Lijf & Lijn
alle pijlers
Praattopic over dik zijn
woensdag 31 maart 2021 om 19:58
Ik merk dat ik behoefte heb om met anderen te praten over dik zijn. Waar anderen tegenaan lopen zoals de eeuwige strijd tegen de kilo's of de lange weg naar acceptatie. Hoe reageren anderen op jou? Voel je weleens gediscrimineerd met sollicitatiegesprekken of in het daten? Hoe beleef jij de maatschappelijke stigma's: dikke mensen zijn stom en lui. Hebben geen wilskracht. Iedereen kan afvallen, je moet alleen die knop omzetten (waar is die knop dan?!)
Verder ben ik benieuwd naar verhalen, van anderen mbt het wel/niet afvallen, je lichaamsbeeld en eigenwaarde. Hoe is dat in de loop van de jaren ontwikkeld? Wat heeft jou goed geholpen? Wie weet hebben anderen er wat aan
Mijn verhaal.
Ik ben altijd dik geweest en heb issues met kilo's en voeding. Ik kom uit een gezin waar eten een centrale rol speelt in ons leven. Mijn brusjes zijn allemaal Bourgondiërs. Mijn ouders waren afwezig en hadden weinig pedagogische vaardigheden en kennis wat betreft voeding. Ik heb niet al een te beste jeugd gehad, waarbij ik soms niet wist wanneer er wel eten was. Ik heb vaak met mijn broertje in huis lopen zoeken naar eten (ouders waren niet thuis). Ik weet niet wat oorzaak-gevolg is, want ik denk dat niet alles terug te leiden is naar opvoeding en slechte jeugd. Maar hoe het nu is dat ik overeet. Zeker als het eten lekker is. Het komt bij mij uit denk ik voort uit een angst dat het straks niet meer is en ook wanneer er wel eten is.
Ik heb een extraverte persoonlijkheid en hou van prikkels. Eten is wat dat betreft ook echt iets waar ik plezier aan beleef. Aan het bedenken van maaltijden, koken en samen eten. Met name koken vind ik heerlijk therapeutisch. Tafelen met vrienden en familie
Geur, smaak en textuur van eten kan ik echt van genieten.Wat betreft het afvallen was ik jongsaf aan bezig. Als kind was ik bezig met minder snoepen, minder eten. Minder van alles wat slecht was. Heb ook periodes gehad dat ik er niet zo bezig was. Ik denk dat het eerste dieet wat ik probeerde is van Atkins, koolhydraatarm. Ik werd er hangry van, omdat ik onwijs brood, aardappels en rijst miste. Heeft het geholpen, geen idee. Door de jaren heen heb ik wel mijzelf aangeleerd om minder koolhydraten (dus niet volledig schrappen, maar beperken) te eten en vervangen door groenten, proteïnen (eieren, gezonde keuzes vlees, bonen) en groenten.
Ik ben naar 2 diëtistes geweest. Daar heb ik inzicht gekregen in hoeveel voeding ik nodig heb, gezonde keuzes maken. Ik heb periodes gehad dat ik op mijn voeding lette en ging sporten. Of alleen op voeding of alleen sporten. Ik kwam niet aan, verloor soms wat. Maar niets duurzaams.
Op een gegeven moment merkte ik dat ik mijzelf saboteerde. En dat er wellicht meer dingen speelde en problemen moet je bij de wortels aanpakken. Ik ben toen naar een eetstoornissen kliniek gegaan. Ik had niet een specifieke eetstoornis. Multidisciplinair aan de slag gegaan. Met name de EMDR en de gesprekken hebben mij geholpen. Ik ben denk ik 5 a 10 kg afgevallen. Heb hier veel dingen geleerd, maar het heeft niet geleid dat ik structureel ben afgevallen,
Jaren later, vorig jaar ben ik weer naar een GZ-psycholoog gegaan. Ik had last van de strijd die ik jarenlang voer tegen het dik zijn, afvallen, stigma's. Heeft mij zeker geholpen, maar niet bij die knop omzetten of dat er kg's ervan af zijn. Ik kan zeggen dat ik, los van ongelukkig voelen over het dik zijn, gelukkig ben met mijzelf
Ik heb altijd interesse gehad in het dik zijn, oorzaak, oplossingen, verhalen en onderzoeken. Mogelijk spelen bij mij ook andere factoren die het psychisch en fysiek het afvallen lastiger maken. Ik gebruik al jarenlang medicatie tegen allergieën. Ik heb slaapapneu. Ik heb gelezen dat als je op een bepaald overgewicht komt, je vethuishouding hormonaal een rol gaan spelen. Het afvallen is niet zo eenvoudig meer.
