Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 5 december 2017 om 15:07
@eenhoornn: Ik snap je gevoel wat betreft je werk. Realistisch gezien weet je dat ze jouw situatie niet kunnen beoordelen en je je niets van hen aan moet trekken, maar gevoelsmatig ligt dat toch echt anders.
Ik weet niet precies hoeveel ik weeg, ik heb zelf geen weegschaal, maar ik schat zo'n 120 kilo bij een lengte van 1 meter 66. Daarmee kom ik uit op een BMI van 43,5 en dat is echt te veel. Mijn ideale gewicht zou tussen de 60 en 65 kilo liggen, dan ben ik dus gewoon gehalveerd! Ik wil wel proberen om toch echt wel richting de 70/75 te komen.
@rosepudding: bedankt voor het delen! Dat is echt flink minder ten opzichte van wat ik nu weg kan stouwen. Het lijken me ook hele gezonde keuzes. Mag je trots op zijn, en al helemaal op het door jou behaalde resultaat. Topper.
@ibi: wat heftig zeg om zo bikkelhard geconfronteerd te worden met je lichaam die je op dat moment in de steek laat. Goed van jou dat je er voor hebt gekozen om de strijd aan te gaan!
@mollyhooper: voor zover ik weet zijn er geen operaties mogelijk om het gewicht stabiel te houden, maar doe je dat puur op basis van wilskracht. Ze zeggen ook altijd dat een operatie een hulpmiddel is, maar dat je het echte werk zelf moet doen. Maar waar wil je precies naar toe met jouw vraag?
@yavanna: wat goed van je dat je blijvend zoveel bent afgevallen. En dan ook nog eens trainen voor een halve marathon. Dat had jij jezelf vijf jaar geleden vast niet uit de mouw geschudt
Ik weet niet precies hoeveel ik weeg, ik heb zelf geen weegschaal, maar ik schat zo'n 120 kilo bij een lengte van 1 meter 66. Daarmee kom ik uit op een BMI van 43,5 en dat is echt te veel. Mijn ideale gewicht zou tussen de 60 en 65 kilo liggen, dan ben ik dus gewoon gehalveerd! Ik wil wel proberen om toch echt wel richting de 70/75 te komen.
@rosepudding: bedankt voor het delen! Dat is echt flink minder ten opzichte van wat ik nu weg kan stouwen. Het lijken me ook hele gezonde keuzes. Mag je trots op zijn, en al helemaal op het door jou behaalde resultaat. Topper.
@ibi: wat heftig zeg om zo bikkelhard geconfronteerd te worden met je lichaam die je op dat moment in de steek laat. Goed van jou dat je er voor hebt gekozen om de strijd aan te gaan!
@mollyhooper: voor zover ik weet zijn er geen operaties mogelijk om het gewicht stabiel te houden, maar doe je dat puur op basis van wilskracht. Ze zeggen ook altijd dat een operatie een hulpmiddel is, maar dat je het echte werk zelf moet doen. Maar waar wil je precies naar toe met jouw vraag?
@yavanna: wat goed van je dat je blijvend zoveel bent afgevallen. En dan ook nog eens trainen voor een halve marathon. Dat had jij jezelf vijf jaar geleden vast niet uit de mouw geschudt
Don't waste your time or time will waste you.
dinsdag 5 december 2017 om 15:08
Wel heel leuk trouwens dat dit topic de laatste tijd wat actiever is geworden. Ik was al naarstig op zoek naar ervaringsdeskundigen en gelijkgestemden en dat heb ik nu gevonden, wel heel erg fijn hoor. Ik heb me ook aangemeld op een Facebookpagina van het ziekenhuis waar ik geopereerd ga worden. Op die manier heb ik al wat contacten opgedaan en weet ik met wie ik ongeveer in een groepsbijeenkomst zal zitten. Echt een aanrader!
Don't waste your time or time will waste you.
dinsdag 5 december 2017 om 22:00
Ik had vandaag controle 1 jaar na de operatie. Ik ben exact 1/3e van mijn startgewicht kwijt en de internist vond dat ik daar tevreden mee moest zijn.
