Lijf & Lijn
alle pijlers
Ongevraagd commentaar op gezonde eetgewoonten
dinsdag 8 juli 2014 om 21:16
Dag mede forummers!
Wat ik mij oprecht afvraag...
Sinds ongeveer een jaar let ik op mijn voeding. Veel groente en fruit, geen suiker, geen bewerkte voedingsmiddelen, alles zelf maken etc. Wel eet ik hartstikke veel, voor mijn gevoel nog nooit zo veel en lekker gegeten!
Ik voel me heerlijk en het buikje is verdwenen hahah.
Enfin, ik merk ik mijn omgeving dat ik hier ZO veel kritiek op krijg... Ik loop totaal niet te koop met hoe ik eet, ik eet gewoon zo maar ik praat er niet uit mijzelf over. Mensen stellen wel eens vragen; joh eet jij geen stroopwafel (oid) dan geef ik mijn antwoord (waar niet echt naar wordt geluisterd) en vervolgens komt er een enorme lading aan kritiek en tegenargumenten! Ook als ik op een verjaardag de taart oversla door simpelweg; nee bedankt te zeggen dan komt er direct een betoog over waarom dat geen kwaad kan. Ik weet echt wel dat ik niet dood neer zal vallen, maar het is toch mijn keuze om het niet te nemen net zoals iemand anders kan kiezen om het wel te nemen?
Soms wordt er op een verjaardag ofzo gevraagd; wat ga je vanavond eten. Als ik dan zeg dat ik linzensoep heb gemaakt dan is ook dat weer aanleiding tot kritiek; gatverdamme wat doe jij jezelf aan zo geniet je niet van het leven etc.
Ik ga eigenlijk nooit ergens op in en ik heb ook niet zo veel zin om me te moeten verdedigen om de voeding die ik zelf mag kiezen. Ik leg mijn opvattingen over voeding bewust nooit uit mijzelf uit om kritiek te voorkomen en ik zou al helemaal nooit iemand anders ongevraagd tips of commentaar geven als hij/zij (in mijn ogen) ongezond eet... Waarom voelen mensen dan toch altijd de behoefte om te bekritiseren? Iedereen doet het toch zoals het voor hem/haar goed is?
Ik vroeg me af hoe andere mensen dit ervaren of dat ik de enige ben die dit in haar omgeving heeft.
Wat ik mij oprecht afvraag...
Sinds ongeveer een jaar let ik op mijn voeding. Veel groente en fruit, geen suiker, geen bewerkte voedingsmiddelen, alles zelf maken etc. Wel eet ik hartstikke veel, voor mijn gevoel nog nooit zo veel en lekker gegeten!
Ik voel me heerlijk en het buikje is verdwenen hahah.
Enfin, ik merk ik mijn omgeving dat ik hier ZO veel kritiek op krijg... Ik loop totaal niet te koop met hoe ik eet, ik eet gewoon zo maar ik praat er niet uit mijzelf over. Mensen stellen wel eens vragen; joh eet jij geen stroopwafel (oid) dan geef ik mijn antwoord (waar niet echt naar wordt geluisterd) en vervolgens komt er een enorme lading aan kritiek en tegenargumenten! Ook als ik op een verjaardag de taart oversla door simpelweg; nee bedankt te zeggen dan komt er direct een betoog over waarom dat geen kwaad kan. Ik weet echt wel dat ik niet dood neer zal vallen, maar het is toch mijn keuze om het niet te nemen net zoals iemand anders kan kiezen om het wel te nemen?
Soms wordt er op een verjaardag ofzo gevraagd; wat ga je vanavond eten. Als ik dan zeg dat ik linzensoep heb gemaakt dan is ook dat weer aanleiding tot kritiek; gatverdamme wat doe jij jezelf aan zo geniet je niet van het leven etc.
