Lijf & Lijn
alle pijlers
Moe, heel moe.. Maar ik moet afvallen..
dinsdag 21 augustus 2012 om 21:33
Hallo allemaal,
De titel zegt het al, ik ben moe heel erg moe. Mijn vervelende thuissituatie speelt al jaren een rol en na het overlijden van mijn vader is het er niet beter op geworden.. Sinds een aantal jaren ben ik heel erg vermoeid, ik ben nog erg jong namelijk 19.. Voor een aantal jaren geleden was ik erg actief maar door mijn ernstige vermoeidheid is dit sterk gedaald.. Ik ben hierdoor flink aangekomen.. Ik heb opzich een goed gewicht maar ik voel me er alles behalve prettig bij. Ik heb het idee dat ik tegen de klippen omhoog groei en ik wil afvallen, maar alleen het aanpassen van mijn voedingspatroon is niet genoeg. Ik ben naar de huisarts geweest en ik ga nu naar de internist voor onderzoeken naar mijn klachten. Ik voel me net een oud wijf, te beroerd om wat te doen soms.. Herkent iemand dit, hebben jullie tips/adviezen? Ondanks ik ongelukkig ben met mezelf kan ik moeilijk de motivatie vinden om ook daadwerkelijk iets te gaan doen qua beweging naast mijn baan en sociale leventje.
Alvast bedankt.
De titel zegt het al, ik ben moe heel erg moe. Mijn vervelende thuissituatie speelt al jaren een rol en na het overlijden van mijn vader is het er niet beter op geworden.. Sinds een aantal jaren ben ik heel erg vermoeid, ik ben nog erg jong namelijk 19.. Voor een aantal jaren geleden was ik erg actief maar door mijn ernstige vermoeidheid is dit sterk gedaald.. Ik ben hierdoor flink aangekomen.. Ik heb opzich een goed gewicht maar ik voel me er alles behalve prettig bij. Ik heb het idee dat ik tegen de klippen omhoog groei en ik wil afvallen, maar alleen het aanpassen van mijn voedingspatroon is niet genoeg. Ik ben naar de huisarts geweest en ik ga nu naar de internist voor onderzoeken naar mijn klachten. Ik voel me net een oud wijf, te beroerd om wat te doen soms.. Herkent iemand dit, hebben jullie tips/adviezen? Ondanks ik ongelukkig ben met mezelf kan ik moeilijk de motivatie vinden om ook daadwerkelijk iets te gaan doen qua beweging naast mijn baan en sociale leventje.
Alvast bedankt.
dinsdag 21 augustus 2012 om 21:41
Hoeveel uur werk je? En hoe ziet je sociale leven er uit? Het kan ook lastig zijn om daar nog sporten bij in te plannen. Maar je zal zien dat als je gezond gaat eten en weer gaat sporten je je daar ook al beter door gaat voelen. Zeg niet dat je klachten daardoor helemaal weg zijn want misschien heb je wel wat medisch maar je levensstijl aanpassen maakt ECHT veel uit.
dinsdag 21 augustus 2012 om 21:46
Ik werk geen vast aantal uren per week, maar vaak tussen de 4 a 6 dagen per week.. Wisselende diensten.. Mijn sociale leven bestaat uit mijn vriend, 1 hele goede vriendin en een vriendin die ik wel zie maar niet overdreven vaak.. Ik zorg slecht voor mezelf wat betreft voeding, nouja slecht.. Maar het zou in ieder geval veel beter kunnen.. En dat weet ik ook.. Maar doordat ik zo verschrikkelijk moe ben kan ik me er echt niet toe verzetten.. Ugh ik ben walgelijk hahaha :Z
dinsdag 21 augustus 2012 om 21:51
dinsdag 21 augustus 2012 om 21:57
Wacht nou eerst maar eens die resultaten af en probeer rust te zoeken. Het is ook niet fijn om steeds gefrustreerd te zijn omdat je wilt afvallen terwijl er misschien iets medisch in de weg zit. Acceptatie lijkt mij nu het sleutelwoord. Acceptatie dat je moe bent en niet kunt sporten, acceptatie dat je even moet wachten op de uitslagen. Geef jezelf wat 'slack'.
Sterkte!
Sterkte!
dinsdag 21 augustus 2012 om 21:59
dinsdag 21 augustus 2012 om 22:04
Als je op zich een goed gewicht hebt, is afvallen niet je eerste prioriteit! Maar gezond eten en goed voor jezelf zorgen natuurlijk wel! En dat begint in je hoofd. Niet dingen zeggen/denken als "ik moet afvallen"! Je moet niks, je WIL gezonder leven, je WIL je weer goed voelen. En inderdaad, uitsluiten dat er iets medisch aan de hand is, maar daar ben je dus al mee bezig.
