Lijf & Lijn
alle pijlers
paniek aanval! eetbui gehad
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:10
Hey,
Ik zit nu nog te snikken. Ik heb een eetbui gehad net En raakte in een paniekaanval moest hyperventileren! ik was 4 kilo aangekomen waarvan ik er 1 kwijt was. Maar raakte net zo gefrustreerd door de manier hoe ik met eten bezig ben dat het uitdraaide op een eetbui waarna ik vervolgens helemaal flipte...ben nu alleen thuis en voel me k*t weet niet meer hoe ik verder moet!
Ik zit nu nog te snikken. Ik heb een eetbui gehad net En raakte in een paniekaanval moest hyperventileren! ik was 4 kilo aangekomen waarvan ik er 1 kwijt was. Maar raakte net zo gefrustreerd door de manier hoe ik met eten bezig ben dat het uitdraaide op een eetbui waarna ik vervolgens helemaal flipte...ben nu alleen thuis en voel me k*t weet niet meer hoe ik verder moet!
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:18
Wat klote voor je! Maar inderdaad, nu kan je er niks meer aan doen.. Probeer te accepteren dat je een eetbui heb gehad. En spreek met jezelf af dat je vanaf morgen weer normaal gaat eten. Heb je een idee waarom je last hebt van eetbuien/moeilijk met eten omgaan? Zou je het een idee vinden om hulp te zoeken bij een psycholoog die je kan helpen om een normalere relatie met eten aan te gaan? Een dietiste is natuurlijk een goed idee voor de praktische kant, wellicht dus met ondersteuning van een therapeut voor de psychische kant? Sterkte!
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:19
Bedankt voor je reactie ben zelf nu heel onlogisch aan het redeneren. Nee ik was niet drastisch aan het lijnen maar wel in mijn hoofd,, ik ben er veeel te veel mee bezig in mijn gedachte. vind dat best wel moeilijk om toe te geven omdat ik wel een gezond gewicht heb en mij ervoor schaam ik praat er dus ook niet over.
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:24
Ik ben van mijn 12e tot 15e depressief geweest en toen heel veel aan emotie eten gedaan elke dag ging er wel een hele zak chips doorheen en chocolade etc.. toen raakte ik uit de depressie en ben 15 kilo afgevallen. woog tot op heden 68 kilo, woog vandaag 71 (bij lengte van 1.78) dus zeker niet teveel maar nu voel ik me zo angstig, heel lang geen last meer van gehad. denk dat het rond die periode is ontstaan maar dacht dat het weer helemaal goed ging..
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:44
Je voelt je nu o angstig omdat je lijf vol zit met voeding! Dat volle gevoel, terwijl je je eigenlijk slank zou willen voelen maakt dat je je nu zo bagger voelt!!
Wat 1983 ook zegt, misschien slim om hulp te zoeken? De kans dat je altijd een beetje een vreemde relatie blijft houden met eten bestaat, maar het is slim om je daar dan van bewust te zijn en het niet uit de hand te laten lopen of je zo van je stukl te laten brengen! Beter om te accepteren dat dit is wie jij bent! (heel moeilijk nu, dat snap ik, maar wel een stap in de goede richting en een manier om luchtiger met het onderwerp om te gaan)
(hier kan eten ook Eten zijn als je begrijpt wat ik bedoel..)
Wat 1983 ook zegt, misschien slim om hulp te zoeken? De kans dat je altijd een beetje een vreemde relatie blijft houden met eten bestaat, maar het is slim om je daar dan van bewust te zijn en het niet uit de hand te laten lopen of je zo van je stukl te laten brengen! Beter om te accepteren dat dit is wie jij bent! (heel moeilijk nu, dat snap ik, maar wel een stap in de goede richting en een manier om luchtiger met het onderwerp om te gaan)
(hier kan eten ook Eten zijn als je begrijpt wat ik bedoel..)
dinsdag 26 augustus 2008 om 21:48
Hey Evergreen...
Wat naar zeg, wat kun je je dan eenzaam voelen he... Wat ik er van weet staat al dat denken aan eten en eetbuien voor iets heel anders. Zijn er misschien andere zaken/kwesties in je leven waar je nu heel erg mee worstelt? De hele dag denken aan eten/afvallen/eetbuien zou kunnen werken als een bliksemleider. Als je toch de hele dag aan eten kan denken, hoef je in ieder geval niet stil te staan bij een mogelijk iets wat je echt moeilijk vindt... Ik gis ook maar wat natuurlijk, maar omdat je ook al aangeeft dat je vroeger ook last had van emotie eten tijdens een periode dat je depressief was. Een goede psycholoog zou geen slecht idee zijn misschien. Samen uitzoeken wat er werkelijk onder die laag "eten" zit...
Heel veel sterkte in ieder geval!
