Overig
alle pijlers
1 kind voelt compleet maar toch blijft het knagen....
zondag 14 juli 2019 om 09:37
Wij hebben 1 kindje van 2 jaar en we zijn heel gelukkig! Het voelt compleet en goed zo aan de ene kant en toch blijft het vraagstuk van een tweede knagen... Heel irritant. Waarom kan ik niet met volle zekerheid zeggen dat het goed is zo? Ik hou achterlijk veel van ons kindje en vraag me af of ik ooit zoveel van een ander kindje kan houden... En of nog een kindje een positieve aanvulling zou zijn op ons gezin... Het is nu zo gezellig. Wordt het nog gezelliger of juist niet? Het traject om ons kindje te krijgen was moeilijk, de zwangerschap ook, de bevalling ook, de kraamtijd ook en het eerste levensjaar ook. Eigenlijk zat alles tegen. Mijn man en ik zijn heel bang voor een gehandicapt kindje als we het nog eens proberen. Het lijkt ons ook mooi om ons tweede kindje te adopteren. Ook hierover zijn we nog niet zeker.
Ben benieuwd naar jullie ideeën, meningen, inzichten over onze situatie. Wees lief alsjeblieft
Ben benieuwd naar jullie ideeën, meningen, inzichten over onze situatie. Wees lief alsjeblieft
zondag 14 juli 2019 om 11:05
Ik heb geen haast maar ik wil er niet meer over nadenken eigenlijk. Je kan ook beslissen....over 2 jaar gaan we voor een tweede... Bijvoorbeeld. Dan is het duidelijk. Kan het denken erover stoppenCaramelfudge schreef: ↑14-07-2019 10:59waarom de haast? Bij mij kwam de wens voor een twee pas toen mijn eerste ruim 3,5 was. En ze hebben een hele goeie band, echt twee handen op één buik ondanks leeftijdsverschil. Mijn vrienden heeft er twee met 1,5 jaar ertussen en die vechten elkaar de tent uit..
zondag 14 juli 2019 om 11:07
Nooit last gehad van dit geknaag?Oemayra schreef: ↑14-07-2019 10:34Het voelt compleet en goed schrijf je.... geniet ervan
Is het nodig om binnen korte termijn een beslissing te nemen, of kan je het een aantal jaren laten rusten en kijken hoe het dan voelt?
Zelf heb ik 1 kind, voor mij voelt dat nog steeds goed. Kind is inmiddels volwassen en is nog steeds blij dat er geen broers of zussen waren, alle aandacht alleen was erg fijn.
(ik heb geen haast)
zondag 14 juli 2019 om 11:10
Ik heb zelf twee kinderen maar kan de keuze voor een ook heel goed begrijpen heb zelf ook lang getwijfeld maar ineens wist ik het zeker .
Man had er graag meer gehad maar maar ik wist zeker dit is genoeg .
Als jullie nu al compleet voelen wat zou een tweede voor jullie dan nog toe voegen ?
Ik mijn omgeving veel enig kinderen en dat zijn ook gewoon echt complete gezinnen hoor.
Man had er graag meer gehad maar maar ik wist zeker dit is genoeg .
Als jullie nu al compleet voelen wat zou een tweede voor jullie dan nog toe voegen ?
Ik mijn omgeving veel enig kinderen en dat zijn ook gewoon echt complete gezinnen hoor.
zondag 14 juli 2019 om 11:15
Je wil eigenlijk van het geknaag af en een soort knoop doorhakken dus? Begrijp ik dat goed?
Je kan dan ook zeggen: we parkeren het nu voor twee / drie jaar en dan gaan we het er dan nog wel eens over hebben. Dan heb je voor nu rust en kan je het laten.
Ik merkte dat toen er meer tijd zat na de geboorte van de tweede de behoefte voor de derde eigenlijk wegviel terwijl ik die eerst per se wilde. Het zal toch ook grotendeels een hormonenkwestie zijn.
Je kan dan ook zeggen: we parkeren het nu voor twee / drie jaar en dan gaan we het er dan nog wel eens over hebben. Dan heb je voor nu rust en kan je het laten.
Ik merkte dat toen er meer tijd zat na de geboorte van de tweede de behoefte voor de derde eigenlijk wegviel terwijl ik die eerst per se wilde. Het zal toch ook grotendeels een hormonenkwestie zijn.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 14 juli 2019 om 11:36
Dit is niet altijd zo hoor! Hier zijn er perioden dat de kinderen echt de hele dag ruzie maken zodra ze elkaar zien!Madeliefjees schreef: ↑14-07-2019 10:23Adoptiekinderen uit het buitenland zijn vandaag de dag bijna allemaal special need kinderen. Dat gaat van hazelipje, klompvoet, een hand die mist enz.
Je moet een lange adem hebben en veel geld.
Maar ik snap dat het blijft knagen, 2 kinderen is toch gezelliger, en natuurlijk houd je van de 2e evenveel.
Ze vinden elkaar soms ook leuk maar ondernemen nooit iets met elkaar. Ze zijn zo verschillend.
zondag 14 juli 2019 om 11:38
zondag 14 juli 2019 om 11:38
Ja inderdaad. Dat vraag ik me dus ook af. Ook misschien omdat ik vroeger dacht wel 3 kinderen te willen. Hoe kan het nou dat ons gezin na 1 kind compleet voelt? Is het ook echt zo dat gezinnen met meer kinderen zich dus niet compleet voelden na 1 kind? Was het verlangen net zo groot als bij de eerste?Yildizlar schreef: ↑14-07-2019 11:10Ik heb zelf twee kinderen maar kan de keuze voor een ook heel goed begrijpen heb zelf ook lang getwijfeld maar ineens wist ik het zeker .
Man had er graag meer gehad maar maar ik wist zeker dit is genoeg .
Als jullie nu al compleet voelen wat zou een tweede voor jullie dan nog toe voegen ?
Ik mijn omgeving veel enig kinderen en dat zijn ook gewoon echt complete gezinnen hoor.
zondag 14 juli 2019 om 11:41
Knap dat je dat eerlijk zegt. Is precies waar ik bang voor ben. Zie het vaak bij anderen en dan denk ik nou gezellig hoor twee kinderenmarretje23 schreef: ↑14-07-2019 11:36Dit is niet altijd zo hoor! Hier zijn er perioden dat de kinderen echt de hele dag ruzie maken zodra ze elkaar zien!
Ze vinden elkaar soms ook leuk maar ondernemen nooit iets met elkaar. Ze zijn zo verschillend.
om die reden zou ik sowieso een groot leeftijd verschil willen
zondag 14 juli 2019 om 11:48
Is het niet gewoon keuzestress?
Vroeger kwamen er gewoon kinderen (of niet) en dat accepteerde je. Nu lijkt alles maakbaar, maar daar zit toch nog een verantwoordelijkheid aan vast over je eigen en andermans leven.
Je kunt keuzestress hebben over mannen (is deze man goed genoeg, zijn er niet andere leukere mannen), banen (is een andere baan niet beter voor mijn carrière, verdient het niet beter, is de andere baan niet leuker), maar dus ook over kinderen. De laatste keuze is echt veelomvattender, omdat je een kind niet terug kunt duwen als het toch niet zo leuk blijkt te zijn als je dacht. En waarschijnlijk ook het idee dat je keuze niet eeuwigdurend is, omdat je er zelf niet jonger op wordt en niet eeuwig vruchtbaar blijft.
De beslissing over kinderen neem je niet in je eentje. Bespreek het samen met je man en neem in ieder geval een voorlopige beslissing.
Vroeger kwamen er gewoon kinderen (of niet) en dat accepteerde je. Nu lijkt alles maakbaar, maar daar zit toch nog een verantwoordelijkheid aan vast over je eigen en andermans leven.
Je kunt keuzestress hebben over mannen (is deze man goed genoeg, zijn er niet andere leukere mannen), banen (is een andere baan niet beter voor mijn carrière, verdient het niet beter, is de andere baan niet leuker), maar dus ook over kinderen. De laatste keuze is echt veelomvattender, omdat je een kind niet terug kunt duwen als het toch niet zo leuk blijkt te zijn als je dacht. En waarschijnlijk ook het idee dat je keuze niet eeuwigdurend is, omdat je er zelf niet jonger op wordt en niet eeuwig vruchtbaar blijft.
De beslissing over kinderen neem je niet in je eentje. Bespreek het samen met je man en neem in ieder geval een voorlopige beslissing.
zondag 14 juli 2019 om 11:51
Hier een van bijna 14 en een bijna 13 jarige die heel verschillend zijn en toch elkaar helpen waar nodig. Toch doen ze hun ding.
En dan nog eentje van bijna 3 die beste maatjes is met haar broertje van 8. Die spelen en ondernemen van alles samen. Het zegt dus eigenlijk niet zo veel de leeftijd.
zondag 14 juli 2019 om 12:18
Ik herken het gevoel, denk ik. Je hebt het gevoel dat je tevreden moet zijn met wat je hebt, want als je méér wilt dan is er kans dat jullie leven daardoor niet leuker wordt maar juist zwaarder. En dat komt dan (zo zou je dat dan voelen), doordat je niet tevreden was.
Ik vind het moeilijk om je advies te geven, want niemand kan je garantie geven op een lichamelijk en geestelijk gezond kind, maar als het knaagt bij jullie, dan is een tweede kindje wel erg welkom en gewenst, lijkt me.
Ik vind het moeilijk om je advies te geven, want niemand kan je garantie geven op een lichamelijk en geestelijk gezond kind, maar als het knaagt bij jullie, dan is een tweede kindje wel erg welkom en gewenst, lijkt me.
zondag 14 juli 2019 om 12:21
Maar dat is voor kinderen toch helemaal niet leuk? Want dan moet er altijd gemiddeld worden bij gezinsuitjes want de ene is er te oud voor en de andere te jong.
zondag 14 juli 2019 om 12:24
Heel herkenbaar! Hier een zoontje ban net 4..afgelopen 2 jaar zeiden we: we weten het nog niet maar het voelt goed zo, 1 kind is zo makkelijk. Toch bleef hst hier ook knagen en knagen. Wel/geen wel/geen. En toen in januari bleek ik ineens zwanger te zijn..we wisten dat we onvoorzichtig waren geweest, uit schrik een map genomen maar daarna wel gedacht nou was dit nou nodig, was een 2e misschien toch wel hartstikke welkom.
En nu zit ik ruim 31 welen zwanger op de bank..map werkt toch niet altijd eben goed! In onze ogen heeft het gewoon zo moeten zijn! En ik heb echt een kut zwangerschap: bloedingen, ziek zijn, algehele malaise en kan al weken niet meer werken maar het is jet allemaal waard! Ik kan niet wachten tot onze 2e geboren is en tuurlijk zie ik nog steeds dezelfde beren op de weg..maar dat zien we later wel..
En nu zit ik ruim 31 welen zwanger op de bank..map werkt toch niet altijd eben goed! In onze ogen heeft het gewoon zo moeten zijn! En ik heb echt een kut zwangerschap: bloedingen, ziek zijn, algehele malaise en kan al weken niet meer werken maar het is jet allemaal waard! Ik kan niet wachten tot onze 2e geboren is en tuurlijk zie ik nog steeds dezelfde beren op de weg..maar dat zien we later wel..
zondag 14 juli 2019 om 12:26
Jij denkt altijd in problemen als het over kinderen gaat .redbulletje schreef: ↑14-07-2019 12:21Maar dat is voor kinderen toch helemaal niet leuk? Want dan moet er altijd gemiddeld worden bij gezinsuitjes want de ene is er te oud voor en de andere te jong.
Er zijn genoeg mogelijkheden voor uitjes maar to zal eerst moeten bedenken wat ze wil .
zondag 14 juli 2019 om 12:28
Heel herkenbaar TO. Al hadden wij een heerlijke kraamtijd en wou ik toen wel 10 kinderen 
Daar ben ik ondertussen wel weer van teruggekomen. Eigenlijk lijkt 1 kind me ideaal en harmonieus, maar toch knaagt het en geen idee waarom.
Oh ja toevoeging: leuk om te lezen dat je, mocht het ervan komen, liever een groot leeftijdsverschil wil. Dat denk ik namelijk ook maar hoor ik bijna nooit van anderen. Iedereen wil ze graag snel achter elkaar maar dat lijkt mij helemaal niks. Heftig voor jezelf en constant strijd tussen de kids.
Daarom hebben wij afgesproken het nu minstens 3 jaar te laten rusten. Dan is mijn zoontje 4, en kijken we hoe de situatie dan is.
Daar ben ik ondertussen wel weer van teruggekomen. Eigenlijk lijkt 1 kind me ideaal en harmonieus, maar toch knaagt het en geen idee waarom.
Oh ja toevoeging: leuk om te lezen dat je, mocht het ervan komen, liever een groot leeftijdsverschil wil. Dat denk ik namelijk ook maar hoor ik bijna nooit van anderen. Iedereen wil ze graag snel achter elkaar maar dat lijkt mij helemaal niks. Heftig voor jezelf en constant strijd tussen de kids.
Daarom hebben wij afgesproken het nu minstens 3 jaar te laten rusten. Dan is mijn zoontje 4, en kijken we hoe de situatie dan is.
zondag 14 juli 2019 om 13:50
Hier pas een tweede gekregen. Ik was ook bang meer van mijn oudste te houden. Want ik hou zo ontiegelijk veel van haar. Maar het gekke is: liefde raakt niet op, het wordt alleen maar meer. Nu hou ik dus van 2 kindjes zo ontiegelijk veel.
Een tweede is wel heel heftig, je bent steeds je aandacht aan het verdelen. Je hebt nooit meer rust. Maar het is ook zo leuk. Ze zijn ook erg gek op elkaar.
Een tweede is wel heel heftig, je bent steeds je aandacht aan het verdelen. Je hebt nooit meer rust. Maar het is ook zo leuk. Ze zijn ook erg gek op elkaar.
zondag 14 juli 2019 om 13:56
Dat heb ik anders ervaren. De verandering van 0 naar 1 kind vond ik veel groter.
zondag 14 juli 2019 om 14:00
Zo heeft mijn gezin voor mij gevoeld idd, als harmonieus. Ideaal! Zeker als je van de prikkels in de buitenwereld (school) moet bijkomen.Positivevibes schreef: ↑14-07-2019 12:28Heel herkenbaar TO. Al hadden wij een heerlijke kraamtijd en wou ik toen wel 10 kinderen
Daar ben ik ondertussen wel weer van teruggekomen. Eigenlijk lijkt 1 kind me ideaal en harmonieus
zondag 14 juli 2019 om 14:27
Mijn ervaring is dat ze totdat het kind ongeveer 3 jaar is nogal eens vragen of het 'geen tijd is voor de volgende', waardoor je ook steeds over deze vraag na blijft denken/je blijft verantwoorden/je ervoor kiest je je juist niét te verantwoorden, hoe dan ook: de buitenwereld heeft ook een mening. Na het derde jaar begrijpt de buitenwereld ineens dat het ook wel eens een gevoelig onderwerp zou kunnen zijn en stoppen de vragen ineens. Zo heb ik het ervaren althans.
Tussen onze kinderen zit ruim 5 jaar tussen. Eerst is onze zoon gekomen. Hele zware periode en ik wist dat ik niet nog eens zwanger moest worden om een handicap (bij mezelf) te voorkomen. Het was prima voor ons zo, waren ook een echt gezin met ons drietjes (sommigen vinden een gezin van 3 geen 'echt' gezin, ik vind dat absurd). Na 5 jaar kwam onze pleegdochter bij ons wonen. Ze is een echt geschenk. Ze heeft ons leven op zoveel manieren invulling gegeven, meerwaarde laten zien, ons veel geleerd. Had dat nooit willen missen. We weten nu waarom er geen tweede kind in mijn buik is gegroeid....
Tussen onze kinderen zit ruim 5 jaar tussen. Eerst is onze zoon gekomen. Hele zware periode en ik wist dat ik niet nog eens zwanger moest worden om een handicap (bij mezelf) te voorkomen. Het was prima voor ons zo, waren ook een echt gezin met ons drietjes (sommigen vinden een gezin van 3 geen 'echt' gezin, ik vind dat absurd). Na 5 jaar kwam onze pleegdochter bij ons wonen. Ze is een echt geschenk. Ze heeft ons leven op zoveel manieren invulling gegeven, meerwaarde laten zien, ons veel geleerd. Had dat nooit willen missen. We weten nu waarom er geen tweede kind in mijn buik is gegroeid....
