Lijf & Lijn
alle pijlers
Lichaam na het krijgen van kinderen
donderdag 28 februari 2019 om 11:59
Steeds vaker zie ik foto's voorbij komen waarop moeders trots hun lichaam showen. Dit doen ze om te laten zien hoe een vrouwenlichaam eruit ziet na het krijgen van kinderen. Vorige week kwam er bijvoorbeeld ook nog zo'n bericht langs bij de artikelen die je ziet onder dit forum.
Zonder uitzondering kun je goed zien dat deze vrouwen een kind hebben gekregen, denk aan: zichtbare striae over de gehele buik, een uitgelubberde buik, brede heupen en meestal overgewicht.
De begeleidende tekst is vaak in de trant van: Als je een kind krijgt verandert je lichaam blijvend. Daar is niets mis mee, wees er trots op! Jouw lichaam was het huisje van je baby, wees dus blij met de sporen die het heeft achtergelaten ipv je te verstoppen.
Nu vind ik dat eerste op zich een mooie boodschap en ik vind zeker dat iedereen trots mag zijn op haar eigen lichaam, hoe dat er ook uitziet, maakt niet uit.
Toch merk ik dat een dergelijke boodschap me ook stoort, omdat het ervan uitgaat dat álle moeders hetzelfde zijn, dat het resultaat van het krijgen van een kind altíjd zo'n lichaam is en ook alle vrouwen dit hetzelfde beleven. Vaak staat er ook nog een zinnetje over vrouwen met maat 36 die niet 'echt' zouden zijn.
Zelf voel ik het totaal anders. Mijn lichaam is niet veranderd. Ik heb geen striae, geen uitgelubberde buik, geen brede heupen gekregen en na mijn zwangerschappen is mijn lichaam weer gewoon zoals het was. Als ik zo'n bericht lees en die foto's bekijk, voel ik me zo'n outcast. Alsof ik niet hoor bij de normale groep moeders. Terwijl ik toch ook een 'echt' lichaam heb en toch ook daadwerkelijk twee kinderen heb gedragen, al zie je dat niet aan mijn lichaam (moet dat per se om trots te mogen zijn op waartoe je lichaam in staat is? )
Wat vinden jullie van deze zogenaamde body positivity beweging, die zich gek genoeg alleen focust op een bepaald type lichaam? Herken jij je in het beeld dat van moeders wordt neergezet? Wanneer is een lichaam 'echt', is niet ieder lichaam echt? Waarom is het nodig om deze tegenstelling zo aan te zetten?
Zonder uitzondering kun je goed zien dat deze vrouwen een kind hebben gekregen, denk aan: zichtbare striae over de gehele buik, een uitgelubberde buik, brede heupen en meestal overgewicht.
De begeleidende tekst is vaak in de trant van: Als je een kind krijgt verandert je lichaam blijvend. Daar is niets mis mee, wees er trots op! Jouw lichaam was het huisje van je baby, wees dus blij met de sporen die het heeft achtergelaten ipv je te verstoppen.
Nu vind ik dat eerste op zich een mooie boodschap en ik vind zeker dat iedereen trots mag zijn op haar eigen lichaam, hoe dat er ook uitziet, maakt niet uit.
Toch merk ik dat een dergelijke boodschap me ook stoort, omdat het ervan uitgaat dat álle moeders hetzelfde zijn, dat het resultaat van het krijgen van een kind altíjd zo'n lichaam is en ook alle vrouwen dit hetzelfde beleven. Vaak staat er ook nog een zinnetje over vrouwen met maat 36 die niet 'echt' zouden zijn.