Wat naar zeg, wat kun je je dan eenzaam voelen he... Wat ik er van weet staat al dat denken aan eten en eetbuien voor iets heel anders. Zijn er misschien andere zaken/kwesties in je leven waar je nu heel erg mee worstelt? De hele dag denken aan eten/afvallen/eetbuien zou kunnen werken als een bliksemleider. Als je toch de hele dag aan eten kan denken, hoef je in ieder geval niet stil te staan bij een mogelijk iets wat je echt moeilijk vindt... Ik gis ook maar wat natuurlijk, maar omdat je ook al aangeeft dat je vroeger ook last had van emotie eten tijdens een periode dat je depressief was. Een goede psycholoog zou geen slecht idee zijn misschien. Samen uitzoeken wat er werkelijk onder die laag "eten" zit...
Heel veel sterkte in ieder geval!
dinsdag 26 augustus 2008 om 22:09
Wat ontzettend vervelend voor je. Het is inderdaad het beste om hulp te zoeken denk ik.
Ook ik heb soms eetbuien, en vrees dat ik daarna toch ook bijna altijd het vingertje in de keel steek, en ik weet hoe erg je je moet voelen.
Probeer sterk te zijn, en te denken dat je het morgen anders zult doen. Want hoe hard het ook klinkt, het is nu al gebeurd, en kan je misschien proberen te focussen op hoe je het voortaan verantwoord aan zal pakken.
Je kunt het, en je bent het waard!
Ook ik heb soms eetbuien, en vrees dat ik daarna toch ook bijna altijd het vingertje in de keel steek, en ik weet hoe erg je je moet voelen.
Probeer sterk te zijn, en te denken dat je het morgen anders zult doen. Want hoe hard het ook klinkt, het is nu al gebeurd, en kan je misschien proberen te focussen op hoe je het voortaan verantwoord aan zal pakken.
Je kunt het, en je bent het waard!
woensdag 27 augustus 2008 om 08:25
Bedankt voor de lieve reacties allemaal! Heb het gister aan mijn moeder verteld, we gaan hulp zoeken. Voelt eigenlijk als een enorme opluchting. Ik weet dat mijn moeder vroeger boulimia heeft gehad dus ze begrijpt me wel, ik ga nu hulp zoeken nu ik nog niet mijn vinger in mijn keel steek oid. Want ik loop tegen het randje. Hoop dat ze me wel serieus nemen omdat ik geen overgewicht of ondergewicht heb..
Bedankt voor alle steun!
Bedankt voor alle steun!
woensdag 27 augustus 2008 om 09:24
heel erg goed dat je open kaart hebt gespeeld! Zorg dat ze je serieus nemen! Laat je niet met minder dan een verwijzing wegsturen! Toen ik hulp zocht was ik ook op normaal gewicht.. maar ik kon in een paar zinnen vertellen hoe mijn verstandhouding met eten was en hoe ik mij daarbij voelde! dat komt goed!!!
liefs
liefs
woensdag 27 augustus 2008 om 10:40
Hey Shyte,
Ik ben blij dat je mij begrijpt! Ik sta er mee op en ga er mee naar bed.. denk de hele dag alleen maar aan eten, zo gezond mogelijk, niet teveel niet te weinig, met andere mensen hun figuur, wanneer kan ik weer eten echt vreselijk!! Ik schaam me er ook voor want ben verder gewoon een intelligente meid en ben niet oppervlakkig, realiseer me dat ik afgelopen tijd steeds meer bezig ben geweest met mijn jeugd maar dat steeds heb zitten wegdrukken omdat ik er 'nu toch wel overheen moet zijn' o pmijn 19e. Denk dat dat mijn echte fout is geweest..
Ik ben blij dat je mij begrijpt! Ik sta er mee op en ga er mee naar bed.. denk de hele dag alleen maar aan eten, zo gezond mogelijk, niet teveel niet te weinig, met andere mensen hun figuur, wanneer kan ik weer eten echt vreselijk!! Ik schaam me er ook voor want ben verder gewoon een intelligente meid en ben niet oppervlakkig, realiseer me dat ik afgelopen tijd steeds meer bezig ben geweest met mijn jeugd maar dat steeds heb zitten wegdrukken omdat ik er 'nu toch wel overheen moet zijn' o pmijn 19e. Denk dat dat mijn echte fout is geweest..
woensdag 27 augustus 2008 om 11:06
Hey....
Wat knap dat je het verteld hebt! Heel dapper! Overgewicht of ondergewicht doet er niet toe. Met name met boulimia hebben de meeste mensen dan een normaal gewicht. Wat je schrijft over je jeugd, heel belangrijk dat je daar mee aan de slag gaat. Kennelijk is het te pijnlijk om daar teveel mee bezig te zijn, vandaar dat je je op eten stort. Zorg goed voor jezelf, als een goede vriendin en probeer niet te denken in "fouten".
