Lijf & Lijn
alle pijlers
hoe tegen jezelf te praten bij snaaizucht
donderdag 8 juli 2010 om 13:28
Hallo viva-forummers,
Momenteel houd ik me bezig met de vraag: wat zeg ik tegen mezelf op die momenten dat ik wil snaaien. Er zijn periodes waarin dat gewoontepatroon van continu maar weer iets pakken heel aanwezig is en ik daardoor sluiperderwijs veel meer extra's binnenkrijg dan wenselijk zou zijn binnen een verstandig eetpatroon.
Nu heb ik daarin zelf al wel een soort van ontwikkeling doorgemaakt, waarin ik eerder heel veel verboden aan mezelf oplegde, wat tot gevolg had dat ik daardoor ongelooflijk los kon gaan en me helemaal vol at. Ik hield mijn keukenkasten bijvoorbeeld angstvallig leeg vanuit de illusie dat ik daardoor minder zou snoepen, maar niets was minder waar: in die vol-eet-momenten at ik meer dan ik nu ook maar weg zou willen kunnen krijgen.
Daarna kwam ik tot de eureka-ontdekking dat iets verbieden, zaken altijd meer aantrekkelijk maakt en gooide ik het roer om: ik verbood mezelf niets meer op eetgebied, vette mayo, chips, chocolade, snoep en vooral ook eten buiten de vaste maaltijdmomenten om, werden vast onderdeel van mijn dagdagelijkse omgang met eten.
Tot slot, momenteel dus, zoek ik naar meer balans. Alles maar mogen is op den duur ook niet goed voor je gezondheid, want zo gezond zijn bovengenoemde zaken nou ook weer niet
Maar, als je nu begripvol bent naar je wens om lekkere dingen te eten en toch jezelf een grens wilt geven, wat vertel je jezelf dan op het moment dat je weer automatisch een greep in de goedgevulde kast wilt doen. Die ik ook zeker goedgevuld wil houden, omdat ik graag wil leren hoe ik meZELF (niet de omgeving) in die graaidrang toe kan spreken zonder te medogenloos hard alles te verbieden of alleen maar toegeeflijk te zijn naar die graaizin.
Het komt eigenlijk een beetje neer op: Wat zou jij tegen jouw kind zeggen als je het een redelijke grens zou willen geven op snoepgebied?
Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Al kan het ook zijn dat hier op deze pijller veel mensen zitten die zelf ook moeite hebben met het stellen van redelijke (snack)grenzen op een voor die graaidrang aanvaardbare wijze.
Vanavond zal ik kijken of er reacties zijn!
Momenteel houd ik me bezig met de vraag: wat zeg ik tegen mezelf op die momenten dat ik wil snaaien. Er zijn periodes waarin dat gewoontepatroon van continu maar weer iets pakken heel aanwezig is en ik daardoor sluiperderwijs veel meer extra's binnenkrijg dan wenselijk zou zijn binnen een verstandig eetpatroon.
Nu heb ik daarin zelf al wel een soort van ontwikkeling doorgemaakt, waarin ik eerder heel veel verboden aan mezelf oplegde, wat tot gevolg had dat ik daardoor ongelooflijk los kon gaan en me helemaal vol at. Ik hield mijn keukenkasten bijvoorbeeld angstvallig leeg vanuit de illusie dat ik daardoor minder zou snoepen, maar niets was minder waar: in die vol-eet-momenten at ik meer dan ik nu ook maar weg zou willen kunnen krijgen.
Daarna kwam ik tot de eureka-ontdekking dat iets verbieden, zaken altijd meer aantrekkelijk maakt en gooide ik het roer om: ik verbood mezelf niets meer op eetgebied, vette mayo, chips, chocolade, snoep en vooral ook eten buiten de vaste maaltijdmomenten om, werden vast onderdeel van mijn dagdagelijkse omgang met eten.
