Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik vind mezelf dik.
woensdag 15 december 2010 om 07:57
Hallo dames,
Om te beginnen:
Ik ben een meisje van 20jaar, ik ben 1.66 en weeg +/-55kilo.
Door de media en alle dunne en lijnende vrouwen om mij heen voel ik mij verplicht om hier aan mee te doen.
Als ik naar mezelf kijk in de spiegel zie ik ook een dik meisje. Niet heel dik, maar wel een beetje chubby. Terwijl ik heel goed weet dat ik een normaal figuur heb.
Ik heb laatst een weegschaal gekocht, maar dat had ik echt nooit moeten doen want ik sta elke dag op dat ding en raak er een beetje geobsedeerd door.
Mijn vriend vindt mij niet dik, maar ik ben bang dat als hij dat wel zou vinden het niet zou zeggen omdat ik zelf niet eens zou weten hoe ik erop zou reageren.
Herkennen mensen zich hierin?
Niet dik zijn maar wel denken dat je het bent, en wel continue bezig met calorieën tellen en kijken wat je wel en niet kan eten.
Ik heb eigenlijk de hele dag door honger omdat ik mezelf geen eten "gun".
Ik eet over een dag: tussen 6.00 en 12.00 1 vifit, 4 crackers. 12.00 tot 17.00 een pakje liga continue en meestal rond 17.00uur ga ik avond eten.
Tussendoor drink ik wel veel water en thee.. Dat dan weer wel.
Ik durf niet naar mijn huisarts hiermee te gaan. Ik zou ook niet weten wat hij voor mij kan doen want er is eigenlijk niks aan de hand. Maar toch voelt het zo. Ik ben bang dat ik doorsla en ik weet begin waar ik 6jaar geleden ben gestopt.
Ik snap dat jullie ook niks kunnen doen maar wil graag mijn verhaal kwijt.
Liefs Michelle90
Om te beginnen:
Ik ben een meisje van 20jaar, ik ben 1.66 en weeg +/-55kilo.
Door de media en alle dunne en lijnende vrouwen om mij heen voel ik mij verplicht om hier aan mee te doen.
Als ik naar mezelf kijk in de spiegel zie ik ook een dik meisje. Niet heel dik, maar wel een beetje chubby. Terwijl ik heel goed weet dat ik een normaal figuur heb.
Ik heb laatst een weegschaal gekocht, maar dat had ik echt nooit moeten doen want ik sta elke dag op dat ding en raak er een beetje geobsedeerd door.
Mijn vriend vindt mij niet dik, maar ik ben bang dat als hij dat wel zou vinden het niet zou zeggen omdat ik zelf niet eens zou weten hoe ik erop zou reageren.
Herkennen mensen zich hierin?
Niet dik zijn maar wel denken dat je het bent, en wel continue bezig met calorieën tellen en kijken wat je wel en niet kan eten.
Ik heb eigenlijk de hele dag door honger omdat ik mezelf geen eten "gun".
Ik eet over een dag: tussen 6.00 en 12.00 1 vifit, 4 crackers. 12.00 tot 17.00 een pakje liga continue en meestal rond 17.00uur ga ik avond eten.
Tussendoor drink ik wel veel water en thee.. Dat dan weer wel.
Ik durf niet naar mijn huisarts hiermee te gaan. Ik zou ook niet weten wat hij voor mij kan doen want er is eigenlijk niks aan de hand. Maar toch voelt het zo. Ik ben bang dat ik doorsla en ik weet begin waar ik 6jaar geleden ben gestopt.
Ik snap dat jullie ook niks kunnen doen maar wil graag mijn verhaal kwijt.
Liefs Michelle90
woensdag 15 december 2010 om 09:05
@ Campari: Bedankt voor je reacties, ik vind het helemaal niet stom dat je je eigen gewicht en lengte hebt neergezet.
@Missphoebe: Je hebt gelijk alleen is het niet zo makkelijk als dat je nu verteld.