Wat knap dat je het verteld hebt! Heel dapper! Overgewicht of ondergewicht doet er niet toe. Met name met boulimia hebben de meeste mensen dan een normaal gewicht. Wat je schrijft over je jeugd, heel belangrijk dat je daar mee aan de slag gaat. Kennelijk is het te pijnlijk om daar teveel mee bezig te zijn, vandaar dat je je op eten stort. Zorg goed voor jezelf, als een goede vriendin en probeer niet te denken in "fouten".
woensdag 27 augustus 2008 om 11:23
evergreen, het zijn met name intelligente mensen die te kampen krijgen met een eetstoornis als boulimia, het vraagt namelijk heel erg veel van je als mens, plannen, liegen, je anders voordoen dan je bent, rekenen, en dan het grote geheimhouden.. dat is een hele kunst!
Wat Mariekske ook zegt, belangerijk om te achterhalen welke rol het in je leven speelt en waarom! Je kunt maar op 1 front tegelijk vechten en dus ben je het gevecht aangegaan met eten ipv met dat wat er aan ten grondslag ligt.. En ergens overheen zijn op je 19de? Over zaken heenkomen staat geen leeftijd voor! En je hebt geen fout gemaakt! Je handeld met de kennis die je hebt en daardoor kun je nu verder!!!!! Echt knap dat je het aanpakt!!!!!!
Wat Mariekske ook zegt, belangerijk om te achterhalen welke rol het in je leven speelt en waarom! Je kunt maar op 1 front tegelijk vechten en dus ben je het gevecht aangegaan met eten ipv met dat wat er aan ten grondslag ligt.. En ergens overheen zijn op je 19de? Over zaken heenkomen staat geen leeftijd voor! En je hebt geen fout gemaakt! Je handeld met de kennis die je hebt en daardoor kun je nu verder!!!!! Echt knap dat je het aanpakt!!!!!!
woensdag 27 augustus 2008 om 12:21
Fijn om er met jullie over te praten, er gaan opeens best wel veel lichtjes branden ! Wat ook niet bepaald meewerkt dat ik een perfectionist ben tot op het bot, zal ook wel door onzekerheid komen schat ik zo.
Nu ik er zo over nadenk heb ik gewoon al een eetprobleem sinds het moment dat ik depressief ben geweest, toen ik daar weer uit was raakte ik dus die 15 kilo kwijt op een gezonde manier maar achteraf is het eigenlijk niet gezond! Want toen was ik ipv mijn verdriet wegeten mijn verdriet geen kans meer geven en focussen op 'goed' eten. Ik had geen benul, dacht dat het hartstikke goed ging. Er vallen steeds meer dingen op zijn plaats van de gekke dingen die ik doe zoals ik eten zie in bijvoorbeeld 'goed' en 'fout'! En je leest het ook in mijn vorige posts..
Ben blij met jullie inzichten!
Nu ik er zo over nadenk heb ik gewoon al een eetprobleem sinds het moment dat ik depressief ben geweest, toen ik daar weer uit was raakte ik dus die 15 kilo kwijt op een gezonde manier maar achteraf is het eigenlijk niet gezond! Want toen was ik ipv mijn verdriet wegeten mijn verdriet geen kans meer geven en focussen op 'goed' eten. Ik had geen benul, dacht dat het hartstikke goed ging. Er vallen steeds meer dingen op zijn plaats van de gekke dingen die ik doe zoals ik eten zie in bijvoorbeeld 'goed' en 'fout'! En je leest het ook in mijn vorige posts..
Ben blij met jullie inzichten!
donderdag 28 augustus 2008 om 10:44
Ben blij dat er lichtjes gaan branden, vaak moet het tot een hoogtepunt komen voordat er zaken op zijn plaats gaan vallen. Dat je een perfectionist bent verbaasd me ook niets, volgens mij zijn alle mensen met een eetstoornis dat!
Het maakt inderdaad niet uit op wat voor manier je er mee bezig bent, maar het feit dat je er 24/7 mee bezig bent, is niet goed. Doodvermoeiend, een fulltime baan zeg ik wel eens en daarnaast moet je ook nog doen wat er verder van je verwacht wordt. Niet te doen! Het is heel fijn als het op een gegeven moment wat stiller wordt in je hoofdje, dat gun ik je echt!! Heb je inmiddels stappen ondernomen? Weet je hoe je het aan moet pakken? Waar je aan de bel moet trekken? ....
x
Het maakt inderdaad niet uit op wat voor manier je er mee bezig bent, maar het feit dat je er 24/7 mee bezig bent, is niet goed. Doodvermoeiend, een fulltime baan zeg ik wel eens en daarnaast moet je ook nog doen wat er verder van je verwacht wordt. Niet te doen! Het is heel fijn als het op een gegeven moment wat stiller wordt in je hoofdje, dat gun ik je echt!! Heb je inmiddels stappen ondernomen? Weet je hoe je het aan moet pakken? Waar je aan de bel moet trekken? ....
x