Tot slot, momenteel dus, zoek ik naar meer balans. Alles maar mogen is op den duur ook niet goed voor je gezondheid, want zo gezond zijn bovengenoemde zaken nou ook weer niet
Maar, als je nu begripvol bent naar je wens om lekkere dingen te eten en toch jezelf een grens wilt geven, wat vertel je jezelf dan op het moment dat je weer automatisch een greep in de goedgevulde kast wilt doen. Die ik ook zeker goedgevuld wil houden, omdat ik graag wil leren hoe ik meZELF (niet de omgeving) in die graaidrang toe kan spreken zonder te medogenloos hard alles te verbieden of alleen maar toegeeflijk te zijn naar die graaizin.
Het komt eigenlijk een beetje neer op: Wat zou jij tegen jouw kind zeggen als je het een redelijke grens zou willen geven op snoepgebied?
Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Al kan het ook zijn dat hier op deze pijller veel mensen zitten die zelf ook moeite hebben met het stellen van redelijke (snack)grenzen op een voor die graaidrang aanvaardbare wijze.
Vanavond zal ik kijken of er reacties zijn!
donderdag 8 juli 2010 om 13:48
Ik heb een zelfde probleem. Ik kan heel goed niet snoepen, maar dan moet het gewoon niet in huis zijn. In de winkel kan ik me wel inhouden, maar als het eenmaal in huis ligt...
Ook kan ik het nooit bij maar eentje laten. Een doos negerzoenen? Gaat gewoon leeg, al ben ik al misselijk eet ik toch door. Erg irritant dus!
In mijn kasten dus gezonde snacks: ontbijtkoek, liga evergreen, fruitkick en altijd fruit in huis.
Chocolade, chips en koek zijn hier alleen in huis als ik visite krijg en zelf dan niet altijd.
Soms sta ik voor de koelkast te turen zonder zelfs maar honger te hebben. Op het moment dat ik me dat realiseer doe ik hem dus resoluut dicht en neem een glas water.
Nu eet ik per dag 3 maaltijden en 3 tussendoortjes (de gezonde soort) en voel me veel beter.
Ik denk dat je meestal niet snoept omdat je trek hebt, maar omdat je je even lekker wilt voelen. Dus als je je verveeld of irriteert of op wat voor manier dan ook niet lekker in je vel zit.
Ook kan ik het nooit bij maar eentje laten. Een doos negerzoenen? Gaat gewoon leeg, al ben ik al misselijk eet ik toch door. Erg irritant dus!
In mijn kasten dus gezonde snacks: ontbijtkoek, liga evergreen, fruitkick en altijd fruit in huis.
Chocolade, chips en koek zijn hier alleen in huis als ik visite krijg en zelf dan niet altijd.
Soms sta ik voor de koelkast te turen zonder zelfs maar honger te hebben. Op het moment dat ik me dat realiseer doe ik hem dus resoluut dicht en neem een glas water.
Nu eet ik per dag 3 maaltijden en 3 tussendoortjes (de gezonde soort) en voel me veel beter.
Ik denk dat je meestal niet snoept omdat je trek hebt, maar omdat je je even lekker wilt voelen. Dus als je je verveeld of irriteert of op wat voor manier dan ook niet lekker in je vel zit.
donderdag 8 juli 2010 om 14:13
Ik bedenk wat ik de moeite waard vind om teveel caloriën van binnen te krijgen. Heeft een vriendin zelf muffins gemaakt om haar nieuwe baan te vieren met mij, dan vind ik het de caloriën (van eentje!) best waard.
Zit ik alleen thuis en verveel ik me, dan vind ik dat de caloriën van een zak chips niet waard. Dan moet ik maar genoegen nemen met wortels (vind ik gelukkig ook heerlijk om te snacken).
Zit ik alleen thuis en verveel ik me, dan vind ik dat de caloriën van een zak chips niet waard. Dan moet ik maar genoegen nemen met wortels (vind ik gelukkig ook heerlijk om te snacken).
donderdag 8 juli 2010 om 15:04
Tegen mijn kinderen zeg ik dat het om half vier snoeptijd is en daarbuiten fruit vrij staat om te pakken.
Voor mezelf vind ik die regel te streng, maar op zich is het ook mogelijk, denk ik, om als je bewust snaait op te merken dat je op een moment alleen maar je mond vult en het niet meer echt om het snaaigoed an sich gaat. Dat is een leuk moment om de zak weg te zetten.
