt. Dat vind ons lichaam de ondergrens om een kind te kunnen dragen. En ik was een lange, dunne spijker. Ik woog bij de kinderarts op mijn 14e 53 kilo, weet mijn lengte niet meer maar tussen 14 en 15 ben ik meer dan tien centimeter gegroeid. En dat op konijnenvoer! We aten vegetarisch. Oke, er zitten ook veel lange mensen in de familie, haha, ik ben 1.82, al is dat voor een Nederlandse lange vrouw natuurlijk niks. Ik ken veel vrouwen die langer dan mij zijn.
Mijn jongere zusje is net zo lang als ik of ietsje langer zelfs. Dat vindt ze erg fijn, hahaha.
Ik wilde het mijn moeder eigenlijk niet meteen vertellen omdat iedereen in een rothumeur was. Maar toen bedacht ik me dat mijn moeder het misschien juist wel leuk nieuws zou vinden. Dus ging ik naar haar toe, ik moest flink mijn best doen om haar aandacht te krijgen omdat ze bezig was met uitpakken. Ik vond het geen huis, tuin en keukenmededeling dus ik eiste wel haar onverdeelde aandacht op. Volgens mij zei ik, mam, ik moet je iets vertellen, op waardige toon. Schrik, hahaha, aandacht.
Ik zal nooit vergeten hoe haar boze gezicht meteen veranderde in een heel blij gezicht. Mijn moeder is dol op kinderen en had graag gezien dat ik kinderen zou gaan krijgen. Nou, ik ben nu 40 en kinderloos, sorry mam. Ik ga al ongeveer 20 jaar niet meer met haar om.
Maar ik was wel blij voor haar toen mijn zusje een kind kreeg, vrij jong, 22 ofzo was ze. Mijn moeder was zelf 21 toen ze haar eerste kind kreeg, in '72 was dat ook al vrij jong. Kinderen krijgen betekende veel voor haar. Geen idee waarom want verder was ze aan de feministische kant.
Maar ik mocht niet aan de pil en tampons vond ze heeeeelemaal niks. Omdat er een ziekte is waar je aan dood kunt gaan als je je tampon er te lang in laat zitten. Dat klopt, daarom moet je ook elke vier uur minstens verschonen. Maar dan is er niks aan de hand. Toen ze later haar zwemdiploma ging halen, was ze toch wel blij dat ik tampons gebruikte want ik kon haar geruststellen, ik gebruikte ze allang.
Borsten vond ik wel heel genant. Ik weet nog dat ik het zo vervelend vond dat ik niet meer lekker op mijn buik kon slapen en dat sprinten ineens niet meer zo leuk was, al dat gehobbel. En mijn moeder moest me ook aan mijn oor de Hema intrekken om een cup B bh uit te kiezen op mijn 14e, hahaha. Dat begon wel op mijn 11e, menstruatie pas met bijna 14.
Volgens mij ga je idd menstrueren als je 50 kilo weegt. Dat vind ons lichaam de ondergrens om een kind te kunnen dragen. En ik was een lange, dunne spijker. Ik woog bij de kinderarts op mijn 14e 53 kilo, weet mijn lengte niet meer maar tussen 14 en 15 ben ik meer dan tien centimeter gegroeid. En dat op konijnenvoer! We aten vegetarisch. Oke, er zitten ook veel lange mensen in de familie, haha, ik ben 1.82, al is dat voor een Nederlandse lange vrouw natuurlijk niks. Ik ken veel vrouwen die langer dan mij zijn.
Mijn jongere zusje is net zo lang als ik of ietsje langer zelfs. Dat vindt ze erg fijn, hahaha.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
zaterdag 14 maart 2015 om 11:05
Ergens in de 2e van de middelbare school. Ik was dus 14 - 15. Ik had op de dag dat ik ongesteld werd een afspraak bij de dokter voor iets wat ik niet meer weet. Kan me nog herinneren dat ik me ook zorgen maakte dat ik nog steeds niet ongesteld was en heb het daar ook even met de dokter over gehad. Toen ik thuis kwam van de afspraak kreeg ik ineens buikpijn en ja hoor, daar was het! Heel toevallig.
Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder zei dat het beter was om het eerste half jaar nog geen tampons te gebruiken.. Maar maandverband vond ik zóóó verschrikkelijk! Ik voelde me echt vies en de blijdschap dat ook ík eindelijk ongesteld was, was totaal weg. De tweede keer ben ik tampons gaan gebruiken en dat ging gewoon prima.
Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder zei dat het beter was om het eerste half jaar nog geen tampons te gebruiken.. Maar maandverband vond ik zóóó verschrikkelijk! Ik voelde me echt vies en de blijdschap dat ook ík eindelijk ongesteld was, was totaal weg. De tweede keer ben ik tampons gaan gebruiken en dat ging gewoon prima.
zaterdag 14 maart 2015 om 11:09
Ik was 13 toen ik hoorde dat ik niet meer zou groeien, want al langer dan een jaar ongesteld.
Ik was toen 1.58 en dat ben ik nog steeds, daar heb ik die avond wel om gehuild maar nu vind ik het prima, gelukkig maar.
Dat vond ik eigenlijk nog erger als op je 11 ongesteld worden en grote borsten hebben ( voor een tiener dan, het was maar 75D, nu heb ik 85F ).
Nu vind ik meer dat ik nog geluk heb gehad, ik zat voor ik ongesteld werd boven de curve wat mijn lengte betreft, als dat niet het geval was geweest was ik nu rond de 1.55 en bij mijn lengte zou je dat echt wel zien.
Ik was toen 1.58 en dat ben ik nog steeds, daar heb ik die avond wel om gehuild maar nu vind ik het prima, gelukkig maar.
Dat vond ik eigenlijk nog erger als op je 11 ongesteld worden en grote borsten hebben ( voor een tiener dan, het was maar 75D, nu heb ik 85F ).
Nu vind ik meer dat ik nog geluk heb gehad, ik zat voor ik ongesteld werd boven de curve wat mijn lengte betreft, als dat niet het geval was geweest was ik nu rond de 1.55 en bij mijn lengte zou je dat echt wel zien.
zaterdag 14 maart 2015 om 11:13
quote:magazinejunkie schreef op 14 maart 2015 @ 11:09:
Ik was 13 toen ik hoorde dat ik niet meer zou groeien, want al langer dan een jaar ongesteld.
Ik was toen 1.58 en dat ben ik nog steeds, daar heb ik die avond wel om gehuild maar nu vind ik het prima, gelukkig maar.
Dat vond ik eigenlijk nog erger als op je 11 ongesteld worden en grote borsten hebben ( voor een tiener dan, het wad maar 75D, nu heb ik 85F ).
Is dat zo dat je als je al 1 jaar ongesteld bent je niet meer doet groeien?
Klopt bij mij dan wel hoor, maar heb ik nog nooit eerder gehoord dus vandaar mijn verbazing.
Ik was 13 toen ik hoorde dat ik niet meer zou groeien, want al langer dan een jaar ongesteld.
Ik was toen 1.58 en dat ben ik nog steeds, daar heb ik die avond wel om gehuild maar nu vind ik het prima, gelukkig maar.
Dat vond ik eigenlijk nog erger als op je 11 ongesteld worden en grote borsten hebben ( voor een tiener dan, het wad maar 75D, nu heb ik 85F ).
Is dat zo dat je als je al 1 jaar ongesteld bent je niet meer doet groeien?
Klopt bij mij dan wel hoor, maar heb ik nog nooit eerder gehoord dus vandaar mijn verbazing.
zaterdag 14 maart 2015 om 11:13
zaterdag 14 maart 2015 om 11:16
ik wilde tot mijn 15de een laatbloeier zijn, daarna vond ik het wel leuk een zandloperfiguur en een flinke boezem te hebben, tot mijn schande heb ik zelfs een tijd naar school behoorlijke decolletés gedragen, tot iemand voor me ging staan en er 10 minuten naar keek, toen ben ik daar maar mee gestopt, iig op school.