@Honingmeloen: Ik weet niet wat er is gebeurt. Ik ben net verhuist en heb ik die periode nogal wat patat,pizza en shaorma gegeten. Misschien een schuldgevoel gekregen. Ik weet het echt niet. Het is iets van me leven waar ik zelf controle over heb, en dat is soms wel rustgevend
@Erne: Ik zou wel willen maar ik durf niet. Ik ben bang voor een stempel. Verder sta ik goed in het leven maar dat is de laatste tijd een beetje een breekpuntje.
Voorderest, bedankt voor je reacties.
Weegschaal weg doen is een hele moeilijke stap voor mij. Klinkt ontzettend aanstellerig, dat weet ik. Maar ik moet weten of ik het onder controle kan houden. Als ik naar mezelf kijk schat ik mijn gewicht op +/-70kilo. Dus om even een moment van bezinning te krijgen dat het 15kilo minder is, is soms wel prettig.
Sporten ben ik mee gestopt. Ik zoek een sportschool in de buurt van mijn nieuwe huis maar het is allemaal hartstikke duur. Dus moet daar even mee wachten.
@Missphoebe: Je hebt gelijk alleen is het niet zo makkelijk als dat je nu verteld.
@Honingmeloen: Ik weet niet wat er is gebeurt. Ik ben net verhuist en heb ik die periode nogal wat patat,pizza en shaorma gegeten. Misschien een schuldgevoel gekregen. Ik weet het echt niet. Het is iets van me leven waar ik zelf controle over heb, en dat is soms wel rustgevend
@Erne: Ik zou wel willen maar ik durf niet. Ik ben bang voor een stempel. Verder sta ik goed in het leven maar dat is de laatste tijd een beetje een breekpuntje.
Voorderest, bedankt voor je reacties.
Weegschaal weg doen is een hele moeilijke stap voor mij. Klinkt ontzettend aanstellerig, dat weet ik. Maar ik moet weten of ik het onder controle kan houden. Als ik naar mezelf kijk schat ik mijn gewicht op +/-70kilo. Dus om even een moment van bezinning te krijgen dat het 15kilo minder is, is soms wel prettig.
Sporten ben ik mee gestopt. Ik zoek een sportschool in de buurt van mijn nieuwe huis maar het is allemaal hartstikke duur. Dus moet daar even mee wachten.
woensdag 15 december 2010 om 09:07
woensdag 15 december 2010 om 09:08
woensdag 15 december 2010 om 09:10
Ik durf niet naar mijn huisarts hiermee te gaan. Ik zou ook niet weten wat hij voor mij kan doen want er is eigenlijk niks aan de hand. Maar toch voelt het zo. Ik ben bang dat ik doorsla en ik weet begin waar ik 6jaar geleden ben gestopt.
Ik snap dat jullie ook niks kunnen doen maar wil graag mijn verhaal kwijt.
Liefs Michelle90[/quote]
er is dus wel degelijk iest aan de hand anders had je hier geen topic geopend.
het lijkt mij dat je een terugval van de anorexia hebt.
en ik denk dat jezelf heel goed weet dat als je niet aan de bel trekt je er steeds dieper in weg zakt.
conclusie, als de sodemieter naar je huisarts en hulp vragen nu je nog redelijk aan het begin staat.
Ik snap dat jullie ook niks kunnen doen maar wil graag mijn verhaal kwijt.
Liefs Michelle90[/quote]
er is dus wel degelijk iest aan de hand anders had je hier geen topic geopend.
het lijkt mij dat je een terugval van de anorexia hebt.
en ik denk dat jezelf heel goed weet dat als je niet aan de bel trekt je er steeds dieper in weg zakt.
conclusie, als de sodemieter naar je huisarts en hulp vragen nu je nog redelijk aan het begin staat.
woensdag 15 december 2010 om 09:11
Hoi Michelle,
ik heb gelukkig nooit een eetstoornis gehad, maar ik ken af en toe wel periodes waarin ik doorsla met lijnen. Deze zomer heb ik aan de rand van een eetstoornis gezeten omdat ik graag zo slank als mijn zus wilde zijn (die trouwens wel vaker over het randje naar eetstoornis is gegaan).
