Lijf & Lijn alle pijlers

Mijn moeder is te zwaar

14-10-2011 14:15 86 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Ik zou graag jullie advies hebben op het volgende.. Mijn moeder is te zwaar, veels te zwaar. En ik zie haar gewoon elk jaar dikker worden. En ik wil haar helpen, maar ik weet niet hoe. Ik denk dat ze een echte emotie eter is, maar ik vind het moeilijk om daar met haar over te praten, omdat ik zelf erg gesloten ben naar mijn ouders toe.. Wat haar ook weer verdrietig maakt, dat weet ik. Maar verder heeft ze een goed leven, ze is blij met haar baan, heeft vriendinnen waar ze wel leuke dingen mee doet en het is niet zo dat ze niets meer kan vanwege haar gewicht, hoewel ze nooit in een badpak zou gaan lopen o.i.d. en ze haat foto's.

Ze wil zelf niet naar een diëtiste, omdat ze zelf ook wel weet wat gezond eten is en dat ze te veel eet, maar om de een of andere manier doet ze er niets mee.

Nou ben ik zelf veel bezig met gezond eten en ik zou haar wel willen helpen, maar hoe kan ik dat het beste aanpakken? Hoe kan ik haar motiveren?

Elke tip is welkom
Alle reacties Link kopieren
wiens probleem is dit?
Alle reacties Link kopieren
Anderen motiveren is erg moeilijk weet ik uit ervaring. Een goede vriendin van me is ook veel te zwaar. We sporten al 7 jaar samen, alleen is ze de laatste maanden gewoon niet mee geweest en heeft telkens een andere smoes.



En elke keer probeerde ik het weer, bellen, SMSje etc. Maar nu geef ik op. Het is haar lijf en haar gezondheid (daarbij rookt ze ook nog) en als zij dat op het spel wil zetten, moet ze dat maar doen.



Ik word er gefrustreerd van als ze belooft mee te gaan sporten en ze komt wéér niet opdagen. Dus ik vraag het niet meer en ga gewoon zelf wel lekker sporten!



Als mensen zelf niet willen, ook al weten ze dat ze ongezond bezig zijn én ze zijn volwassen, kun je er (bijna) niets aan doen.
Kunnen jullie niet samen gaan sporten? Bevorderen jullie ook gelijk jullie band?
Alle reacties Link kopieren
Wil ze er iets aan doen?



Mijn vader is bijv ook veel te zwaar. Broertje is nog wel eens met m gaan sporten een aantal weken. Maar hij is niet gemotiveerd. Zegt nooit nee tegen vette producten. (niet dat hij iedere avond snackt hoor, maar hij zal geen nee zeggen tegen een gebakje omdat dat beter voor zijn lijn is)



Ik laat het maar zo. Ik heb wel enig inzicht in eten (wat waar in zit), mijn ouders niet. Maat ik kan er weinig aan doen verder.



Ik zeg niet dat jij ook zo moet handelen (of niet handelen) Maar als ze niet wil, dan moet je daarin ook kunnen berusten.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Correctie: mijn ouders weten wel dat frituren niet gezond is. En dat geen koekje gezonder is dan wel een koekje.



Maar als ze 50 toetjes naast elkaar zien hebben ze geen idee dat de één drie keer zoveel calorieën bevat als de ander.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Maar nogmaals, wiens probleem is dit?
Alle reacties Link kopieren
Tja, goed voorbeeld doet goed volgen.



Entousiast over lekker (en gezond) eten praten en zijn is vaak heel aanstekelijk.



Kook met haar samen of voor haar, ga gezellig samen naar de markt of een stuk fietsen of wandelen zonder te praten over gewicht, lijnen, dieten of wat dan ook... Gewoon omdat het lekker en gezellig is. Zo kom je ook wat dichter bij elkaar.



Het onderwerp gewicht ter sprake brengen is vaak heel erg beladen en kan snel kwetsend zijn. Als ik van mezelf uitga zou ik het vreselijk vinden als iemand (er goedbedoelt) over begint. Het zou ook een averecht effect hebben, omdat het bij mij een vreetbui zou triggeren.

Ik zou het er dus niet over hebben.



Lief dat je je moeder wilt helpen!



Succes ermee
Alle reacties Link kopieren
Niet mee bemoeien.