zaterdag 14 maart 2015 om 11:27
Ik was 12 jaar, zat net in groep 8. Ik weet de dag ook nog: 29-10-1997. De avond ervoor had ik al steeds een zeurende buikpijn. Mijn moeder was daar al op bedacht dat het wel eens zover zou kunnen zijn. Ik lachte erom, want ik had nog geen schaam- en okselhaar. Dat kreeg je toch eerst? 's Nacht werd ik wakker met erge krampen. Maar er was nog niks te zien. De volgende ochtend zag ik een grote bruine bloedvlek in mijn onderbroek. Ik dacht eerst nog dat ik misschien diarree had gehad in mijn slaap. Alleen mijn vader was thuis. Aarzelend vertelde ik van de vieze onderbroek. Hij ging wel even kijken en liep naar de wasmand. Toen kwam hij lachend de kamer uit en zei: "Je bent een grote meid geworden, je bent een beetje ongesteld. Ik schrok zo dat ik moest huilen. Want nu kon ik niet gaan zwemmen. Hij troostte me, maar had er wel lol in. Omdat ik vroeger altijd zo bang was dat ik nooit ongesteld zou worden, aangezien in zo klein bleef. Nu had ik het en nu wilde ik het ineens niet meer.
Hij belde mijn moeder op en die was helemaal zenuwachtig om mij. Bang dat ik pijn zou hebben en ze zei dat ik eerder naar huis mocht komen als ik veel last had. Maar dat was niet nodig.
Ik was ver de 1e uit de klas en dat is echt niet leuk. Mijn moeder had het aan de moeder van mijn buurmeisje verteld als voorlichting, die ook in mijn klas zat. Ze mocht het niet doorvertellen aan haar. Dat had die moeder toch gedaan en buurmeisje had het aan heel de klas verteld. Een paar weken later lag er een bestelbon van maandverband op het schoolplein. Alle meiden kwamen in een kring rond me staan en zeiden dat die van mij was. Ik ontkende, want het was niet zo. Ze zeiden dat het niet anders kon, want ik was al ongesteld en zij nog niet. Achteraf kon ik erom lachen, maar toen kon ik wel door de grond zakken. Ze waren vast jaloers.
Hij belde mijn moeder op en die was helemaal zenuwachtig om mij. Bang dat ik pijn zou hebben en ze zei dat ik eerder naar huis mocht komen als ik veel last had. Maar dat was niet nodig.
Ik was ver de 1e uit de klas en dat is echt niet leuk. Mijn moeder had het aan de moeder van mijn buurmeisje verteld als voorlichting, die ook in mijn klas zat. Ze mocht het niet doorvertellen aan haar. Dat had die moeder toch gedaan en buurmeisje had het aan heel de klas verteld. Een paar weken later lag er een bestelbon van maandverband op het schoolplein. Alle meiden kwamen in een kring rond me staan en zeiden dat die van mij was. Ik ontkende, want het was niet zo. Ze zeiden dat het niet anders kon, want ik was al ongesteld en zij nog niet. Achteraf kon ik erom lachen, maar toen kon ik wel door de grond zakken. Ze waren vast jaloers.
zaterdag 14 maart 2015 om 11:28
quote:magazinejunkie schreef op 14 maart 2015 @ 11:14:
ja, als meisjes ongesteld worden groeien ze hoogstens nog 1 of 2 cm en dat is het dan.
Nou dat klopt niet. Ik ben nu 1.72 en dat was ik zeker weten bij lange na niet in groep 8. Ik ben dus zeker nog 7cm gegroeid vanaf de 2de.
Misschien ben ik verkeerd opgemeten in de tweede, dat zou best kunnen, maar ik weet vrij zeker dat ik geen 1.70 was in groep 8.
ja, als meisjes ongesteld worden groeien ze hoogstens nog 1 of 2 cm en dat is het dan.
Nou dat klopt niet. Ik ben nu 1.72 en dat was ik zeker weten bij lange na niet in groep 8. Ik ben dus zeker nog 7cm gegroeid vanaf de 2de.