Ik stond elke dag op de weegschaal en vergeleek zelfs de calorieën in fruit! Maar toen kwam ik erachter dat ik om mijn 'ideaal' gewicht te halen extreem veel moest sporten en heel weinig eten. En dat terwijl ik met maar 2á3 kilo zwaarder, 2x per week sporten en normaal eten, dus af en toe ook wat lekkers, makkelijk op gewicht blijf!
Je lichaam geeft echt aan wat goed voor je is, en met 1.66 en 55 kilo kan je gewoon niet te dik zijn! Zodra je een eet patroon vindt waarbij je niet teveel schommelt en gelukkig van wordt (dus niet de hele dag honger hebben!) hou dat dan vast! En laat je niet gek maken door een ideaal-beeld wat voor velen geeneens bij een volwassen lichaam past..
ik heb gelukkig nooit een eetstoornis gehad, maar ik ken af en toe wel periodes waarin ik doorsla met lijnen. Deze zomer heb ik aan de rand van een eetstoornis gezeten omdat ik graag zo slank als mijn zus wilde zijn (die trouwens wel vaker over het randje naar eetstoornis is gegaan).
Ik stond elke dag op de weegschaal en vergeleek zelfs de calorieën in fruit! Maar toen kwam ik erachter dat ik om mijn 'ideaal' gewicht te halen extreem veel moest sporten en heel weinig eten. En dat terwijl ik met maar 2á3 kilo zwaarder, 2x per week sporten en normaal eten, dus af en toe ook wat lekkers, makkelijk op gewicht blijf!
Je lichaam geeft echt aan wat goed voor je is, en met 1.66 en 55 kilo kan je gewoon niet te dik zijn! Zodra je een eet patroon vindt waarbij je niet teveel schommelt en gelukkig van wordt (dus niet de hele dag honger hebben!) hou dat dan vast! En laat je niet gek maken door een ideaal-beeld wat voor velen geeneens bij een volwassen lichaam past..
woensdag 15 december 2010 om 09:13
[quote]erne schreef op 15 december 2010 @ 08:34:
Het verbaast me nu ook weer hoe eenvoudig er soms geredeneerd wordt 'stop de weegschaal op zolder'. /quote]
TO zegt dat de weegschaal een van haar triggers is.
Een begin is dan dat ding wegstoppen.
Verder lijkt het me verstandig om weereens met je huisarts of een psych te gaan praten. Ik vind het goed van je dat je zelf aangeeft dat er ergens weer iets niet helemaal goed gaat.
Sterkte en succes
Het verbaast me nu ook weer hoe eenvoudig er soms geredeneerd wordt 'stop de weegschaal op zolder'. /quote]
TO zegt dat de weegschaal een van haar triggers is.
Een begin is dan dat ding wegstoppen.
Verder lijkt het me verstandig om weereens met je huisarts of een psych te gaan praten. Ik vind het goed van je dat je zelf aangeeft dat er ergens weer iets niet helemaal goed gaat.
Sterkte en succes
woensdag 15 december 2010 om 09:18
Ik herken je verhaal wel, ben 1.70m en weeg 58 kilo, is wel eens minder geweest. Ik ben alleen wel ruim 20 jaar ouder dan jij. Wat jij doet met callorieën tellen doe ik niet. Ik kan gewoon een hele dag met wat fruit en dan wel avondeten. Vind nog steeds dat ik vet heb rond mijn heupen. Belachelijk, weet ik.
Het rare is, wat wij dus allebei hebben, je WEET dat je slank bent, maar je VOELT het niet zo. Anderen kunnen 100 X tegen je zeggen dat je slank bent, dat maakt niets uit.
Wat voor mij goed werkt is toch zeker wel de weegschaal, zorg ervoor dat je niet onder die 55 kg komt! Houd jezelf gezond, eet groente en fruit, dat heeft je lijf gewoon nodig!
Het rare is, wat wij dus allebei hebben, je WEET dat je slank bent, maar je VOELT het niet zo. Anderen kunnen 100 X tegen je zeggen dat je slank bent, dat maakt niets uit.