Mijn bmi is nu ruim 27 en met mijn verstand weet ik dat dat heel prima is en toch heb ik weer dat stemmetje in mijn hoofd dat zegt: nog 10 kilo eraf mag ook best. 20 mag ook.
Maar ik heb geen zin meer om bijvoorbeeld minder te gaan eten en dan weer honger te lijden. Ik ga mijn verstand maar gewoon inzetten om dat gevoel te onderdrukken.
Mijn bmi is nu ruim 27 en met mijn verstand weet ik dat dat heel prima is en toch heb ik weer dat stemmetje in mijn hoofd dat zegt: nog 10 kilo eraf mag ook best. 20 mag ook.
Maar ik heb geen zin meer om bijvoorbeeld minder te gaan eten en dan weer honger te lijden. Ik ga mijn verstand maar gewoon inzetten om dat gevoel te onderdrukken.
Onsterfelijk Verheven
dinsdag 5 december 2017 om 22:07
@solomio: holy shit, 1/3 is echt heel veel hoor! Laad je verloren gewicht maar eens in een boodschappenmandje met bijvoorbeeld pakken suiker. Je hebt echt al een enorme prestatie geleverd en daar mag je best trots op zijn! Als jij echt nog heel graag wat kwijt wil raken, maar je wil niet minder eten, zou je dan anders kunnen gaan eten? Bijvoorbeeld meer groente en minder koolhydraten? Geen idee hoor, misschien zeg ik wel iets geks. Of misschien iets van sport erbij gaan doen? Ik weet niet in hoeverre je dat al doet hoor.
Don't waste your time or time will waste you.
dinsdag 5 december 2017 om 22:10
Ik heb bedacht dat wrsch voor mij het makkelijkst is om te zorgen dat die knop in mijn hoofd omgaat en ik gewoon tevreden ben met hoe het nu is. Alle andere opties zijn of te vermoeiend of te weinig zinvol.FiddlyDiddlyDoo schreef: ↑05-12-2017 22:07@solomio: holy shit, 1/3 is echt heel veel hoor! Laad je verloren gewicht maar eens in een boodschappenmandje met bijvoorbeeld pakken suiker. Je hebt echt al een enorme prestatie geleverd en daar mag je best trots op zijn! Als jij echt nog heel graag wat kwijt wil raken, maar je wil niet minder eten, zou je dan anders kunnen gaan eten? Bijvoorbeeld meer groente en minder koolhydraten? Geen idee hoor, misschien zeg ik wel iets geks. Of misschien iets van sport erbij gaan doen? Ik weet niet in hoeverre je dat al doet hoor.
Onsterfelijk Verheven
dinsdag 5 december 2017 om 22:19
dinsdag 5 december 2017 om 22:51
@Solomio: dat is ook begrijpelijk hoor. Ik denk dat je op een zeker moment ook moet accepteren dat het nu 'goed' is en dat je tevreden mag zijn. De echte uitdaging komt dan nog, het stabiel houden van je gewicht voor de rest van je leven. Tenminste, ik denk dat dat de grootste uitdaging is.
@Eenhoornn: ik herken mezelf in jouw uitspraak. Het is inderdaad waarschijnlijk beter om zonder verwachtingen het traject in te gaan, maar toch stiekem hoop ik dat ik straks een mooi gezond gewicht heb. Terwijl dat niet een gegeven feit is...
@Eenhoornn: ik herken mezelf in jouw uitspraak. Het is inderdaad waarschijnlijk beter om zonder verwachtingen het traject in te gaan, maar toch stiekem hoop ik dat ik straks een mooi gezond gewicht heb. Terwijl dat niet een gegeven feit is...
Don't waste your time or time will waste you.
woensdag 6 december 2017 om 17:41
woensdag 6 december 2017 om 22:02
Gefeliciteerd IBI!
Dan lopen jij, Fiddly en ik allemaal zo'n beetje gelijk in het traject.
Het is gewoon bijna zover.
Ik ben vanavond voor intake geweest op de sportschool.
Ik doe al 2 jaar niets meer aan sport en ik wil nu echt goed begeleid worden, aangezien ik vorig jaar 5 maanden platte bedrust heb gehad en mijn spieren dus verdwenen zijn en de ok in het vooruitzicht.