Misschien ben ik verkeerd opgemeten in de tweede, dat zou best kunnen, maar ik weet vrij zeker dat ik geen 1.70 was in groep 8.
zaterdag 14 maart 2015 om 11:30
zaterdag 14 maart 2015 om 11:33
Ik was 12, in groep 8 en het begon zo langzamerhand te leven onder de meisjes in de klas, dus ik was er wel op bedacht, was ook niet de eerste. Ik kreeg al heel vroeg borsten (in groep 5 met 9 jaar begon het), dus mijn moeder was er nog veel eerder op voorbereid
Ik weet nog dat het 2 januari was en dat oom met neefjes en nichtjes bij ons op visite waren, kerstvakantie. We waren boven aan het rondrennen toen ik naar de wc ging en de vlek in mijn onderbroek ontdekte. Heb mijn jongere broertje mijn moeder laten roepen
Ik weet nog dat het 2 januari was en dat oom met neefjes en nichtjes bij ons op visite waren, kerstvakantie. We waren boven aan het rondrennen toen ik naar de wc ging en de vlek in mijn onderbroek ontdekte. Heb mijn jongere broertje mijn moeder laten roepen
zaterdag 14 maart 2015 om 11:35
zaterdag 14 maart 2015 om 11:39
Ik was 12...en weet het nog als de dag van gisteren.....
Zat net op het voortgezet onderwijs...kwam vrijdags thuis en ging naar de wc...ja hoor...allemaal bloed....ik was helemaal in paniek maar moeders reageerde heel rustig...
Die maandag erna gingen we op kennismakingskamp....helemaal geen zin meer in natuurlijk want dacht dat ik de enige was.
Mijn moeder heeft toen de docente van verzorging ingelicht....ik bleek niet de enige te zijn
Zat net op het voortgezet onderwijs...kwam vrijdags thuis en ging naar de wc...ja hoor...allemaal bloed....ik was helemaal in paniek maar moeders reageerde heel rustig...
Die maandag erna gingen we op kennismakingskamp....helemaal geen zin meer in natuurlijk want dacht dat ik de enige was.
Mijn moeder heeft toen de docente van verzorging ingelicht....ik bleek niet de enige te zijn
zaterdag 14 maart 2015 om 11:40
toen ik jong was, ben 39, waren de kinderen gemiddeld lichter en waren meisjes dus ook gemiddeld ouder als ze 50 kilo wogen en waren ze daarom misschien ook vaker uitgegroeid, ik was namelijk ook nog echt jong met nog net geen 12, dat is nu best gemiddeld.
( ik ben geen arts, correct me if i'm wrong )
( ik ben geen arts, correct me if i'm wrong )
zaterdag 14 maart 2015 om 11:46
quote:gladoortje74 schreef op 14 maart 2015 @ 10:10:
[...]
Is dat ooit zo geweest dan? Ik deed VWO en in de brugklas samen met HAVO. En iedereen werd ongesteld in hetzelfde jaar, ik denk in de tweede, met 13 jaar. Ik denk dat 13 de gemiddelde leeftijd is. Daarom is het ook zo'n kutleeftijd, hahaha.
Mijn moeder had me uitgebreid verteld wat er allemaal ging gebeuren als ik ongesteld zou worden. Gelukkig wel zeg. En hoe en hoe vaak je moet verschonen ed.
Ik wist al van de bloemetjes en de bijtjes op mijn vierde en dat is vaak genoeg herhaald zodat ik op mijn 13e ook wist dat ik voortaan vruchtbaar was. Wat een domme moeders dan, die niks vertellen. Op die manier garandeer je tienerzwangerschappen. Als je niet weet dat je vruchtbaar bent en je weet niet wat sex is, logisch dan dat je jong zwanger kunt raken.
Je hebt gelijk dat je het gedeeltelijk kan voorkomen door er met je kinderen over te praten.
Mijn moeder had er heel regelmatig met ons over gepraat, ook voorlichting etc.
Was aan de pil maar toch ben ik zwanger geraakt. Het is dus niet ontwetendheid geweest maar gewoon echt puur perongeluk.
Mijn ouders waren in eerste instantie zeer teleurgesteld. Hebben mij heel goed geholpen en zonder hun had ik het een stuk zwaarder gehad.
Het is iets wat ik zeker niemand zal aanraden. Ben 21 heb een 5 jarige zoon waar ik echt ziels veel van hou en zou mij ook echt geen leven zonder hem kunnen voorstellen. Maar had wel graag nog dingen willen doen voor ik een kind had gekregen.
Je moet in 1 klap volwassen worden en je hebt geen normaal tienerleven.
Ik ging en ga 2 keer per jaar op stap; op vakantie 1 keer en met oud en nieuw.