Zelf voel ik het totaal anders. Mijn lichaam is niet veranderd. Ik heb geen striae, geen uitgelubberde buik, geen brede heupen gekregen en na mijn zwangerschappen is mijn lichaam weer gewoon zoals het was. Als ik zo'n bericht lees en die foto's bekijk, voel ik me zo'n outcast. Alsof ik niet hoor bij de normale groep moeders. Terwijl ik toch ook een 'echt' lichaam heb en toch ook daadwerkelijk twee kinderen heb gedragen, al zie je dat niet aan mijn lichaam (moet dat per se om trots te mogen zijn op waartoe je lichaam in staat is? )
Wat vinden jullie van deze zogenaamde body positivity beweging, die zich gek genoeg alleen focust op een bepaald type lichaam? Herken jij je in het beeld dat van moeders wordt neergezet? Wanneer is een lichaam 'echt', is niet ieder lichaam echt? Waarom is het nodig om deze tegenstelling zo aan te zetten?
donderdag 28 februari 2019 om 21:29
Ja idd, ik dacht ook echt dat het de norm was. Niet dus, kan beide. Ik had het ook niet verwacht omdat ik een best grote buik had omdat ik enorm naar voren droeg. Het voelde ook echt even gek.COtweepuntnul schreef: ↑28-02-2019 21:12Miek, bij mij duurde dat wel echt weken voordat dat weg was, dat varieert dus blijkbaar ook.
donderdag 28 februari 2019 om 21:41
Offtopic maar idd, hier ook geen buik post bevalling. Vond het wel gek. Overigens leed ik wel wat andere schade, waarvan de vervelendste onzichtbaar en pijnlijk. Heb het redelijk geaccepteerd inmiddels.
donderdag 28 februari 2019 om 21:44
Wat erg.JustcallmeTuT schreef: ↑28-02-2019 20:55Mijn lichaam heeft niks geleden na zwangerschappen en bevallingen maar mijn geest wel.
Na een dikke 2 jaar psychische problemen werd een fors uit de hand gelopen postnatale depressie vastgesteld.
Het koste mij uiteindelijk mijn huwelijk en mijn kinderen. Als ik had mogen kiezen zou ik voor straie en een maatje of 2,3,4 meer hebben gekozen.
Jammer dat er soms niet te kiezen valt.
donderdag 28 februari 2019 om 22:20
Het is zeker niet makkelijk geweest maar het goede nieuws is dat ik altijd contact met ex en kinderen heb gehouden.
Het was gewoon beter om de kinderen stabiliteit te bieden en dat kon ik door m’n veelvuldige opnames niet.
Ik ben er, achteraf gezien, heel goed vanaf gekomen maar ik had het, vooral, mijn kinderen, ex en mezelf heel anders gegund.
Het was gewoon beter om de kinderen stabiliteit te bieden en dat kon ik door m’n veelvuldige opnames niet.
Ik ben er, achteraf gezien, heel goed vanaf gekomen maar ik had het, vooral, mijn kinderen, ex en mezelf heel anders gegund.
donderdag 28 februari 2019 om 22:44
Oh, is TO Japans?cowandchicken schreef: ↑28-02-2019 16:53Je moet eens lezen over die Japanse leefwijze: Ikigai.
Heel verhelderend in dit geval!
Aziaten schijnen fysiek niet veel te veranderen na zwangerschap.
Althans, minder dan westerse vrouwen. Soms door strak inbinden van de (zwangere) buik, maar meestal doordat het genetisch bepaald is.
vrijdag 1 maart 2019 om 07:44
Tja, als westerse vrouw zal je er dan (als je wil!) harder voor moeten werken door sport en voeding. Maar eerlijk gezegd past dat natuurlijk ook wel bij een gezonde levensstijl.