Ik ga eigenlijk nooit ergens op in en ik heb ook niet zo veel zin om me te moeten verdedigen om de voeding die ik zelf mag kiezen. Ik leg mijn opvattingen over voeding bewust nooit uit mijzelf uit om kritiek te voorkomen en ik zou al helemaal nooit iemand anders ongevraagd tips of commentaar geven als hij/zij (in mijn ogen) ongezond eet... Waarom voelen mensen dan toch altijd de behoefte om te bekritiseren? Iedereen doet het toch zoals het voor hem/haar goed is?
Ik vroeg me af hoe andere mensen dit ervaren of dat ik de enige ben die dit in haar omgeving heeft.
woensdag 9 juli 2014 om 20:14
quote:lilalinda schreef op 09 juli 2014 @ 20:06:
[...]
Zolang mijn baas mijn bammetjes niet smeert, zal ik mijn eigen lunch mee moeten nemen naar mijn werk. Hoe doe jij dat?Ik snap je ff niet hoor. Een hoop gedoe over min bak rauwkost die ik meenam terwijl t bij ons dood normaal is en nu ontwijk je mijn vraag. Maar whatever.
[...]
Zolang mijn baas mijn bammetjes niet smeert, zal ik mijn eigen lunch mee moeten nemen naar mijn werk. Hoe doe jij dat?Ik snap je ff niet hoor. Een hoop gedoe over min bak rauwkost die ik meenam terwijl t bij ons dood normaal is en nu ontwijk je mijn vraag. Maar whatever.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
woensdag 9 juli 2014 om 20:20
quote:hatsetats schreef op 09 juli 2014 @ 20:14:
[...]
Ik snap je ff niet hoor. Een hoop gedoe over min bak rauwkost die ik meenam terwijl t bij ons dood normaal is en nu ontwijk je mijn vraag. Maar whatever.
Nou, leg ik het toch even uit:
Brood meenemen naar je werk is heel gewoon. Net zoals:rauwkost, couscous (hoewel daar vast mensen in sommige kantoren van opkijken), sushi of een appel
Rauwkost meenemen naar een avondje voetbal, moet je alsnog helemaal zelf weten, en zal ik geen wenkbrauw voor optrekken, net zoals je shake naar de bbq. Maar dat zijn wel dingen, die opvallen. (Ala paars haar) en je op rare blikken kan komen te staan. In sommige gevallen, zal de gastvrouw zich zelf beledigd voelen (zegt ook iets over de gastvrouw).
En de dikke dames vonden iets van jouw rauwkost en jij iets van hun eetgewoontes. Ik denk dat iedereen een leukere avond heeft, als het meer leven en laten leven is
[...]
Ik snap je ff niet hoor. Een hoop gedoe over min bak rauwkost die ik meenam terwijl t bij ons dood normaal is en nu ontwijk je mijn vraag. Maar whatever.
Nou, leg ik het toch even uit:
Brood meenemen naar je werk is heel gewoon. Net zoals:rauwkost, couscous (hoewel daar vast mensen in sommige kantoren van opkijken), sushi of een appel
Rauwkost meenemen naar een avondje voetbal, moet je alsnog helemaal zelf weten, en zal ik geen wenkbrauw voor optrekken, net zoals je shake naar de bbq. Maar dat zijn wel dingen, die opvallen. (Ala paars haar) en je op rare blikken kan komen te staan. In sommige gevallen, zal de gastvrouw zich zelf beledigd voelen (zegt ook iets over de gastvrouw).
En de dikke dames vonden iets van jouw rauwkost en jij iets van hun eetgewoontes. Ik denk dat iedereen een leukere avond heeft, als het meer leven en laten leven is
woensdag 9 juli 2014 om 22:19
Apart, ik vreet juist in gezelschap. Dan neem ik kaas, worst en gebak, chocolade etc. Drink ik wijn en hoor dan steeds dat ik zoveel kan eten en toch nog steeds slank blijf. Ja zeg ik dan trots, heb goeie genen.
Maar de dagen erna leef ik dan op salades, yoghurt en vast dagen achter elkaar.
