Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik ben teveel bezig met eten
zondag 12 juni 2016 om 21:12
Ik heb een nieuwe nick aangemaakt, want ik wil een persoonlijk probleem aan jullie voorleggen.
Ik ben denk ik te veel bezig met eten (en niet eten, en gezond eten, en niet teveel eten, en niet te weinig eten)
Ik ben er elke dag mee bezig. Meer dan ik voor de rest van m’n leven zou willen. Maar voor nu wil ik er ook niet vanaf. Ik durf er niet vanaf. Wat zal er gebeuren als ik de teugels laat vieren? Of maar een beetje laat vieren. Wat ik nu doe; ik bereid de avond voor ik ga slapen globaal voor wat ik ga ontbijten en wat ik meeneem naar m’n werk aan lunch (meestal een salade) en tussendoortjes (fruit, eitje, kwark) en maak alles al klaar. Duurt toch best een tijdje. Ik houd precies bij wat er allemaal ingaat, ook de incidentele dropjes, de traktaties etc.
Ik ben bang dat ik maar twee opties kan uitvoeren; strikte controle of totale vreetbuien. De controle bestaat uit precies bijhouden hoeveel ik van wat eet, alles bij elkaar proberen te plannen dat ik voldoende macros binnenkrijg en zo nodig dat de volgende dag te compenseren. Ik ben bang dat als ik het helemaal loslaat ik de verkeerde keuzes maak, aankom in gewicht, eetbuien krijg (misschien ook niet…) en daar erg van baal.
Wat ik zou willen is eten naar hoeveel trek ik heb, luisteren naar mijn lichaam, en eten naar behoefte (zonder aan te komen!). Dit lijkt me zo moeilijk. Ik moet dan namelijk al stoppen met eten terwijl ik nog niet “vol” zit, omdat ik nu vaak merk dat dat gevoel van verzadiging pas na 20 minuten komt. En het wordt denk ik lastiger om tussendoortjes te plannen. Ik heb namelijk best vaak het gevoel dat ik wil eten, als ik me verveel, of frustreer.
Ik ben alleen bang dat ik dit niet kan, of als ik het ga doen dat ik me dan nog meer bezig houd met wel of niet eten dan nu ik m’n hele voedingsschema min of meer inplan. En ik wil juist graag een gezonde relatie met eten.
***** verwijderd ivm herkenbaarheid ***************
Hoe doen mensen dit die gewoon eten zonder dik worden en zonder er mee bezig te zijn? Hebben die geen eetbuien? Houd de zin in lekkere dingen vanzelf op? Als ze een keer wat lekkers eten, houden ze zich dan bewust de rest van de dag in? Calculeren zij ook “ongeveer” wat ze eten. Of stoppen ze met eten wanneer ze vol zitten?
Ik verwacht een hoop commentaar, maar ik hoop ook dat er mensen zijn die dit herkennen, of juist altijd een gezonde relatie met eten hebben gehad. ik ben benieuwd hoe zij er over denken en mee omgaan…
Ik ben denk ik te veel bezig met eten (en niet eten, en gezond eten, en niet teveel eten, en niet te weinig eten)
Ik ben er elke dag mee bezig. Meer dan ik voor de rest van m’n leven zou willen. Maar voor nu wil ik er ook niet vanaf. Ik durf er niet vanaf. Wat zal er gebeuren als ik de teugels laat vieren? Of maar een beetje laat vieren. Wat ik nu doe; ik bereid de avond voor ik ga slapen globaal voor wat ik ga ontbijten en wat ik meeneem naar m’n werk aan lunch (meestal een salade) en tussendoortjes (fruit, eitje, kwark) en maak alles al klaar. Duurt toch best een tijdje. Ik houd precies bij wat er allemaal ingaat, ook de incidentele dropjes, de traktaties etc.
