Lijf & Lijn
alle pijlers
Moeder in de overgang met veel stemmingswisselingen!
maandag 19 januari 2009 om 14:15
Mijn moeder nu 54, is al een jaar of 5 in de overgang. Ze is van zichzelf al heel erg eigenwijs en wil praktisch niets van mij of mijn zus aannemen.
Ze heeft vreselijk last van stemmingswisselingen, ze wil perse niet naar de huisarts. Ik denk dat ze zich schaamt om hierover te praten doet ze met mij ook niet.
Wie weet of er iets verkrijgbaar is zonder recept wat ook daadwerkelijk helpt tegen die stemmingswisselingen. Ik heb al wat gegoogled maar ik zie door de bomen het bos niet meer.
alvast bedankt!!
Ze heeft vreselijk last van stemmingswisselingen, ze wil perse niet naar de huisarts. Ik denk dat ze zich schaamt om hierover te praten doet ze met mij ook niet.
Wie weet of er iets verkrijgbaar is zonder recept wat ook daadwerkelijk helpt tegen die stemmingswisselingen. Ik heb al wat gegoogled maar ik zie door de bomen het bos niet meer.
alvast bedankt!!
maandag 19 januari 2009 om 15:17
Vooruit, ik heb er wel wat aan overgehouden: ik maak geen drama van kleine dingen. Dat kon zij wel, meeeen als je een kopje kapot liet vallen....... Vooral als er dan nog thee of limo in zat, dan was het huis helemaal te klein.
Ik herken de neiging bij mezelf en onderdruk die. Maar of dat lukt als ik echt in de overgang ben? ASls mijn puberhormoontjes de maatstaf zijn dan vrees ik het ergste
Ik herken de neiging bij mezelf en onderdruk die. Maar of dat lukt als ik echt in de overgang ben? ASls mijn puberhormoontjes de maatstaf zijn dan vrees ik het ergste
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 19 januari 2009 om 15:18
maandag 19 januari 2009 om 15:19
quote:bosaapje schreef op 19 januari 2009 @ 15:16:
Wat ik eraan over gehouden heb????
heb je even Pipi???
Een enorm minderwaardigheidscomplex: niets maar dan ook niets was goed wat ik deed. Ieder ander meisje was knapper, intelligenter, leuker dan ik. Meisjes waren minderwaardig in haar ogen.
Op de middelbare school werd ik flink gepest. In haar ogen hadden die meiden groot gelijk want ik was immers een dom, stom, lui varken....
Toen ik op mijn 19e verkracht werd kreeg ik op mijn donder... Een man had daar, volgens mijn moeder "recht" op.
De hele sfeer in huis was gespannen. Nooit wisten wij hoe mijn moeder op bepaalde dingen reageerde. Je liep echt op je tenen.
Ach... Ik kan nog wel uren doorgaan zo maar dat heeft weinig zin....
Ik denk dat het wel duidelijk was hoe een overgang van invloed kan hebben op iedereen en neit alleen diegene die erin zit...Je moeder is gewoon een naar mens.
Wat ik eraan over gehouden heb????
heb je even Pipi???
Een enorm minderwaardigheidscomplex: niets maar dan ook niets was goed wat ik deed. Ieder ander meisje was knapper, intelligenter, leuker dan ik. Meisjes waren minderwaardig in haar ogen.
Op de middelbare school werd ik flink gepest. In haar ogen hadden die meiden groot gelijk want ik was immers een dom, stom, lui varken....
Toen ik op mijn 19e verkracht werd kreeg ik op mijn donder... Een man had daar, volgens mijn moeder "recht" op.
De hele sfeer in huis was gespannen. Nooit wisten wij hoe mijn moeder op bepaalde dingen reageerde. Je liep echt op je tenen.
Ach... Ik kan nog wel uren doorgaan zo maar dat heeft weinig zin....