Dus ik ga er vaak vanuit als mensen op een verjaardag bepaalde dingen wel/niet eten dat ze dan thuis waarschijnlijk het tegenovergestelde eten. Ook een verkeerd beeld.
Maar de dagen erna leef ik dan op salades, yoghurt en vast dagen achter elkaar.
Dus ik ga er vaak vanuit als mensen op een verjaardag bepaalde dingen wel/niet eten dat ze dan thuis waarschijnlijk het tegenovergestelde eten. Ook een verkeerd beeld.
woensdag 9 juli 2014 om 22:38
Graag gedaan meid!
Neem het inderdaad zeker op met je therapeut.
Ow en mocht je zin hebben, mag je altijd eens binnenvallen in ons 'gezellig groepje om elkaar te motiveren' waar we wat leuteren over de ups en downs in het leven en op de weegschaal.
Sterkte nog!
Verder: leven en laten leven inderdaad. Of iemand nou bitterballen, een veggieburger of rauwkost meebrengt of paddestoelen gaat plukken in je tuin... Who cares!
Zo, nou was ik toch nog even on topic
Ciao dames!
Neem het inderdaad zeker op met je therapeut.
Ow en mocht je zin hebben, mag je altijd eens binnenvallen in ons 'gezellig groepje om elkaar te motiveren' waar we wat leuteren over de ups en downs in het leven en op de weegschaal.
Sterkte nog!
Verder: leven en laten leven inderdaad. Of iemand nou bitterballen, een veggieburger of rauwkost meebrengt of paddestoelen gaat plukken in je tuin... Who cares!
Zo, nou was ik toch nog even on topic
Ciao dames!
woensdag 9 juli 2014 om 22:50
quote:millefleurs schreef op 09 juli 2014 @ 18:46:
[...]
Nou, prima dan toch! Dan krijg je bij je vrienden geen gekke blikken, die zijn het gewend.
@hilary, vergeet ik helemaal te zeggen hoe belachelijk die mensen tegen jou doen!!
Thanks voor de hug Dit topic heeft veel getriggerd en ben er vanavond veel mee bezig geweest. Heb nog wel meer pareltjes hoor, nu alles weer boven komt. Toen ik veertien was noemde mijn vader me waar ik bij was 'flink uit de kluiten gewassen'. Ik woog toen 47 kilo, godbetert. Dat ik toen al 1.70 was (en nu nog steeds ben) tja, daar kon ik ook niets aan doen.
Als ik het waagde iets lekkers te nemen begon mijn eeuwig diëtende moeder steevast te zingen: 'calorieën calorieën'
Op mijn zestiende/zeventiende ook nog maat 36, maar kreeg iedere dag te horen hoe ik op moest letten. Op mijn negentiende inmiddels maat 42 en mijn moeder begon zich tegenover al haar vriendinnen te verontschuldigen dat ik zo was uitgedijd.
Heb te kampen gehad met boulimia in mijn vroege tienerjaren en heb dat afgelopen jaar eindelijk opgebiecht (ben namelijk een ster in dingen verborgen houden). Partner van sibling was daar ook bij en dat liep toen niet zo lekker. Was geschrokken natuurlijk. Mijn moeder ook, maar dan uit verontwaardiging: 'wat moet *naampartner* nu wel niet denken, goh dat zal ook niet allemaal perfect zijn geweest in dat gezin'. Dat was haar eerste en enige reactie. Beetje Hyacinth Bucket / Bouquet zeg maar. Mijn antwoord 'maar dat was het toch ook niet?'.
Heb zoveel dingen onder de mantel der liefde bedekt, en nu ik dit opschrijf voel ik me schuldig aan hoogverraad, maar kan ook niet ontkennen dat het allemaal is gebeurd. Maar stiekem lucht het wel op het op te schrijven.
Hmz, misschien toch maar eens een spoedafspraak inlassen bij therapeut
Sorry TO voor het vele off-topic... maar het topic triggert veel bij me.
[...]
Nou, prima dan toch! Dan krijg je bij je vrienden geen gekke blikken, die zijn het gewend.
