Overig
alle pijlers
55 en niet meer fulltime kunnen werken of een gezin runnen?
maandag 8 januari 2024 om 22:40
Naar aanleiding van een ander topic waarin gesteld werd dat 55plussers niet meer in staat zijn om fulltime te werken of voor een druk gezin te zorgen ben ik benieuwd of ik nu in zo'n gekke bubbel leef of dat diegene die dat stelde dat doet. Volgens mij zitten hier best wat vrouwen van rond de 55, dus vertel: werken jullie nog? zouden jullie nog in staat zijn voor kinderen te zorgen (even los van of je het zou willen, het gaat echt om kunnen)? voelen jullie je oud? Hebben jullie veel kwalen?
Zelf zit ik daar ook niet echt ver meer vandaan en hoewel ik zeker voel dat ik geen dertig meer ben, ben ik tegenwoordig drukker dan ik rond mijn dertigste ooit geweest ben. En mijn vriendinnen, waarvan er een aantal wel al 55 of iets daarboven zijn, hebben allemaal ook nog hele drukke levens, met banen, kinderen, stiefkinderen, mantelzorg, vrijwilligerswerk, etc. Ik heb dus juist het idee dat je als vrouw juist rond deze leeftijd pas echt piekt.
Hoe zien jullie dat?
Zelf zit ik daar ook niet echt ver meer vandaan en hoewel ik zeker voel dat ik geen dertig meer ben, ben ik tegenwoordig drukker dan ik rond mijn dertigste ooit geweest ben. En mijn vriendinnen, waarvan er een aantal wel al 55 of iets daarboven zijn, hebben allemaal ook nog hele drukke levens, met banen, kinderen, stiefkinderen, mantelzorg, vrijwilligerswerk, etc. Ik heb dus juist het idee dat je als vrouw juist rond deze leeftijd pas echt piekt.
Hoe zien jullie dat?
Am Yisrael Chai!
maandag 8 januari 2024 om 22:48
53
Puber met aandachtspunten
Fulltime baan, mentaal uitdagend en veel verantwoordelijkheid, inclusief buitenlandse reizen zo'n 5 x per jaar. Fysiek minder zwaar maar het reizen (vaak buiten Europa en heel intensief) wel flinke aanslag op energie.
Partner die redelijk wat kan doen en doet in runnen van BV Huishouding.
Veel mantelzorg die ik moet verlenen, mee naar doktersafspraken, huis keer extra poetsen, administratie doen etc
Ik heb ook het gevoel dat ik piek, heel veel aankan. Voel me soms superwoman en ben dan best trots
Maar ook wel wat kwaaltjes, en als ik een echte piek heb gehad (met minder slaap enzo) heb ik steeds langer hersteltijd nodig. Maar ik doe en kan echt veel meer dan op mijn 30ste. Alleen zou ik er niet aan moeten denken om nu een kleuter erbij te hebben. Die energie (of focus, aandacht, verrukking) voel ik niet meer.
Nog een aanvulling: ik ben meer gaan wandelen en ik drink helemaal geen alcohol meer. Dat helpt..niet dat ik zoveel dronk, maar 3 wijntjes per week of 0 scheelt echt in mijn energie.
Puber met aandachtspunten
Fulltime baan, mentaal uitdagend en veel verantwoordelijkheid, inclusief buitenlandse reizen zo'n 5 x per jaar. Fysiek minder zwaar maar het reizen (vaak buiten Europa en heel intensief) wel flinke aanslag op energie.
Partner die redelijk wat kan doen en doet in runnen van BV Huishouding.
Veel mantelzorg die ik moet verlenen, mee naar doktersafspraken, huis keer extra poetsen, administratie doen etc
Ik heb ook het gevoel dat ik piek, heel veel aankan. Voel me soms superwoman en ben dan best trots
Maar ook wel wat kwaaltjes, en als ik een echte piek heb gehad (met minder slaap enzo) heb ik steeds langer hersteltijd nodig. Maar ik doe en kan echt veel meer dan op mijn 30ste. Alleen zou ik er niet aan moeten denken om nu een kleuter erbij te hebben. Die energie (of focus, aandacht, verrukking) voel ik niet meer.