Ik heb mij laten doorverwijzen naar een internist. Om te kijken naar medische, fysieke
factoren. Wie weet geeft dit een aantal inzichten. Ik hoop iemand te treffen die het wat meer holistischer kan kijken. Dus niet alleen leefstijladviezen, psychische problematiek aanpakken of alleen de fysieke.
Lang verhaal
Ik heb een moeizame relatie met mijn lijf, zelfbeeld en acceptatie. Soms accepteer ik het en soms ook niet. De hele tijd bezig zijn met (niet) eten en mijn zelfbeeld is zwaar. Ik dacht vaak dat ik beter de energie kon stoppen in acceptatie. En dat gaat wisselend. Ik heb lang gedacht dat ik moest afvallen, want dan ben ik leuker. Op dik zijn heersen stigma's zoals dom, lui zijn en geen wilskracht. Dus als ik niet bezig was met afvallen, dan was ik dat. Ik snap dat hele afvallen en wilskracht niet. Hoe houden mensen dat toch vol? Ik hou het gezonde leefstijl voor maximaal 2 weken vol en dan kruipen langzamerhand dingen weer bij in. Weer een beetje overeten, minder gaan bewegen. En dan ben ik weer terug bij af. Overigens zit ik al een tijdje op hetzelfde gewicht, misschien een paar kg meer door de Corona
Ik denk dat dit het wellicht is voor mij. Ik ga nog naar de internist, ik blijf mijn best te doen om een gezonde levensstijl te hanteren. Ik heb weleens gedacht aan een maagverkleining oid. Ik heb alleen de risico's en de mate van impact op mijn geluk niet voor over. Dik zijn is ook geen pretje en zeker niet gezond. Misschien ben ik er nog niet in het beslisproces.
Ik ben benieuwd naar de verhalen van anderen. Wat is jouw proces? Heb je het geaccepteerd of is het je gelukt om af te vallen en op gewicht te blijven? Wat hoor je zoal van anderen over dik zijn. Wat voor vragen en opmerkingen krijg je zoal?
Iedereen die een gewicht heeft is welkom
Graag respectvol naar elkaar toe blijven en aan dooddoeners hebben we niet zoveel aan
anoniem_82224 wijzigde dit bericht op 31-03-2021 21:26
1.28% gewijzigd
maandag 31 mei 2021 om 21:15
Dit is ook een rare periode, thuisonderwijs, je geïsoleerd voelen, bij veel mensen komt stress de oren uit en voor jou dus ook niet de periode om met je gewicht bezig te zijn. Als je je eigen zwakheden kent dan kan je beter wachten tot er meer ontspanning is en je het met meer perspectief kan afvallen. Ik ben ouder dan jij bent en een mooie taille na je 50ste wordt een harde dobber. Ouder worden is verandering en hoe eerder je dat accepteert de te leuker wordt het.LoveMalta schreef: ↑31-05-2021 14:33Ik ben een aantal jaren geleden te dik geweest, ben een kleine 18 kilo toen afvallen (sporten 4x pw vnl bodypump en eten omgooien). Nu met deze lockdown ben ik beetje aangekomen, merkte het vandaag toen ik een zomer jurkje aan deed, zit niet zoals vorig jaar.
Ik heb een verleden met anorexia dus het is heel moeilijk niet daarin te verzanden, het blijft een strijd en ik ben nooit blij met mijn gewicht, ik heb 3 kinderen en wordt volgende maand 40 dus moet echt niet doorslaan.