Ik wil het deze keer echt goed aanpakken!
Het plan is nu 2x per week Millon cirkel onder begeleiding en 1x per week groepsles. Meer dan 3x vind ik echt niet haalbaar met 2 kleine kinderen en een onregelmatige baan.
Dan lopen jij, Fiddly en ik allemaal zo'n beetje gelijk in het traject.
Het is gewoon bijna zover.
Ik ben vanavond voor intake geweest op de sportschool.
Ik doe al 2 jaar niets meer aan sport en ik wil nu echt goed begeleid worden, aangezien ik vorig jaar 5 maanden platte bedrust heb gehad en mijn spieren dus verdwenen zijn en de ok in het vooruitzicht.
Ik wil het deze keer echt goed aanpakken!
Het plan is nu 2x per week Millon cirkel onder begeleiding en 1x per week groepsles. Meer dan 3x vind ik echt niet haalbaar met 2 kleine kinderen en een onregelmatige baan.
woensdag 6 december 2017 om 22:33
Ook ik schakel weer in 
. Ik schreef hier toen ik oriënterend was. Inmiddels begonnen met het traject. De eerste afspraken gehad en de eerste 10 kilo kwijt. Ik zit nu in het voortraject, dus nog niet geopereerd . Hier houdt dat in : regelmatig naar de diëtist en sporten in groepsverband in het ziekenhuis. Fijn om verhalen te lezen van degene die al voor gegaan zijn.
. Ik schreef hier toen ik oriënterend was. Inmiddels begonnen met het traject. De eerste afspraken gehad en de eerste 10 kilo kwijt. Ik zit nu in het voortraject, dus nog niet geopereerd . Hier houdt dat in : regelmatig naar de diëtist en sporten in groepsverband in het ziekenhuis. Fijn om verhalen te lezen van degene die al voor gegaan zijn.
donderdag 7 december 2017 om 00:30
Hé IBI wat leuk zeg, dan lopen we echt alledrie tegelijk op! Ik ben benieuwd wie van ons als eerste aan de beurt is, haha. Hoe vond je het om te horen dat je geopereerd kan worden? Ik heb echt een half uur van blijdschap lopen janken.
@eenhoornn: wat goed dat je een stap hebt gezet richting het sporten! Van niks naar 3x per week is wel een grote overgang zeg, weet je zeker dat je dat wel trekt? Ik sport al ruim twee jaar bij een personal trainer, soms 2 en soms 3 keer per week. Daar ben ik begin oktober mee gestopt in verband met de verbouwing waar we in zitten. Wanneer ik voldoende hersteld ben qua operatie ga ik dit weer oppakken.
@druifje: welkom! Wat goed dat je al tien kilo bent afgevallen. Weet jij wanneer je ongeveer geopereerd wordt of nog niet? Wat grappig trouwens dat jij onder begeleiding sport in het ziekenhuis, dat zit niet bij mijn voortraject in. Nou, voel je vrij om hier lekker te spuien en vragen te stellen en dingen te delen.
@hierzo: ik zit echt de dagen af te tellen tot de eerste afspraak in het ziekenhuis. Vrijdag heb ik de eerste bijeenkomst. Ik kan echt niet wachten, ik heb zo'n ontzettende onverzadigbare drang naar informatie en concrete adviezen. Ik wil álles weten, ik wil het nú weten en ik wil vooral nú geholpen worden. Maar ik moet helaas wel afwachten, want ik heb het zelf niet in de hand. Ik heb serieus een kalender op mijn keukenkastje hangen waarop ik de dagen afkruis tot de volgende afspraak in het ziekenhuis. Dat is wel heel bevredigend, alhoewel het wel héél veel vakjes zijn van 15 december t/m 21 januari........
@eenhoornn: wat goed dat je een stap hebt gezet richting het sporten! Van niks naar 3x per week is wel een grote overgang zeg, weet je zeker dat je dat wel trekt? Ik sport al ruim twee jaar bij een personal trainer, soms 2 en soms 3 keer per week. Daar ben ik begin oktober mee gestopt in verband met de verbouwing waar we in zitten. Wanneer ik voldoende hersteld ben qua operatie ga ik dit weer oppakken.