Wat voor mij goed werkt is toch zeker wel de weegschaal, zorg ervoor dat je niet onder die 55 kg komt! Houd jezelf gezond, eet groente en fruit, dat heeft je lijf gewoon nodig!
woensdag 15 december 2010 om 09:19
Ik vind dat September girl gelijk heeft mensen worden nu eenmaal afgerekend op je figuur. Iemand in mijn naaste omgeving doet dat ook altijd.
Zegt wel eens tegen mij zoooo jij lust ook alles!! Maar ik hou ook van snoepen en snaaien.
Ik heb het van mezelf geaccepteerd dat ik maat 40/42 heb ipv maat 36.
Maar andere mensen accepteren dat blijkbaar niet.
En dat zijn vaak mensen die zelf alles kunnen eten een nooit een gram aankomen.
Zegt wel eens tegen mij zoooo jij lust ook alles!! Maar ik hou ook van snoepen en snaaien.
Ik heb het van mezelf geaccepteerd dat ik maat 40/42 heb ipv maat 36.
Maar andere mensen accepteren dat blijkbaar niet.
En dat zijn vaak mensen die zelf alles kunnen eten een nooit een gram aankomen.
woensdag 15 december 2010 om 09:36
@Honingmeloen, Het is nogal een vraag wat je stelt.
Ik denk dat het mede door de verhuizing is gekomen. Ik heb met mijn vriend een huis gekocht maar wij hadden eigenlijk niks te zeggen tijdens te verhuizing. Mijn schoonmoeder nam te touwtjes in handen. Alleen kan ik me haast niet voorstellen dat het alleen daardoor komt. Ik heb verder wat issues met mijn vader maar dat is iets waar ik totaal geen controle over heb of heb gehad. En dat is ookal weer 14jaar geleden dus daar moet ik onderhand wel overheen zijn.
@SG, Ik snap je reactie. Maar idd, het draait daar voornamelijk om. Maar kan je er nog omheen dan? Zet de tv aan en je ziet vrouwen van 1.75 die 50 kilo wegen. En die zijn mooi. En als je mooi bent heb je een soort van macht. En wie wilt dat nou niet...?
Het is niet mijn precieze gedachtegang maar het komt wel in de buurt.. Helaas..
@ Unreachable, bedankt voor je herkenning. Ik weet ook dat ik een normaal figuur heb maar zo voelt het idd niet. Maar ik wil niet tegen mensen zeggen dat ik mezelf dik vind dan krijg je altijd te horen dat het niet zo is of dat ik me aanstel. Ik vraag me af of zij wel zien wat ik zie? Heb ik dan zo een verknipt zelfbeeld?
Ik denk dat het mede door de verhuizing is gekomen. Ik heb met mijn vriend een huis gekocht maar wij hadden eigenlijk niks te zeggen tijdens te verhuizing. Mijn schoonmoeder nam te touwtjes in handen. Alleen kan ik me haast niet voorstellen dat het alleen daardoor komt. Ik heb verder wat issues met mijn vader maar dat is iets waar ik totaal geen controle over heb of heb gehad. En dat is ookal weer 14jaar geleden dus daar moet ik onderhand wel overheen zijn.
@SG, Ik snap je reactie. Maar idd, het draait daar voornamelijk om. Maar kan je er nog omheen dan? Zet de tv aan en je ziet vrouwen van 1.75 die 50 kilo wegen. En die zijn mooi. En als je mooi bent heb je een soort van macht. En wie wilt dat nou niet...?
Het is niet mijn precieze gedachtegang maar het komt wel in de buurt.. Helaas..
@ Unreachable, bedankt voor je herkenning. Ik weet ook dat ik een normaal figuur heb maar zo voelt het idd niet. Maar ik wil niet tegen mensen zeggen dat ik mezelf dik vind dan krijg je altijd te horen dat het niet zo is of dat ik me aanstel. Ik vraag me af of zij wel zien wat ik zie? Heb ik dan zo een verknipt zelfbeeld?
woensdag 15 december 2010 om 09:40
Maar het heeft niets met je lichaam te maken. Het komt door hoe je je lichaam ziet en hoe belangrijk je het vindt. Als je je beter over jezelf zou voelen, zou je de 'macht' die je krijgt als je (subjectief) 'mooi' bent, niet nodig vinden. Die heb je ook niet nodig. Kan het zijn dat je wat assertiever kan worden? Assertiviteit biedt ook controle en is heel gezond.