Fruit, bakje yoghurt met fruit, de dingen die zusenzo opschrijft, zijn ook lekker. En het vult snel
Om fruit te kunnen pakken in plaats van een zak chips, is de timing van het moment waarop je naar de kast loopt ook handig. Als je sterft van de trek heb je geen fut meer om een appeltje te schillen. Als je op je eerste treksignaal let kun je een mooie fruitsalade of smoothie maken.
Voor mezelf vind ik die regel te streng, maar op zich is het ook mogelijk, denk ik, om als je bewust snaait op te merken dat je op een moment alleen maar je mond vult en het niet meer echt om het snaaigoed an sich gaat. Dat is een leuk moment om de zak weg te zetten.
Fruit, bakje yoghurt met fruit, de dingen die zusenzo opschrijft, zijn ook lekker. En het vult snel
Om fruit te kunnen pakken in plaats van een zak chips, is de timing van het moment waarop je naar de kast loopt ook handig. Als je sterft van de trek heb je geen fut meer om een appeltje te schillen. Als je op je eerste treksignaal let kun je een mooie fruitsalade of smoothie maken.
donderdag 8 juli 2010 om 16:49
Zamirah; "Je realiseren dat er veel belangrijkere dingen zijn dan eten", zeg jij. Ja, dat is op zich ook zo. Helpt het bij jou om dat tegen jezelf te vertellen? Naar mijn idee is die reactie wat abstract.
Heeft eten voor jou direct te maken met wat je belangrijk vind?
Soms zijn er toch even geen belangrijker dingen te doen? Of heb je het over wat je belangrijker vind in je leven; bijv. gezond zijn versus instant bevrediging van snaailust?
Heb jij dan geen drammertje in je, dat gewoon zijn zin wil hebben als het gaat om zin hebben in eten en zich geen bal wil aantrekken van de dingen die belangrijker zijn?
In ieder geval leuk om te horen wat jouw eerste reactie zo is.
Joy4britt: je schreef dat je dingen in een keer achter elkaar opeet. Herkenbaar, dat deed ik ook toen ik dergelijke eetwaren nog uit mijn huis weerde en het 'gevaarlijke dikmakers' waren in mijn beleving. Nu ik het gewoon standaard in huis heb, heb ik geen bodemdrang meer. Maar wel nog de neiging om steeds maar weer wat te pakken, gewoon omdat ik mijn zin erin niet wil frustreren. Ik wil mezelf namelijk geen dingen meer ontzeggen. Waardoor zou jij je eetzucht willen bedwingen als je bijvoorbeeld een of twee dozen negerzoenen voor je had staan en je zin had om ze alletwee op te eten? Welke reden zou voor jou daarbij acceptabel zijn, zodat je het er bij 2 of 3 zou willen/kunnen houden? Wat weerhoud je om tijdens die 3 tussendoormomenten te kiezen voor 2 koekjes ipv evergreen?
Denk je niet dat er een manier moet zijn om ook daar maat in te leren houden?
Britannia, is dit voor jou op altijd voldoende om ook echt elke keer wortels te snacken als je verveeld op de bank zit? Houd je altijd zo bewust rekening met waar je je kcal aan wil spenderen of heb je een misschien een vaste patroon voor jezelf waarbij je alleen deze afweging maakt in aparte situaties?
Is bijvoorbeeld in je eentje een kop koffie drinken op de bank voor jou voldoende reden om een koek erbij te nemen?
Ik vind het wel fijn om te lezen hoe anderen hun afwegingen maken, dus bedankt voor je uitleg tot zover al.
Mamzelle, hoe komt het dat de snoepregel die jij voor je kinderen hanteert voor jou te streng is? Hij zou voor mij ook te streng zijn hoor, daar niet van, maar ik kan me zo voorstellen dat je voor jezelf dezelfde snoepregel zou willen kunnen stellen als die je zo goedbedoelend aan je kinderen geeft, toch?