Dit was de virtuele schop onder de kont, nu nog een virtuele knuffel
Dit was de virtuele schop onder de kont, nu nog een virtuele knuffel
dinsdag 21 augustus 2012 om 22:08
Het is een lastig verhaal, want van bewegen krijg je weer energie en van minder bewegen krijg je minder energie. Dat patroon moet je zien te doorbreken.
Kun je beginnen met een wandeling? Gewoon een uur, of een half uur, wandelen in een rustig tempo? Bijvoorbeeld naar de supermarkt om wat verse groente te halen om een lekkere maaltijdsalade te maken? Misschien dat zo'n eerste stap je verder kan helpen om iedere dag een klein beetje meer te bewegen en een klein beetje gezonder te eten.
Kun je beginnen met een wandeling? Gewoon een uur, of een half uur, wandelen in een rustig tempo? Bijvoorbeeld naar de supermarkt om wat verse groente te halen om een lekkere maaltijdsalade te maken? Misschien dat zo'n eerste stap je verder kan helpen om iedere dag een klein beetje meer te bewegen en een klein beetje gezonder te eten.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 21 augustus 2012 om 22:09
Als je moe bent door een medische oorzaak, is het niet handig om jezelf te gaan uitputten met sporten. Dus inderdaad eerst die testen afwachten.
Ligt je vermoeidheid meer in de hoek van een depressie / burnout / overspannenheid, dan kan bewegen juist heel goed voor je zijn. Dan kan je daar op een gegeven moment juist energie van krijgen.
Dus eerst de oorzaak achterhalen lijkt me.
En starten met de basics van goed voor jezelf zorgen. Dat betekent: werken aan je slaappatroon en aan je eetpatroon (wat ook met wisselende diensten tot op zekere hoogte kan). En werken aan een goede afwisseling van inspanning en ontspanning. Dus zoek ook uit waar jij nou echt van ontspant ipv 'gehang', daar kan je je namelijk ook echt vermoeider door gaan voelen.
Ligt je vermoeidheid meer in de hoek van een depressie / burnout / overspannenheid, dan kan bewegen juist heel goed voor je zijn. Dan kan je daar op een gegeven moment juist energie van krijgen.
Dus eerst de oorzaak achterhalen lijkt me.
En starten met de basics van goed voor jezelf zorgen. Dat betekent: werken aan je slaappatroon en aan je eetpatroon (wat ook met wisselende diensten tot op zekere hoogte kan). En werken aan een goede afwisseling van inspanning en ontspanning. Dus zoek ook uit waar jij nou echt van ontspant ipv 'gehang', daar kan je je namelijk ook echt vermoeider door gaan voelen.
dinsdag 21 augustus 2012 om 22:12
dinsdag 21 augustus 2012 om 22:14
quote:aaquamarine schreef op 21 augustus 2012 @ 22:01:
Ga eerst eens heel gezond eten en bewegen, dat kan een wereld van verschil maken. Bloed prikken kan natuurlijk nooit kwaad, maar van een slecht leefpatroon kan een mens ook dodelijk vermoeid raken.Ik wilde het net zeggen, van slecht eten, veel suikers enzo, daarvan wordt je moe
Ga eerst eens heel gezond eten en bewegen, dat kan een wereld van verschil maken. Bloed prikken kan natuurlijk nooit kwaad, maar van een slecht leefpatroon kan een mens ook dodelijk vermoeid raken.Ik wilde het net zeggen, van slecht eten, veel suikers enzo, daarvan wordt je moe
woensdag 22 augustus 2012 om 18:08
Dankjewel voor de reacties allemaal, ik bevind me in niet zo'n fijne situatie.. Ben ook een tijdje heel jankerig geweest, ook heel moe en nog veel meer uiteen lopende klachten, daar heb ik toen medicatie voor gehad.. Maar als je de oorzaak niet oplost helpt een medicijn niet dacht ik toen. Ik heb mijn moeder, haar walgelijke vriend, mijn broertjes en mijn thuiskomst achter gelaten en woon nu bij mijn familie.. (mijn thuissituatie speelde al jaren een rol en het was tijd voor mezelf / mijn opleiding en mijn sociale contacten te kiezen) Ik heb hierdoor wel meer rust gevonden.. Maar mijn vermoeidheidsklachten blijven terug komen, hiervoor ben ik al heel vaak naar de huisarts geweest en ook uit een bloedtest kwam niks naar voren.. Even afwachten dus hoe het verder zou verlopen na een afspraak bij de internist. Ik voel me geestelijk veel beter nu, maar als ik in de spiegel kijk word ik echt heel ongelukkig. Het voelt alsof ik gefaald heb, aankomen was voor mij altijd taboe.. Was en ben erg geobsedeerd door mijn gewicht. Ik schaam me voor mijn vriend en ben een heel onzeker meisje geworden terwijl ik dat nooit was ondanks alles.. Veel suiker rijk voedsel is niet goed voor je en dat besef ik zeer zeker, ook moet ik meer bewegen. En ondanks ik zo graag wil is het heel moeilijk om de knop om te zetten. Alvast heel erg bedankt allemaal, wel degelijk een stap in de goede richting.. Meer reacties zijn altijd welkom.