Maar denk zeker na over naar de huisarts gaan. Beter in dit stadium dan veel te laat. Je kunt altijd terug. Als je geen hulp wil of toch wil besluiten wel af te gaan vallen, kan je altijd een terugval 'nemen'. Maar je hebt nu goede kansen om te kijken of je zonder eetstoornis verder kunt (en misschien wel gelukkiger wordt).
Maar denk zeker na over naar de huisarts gaan. Beter in dit stadium dan veel te laat. Je kunt altijd terug. Als je geen hulp wil of toch wil besluiten wel af te gaan vallen, kan je altijd een terugval 'nemen'. Maar je hebt nu goede kansen om te kijken of je zonder eetstoornis verder kunt (en misschien wel gelukkiger wordt).
woensdag 15 december 2010 om 09:49
Vrouwen van 1.75 en die maar 50 kilo wegen zijn eigenlijk niet mooi hoor.
Vergeet niet dat de tv mensen altijd wat dikker laat lijken dan dat ze in werkelijkheid zijn.
En al zou je zo dun zijn dan zijn er altijd weer mensen die zeggen nou meid jij mag ook wel wat meer eten.
Accepteer jezelf zoals je bent of werk daar aan dan heb je het echt een stuk makkelijker in je leven. Ik hoop voor jou dat je dat in de toekomst ook kan...
Vergeet niet dat de tv mensen altijd wat dikker laat lijken dan dat ze in werkelijkheid zijn.
En al zou je zo dun zijn dan zijn er altijd weer mensen die zeggen nou meid jij mag ook wel wat meer eten.
Accepteer jezelf zoals je bent of werk daar aan dan heb je het echt een stuk makkelijker in je leven. Ik hoop voor jou dat je dat in de toekomst ook kan...
woensdag 15 december 2010 om 09:54
Wel herkenbaar, heb ongeveer zelfde lengte/gewicht. Heeft het niet te maken met nooit echt tevreden zijn? Ik ben ook behoorlijk perfectionistisch. Toen ik veel zwaarder was dacht ik dat het leven perfect zou zijn als ik 68 zou wegen, toen werd het 65, toen 60 en nu is het nog minder en ben ik nog niet tevreden.
Ik schaam me er bijna voor, er zijn zoveel andere dingen veel belangrijker om gelukkig te zijn.
Ik schaam me er bijna voor, er zijn zoveel andere dingen veel belangrijker om gelukkig te zijn.
woensdag 15 december 2010 om 09:56
quote:Michelle90 schreef op 15 december 2010 @ 09:36:
@ Unreachable, bedankt voor je herkenning. Ik weet ook dat ik een normaal figuur heb maar zo voelt het idd niet. Maar ik wil niet tegen mensen zeggen dat ik mezelf dik vind dan krijg je altijd te horen dat het niet zo is of dat ik me aanstel. Ik vraag me af of zij wel zien wat ik zie? Heb ik dan zo een verknipt zelfbeeld?
Ik denk niet dat je een verknipt zelfbeeld hebt omdat je verdraaid goed weet dat je niet dik bent, het is alleen zo dat jij dat zo voelt. Je wilt alleen slanker...slanker...slanker...
Het is een volledige misvatting van je dat je de "macht"' zou hebben als je nog slanker zou zijn, het brengt je helemaal niets.
Je geluk is niet afhankelijk van hoeveel je weegt, maar van hoe je in het leven staat.
Mijn reden om slank te willen zijn is dan toch wat anders dan de jouwe, ik vergelijk mezelf niet met modellen (heb ik het hoofd ook niet naar ) voel me gewoon heel prettig bij maat 36. Ben dan blij met mezelf.
