Lijf & Lijn
alle pijlers
Taboe: Slank zijn maar toch je overtollige vetjes weg
maandag 8 september 2008 om 22:04
Zo nu en dan krijg ik het gevoel dat slanke vrouwen niet mogen zeggen dat ze ontevreden zijn over hun lichaam.
Vroeger kon ik alles eten wat ik wilde, geen grammetje vet kwam eraan. Tot een paar jaar geleden. Ongemerkt begonnen her en der wat vetjes te komen. Een jaar geleden had zich een heus blubje gevormd op m'n buik. Voor mij een vreselijke blub! Voor anderen waarschijnlijk een blub waar ze van zouden dromen.
Ik was niet meer tevreden met mijn lichaam, het idee dat ik met dit buikje in mijn bikini zou lopen.... op naar de sportschool dus!
Om mij heen hoorde ik dan vaak mensen zeggen dat ik me niet moest aanstellen, "want je hebt al zo'n mooi figuurtje".
Ik durf het gewoon bijna niet meer te vertellen! Dat is toch ook raar?
Zijn er meer vrouwen die zulke reacties in hun omgeving ervaren?
Vroeger kon ik alles eten wat ik wilde, geen grammetje vet kwam eraan. Tot een paar jaar geleden. Ongemerkt begonnen her en der wat vetjes te komen. Een jaar geleden had zich een heus blubje gevormd op m'n buik. Voor mij een vreselijke blub! Voor anderen waarschijnlijk een blub waar ze van zouden dromen.
Ik was niet meer tevreden met mijn lichaam, het idee dat ik met dit buikje in mijn bikini zou lopen.... op naar de sportschool dus!
Om mij heen hoorde ik dan vaak mensen zeggen dat ik me niet moest aanstellen, "want je hebt al zo'n mooi figuurtje".
Ik durf het gewoon bijna niet meer te vertellen! Dat is toch ook raar?
Zijn er meer vrouwen die zulke reacties in hun omgeving ervaren?
dinsdag 9 september 2008 om 09:49
Ook ik ben slank en over het algemeen eigenlijk best heel tevreden met mijn lichaam, maar zeker ook van tijd tot tijd ook onzeker over blups, putjes en nog veel meer. Het is heel menselijk om af en toe onzeker te zijn. Toch lijkt het alsof het not done is om onzeker te zijn als je slank bent. Terwijl als je iets steviger bent mensen het niet meer dan normaal vinden dat je twijfelt over je uiterlijk. Natuurlijk snap ik best dat als je steviger bent, je snel het idee krijgt dat slank zijn ideaal en perfect is. Maar wees eerlijk, niemand is perfect! Dus iedereen heeft van tijd tot tijd te behoefte om te klagen, of je nu slank, mager of stevig bent.
dinsdag 9 september 2008 om 10:07
Ik snap dat je je ergert aan een extra vetrol en ik begrijp dat je er voor naar een sportschool gaat.
Wat ik niet begrijp is dat er over gepraat moet worden. Waarom moeten vrouwen tegen elkaar klagen over wat ze niet mooi vinden aan hun lichaam. En wat wil je dan horen?
Wil je echt horen: "Ja meid, het ziet er niet uit. Als ik jou was zou ik een figuurvormend badpak gaan kopen."?
Of hoor je toch liever: "Joh, met jouw figuur? Stel je niet aan."
Wil je iets aan je lijf doen, doe er wat aan.
Vind je dat je een mooi lichaam hebt, ook prima.
Maar waarom altijd dat zoeken naar bevestiging wat vrouwen doen.
Wat ik niet begrijp is dat er over gepraat moet worden. Waarom moeten vrouwen tegen elkaar klagen over wat ze niet mooi vinden aan hun lichaam. En wat wil je dan horen?
Wil je echt horen: "Ja meid, het ziet er niet uit. Als ik jou was zou ik een figuurvormend badpak gaan kopen."?
Of hoor je toch liever: "Joh, met jouw figuur? Stel je niet aan."
Wil je iets aan je lijf doen, doe er wat aan.
Vind je dat je een mooi lichaam hebt, ook prima.
Maar waarom altijd dat zoeken naar bevestiging wat vrouwen doen.
dinsdag 9 september 2008 om 11:39
Ik vind het onzin dat slanke mensen niet over hun figuur mogen 'klagen'. Wij vrouwen praten er nu eenmaal graag over (getuige ook alle topics op dit forum) maar waarom zou het alleen voor de maatjes 42 en meer mogen??