@druifje: welkom! Wat goed dat je al tien kilo bent afgevallen. Weet jij wanneer je ongeveer geopereerd wordt of nog niet? Wat grappig trouwens dat jij onder begeleiding sport in het ziekenhuis, dat zit niet bij mijn voortraject in. Nou, voel je vrij om hier lekker te spuien en vragen te stellen en dingen te delen.
@hierzo: ik zit echt de dagen af te tellen tot de eerste afspraak in het ziekenhuis. Vrijdag heb ik de eerste bijeenkomst. Ik kan echt niet wachten, ik heb zo'n ontzettende onverzadigbare drang naar informatie en concrete adviezen. Ik wil álles weten, ik wil het nú weten en ik wil vooral nú geholpen worden. Maar ik moet helaas wel afwachten, want ik heb het zelf niet in de hand. Ik heb serieus een kalender op mijn keukenkastje hangen waarop ik de dagen afkruis tot de volgende afspraak in het ziekenhuis. Dat is wel heel bevredigend, alhoewel het wel héél veel vakjes zijn van 15 december t/m 21 januari........
Don't waste your time or time will waste you.
donderdag 7 december 2017 om 08:18
Dat vind ik een van de lastigste dingen van na de operatie, het tevreden zijn met het behaalde resultaat.
In het begin was ik heel stellig dat ik er absoluut geen genoegen mee zou nemen als mijn bmi boven de 25 zou stranden.
Ik moest en zou een gezond gewicht halen. Dat is ondertussen gelukt, maar achteraf denk ik dat ik met een bmi van 26 of 27 ook best tevreden had kunnen zijn.
Aan de ene kant is het nog een soort van verslavend dat die weegschaal naar beneden blijft gaan, en je ziet ook nog direct resultaat.
Ik probeer me zoveel mogelijk aan de richtlijnen te houden wat voeding betreft en sport ook 3 keer per week en het motiveert als je blijft afvallen.
Maar aan de andere kant, ik wil eigenlijk absoluut niet meer van mijn borsten verliezen (ben van de 100G naar de 80F gegaan en kan straks naar de 75F) en vind zelf ook dat mijn gezicht wel erg smalletjes word, dus misschien is het ook goed zo.
Maar goed, je hebt er zelf niet zo heel veel invloed op in dat eerste jaar (als je je in de grote lijnen aan de voorschriften houd) en je lichaam bepaald blijkbaar zelf wanneer het genoeg is.
Toch zal het een lastig moment zijn dat de weegschaal stil blijft staan, ook al is het een keurig gezond gewicht.
vrijdag 8 december 2017 om 19:27
@rosepudding: het klinkt op zich best logisch dat wanneer je in zo'n sneltreinvaart zit van afvallen en direct resultaat zien, dat het lastig is om te bepalen wanneer het voor jou 'goed' is. Wat waren jouw doelen voordat je geopereerd werd? Misschien dat je deze eens kunt vergelijken met hoe de situatie nu is. Misschien levert dat wat antwoorden op?
Ik heb vandaag de informatiebijeenkomst gehad waarin de chirurg uitleg heeft gegeven over de verschillende soorten operatiemogelijkheden. Hiervoor neigde ik naar een 'gewone' bypass, maar na haar verhaal ben ik aan het twijfelen geslagen. De sleeve valt wat mij betreft sowieso al af (in de regel val je hiermee minder af, meer geschikt voor volume-eters terwijl ik een snoepkont ben) dus deze neem ik niet mee in mijn overwegingen.
Het komt er op neer dat je met een reguliere GBP twee nieuwe darmaansluitingen hebt en met een mini GBP maar eentje. De chirurg vertelde dat je met een gewone bypass gemiddeld 70% van je overgewicht kwijt raakt, met een mini-bypass gemiddeld 80%. Ik twijfel nu tussen deze operaties en wel om het volgende:
Voordelen mini GBP ten opzichte van een reguliere GBP:
- De mini GBP is minder risicovol, omdat er slechts een nieuwe darmaansluiting komt is er minder kans op lekkage
- De mini GBP operatie duurt minder lang
- Met de mini GBP valt men gemiddeld 10% meer af
Het grote nadeel is echter dat de operatie pas een jaar of vijf wordt toegepast binnen Nederland en dat dus nog niet bekend is wat de effecten van deze operatie zijn op lange termijn (10+ jaar). Daarnaast is bekend dat de mini GBP voor een toename van maagzuurklachten kan zorgen. Daar heb ik nu (pré OK) nog nooit last van gehad dus daar maak ik me niet zo'n zorgen om, maar het is wel goed om te weten. De chirurg vertelde wel dat ze tegenwoordig een extra nietje plaatsen welke de terugstroom van verteringssappen naar de maag sterk zou doen verminderen.