Mijn moeder had ook altijd zo’n blubber mamalijf. Kwam door de kinderen, de genen. Alles behalve haarzelf. Toen ze op haar 55e voor het eerst ging sporten (trainen bij de fysio), zag je haar lichaam zienderogen verbeteren. En ik heb ook een goed lijf (ik sport wel en let op kijn voeding) ondanks dat ik een westerse vrouw ben met een moedermet zogenaamde slechte genen. Ikgeloof dat je een groot deel zelf in de hand hebt (nee, niet alles).
vrijdag 1 maart 2019 om 08:08
Tenzij je een stofwisselingsziekte hebt of een huidoverschot oid, heb je gewoon zelf invloed op je strakheid en vetpercentage.Bedjeindezon schreef: ↑01-03-2019 07:44Tja, als westerse vrouw zal je er dan (als je wil!) harder voor moeten werken door sport en voeding. Maar eerlijk gezegd past dat natuurlijk ook wel bij een gezonde levensstijl.
Mijn moeder had ook altijd zo’n blubber mamalijf. Kwam door de kinderen, de genen. Alles behalve haarzelf. Toen ze op haar 55e voor het eerst ging sporten (trainen bij de fysio), zag je haar lichaam zienderogen verbeteren. En ik heb ook een goed lijf (ik sport wel en let op kijn voeding) ondanks dat ik een westerse vrouw ben met een moedermet zogenaamde slechte genen. Ikgeloof dat je een groot deel zelf in de hand hebt (nee, niet alles).
vrijdag 1 maart 2019 om 08:10
strakheid in termen van spieren kun je aan werken, maar de veerkracht van je huid is volgens mij toch voor een groot deel leeftijd en genetica
vrijdag 1 maart 2019 om 08:10
De reden dat ik moeite heb met dit topic is de misstand die spreekt uit jouw laatste zin.Bedjeindezon schreef: ↑01-03-2019 07:44Tja, als westerse vrouw zal je er dan (als je wil!) harder voor moeten werken door sport en voeding. Maar eerlijk gezegd past dat natuurlijk ook wel bij een gezonde levensstijl.
Mijn moeder had ook altijd zo’n blubber mamalijf. Kwam door de kinderen, de genen. Alles behalve haarzelf. Toen ze op haar 55e voor het eerst ging sporten (trainen bij de fysio), zag je haar lichaam zienderogen verbeteren. En ik heb ook een goed lijf (ik sport wel en let op kijn voeding) ondanks dat ik een westerse vrouw ben met een moedermet zogenaamde slechte genen. Ikgeloof dat je een groot deel zelf in de hand hebt (nee, niet alles).
'Ik geloof dat je het zelf in de hand hebt.' Dat is wat TO ook zegt en waar ik van ga steigeren.
Omdat jij met sporten een goed lijf hebt geloof je dat dit voor iedereen zo werkt, terwijl het niet meer dan geluk is. Ik werk namelijk heel hard, sport 5x in de week, eet gezond en toch val ik niet af. Nee, ik ben niet jaloers op vrouwen met een ander figuur dan ik, maar ik vind het wel kwalijk dat ik als volle vrouw weggezet wordt als iemand die haar best niet zou doen, omdat anderen verder kijken dan eigen ervaring.
vrijdag 1 maart 2019 om 08:19
dit!HaPu schreef: ↑01-03-2019 08:10De reden dat ik moeite heb met dit topic is de misstand die spreekt uit jouw laatste zin.
'Ik geloof dat je het zelf in de hand hebt.' Dat is wat TO ook zegt en waar ik van ga steigeren.
Omdat jij met sporten een goed lijf hebt geloof je dat dit voor iedereen zo werkt, terwijl het niet meer dan geluk is. Ik werk namelijk heel hard, sport 5x in de week, eet gezond en toch val ik niet af. Nee, ik ben niet jaloers op vrouwen met een ander figuur dan ik, maar ik vind het wel kwalijk dat ik als volle vrouw weggezet wordt als iemand die haar best niet zou doen, omdat anderen verder kijken dan eigen ervaring.