Voor mij werkt het goed om te weten dat ik tussen iedere maaltijd weer iets lekkers mag, dat kan mijn op-korte-termijn-denkende innerlijke graai-en-snaai-zeer-graag-kleuter nog net enigszins overzien Althans, dat is het idee dat ik zo langzamerhand wel begin te geloven. Vaker gehoor geven aan die graaizin, levert me weinig anders op dan sec niet meer aan het roer te staan van mijn eigen gedrag, me daar ongezond, moe en ontevreden over te voelen. En ja, echt vervelend grote honger, zover laat ik het zelden komen. Daar heb ik namelijk een grote hekel aan. Gezonde hekel volgens mij, want het is een noodsignaal van je lichaam dat het zit te snakken naar energie en ik houd niet van stress, zeker niet als die voorkomen kan worden
Heeft eten voor jou direct te maken met wat je belangrijk vind?
Soms zijn er toch even geen belangrijker dingen te doen? Of heb je het over wat je belangrijker vind in je leven; bijv. gezond zijn versus instant bevrediging van snaailust?
Heb jij dan geen drammertje in je, dat gewoon zijn zin wil hebben als het gaat om zin hebben in eten en zich geen bal wil aantrekken van de dingen die belangrijker zijn?
In ieder geval leuk om te horen wat jouw eerste reactie zo is.
Joy4britt: je schreef dat je dingen in een keer achter elkaar opeet. Herkenbaar, dat deed ik ook toen ik dergelijke eetwaren nog uit mijn huis weerde en het 'gevaarlijke dikmakers' waren in mijn beleving. Nu ik het gewoon standaard in huis heb, heb ik geen bodemdrang meer. Maar wel nog de neiging om steeds maar weer wat te pakken, gewoon omdat ik mijn zin erin niet wil frustreren. Ik wil mezelf namelijk geen dingen meer ontzeggen. Waardoor zou jij je eetzucht willen bedwingen als je bijvoorbeeld een of twee dozen negerzoenen voor je had staan en je zin had om ze alletwee op te eten? Welke reden zou voor jou daarbij acceptabel zijn, zodat je het er bij 2 of 3 zou willen/kunnen houden? Wat weerhoud je om tijdens die 3 tussendoormomenten te kiezen voor 2 koekjes ipv evergreen?
Denk je niet dat er een manier moet zijn om ook daar maat in te leren houden?
Britannia, is dit voor jou op altijd voldoende om ook echt elke keer wortels te snacken als je verveeld op de bank zit? Houd je altijd zo bewust rekening met waar je je kcal aan wil spenderen of heb je een misschien een vaste patroon voor jezelf waarbij je alleen deze afweging maakt in aparte situaties?
Is bijvoorbeeld in je eentje een kop koffie drinken op de bank voor jou voldoende reden om een koek erbij te nemen?
Ik vind het wel fijn om te lezen hoe anderen hun afwegingen maken, dus bedankt voor je uitleg tot zover al.
Mamzelle, hoe komt het dat de snoepregel die jij voor je kinderen hanteert voor jou te streng is? Hij zou voor mij ook te streng zijn hoor, daar niet van, maar ik kan me zo voorstellen dat je voor jezelf dezelfde snoepregel zou willen kunnen stellen als die je zo goedbedoelend aan je kinderen geeft, toch?
Voor mij werkt het goed om te weten dat ik tussen iedere maaltijd weer iets lekkers mag, dat kan mijn op-korte-termijn-denkende innerlijke graai-en-snaai-zeer-graag-kleuter nog net enigszins overzien
Althans, dat is het idee dat ik zo langzamerhand wel begin te geloven. Vaker gehoor geven aan die graaizin, levert me weinig anders op dan sec niet meer aan het roer te staan van mijn eigen gedrag, me daar ongezond, moe en ontevreden over te voelen. En ja, echt vervelend grote honger, zover laat ik het zelden komen. Daar heb ik namelijk een grote hekel aan. Gezonde hekel volgens mij, want het is een noodsignaal van je lichaam dat het zit te snakken naar energie en ik houd niet van stress, zeker niet als die voorkomen kan worden
donderdag 8 juli 2010 om 17:54
donderdag 8 juli 2010 om 18:00
Hoe kun je nu van je kinderen iets verwachten en je er dan zelf niet aan houden?