Ik denk dat het wel duidelijk was hoe een overgang van invloed kan hebben op iedereen en neit alleen diegene die erin zit...Je moeder is gewoon een naar mens.
maandag 19 januari 2009 om 15:19
to vraagt om tips om de overgang voor haar moeder en òòk voor haar wat draaglijker te maken, meer niet.
en een andere zienswijze is alleen maar verhelderend, maar sommigen slaan hier een toon aan alsof hun zienswijze de enige juiste is, en dat is natuurlijk weer een hele verkeerde zienswijze...snappie um nog?
beetje nuanceren die uitspraken, of hebben jullie soms ook last van opvliegers?
de overgang schijnt trouwens wel heel heftig te zijn, ik heb gehoord over vrouwen die helemaal psychisch in de knel raakten, moet je dan ook denken: ach, t is haar leven en als zij er geen last van heeft laten we haar lekker van een brug afspringen?
kijk, ook lekker ongenuanceerd, maar zo is het wel..
en een andere zienswijze is alleen maar verhelderend, maar sommigen slaan hier een toon aan alsof hun zienswijze de enige juiste is, en dat is natuurlijk weer een hele verkeerde zienswijze...snappie um nog?
beetje nuanceren die uitspraken, of hebben jullie soms ook last van opvliegers?
de overgang schijnt trouwens wel heel heftig te zijn, ik heb gehoord over vrouwen die helemaal psychisch in de knel raakten, moet je dan ook denken: ach, t is haar leven en als zij er geen last van heeft laten we haar lekker van een brug afspringen?
kijk, ook lekker ongenuanceerd, maar zo is het wel..
maandag 19 januari 2009 om 15:19
Bosaapje dat vind ik oprecht heel naar. Dat zomaar gaan schelden en dat je niks goed kan doen dat herken ik ook.
Wat die opmerking over verkrachten betreft
Is je moeder veranderd na de overgang|? Is dat gedrag echt daaraan gerelateerd?
Wat die opmerking over verkrachten betreft
Is je moeder veranderd na de overgang|? Is dat gedrag echt daaraan gerelateerd?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 19 januari 2009 om 15:21
Eowynn, Mijn moeder heeft dit zelf toegegeven......
Ze is nu een mensje van bijna 80 dus wij kunnen over bepaalde dingen nu praten.
Zij heeft zelf altijd gezegt dat als er toen iets tegen was, hormonen ed dat ze het meteen gedaan zou hebben. Helaas was dat in haar tijd nog niet.
Ik heb mijn moeder voor en na de overgang ook heel anders meegemaakt dus zelf geloof ik haar wel dat ze vermoed dat haar gedrag door de overgang is gekomen
Ze is nu een mensje van bijna 80 dus wij kunnen over bepaalde dingen nu praten.
Zij heeft zelf altijd gezegt dat als er toen iets tegen was, hormonen ed dat ze het meteen gedaan zou hebben. Helaas was dat in haar tijd nog niet.
Ik heb mijn moeder voor en na de overgang ook heel anders meegemaakt dus zelf geloof ik haar wel dat ze vermoed dat haar gedrag door de overgang is gekomen
maandag 19 januari 2009 om 15:23
quote:mavis79 schreef op 19 januari 2009 @ 15:19:
de overgang schijnt trouwens wel heel heftig te zijn, ik heb gehoord over vrouwen die helemaal psychisch in de knel raakten, moet je dan ook denken: ach, t is haar leven en als zij er geen last van heeft laten we haar lekker van een brug afspringen?
kijk, ook lekker ongenuanceerd, maar zo is het wel..
Als iemand haar probleem niet erkent kan je niets beginnen, simpel.
Dus ja, als zij geen probleem ziet, geen hulp wil, zal ze van die brug afspringen. Misschien wel eerder wanneer er gezeken blijft worden.
de overgang schijnt trouwens wel heel heftig te zijn, ik heb gehoord over vrouwen die helemaal psychisch in de knel raakten, moet je dan ook denken: ach, t is haar leven en als zij er geen last van heeft laten we haar lekker van een brug afspringen?
kijk, ook lekker ongenuanceerd, maar zo is het wel..
Als iemand haar probleem niet erkent kan je niets beginnen, simpel.