@hilary, vergeet ik helemaal te zeggen hoe belachelijk die mensen tegen jou doen!!
Thanks voor de hug Dit topic heeft veel getriggerd en ben er vanavond veel mee bezig geweest. Heb nog wel meer pareltjes hoor, nu alles weer boven komt. Toen ik veertien was noemde mijn vader me waar ik bij was 'flink uit de kluiten gewassen'. Ik woog toen 47 kilo, godbetert. Dat ik toen al 1.70 was (en nu nog steeds ben) tja, daar kon ik ook niets aan doen.
Als ik het waagde iets lekkers te nemen begon mijn eeuwig diëtende moeder steevast te zingen: 'calorieën calorieën'
Op mijn zestiende/zeventiende ook nog maat 36, maar kreeg iedere dag te horen hoe ik op moest letten. Op mijn negentiende inmiddels maat 42 en mijn moeder begon zich tegenover al haar vriendinnen te verontschuldigen dat ik zo was uitgedijd.
Heb te kampen gehad met boulimia in mijn vroege tienerjaren en heb dat afgelopen jaar eindelijk opgebiecht (ben namelijk een ster in dingen verborgen houden). Partner van sibling was daar ook bij en dat liep toen niet zo lekker. Was geschrokken natuurlijk. Mijn moeder ook, maar dan uit verontwaardiging: 'wat moet *naampartner* nu wel niet denken, goh dat zal ook niet allemaal perfect zijn geweest in dat gezin'. Dat was haar eerste en enige reactie. Beetje Hyacinth Bucket / Bouquet zeg maar. Mijn antwoord 'maar dat was het toch ook niet?'.
Heb zoveel dingen onder de mantel der liefde bedekt, en nu ik dit opschrijf voel ik me schuldig aan hoogverraad, maar kan ook niet ontkennen dat het allemaal is gebeurd. Maar stiekem lucht het wel op het op te schrijven.
Hmz, misschien toch maar eens een spoedafspraak inlassen bij therapeut
Sorry TO voor het vele off-topic... maar het topic triggert veel bij me.
woensdag 9 juli 2014 om 22:51
quote:annelore22 schreef op 09 juli 2014 @ 22:38:
Graag gedaan meid!
Neem het inderdaad zeker op met je therapeut.
Ow en mocht je zin hebben, mag je altijd eens binnenvallen in ons 'gezellig groepje om elkaar te motiveren' waar we wat leuteren over de ups en downs in het leven en op de weegschaal.
Sterkte nog!
Dank je wel voor je lieve woorden en sterktewensen! En misschien kom ik inderdaad eens binnenvallen.
Graag gedaan meid!
Neem het inderdaad zeker op met je therapeut.
Ow en mocht je zin hebben, mag je altijd eens binnenvallen in ons 'gezellig groepje om elkaar te motiveren' waar we wat leuteren over de ups en downs in het leven en op de weegschaal.
Sterkte nog!
Dank je wel voor je lieve woorden en sterktewensen! En misschien kom ik inderdaad eens binnenvallen.
woensdag 9 juli 2014 om 23:02
quote:hatsetats schreef op 09 juli 2014 @ 22:59:
Jesus Hilary, wat heftig
Heb het heel lang weggestopt 'want mag van mezelf niets slechts denken', en vind mezelf zelfs een aansteller dat het allemaal is blijven hangen. Maar zulke dingen blijven je gewoon bij, daar kan ik ook niets aan doen.
Dank je voor de knuffel, ik geef jou er ook 1
Jesus Hilary, wat heftig
Heb het heel lang weggestopt 'want mag van mezelf niets slechts denken', en vind mezelf zelfs een aansteller dat het allemaal is blijven hangen. Maar zulke dingen blijven je gewoon bij, daar kan ik ook niets aan doen.