Als er visite is kan ik het wel, of als ik echt bewust aan het lijnen ben. Maar anders gaat zo'n rol koekjes leeg.
Maat houden zou je inderdaad toch moeten kunnen leren? Ik probeer het wel eens door maar 2 koekjes mee te nemen en de rest in de keuken te laten, maar ja elk uur twee koekjes....schiet dus niet echt op...
Lekker een worteltje bij de koffie??
Als er visite is kan ik het wel, of als ik echt bewust aan het lijnen ben. Maar anders gaat zo'n rol koekjes leeg.
Maat houden zou je inderdaad toch moeten kunnen leren? Ik probeer het wel eens door maar 2 koekjes mee te nemen en de rest in de keuken te laten, maar ja elk uur twee koekjes....schiet dus niet echt op...
Lekker een worteltje bij de koffie??
donderdag 8 juli 2010 om 18:27
quote:kopjekoffie schreef op 08 juli 2010 @ 16:49:
...
Britannia, is dit voor jou op altijd voldoende om ook echt elke keer wortels te snacken als je verveeld op de bank zit? Houd je altijd zo bewust rekening met waar je je kcal aan wil spenderen of heb je een misschien een vaste patroon voor jezelf waarbij je alleen deze afweging maakt in aparte situaties?
Is bijvoorbeeld in je eentje een kop koffie drinken op de bank voor jou voldoende reden om een koek erbij te nemen?
Ik vind het wel fijn om te lezen hoe anderen hun afwegingen maken, dus bedankt voor je uitleg tot zover al.
...
Nee ik snack niet alleen wortels, kan ook een bakje vla en yoghurt zijn, of een cracker met oude kaas ofzo. Niet per se van die enge dieet dingen als selderij stengels enzo. Mag best iets lekkers zijn, maar dan doe ik bijvoorbeeld 1 of 2 handjes studentenhaver (ik vind dat gezond, dus het mogen er best 2 zijn). Niet gelijk een heel zakje noten of 6 crackers met kaas, want dat vind ik dus zonde. Ik vind het de calorieën niet waard om onwijs uit mn dak te gaan met snacks.
Daarentegen: als ik een dagje met iemand de stad in ga, vind ik het geen probleem om 's middags iets bij de koffie te nemen en 's avonds als we uit eten gaan ook een toetje. De gelegenheid maakt dus het verschil.
In mn eentje op de bank zal ik niet snel een koek erbij nemen. (Beschuitje aardbeien weer wel...) Dat is geen speciale gelegenheid, dus 'besteed' ik mn calorieën liever aan andere dingen. Dan neem ik dus liever een extra schaaltje yoghurt.
Tja, het is een beetje lastig uitleggen denk ik. Als we op de afdeling weer eens chocolaatjes hebben omdat een patiënt naar huis is, hoef ik niet. Heeft een collega haar best gedaan op een mon-chou taart omdat ze jarig is, dan wil ik wel een klein stukje. Hoeft ook niet een groot stuk te zijn, want de taart wordt niet lekkerder naar mate je er meer van eet.
...
Britannia, is dit voor jou op altijd voldoende om ook echt elke keer wortels te snacken als je verveeld op de bank zit? Houd je altijd zo bewust rekening met waar je je kcal aan wil spenderen of heb je een misschien een vaste patroon voor jezelf waarbij je alleen deze afweging maakt in aparte situaties?
Is bijvoorbeeld in je eentje een kop koffie drinken op de bank voor jou voldoende reden om een koek erbij te nemen?
Ik vind het wel fijn om te lezen hoe anderen hun afwegingen maken, dus bedankt voor je uitleg tot zover al.
...
Nee ik snack niet alleen wortels, kan ook een bakje vla en yoghurt zijn, of een cracker met oude kaas ofzo. Niet per se van die enge dieet dingen als selderij stengels enzo. Mag best iets lekkers zijn, maar dan doe ik bijvoorbeeld 1 of 2 handjes studentenhaver (ik vind dat gezond, dus het mogen er best 2 zijn). Niet gelijk een heel zakje noten of 6 crackers met kaas, want dat vind ik dus zonde. Ik vind het de calorieën niet waard om onwijs uit mn dak te gaan met snacks.