Dus ja, als zij geen probleem ziet, geen hulp wil, zal ze van die brug afspringen. Misschien wel eerder wanneer er gezeken blijft worden.
maandag 19 januari 2009 om 15:25
Bosaap, iedereen gaat anders met een dergelijke ervaring om. Ik weet dat één van mijn zussen ook veel problemen heeft gehad door haar jeugd (zij was toen ma in de overgang kwam al een stuk ouder), de rest van de 11 kids hebben er weinig tot niks aan over gehouden.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 19 januari 2009 om 15:26
Het lijkt me sterk dat het hier alleen om de overgang gaat, tuurlijk kan dat samenspelen met andere dingen, maar dit is wel érg extreem. Daarbij, de moeder van TO wéét dat ze naar de huisarts kan gaan maar wil dit niet. Dus vind ik dat TO zich er niet mee moet bemoeien. Ze kan aangeven wat ze wel en niet pikt als haar moeder te ver gaat, maar als het haar er echt alleen om gaat dat haar moeder niet praat over haar gevoelens en het feit dat ze stemmingswisselingen heeft vind ik gewoon dat TO zich daar niet mee mag bemoeien.
maandag 19 januari 2009 om 15:27
ik denk dat je bij heftige overgangsklachten wel even verminderd toerekeningsvatbaar bent..je bent immers niet "jezelf" of op weg een ander iemand te worden..een beetje hulp, ondersteuning en vooral begrip lijkt me dan wel op zijn plaats.
het lastige is idd dat als iemand er zelf geen hinder van zegt te ondervinden je ook weinig hulp etc kan bieden, dus op dat punt ben ik het wel eens met sommigen hier..
moeilijk hoor!
het lastige is idd dat als iemand er zelf geen hinder van zegt te ondervinden je ook weinig hulp etc kan bieden, dus op dat punt ben ik het wel eens met sommigen hier..
moeilijk hoor!
maandag 19 januari 2009 om 15:32
maandag 19 januari 2009 om 15:35
quote:Eowynn_ schreef op 19 januari 2009 @ 15:32:
Je zet je puberende dochter toch ook niet aan de pillen? Ik weet niet wát ik had gedaan als mijn ouders me op mijn 15e naar de huisarts hadden gestuurd om een pil tegen mijn hormonen te halen, maar ik was er nóg erger van geworden, dat weet ik wel Dat heeft mijn moeder dan wel weer slim gedaan. Gewoon bang maken voor babies, maar het was puur eigenbelang
Je zet je puberende dochter toch ook niet aan de pillen? Ik weet niet wát ik had gedaan als mijn ouders me op mijn 15e naar de huisarts hadden gestuurd om een pil tegen mijn hormonen te halen, maar ik was er nóg erger van geworden, dat weet ik wel Dat heeft mijn moeder dan wel weer slim gedaan. Gewoon bang maken voor babies, maar het was puur eigenbelang
maandag 19 januari 2009 om 15:46
quote:HoiPippiLangkous schreef op 19 januari 2009 @ 15:11:
Iry, waarom is het zonde dat ze geen medicatie oid wil? Het is haar lijf, dat mag ze toch zeker zelf weten?
Hpl,
Ik doel ook niet gelijk op zware medicatie.
Maar een beetje rust in je hormonenachtbaan kan wel wat lucht geven.
Voor jezelf maar inderdaad ook voor de mensen om je heen.
Hoewel het inderdaad haar eigen lijf is en een volwassen vrouw,vind ik het toch het toppunt van eigenwijsheid als je al drie jaar loopt te pingpongen en anderen daar ook mee belast.
Natuurlijk hoort het erbij en zal je omgeving flexibeler moeten zijn.
Maar andersom geld dat ook!
Als er verlichting aangereikt kan worden waar iedereen mee geholpen is,mag je op zijn minst daar open voor staan.
Als "overgangsvrouw" mag je ook wel wat proberen voor je omgeving die aan je buien is onderworpen
Iry, waarom is het zonde dat ze geen medicatie oid wil? Het is haar lijf, dat mag ze toch zeker zelf weten?
Hpl,
Ik doel ook niet gelijk op zware medicatie.
Maar een beetje rust in je hormonenachtbaan kan wel wat lucht geven.
Voor jezelf maar inderdaad ook voor de mensen om je heen.
Hoewel het inderdaad haar eigen lijf is en een volwassen vrouw,vind ik het toch het toppunt van eigenwijsheid als je al drie jaar loopt te pingpongen en anderen daar ook mee belast.
Natuurlijk hoort het erbij en zal je omgeving flexibeler moeten zijn.
