
Overgeven van zenuwen
maandag 19 mei 2014 om 21:46
Beste allemaal,
De laatste tijd ben ik misselijk om de kleinste dingen en moet ik hierdoor zelfs overgeven. En eigenlijk heb ik het gevoel dat dit door zenuwen komt.
Als ik uiteten ga ben ik misselijk, als ik een presentatie moet geven, als ik naar de stad ga enz. enz.
Ook heb ik het als ik weet dat ik ergens heen ga en eerder iets voorgekomen is wat mij nog altijd dwars zit.
Ik kan moeilijk dingen loslaten en dit achtervolgd mij dus vreselijk, waardoor ik dus vreselijk misselijk wordt en wat vaak uitdraait op overgeven.
Dit komt weer uit op gênante momenten waardoor ik me nog minder op mijn gemak ergens voel....
Hierdoor ben ik bang dat ik zenuwachtig wordt als ik ergens heen ga en hierdoor moet overgeven....en dat is nou juist iets wat ik absoluut niet wil. En die angst is eigenlijk een belemmering voor me.
Nu is mijn vraag aan jullie of jullie tips hebben voor mij. Hoe kan ik mezelf rustig houden in zulke situaties? Of eigenlijk hoe zorg ik ervoor dat ik me vooraf al niet druk maak?
Ik weet dat er middeltjes bestaan (ook natuurlijke) maar die gebruik ik liever niet, dit omdat dit probleem pas sinds een paar weken speelt en ik het hiervoor ook prima redde zonder.
Echter als hier goeie ervaringen mee zijn zou ik het het proberen waard vinden.
Als iemand tips heeft, hoor ik het graag
De laatste tijd ben ik misselijk om de kleinste dingen en moet ik hierdoor zelfs overgeven. En eigenlijk heb ik het gevoel dat dit door zenuwen komt.
Als ik uiteten ga ben ik misselijk, als ik een presentatie moet geven, als ik naar de stad ga enz. enz.
Ook heb ik het als ik weet dat ik ergens heen ga en eerder iets voorgekomen is wat mij nog altijd dwars zit.
Ik kan moeilijk dingen loslaten en dit achtervolgd mij dus vreselijk, waardoor ik dus vreselijk misselijk wordt en wat vaak uitdraait op overgeven.
Dit komt weer uit op gênante momenten waardoor ik me nog minder op mijn gemak ergens voel....
Hierdoor ben ik bang dat ik zenuwachtig wordt als ik ergens heen ga en hierdoor moet overgeven....en dat is nou juist iets wat ik absoluut niet wil. En die angst is eigenlijk een belemmering voor me.
Nu is mijn vraag aan jullie of jullie tips hebben voor mij. Hoe kan ik mezelf rustig houden in zulke situaties? Of eigenlijk hoe zorg ik ervoor dat ik me vooraf al niet druk maak?
Ik weet dat er middeltjes bestaan (ook natuurlijke) maar die gebruik ik liever niet, dit omdat dit probleem pas sinds een paar weken speelt en ik het hiervoor ook prima redde zonder.
Echter als hier goeie ervaringen mee zijn zou ik het het proberen waard vinden.
Als iemand tips heeft, hoor ik het graag
maandag 19 mei 2014 om 23:35
Hoi,best herkenbaar. Ik ben niet zo misselijk dat ik moet overgeven maar kan om genoemde zaken zeer nerveus worden. Zo erg dat het mijn leven soms beheerst. Bij mij is het ontstaan na een traumatische ervaring, heb jij niet iets wat dit getriggert heeft? Ik ben ook niet voor pilletjes maar er zijn ook alternatieve therapeuten die kunnen helpen. Natuurlijke middeltjes kun je best proberen.
maandag 19 mei 2014 om 23:50
Ik zou nu naar mijn huisarts gaan.
Jij bent bezig in rap tempo agorafobie te ontwikkelen.
Echt meis, ik heb dit van zeer dichtbij meegemaakt, en wees het alsjeblieft voor. Zoek nu hulp, nu je nog enigzins je huis uit durft.
Ik geloof niet dat je dit zelf kunt.
Heel veel sterkte.
Jij bent bezig in rap tempo agorafobie te ontwikkelen.
Echt meis, ik heb dit van zeer dichtbij meegemaakt, en wees het alsjeblieft voor. Zoek nu hulp, nu je nog enigzins je huis uit durft.
Ik geloof niet dat je dit zelf kunt.
Heel veel sterkte.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.

dinsdag 20 mei 2014 om 06:47
Kijk heeeel erg uit, je kunt niet alleen agorafobie ontwikkelen maar ook nog eens emetofobie, een fobie voor overgeven, veel mensen met die fobie zijn bang om over tegeven waar anderen bij zijn, en dat sluipt er dus op deze manier in,....dit wil je echt niet, want het beheerst onnodig je hele leven.
Ga heel snel hulp zoeken, naar de huisarts!
succes!
Ga heel snel hulp zoeken, naar de huisarts!
succes!
dinsdag 20 mei 2014 om 06:48
dinsdag 20 mei 2014 om 08:36
Herkenbaar, ik heb jaren last gehad van hetzelfde.
Ik moest ook altijd braken als ik moest presteren.