Ik voelde me echt dood ongelukkig toen ik dikker was, het past op alle vlakken niet bij me. Ik heb geen oordeel over dikkere mensen, tenzij het zo dik is dat diegenen amper kan lopen, ik vind het dan echt heel sneu, meer omdat ik denk: diegene heeft echt een verhaal je wordt niet op een dag wakker denk ik en je besluit je de komende jaren eens lekker vol te vreten.
dinsdag 1 juni 2021 om 08:29
Wat mij wel een voordeel lijkt van WW is dat je wel zelf beslist wat je gaat eten en er meer bij stil staat hoeveel iets is qua punten/calorien? Bij Sonja Bakker volg je die menu's en dat is het.Lovestar schreef: ↑30-05-2021 21:37Wat fijn! Inderdaad even los van het van het eten en afvallen. Gebruik je een bepaalde methode voor het bepalen van je max calorieën? Ik hoor goede dingen over Weightwatchers. Maar volgens mij is dat vergelijkbaar met Sonja Bakker. Alleen heeft zij een hele weekmenu voor je uitgekiend.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 1 juni 2021 om 12:10
Ik heb de WW ooit geprobeerd maar vond het zelf heel erg vergelijkbaar (maar vele malen duurder) dan kcal tellen en jezelf een dag- en weekbudget geven.
Tegenwoordig kun je zoveel recepten online vinden dat de noodzaak van een programma er in mijn ogen niet echt is, tenzij je ook naar meetings gaat bijvoorbeeld.
Sonja Bakker vind ik niet fijn qua producten, wel wat betreft het kunnen vasthouden aan een menu. Maar ook daarvoor kun je voor jezelf een weekmenu uitdenken wat binnen je kcal past wat aansluit bij je productvoorkeuren.
Afvallen is geen rocketscience. Minder eten en meer bewegen is het antwoord. Al die methodes kunnen een vorm van structuur bieden wat kan helpen. Ik zou altijd aanraden om te onderzoeken waarom je te zwaar bent geworden en proberen de oorzaak aan te pakken.
dinsdag 1 juni 2021 om 13:24
Ja dat zou zeker kunnen. Het geeft wel veel inzicht in hoeveel kcal iets bevat en wat normale porties zijn.
Sonja bakker schrijft dan weer 2 crackers voor en dat vind ik geen normale portie. Bij WW kun je nog kiezen om versgemaakte groentesoep te eten en een stuk fruit en twee boterhammen ofzo.
dinsdag 1 juni 2021 om 14:11
Toevallig stond er gister/vandaag een artikel op nu van Shirma. Ze bevestigt (wel) dat er nu (-60kg) anders naar haar gekeken wordt.
Maar persoonlijk, mijn partner vindt zichzelf te dik - en dat zit best diep. Ik denk zelf niet dat het alleen een kwestie is van een pondje mondje verhaal.
Persoonlijk zou ik graag willen dat dik geen scheldwoord meer zou zijn.
Ik denk dat suikers echt een grote rol hebben, veel te verslavend en het zit overal in.
Maar wat betreft mijn ervaringen, het stemmetje in mijn achterhoofd hoor ik alleen als ik een opgeblazen gevoel heb. Heb ook wel eens naar anonieme overeters/diëtist gekeken, maar nooit de stap durven zetten. Maar sinds ik sport, lijkt het alsof fitter en slanker wordt - afvallen helaas niet...
Maar persoonlijk, mijn partner vindt zichzelf te dik - en dat zit best diep. Ik denk zelf niet dat het alleen een kwestie is van een pondje mondje verhaal.
Persoonlijk zou ik graag willen dat dik geen scheldwoord meer zou zijn.
Ik denk dat suikers echt een grote rol hebben, veel te verslavend en het zit overal in.
Maar wat betreft mijn ervaringen, het stemmetje in mijn achterhoofd hoor ik alleen als ik een opgeblazen gevoel heb. Heb ook wel eens naar anonieme overeters/diëtist gekeken, maar nooit de stap durven zetten. Maar sinds ik sport, lijkt het alsof fitter en slanker wordt - afvallen helaas niet...
dinsdag 1 juni 2021 om 14:28
In de meeste gevallen is het wel een pondje mondje verhaal. Medische redenen daargelaten natuurlijk.