Dank je voor de knuffel, ik geef jou er ook 1
woensdag 9 juli 2014 om 23:23
Ben geen broodmens, ik ontwijk het brood eten zoveel mogelijk. Het liefst eet ik 2x per dag warm en 's ochtends volle yoghurt met muesli. Als ik dan weer met mijn restje van de vorige dag aan kwam zetten op mijn werk, vroegen mijn collega's zich altijd af waar het bleef.
Diezelfde collega's zag ik nooit fatsoenlijk lunchen, en dan was het: 'Ik moet echt even een reep chocola halen.' Altijd hadden ze het over de lijn, zakjes met walnoten die rondzwierven en wat op dat moment de hype was. Alleen plakjes komkommer.
Of mijn schoonmoeder met haar elke dag een kiwi en verantwoord eten, er is niemand zo vaak verkouden als zij.
McDonalds vind ik smakeloos en ik hou niet van snoep, zoet, chocola en het 'lukt' me niet om een zak van wat voor versnapering dan ook in een keer naar binnen te werken.
Ik heb de mazzel dat veel dingen die mensen lekker vinden voor mij totaal niet verleidelijk zijn. Ik kan bunkeren, maar dan een stamppot ofzo. Gelukkig maar, want anders zou ik waarschijnlijk tonnetje rond zijn. Ik ben namelijk op mijn manier best een Bourgondiër.
Diezelfde collega's zag ik nooit fatsoenlijk lunchen, en dan was het: 'Ik moet echt even een reep chocola halen.' Altijd hadden ze het over de lijn, zakjes met walnoten die rondzwierven en wat op dat moment de hype was. Alleen plakjes komkommer.
Of mijn schoonmoeder met haar elke dag een kiwi en verantwoord eten, er is niemand zo vaak verkouden als zij.
McDonalds vind ik smakeloos en ik hou niet van snoep, zoet, chocola en het 'lukt' me niet om een zak van wat voor versnapering dan ook in een keer naar binnen te werken.
Ik heb de mazzel dat veel dingen die mensen lekker vinden voor mij totaal niet verleidelijk zijn. Ik kan bunkeren, maar dan een stamppot ofzo. Gelukkig maar, want anders zou ik waarschijnlijk tonnetje rond zijn. Ik ben namelijk op mijn manier best een Bourgondiër.
woensdag 9 juli 2014 om 23:31
quote:lisaviva schreef op 09 juli 2014 @ 23:23:
Ben geen broodmens, ik ontwijk het brood eten zoveel mogelijk. Het liefst eet ik 2x per dag warm en 's ochtends volle yoghurt met muesli. Als ik dan weer met mijn restje van de vorige dag aan kwam zetten op mijn werk, vroegen mijn collega's zich altijd af waar het bleef.
Diezelfde collega's zag ik nooit fatsoenlijk lunchen, en dan was het: 'Ik moet echt even een reep chocola halen.' Altijd hadden ze het over de lijn, zakjes met walnoten die rondzwierven en wat op dat moment de hype was. Alleen plakjes komkommer.
Of mijn schoonmoeder met haar elke dag een kiwi en verantwoord eten, er is niemand zo vaak verkouden als zij.
McDonalds vind ik smakeloos en ik hou niet van snoep, zoet, chocola en het 'lukt' me niet om een zak van wat voor versnapering dan ook in een keer naar binnen te werken.
Ik heb de mazzel dat veel dingen die mensen lekker vinden voor mij totaal niet verleidelijk zijn. Ik kan bunkeren, maar dan een stamppot ofzo. Gelukkig maar, want anders zou ik waarschijnlijk tonnetje rond zijn. Ik ben namelijk op mijn manier best een Bourgondiër.Volgens mij lijken wij heel veel op elkaar. Brood doe je mij geen plezier mee, ik eet het alleen bij het ontbijt met het idee van "gezond". Maar als er een restje rijsttafel over is, gooi ik dat 's morgens juichend in de magnetron om daarmee mijn ontbijt te doen.