In mijn vriendenkring heb ik behoorlijk wat slanke en sportief gebouwde vriendinnen met maat 34/36. Zelf heb ik maat 40 dus vergeleken bij hen, zou ik in de categorie walrus vallen. Echter, ik snap heel goed dat zij ook zo hun onzekerheden hebben. Op het moment dat je maat 34 hebt en je komt een paar kilo aan of je lichaam verandert omdat je ouder wordt, dan knelt een maat 34 net zo vervelend als wanneer je een te krappe maat 42 aan hebt.
In mijn vriendenkring heb ik behoorlijk wat slanke en sportief gebouwde vriendinnen met maat 34/36. Zelf heb ik maat 40 dus vergeleken bij hen, zou ik in de categorie walrus vallen. Echter, ik snap heel goed dat zij ook zo hun onzekerheden hebben. Op het moment dat je maat 34 hebt en je komt een paar kilo aan of je lichaam verandert omdat je ouder wordt, dan knelt een maat 34 net zo vervelend als wanneer je een te krappe maat 42 aan hebt.
dinsdag 9 september 2008 om 11:50
Ik vind dat dikke vrouwen ook niet over hun lichaam moeten zeuren. Maar goed, als zij het mogen, dan mogen dunne mensen het ook.
Ik ben niet zo goed in vrouwenpraat en zeg dus vaak het verkeerde. Als een vriendin vraagt, heb ik een dikke kont? Dan zeg ik ja, als ze een dikke kont heeft.
Maar dat blijkt dan niet de bedoeling te zijn. Je hoort te zeggen, nee hoor, valt wel mee. Maar heb je mijn buik gezien?
Daarom vraag ik mij af of TO wel wil horen, ja, die vetrollen zijn geen gezicht. Doe er eens wat aan.
Ik heb het idee dat ze dan denkt, moet jij zeggen me je dikke pens.
Ik ben niet zo goed in vrouwenpraat en zeg dus vaak het verkeerde. Als een vriendin vraagt, heb ik een dikke kont? Dan zeg ik ja, als ze een dikke kont heeft.
Maar dat blijkt dan niet de bedoeling te zijn. Je hoort te zeggen, nee hoor, valt wel mee. Maar heb je mijn buik gezien?
Daarom vraag ik mij af of TO wel wil horen, ja, die vetrollen zijn geen gezicht. Doe er eens wat aan.
Ik heb het idee dat ze dan denkt, moet jij zeggen me je dikke pens.
dinsdag 9 september 2008 om 17:01
Ach ik snap het wel. Toen ik 20 was vond ik mezelf zo lelijk, terwijl als ik nu foto's terugzie denk ik "meid je was toen best knap". En als ik 60 ben, vind ik waarschijnlijk dat ik er rond m'n 40e best goed uitzag . Met andere woorden, het is allemaal relatief (duh).
Als je altijd gewend was superslank te zijn, dan zal zo'n bubbeltje best tegenvallen. En ik mocht willen dat ik jouw bubbeltje had
Wel had ik ooit een slanke kennis die licht hysterisch riep "oh, ik ben dik, ik ben dik". Toen vroeg ik wat ze dan wel niet van X moest vinden. X was namelijk dik. Niet vreselijk dik, maar gewoon dik. Haar commentaar "ik snap niet dat dat nog kan lopen". Let ook op het verwijswoordje dat.. Sja. Met zulke mensen hoef ik dus niet meer in gesprek over dik of dun zijn. Die hebben een vertekend beeld van de werkelijkheid.
Maar als jij dat niet hebt, mag je van mij best eens zeuren over je bubbeltje .
Als je altijd gewend was superslank te zijn, dan zal zo'n bubbeltje best tegenvallen. En ik mocht willen dat ik jouw bubbeltje had
Wel had ik ooit een slanke kennis die licht hysterisch riep "oh, ik ben dik, ik ben dik". Toen vroeg ik wat ze dan wel niet van X moest vinden. X was namelijk dik. Niet vreselijk dik, maar gewoon dik. Haar commentaar "ik snap niet dat dat nog kan lopen". Let ook op het verwijswoordje dat.. Sja. Met zulke mensen hoef ik dus niet meer in gesprek over dik of dun zijn. Die hebben een vertekend beeld van de werkelijkheid.