Een bepaalde bouw zit je gewoon mee 'opgescheept', daar kun je niet tegenaan sporten, natuurlijk, dat wil niet zeggen dat je dus maar gewoon helemaal niets kunt en dat iemand maar gewoon ongezond moet gaan leven. Maar je hebt hoe je het ook wendt of keert toch een bepaalde bouw en metabolisme en dat kun je volgens mij gewoon niet veranderen.
vrijdag 1 maart 2019 om 08:23
HaPu schreef: ↑01-03-2019 08:10De reden dat ik moeite heb met dit topic is de misstand die spreekt uit jouw laatste zin.
'Ik geloof dat je het zelf in de hand hebt.' Dat is wat TO ook zegt en waar ik van ga steigeren.
Omdat jij met sporten een goed lijf hebt geloof je dat dit voor iedereen zo werkt, terwijl het niet meer dan geluk is. Ik werk namelijk heel hard, sport 5x in de week, eet gezond en toch val ik niet af. Nee, ik ben niet jaloers op vrouwen met een ander figuur dan ik, maar ik vind het wel kwalijk dat ik als volle vrouw weggezet wordt als iemand die haar best niet zou doen, omdat anderen verder kijken dan eigen ervaring.
Voor een groot deel. En niet alles heb je in de hand. Staat er gewoon letterlijk.
Je leest gewoon wat je wil lezen geloof ik.
En een wat bredere bouw maar verder fit zijn is echt wat anders dan een blubber mamalijf.
vrijdag 1 maart 2019 om 08:28
Dat weet ik, want ik zou graag gewoon een wat bredere bouw hebben ipv mijn blubber mamalijfBedjeindezon schreef: ↑01-03-2019 08:23Voor een groot deel. En niet alles heb je in de hand. Staat er gewoon letterlijk.
Je leest gewoon wat je wil lezen geloof ik.
En een wat bredere bouw maar verder fit zijn is echt wat anders dan een blubber mamalijf.
vrijdag 1 maart 2019 om 08:35
Ik heb nu een BMI van 23.6 terwijl ik voor mijn zwangerschap een BMI had van 20.4
Maar toen rookte ik ook nog en nu niet meer.
Ik merk dat ik het niet zo belangrijk meer vind hoe ik eruit zie; ik heb andere prioriteiten nu.
Ik geef borstvoeding, maar ik val daar niet van af zoals je weleens hoort.
Misschien is dat hormonaal bepaald, misschien verandert het nog.
Mijn schildklier is sinds de bevalling te traag en ik ben nog bezig met het afstellen van de medicatie.
Gezondheid vind ik belangrijker dan uiterlijk.
Het kan me nu gewoon veel minder schelen hoe ik eruit zie en ik heb geen zin om te gaan lijnen merk ik.
Vroeger was ik erg fanatiek met sporten en lette ik altijd heel erg op mijn eten, op het ziekelijke af.
Ik heb geen zin meer in dat fanatisme.
Ik heb ook veel minder zin om te sporten zoals vroeger.
Ik ben al blij als ik alle dagelijkse dingen af krijg en ik zorg voor een dagelijkse wandeling van een half uur tot anderhalf uur, ligt aan het weer.
Dus wat vooral veranderd is is mijn eigen motivatie.
Ik ben van binnenuit sinds de bevalling totaal niet gemotiveerd om te gaan sporten of lijnen en ik doe het niet meer voor de buitenwereld.
Maar dit kan heus nog wel veranderen.
Ik denk dat een zwangerschap er inderdaad voor kan zorgen dat niet alleen je lichaam verandert, maar ook je motivatie.
Ik vind nu dat ik voorheen veel te veel bezig was met uiterlijk.
Maar toen rookte ik ook nog en nu niet meer.
Ik merk dat ik het niet zo belangrijk meer vind hoe ik eruit zie; ik heb andere prioriteiten nu.
Ik geef borstvoeding, maar ik val daar niet van af zoals je weleens hoort.
Misschien is dat hormonaal bepaald, misschien verandert het nog.
Mijn schildklier is sinds de bevalling te traag en ik ben nog bezig met het afstellen van de medicatie.