Dat er op de achtergrond allerlei psychische dingen kunnen spelen die ervoor zorgen dat iemand het niet lukt om gezonde keuzes te maken of maat te houden lijkt me evident. Dat is het lastige van overgewicht hebben.
Als je het niet hebt en er nooit mee te maken hebt gehad dan lijkt het alsof het iemand die wel te dik is zijn eigen schuld is. Dat het diegenen ontbreekt aan discipline. En dat zal ook vast zo zijn: zwart/wit gezien. Maar het is niet zo simpel als ‘doe dat niet meer en je vet smelt weg’. Als het zo makkelijk was hadden we geen obesitasprobleem in de wereld.
Eten is meer dan voeding in deze maatschappij. Het is inherent aan genieten, gezelligheid, beloning, etc. Het is heel lastig om dat los te koppelen. En het ligt overal voor het grijpen.
Ik schreef het al maar pas als je begrijpt waarom je de keuzes maakt die je maakt op dit gebied kun je de kracht vinden om het anders te gaan doen. En dat is een proces.
Eens met dat het vreemd is dat ‘dik’ een scheldwoord is. En denigrerend en onaardig. Ik ben ook fatshaming-moe.
Dat er op de achtergrond allerlei psychische dingen kunnen spelen die ervoor zorgen dat iemand het niet lukt om gezonde keuzes te maken of maat te houden lijkt me evident. Dat is het lastige van overgewicht hebben.
Als je het niet hebt en er nooit mee te maken hebt gehad dan lijkt het alsof het iemand die wel te dik is zijn eigen schuld is. Dat het diegenen ontbreekt aan discipline. En dat zal ook vast zo zijn: zwart/wit gezien. Maar het is niet zo simpel als ‘doe dat niet meer en je vet smelt weg’. Als het zo makkelijk was hadden we geen obesitasprobleem in de wereld.
Eten is meer dan voeding in deze maatschappij. Het is inherent aan genieten, gezelligheid, beloning, etc. Het is heel lastig om dat los te koppelen. En het ligt overal voor het grijpen.
Ik schreef het al maar pas als je begrijpt waarom je de keuzes maakt die je maakt op dit gebied kun je de kracht vinden om het anders te gaan doen. En dat is een proces.
Eens met dat het vreemd is dat ‘dik’ een scheldwoord is. En denigrerend en onaardig. Ik ben ook fatshaming-moe.
dinsdag 1 juni 2021 om 15:12
Palmbomen-zijn-cool, eens hoor.
Hoewel het in principe gaat om, niet meer binnenkrijgen dan je verbruikt, is het veeeeeel gecompliceerder.
Ik vind hartig eigenlijk lekkerder dan zoet, maar als ik zin heb in iets, grijp ik nog wel eens naar zoet, omdat dát voor het grijpen ligt. Maar omdat ik het minder lekker vind, voel ik mij minder voldaan en snoep dan meer. Terwijl ik beter gelijk voor hartig kan gaan, want ik weet heus wel dat ik dan minder calorieën binnen krijg.
Laat staan als eten je echt een goed gevoel geeft en zo.
Hoewel het in principe gaat om, niet meer binnenkrijgen dan je verbruikt, is het veeeeeel gecompliceerder.
Ik vind hartig eigenlijk lekkerder dan zoet, maar als ik zin heb in iets, grijp ik nog wel eens naar zoet, omdat dát voor het grijpen ligt. Maar omdat ik het minder lekker vind, voel ik mij minder voldaan en snoep dan meer. Terwijl ik beter gelijk voor hartig kan gaan, want ik weet heus wel dat ik dan minder calorieën binnen krijg.
Laat staan als eten je echt een goed gevoel geeft en zo.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 1 juni 2021 om 16:42
Het is gecompliceerd.
Ik merk ook dat gezond eten bij mij valt of staat met ritme. Als ik zorg dat er boodschappen in huis zijn die die week goed blijven dan kan ik op tijd gaan koken en het opmaken, want weggooien van vlees of groenten ga ik niet beginnen. Dan vind ik het niet zo erg om kabeljauw te eten omdat die tot en met vandaag goed is in plaats van biefstuk waar ik eigenlijk zin in heb. Dat komt dan morgen wel weer.