Maar als jij dat niet hebt, mag je van mij best eens zeuren over je bubbeltje .
dinsdag 9 september 2008 om 17:45
iederereen heeft wel iets waar hij/zij niet blij mee is. dus van mij mag iemand met maatje 34/36 best zeuren om een blubje of kwabje aan zichzelf wat diegene niet mooi vind.
En nee ik denk niet 'wat denk je dan wel niet van mij' . Want zo denkt een persoon niet. Ik heb zelf maat 40 en wil er graag wat vanaf hebben. Dan bedenk ik me toch ook niet dat ik dat niet kan zeggen tegen iemand met maat 48 want o 'jee misschien denkt diegene dan wel 'wat denk je dan wel niet van mij' . Het maakt mij geen drol uit hoe een ander er uit ziet. dik, dun, kort, lang etc. Als ik maar tevreden ben met MIJZELF.
En nee ik denk niet 'wat denk je dan wel niet van mij' . Want zo denkt een persoon niet. Ik heb zelf maat 40 en wil er graag wat vanaf hebben. Dan bedenk ik me toch ook niet dat ik dat niet kan zeggen tegen iemand met maat 48 want o 'jee misschien denkt diegene dan wel 'wat denk je dan wel niet van mij' . Het maakt mij geen drol uit hoe een ander er uit ziet. dik, dun, kort, lang etc. Als ik maar tevreden ben met MIJZELF.
dinsdag 9 september 2008 om 17:50
en er word ook geroepen van 'waarom zeur je er over'
als ik niets neem is het 'waarom niet??' en als ik dan zeg dat ik wat aan het opletten ben omdat ik er wat af wil is het meteen 'pff jij bent helemaal niet dik etc. etc.'
Ik ben dan dus helemaal niet naar complimentjes aan het vissen. Maar tegenwoordig durf ik dat ook nog amper te zeggen, dus zeg ik meestal maar 'nee ik zit nog vol van mn ontbijt of lunch etc'
Of als ik zeg dat ik regelmatig sport. 'heb jij toch helemaal niet nodig' .
als ik niets neem is het 'waarom niet??' en als ik dan zeg dat ik wat aan het opletten ben omdat ik er wat af wil is het meteen 'pff jij bent helemaal niet dik etc. etc.'
Ik ben dan dus helemaal niet naar complimentjes aan het vissen. Maar tegenwoordig durf ik dat ook nog amper te zeggen, dus zeg ik meestal maar 'nee ik zit nog vol van mn ontbijt of lunch etc'
Of als ik zeg dat ik regelmatig sport. 'heb jij toch helemaal niet nodig' .
dinsdag 9 september 2008 om 18:50
Ja hoor Meds, bij het gejammer op de G-pijler denk ik vaak 'Kijk eens bij Aidsweesjes in Afrika, dan sta je weer met allebei je benen op de grond'
Guttegut zeg, natuurlijk zijn er altijd mensen die ergere / naardere dingen hebben. Dus? Moet je dan maar je mond houden over de kleine dingen die je dwars zitten?
Gaat het dan maar meteen nergens over? Omdat jij dat vind, is het ook maar meteen weer zo? Zelfde liedje als altijd, jouw waarheid is wederom de waarheid. Wake up call; wat voor jou geldt hoeft niet voor anderen te gelden. Jij mag het onzin vinden, maar dat zegt niet dat het ook onzin is.
Ik baal van mijn rolletjes bij maat 44. Waarom is dat wél legitiem en bij maat 38 niet?
Guttegut zeg, natuurlijk zijn er altijd mensen die ergere / naardere dingen hebben. Dus? Moet je dan maar je mond houden over de kleine dingen die je dwars zitten?
Gaat het dan maar meteen nergens over? Omdat jij dat vind, is het ook maar meteen weer zo? Zelfde liedje als altijd, jouw waarheid is wederom de waarheid. Wake up call; wat voor jou geldt hoeft niet voor anderen te gelden. Jij mag het onzin vinden, maar dat zegt niet dat het ook onzin is.
Ik baal van mijn rolletjes bij maat 44. Waarom is dat wél legitiem en bij maat 38 niet?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 9 september 2008 om 18:54
Wat een onzin, waarom zou je niet ontevreden mogen zijn met je blubje??
Ik ben te zwaar. Maar daardoor valt een blubje meer of minder niet op. Als je altijd slank bent geweest, valt het wel op.