Willen jullie eens met mij meedenken? En zijn er ook mensen hier die deze mini GBP hebben gehad? Voor nu neig ik naar een mini GBP vanwege het hogere percentage overgewicht wat daarmee afneemt, maar ik wil me daar niet blind op staren. Ik vind het maar lastig hoor, zo'n keuze maken die invloed gaat hebben op de rest van mijn leven....
Ik heb vandaag de informatiebijeenkomst gehad waarin de chirurg uitleg heeft gegeven over de verschillende soorten operatiemogelijkheden. Hiervoor neigde ik naar een 'gewone' bypass, maar na haar verhaal ben ik aan het twijfelen geslagen. De sleeve valt wat mij betreft sowieso al af (in de regel val je hiermee minder af, meer geschikt voor volume-eters terwijl ik een snoepkont ben) dus deze neem ik niet mee in mijn overwegingen.
Het komt er op neer dat je met een reguliere GBP twee nieuwe darmaansluitingen hebt en met een mini GBP maar eentje. De chirurg vertelde dat je met een gewone bypass gemiddeld 70% van je overgewicht kwijt raakt, met een mini-bypass gemiddeld 80%. Ik twijfel nu tussen deze operaties en wel om het volgende:
Voordelen mini GBP ten opzichte van een reguliere GBP:
- De mini GBP is minder risicovol, omdat er slechts een nieuwe darmaansluiting komt is er minder kans op lekkage
- De mini GBP operatie duurt minder lang
- Met de mini GBP valt men gemiddeld 10% meer af
Het grote nadeel is echter dat de operatie pas een jaar of vijf wordt toegepast binnen Nederland en dat dus nog niet bekend is wat de effecten van deze operatie zijn op lange termijn (10+ jaar). Daarnaast is bekend dat de mini GBP voor een toename van maagzuurklachten kan zorgen. Daar heb ik nu (pré OK) nog nooit last van gehad dus daar maak ik me niet zo'n zorgen om, maar het is wel goed om te weten. De chirurg vertelde wel dat ze tegenwoordig een extra nietje plaatsen welke de terugstroom van verteringssappen naar de maag sterk zou doen verminderen.
Willen jullie eens met mij meedenken? En zijn er ook mensen hier die deze mini GBP hebben gehad? Voor nu neig ik naar een mini GBP vanwege het hogere percentage overgewicht wat daarmee afneemt, maar ik wil me daar niet blind op staren. Ik vind het maar lastig hoor, zo'n keuze maken die invloed gaat hebben op de rest van mijn leven....
Don't waste your time or time will waste you.
vrijdag 8 december 2017 om 19:53
Ik heb 'mijn' ziekenhuis o.a. uitgezocht op hun individuele benadering._Druifje_ schreef: ↑06-12-2017 22:33Ook ik schakel weer in
Sporten in groepsverband, brrrrrrr.
Helpt jou dat?
Onsterfelijk Verheven
vrijdag 8 december 2017 om 19:57
vrijdag 8 december 2017 om 21:21
Ik heb een mini, dit werd door de chirurg geopperd als de beste voor mijn situatie en daar ben ik in mee gegaan. Maagzuur heb ik zowel voor als na de operatie geen last van (gehad)
Tijdens de screening werd er ook maar mijn persoonlijke doel gevraagd en toen ik aangaf dat ik een gezond gewicht wou halen vonden ze dat iets te ambitieus. Ze willen volgens mij niet te hoog inzetten om teleurstelling te voorkomen.