Ik ben zelf ook te zwaar. Mijn schoonmoeder en moeder hebben regelmatig opmerkingen gemaakt en zelfs aangeboden om voor oplossingen te betalen, maar het werkt alleen maar averechts. Op dat moment zelf werd ik alleen maar dwarser tegen hen en dat leverde alleen maar ruzie op.

Zodra ik thuis kwam voelde ik me weer ellendig door hun opmerkingen, omdat ze me niet wilden zien zoals ik ben en begon ik weer te snoepen als reactie.



Na de zoveelste confrontatie laten ze dit onderwerp tegenwoordig met rust. En het gaat stukken beter zo. Met onze relatie en met de kilootjes...



Eerst moet die persoon het zelf accepteren.
Alle reacties Link kopieren
Wat moet die persoon accepteren?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Waar bemoei je je mee?
Alle reacties Link kopieren
quote:bacchus schreef op 14 oktober 2011 @ 14:31:

Maar nogmaals, wiens probleem is dit?



In eerste instantie het probleem van moeder zelf maar ik kan uit ervaring zeggen dat het ook voor de omgeving lastig kan zijn. Mijn schoonmoeder is zwaar, veel te zwaar, en ik kan zien dat ze niet gelukkig is en dat haar lichaam haar in de weg zit. En ik kan zien dat ze niet bij machte is er iets aan toe doen en dat doet ook haar man en haar kinderen pijn.



Ik lees mee en hoop op goede tips!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk wel dat ze er iets aan wil doen, ze zegt zelf ook wel eens dat ze echt moet afvallen en laatst hoorde ik haar (ze dacht dat ik niet thuis was) op de weegschaal stappen en daarna iets van "gatverdamme" en nog wat, maar kon het niet verstaan. En dan zitten we aan tafel en blijft ze maar meer opscheppen en zie ik haar nog alle restje opeten bij het opruimen in de keuken, en ja ik moet eerlijk zeggen, het irriteert me ook wel een beetje dat ze maar door blijft eten.

Maar ik zou haar ook never nooit mee kunnen krijgen naar de sportschool, misschien samen wandelen of fietsen ofzo..

En zelf kan ik er wel in berusten hoor als ze niet zou afvallen, maar als ze zo doorgaat wordt ze op een gegeven moment gewoon écht te zwaar en dan gaat het echt gevolgen hebben voor haar gezondheid ben ik bang.
Alle reacties Link kopieren
quote:dddandelion schreef op 14 oktober 2011 @ 14:37:

Waar bemoei je je mee?Waar bemoei ik me mee? Het is me moeder en ik zie haar graag gezond oud worden.
Alle reacties Link kopieren
Dan nog, waar bemoei je je mee? Het is je moeders lichaam en leven.
Alle reacties Link kopieren
quote:wilsonking schreef op 14 oktober 2011 @ 14:32:

Niet mee bemoeien.



Ik ben zelf ook te zwaar. Mijn schoonmoeder en moeder hebben regelmatig opmerkingen gemaakt en zelfs aangeboden om voor oplossingen te betalen, maar het werkt alleen maar averechts. Op dat moment zelf werd ik alleen maar dwarser tegen hen en dat leverde alleen maar ruzie op.

Zodra ik thuis kwam voelde ik me weer ellendig door hun opmerkingen, omdat ze me niet wilden zien zoals ik ben en begon ik weer te snoepen als reactie.



Na de zoveelste confrontatie laten ze dit onderwerp tegenwoordig met rust. En het gaat stukken beter zo. Met onze relatie en met de kilootjes...



Eerst moet die persoon het zelf accepteren.Dat begrijp ik heel goed, maar mijn moeder heeft mij ook wel eens om hulp gevraagd en heeft dit hierboven precies ook zo verteld aan mij, maar van mij kan ze het wel hebben zegt ze.
Je kunt je er wel in berusten dat je moeder niet wil afvallen? Zeg ga je eens heel snel met je eigen leven bezig houden. Je moeder is geen compleet incompetente kleuter.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap niet dat de omgeving last kan hebben van iemand die te zwaar is, of van iemand die volgens de omgeving "niet gelukkig" is. Hoe weet je dat eigenlijk?