Als ik niks in huis heb en na mijn werk nog naar de supermarkt moet ben ik eerder geneigd een pizza mee te nemen want honger, en dan ook nog maar een bak ben en Jerry’s als ik toch bij het vriesschap sta.
Ik merk ook dat gezond eten bij mij valt of staat met ritme. Als ik zorg dat er boodschappen in huis zijn die die week goed blijven dan kan ik op tijd gaan koken en het opmaken, want weggooien van vlees of groenten ga ik niet beginnen. Dan vind ik het niet zo erg om kabeljauw te eten omdat die tot en met vandaag goed is in plaats van biefstuk waar ik eigenlijk zin in heb. Dat komt dan morgen wel weer.
Als ik niks in huis heb en na mijn werk nog naar de supermarkt moet ben ik eerder geneigd een pizza mee te nemen want honger, en dan ook nog maar een bak ben en Jerry’s als ik toch bij het vriesschap sta.
dinsdag 1 juni 2021 om 21:16
Dat weet ik niet, kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken. Denk dat het in welk geval dan ook moeilijk is, omgaan met reacties van de buitenwereld/verslaving aan eten (bv. het knisperende geluid bij de eerste hap van een "verse" loempia c.q. comfort good gone wild) of iets wat dieper zit - en eten een uitvlucht is.Palmbomen-zijn-cool schreef: ↑01-06-2021 14:28In de meeste gevallen is het wel een pondje mondje verhaal. Medische redenen daargelaten natuurlijk.
...
Voor mij is er wel altijd een reden om in die cirkel te blijven - meestal vind ik dat (gelukkig) ook niet zo heel erg.
dinsdag 1 juni 2021 om 21:23
Dat schrijf ik toch ook daarna? Uiteindelijk kom je niet aan van lucht. En de meeste mensen die ik ken die te zwaar zijn weten beter wat gezond is en wat niet dan veel anderen. Het is iets psychisch wat lastig vast te pakken is.Partnervan schreef: ↑01-06-2021 21:16Dat weet ik niet, kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken. Denk dat het in welk geval dan ook moeilijk is, omgaan met reacties van de buitenwereld/verslaving aan eten (bv. het knisperende geluid bij de eerste hap van een "verse" loempia c.q. comfort good gone wild) of iets wat dieper zit - en eten een uitvlucht is.
Voor mij is er wel altijd een reden om in die cirkel te blijven - meestal vind ik dat (gelukkig) ook niet zo heel erg.
dinsdag 1 juni 2021 om 21:33
Onderschat niet de rol van darmbacteriën en hormonenbalans (niet alleen de schildklierproblemen) die invloed hebben op de eetlust en in welke mate energie aan voeding onttrokken wordt.
Het microbioom, de darmbacteriën, wordt beïnvloed door wat je eet, het vormt deze bacteriën, maar deze bacteriën willen ook zichzelf in stand houden, dus sturen je trek in naar wat goed voor dit microbioom is. En dat maakt die knop zo moeilijk om te zetten, je moet ingrijpen in een zichzelf regulerend systeem.
https://www.nemokennislink.nl/publicati ... ik-en-dun/
Het microbioom, de darmbacteriën, wordt beïnvloed door wat je eet, het vormt deze bacteriën, maar deze bacteriën willen ook zichzelf in stand houden, dus sturen je trek in naar wat goed voor dit microbioom is. En dat maakt die knop zo moeilijk om te zetten, je moet ingrijpen in een zichzelf regulerend systeem.
https://www.nemokennislink.nl/publicati ... ik-en-dun/
dinsdag 1 juni 2021 om 22:42
Omdat je tegen hormonen vecht. Heel je spijsvertering, honger, vol gevoel zijn hormoon gereguleerd en je kunt het lang volhouden, maar uiteindelijk win je dat niet.cuculuscanorus schreef: ↑29-04-2021 19:18Wat ik me blijf afvragen is waarom ik zo moeilijk blijvend mijn eetpatroon kan aanpassen.
Ik ben niet dom, bijvoorbeeld, dus ik snap wel wat ik zou moeten doen.
En ik heb, zonder hier heel gedetailleerd op in te gaan, veel doorzettingsvermogen en in mijn leven best wat hobbels op wilskracht en hard werken genomen.