Dus heb destijds mijn doel op 80/85 kilo gezet. Maar stiekem wist ik al wel dat ik minimaal naar de 75 wou.
Tijdens de screening werd er ook maar mijn persoonlijke doel gevraagd en toen ik aangaf dat ik een gezond gewicht wou halen vonden ze dat iets te ambitieus. Ze willen volgens mij niet te hoog inzetten om teleurstelling te voorkomen.
Dus heb destijds mijn doel op 80/85 kilo gezet. Maar stiekem wist ik al wel dat ik minimaal naar de 75 wou.
zaterdag 9 december 2017 om 00:15
@solomio: uiteraard ga ik dit nog in het gesprek met de chirurg voorleggen. De mini word inderdaad niet in ieder ziekenhuis gedaan.
@rosepudding: goed om te lezen dat je een mini hebt gehad. Je hebt er een mooi resultaat mee behaald dus! Ik denk inderdaad dat artsen e.d. altijd heel voorzichtig zijn met de schatting over hoeveel je af kunt vallen. Ik kan me ook goed voorstellen dat niet iedereen even veel afvalt en voor diegene die dat niet doet kan het enorm teleurstellend zijn als van te voren is aangegeven dat dat wél zou gebeuren. Ben ik nog te volgen? Maar fijn ook dat je geen last hebt van maagzuur. Verder kan ik geen hele gekke complicaties vinden in wetenschappelijke onderzoeken ook.
@rosepudding: goed om te lezen dat je een mini hebt gehad. Je hebt er een mooi resultaat mee behaald dus! Ik denk inderdaad dat artsen e.d. altijd heel voorzichtig zijn met de schatting over hoeveel je af kunt vallen. Ik kan me ook goed voorstellen dat niet iedereen even veel afvalt en voor diegene die dat niet doet kan het enorm teleurstellend zijn als van te voren is aangegeven dat dat wél zou gebeuren. Ben ik nog te volgen?
Maar fijn ook dat je geen last hebt van maagzuur. Verder kan ik geen hele gekke complicaties vinden in wetenschappelijke onderzoeken ook.
Don't waste your time or time will waste you.
zaterdag 9 december 2017 om 23:04
Ik ben ook echt een loner hoor haha , echt een bijdrage heeft het voor mij niet. Opzich sportte ik altijd al, dus ik voel me soms wel een beetje een uitslover. Het is “maar” 3 maanden gelukkig, nog 2 te gaan.Ik vind het vooral heel irritant , maar een andere optie heb ik niet.. Het is allemaal al passen en meten in mijn schema , als ik nog verder moet rijden voor afspraken is dat ook onmogelijk.
zondag 10 december 2017 om 07:23
Maar toch: 3 maanden sporten in groepsverband is toch ook een aanslag op je schema?_Druifje_ schreef: ↑09-12-2017 23:04Ik ben ook echt een loner hoor haha , echt een bijdrage heeft het voor mij niet. Opzich sportte ik altijd al, dus ik voel me soms wel een beetje een uitslover. Het is “maar” 3 maanden gelukkig, nog 2 te gaan.Ik vind het vooral heel irritant , maar een andere optie heb ik niet.. Het is allemaal al passen en meten in mijn schema , als ik nog verder moet rijden voor afspraken is dat ook onmogelijk.
Voor mij was het simpel: ik had op ongeveer gelijke reisafstand 3 ziekenhuizen waar ik uit kon kiezen. Bij 2 gaat het hele traject in groepsverband, bij eentje niet. Dat maakte de keus nogal makkelijk.
Voordeel erbij voor mij was dat ik ooit al eens eerder een operatie in dat ziekenhuis had gehad en aangezien ik een aangepaste narcose moet vanwege een genetisch dingetje was het geruststellend omdat ik al wist dat ze in dat ziekenhuis iig wisten hoe het zat.
Onsterfelijk Verheven
zondag 10 december 2017 om 15:52
zondag 10 december 2017 om 16:45
zondag 10 december 2017 om 17:20
Dat is het inderdaad ook maar valt goed te overbruggen in dit geval. Dit ziekenhuis valt precies op de route van huis-werk vandaar ik dat kan combineren. Vooral met de bijkomende afspraken. In deze regio (Flevoland )is dat sporten vooraf overal , voor zover ik weet. Nog 1,5 maand en dan is het weer klaar gelukkig en kan ik op mijn eige tijden.Solomio schreef: ↑10-12-2017 07:23Maar toch: 3 maanden sporten in groepsverband is toch ook een aanslag op je schema?
