Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik vind mezelf dik.
woensdag 15 december 2010 om 07:57
Hallo dames,
Om te beginnen:
Ik ben een meisje van 20jaar, ik ben 1.66 en weeg +/-55kilo.
Door de media en alle dunne en lijnende vrouwen om mij heen voel ik mij verplicht om hier aan mee te doen.
Als ik naar mezelf kijk in de spiegel zie ik ook een dik meisje. Niet heel dik, maar wel een beetje chubby. Terwijl ik heel goed weet dat ik een normaal figuur heb.
Ik heb laatst een weegschaal gekocht, maar dat had ik echt nooit moeten doen want ik sta elke dag op dat ding en raak er een beetje geobsedeerd door.
Mijn vriend vindt mij niet dik, maar ik ben bang dat als hij dat wel zou vinden het niet zou zeggen omdat ik zelf niet eens zou weten hoe ik erop zou reageren.
Herkennen mensen zich hierin?
Niet dik zijn maar wel denken dat je het bent, en wel continue bezig met calorieën tellen en kijken wat je wel en niet kan eten.
Ik heb eigenlijk de hele dag door honger omdat ik mezelf geen eten "gun".
Ik eet over een dag: tussen 6.00 en 12.00 1 vifit, 4 crackers. 12.00 tot 17.00 een pakje liga continue en meestal rond 17.00uur ga ik avond eten.
Tussendoor drink ik wel veel water en thee.. Dat dan weer wel.
Ik durf niet naar mijn huisarts hiermee te gaan. Ik zou ook niet weten wat hij voor mij kan doen want er is eigenlijk niks aan de hand. Maar toch voelt het zo. Ik ben bang dat ik doorsla en ik weet begin waar ik 6jaar geleden ben gestopt.
Ik snap dat jullie ook niks kunnen doen maar wil graag mijn verhaal kwijt.
Liefs Michelle90
Om te beginnen:
Ik ben een meisje van 20jaar, ik ben 1.66 en weeg +/-55kilo.
Door de media en alle dunne en lijnende vrouwen om mij heen voel ik mij verplicht om hier aan mee te doen.
Als ik naar mezelf kijk in de spiegel zie ik ook een dik meisje. Niet heel dik, maar wel een beetje chubby. Terwijl ik heel goed weet dat ik een normaal figuur heb.
Ik heb laatst een weegschaal gekocht, maar dat had ik echt nooit moeten doen want ik sta elke dag op dat ding en raak er een beetje geobsedeerd door.
Mijn vriend vindt mij niet dik, maar ik ben bang dat als hij dat wel zou vinden het niet zou zeggen omdat ik zelf niet eens zou weten hoe ik erop zou reageren.
Herkennen mensen zich hierin?
Niet dik zijn maar wel denken dat je het bent, en wel continue bezig met calorieën tellen en kijken wat je wel en niet kan eten.
Ik heb eigenlijk de hele dag door honger omdat ik mezelf geen eten "gun".
Ik eet over een dag: tussen 6.00 en 12.00 1 vifit, 4 crackers. 12.00 tot 17.00 een pakje liga continue en meestal rond 17.00uur ga ik avond eten.
Tussendoor drink ik wel veel water en thee.. Dat dan weer wel.
Ik durf niet naar mijn huisarts hiermee te gaan. Ik zou ook niet weten wat hij voor mij kan doen want er is eigenlijk niks aan de hand. Maar toch voelt het zo. Ik ben bang dat ik doorsla en ik weet begin waar ik 6jaar geleden ben gestopt.
Ik snap dat jullie ook niks kunnen doen maar wil graag mijn verhaal kwijt.
Liefs Michelle90
woensdag 15 december 2010 om 08:05
Je vraagt..".herkennen mensen zich hier in...niet dik zijn maar wel denken dat je het bent" je WEET dus in je achterhoofd dat je niet dik bent. Ook geef je zelf aan dat je je VERPLICHT voelt om daan de gekte mee te doen. Ook hier weet je dus in je achterhoofd dat het van de zotte is.