Trouwens, anderen maken zich druk om hangende oogleden, scheve tanden, rimpels, blozen, een te grote teennagel en weet ik wat voor een dingetjes nog meer (lees het forum maar na). Ook dat zijn geen levensbedreigende ziektes, maar de dames zitten er toch maar mee.
Ik ben te zwaar. Maar daardoor valt een blubje meer of minder niet op. Als je altijd slank bent geweest, valt het wel op.
Trouwens, anderen maken zich druk om hangende oogleden, scheve tanden, rimpels, blozen, een te grote teennagel en weet ik wat voor een dingetjes nog meer (lees het forum maar na). Ook dat zijn geen levensbedreigende ziektes, maar de dames zitten er toch maar mee.
dinsdag 9 september 2008 om 19:55
Ik heb het nu dus ook, normaal is mijn taille rond de 69 cm en nou zit ik op de 73 cm.Mijn vriendinnen begrijpen niet dat ik daar nu heel erg mee zit want ik ben toch nog steeds slank???
maar ik voel me hier klote door want mijn kleren zitten duidelijk strakker en mijn heupbroeken staan lelijker door die bredere taille.Het blubt erover heen...
maar nee..ik mag nooit klagen want het is nergens voor nodig...
maar ik voel me hier klote door want mijn kleren zitten duidelijk strakker en mijn heupbroeken staan lelijker door die bredere taille.Het blubt erover heen...
maar nee..ik mag nooit klagen want het is nergens voor nodig...
dinsdag 9 september 2008 om 22:04
Iedereen heeft toch zo zijn onzekerheden.Zelf de mooiste mens van de wereld.Het zit ook in de mens om zich met anderen te vergelijken of af en toe te klagen,de ene wat meer dan de ander.Af en toe klagen be my guest, maar als je het de hele dag doet dan heeft dit toch meer met een vertekend zelfbeeld te maken.Ben trouwens ook niet zo iemand die snel iets over anderen denkt ''wat denk je dan wel niet van mij''.Tegenover mezelf ben ik namelijk kritischer dan tegenover anderen.Ik heb ook af en toe baalmomenten of denk ik dat mijn benen te dik zijn.Maar goed,dat ben ik meestal heel snel weer vergeten.Valt reuze mee.En tenslotte heeft iedereen het recht om af en toe zijn ei kwijt te kunnen op een topic zoals dit(en natuurlijk ook andere dingen).
dinsdag 9 september 2008 om 22:32
Jajajajajaa eensheid!
Ik ben ook slank maar ik wil een sterkere, plattere onderbuik en sterkere armen.
Als ik dat zeg, dan krijg ik gelijk geklaag om me heen dat ik me moet schamen om mezelf te dik te vinden.
Ik ben in een paar jaar tijd 7 kilo aangekomen en je ziet er weinig van, maar het is toch reeël om getrainde armen en buik te willen?
Ik zeg helemaal niet dat ik mezelf te dik vind, ik heb het zelfs nooit erg gevonden om evt. mollig te worden, zolang de boel maar niet gaat flubberen.
Stel je voor dat je je streefgewicht verliest en 10 kilo aankomt.
Als je dan niet opvallend dik bent, dan betekent dat toch niet dat het schaamteloos is om je streefgewicht terug te willen??
Ik ben ook slank maar ik wil een sterkere, plattere onderbuik en sterkere armen.
Als ik dat zeg, dan krijg ik gelijk geklaag om me heen dat ik me moet schamen om mezelf te dik te vinden.
Ik ben in een paar jaar tijd 7 kilo aangekomen en je ziet er weinig van, maar het is toch reeël om getrainde armen en buik te willen?
Ik zeg helemaal niet dat ik mezelf te dik vind, ik heb het zelfs nooit erg gevonden om evt. mollig te worden, zolang de boel maar niet gaat flubberen.
Stel je voor dat je je streefgewicht verliest en 10 kilo aankomt.