Voor mij was het simpel: ik had op ongeveer gelijke reisafstand 3 ziekenhuizen waar ik uit kon kiezen. Bij 2 gaat het hele traject in groepsverband, bij eentje niet. Dat maakte de keus nogal makkelijk.
Voordeel erbij voor mij was dat ik ooit al eens eerder een operatie in dat ziekenhuis had gehad en aangezien ik een aangepaste narcose moet vanwege een genetisch dingetje was het geruststellend omdat ik al wist dat ze in dat ziekenhuis iig wisten hoe het zat.
maandag 18 december 2017 om 11:17
Dag meiden! Hoe gaat het hier?
Ik heb de afspraak met de chirurg gehad en ga definitief voor een mini GBP. Ook sta ik nu officieel op de wachtlijst en kan ik deze week een brief in de bus verwachten met een uitnodiging voor een screening bij de anesthesist. Verder hebben ze aangegeven dat ik in plaats van eind februari/begin maart toch wel naar eind maart/begin april moet gaan kijken. Dat is wel even een domper..
Ik heb de afspraak met de chirurg gehad en ga definitief voor een mini GBP. Ook sta ik nu officieel op de wachtlijst en kan ik deze week een brief in de bus verwachten met een uitnodiging voor een screening bij de anesthesist. Verder hebben ze aangegeven dat ik in plaats van eind februari/begin maart toch wel naar eind maart/begin april moet gaan kijken. Dat is wel even een domper..
Don't waste your time or time will waste you.
dinsdag 19 december 2017 om 11:45
Hoi!
Oww, ik heb dit topic een beetje verwaarloosd, sorry!
Ik zat een beetje in wachtstand richting alle afspraken, vandaar dat ik even wat minder actief was.
Net als jij Fiddly heb ik alle afspraken achter de rug. Gister de groepsbijeenkomst van de dietiste en de psycholoog gehad en vandaag het chirurgisch carroussel (chirurg, verpleegkundige, planbureau en anaesthesist).
Een mini GBP had ik nog nooit van gehoord. Maar nav jouw verhaal ben ik het googlen om te zien of dat hetzelfde is als de sleeve. Ik zie nu dat dat niet hetzelfde is, maar dat de vorm van de maag daarbij wel hetzelfde gemaakt wordt.
Ik moest vandaag kiezen tussen de bypass en de sleeve. En ik vond die keuze heel erg moeilijk. Ik heb er natuurlijk al veel over gelezen en nagedacht, maar ik kon gewoon geen duidelijke voorkeur uitspreken, omdat ik ook geen echte indicatie voor juist de een of de ander (bijv bij hoge bloeddruk, suikerziekte of medicijngebruik wordt een voorkeur uitgesproken). Ik heb behalve overgewicht geen overige indicaties, dus heeft de chirurg zijn voorkeur voor een sleeve uitgesproken, met name ivm mijn leeftijd.
Ik ben nog jong (35 jaar) en als je een sleeve hebt en op de een of andere manier werkt dit niet goed (genoeg) kun je die altijd nog om laten zetten naar een bypass. Daarnaast is er bij een bypass meer kans op een darmherniatie, zeker na langere tijd. Hij zei: ik ga er vanuit dat je na deze ok nog wel een jaartje of 60 meegaat en dan is de kans dat je dat ooit krijgt best aanwezig.
Voor mij genoeg redenen om het advies van de chirurg te volgen en ik sta nu dan ook op de wachtlijst, yes!
Ook ik hoorde vandaag dat de wachttijd langer is dan een aantal weken geleden aangegeven, namelijk 10-12 weken ipv 7 weken. Dus de verwachting is nu half maart.
Daarnaast heb ik zelf aangegeven dat ik 'graag' zou willen shaken vooraf.
De chirurg vond dit niet noodzakelijk aangezien mijn BMI niet boven de 50 is.