Zit al sinds mijn 8ste op paardrijden, enigste reden dat ik nog kan paardrijden is omdat ik een vader heb die zo goed is om dan te willen oppassen. Maandag avond als ik ga paardrijden is ook de enigste avond dat ik even echt we kan want zoon slaap bij opa.
Financieel is het zwaar.
Vakantie's worden maanden van te voren geplant want welke vakantie slaapt zoon bij wie?
Was ongeveer 7,5 jaar van de basisschool af toen ik mijn zoon daar heen kon brengen.
Zit al 13 weken met een ontstoken schouder thuis, ze hebben mij er aan geopeerd. Als mijn vriend/vader niet zoveel hadden willen helpen dan had ik nog heel veel moeten doen ondanks dat ik van de pijn in mijn schouder verga.
En ik denk dat ik het als tienermoeders nog makkelijk heb gehad omdat ik altijd steun en hulp van mijn ouders heb gehad. Is zwaar geweest maar had nog veel erger gekunt. Mag echt in mijn handjes klappen dat mijn ouders er voor mij geweest zijn.
Wil je meer voorbeelden?
[...]
Is dat ooit zo geweest dan? Ik deed VWO en in de brugklas samen met HAVO. En iedereen werd ongesteld in hetzelfde jaar, ik denk in de tweede, met 13 jaar. Ik denk dat 13 de gemiddelde leeftijd is. Daarom is het ook zo'n kutleeftijd, hahaha.
Mijn moeder had me uitgebreid verteld wat er allemaal ging gebeuren als ik ongesteld zou worden. Gelukkig wel zeg. En hoe en hoe vaak je moet verschonen ed.
Ik wist al van de bloemetjes en de bijtjes op mijn vierde en dat is vaak genoeg herhaald zodat ik op mijn 13e ook wist dat ik voortaan vruchtbaar was. Wat een domme moeders dan, die niks vertellen. Op die manier garandeer je tienerzwangerschappen. Als je niet weet dat je vruchtbaar bent en je weet niet wat sex is, logisch dan dat je jong zwanger kunt raken.
Je hebt gelijk dat je het gedeeltelijk kan voorkomen door er met je kinderen over te praten.
Mijn moeder had er heel regelmatig met ons over gepraat, ook voorlichting etc.
Was aan de pil maar toch ben ik zwanger geraakt. Het is dus niet ontwetendheid geweest maar gewoon echt puur perongeluk.
Mijn ouders waren in eerste instantie zeer teleurgesteld. Hebben mij heel goed geholpen en zonder hun had ik het een stuk zwaarder gehad.
Het is iets wat ik zeker niemand zal aanraden. Ben 21 heb een 5 jarige zoon waar ik echt ziels veel van hou en zou mij ook echt geen leven zonder hem kunnen voorstellen. Maar had wel graag nog dingen willen doen voor ik een kind had gekregen.
Je moet in 1 klap volwassen worden en je hebt geen normaal tienerleven.
Ik ging en ga 2 keer per jaar op stap; op vakantie 1 keer en met oud en nieuw.
Zit al sinds mijn 8ste op paardrijden, enigste reden dat ik nog kan paardrijden is omdat ik een vader heb die zo goed is om dan te willen oppassen. Maandag avond als ik ga paardrijden is ook de enigste avond dat ik even echt we kan want zoon slaap bij opa.
Financieel is het zwaar.
Vakantie's worden maanden van te voren geplant want welke vakantie slaapt zoon bij wie?
Was ongeveer 7,5 jaar van de basisschool af toen ik mijn zoon daar heen kon brengen.
Zit al 13 weken met een ontstoken schouder thuis, ze hebben mij er aan geopeerd. Als mijn vriend/vader niet zoveel hadden willen helpen dan had ik nog heel veel moeten doen ondanks dat ik van de pijn in mijn schouder verga.
En ik denk dat ik het als tienermoeders nog makkelijk heb gehad omdat ik altijd steun en hulp van mijn ouders heb gehad. Is zwaar geweest maar had nog veel erger gekunt. Mag echt in mijn handjes klappen dat mijn ouders er voor mij geweest zijn.
Wil je meer voorbeelden?