@ Unreachable, bedankt voor je herkenning. Ik weet ook dat ik een normaal figuur heb maar zo voelt het idd niet. Maar ik wil niet tegen mensen zeggen dat ik mezelf dik vind dan krijg je altijd te horen dat het niet zo is of dat ik me aanstel. Ik vraag me af of zij wel zien wat ik zie? Heb ik dan zo een verknipt zelfbeeld?
Ik denk niet dat je een verknipt zelfbeeld hebt omdat je verdraaid goed weet dat je niet dik bent, het is alleen zo dat jij dat zo voelt. Je wilt alleen slanker...slanker...slanker...
Het is een volledige misvatting van je dat je de "macht"' zou hebben als je nog slanker zou zijn, het brengt je helemaal niets.
Je geluk is niet afhankelijk van hoeveel je weegt, maar van hoe je in het leven staat.
Mijn reden om slank te willen zijn is dan toch wat anders dan de jouwe, ik vergelijk mezelf niet met modellen (heb ik het hoofd ook niet naar ) voel me gewoon heel prettig bij maat 36. Ben dan blij met mezelf.
woensdag 15 december 2010 om 10:06
Ervaringsdeskundige ben ik niet, misschien meer de andere kant op, Ik ben ook bezig met afvallen omdat ik jaren te zwaar ben geweest. (het calorieën tellen, te vaak op de weegschaal staan en een vertekend zelfbeeld hebben herken ik wel.)
Ik denk dat je zelf al heel goed aangeeft waar de problemen zitten:
- je bent veel bezig met je gewicht, staat vaak op de weegschaal.
- je eet te weinig, omdat je niet wilt aankomen.
- je weet rationeel dat je een gezond gewicht hebt, en zeker niet te dik kan zijn. maar toch blijven de gedachten rondspoken dat je te dik bent.
Je zegt dat je niet naar de huisarts gaat, omdat er eigenlijk niks aan de hand is. Daar geloof ik niks van!!
Jij maakt je er wel zorgen over. Ik begrijp dat je liever niet met anderen (je vriend, vriendin o.i.d) erover wilt praten, om ze niet ongerust te maken, maar het kan je wel enorm opluchten. Je hoeft het dan ook niet geheim te houden (dat deed je waarschijnlijk 6 jaar geleden wel). Het haalt de druk er misschien wat af.
En als die weegschaal je houvast geeft, zodat je gerustgesteld wordt dat je niet werkelijk te dik bent, dan is dat toch OK.. Alleen niet elke dag!! Misschien kun je met jezelf afspreken dat 1 of 2 keer per week op een vast tijdstip voldoende is.
En over dat eten, wat je beschrijft is echt veel te weinig, maar dat weet je wel, en je lichaam geeft dit ook aan. Als je lichaam aangeeft dat het meer nodig heeft, dan kun je ook meer eten, zonder aan te komen. Maar misschien moet je dat eerst ervaren om het te geloven.
Echte tips heb ik niet, probeer een beetje met je mee te denken.
Ik denk dat je zelf al heel goed aangeeft waar de problemen zitten:
- je bent veel bezig met je gewicht, staat vaak op de weegschaal.
- je eet te weinig, omdat je niet wilt aankomen.
- je weet rationeel dat je een gezond gewicht hebt, en zeker niet te dik kan zijn. maar toch blijven de gedachten rondspoken dat je te dik bent.
Je zegt dat je niet naar de huisarts gaat, omdat er eigenlijk niks aan de hand is. Daar geloof ik niks van!!
Jij maakt je er wel zorgen over. Ik begrijp dat je liever niet met anderen (je vriend, vriendin o.i.d) erover wilt praten, om ze niet ongerust te maken, maar het kan je wel enorm opluchten. Je hoeft het dan ook niet geheim te houden (dat deed je waarschijnlijk 6 jaar geleden wel). Het haalt de druk er misschien wat af.
En als die weegschaal je houvast geeft, zodat je gerustgesteld wordt dat je niet werkelijk te dik bent, dan is dat toch OK.. Alleen niet elke dag!! Misschien kun je met jezelf afspreken dat 1 of 2 keer per week op een vast tijdstip voldoende is.