Maar andersom geld dat ook!
Als er verlichting aangereikt kan worden waar iedereen mee geholpen is,mag je op zijn minst daar open voor staan.
Als "overgangsvrouw" mag je ook wel wat proberen voor je omgeving die aan je buien is onderworpen
maandag 19 januari 2009 om 16:18
Als iemand geen hulp wil kun je hem niet dwingen. Dat jij en je zus wel met het hart op de tong zijn, betekent niet dat jouw moeder dat ook moet zijn. Ze wil niet naar de huisarts, ze wil geen pillen. Als ze wel iets zou willen is ze groot genoeg om daar zelf naar op zoek te gaan of om vrouwen van haar eigen leeftijd te vragen hoe zij het doen en of ze nog tips hebben. Sommige dingen bespreekt nu eenmaal niet elke moeder met haar dochter(s).
Aan de andere kant heeft haar gedrag natuurlijk wel consequenties. Je zus en jij en en kleinkinderen komen minder graag langs dan eerst. Maar die consequenties zijn voor haarzelf. Zij zal moeten beslissen wat ze er aan wil doen.
Aan de andere kant heeft haar gedrag natuurlijk wel consequenties. Je zus en jij en en kleinkinderen komen minder graag langs dan eerst. Maar die consequenties zijn voor haarzelf. Zij zal moeten beslissen wat ze er aan wil doen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 19 januari 2009 om 16:19
Mijn moeder kon ook heel gemeen zijn in de overgang. Bepaalde zeer pijnlijke reacties hebben er bij mij ingehakt en ben ik nooit meer vergeten. Niet vergeten omdat ze mij willens en wetens pijn wou doen. Plotseling was ze de lieve vrouw niet meer die ik altijd had gekend. Had ze vroeger dus tegen mij gelogen?
Naderhand zijn de scherpe kantjes er vanafgegaan, ze is zich meer gaan richten op haar eigen leven en op een bepaalde manier heeft ze haar oude rol verwerkt en de nieuwe rol aanvaard. Kennelijk ging dit proces gepaard met veel emoties.
Naderhand zijn de scherpe kantjes er vanafgegaan, ze is zich meer gaan richten op haar eigen leven en op een bepaalde manier heeft ze haar oude rol verwerkt en de nieuwe rol aanvaard. Kennelijk ging dit proces gepaard met veel emoties.
maandag 19 januari 2009 om 17:07
quote:niekske1978 schreef op 19 januari 2009 @ 14:50:
Ik wil mijn moeder niet volstoppen met antidepressiva, maar als er iets is zonder recept. Dan weet ik zeker mijn moeder kennende dat als ik haar dat geef ze dat echt zal gaan proberen.
Mijn moeder was een verschrikking in de overgang. Dat heeft jarenlang zijn sporen bij mij nagelaten, terwijl mijn moeder zich achteraf niks meer kan herinneren van wat ze in die periode zoal gezegd/gedaan heeft.
Laatst las ik dat er verschillende kruiden/planten zijn die goed kunnen helpen bij de overgang, zoals Monnikspeper en Zilverkaars. Er zijn vrij verkrijgbare pilletjes waar dat allemaal tegelijk in zit, bijvoorbeeld deze.
Ik wil mijn moeder niet volstoppen met antidepressiva, maar als er iets is zonder recept. Dan weet ik zeker mijn moeder kennende dat als ik haar dat geef ze dat echt zal gaan proberen.
Mijn moeder was een verschrikking in de overgang. Dat heeft jarenlang zijn sporen bij mij nagelaten, terwijl mijn moeder zich achteraf niks meer kan herinneren van wat ze in die periode zoal gezegd/gedaan heeft.
Laatst las ik dat er verschillende kruiden/planten zijn die goed kunnen helpen bij de overgang, zoals Monnikspeper en Zilverkaars. Er zijn vrij verkrijgbare pilletjes waar dat allemaal tegelijk in zit, bijvoorbeeld deze.
maandag 19 januari 2009 om 18:55
quote:iry schreef op 19 januari 2009 @ 15:07:
[...]
Op quoten?
Wat flauw zeg.
Ik vind dat ze helemaal geen rare vragen stelt.
En ja een wandelende hormonenbom is voor niemand fijn.
