Lijf & Lijn
alle pijlers
Is dit een eetstoornis: geen interesse in eten...
zondag 24 mei 2009 om 18:26
Ik vraag me af of ik een eetstoornis heb. Ik ben 1 meter 73 en weeg iets meer dan 50 kg. Behoorlijk slank dus. Daar voel ik me ook goed bij. Vind het heerlijk om maatje 34 te kunnen pakken bij de HenM en gewoon lekker wendbaar te zijn.
Maar ik ga denk ik wel op een aparte manier met eten om. Ik heb gewoon helemaal niet de click met eten dat ik iets lekker vindt of wil eten. Het is voor mij nooit: goh lekker even een frietje of dat ik een broodje er lekker uit vindt zien. ik eet wel maar heb er geen kick door zeg maar. Collega's hoor ik vaak: lekker een croissantje in de pauze enz enz. Dan zijn ze er bij wijze van spreken al uren mee bezig. Ik ken dat gewoon niet. Makkelijk misschien maar ook vreemd?!!
Maar ik ga denk ik wel op een aparte manier met eten om. Ik heb gewoon helemaal niet de click met eten dat ik iets lekker vindt of wil eten. Het is voor mij nooit: goh lekker even een frietje of dat ik een broodje er lekker uit vindt zien. ik eet wel maar heb er geen kick door zeg maar. Collega's hoor ik vaak: lekker een croissantje in de pauze enz enz. Dan zijn ze er bij wijze van spreken al uren mee bezig. Ik ken dat gewoon niet. Makkelijk misschien maar ook vreemd?!!
maandag 1 juni 2009 om 17:32
Die vind ik ook niet grappig. Helemaal niet zelfs. Lullig.
Harde grappen is misschien ook wat te sterk uitgedrukt. Bedoel misschien meer van die terloopse zwartgallige opmerkingen dat ikzelf zo'n sneuerd ben (terwijl dat niet zo is). Kan het wel proberen uit te leggen, maar dat wordt waarschijnlijk zo'n kwestie van daar moet je bij zijn geweest.
*Overpeinst heel hard hoe ze zich hieruit kan redden*
Snap je een beetje wat ik bedoel?
Harde grappen is misschien ook wat te sterk uitgedrukt. Bedoel misschien meer van die terloopse zwartgallige opmerkingen dat ikzelf zo'n sneuerd ben (terwijl dat niet zo is). Kan het wel proberen uit te leggen, maar dat wordt waarschijnlijk zo'n kwestie van daar moet je bij zijn geweest.
*Overpeinst heel hard hoe ze zich hieruit kan redden*
Snap je een beetje wat ik bedoel?
maandag 1 juni 2009 om 17:37
Ik snap je wel Elyn. Kan me voorstellen Fleurtje dat dat een deur te ver is. Ook niet echt gevoelig van die vriendin van je. Mensen moet ook maar net aanvoelen hoe ver ze kunnen gaan. Ik kon bijvoorbeeld erg lachen als mijn moeder me toevoegde: Mens, maak je niet dik, dun is de mode! De eerste keer was dat gewoon per ongeluk, daarna werd het een soort running gag. Eentje die ik altijd erg kon waarderen, omdat het precies bij me paste. 
donderdag 12 november 2009 om 17:36
@ Bananenkopje:
Hallo, ik werk voor het programma Man bijt hond van de Belgische zender één. Wij maken momenteel een reportage over mensen zoals jij die geen interesse hebben in eten. Zou ik je hierover een aantal vragen mogen stellen? Je kan mij bereiken op het nummer 02/3033577 en op het e-mailadres thomas.ortegat@woestijnvis.be. Als je mij je nummer of mij opbelt op dat nummer bel ik je wel terug! Alvast bedankt, groeten, Thomas
Hallo, ik werk voor het programma Man bijt hond van de Belgische zender één. Wij maken momenteel een reportage over mensen zoals jij die geen interesse hebben in eten. Zou ik je hierover een aantal vragen mogen stellen? Je kan mij bereiken op het nummer 02/3033577 en op het e-mailadres thomas.ortegat@woestijnvis.be. Als je mij je nummer of mij opbelt op dat nummer bel ik je wel terug! Alvast bedankt, groeten, Thomas
vrijdag 13 november 2009 om 12:09
Roken is bij mij eetlustverlagend, dat kan ik me nog herinneren. Maar vaak ben ik gewoon te druk om aan eten te denken. Als ik dan eten ga pakken dan gun ik mezelf de tijd niet. Ik zou ook zelden ingewikkeld voor mezelf gaan koken; alleen als er meeëters zijn en eigenlijk vind ik het een heel vervelende klus.
Maar soms als iemand iets heel aparts heeft gekookt en een zekere liefde en zorg voor voedsel zie dan ga ik het plotseling ook hoger waarderen. Even maar. Dan probeer ik het ook en dan lukt me dat ook wel even, maar binnen een paar dagen val ik terug ik het oude patroon van alleen eten tegen de honger.
Ik moet trouwens ook zeggen dat voedsel overdag bij mij heel slecht ontvangen wordt - ik word heel moe en suf en ga geeuwen even nadat het in mijn maag zit en kan me dan niet meer concentreren - dus het is ook een vorm van zelfbescherming. Iets wat bij mij een afgedane zaak is. Als mensen tegen mij gaan zeuren over mijn voedingspatroon dan zet ik mijn ogen op oneindig en begin over iets anders. Kennelijk hebben zij er geen last van dus zij voelen niet wat ik voel. Basta.
Maar soms als iemand iets heel aparts heeft gekookt en een zekere liefde en zorg voor voedsel zie dan ga ik het plotseling ook hoger waarderen. Even maar. Dan probeer ik het ook en dan lukt me dat ook wel even, maar binnen een paar dagen val ik terug ik het oude patroon van alleen eten tegen de honger.
Ik moet trouwens ook zeggen dat voedsel overdag bij mij heel slecht ontvangen wordt - ik word heel moe en suf en ga geeuwen even nadat het in mijn maag zit en kan me dan niet meer concentreren - dus het is ook een vorm van zelfbescherming. Iets wat bij mij een afgedane zaak is. Als mensen tegen mij gaan zeuren over mijn voedingspatroon dan zet ik mijn ogen op oneindig en begin over iets anders. Kennelijk hebben zij er geen last van dus zij voelen niet wat ik voel. Basta.