Ik ben bang dat ik maar twee opties kan uitvoeren; strikte controle of totale vreetbuien. De controle bestaat uit precies bijhouden hoeveel ik van wat eet, alles bij elkaar proberen te plannen dat ik voldoende macros binnenkrijg en zo nodig dat de volgende dag te compenseren. Ik ben bang dat als ik het helemaal loslaat ik de verkeerde keuzes maak, aankom in gewicht, eetbuien krijg (misschien ook niet…) en daar erg van baal.
Wat ik zou willen is eten naar hoeveel trek ik heb, luisteren naar mijn lichaam, en eten naar behoefte (zonder aan te komen!). Dit lijkt me zo moeilijk. Ik moet dan namelijk al stoppen met eten terwijl ik nog niet “vol” zit, omdat ik nu vaak merk dat dat gevoel van verzadiging pas na 20 minuten komt. En het wordt denk ik lastiger om tussendoortjes te plannen. Ik heb namelijk best vaak het gevoel dat ik wil eten, als ik me verveel, of frustreer.
Ik ben alleen bang dat ik dit niet kan, of als ik het ga doen dat ik me dan nog meer bezig houd met wel of niet eten dan nu ik m’n hele voedingsschema min of meer inplan. En ik wil juist graag een gezonde relatie met eten.
***** verwijderd ivm herkenbaarheid ***************
Hoe doen mensen dit die gewoon eten zonder dik worden en zonder er mee bezig te zijn? Hebben die geen eetbuien? Houd de zin in lekkere dingen vanzelf op? Als ze een keer wat lekkers eten, houden ze zich dan bewust de rest van de dag in? Calculeren zij ook “ongeveer” wat ze eten. Of stoppen ze met eten wanneer ze vol zitten?
Ik verwacht een hoop commentaar, maar ik hoop ook dat er mensen zijn die dit herkennen, of juist altijd een gezonde relatie met eten hebben gehad. ik ben benieuwd hoe zij er over denken en mee omgaan…
zondag 12 juni 2016 om 22:41
quote:S-Meds schreef op 12 juni 2016 @ 22:36:
[...]
je bent vergeten me onder de negeerknop te zetten. dat krijg je van dat gebrek aan koolhydraten.
Sinds jij me verteld hebt dat koliedraden nodig zijn voor je o.a je hersenen eet ik braaf volkorenbammen, rijst, pasta en aardappelen. En gewoon omdat het lekker is
[...]
je bent vergeten me onder de negeerknop te zetten. dat krijg je van dat gebrek aan koolhydraten.
Sinds jij me verteld hebt dat koliedraden nodig zijn voor je o.a je hersenen eet ik braaf volkorenbammen, rijst, pasta en aardappelen. En gewoon omdat het lekker is
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 12 juni 2016 om 22:43
quote:S-Meds schreef op 12 juni 2016 @ 22:36:
[...]
je bent vergeten me onder de negeerknop te zetten. dat krijg je van dat gebrek aan koolhydraten.
Waarom zou ik je negeren? Ik heb geen hekel aan je, ik ken je verder helemaal niet. Ik neem je alleen niet serieus met je kennis wat betreft voeding. Het staat jou ook geheel vrij om dat bij mij te doen.
Verder zou ik je ook nooit beoordelen op wat jij wel of niet doet. Dat is verder niet aan mij.
[...]
je bent vergeten me onder de negeerknop te zetten. dat krijg je van dat gebrek aan koolhydraten.
Waarom zou ik je negeren? Ik heb geen hekel aan je, ik ken je verder helemaal niet. Ik neem je alleen niet serieus met je kennis wat betreft voeding. Het staat jou ook geheel vrij om dat bij mij te doen.
Verder zou ik je ook nooit beoordelen op wat jij wel of niet doet. Dat is verder niet aan mij.
zondag 12 juni 2016 om 22:45
quote:spell68 schreef op 12 juni 2016 @ 22:43:
[...]