Ook voor haarzelf niet.
Sommige mensen lijden uit eigenwijsheid (of schaamte).
Daar mag je als dochter zeker wel wat tegenaan bemoeien hoor.
En zo te lezen doet To dat vanuit de beste bedoelingen.
Kan je haar niet voorzichtig eens vragen of ze gewoon eens een praatje met de huisarts wil maken?
Zonde dat ze geen ondersteuning neemt,is voor haarzelf ook fijn.
Het is inderdaad niet fijn, voor haar niet voor mij niet. Het is inderdaad gewoon moeilijk dat mijn moeder echt niet praat. Misschien voor sommige niet echt voor te stellen, maar mijn moeder praat nooit, echt nooit over haar gevoelens. Ik heb dan ook in mijn hele leven nooit een idee gehad van wat er in haar omgaat. Ze praat wel maar vooral over anderen en laat zichzelf altijd buiten beschouwing.
Ze is toevallig vanmorgen nog bij huisarts geweest, ivm pijnlijke armen(dit ivm haar werk). Toen vroeg mijn zus aan haar heb je nog gehad over je opvliegers e.d. Oh zegt ze dan, ben ik helemaal vergeten. Geeft niet het is een schat, ze is t niet vergeten we hebben het er namelijk gister nog over gehad. Ze kan het gewoon niet op tafel leggen bij de huisarts. Want dan gaat het te diep over haarzelf dan moet ze over gevoelens gaan praten en dat doet ze dus niet. En dat blijft inderdaad haar eigen keuze.
Maar ik zie dat ik al heel wat tips heb gekregen en die zal ik aan haar doorspelen, zonder ze haar op te dringen !!
[...]
Op quoten?
Wat flauw zeg.
Ik vind dat ze helemaal geen rare vragen stelt.
En ja een wandelende hormonenbom is voor niemand fijn.
Ook voor haarzelf niet.
Sommige mensen lijden uit eigenwijsheid (of schaamte).
Daar mag je als dochter zeker wel wat tegenaan bemoeien hoor.
En zo te lezen doet To dat vanuit de beste bedoelingen.
Kan je haar niet voorzichtig eens vragen of ze gewoon eens een praatje met de huisarts wil maken?
Zonde dat ze geen ondersteuning neemt,is voor haarzelf ook fijn.
Het is inderdaad niet fijn, voor haar niet voor mij niet. Het is inderdaad gewoon moeilijk dat mijn moeder echt niet praat. Misschien voor sommige niet echt voor te stellen, maar mijn moeder praat nooit, echt nooit over haar gevoelens. Ik heb dan ook in mijn hele leven nooit een idee gehad van wat er in haar omgaat. Ze praat wel maar vooral over anderen en laat zichzelf altijd buiten beschouwing.
Ze is toevallig vanmorgen nog bij huisarts geweest, ivm pijnlijke armen(dit ivm haar werk). Toen vroeg mijn zus aan haar heb je nog gehad over je opvliegers e.d. Oh zegt ze dan, ben ik helemaal vergeten. Geeft niet het is een schat, ze is t niet vergeten we hebben het er namelijk gister nog over gehad. Ze kan het gewoon niet op tafel leggen bij de huisarts. Want dan gaat het te diep over haarzelf dan moet ze over gevoelens gaan praten en dat doet ze dus niet. En dat blijft inderdaad haar eigen keuze.
Maar ik zie dat ik al heel wat tips heb gekregen en die zal ik aan haar doorspelen, zonder ze haar op te dringen !!
maandag 19 januari 2009 om 18:58
ik kwam n paar jaar geleden in de overgang en omdat ik geen zin had om aan de hormonen te gaan ben ik bach-bloesem druppels gaan gebruiken.
dus ik heb gewoon nergens last van hiep hoi.
die druppels zijn n mixje die door iemand worden gemaakt.
men kan ook resque kopen maar die zijn niet zo goed.
ik raad t dus iedereen aan en niet alleen tegen de overgang!
dus ik heb gewoon nergens last van hiep hoi.
die druppels zijn n mixje die door iemand worden gemaakt.
men kan ook resque kopen maar die zijn niet zo goed.
ik raad t dus iedereen aan en niet alleen tegen de overgang!
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