Waarom kan ik dan niet stoppen met eten? Is er dan toch iets anders aan de hand of is het echt gewoon meer eten dan ik verbrand en verder niks.
dinsdag 1 juni 2021 om 22:51
Ik heb zelf geen overgewicht, ik ben man trouwens, maar ik herken wel dat mensen altijd iets te zeiken hebben.
Ik ben 20kg afgevallen, ik was al niet echt dik, en ik ben gespierd, ik krijg meer aandacht van vrouwen, maar ik was er eens met een aan het praten en die vond dat ik een goed figuur had, maar ze zou me nooit daten, want ze wilde wel iemand met hersens...
Ik oordeel zelf de hele dag over van alles en nog wat, maar ik ben tot de conclusie gekomen dat het merendeel ervan, erin geslopen is via (social) media en veel via films. Ik denk dat dat voor heel veel mensen geldt.
In films worden dikke mensen vaak als karikatuur neergezet dat ze de hele dag junkfood aan het eten zijn. Neem bijvoorbeeld Fat Monica uit Friends.
Dat is leuk in de serie, maar onbedoeld gaan mensen denken dat dat de norm is en dat op iedereen met overgewicht projecteren. Het is niet omdat ze er überhaupt iets van afweten.
Ik heb dat met voedsel dus zelf niet, omdat ik daar veel tijd aan besteed heb, maar ook met iemand train, die zelf niet eens zo dik is, maar dat zelf wel vindt. En het is ongelooflijk lastig om die emotionele band te doorbreken, heb ik ervaren, alhoewel ik dat zelf niet heb. De meeste mensen hebben geen idee wat er allemaal achter zit.
Ik ben 20kg afgevallen, ik was al niet echt dik, en ik ben gespierd, ik krijg meer aandacht van vrouwen, maar ik was er eens met een aan het praten en die vond dat ik een goed figuur had, maar ze zou me nooit daten, want ze wilde wel iemand met hersens...
Ik oordeel zelf de hele dag over van alles en nog wat, maar ik ben tot de conclusie gekomen dat het merendeel ervan, erin geslopen is via (social) media en veel via films. Ik denk dat dat voor heel veel mensen geldt.
In films worden dikke mensen vaak als karikatuur neergezet dat ze de hele dag junkfood aan het eten zijn. Neem bijvoorbeeld Fat Monica uit Friends.
Dat is leuk in de serie, maar onbedoeld gaan mensen denken dat dat de norm is en dat op iedereen met overgewicht projecteren. Het is niet omdat ze er überhaupt iets van afweten.
Ik heb dat met voedsel dus zelf niet, omdat ik daar veel tijd aan besteed heb, maar ook met iemand train, die zelf niet eens zo dik is, maar dat zelf wel vindt. En het is ongelooflijk lastig om die emotionele band te doorbreken, heb ik ervaren, alhoewel ik dat zelf niet heb. De meeste mensen hebben geen idee wat er allemaal achter zit.
woensdag 2 juni 2021 om 09:49
Dit is ZO waar! Ik ben aan het afvallen en het gaat ontzettend goed, maar ik verbaas me er echt over hoe weinig je hierover kunt vinden op het internet, of vanuit diëtisten/coaches krijgt te horen etc.
Het beeld wat wordt geschetst is dat als je afvalt je je ZOVEEL fitter voelt, meer energie krijgt. Ik merk juist dat ik veel vermoeider ben, meer slaap en inderdaad eigenlijk standaard een licht/matig hongergevoel heb, je bent nooit 100% verzadigd en mijn lichaam zit daarom continu in de stress-stand. Ik doe het dan nu ook wel iets rustiger aan. Misschien too much info, maar m'n ontlasting was altijd uitstekend en is er nu ook slechter op geworden omdat ik veel meer groente eet en minder koolhydraten.