Waarom zou ik je negeren? Ik heb geen hekel aan je, ik ken je verder helemaal niet. Ik neem je alleen niet serieus met je kennis wat betreft voeding. Het staat jou ook geheel vrij om dat bij mij te doen.
Verder zou ik je ook nooit beoordelen op wat jij wel of niet doet. Dat is verder niet aan mij.als je iemand gediskwalificeerd hebt als sparringspartner stap je er ook niet bij in de ring.
[...]
Waarom zou ik je negeren? Ik heb geen hekel aan je, ik ken je verder helemaal niet. Ik neem je alleen niet serieus met je kennis wat betreft voeding. Het staat jou ook geheel vrij om dat bij mij te doen.
Verder zou ik je ook nooit beoordelen op wat jij wel of niet doet. Dat is verder niet aan mij.als je iemand gediskwalificeerd hebt als sparringspartner stap je er ook niet bij in de ring.
zondag 12 juni 2016 om 22:53
quote:S-Meds schreef op 12 juni 2016 @ 22:45:
[...]
als je iemand gediskwalificeerd hebt als sparringspartner stap je er ook niet bij in de ring.
Dat klopt. Maar aangezien iedereen zo maar in deze ring kan stappen, wordt dat een beetje ondoenlijk. Ik opteer er dan voor om geen inhoudelijke discussie aan te gaan. En zover ik weet heb ik dat ook niet gedaan.
Maar zullen we gewoon stoppen met kiften, want we (althans ik) schieten hier beide niet zoveel mee op. Ik kijk anders tegen voeding dan jij en dat gaat bij beide niet veranderen. En ik kan daar prima mee leven.
[...]
als je iemand gediskwalificeerd hebt als sparringspartner stap je er ook niet bij in de ring.
Dat klopt. Maar aangezien iedereen zo maar in deze ring kan stappen, wordt dat een beetje ondoenlijk. Ik opteer er dan voor om geen inhoudelijke discussie aan te gaan. En zover ik weet heb ik dat ook niet gedaan.
Maar zullen we gewoon stoppen met kiften, want we (althans ik) schieten hier beide niet zoveel mee op. Ik kijk anders tegen voeding dan jij en dat gaat bij beide niet veranderen. En ik kan daar prima mee leven.
zondag 12 juni 2016 om 22:57
quote:spell68 schreef op 12 juni 2016 @ 22:53:
[...]
Dat klopt. Maar aangezien iedereen zo maar in deze ring kan stappen, wordt dat een beetje ondoenlijk. Ik opteer er dan voor om geen inhoudelijke discussie aan te gaan. En zover ik weet heb ik dat ook niet gedaan.
Maar zullen we gewoon stoppen met kiften, want we (althans ik) schieten hier beide niet zoveel mee op. Ik kijk anders tegen voeding dan jij en dat gaat bij beide niet veranderen. En ik kan daar prima mee leven.Ik vind dat je best veel woorden spendeert aan iemand die je gediskwalificeerd hebt. Ik wil niet weten wat je allemaal uitkraamt bij een gekwalificeerde sparringpartner
[...]
Dat klopt. Maar aangezien iedereen zo maar in deze ring kan stappen, wordt dat een beetje ondoenlijk. Ik opteer er dan voor om geen inhoudelijke discussie aan te gaan. En zover ik weet heb ik dat ook niet gedaan.
Maar zullen we gewoon stoppen met kiften, want we (althans ik) schieten hier beide niet zoveel mee op. Ik kijk anders tegen voeding dan jij en dat gaat bij beide niet veranderen. En ik kan daar prima mee leven.Ik vind dat je best veel woorden spendeert aan iemand die je gediskwalificeerd hebt. Ik wil niet weten wat je allemaal uitkraamt bij een gekwalificeerde sparringpartner
maandag 13 juni 2016 om 07:13
Rubber Ducky: bedankt voor je uitleg over hoe jij met eten omgaat, ik lees dat het je niet dagelijks bezig houdt, maar dat je soms wel bewust eten uit de weg gaat (op feestjes er van weg blijven etc). Ik vraag me inderdaad af of dat iets is wat “gezonde” mensen bewust doen. Want op zo’n feestje roept zo’n bak nootjes heel hard mijn naam, ook als ik al genoeg heb gehad. Het is voor mij zoveel makkelijker om helemaal geen nootjes te eten dan een handje. Dat heeft niet te maken met “het is nu toch al verpest” maar meer met het mezelf iets toestaan en dan meteen veel meer willen ofzo.