Ben geen broodmens, ik ontwijk het brood eten zoveel mogelijk. Het liefst eet ik 2x per dag warm en 's ochtends volle yoghurt met muesli. Als ik dan weer met mijn restje van de vorige dag aan kwam zetten op mijn werk, vroegen mijn collega's zich altijd af waar het bleef.
Diezelfde collega's zag ik nooit fatsoenlijk lunchen, en dan was het: 'Ik moet echt even een reep chocola halen.' Altijd hadden ze het over de lijn, zakjes met walnoten die rondzwierven en wat op dat moment de hype was. Alleen plakjes komkommer.
Of mijn schoonmoeder met haar elke dag een kiwi en verantwoord eten, er is niemand zo vaak verkouden als zij.
McDonalds vind ik smakeloos en ik hou niet van snoep, zoet, chocola en het 'lukt' me niet om een zak van wat voor versnapering dan ook in een keer naar binnen te werken.
Ik heb de mazzel dat veel dingen die mensen lekker vinden voor mij totaal niet verleidelijk zijn. Ik kan bunkeren, maar dan een stamppot ofzo. Gelukkig maar, want anders zou ik waarschijnlijk tonnetje rond zijn. Ik ben namelijk op mijn manier best een Bourgondiër.Volgens mij lijken wij heel veel op elkaar. Brood doe je mij geen plezier mee, ik eet het alleen bij het ontbijt met het idee van "gezond". Maar als er een restje rijsttafel over is, gooi ik dat 's morgens juichend in de magnetron om daarmee mijn ontbijt te doen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 9 juli 2014 om 23:55
quote:pejeka schreef op 09 juli 2014 @ 23:31:
[...]
Volgens mij lijken wij heel veel op elkaar. Brood doe je mij geen plezier mee, ik eet het alleen bij het ontbijt met het idee van "gezond". Maar als er een restje rijsttafel over is, gooi ik dat 's morgens juichend in de magnetron om daarmee mijn ontbijt te doen. om tien uur 's ochtends aan de pasta, heerlijk! De meeste mensen in mijn omgeving zijn toch wel echte broodeters. Leuk om te lezen dat ik niet de enige warme hap fanaat ben.
[...]
Volgens mij lijken wij heel veel op elkaar. Brood doe je mij geen plezier mee, ik eet het alleen bij het ontbijt met het idee van "gezond". Maar als er een restje rijsttafel over is, gooi ik dat 's morgens juichend in de magnetron om daarmee mijn ontbijt te doen. om tien uur 's ochtends aan de pasta, heerlijk! De meeste mensen in mijn omgeving zijn toch wel echte broodeters. Leuk om te lezen dat ik niet de enige warme hap fanaat ben.
woensdag 13 augustus 2014 om 15:34
oh zo herkenbaar dit topic! ik eet al enige jaren geheel zoals ik zelf wil, precies wat jij zegt TO, alles zelf maken, weinig tot niks bewerkt eten en suikervrij. Ik neem altijd mijn eigengemaakte salades en maaltjes mee naar mijn werk.
Er komt enorm veel kritiek altijd op, in de zin van:
heb je haar weer met haar groenten!
wat heb je NU weer mee?!
doe eens normaal en eet een kroket/frikandel/kaassouffle
(?!)
dat dus. Ik moet zeggen ik trek me er weinig meer van aan, dat zijn dezelfde mensen die dag in, dag uit troep op hun bord leggen waar ik overigens ook niks van zeg .. maar dit schijnt dus normaal te zijn, laat iedereen lekker in zijn waarde denk ik dan
Er komt enorm veel kritiek altijd op, in de zin van:
heb je haar weer met haar groenten!
wat heb je NU weer mee?!
doe eens normaal en eet een kroket/frikandel/kaassouffle
(?!)
dat dus. Ik moet zeggen ik trek me er weinig meer van aan, dat zijn dezelfde mensen die dag in, dag uit troep op hun bord leggen waar ik overigens ook niks van zeg .. maar dit schijnt dus normaal te zijn, laat iedereen lekker in zijn waarde denk ik dan