Gezondheid vind ik belangrijker dan uiterlijk.
Het kan me nu gewoon veel minder schelen hoe ik eruit zie en ik heb geen zin om te gaan lijnen merk ik.
Vroeger was ik erg fanatiek met sporten en lette ik altijd heel erg op mijn eten, op het ziekelijke af.
Ik heb geen zin meer in dat fanatisme.
Ik heb ook veel minder zin om te sporten zoals vroeger.
Ik ben al blij als ik alle dagelijkse dingen af krijg en ik zorg voor een dagelijkse wandeling van een half uur tot anderhalf uur, ligt aan het weer.
Dus wat vooral veranderd is is mijn eigen motivatie.
Ik ben van binnenuit sinds de bevalling totaal niet gemotiveerd om te gaan sporten of lijnen en ik doe het niet meer voor de buitenwereld.
Maar dit kan heus nog wel veranderen.
Ik denk dat een zwangerschap er inderdaad voor kan zorgen dat niet alleen je lichaam verandert, maar ook je motivatie.
Ik vind nu dat ik voorheen veel te veel bezig was met uiterlijk.
vrijdag 1 maart 2019 om 08:38
ik denk ook dat dat waar is want je ziet er toch niet uit met al die uitgespuugde melk over je shirt (of in elk geval: zo werkt dat bij mij…). Dan nog is het natuurlijk wel zo dat het belangrijk is om gezond te zijn, ik ben echt helemaal niet blij met mijn gewicht op dit moment (3.5 maand geleden bevallen)
vrijdag 1 maart 2019 om 08:48
Ik ben opgegroeid met een moeder met een prachtig figuur. Die alléén maar calorieën telde en altijd negatief over dikke mensen praat.
Ze werd er niet gezelliger op.
Als mensen een blubberlijf (het woord alleen al
) hebben dan gaat het een buitenstaander toch geen reet aan of ze daar wel of niet wat aan doen?
Ze werd er niet gezelliger op.
Als mensen een blubberlijf (het woord alleen al
) hebben dan gaat het een buitenstaander toch geen reet aan of ze daar wel of niet wat aan doen?
vrijdag 1 maart 2019 om 08:53
the_Wicked_Witch schreef: ↑01-03-2019 08:48Ik ben opgegroeid met een moeder met een prachtig figuur. Die alléén maar calorieën telde en altijd negatief over dikke mensen praat.
Ze werd er niet gezelliger op.
Als mensen een blubberlijf (het woord alleen al
Ja, want het is of het één, óf het ander natuurlijk. Zo is dat hier op het forum.
vrijdag 1 maart 2019 om 08:54
Ik ook!the_Wicked_Witch schreef: ↑01-03-2019 08:48Ik ben opgegroeid met een moeder met een prachtig figuur. Die alléén maar calorieën telde en altijd negatief over dikke mensen praat.
Ze werd er niet gezelliger op.
Als mensen een blubberlijf (het woord alleen al
Zo wil ik zelf niet zijn; ik ben er eigenlijk juist zelfs een beetje trots op dat ik nu zelf uiterlijke verschijning niet meer het hoogste goed vind.
vrijdag 1 maart 2019 om 09:07
Maar dan zonder dat 'humble'.Susan schreef: ↑28-02-2019 18:24Precies. Net doen of je je een outcast voelt, of je zo geraakt bent door het feit dat anderen jaloers op je zouden zijn, dat het je zorgen baart dat andere vrouwen dikker worden, terwijl je gewoon even wil benadrukken dat jij nog steeds zo slank bent als anderen.
Tip: Google eens op humblebragging, je hebt het uitgevonden volgens mij.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 1 maart 2019 om 09:08
Maar dan is nog de vraag: waarom is een strak lijf zo belangrijk?Bedjeindezon schreef: ↑01-03-2019 07:44Tja, als westerse vrouw zal je er dan (als je wil!) harder voor moeten werken door sport en voeding. Maar eerlijk gezegd past dat natuurlijk ook wel bij een gezonde levensstijl.