Als iemand tips heeft om hier verder over te lezen, graag. Ben vooral benieuwd of dit hongergevoel vanzelf weggaat of dat ik er gewoon mee moet leven. Ik snap nu wel heel goed waarom zo vaak mensen weer terug jojo'en. Ik geloof steeds meer dat wilskracht heel belangrijk is en dat gaat veel verder dan dat gebakje afslaan.
woensdag 2 juni 2021 om 09:59
Interessant artikel, vooral de invloed van vet op je darmen. Terwijl de nieuwste rage toch wel koolhydraatarm is als het gaat om afvallen, en dus vetrijk eten.aviv_13 schreef: ↑01-06-2021 21:33Onderschat niet de rol van darmbacteriën en hormonenbalans (niet alleen de schildklierproblemen) die invloed hebben op de eetlust en in welke mate energie aan voeding onttrokken wordt.
Het microbioom, de darmbacteriën, wordt beïnvloed door wat je eet, het vormt deze bacteriën, maar deze bacteriën willen ook zichzelf in stand houden, dus sturen je trek in naar wat goed voor dit microbioom is. En dat maakt die knop zo moeilijk om te zetten, je moet ingrijpen in een zichzelf regulerend systeem.
https://www.nemokennislink.nl/publicati ... ik-en-dun/
Maar hier wordt juist gepleit voor meer trage koolhydraten.
woensdag 2 juni 2021 om 10:17
Suf toch. Dat men vroeger niet verder informeerden dan de basis, snap ik nog. Je kunt niet alles in een folder verwerken. Maar nu met internet, waarom zijn er geen echt goede sites die meerdere kanten belichten. Is dat te ingewikkeld om te maken? Denkt men dat dit te ingewikkeld is voor de gebruiker?
Nou is afvallen natuurlijk wel een melkkoe...
Nou is afvallen natuurlijk wel een melkkoe...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 2 juni 2021 om 11:34
Ik denk dat het logisch is dat je zo nu en dan honger hebt als je wil afvallen: je krijgt minder binnen dan je lijf nodig heeft om te blijven zoals het is.Jempo schreef: ↑02-06-2021 09:49Dit is ZO waar! Ik ben aan het afvallen en het gaat ontzettend goed, maar ik verbaas me er echt over hoe weinig je hierover kunt vinden op het internet, of vanuit diëtisten/coaches krijgt te horen etc.
Het beeld wat wordt geschetst is dat als je afvalt je je ZOVEEL fitter voelt, meer energie krijgt. Ik merk juist dat ik veel vermoeider ben, meer slaap en inderdaad eigenlijk standaard een licht/matig hongergevoel heb, je bent nooit 100% verzadigd en mijn lichaam zit daarom continu in de stress-stand. Ik doe het dan nu ook wel iets rustiger aan. Misschien too much info, maar m'n ontlasting was altijd uitstekend en is er nu ook slechter op geworden omdat ik veel meer groente eet en minder koolhydraten.
Als iemand tips heeft om hier verder over te lezen, graag. Ben vooral benieuwd of dit hongergevoel vanzelf weggaat of dat ik er gewoon mee moet leven. Ik snap nu wel heel goed waarom zo vaak mensen weer terug jojo'en. Ik geloof steeds meer dat wilskracht heel belangrijk is en dat gaat veel verder dan dat gebakje afslaan.
Zeker als je voorheen (te) veel at dan is je lijf (en hoofd!) daaraan gewend geraakt. Zo’n routine omgooien is gewoon niet makkelijk.
Accepteren dat honger er soms bij hoort als ik slanker wilde worden hielp mij. Dus niet de frustratie van het ‘ik mag niks!’ Maar ‘ik doe dit voor mij en moet hier even doorheen’
Vol zitten is ook anders dan verzadigd zijn, voor mij. Verzadigd wilde ik altijd wel zijn tijdens het afvallen. Rustig eten en zorgen voor een goede balans tussen vet, eiwit en volkoren koolhydraten hielpen mij daar wel bij. Je wil jezelf niet uithongeren.
woensdag 2 juni 2021 om 12:34
Wie kan mij in dit topic een goed advies geven over hoe ik mijn dochter van 15 het beste kan helpen in haar strijd tegen de kilo's? Ik wil zo graag dat ze zich prettig voelt en dat ze niet meer aankomt omdat het op een gegeven moment invloed gaat hebben op haar gezondheid. Soms heb ik slapeloze nachten omdat ik denk dat ze steeds ongelukkiger gaat worden.