woensdag 22 augustus 2012 om 20:53
quote:mlovem schreef op 22 augustus 2012 @ 18:08:
Dankjewel voor de reacties allemaal, ik bevind me in niet zo'n fijne situatie.. Ben ook een tijdje heel jankerig geweest, ook heel moe en nog veel meer uiteen lopende klachten, daar heb ik toen medicatie voor gehad.. Maar als je de oorzaak niet oplost helpt een medicijn niet dacht ik toen. Ik heb mijn moeder, haar walgelijke vriend, mijn broertjes en mijn thuiskomst achter gelaten en woon nu bij mijn familie.. (mijn thuissituatie speelde al jaren een rol en het was tijd voor mezelf / mijn opleiding en mijn sociale contacten te kiezen) Ik heb hierdoor wel meer rust gevonden.. Maar mijn vermoeidheidsklachten blijven terug komen, hiervoor ben ik al heel vaak naar de huisarts geweest en ook uit een bloedtest kwam niks naar voren.. Even afwachten dus hoe het verder zou verlopen na een afspraak bij de internist. Ik voel me geestelijk veel beter nu, maar als ik in de spiegel kijk word ik echt heel ongelukkig. Het voelt alsof ik gefaald heb, aankomen was voor mij altijd taboe.. Was en ben erg geobsedeerd door mijn gewicht. Ik schaam me voor mijn vriend en ben een heel onzeker meisje geworden terwijl ik dat nooit was ondanks alles.. Veel suiker rijk voedsel is niet goed voor je en dat besef ik zeer zeker, ook moet ik meer bewegen. En ondanks ik zo graag wil is het heel moeilijk om de knop om te zetten. Alvast heel erg bedankt allemaal, wel degelijk een stap in de goede richting.. Meer reacties zijn altijd welkom.Wat voor een medicijnen waren dat? En weet je heel zeker dat je alles wel achter je hebt gelaten? Je poetst niet zomaar belangrijke gebeurtenissen uit je leven, ook al denk je soms dat het je wel is gelukt. Onbewust kan er heel veel blijven sluimeren.
Dankjewel voor de reacties allemaal, ik bevind me in niet zo'n fijne situatie.. Ben ook een tijdje heel jankerig geweest, ook heel moe en nog veel meer uiteen lopende klachten, daar heb ik toen medicatie voor gehad.. Maar als je de oorzaak niet oplost helpt een medicijn niet dacht ik toen. Ik heb mijn moeder, haar walgelijke vriend, mijn broertjes en mijn thuiskomst achter gelaten en woon nu bij mijn familie.. (mijn thuissituatie speelde al jaren een rol en het was tijd voor mezelf / mijn opleiding en mijn sociale contacten te kiezen) Ik heb hierdoor wel meer rust gevonden.. Maar mijn vermoeidheidsklachten blijven terug komen, hiervoor ben ik al heel vaak naar de huisarts geweest en ook uit een bloedtest kwam niks naar voren.. Even afwachten dus hoe het verder zou verlopen na een afspraak bij de internist. Ik voel me geestelijk veel beter nu, maar als ik in de spiegel kijk word ik echt heel ongelukkig. Het voelt alsof ik gefaald heb, aankomen was voor mij altijd taboe.. Was en ben erg geobsedeerd door mijn gewicht. Ik schaam me voor mijn vriend en ben een heel onzeker meisje geworden terwijl ik dat nooit was ondanks alles.. Veel suiker rijk voedsel is niet goed voor je en dat besef ik zeer zeker, ook moet ik meer bewegen. En ondanks ik zo graag wil is het heel moeilijk om de knop om te zetten. Alvast heel erg bedankt allemaal, wel degelijk een stap in de goede richting.. Meer reacties zijn altijd welkom.Wat voor een medicijnen waren dat? En weet je heel zeker dat je alles wel achter je hebt gelaten? Je poetst niet zomaar belangrijke gebeurtenissen uit je leven, ook al denk je soms dat het je wel is gelukt. Onbewust kan er heel veel blijven sluimeren.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