Daarentegen: als ik een dagje met iemand de stad in ga, vind ik het geen probleem om 's middags iets bij de koffie te nemen en 's avonds als we uit eten gaan ook een toetje. De gelegenheid maakt dus het verschil.
In mn eentje op de bank zal ik niet snel een koek erbij nemen. (Beschuitje aardbeien weer wel...) Dat is geen speciale gelegenheid, dus 'besteed' ik mn calorieën liever aan andere dingen. Dan neem ik dus liever een extra schaaltje yoghurt.
Tja, het is een beetje lastig uitleggen denk ik. Als we op de afdeling weer eens chocolaatjes hebben omdat een patiënt naar huis is, hoef ik niet. Heeft een collega haar best gedaan op een mon-chou taart omdat ze jarig is, dan wil ik wel een klein stukje. Hoeft ook niet een groot stuk te zijn, want de taart wordt niet lekkerder naar mate je er meer van eet.
donderdag 8 juli 2010 om 18:31
Nou klink ik echt als zo'n hysterische lijnster die zichzelf niks gunt en altijd overal op let. Maar dat is juist echt niet zo. Ik snoep best, alleen probeer ik altijd een klein beetje te nemen (want besteed mn calorieën liever aan iets anders).
En er zijn dus dagen dat ik veel snoep, maar daar is de gelegenheid dan ook naar.
Ik zal niet als ik uit eten ben kiezen uit een voor- of een nagerecht als ik allebei wil. Ik ga namelijk bijna nooit uit eten en als ik dan uit eten ga, dan wil ik ook 100% genieten.
En er zijn dus dagen dat ik veel snoep, maar daar is de gelegenheid dan ook naar.
Ik zal niet als ik uit eten ben kiezen uit een voor- of een nagerecht als ik allebei wil. Ik ga namelijk bijna nooit uit eten en als ik dan uit eten ga, dan wil ik ook 100% genieten.
donderdag 8 juli 2010 om 22:23
Britannia, maak je geen zorgen, op een lijnforum moet je aardig wat doen om op een hysterische lijnster te lijken
En als je erop zou lijken, wat dan nog?
Vooral gewoon leuk om te lezen hoe ieder zo zijn afwegingen maakt. Voor jou ligt het nadruk op hoeveel geniet ik van mijn kcal om te bepalen wanneer je wel of niet iets neemt. Nou ja, prima toch? ..Jouw manier, zolang die voor jou voldoet, lijkt dat me voldoende reden om je keuzes hierop te baseren.
Joy4Britt, lekkurrr worteltje bij mijn koffie. Ik zit al te watertanden
! Grappig dat sociale controle er dus voor kan zorgen dat jij je beperkt tot een (maatschappelijk) verantwoord aantal koekjes, ook alweer herkenbaar. Ik at bij anderen altijd netjes en als ik dan alleen was; oeh, dan was de beer los!
Zo weet ik nog dat ik me zo enorm heb lopen verbazen toen ik voor het eerst bij mijn schoonfamilie kwam en na 1 koekJE de trommel hermetisch afgesloten werd....Ik viel bijna van mijn stoel Nou ja, bij mij thuis bleef die in ieder geval open en kon je pakken wat je wilde. Dat is wel weer het andere uiterste. Ik ga voor een middenweg (in uitvoering
Trouwens bij sommige mensen valt het me ook nu nog wel eens op dat ze bijvoorbeeld nooit wat echt lekkers in huis hebben vanwege de eeuwige (niet-)slanke lijn, maar zet ik wat of veel lekkers (dus geen droge kaneelbeschuiten) op tafel, vreten ze in no time bijna alles weg. Ook weer niet erg effectief, maar ja, zo leren we allemaal op ons eigen manierke.
Oh ja, is dat echt waar, ieder uur twee koekjes schiet niet op?