woensdag 2 juni 2021 om 13:43
woensdag 2 juni 2021 om 13:47
Dit is een topic over dik zijn en niet zozeer over voeding, en ik wil het verder niet kapen, dus als je een toelichting wilt dan kan ik die je in een pb'tje wel geven. Het is allemaal niet zo heel complex, maar dat maakt je er aan houden door dat hormoongedoe niet altijd even makkelijk.Jempo schreef: ↑02-06-2021 09:49Dit is ZO waar! Ik ben aan het afvallen en het gaat ontzettend goed, maar ik verbaas me er echt over hoe weinig je hierover kunt vinden op het internet, of vanuit diëtisten/coaches krijgt te horen etc.
Het beeld wat wordt geschetst is dat als je afvalt je je ZOVEEL fitter voelt, meer energie krijgt. Ik merk juist dat ik veel vermoeider ben, meer slaap en inderdaad eigenlijk standaard een licht/matig hongergevoel heb, je bent nooit 100% verzadigd en mijn lichaam zit daarom continu in de stress-stand. Ik doe het dan nu ook wel iets rustiger aan. Misschien too much info, maar m'n ontlasting was altijd uitstekend en is er nu ook slechter op geworden omdat ik veel meer groente eet en minder koolhydraten.
Als iemand tips heeft om hier verder over te lezen, graag. Ben vooral benieuwd of dit hongergevoel vanzelf weggaat of dat ik er gewoon mee moet leven. Ik snap nu wel heel goed waarom zo vaak mensen weer terug jojo'en. Ik geloof steeds meer dat wilskracht heel belangrijk is en dat gaat veel verder dan dat gebakje afslaan.
woensdag 2 juni 2021 om 14:18
gaultier schreef: ↑02-06-2021 12:34Wie kan mij in dit topic een goed advies geven over hoe ik mijn dochter van 15 het beste kan helpen in haar strijd tegen de kilo's? Ik wil zo graag dat ze zich prettig voelt en dat ze niet meer aankomt omdat het op een gegeven moment invloed gaat hebben op haar gezondheid. Soms heb ik slapeloze nachten omdat ik denk dat ze steeds ongelukkiger gaat worden.
Als iemand die rond die leeftijd te dik werd: geef haar het gevoel dat ze goed is zoals ze is. Mijn rotgevoel over mezelf kwam meer van hoe mijn familie er mee om ging dan dat ik er zelf last van had.
15 is volop in de groei over het algemeen. Het kan zich vanzelf ook weer rechttrekken.
Ik denk wel eens, als ik niet was gaan lijnen toen ik zo jong en nog niet uitgegroeid was, was ik misschien ook niet zo’n jo-jo’er geworden en had ik gewoon een gezonde relatie met eten gehad.
Nu weet ik niet hoeveel te zwaar jouw dochter is. Ik snap dat je haar wil helpen maar als je steeds van je omgeving doorkrijgt dat je niet goed bent zoals je bent heeft dat echt impact. Zeker op die leeftijd.
woensdag 2 juni 2021 om 15:02
Wordt ze echt te zwaar of vind zij/jij/iemand dat? En hoe is de rest in de familie? Zit er een medische reden achter?gaultier schreef: ↑02-06-2021 12:34Wie kan mij in dit topic een goed advies geven over hoe ik mijn dochter van 15 het beste kan helpen in haar strijd tegen de kilo's? Ik wil zo graag dat ze zich prettig voelt en dat ze niet meer aankomt omdat het op een gegeven moment invloed gaat hebben op haar gezondheid. Soms heb ik slapeloze nachten omdat ik denk dat ze steeds ongelukkiger gaat worden.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 2 juni 2021 om 22:20
Ze is we echt te zwaar , altijd al geweest. Medische reden zit er niet achter maar zwaarlijvigheid zit wel in de (schoon) familie. Man en ik waren als pubers ook mollig maar nu hebben we een normaal postuur.
Ze hoeft (mag ) niet van mij op dieet , maar wel letten op wat je eet. Vaker water ipv fris, sausjes ed beperken en absoluut meer bewegen. Gewoon omdat lichaamsbeweging noodzakelijk is voor een gezond lijf.