Als je dan niet opvallend dik bent, dan betekent dat toch niet dat het schaamteloos is om je streefgewicht terug te willen??
dinsdag 9 september 2008 om 23:13
Hier nog een. Ben van maat 34 naar maat 36 gegaan (nieuwe baan, veel zitten). EN nee, ik snap ook wel dat dat geen ramp is of zo, maar in het begin voelde ik me werkelijk vies, vet en vadsig. Gewoonweg, omdat ik het niet gewend was. Inmiddels dus wat vet op mijn lichaam en ben er nu wel aan gewend. Maar om nu te zeggen dat ik er blij mee was, nee. EN wat heeft dat te maken met het gewicht van anderen? Dit is mijn lichaam en het gaat erom hoe ik me erin voel. Ik weet ook wel dat ik slank ben, maar wil me gewoon lekker in mijn lichaam voelen. Dat krijg ik door veel te sporten en bewegen. Verder zeur ik er niet over. Mijn ervaring is ook dat als ik iets tegen anderen zei ik commentaar kreeg. Terwijl het mij er gewoon om ging dat ik me er niet prettig bij voelde (kreeg ineens 'grote' borsten en zo). Niet wat de ideale maat voor wie dan ook is.
woensdag 10 september 2008 om 00:53
Als je mijn bericht goed gelezen had Langkous dan had je kunnen begrijpen dat ik bedoel dat je je moet realiseren dat er hier op dit forum op dit moment jonge vrouwen zijn die vechten voor hun leven, of niet deel kunnen nemen aan de maatschappij omdat ze chronisch ziek zijn. Dit kan jou ook overkomen dus wees realistisch en besef je dat een vetje een luxeprobleem is.
woensdag 10 september 2008 om 01:02
quote:HoiPippiLangkous schreef op 09 september 2008 @ 18:50:
Ja hoor Meds, bij het gejammer op de G-pijler denk ik vaak 'Kijk eens bij Aidsweesjes in Afrika, dan sta je weer met allebei je benen op de grond'
Guttegut zeg, natuurlijk zijn er altijd mensen die ergere / naardere dingen hebben. Dus? Moet je dan maar je mond houden over de kleine dingen die je dwars zitten?
Gaat het dan maar meteen nergens over? Omdat jij dat vind, is het ook maar meteen weer zo? Zelfde liedje als altijd, jouw waarheid is wederom de waarheid. Wake up call; wat voor jou geldt hoeft niet voor anderen te gelden. Jij mag het onzin vinden, maar dat zegt niet dat het ook onzin is.
Ik baal van mijn rolletjes bij maat 44. Waarom is dat wél legitiem en bij maat 38 niet?Ik zeg helemaal niet dat het bij jou wel legitiem is. met maat 44 moet je ook niet zeuren
Ja hoor Meds, bij het gejammer op de G-pijler denk ik vaak 'Kijk eens bij Aidsweesjes in Afrika, dan sta je weer met allebei je benen op de grond'
Guttegut zeg, natuurlijk zijn er altijd mensen die ergere / naardere dingen hebben. Dus? Moet je dan maar je mond houden over de kleine dingen die je dwars zitten?
Gaat het dan maar meteen nergens over? Omdat jij dat vind, is het ook maar meteen weer zo? Zelfde liedje als altijd, jouw waarheid is wederom de waarheid. Wake up call; wat voor jou geldt hoeft niet voor anderen te gelden. Jij mag het onzin vinden, maar dat zegt niet dat het ook onzin is.
Ik baal van mijn rolletjes bij maat 44. Waarom is dat wél legitiem en bij maat 38 niet?Ik zeg helemaal niet dat het bij jou wel legitiem is. met maat 44 moet je ook niet zeuren
woensdag 10 september 2008 om 01:06
In de vrees dat ik nu misschien wel een berg shit over me heen krijg, maar goed ik schrijf het toch!
58 kilo en 164 cm lang. Met blubjes. Vooral het buikje.
En het stoort me mateloos. Zo mateloos dat ik nooit meer terug zal gaan naar de 70 die ik ooit woog.
Ik mag dus helemaal niet klagen. Maar liever nog was ik perfect, zonder blubjes. Strak, zoals ik was 15 jaar terug...
En ik weet dat als ik me er niet aan zou storen, dan zou ik niet zo fanatiek op mijn gewicht letten, zo weer aankomen en dus snel ongezond dik worden.
Het verlangen naar perfect slank heeft dus wel degelijk een functie.
En dan kan dat wel een luxeprobleem zijn, nou mogen we...gewone problemen zijn mij ook echt niet onbekend.....
58 kilo en 164 cm lang. Met blubjes. Vooral het buikje.
En het stoort me mateloos. Zo mateloos dat ik nooit meer terug zal gaan naar de 70 die ik ooit woog.
Ik mag dus helemaal niet klagen. Maar liever nog was ik perfect, zonder blubjes. Strak, zoals ik was 15 jaar terug...