En over dat eten, wat je beschrijft is echt veel te weinig, maar dat weet je wel, en je lichaam geeft dit ook aan. Als je lichaam aangeeft dat het meer nodig heeft, dan kun je ook meer eten, zonder aan te komen. Maar misschien moet je dat eerst ervaren om het te geloven.
Echte tips heb ik niet, probeer een beetje met je mee te denken.
woensdag 15 december 2010 om 10:14
quote:Michelle90 schreef op 15 december 2010 @ 07:57:
Door de media en alle dunne en lijnende vrouwen om mij heen voel ik mij verplicht om hier aan mee te doen.
..... Terwijl ik heel goed weet dat ik een normaal figuur heb.
Je gewicht is niet het probleem, je misplaatst verplicht gevoel, daar moet je mee aan het werk.
Gooi dus inderdaad die weegschaal eruit en werk aan je karakter. Werk eraan dat je blij bent met jezelf en laat niet de media bepalen wat je denkt te moeten doen. Gooi die televisie maar meteen achter die weegschaal aan, probeer het eens een tijdje zonder die invloed van buitenaf. Ga van de bank af en ga doen, mensen ontmoeten, boeken lezen, wandelingen maken, de wereld zien zoals hij is ipv kijken naar de wereld hoe een filmmaker/producent/televisiekanaal/omroep het je wil presenteren.
Sterkte ermee!
Door de media en alle dunne en lijnende vrouwen om mij heen voel ik mij verplicht om hier aan mee te doen.
..... Terwijl ik heel goed weet dat ik een normaal figuur heb.
Je gewicht is niet het probleem, je misplaatst verplicht gevoel, daar moet je mee aan het werk.
Gooi dus inderdaad die weegschaal eruit en werk aan je karakter. Werk eraan dat je blij bent met jezelf en laat niet de media bepalen wat je denkt te moeten doen. Gooi die televisie maar meteen achter die weegschaal aan, probeer het eens een tijdje zonder die invloed van buitenaf. Ga van de bank af en ga doen, mensen ontmoeten, boeken lezen, wandelingen maken, de wereld zien zoals hij is ipv kijken naar de wereld hoe een filmmaker/producent/televisiekanaal/omroep het je wil presenteren.
Sterkte ermee!
Leiolepis ngovantrii: mannetjes zijn ook niet nodig omdat de dames zichzelf klonen!
woensdag 15 december 2010 om 10:20
Chubby?? Afgaand op je lengte en gewicht ben je zelfs aan de slanke kant, je zelfbeeld klopt niet met de werkelijkheid. Je spiegelt jezelf aan andere dunne vrouwen, waarom ben je zo onzeker? Ik zie dat ook je vriend je goed vindt zoals je bent, het probleem zit dus in jouw hoofd.
Je voedingspatroon ziet er mijn inziens niet goed uit, eet je wel voldoende vitamines? Bepaalde voedingsstoffen hebben ook invloed op hoe je je voelt, dus zorg voor een uitgebalanceerde voeding: fruit, groenten, vis, noten, enz.
Verder: staar je niet blind op gewicht en leef je leven!
Je voedingspatroon ziet er mijn inziens niet goed uit, eet je wel voldoende vitamines? Bepaalde voedingsstoffen hebben ook invloed op hoe je je voelt, dus zorg voor een uitgebalanceerde voeding: fruit, groenten, vis, noten, enz.
Verder: staar je niet blind op gewicht en leef je leven!
woensdag 15 december 2010 om 10:30
Michelle je hebt een terugval en kan snel terugglijden naar een nieuwe periode van anorexia gezien je eetgewoontes. Je eet te weinig, wist je dat je door te weinig eten juist zal aankomen? Je lichaam gaat in hongerstand, alles wat je eet (hoe weinig dan ook) slaat het alle vetten van op. Door voldoende te eten en gezond te eten, kom je niet aan. Zoek zo snel mogelijk profesionele hulp, voor je te ver wegzakt en van voor af aan moet beginnen.
woensdag 15 december 2010 om 10:38
quote:Michelle90 schreef op 15 december 2010 @ 07:57:
Hallo dames,
Om te beginnen:
Ik ben een meisje van 20jaar, ik ben 1.66 en weeg +/-55kilo.