Nog een aanvulling: ik ben meer gaan wandelen en ik drink helemaal geen alcohol meer. Dat helpt..niet dat ik zoveel dronk, maar 3 wijntjes per week of 0 scheelt echt in mijn energie.
snuisterijtje wijzigde dit bericht op 08-01-2024 23:13
18.70% gewijzigd
maandag 8 januari 2024 om 22:51
maandag 8 januari 2024 om 23:01
Dit jaar wordt ik 55, ik werk fulltime en studeer dit jaar ook af. Dus druk met studie (specialisatie) en werk. 1 volwassen kind woont nog thuis, andere sinds een jaar uit huis. Een leuk sociaal leven. Ik verheug me al op juni, die maand staat vol met rock en metal concerten en meerdaagse festivals.
Tuurlijk ben ik nog in staat om voor kinderen te zorgen, maar oma zijn hoeft nog niet, zou niet weten wanneer ik op moest passen.
Lichamelijk gaat het prima, wandelen, met regelmaat 5 km hardlopen, rek en strek oefeningen doen, goed eten niet roken en matig drinken zorgen ervoor dat ik nog prima vooruit kan. Ik zit beter in mijn vel dan 10 jaar geleden.
Tuurlijk ben ik nog in staat om voor kinderen te zorgen, maar oma zijn hoeft nog niet, zou niet weten wanneer ik op moest passen.
Lichamelijk gaat het prima, wandelen, met regelmaat 5 km hardlopen, rek en strek oefeningen doen, goed eten niet roken en matig drinken zorgen ervoor dat ik nog prima vooruit kan. Ik zit beter in mijn vel dan 10 jaar geleden.
maandag 8 januari 2024 om 23:02
Mijn moeder werd op haar 58e afgekeurd en had toen al jaren geen thuiswonende kinderen meer. Fulltime werkte ze nooit geloof ik nadat ze kinderen kreeg. Zorg en 24 uur.
Mijn schoonmoeder is net iets ouder dan 55, heeft inmiddels 5 kleinkinderen en werkt 2 dagen per week. Wel fit maar toch niet passend bij beeld dat je schetst.
Mijn schoonmoeder is net iets ouder dan 55, heeft inmiddels 5 kleinkinderen en werkt 2 dagen per week. Wel fit maar toch niet passend bij beeld dat je schetst.
maandag 8 januari 2024 om 23:12
Dan zit ik denk ik ook in een bubbel want ik heb om me heen ook veel vrouwen van 50+ met mooie carrières, vaak fulltime, drukke gezinnen en nog veel activiteiten.
Zelf ben ik 57, heb een dochter van 15, ik heb eind 40 mijn baan in het bedrijfsleven opgezegd, heb verschillende baristacursussen gevolg, ben een tijdje barista geweest in een hip koffiehuis en heb 2 jaar geleden nog een carrièreswitch gemaakt naar de ouderenzorg. Inmiddels ben ik ook weer aan het nadenken over een studie. Lichamelijk voel ik ook wel dat ik geen 30 meer ben maar geestelijk ben ik voor mijn gevoel rond mijn 35ste blijven hangen. Hoewel ik mijn nieuwe baan lichamelijk en geestelijk best zwaar vind, voel ik me toch ook op mijn piek, ik zit steeds beter in mijn vel, doe mijn werk met veel liefde en heb het gevoel dat er nog zoveel dingen zijn die ik wil en kan.
Eigenlijk ken ik weinig vrouwen van 55+ die weinig doen of uitgeblust zijn. Ik vind ook dat veel mensen daarvan er veel jonger uitzien. Soms zie ik op tv wel eens vrouwen van mijn leeftijd die er veel ouder uitzien dan ze zijn, met bijpassend gedrag maar dat herken ik niet in mijn bubbel.
Zelf ben ik 57, heb een dochter van 15, ik heb eind 40 mijn baan in het bedrijfsleven opgezegd, heb verschillende baristacursussen gevolg, ben een tijdje barista geweest in een hip koffiehuis en heb 2 jaar geleden nog een carrièreswitch gemaakt naar de ouderenzorg. Inmiddels ben ik ook weer aan het nadenken over een studie. Lichamelijk voel ik ook wel dat ik geen 30 meer ben maar geestelijk ben ik voor mijn gevoel rond mijn 35ste blijven hangen. Hoewel ik mijn nieuwe baan lichamelijk en geestelijk best zwaar vind, voel ik me toch ook op mijn piek, ik zit steeds beter in mijn vel, doe mijn werk met veel liefde en heb het gevoel dat er nog zoveel dingen zijn die ik wil en kan.