M.a.w. je weet realistisch precies hoe zit...en ik wil absoluut niet onaardig over komen....misschien ligt het ook wel aan je leeftijd....maar ga je zelf geen problemen aan praten!!!!!!!!
Richtje op je positieve punten en dingen in je leven en ga genieten ipv te soppen over dingen die er niet zijn!!!
M.a.w. je weet realistisch precies hoe zit...en ik wil absoluut niet onaardig over komen....misschien ligt het ook wel aan je leeftijd....maar ga je zelf geen problemen aan praten!!!!!!!!
Richtje op je positieve punten en dingen in je leven en ga genieten ipv te soppen over dingen die er niet zijn!!!
woensdag 15 december 2010 om 08:27
Bedankt voor de reacties over mijn verhaal.
Ik heb 8 jaar geleden anorexia gehad, ik ben opgenomen geweest en 6 jaar geleden was ik genezen.
Ik snap dat jullie denken, "weer een meisje die zichzelf te dik vind en wilt horen dat ze het niet is".
Maar dat is het niet. Ik wou gewoon mijn verhaal kwijt, ik zit ermee en ik ben bang dat ik doorsla en weer een k*t tijd tegemoet ga. Maar ik durf er niet over te beginnen omdat ik bang ben dat mensen mij een aansteller zullen vinden. Of mensen in de stress schieten omdat zij die tijd met mij hebben meegemaakt.
Ik heb 8 jaar geleden anorexia gehad, ik ben opgenomen geweest en 6 jaar geleden was ik genezen.
Ik snap dat jullie denken, "weer een meisje die zichzelf te dik vind en wilt horen dat ze het niet is".
Maar dat is het niet. Ik wou gewoon mijn verhaal kwijt, ik zit ermee en ik ben bang dat ik doorsla en weer een k*t tijd tegemoet ga. Maar ik durf er niet over te beginnen omdat ik bang ben dat mensen mij een aansteller zullen vinden. Of mensen in de stress schieten omdat zij die tijd met mij hebben meegemaakt.
woensdag 15 december 2010 om 08:31
woensdag 15 december 2010 om 08:34
Het verbaast me nu ook weer hoe eenvoudig er soms geredeneerd wordt 'stop de weegschaal op zolder'. Het doet mij verdacht veel aan een (terugkerend) eetprobleem denken en dan is de oplossing echt niet zo eenvoudig... Feit dat je zo weinig eet op een dag en er in je gedachten de hele tijd mee bezig bent. Ik zou het echt bespreekbaar maken met je HA en bedenken wat je zelf wilt. Durf je het aan om bijv. professionele hulp te zoeken... Hopelijk zitten er wat meiden op het forum die zich herkennen in wat je beschrijft en die je verder op weg kunnen helpen. Succes!
woensdag 15 december 2010 om 08:37
quote:Michelle90 schreef op 15 december 2010 @ 08:27:
Ik wou gewoon mijn verhaal kwijt, ik zit ermee en ik ben bang dat ik doorsla en weer een k*t tijd tegemoet ga. Maar ik durf er niet over te beginnen omdat ik bang ben dat mensen mij een aansteller zullen vinden. Of mensen in de stress schieten omdat zij die tijd met mij hebben meegemaakt.
Je alarmbellen zijn terecht meis.
En niemand zal jou een zeur vinden als je op tijd er aan trekt.
Het was mss onnozel dat ik m'n gegevens neerpende maar jouw zelfbeeld 'schommelt'.
Ik wou gewoon mijn verhaal kwijt, ik zit ermee en ik ben bang dat ik doorsla en weer een k*t tijd tegemoet ga. Maar ik durf er niet over te beginnen omdat ik bang ben dat mensen mij een aansteller zullen vinden. Of mensen in de stress schieten omdat zij die tijd met mij hebben meegemaakt.
Je alarmbellen zijn terecht meis.
En niemand zal jou een zeur vinden als je op tijd er aan trekt.