En ik weet dat als ik me er niet aan zou storen, dan zou ik niet zo fanatiek op mijn gewicht letten, zo weer aankomen en dus snel ongezond dik worden.
Het verlangen naar perfect slank heeft dus wel degelijk een functie.
En dan kan dat wel een luxeprobleem zijn, nou mogen we...gewone problemen zijn mij ook echt niet onbekend.....
woensdag 10 september 2008 om 01:18
@ Bronny, natuurlijk mag je. Als jij daar je energie in wilt steken moet je dat doen, maar het is zo zinloos het wordt namelijk nooit beter, het wordt alleen maar slechter. Je gaat je dus steeds slechter voelen.
Wat is er nou zo moeilijk aan tevreden zijn met jezelf? Wat leren we onze dochters op deze manier? "het maakt niet uit hoe je eruitziet maar het is normaal om jezelf lelijk dik en minderwaardig te vinden" Denken jullie nu echt dat die meiden daar gelukkig van worden? Denk je nu echt dat je er zelf gelukkig van zal worden?
Wat is er nou zo moeilijk aan tevreden zijn met jezelf? Wat leren we onze dochters op deze manier? "het maakt niet uit hoe je eruitziet maar het is normaal om jezelf lelijk dik en minderwaardig te vinden" Denken jullie nu echt dat die meiden daar gelukkig van worden? Denk je nu echt dat je er zelf gelukkig van zal worden?
woensdag 10 september 2008 om 09:31
Meds, jíj leest niet goed, maar dat weet ik zo langzamerhand wel van je.
Ik zei al, er zijn altijd mensen die ergere dingen hebben, maar dt neemt niet weg dat je niet over relatief kleine zaken mag balen.
En jij doet met je sportverheerlijking net zo hard mee aan de cultus van het perfecte lichaam.
Vraag me trouwens af bij welke maat ik wel mag zeuren? Bij maat 50? 60? En waarom?
En hoe kom jij erbij dat het alsmaar slechter wordt? Hoe ouder ik word, hoe beter ik eruit zie en hoe beter ik me voel. Juíst omdat ik me nu zo druk maak om m'n gewicht, net als Bronny zegt.
En met geluk heeft het ook niks te maken, ik ben eigenlijk altíjd gelukkig, altijd geweest, ook in hele verdrietige tijden.
Wanneer dringt het eens tot je door dat voor andere mensen , andere dingen kunnen gelden?
Bronny, eens. Alsof mopperen op je gewicht betekent dat je geen problemen hebt. I wish
Edit; over die aidsweesjes, dat dacht ik bv ook toen ik zo intens verdrietig was over mijn toen doodzieke zus. Hoe erg ook, hoeveel pijn, hoeveel narigheid en shit en ellende, ze had wel de 'mazzel' dat ze in NL ziek werd en niet in Darfur. Dat realiseerde ik me maar al te goed. Doet niks af aan je verdriet etc, maar het houdt je wel realistisch zodat je niet gaat zeiken over een klein foutje van de thuiszorg bijvoorbeeld.
Probeer me maar weer lekker harteloos af te schilderen, die fijne tactiek ken ik wel van je.
Ik zei al, er zijn altijd mensen die ergere dingen hebben, maar dt neemt niet weg dat je niet over relatief kleine zaken mag balen.
En jij doet met je sportverheerlijking net zo hard mee aan de cultus van het perfecte lichaam.
Vraag me trouwens af bij welke maat ik wel mag zeuren? Bij maat 50? 60? En waarom?
En hoe kom jij erbij dat het alsmaar slechter wordt? Hoe ouder ik word, hoe beter ik eruit zie en hoe beter ik me voel. Juíst omdat ik me nu zo druk maak om m'n gewicht, net als Bronny zegt.
En met geluk heeft het ook niks te maken, ik ben eigenlijk altíjd gelukkig, altijd geweest, ook in hele verdrietige tijden.
Wanneer dringt het eens tot je door dat voor andere mensen , andere dingen kunnen gelden?
Bronny, eens. Alsof mopperen op je gewicht betekent dat je geen problemen hebt. I wish
Edit; over die aidsweesjes, dat dacht ik bv ook toen ik zo intens verdrietig was over mijn toen doodzieke zus. Hoe erg ook, hoeveel pijn, hoeveel narigheid en shit en ellende, ze had wel de 'mazzel' dat ze in NL ziek werd en niet in Darfur. Dat realiseerde ik me maar al te goed. Doet niks af aan je verdriet etc, maar het houdt je wel realistisch zodat je niet gaat zeiken over een klein foutje van de thuiszorg bijvoorbeeld.