Eigenlijk ken ik weinig vrouwen van 55+ die weinig doen of uitgeblust zijn. Ik vind ook dat veel mensen daarvan er veel jonger uitzien. Soms zie ik op tv wel eens vrouwen van mijn leeftijd die er veel ouder uitzien dan ze zijn, met bijpassend gedrag maar dat herken ik niet in mijn bubbel.
misssunshine wijzigde dit bericht op 08-01-2024 23:13
17.49% gewijzigd
maandag 8 januari 2024 om 23:13
Bijna 53 jaar.
Ik werk parttime en ontvang daarvoor netto hetzelfde bedrag als een schoonzus die full-time werkt. Ik vind dit voldoende. Meer werken geeft me niet meer plezier.
De tering naar de nering zetten en geen onnodige vaste lasten. Dus geen abonnementjes waar je uiteindelijk niets mee doet, geen dure telefoons of dure auto.
Een jongvolwassen zoon, in het laatste jaar van zijn opleiding. Partner die kookt op mijn werkdagen.
Zes dagen per week sporten (fitness, yoga, paaldansen, showdans).
Ik ben bij de paaldanslessen wel de oudste, maar ik heb er lol aan en daar gaat het om.
Ik werk parttime en ontvang daarvoor netto hetzelfde bedrag als een schoonzus die full-time werkt. Ik vind dit voldoende. Meer werken geeft me niet meer plezier.
De tering naar de nering zetten en geen onnodige vaste lasten. Dus geen abonnementjes waar je uiteindelijk niets mee doet, geen dure telefoons of dure auto.
Een jongvolwassen zoon, in het laatste jaar van zijn opleiding. Partner die kookt op mijn werkdagen.
Zes dagen per week sporten (fitness, yoga, paaldansen, showdans).
Ik ben bij de paaldanslessen wel de oudste, maar ik heb er lol aan en daar gaat het om.
Je ziet toch liever zo’n strak lijf dan een uitgezakte mokkapunt, weet je wel weet je niet.
maandag 8 januari 2024 om 23:20
Leuk en herkenbaar!Misssunshine schreef: ↑08-01-2024 23:12Dan zit ik denk ik ook in een bubbel want ik heb om me heen ook veel vrouwen van 50+ met mooie carrières, vaak fulltime, drukke gezinnen en nog veel activiteiten.
Zelf ben ik 57, heb een dochter van 15, ik heb eind 40 mijn baan in het bedrijfsleven opgezegd, heb verschillende baristacursussen gevolg, ben een tijdje barista geweest in een hip koffiehuis en heb 2 jaar geleden nog een carrièreswitch gemaakt naar de ouderenzorg. Inmiddels ben ik ook weer aan het nadenken over een studie. Lichamelijk voel ik ook wel dat ik geen 30 meer ben maar geestelijk ben ik voor mijn gevoel rond mijn 35ste blijven hangen. Hoewel ik mijn nieuwe baan lichamelijk en geestelijk best zwaar vind, voel ik me toch ook op mijn piek, ik zit steeds beter in mijn vel, doe mijn werk met veel liefde en heb het gevoel dat er nog zoveel dingen zijn die ik wil en kan.
Eigenlijk ken ik weinig vrouwen van 55+ die weinig doen of uitgeblust zijn. Ik vind ook dat veel mensen daarvan er veel jonger uitzien. Soms zie ik op tv wel eens vrouwen van mijn leeftijd die er veel ouder uitzien dan ze zijn, met bijpassend gedrag maar dat herken ik niet in mijn bubbel.
maandag 8 januari 2024 om 23:20
Ik ben begin 50 en werk fulltime en doe een opleiding. Ik heb geen kinderen maar wel een huis om te runnen. Het zou niet best zijn als ik niet meer fulltime zou kunnen werken. Dingen moeten toch betaald worden.
En als je nu 55 bent, dan moet je toch nog een jaar of 13 werken?
Nee, ik voel me niet oud maar op mijn werk ben ik wel omringd door jonge mensen en soms merk ik wel dat ik een stuk ouder ben. Mijn manager is eind 20, mijn directe collega's zijn allemaal begin of midden 30. Heerlijk vind ik dat. Maar een van mijn beste vriendinnen is eind 70 en ook dat is leuk.