Maar ik heb sinds dat ik 2x een HELLP heb gehad met zeer afwijkende leverwaarden, regelmatig last van een zeurend gevoel in de rechterbovenbuik (afgelopen jaar nog nagekeken en een MRI gehad, maar geen afwijkingen gevonden).
Ik heb hierdoor zelf het gevoel dat mijn lever best wel opgezet is en zou graag zo min mogelijk risico's willen nemen en de chirurg vond dit helemaal prima.
Als laatste heb ik volgende week nog onderzoeken bij de longarts om te onderzoeken of ik slaapapneu heb.
Zo ja, dan kan het zijn dat ik na de operatie nog een nacht op de IC moet verblijven ter observatie. Daar schrok ik wel even van, maar ik besef me dat dat alleen maar beter is ivm de extra controle die ze daar hebben.
Weer een heel verhaal, maar het besef dat het echt gaat gebeuren is na gister en vandaag ineens volop aanwezig!
Oww, ik heb dit topic een beetje verwaarloosd, sorry!
Ik zat een beetje in wachtstand richting alle afspraken, vandaar dat ik even wat minder actief was.
Net als jij Fiddly heb ik alle afspraken achter de rug. Gister de groepsbijeenkomst van de dietiste en de psycholoog gehad en vandaag het chirurgisch carroussel (chirurg, verpleegkundige, planbureau en anaesthesist).
Een mini GBP had ik nog nooit van gehoord. Maar nav jouw verhaal ben ik het googlen om te zien of dat hetzelfde is als de sleeve. Ik zie nu dat dat niet hetzelfde is, maar dat de vorm van de maag daarbij wel hetzelfde gemaakt wordt.
Ik moest vandaag kiezen tussen de bypass en de sleeve. En ik vond die keuze heel erg moeilijk. Ik heb er natuurlijk al veel over gelezen en nagedacht, maar ik kon gewoon geen duidelijke voorkeur uitspreken, omdat ik ook geen echte indicatie voor juist de een of de ander (bijv bij hoge bloeddruk, suikerziekte of medicijngebruik wordt een voorkeur uitgesproken). Ik heb behalve overgewicht geen overige indicaties, dus heeft de chirurg zijn voorkeur voor een sleeve uitgesproken, met name ivm mijn leeftijd.
Ik ben nog jong (35 jaar) en als je een sleeve hebt en op de een of andere manier werkt dit niet goed (genoeg) kun je die altijd nog om laten zetten naar een bypass. Daarnaast is er bij een bypass meer kans op een darmherniatie, zeker na langere tijd. Hij zei: ik ga er vanuit dat je na deze ok nog wel een jaartje of 60 meegaat en dan is de kans dat je dat ooit krijgt best aanwezig.
Voor mij genoeg redenen om het advies van de chirurg te volgen en ik sta nu dan ook op de wachtlijst, yes!
Ook ik hoorde vandaag dat de wachttijd langer is dan een aantal weken geleden aangegeven, namelijk 10-12 weken ipv 7 weken. Dus de verwachting is nu half maart.
Daarnaast heb ik zelf aangegeven dat ik 'graag' zou willen shaken vooraf.
De chirurg vond dit niet noodzakelijk aangezien mijn BMI niet boven de 50 is.
Maar ik heb sinds dat ik 2x een HELLP heb gehad met zeer afwijkende leverwaarden, regelmatig last van een zeurend gevoel in de rechterbovenbuik (afgelopen jaar nog nagekeken en een MRI gehad, maar geen afwijkingen gevonden).
Ik heb hierdoor zelf het gevoel dat mijn lever best wel opgezet is en zou graag zo min mogelijk risico's willen nemen en de chirurg vond dit helemaal prima.
Als laatste heb ik volgende week nog onderzoeken bij de longarts om te onderzoeken of ik slaapapneu heb.
Zo ja, dan kan het zijn dat ik na de operatie nog een nacht op de IC moet verblijven ter observatie. Daar schrok ik wel even van, maar ik besef me dat dat alleen maar beter is ivm de extra controle die ze daar hebben.
Weer een heel verhaal, maar het besef dat het echt gaat gebeuren is na gister en vandaag ineens volop aanwezig!