Probeer me maar weer lekker harteloos af te schilderen, die fijne tactiek ken ik wel van je.
anoniem_65659 wijzigde dit bericht op 10-09-2008 09:36
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 10 september 2008 om 10:11
Pipi,
Ik begrijp best dat een mens kan balen van een vetrol. Dat je een bikini past in een V&D kleedhokje (Nooit doen!) en denkt, jeumig wat ben ik lelijk, dat komt nooit meer goed. Maar ik begrijp nooit zo goed dat vrouwen daar bevestiging over zoeken. Dat ze er onderling over moeten praten en dat andere vrouwen hun gevoel moeten bevestigen. Waarom is het zo belangrijk wat andere vrouwen/vriendinnen vinden?
Waarom is het belangrijk dat andere vrouwen het goed vinden dat jij klaagt over een vetrol?
Volgens mij is er geen man die als hij klaagt over zijn bierbuik beledigd is als een vriend van hem zegt, joh, wat zeik je nou, nog een biertje?
Ik begrijp best dat een mens kan balen van een vetrol. Dat je een bikini past in een V&D kleedhokje (Nooit doen!) en denkt, jeumig wat ben ik lelijk, dat komt nooit meer goed. Maar ik begrijp nooit zo goed dat vrouwen daar bevestiging over zoeken. Dat ze er onderling over moeten praten en dat andere vrouwen hun gevoel moeten bevestigen. Waarom is het zo belangrijk wat andere vrouwen/vriendinnen vinden?
Waarom is het belangrijk dat andere vrouwen het goed vinden dat jij klaagt over een vetrol?
Volgens mij is er geen man die als hij klaagt over zijn bierbuik beledigd is als een vriend van hem zegt, joh, wat zeik je nou, nog een biertje?
woensdag 10 september 2008 om 10:25
Einstein, het zal mij een worst zijn of andere vrouwen het goed vinden dat ik klaag, ik klaag gewoon als ik daar zin in heb.
Ik hoef ook geen bevestiging in de zin van 'jij bent helemaal niet dik'. Duhuh, 91 kilo, 174 lang, ik ben gewoon te zwaar.
Als ik vraag 'Heb ik een dikke kont in deze broek?' dan wil ik een eerlijk antwoord.
Waarom ik erover praat? Omdat ik over alles praat, simpel . En soms is dat over hele zware zaken, soms lul ik een hele avond vol met niks en soms gaat het over m'n uiterlijk.
En soms klaag ik en op een ander moment ben ik haske tevreden met mezelf.
Waar ik me aan stoor is dat het wordt afgedaan als onbelangrijk, terwijl de TO er blijkbaar wél mee zit. Ook al is het geen levensbedreigende situatie en een welvaartsprobleem, het is een probleem voor haar. We leven nu eenmaal in een land waar we ook kunnen mutsen over een vetrol teveel.
Dat zegt niks over bevestiging zoeken (dat maak jij er van) dat zegt niks over al dan niet gelukkig zijn (dat maakt Meds ervan) dat gata gewoon over die klotevetrol en daarna gaan we weer over tot de orde van de dag.
Ik hoef ook geen bevestiging in de zin van 'jij bent helemaal niet dik'. Duhuh, 91 kilo, 174 lang, ik ben gewoon te zwaar.
Als ik vraag 'Heb ik een dikke kont in deze broek?' dan wil ik een eerlijk antwoord.
Waarom ik erover praat? Omdat ik over alles praat, simpel . En soms is dat over hele zware zaken, soms lul ik een hele avond vol met niks en soms gaat het over m'n uiterlijk.
En soms klaag ik en op een ander moment ben ik haske tevreden met mezelf.
Waar ik me aan stoor is dat het wordt afgedaan als onbelangrijk, terwijl de TO er blijkbaar wél mee zit. Ook al is het geen levensbedreigende situatie en een welvaartsprobleem, het is een probleem voor haar. We leven nu eenmaal in een land waar we ook kunnen mutsen over een vetrol teveel.
Dat zegt niks over bevestiging zoeken (dat maak jij er van) dat zegt niks over al dan niet gelukkig zijn (dat maakt Meds ervan) dat gata gewoon over die klotevetrol en daarna gaan we weer over tot de orde van de dag.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