Mijn moeder had ook altijd zo’n blubber mamalijf. Kwam door de kinderen, de genen. Alles behalve haarzelf. Toen ze op haar 55e voor het eerst ging sporten (trainen bij de fysio), zag je haar lichaam zienderogen verbeteren. En ik heb ook een goed lijf (ik sport wel en let op kijn voeding) ondanks dat ik een westerse vrouw ben met een moedermet zogenaamde slechte genen. Ikgeloof dat je een groot deel zelf in de hand hebt (nee, niet alles).
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 1 maart 2019 om 09:09
Bedjeindezon schreef: ↑01-03-2019 08:53Ja, want het is of het één, óf het ander natuurlijk. Zo is dat hier op het forum.
Hàllo, jij bent degene die over blubberlijf begint hoor.
vrijdag 1 maart 2019 om 09:10
Eens. Een lijf, blubber, geen blubber, het een is niet beter dan het ander als alles maar gewoon functioneert.the_Wicked_Witch schreef: ↑01-03-2019 08:48
Als mensen een blubberlijf (het woord alleen al
Ik vind dat gehamer op een slank lijntje echt enorm achterhaald. Leuk als je het van nature hebt, ook leuk als je er heel hard voor werkt.
Een ander heeft weer andere prioriteiten en het een is niet beter dan het ander.
Ik was dun en mooi en had een schijtleven en nu ik dik en oud ben heb ik het fantastisch.
Ik weet nog precies hoe nerveus en altijd bekeken ik me voelde en hoe ongemakkelijk ik was in dat op het plaatje perfecte lijf.
Het idee dun=mooi=gelukkig=gezond is leuk voor de mensen die daar wat mee kunnen, anderen zijn gelukkig en gezonder als ze dat anders doen.
Het een is niet beter dan het ander en dankzij de body positivity beweging en kennis over voeding is er nu een diverser vrouwbeeld dus jeeej.
vrijdag 1 maart 2019 om 09:17
Het-groepje schreef: ↑01-03-2019 09:10Eens. Een lijf, blubber, geen blubber, het een is niet beter dan het ander als alles maar gewoon functioneert.
Ik vind dat gehamer op een slank lijntje echt enorm achterhaald. Leuk als je het van nature hebt, ook leuk als je er heel hard voor werkt.
Een ander heeft weer andere prioriteiten en het een is niet beter dan het ander.
Ik was dun en mooi en had een schijtleven en nu ik dik en oud ben heb ik het fantastisch.
Ik weet nog precies hoe nerveus en altijd bekeken ik me voelde en hoe ongemakkelijk ik was in dat op het plaatje perfecte lijf.
Het idee dun=mooi=gelukkig=gezond is leuk voor de mensen die daar wat mee kunnen, anderen zijn gelukkig en gezonder als ze dat anders doen.
Het een is niet beter dan het ander en dankzij de body positivity beweging en kennis over voeding is er nu een diverser vrouwbeeld dus jeeej.
Helemaal mee eens hoor, maar noem je lijf geen MAMAlijf want met moederschap heeft het niets te maken. Net zoals er geen typisch vrouwenlijf, negerinnenlijf, friesevrouwenlijf of vaderlijf bestaat.
vrijdag 1 maart 2019 om 09:17
Wat is eigenlijk een mama blubberlijf?the_Wicked_Witch schreef: ↑01-03-2019 08:48Ik ben opgegroeid met een moeder met een prachtig figuur. Die alléén maar calorieën telde en altijd negatief over dikke mensen praat.
Ze werd er niet gezelliger op.
Als mensen een blubberlijf (het woord alleen al
Die linksboven? Telt die rechtsboven ook? Waar ligt volgens de wijze fitte moeders hier de grens?
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