Met name gerelateerd aan werk en school. Ik voelde na het braken de angst zo weg ebben. Het was bij mij gerelateerd aan faalangst. Op het dieptepunt had ik het niet alleen als ik "moest" presteren maar ook in andere situaties omdat ik angstig werd dat ik dan ook moest braken. Later kwam er angst voor de angst bij.
Inmiddels ben ik er van af? Door gesprekken met een psycholoog en medicatie is het helemaal goed gekomen. Je geeft aan geen middelen te willen gebruiken maar daar wordt je leven niet leuker op. Mijn ervaring is dat je hier zelf maar moeilijk uit kan komen. Medicatie alleen is ook niet de oplossing. Zodra je stopt kan het weer terug komen omdat je het onderliggende probleem niet aanpakt.
Maak een afspraak met je huisarts. Als je echt geen medicatie wilt kun je op z'n minst op zoek gaan naar een goede psycholoog. Niet brakend en angstig door het leven gaan maakt je leven een stuk leuker. De drempel is hoog, maar vraag je af: "waarom zou ik mezelf tekort doen?" Succes!
Ik moest ook altijd braken als ik moest presteren.
Met name gerelateerd aan werk en school. Ik voelde na het braken de angst zo weg ebben. Het was bij mij gerelateerd aan faalangst. Op het dieptepunt had ik het niet alleen als ik "moest" presteren maar ook in andere situaties omdat ik angstig werd dat ik dan ook moest braken. Later kwam er angst voor de angst bij.
Inmiddels ben ik er van af? Door gesprekken met een psycholoog en medicatie is het helemaal goed gekomen. Je geeft aan geen middelen te willen gebruiken maar daar wordt je leven niet leuker op. Mijn ervaring is dat je hier zelf maar moeilijk uit kan komen. Medicatie alleen is ook niet de oplossing. Zodra je stopt kan het weer terug komen omdat je het onderliggende probleem niet aanpakt.
Maak een afspraak met je huisarts. Als je echt geen medicatie wilt kun je op z'n minst op zoek gaan naar een goede psycholoog. Niet brakend en angstig door het leven gaan maakt je leven een stuk leuker. De drempel is hoog, maar vraag je af: "waarom zou ik mezelf tekort doen?" Succes!
Op zaterdag help ik tamme dieren weer het beest in zichzelf te vinden.
woensdag 21 mei 2014 om 15:03

dinsdag 27 mei 2014 om 20:51
Hey bijna-zelfde naam genoot.
Mijn tip is om.... aandacht te besteden aan je innerlijke zelf.
Zeg vaker nee, tegen bijvoorbeeld activiteiten waar je op dit moment nog tegen op zit. Bedenk wat de reden is waarom je zo (snel) nerveus wordt.
Probeer ontspanningsoefeningen te doen zoals yoga. Een combi van geestelijke en lichamelijke ontspanning zou ik aanraden.
Schrijf je dromen eens op, bedenk dan.. hoe ga ik dit waarmaken?
Je wil vast wel uiteten of wat dan ook ondernemen toch?!
Wees niet bang..om niet voorbereid te zijn voor iets of wat dan ook..
waarschijnlijk ben je te perfectionistisch.. nou doe het rustig aan maak het jezelf niet zo moeilijk, en doe het stap voor stap.
Probeer dus je innerlijke geest zelf te herstellen, bedenk bij een foute gedachten-gang (STOP, dit is niet goed,) heropvoed je eigen geest zegmaar. Dit is lastig maar probeer te ontdekken waar je eigen denk-cyclus fout gaat.
Desnoods schrijf je een dagboek ofzo.
Haal voldoening uit wat jouw vrolijk en zelfverzekerd maakt. Koester die gedachten, op momenten dat je nerveus (kan) worden, denk dan terug aan de goede momenten, en jouw zekere jij!
Zo lange genoeg getypt haha.
Mijn tip is om.... aandacht te besteden aan je innerlijke zelf.
Zeg vaker nee, tegen bijvoorbeeld activiteiten waar je op dit moment nog tegen op zit. Bedenk wat de reden is waarom je zo (snel) nerveus wordt.
Probeer ontspanningsoefeningen te doen zoals yoga. Een combi van geestelijke en lichamelijke ontspanning zou ik aanraden.
Schrijf je dromen eens op, bedenk dan.. hoe ga ik dit waarmaken?
Je wil vast wel uiteten of wat dan ook ondernemen toch?!
Wees niet bang..om niet voorbereid te zijn voor iets of wat dan ook..
waarschijnlijk ben je te perfectionistisch.. nou doe het rustig aan maak het jezelf niet zo moeilijk, en doe het stap voor stap.
Probeer dus je innerlijke geest zelf te herstellen, bedenk bij een foute gedachten-gang (STOP, dit is niet goed,) heropvoed je eigen geest zegmaar. Dit is lastig maar probeer te ontdekken waar je eigen denk-cyclus fout gaat.
Desnoods schrijf je een dagboek ofzo.
Haal voldoening uit wat jouw vrolijk en zelfverzekerd maakt. Koester die gedachten, op momenten dat je nerveus (kan) worden, denk dan terug aan de goede momenten, en jouw zekere jij!
Zo lange genoeg getypt haha.