Door de media en alle dunne en lijnende vrouwen om mij heen voel ik mij verplicht om hier aan mee te doen.
Als ik naar mezelf kijk in de spiegel zie ik ook een dik meisje. Niet heel dik, maar wel een beetje chubby. Terwijl ik heel goed weet dat ik een normaal figuur heb.
Ik heb laatst een weegschaal gekocht, maar dat had ik echt nooit moeten doen want ik sta elke dag op dat ding en raak er een beetje geobsedeerd door.
Mijn vriend vindt mij niet dik, maar ik ben bang dat als hij dat wel zou vinden het niet zou zeggen omdat ik zelf niet eens zou weten hoe ik erop zou reageren.
Herkennen mensen zich hierin?
Niet dik zijn maar wel denken dat je het bent, en wel continue bezig met calorieën tellen en kijken wat je wel en niet kan eten.
Ik heb eigenlijk de hele dag door honger omdat ik mezelf geen eten "gun".
Ik eet over een dag: tussen 6.00 en 12.00 1 vifit, 4 crackers. 12.00 tot 17.00 een pakje liga continue en meestal rond 17.00uur ga ik avond eten.
Tussendoor drink ik wel veel water en thee.. Dat dan weer wel.
Ik durf niet naar mijn huisarts hiermee te gaan. Ik zou ook niet weten wat hij voor mij kan doen want er is eigenlijk niks aan de hand. Maar toch voelt het zo. Ik ben bang dat ik doorsla en ik weet begin waar ik 6jaar geleden ben gestopt.
Ik snap dat jullie ook niks kunnen doen maar wil graag mijn verhaal kwijt.
Liefs Michelle90
Ik denk dat je onbewust heel goed in de gaten hebt dat de anorexia om de hoek komt kijken...heel goed!
Dus: professionele hulp inschakelen!
Sterkte en succes!
Hallo dames,
Om te beginnen:
Ik ben een meisje van 20jaar, ik ben 1.66 en weeg +/-55kilo.
Door de media en alle dunne en lijnende vrouwen om mij heen voel ik mij verplicht om hier aan mee te doen.
Als ik naar mezelf kijk in de spiegel zie ik ook een dik meisje. Niet heel dik, maar wel een beetje chubby. Terwijl ik heel goed weet dat ik een normaal figuur heb.
Ik heb laatst een weegschaal gekocht, maar dat had ik echt nooit moeten doen want ik sta elke dag op dat ding en raak er een beetje geobsedeerd door.
Mijn vriend vindt mij niet dik, maar ik ben bang dat als hij dat wel zou vinden het niet zou zeggen omdat ik zelf niet eens zou weten hoe ik erop zou reageren.
Herkennen mensen zich hierin?
Niet dik zijn maar wel denken dat je het bent, en wel continue bezig met calorieën tellen en kijken wat je wel en niet kan eten.
Ik heb eigenlijk de hele dag door honger omdat ik mezelf geen eten "gun".
Ik eet over een dag: tussen 6.00 en 12.00 1 vifit, 4 crackers. 12.00 tot 17.00 een pakje liga continue en meestal rond 17.00uur ga ik avond eten.
Tussendoor drink ik wel veel water en thee.. Dat dan weer wel.
Ik durf niet naar mijn huisarts hiermee te gaan. Ik zou ook niet weten wat hij voor mij kan doen want er is eigenlijk niks aan de hand. Maar toch voelt het zo. Ik ben bang dat ik doorsla en ik weet begin waar ik 6jaar geleden ben gestopt.
Ik snap dat jullie ook niks kunnen doen maar wil graag mijn verhaal kwijt.
Liefs Michelle90
Ik denk dat je onbewust heel goed in de gaten hebt dat de anorexia om de hoek komt kijken...heel goed!
Dus: professionele hulp inschakelen!
Sterkte en succes!