Als jij niet gelukkig bent omdat je moeder te dik is, dan is dat jouw probleem, en de oplossing is niet je moeder op dieet zetten. De oplossing is je te focussen op dingen die je wel in de hand hebt en waar je wel verantwoording voor draagt.

Maar dat is mijn mening.
Alle reacties Link kopieren
Je kan haar niet helpen, dit kan ze alleen zelf
quote:bloemetje20 schreef op 14 oktober 2011 @ 14:39:

[...]



Waar bemoei ik me mee? Het is me mijn moeder en ik zie haar graag gezond oud worden.Dan nog bemoei je je met zaken die jou niet aangaan. Je moeder is volwassen en zij mag helemaal zelf bepalen of ze wil afvallen of ze wil aankomen of ze de wereld over wil gaan skippyballen etc.
Alle reacties Link kopieren
quote:bacchus schreef op 14 oktober 2011 @ 14:43:

Ik snap niet dat de omgeving last kan hebben van iemand die te zwaar is, of van iemand die volgens de omgeving "niet gelukkig" is. Hoe weet je dat eigenlijk?

Als jij niet gelukkig bent omdat je moeder te dik is, dan is dat jouw probleem, en de oplossing is niet je moeder op dieet zetten. De oplossing is je te focussen op dingen die je wel in de hand hebt en waar je wel verantwoording voor draagt.

Maar dat is mijn mening.Ik zeg toch ook niet dat ik last van me moeder heb of dat ik niet gelukkig ben omdat zij te dik is.. Je verdraait compleet mijn woorden.
Alle reacties Link kopieren
TO, hier op Viva is het niet gebruikelijk dat kinderen zich zorgen maken over ouders of dat ze hun ouders helpen.



Ik kom uit een omgeving waar het heel anders werkt. En post daarom ook vrijwel niets meer over mijn ouders hier.



Sterkte.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
quote:bloemetje20 schreef op 14 oktober 2011 @ 14:38:

Ik denk wel dat ze er iets aan wil doen, ze zegt zelf ook wel eens dat ze echt moet afvallen en laatst hoorde ik haar (ze dacht dat ik niet thuis was) op de weegschaal stappen en daarna iets van "gatverdamme" en nog wat, maar kon het niet verstaan. En dan zitten we aan tafel en blijft ze maar meer opscheppen en zie ik haar nog alle restje opeten bij het opruimen in de keuken, en ja ik moet eerlijk zeggen, het irriteert me ook wel een beetje dat ze maar door blijft eten.

Maar ik zou haar ook never nooit mee kunnen krijgen naar de sportschool, misschien samen wandelen of fietsen ofzo..

En zelf kan ik er wel in berusten hoor als ze niet zou afvallen, maar als ze zo doorgaat wordt ze op een gegeven moment gewoon écht te zwaar en dan gaat het echt gevolgen hebben voor haar gezondheid ben ik bang.wat zeg je hier dan?
Alle reacties Link kopieren
Accepteren dat je overgewicht heb.

Voor de mensen om je heen is het niet begrijpelijk dat je zelf niet inziet dat er iets moet veranderen.



Heb het zelf heel lang ontkend. Ik was veel te zwaar, maar ik was niet moddervet om het maar zo te zeggen. Daarom vond ik het altijd wel meevallen.



Pas als die knop bij jezelf om is gegaan dat je daadwerkelijk er iets aan moet doen, ben je gemotiveerd om er iets aan te doen.

Heb voor dat moment ook meerdere keren dieeten en dergelijke geprobeerd, maar omdat het van verlangd werd door mijn omgeving. Dat werkte dus niet.

Nu ik er zelf achter sta, gaat het veel beter.
quote:Moonlight82 schreef op 14 oktober 2011 @ 14:45:

TO, hier op Viva is het niet gebruikelijk dat kinderen zich zorgen maken over ouders of dat ze hun ouders helpen.



Ik kom uit een omgeving waar het heel anders werkt. En post daarom ook vrijwel niets meer over mijn ouders hier.



Sterkte.Volgens mij gaan de meeste mensen hier op het forum ervan uit dat hun ouders weldenkende volwassenen zijn die zelf kunnen beslissen wat zij met hun leven/lijf/relatie/geld/weet ik veel wat willen en kunnen doen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven