Overig
alle pijlers
1 kind voelt compleet maar toch blijft het knagen....
zondag 14 juli 2019 om 09:37
Wij hebben 1 kindje van 2 jaar en we zijn heel gelukkig! Het voelt compleet en goed zo aan de ene kant en toch blijft het vraagstuk van een tweede knagen... Heel irritant. Waarom kan ik niet met volle zekerheid zeggen dat het goed is zo? Ik hou achterlijk veel van ons kindje en vraag me af of ik ooit zoveel van een ander kindje kan houden... En of nog een kindje een positieve aanvulling zou zijn op ons gezin... Het is nu zo gezellig. Wordt het nog gezelliger of juist niet? Het traject om ons kindje te krijgen was moeilijk, de zwangerschap ook, de bevalling ook, de kraamtijd ook en het eerste levensjaar ook. Eigenlijk zat alles tegen. Mijn man en ik zijn heel bang voor een gehandicapt kindje als we het nog eens proberen. Het lijkt ons ook mooi om ons tweede kindje te adopteren. Ook hierover zijn we nog niet zeker.
Ben benieuwd naar jullie ideeën, meningen, inzichten over onze situatie. Wees lief alsjeblieft
Ben benieuwd naar jullie ideeën, meningen, inzichten over onze situatie. Wees lief alsjeblieft
zondag 14 juli 2019 om 14:33
Vooral voor de ouders misschien en voor Redbulletjes, maar ik ben wel superblij met mijn zus en ik zie dat mijn kinderen ook wat aan elkaar hebben.
Beide zal voor- en nadelen hebben, dus 1 kind zou ik in het algemeen niet "ideaal" noemen.
zondag 14 juli 2019 om 15:05
Ik heb n mijn jeugd niet nagedacht over trouwen of kinderen krijgen. Toen wilde ik er heel graag eentje en misschien ooit een tweede en dan met 4 jaar ertussen. De eerste 2 jaar met de oudste was best pittig maar toen hij 1,5 was toch voor een tweede gegaan. Toen de tweede geboren was wilde ik meteen een derde en dat gevoel ging niet weg. Nu schelen ze 2 jaar en 3 maanden en precies 2 jaar.
Staar je niet blind op een wens voor je überhaupt kinderen kreeg. 1 kind is niks mis mee. Trek je niets aan van je omgeving, drie is weer teveel volgens de meesten. Laat angst ook geen raadgever zijn, ik zag zoveel beren bij alle drie de kinderen die eigenlijk helemaal wegvielen toen ze geboren werden, ik ben een piekeraar.
Staar je niet blind op een wens voor je überhaupt kinderen kreeg. 1 kind is niks mis mee. Trek je niets aan van je omgeving, drie is weer teveel volgens de meesten. Laat angst ook geen raadgever zijn, ik zag zoveel beren bij alle drie de kinderen die eigenlijk helemaal wegvielen toen ze geboren werden, ik ben een piekeraar.
zondag 14 juli 2019 om 19:37
Waar vind ik dat?Saartjepoes schreef: ↑14-07-2019 18:04Er is nu een podcast die heet ‘de tweede’. En die gaat precies over jouw vraag. Leuk om vanuit verschillende punten er naar te kijken. Misschien vind je er herkenning in.
zondag 14 juli 2019 om 20:01
Zowel papa mama als kind zijn red bulletjes in dit geval
zondag 14 juli 2019 om 20:17
Daarom staat er niks in het algemeen, alleen dat het mij ideaal lijkt
zondag 14 juli 2019 om 21:39
Mooi geschreven... Zo voelt 't inderdaadOriander schreef: ↑14-07-2019 12:18Ik herken het gevoel, denk ik. Je hebt het gevoel dat je tevreden moet zijn met wat je hebt, want als je méér wilt dan is er kans dat jullie leven daardoor niet leuker wordt maar juist zwaarder. En dat komt dan (zo zou je dat dan voelen), doordat je niet tevreden was.
Ik vind het moeilijk om je advies te geven, want niemand kan je garantie geven op een lichamelijk en geestelijk gezond kind, maar als het knaagt bij jullie, dan is een tweede kindje wel erg welkom en gewenst, lijkt me.
zondag 14 juli 2019 om 21:42
Ja onder andere
zondag 14 juli 2019 om 21:46
Waarom overweeg je dan een tweede? Je hebt nu nog een bepaalde vorm van rust, met een tweede ben je de hele tijd aan 't multitasken, zelfs als het ook een rustige wordt. En misschien raken ze dan ook nog overprikkeld door elkaars aanwezigheid dus meer stress in huis. En twee keer zoveel sociale verplichtingen want kind 1 neemt 'ns vriendjes mee naar huis maar kind 2 waarschijnlijk ook. Twee keer zoveel naar clubjes mee moeten of naar activiteiten op school.
zondag 14 juli 2019 om 22:19
Klopt vandaar dat ik het ook pas wil als ons kindje op school zit. En meer dan 2 wordt het om die reden sowieso niet.redbulletje schreef: ↑14-07-2019 21:46Waarom overweeg je dan een tweede? Je hebt nu nog een bepaalde vorm van rust, met een tweede ben je de hele tijd aan 't multitasken, zelfs als het ook een rustige wordt. En misschien raken ze dan ook nog overprikkeld door elkaars aanwezigheid dus meer stress in huis. En twee keer zoveel sociale verplichtingen want kind 1 neemt 'ns vriendjes mee naar huis maar kind 2 waarschijnlijk ook. Twee keer zoveel naar clubjes mee moeten of naar activiteiten op school.
zondag 14 juli 2019 om 22:23
Kan het knagen misschien komen doordat je stiekem toch graag een tweede wil, maar alles bij de eerste als zwaar ervaart? En je er daarom tegenop ziet?
Ik had een erg zware bevalling bij de eerste en hoe leuk ik de eerste 2 jaar ook vond, het was erg zwaar. Ergens was ik altijd onrustig omdat ik dacht: oohh nee, dit moeten we dan nog een keer als er een 2e komt.
En toen was ik na 2,5 jaar zwanger van nr 2. Zwangerschap was vrij pittig, maar de bevalling en alles daarna zo leuk! Ondanks dat het met 2 drukker is, was het toch minder zwaar. Dat had ik nooit verwacht. Omdat ons leven toch al anders was ik geworden na nr 1.
Ik zou eens onderzoeken wat je gevoel nu precies is. Waar komt dat knagen vandaan?
Miss was mijn situatie heel anders hoor! Ik triggerde op je laatste zin: "wees lief alsjeblieft." Volgens mij heb je nog een hoop liefde te geven
.
En idd, je kan de keuze ook nog even uitstellen.
Ik had een erg zware bevalling bij de eerste en hoe leuk ik de eerste 2 jaar ook vond, het was erg zwaar. Ergens was ik altijd onrustig omdat ik dacht: oohh nee, dit moeten we dan nog een keer als er een 2e komt.
En toen was ik na 2,5 jaar zwanger van nr 2. Zwangerschap was vrij pittig, maar de bevalling en alles daarna zo leuk! Ondanks dat het met 2 drukker is, was het toch minder zwaar. Dat had ik nooit verwacht. Omdat ons leven toch al anders was ik geworden na nr 1.
Ik zou eens onderzoeken wat je gevoel nu precies is. Waar komt dat knagen vandaan?
Miss was mijn situatie heel anders hoor! Ik triggerde op je laatste zin: "wees lief alsjeblieft." Volgens mij heb je nog een hoop liefde te geven
.En idd, je kan de keuze ook nog even uitstellen.
zondag 14 juli 2019 om 22:31
Ik lees graag mee. Hier 1 kind van anderhalf en een ontzettend zware bevalling + kraamtijd gehad incl gecompliceerde vroeggeboorte.
Reden om niet meer te durven. Vraag blijft of ik als ik de garantie had dat alles van een leien dakje zou gaan bij een evt 2e, ik er dan wel voor zou kiezen. Ik voel op die vraag geen volmondig ‘ja’ momenteel, misschien ook omdat ik het momenteel met kind best zwaar vind. Kan nog niet goed praten / lopen maar wil wel van alles, vermoeiende fase dit hoor (ook voor haar trouwens!)
Reden om niet meer te durven. Vraag blijft of ik als ik de garantie had dat alles van een leien dakje zou gaan bij een evt 2e, ik er dan wel voor zou kiezen. Ik voel op die vraag geen volmondig ‘ja’ momenteel, misschien ook omdat ik het momenteel met kind best zwaar vind. Kan nog niet goed praten / lopen maar wil wel van alles, vermoeiende fase dit hoor (ook voor haar trouwens!)
zondag 14 juli 2019 om 22:36
zondag 14 juli 2019 om 23:21
Dit was hier exact zo.twijfelaartjeD schreef: ↑14-07-2019 22:23Kan het knagen misschien komen doordat je stiekem toch graag een tweede wil, maar alles bij de eerste als zwaar ervaart? En je er daarom tegenop ziet?
Ik had een erg zware bevalling bij de eerste en hoe leuk ik de eerste 2 jaar ook vond, het was erg zwaar. Ergens was ik altijd onrustig omdat ik dacht: oohh nee, dit moeten we dan nog een keer als er een 2e komt.
En toen was ik na 2,5 jaar zwanger van nr 2. Zwangerschap was vrij pittig, maar de bevalling en alles daarna zo leuk! Ondanks dat het met 2 drukker is, was het toch minder zwaar. Dat had ik nooit verwacht. Omdat ons leven toch al anders was ik geworden na nr 1.
Ik zou eens onderzoeken wat je gevoel nu precies is. Waar komt dat knagen vandaan?
Miss was mijn situatie heel anders hoor! Ik triggerde op je laatste zin: "wees lief alsjeblieft." Volgens mij heb je nog een hoop liefde te geven
En idd, je kan de keuze ook nog even uitstellen.
maandag 15 juli 2019 om 00:29
Hier bleef het knagen na nr 1. Wij houden van hen allen even veel, en ze vinden elkaar meestal fantastisch.
Het knagen, de twijfel, was bij ons beide ook: nu hebben we 1 mooi meisje, en het gaat goed. Wat nu als...
Het risico nemen op nog meer geluk was eng, want: waarom zou er nog meer geluk voor ons zijn? Na twee miskramen wisten we dat het allemaal niet zo simpel is. Het knagen, de twijfel, wat nu als.... we het niet doen? Krijgen we dan spijt?
We moesten moed vinden om risico te nemen. En vertrouwen te hebben.
Alle zwangerschappen waren zwaar, zeker de laatste. En ze sliepen allemaal niet door tot 18 maanden.
Ze houden erg veel van elkaar.
Plots komt er dan nog een relatielijn bij: die tussen je twee kindjes. Erg bijzonder om te zien, hoe nr. 1 toeleeft naar nr. 2, en de rol van grote zus op haar nam... hoe ze alles aan haar wil leren en ook nadenk hoe ze het zelf deed. Het voelt als een bonus.
Ik wens je wijsheid toe.
Het knagen, de twijfel, was bij ons beide ook: nu hebben we 1 mooi meisje, en het gaat goed. Wat nu als...
Het risico nemen op nog meer geluk was eng, want: waarom zou er nog meer geluk voor ons zijn? Na twee miskramen wisten we dat het allemaal niet zo simpel is. Het knagen, de twijfel, wat nu als.... we het niet doen? Krijgen we dan spijt?
We moesten moed vinden om risico te nemen. En vertrouwen te hebben.
Alle zwangerschappen waren zwaar, zeker de laatste. En ze sliepen allemaal niet door tot 18 maanden.
Ze houden erg veel van elkaar.
Plots komt er dan nog een relatielijn bij: die tussen je twee kindjes. Erg bijzonder om te zien, hoe nr. 1 toeleeft naar nr. 2, en de rol van grote zus op haar nam... hoe ze alles aan haar wil leren en ook nadenk hoe ze het zelf deed. Het voelt als een bonus.
Ik wens je wijsheid toe.
maandag 15 juli 2019 om 09:07
Dat zal inderdaad meespelen. Als bij de eerste alles van een leien dakje was gegaan voelt het vast anders. En wat betreft jou op Eén na laatste zin.... Wat lief dat je dat zegt! En dat is inderdaad waartwijfelaartjeD schreef: ↑14-07-2019 22:23Kan het knagen misschien komen doordat je stiekem toch graag een tweede wil, maar alles bij de eerste als zwaar ervaart? En je er daarom tegenop ziet?
Ik had een erg zware bevalling bij de eerste en hoe leuk ik de eerste 2 jaar ook vond, het was erg zwaar. Ergens was ik altijd onrustig omdat ik dacht: oohh nee, dit moeten we dan nog een keer als er een 2e komt.
En toen was ik na 2,5 jaar zwanger van nr 2. Zwangerschap was vrij pittig, maar de bevalling en alles daarna zo leuk! Ondanks dat het met 2 drukker is, was het toch minder zwaar. Dat had ik nooit verwacht. Omdat ons leven toch al anders was ik geworden na nr 1.
Ik zou eens onderzoeken wat je gevoel nu precies is. Waar komt dat knagen vandaan?
Miss was mijn situatie heel anders hoor! Ik triggerde op je laatste zin: "wees lief alsjeblieft." Volgens mij heb je nog een hoop liefde te geven
En idd, je kan de keuze ook nog even uitstellen.
maandag 15 juli 2019 om 09:09
maandag 15 juli 2019 om 09:12
Goeie! Om die vraag te stellen aan jezelfHobbelster schreef: ↑14-07-2019 22:31Vraag blijft of ik als ik de garantie had dat alles van een leien dakje zou gaan bij een evt 2e, ik er dan wel voor zou kiezen.
maandag 15 juli 2019 om 09:16
Heel erg bedankt dat je dit gedeeld hebtAnoniempje2050 schreef: ↑15-07-2019 00:29Hier bleef het knagen na nr 1. Wij houden van hen allen even veel, en ze vinden elkaar meestal fantastisch.
Het knagen, de twijfel, was bij ons beide ook: nu hebben we 1 mooi meisje, en het gaat goed. Wat nu als...
Het risico nemen op nog meer geluk was eng, want: waarom zou er nog meer geluk voor ons zijn? Na twee miskramen wisten we dat het allemaal niet zo simpel is. Het knagen, de twijfel, wat nu als.... we het niet doen? Krijgen we dan spijt?
We moesten moed vinden om risico te nemen. En vertrouwen te hebben.
Alle zwangerschappen waren zwaar, zeker de laatste. En ze sliepen allemaal niet door tot 18 maanden.
Ze houden erg veel van elkaar.
Plots komt er dan nog een relatielijn bij: die tussen je twee kindjes. Erg bijzonder om te zien, hoe nr. 1 toeleeft naar nr. 2, en de rol van grote zus op haar nam... hoe ze alles aan haar wil leren en ook nadenk hoe ze het zelf deed. Het voelt als een bonus.
Ik wens je wijsheid toe.
maandag 15 juli 2019 om 20:50
Positivevibes schreef: ↑14-07-2019 20:17Daarom staat er niks in het algemeen, alleen dat het mij ideaal lijkt
Ja, nu zie ik het ook. Je hebt helemaal gelijk.
maandag 29 juli 2019 om 16:48