Wat retrostar schrijft is wat ikzelf vermoed, dat sommige mensen er wat makkelijker in kunnen zijn, en anderen er hun leven lang op moeten blijven letten. Een alcoholist mag ook nooit meer drinken.
@yasmijn; ik heb geen dagelijkse paniekaanvallen, ik denk dat ik daar nu 1 of 2 keer bij in de buurt ben geweest op een moment dat ik erg moe was, en niks meer kon relativeren. Het lost het zeker op om het te (h)erkennen, hard op uit te spreken en te delen met iemand die ik vertrouw. Daar schrik ik zelf ook van. Ik heb geen zin om mijn dagmenu hier te bespreken of te verantwoordden, want het gaat niet precies om wat ik eet, maar hoe ik er nu mee omga. Ga er maar vanuit dat ik tussen de 1600 en 2100 calorieën binnenkrijg met voldoende micro en macronutrienten.
Voor mijn eigen overzicht reageer ik even niet op de discussie van spell68 en S-Meds
, maar ik heb er wel van genoten 
Wat retrostar schrijft is wat ikzelf vermoed, dat sommige mensen er wat makkelijker in kunnen zijn, en anderen er hun leven lang op moeten blijven letten. Een alcoholist mag ook nooit meer drinken.
@yasmijn; ik heb geen dagelijkse paniekaanvallen, ik denk dat ik daar nu 1 of 2 keer bij in de buurt ben geweest op een moment dat ik erg moe was, en niks meer kon relativeren. Het lost het zeker op om het te (h)erkennen, hard op uit te spreken en te delen met iemand die ik vertrouw. Daar schrik ik zelf ook van. Ik heb geen zin om mijn dagmenu hier te bespreken of te verantwoordden, want het gaat niet precies om wat ik eet, maar hoe ik er nu mee omga. Ga er maar vanuit dat ik tussen de 1600 en 2100 calorieën binnenkrijg met voldoende micro en macronutrienten.
Voor mijn eigen overzicht reageer ik even niet op de discussie van spell68 en S-Meds
, maar ik heb er wel van genoten
maandag 13 juni 2016 om 17:57
Hi Zeezout,
Ik herken best wel wat je schrijft - ook dat het niet alleen eten is waar je de lat hoog legt, maar ook op andere gebieden.
Ik heb een tijd geleden bij een psycholoog gelopen, onder andere voor dat lat zo hoog leggen. Dat heeft mij toen erg geholpen op die andere gebieden.
Op het gebied van eten herken ik het ook heel erg. Ik hou ook van koken en bezig zijn met eten, maar het sloeg echt door. Wat ik heb gedaan is allereerst alle "fitgirls" ontvolgen. Niets meer op instagram, blogs of Facebook. Ik ging mezelf namelijk vergelijken met dat soort afgetrainde lijven en daarnaast "tracken" die bijna allemaal hun eten dus ik dacht dat het wel normaal was. In plaats daarvan ben ik onder andere curvy models gaan volgen en interieur dingen (om lekker met wat heel anders bezig te zijn).
Verder ben ik me heel erg gaan richten op "mentaal goed in m'n vel zitten". Door middel van meditatie leren, yoga leren, veel zelfhulpboeken lezen en in een dagboek schrijven. Want als ik door de controle los te laten toch zou aankomen, maar lekker in m'n vel zou zitten, maakte het per saldo toch niks uit.