En als je nu 55 bent, dan moet je toch nog een jaar of 13 werken?
Nee, ik voel me niet oud maar op mijn werk ben ik wel omringd door jonge mensen en soms merk ik wel dat ik een stuk ouder ben. Mijn manager is eind 20, mijn directe collega's zijn allemaal begin of midden 30. Heerlijk vind ik dat. Maar een van mijn beste vriendinnen is eind 70 en ook dat is leuk.
maandag 8 januari 2024 om 23:21
Ik hoef - op calamiteiten na - (nog ) niet te mantelzorgen voor ( schoon ) ouders, maar onze kinderen doen , naast de vaste oppasdagen , heel geregeld een beroep op ons. Dan werk ik zo’n 3 -4 dagen per week in de zorg.
Ik ben zeker na zo’n hele oppasdag echt gesloopt. Maar nu is het nog veel tillen, op de grond zitten etc.
Als ik - in mijn beleving - oude grootouders achter de kinderwagen zie lopen voel ik daar altijd een combinatie van medelijden en respect voor, want het gaat nou eenmaal niet meer zo makkelijk als toen we twintigers waren.
Ik ben zeker na zo’n hele oppasdag echt gesloopt. Maar nu is het nog veel tillen, op de grond zitten etc.
Als ik - in mijn beleving - oude grootouders achter de kinderwagen zie lopen voel ik daar altijd een combinatie van medelijden en respect voor, want het gaat nou eenmaal niet meer zo makkelijk als toen we twintigers waren.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 9 januari 2024 om 00:06
Eind 50. (Stief)kids het huis uit, fulltime baan, goede gezondheid, maar wel wat kwaaltjes. De kinderen waren heel intens en ik moet er echt niet aan denken dat ik dat nu nog zou moeten doen. Goddank nog geen kleinkinderen.
Ik heb een prima conditie maar ik merk wel dat mijn lijf ouder wordt. Misschien door de overgang. Ik was begin 50 echt nog superfit en snapte niks van leeftijdsgenoten die klaagden over ouder worden. Ik vind het opeens heel rap gaan.
Verder vind ik het een groot verschil dat ik gewoon geen zin meer heb in bepaalde dingen. Been there, done that... Misschien zou ik lichamelijk nog best een paar kinderen kunnen grootbrengen maar ik heb er geen zin meer in.
Qua werk ben ik nog heel druk en ik vind mijn werk leuk. Maar ik vind het ook wel prima dat ik over 10-15 jaar eens kan ophouden met die stress. Ik wil nog graag een ander huis kopen en dat helemaal verbouwen naar mijn eigen smaak. En dat dan voor de laatste keer. Ik heb tig huizen verbouwd en denk dat ik het lichamelijk nu nog kan, maar dat ik er op m'n 70-ste ook geen zin meer in heb.
Het grootste verschil met 10 jaar geleden voor mij is dat ik me erg bewust van ben dat ik over de helft van mijn leven ben en ook wel over de top van mijn lichamelijke kunnen, dus dat ik nu bewustere keuzes moet gaan maken over waar ik mijn tijd en energie aan besteed. Ik heb ook in korte tijd een aantal goede vrienden verloren dus dat helpt niet mee.
Ik heb een prima conditie maar ik merk wel dat mijn lijf ouder wordt. Misschien door de overgang. Ik was begin 50 echt nog superfit en snapte niks van leeftijdsgenoten die klaagden over ouder worden. Ik vind het opeens heel rap gaan.
Verder vind ik het een groot verschil dat ik gewoon geen zin meer heb in bepaalde dingen. Been there, done that... Misschien zou ik lichamelijk nog best een paar kinderen kunnen grootbrengen maar ik heb er geen zin meer in.
Qua werk ben ik nog heel druk en ik vind mijn werk leuk. Maar ik vind het ook wel prima dat ik over 10-15 jaar eens kan ophouden met die stress. Ik wil nog graag een ander huis kopen en dat helemaal verbouwen naar mijn eigen smaak. En dat dan voor de laatste keer. Ik heb tig huizen verbouwd en denk dat ik het lichamelijk nu nog kan, maar dat ik er op m'n 70-ste ook geen zin meer in heb.