Het was mss onnozel dat ik m'n gegevens neerpende maar jouw zelfbeeld 'schommelt'.
woensdag 15 december 2010 om 08:37
woensdag 15 december 2010 om 08:42
Wat ontzettend naar dat het terugkomt! Enig idee waarom? Wat is er de laatste tijd in je leven gebeurt? Aan welk probleem wil je op dit moment niet denken?
Het is heel erg goed dat je er meteen bovenop zit. Ik hoop dat je besluit om in te grijpen nu je weer in een beginstadium zit. Je kunt bijvoorbeeld deze week al naar de huisarts en jezelf direct op een wachtlijst bij een ggz of gespecialiseerde instelling zetten. Ook als je nu nog niet toe bent aan (weer) hulp, kan je daar tegen het einde van de wachtlijst wel behoefte aan hebben (en anders ben je zo weer afgemeld).
Hoewel het fantastisch zou zijn als je de weegschaal weg zou doen (hij geeft je probleem extra ruimte) en, desnoods, één keer per week bij een vriendin of op de sportschool jezelf te wegen, is de weegschaal natuurlijk niet het ergste. Het ergste is dat je er weer behoefte aan hebt. Waar komt die behoefte vandaan?
Het is heel erg goed dat je er meteen bovenop zit. Ik hoop dat je besluit om in te grijpen nu je weer in een beginstadium zit. Je kunt bijvoorbeeld deze week al naar de huisarts en jezelf direct op een wachtlijst bij een ggz of gespecialiseerde instelling zetten. Ook als je nu nog niet toe bent aan (weer) hulp, kan je daar tegen het einde van de wachtlijst wel behoefte aan hebben (en anders ben je zo weer afgemeld).
Hoewel het fantastisch zou zijn als je de weegschaal weg zou doen (hij geeft je probleem extra ruimte) en, desnoods, één keer per week bij een vriendin of op de sportschool jezelf te wegen, is de weegschaal natuurlijk niet het ergste. Het ergste is dat je er weer behoefte aan hebt. Waar komt die behoefte vandaan?
woensdag 15 december 2010 om 08:44
maak meteen ff misbruik van deze topic
ik ben 167en week rond de 62 kilo. na mijn afvalrace paar jaar terug heb ik heel lang 58 gewogen en wil koste wat het kost weer terug naar dat gewicht wat niet lukt.
moet niet zwaarder worden, maar dit is ook een prima gewicht al ben ik er dus niet tevreden mee. zelfde verhaal als TOer denk ik, niet zeuren en es tevreden zijn met je lijf??
ik ben 167en week rond de 62 kilo. na mijn afvalrace paar jaar terug heb ik heel lang 58 gewogen en wil koste wat het kost weer terug naar dat gewicht wat niet lukt.
moet niet zwaarder worden, maar dit is ook een prima gewicht al ben ik er dus niet tevreden mee. zelfde verhaal als TOer denk ik, niet zeuren en es tevreden zijn met je lijf??
woensdag 15 december 2010 om 08:58
Wat vervelend dat je je onzeker over je gewicht voelt.
Maar troost je met de gedachte dat bijna iedere vrouw hier last van heeft.
Gooi de weegschaal weer de deur uit, maak een afspraak met de huisarts gezien jou verleden.
Misschien dat de dokter jou een keer door kan sturen naar een dietiste want ik denk dat je juist veel te weinig eet.
Ik ben 1,77 en weeg 70 kilo. Ik ben ook niet dik maar ook niet superslank. Er zit hier en daar wel een vetrolletje
En laat je niet gek maken door alle modebladen.
Die modellen zijn zoooo dun dat is echt niet gezond hoor!
Maar troost je met de gedachte dat bijna iedere vrouw hier last van heeft.
Gooi de weegschaal weer de deur uit, maak een afspraak met de huisarts gezien jou verleden.
Misschien dat de dokter jou een keer door kan sturen naar een dietiste want ik denk dat je juist veel te weinig eet.
Ik ben 1,77 en weeg 70 kilo. Ik ben ook niet dik maar ook niet superslank. Er zit hier en daar wel een vetrolletje
En laat je niet gek maken door alle modebladen.
Die modellen zijn zoooo dun dat is echt niet gezond hoor!