Misschien eet je dan per saldo (aan uren) wel minder koekjes dan wanneer je de hele rol in een keer wegeet. En bovendien, heb je er vaker en langer plezier van op die manier. Daarnaast is het ook nog een stap op weg naar redelijke portiemanagement, voor zover je daar uberhaupt in geinteresseerd mocht zijn
Ik ga avond houden!
En als je erop zou lijken, wat dan nog?
Vooral gewoon leuk om te lezen hoe ieder zo zijn afwegingen maakt. Voor jou ligt het nadruk op hoeveel geniet ik van mijn kcal om te bepalen wanneer je wel of niet iets neemt. Nou ja, prima toch? ..Jouw manier, zolang die voor jou voldoet, lijkt dat me voldoende reden om je keuzes hierop te baseren.
Joy4Britt, lekkurrr worteltje bij mijn koffie. Ik zit al te watertanden
! Grappig dat sociale controle er dus voor kan zorgen dat jij je beperkt tot een (maatschappelijk) verantwoord aantal koekjes, ook alweer herkenbaar. Ik at bij anderen altijd netjes en als ik dan alleen was; oeh, dan was de beer los!Zo weet ik nog dat ik me zo enorm heb lopen verbazen toen ik voor het eerst bij mijn schoonfamilie kwam en na 1 koekJE de trommel hermetisch afgesloten werd....Ik viel bijna van mijn stoel Nou ja, bij mij thuis bleef die in ieder geval open en kon je pakken wat je wilde. Dat is wel weer het andere uiterste. Ik ga voor een middenweg (in uitvoering
Trouwens bij sommige mensen valt het me ook nu nog wel eens op dat ze bijvoorbeeld nooit wat echt lekkers in huis hebben vanwege de eeuwige (niet-)slanke lijn, maar zet ik wat of veel lekkers (dus geen droge kaneelbeschuiten) op tafel, vreten ze in no time bijna alles weg. Ook weer niet erg effectief, maar ja, zo leren we allemaal op ons eigen manierke.
Oh ja, is dat echt waar, ieder uur twee koekjes schiet niet op?
Misschien eet je dan per saldo (aan uren) wel minder koekjes dan wanneer je de hele rol in een keer wegeet. En bovendien, heb je er vaker en langer plezier van op die manier. Daarnaast is het ook nog een stap op weg naar redelijke portiemanagement, voor zover je daar uberhaupt in geinteresseerd mocht zijn
Ik ga avond houden!
vrijdag 9 juli 2010 om 09:04
Ik snoep niet waar de kinderen bij zijn buiten hun snoepmoment, en als ze er niet zijn ook niet gek veel (als ik snaaibehoefte heb is dat 's avonds na 21.00 of overdag rond een uur of 11). Denk dat het voor kinderen wel belangrijk is dat ze om hun tanden denken, nu ze nogal aan de dunne kant zijn is de kans dat ze dik worden niet erg groot.
Maat houden betekent voor mij: gewoon niet op zoek naar de bodem van een zak. Bij plusminus een derde (ik ben net een paar kilo meer dan slank) moet het wel weer mooi genoeg geweest zijn, voor steviger mensen is plusminus een vierde (en dan wel maar 1 x per dag uit je bol gaan) misschien een aardige richtlijn.
Ik heb in het verleden wel de bodem van zakken chips gezien, gemakkelijk, maar kan dit toeschrijven aan medicatie. Zou het kunnen zijn dat je lijf meer snaai vraagt dan je objectief gezien nodig hebt en dat je dan andere maatstaven moet nemen dan wat je lijf je vraagt?
Maat houden betekent voor mij: gewoon niet op zoek naar de bodem van een zak. Bij plusminus een derde (ik ben net een paar kilo meer dan slank) moet het wel weer mooi genoeg geweest zijn, voor steviger mensen is plusminus een vierde (en dan wel maar 1 x per dag uit je bol gaan) misschien een aardige richtlijn.
Ik heb in het verleden wel de bodem van zakken chips gezien, gemakkelijk, maar kan dit toeschrijven aan medicatie. Zou het kunnen zijn dat je lijf meer snaai vraagt dan je objectief gezien nodig hebt en dat je dan andere maatstaven moet nemen dan wat je lijf je vraagt?