Nu (ongeveer 9 maanden later) merk ik dat ik veeeel minder aan eten denk. Het lukt me om te stoppen wanneer ik vol zit, niet te eten wanneer ik geen honger heb, wel te eten bij honger etc. Ik voel me ook bijna nooit meer schuldig.
Ik sport nog wel vrij regelmatig, maar meer dus om het mentale aspect. Sporten is daardoor ook veel leuker omdat het gaat om plezier hebben, en niet om te calorieen die ik verbrand. Zelfde geldt nu voor eten: het is allemaal veel leuker zo. En heel eerlijk: hoe vaak heb je nu ECHT zin in ongezonde zooi. Soms even, maar dat ben je ook gauw zat hoor.
Hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt!
Ik herken best wel wat je schrijft - ook dat het niet alleen eten is waar je de lat hoog legt, maar ook op andere gebieden.
Ik heb een tijd geleden bij een psycholoog gelopen, onder andere voor dat lat zo hoog leggen. Dat heeft mij toen erg geholpen op die andere gebieden.
Op het gebied van eten herken ik het ook heel erg. Ik hou ook van koken en bezig zijn met eten, maar het sloeg echt door. Wat ik heb gedaan is allereerst alle "fitgirls" ontvolgen. Niets meer op instagram, blogs of Facebook. Ik ging mezelf namelijk vergelijken met dat soort afgetrainde lijven en daarnaast "tracken" die bijna allemaal hun eten dus ik dacht dat het wel normaal was. In plaats daarvan ben ik onder andere curvy models gaan volgen en interieur dingen (om lekker met wat heel anders bezig te zijn).
Verder ben ik me heel erg gaan richten op "mentaal goed in m'n vel zitten". Door middel van meditatie leren, yoga leren, veel zelfhulpboeken lezen en in een dagboek schrijven. Want als ik door de controle los te laten toch zou aankomen, maar lekker in m'n vel zou zitten, maakte het per saldo toch niks uit.
Nu (ongeveer 9 maanden later) merk ik dat ik veeeel minder aan eten denk. Het lukt me om te stoppen wanneer ik vol zit, niet te eten wanneer ik geen honger heb, wel te eten bij honger etc. Ik voel me ook bijna nooit meer schuldig.
Ik sport nog wel vrij regelmatig, maar meer dus om het mentale aspect. Sporten is daardoor ook veel leuker omdat het gaat om plezier hebben, en niet om te calorieen die ik verbrand. Zelfde geldt nu voor eten: het is allemaal veel leuker zo. En heel eerlijk: hoe vaak heb je nu ECHT zin in ongezonde zooi. Soms even, maar dat ben je ook gauw zat hoor.
Hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt!
dinsdag 14 juni 2016 om 14:47
Hi Houdoe,
Bedankt voor je uitgebreide reactie, ik zie veel overeenkomsten, fijn dat het beter gaat door je te richten op goed in je vel zitten.
Ik ben nu een aantal jaar bezig met yoga, en sinds een half jaar ongeveer met mindfulness en meditatie. Dat helpt wel om soms rust te creëren en te kijken of ik nu echt trek heb, snaaizin, gewoonte eten of emotioneel eten. Wat dat betreft hoop ik dus dat jou strategie mij ook verder gaat helpen.
Sinds ongeveer 1,5e maand ben ik hier nog bewuster mee bezig; dagelijks mediteren, om de dag yoga (en niet meer bijna elke dag sporten, maar dus ook fysiek ontspannen). Dat helpt wel.
Ik zie dat ik nog niet daar ben waar ik wil zijn voor de rest van mn leven (loslaten, niet emo-eten, niet snaaien tegen onrust, maar ook niet overdreven controle). Maar dat ik het nu herken en erken vind ik zelf in ieder geval wel een stap. Ik zie ook dat het een probleem is en dat ik hier niet onbeperkt mee door wil gaan. Toch blijft het eng om los te laten, maar zal het toch moeten doen, het alternatief is namelijk dat ik tot m’n dood calorieën blijf tellen, en dat wil ik ook niet.
Mijn eerste stap wordt nu beter luisteren naar mijn lichaam, hoe zit ik in mn vel voor ik iets eet, hoe daarna, waar heb ik het meeste zin in, voel ik me daarna ook beter?
Bedankt voor je uitgebreide reactie, ik zie veel overeenkomsten, fijn dat het beter gaat door je te richten op goed in je vel zitten.
Ik ben nu een aantal jaar bezig met yoga, en sinds een half jaar ongeveer met mindfulness en meditatie. Dat helpt wel om soms rust te creëren en te kijken of ik nu echt trek heb, snaaizin, gewoonte eten of emotioneel eten. Wat dat betreft hoop ik dus dat jou strategie mij ook verder gaat helpen.
Sinds ongeveer 1,5e maand ben ik hier nog bewuster mee bezig; dagelijks mediteren, om de dag yoga (en niet meer bijna elke dag sporten, maar dus ook fysiek ontspannen). Dat helpt wel.
Ik zie dat ik nog niet daar ben waar ik wil zijn voor de rest van mn leven (loslaten, niet emo-eten, niet snaaien tegen onrust, maar ook niet overdreven controle). Maar dat ik het nu herken en erken vind ik zelf in ieder geval wel een stap. Ik zie ook dat het een probleem is en dat ik hier niet onbeperkt mee door wil gaan. Toch blijft het eng om los te laten, maar zal het toch moeten doen, het alternatief is namelijk dat ik tot m’n dood calorieën blijf tellen, en dat wil ik ook niet.
Mijn eerste stap wordt nu beter luisteren naar mijn lichaam, hoe zit ik in mn vel voor ik iets eet, hoe daarna, waar heb ik het meeste zin in, voel ik me daarna ook beter?
dinsdag 14 juni 2016 om 15:51
Dankje zeezout! Pas je wel op dat je niet ook dit tot een nieuw project maakt?
Hoe voel je je bijvoorbeeld als je een dag niet mediteert? Schuldig?
En met dat luisteren naar je lichaam - MOET dan altijd? En wat als je een keer je wel hebt volgepropt?
Ik lees nu eigenlijk dat je nu je even hard vastbijt in "ervan afkomen" als je doet/deed met het opletten. En dat is nu juist niet waar het om gaat....
Hoe voel je je bijvoorbeeld als je een dag niet mediteert? Schuldig?
En met dat luisteren naar je lichaam - MOET dan altijd? En wat als je een keer je wel hebt volgepropt?
Ik lees nu eigenlijk dat je nu je even hard vastbijt in "ervan afkomen" als je doet/deed met het opletten. En dat is nu juist niet waar het om gaat....
donderdag 16 juni 2016 om 00:45
Ik kan je uit persoonlijke ervaring een tip geven; STOP NU JE NOG KAN EN HET ZELF AL BESEFT
ik heb dat toen niet gedaan en heb anorexia gekregen, 5jaar lang
5jaar lang was ik depressief, had ik geen levenslust meer, heb ik talrijke lichamelijke mankementen ondervonden en wou ik niet meer leven.
19,5 is gezond? Ik vind dat een laag bmi, stop ermee
het is maar eten, je kan aankomen als je je eetpatroon veranderd maar geloof mij VRIJ je gaat echt nier veel aankomen
ik heb dat toen niet gedaan en heb anorexia gekregen, 5jaar lang
5jaar lang was ik depressief, had ik geen levenslust meer, heb ik talrijke lichamelijke mankementen ondervonden en wou ik niet meer leven.
19,5 is gezond? Ik vind dat een laag bmi, stop ermee
het is maar eten, je kan aankomen als je je eetpatroon veranderd maar geloof mij VRIJ je gaat echt nier veel aankomen