Het grootste verschil met 10 jaar geleden voor mij is dat ik me erg bewust van ben dat ik over de helft van mijn leven ben en ook wel over de top van mijn lichamelijke kunnen, dus dat ik nu bewustere keuzes moet gaan maken over waar ik mijn tijd en energie aan besteed. Ik heb ook in korte tijd een aantal goede vrienden verloren dus dat helpt niet mee.
dinsdag 9 januari 2024 om 00:40
Ik ben 55 en werk meer dan ooit tevoren, ik heb twee ondernemingen en kom wel aan gemiddeld 80 uur per week. Een van mijn type werkzaamheden is fysiek zwaar en dat lukt goed. Ik kan op veel vlakken veel meer dan toen ik in de 20 was, af en toe een nacht doorwerken bijvoorbeeld trek ik prima. Ik vind het wel eng om dit zo op te schrijven, alsof ik het daarmee jinx. (vorig jaar heb ik voetklachten gehad, toen was ik af en toe wel bang dat die erger zouden worden en dat er meer bij zou komen, en wat dan?) Ik merk wel dat ik te weinig tijd heb voor familie en vrienden en het huis is minder schoon dan ik zou willen. Mijn zoons zijn 18 en 20 en zijn vrij zelfstandig. Ook hoef ik nog niet intensief te mantelzorgen, mijn moeder doet vaak een beroep op mijn man bij praktische problemen en dat werkt vooralsnog prima zo. Ik heb ook het idee dat vijftigers vaak veel meer doen dan dertigers.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 9 januari 2024 om 00:43
Mijn man is 57 en werkt fulltime, draagt zijn steentje bij in het op orde houden van huis en tuin (klussen, snoeien, grasmaaien, koken, poetsen etc.), is actief bestuurder van een vereniging, wandelt 3x per dag met de hond, verleent mantelzorg aan zijn ouders (als ze het toelaten), onze dochter is 13 en hij helpt haar met de bèta vakken/muziek hobby/rijdt haar naar muziekles etc.
Of telt dat niet omdat hij man is? Ik ben "pas" 47 en werk 28 uur, doe mijn deel van het huishouden (de was, boodschappen, koken, poetsen), doe de meer medische afspraken van de puber, doe nog een opleiding.
Of telt dat niet omdat hij man is? Ik ben "pas" 47 en werk 28 uur, doe mijn deel van het huishouden (de was, boodschappen, koken, poetsen), doe de meer medische afspraken van de puber, doe nog een opleiding.
dinsdag 9 januari 2024 om 00:51
Halverwege de 50 en fitter dan 20 jaar geleden, maar daar doe ik veel moeite voor (omdat ik sporten leuk vind, niet uit angst om ouder te worden, al is het uiteraard een bijkomend voordeel). Het leven is voor mij eigenlijk heel relaxed, zeker vergeleken met 25 jaar geleden toen mijn kinderen nog baby’s waren en ik het moeilijk vond om werk en gezin te combineren. Blij dat die tijd voorbij is.
Laatst hoorde ik mezelf zeggen dat ik eigenlijk best 4 kinderen had gewild, of 5 of zelfs 6 en dat meende ik serieus, want niets is zo leuk, maar toen herinnerde ik me dat ik dat écht niet had aangekund, en dat het daarom nooit een optie is geweest.
Maar verder sta ik nog vol in het leven, net als vrijwel alle leeftijdsgenoten om me heen. Het enige grote verschil met vroeger is dat bij een aantal (onder wie ikzelf) de vlammende ambitie een beetje is uitgedoofd, het dromen van die ene grote kans of het najagen van succes, en dat vind ik jammer, daarom heb ik me voorgenomen om er dit jaar tóch nog een keer vol voor te gaan. Ik kan (in mijn werk) nog minstens 30 jaar mee, als ik al zo oud word, en zeker nu ik nog gezond en sterk ben, wil ik proberen om mezelf weer uit te dagen.
De afgenomen ambitie heeft zeker met een lager energieniveau te maken (ik werkte vroeger vaak ‘s nachts door, dat zou ik nu niet meer kunnen en ook echt niet meer willen) maar daarnaast is de realiteitszin groter dan toen ik jonger was. Dit is iets wat veel vrienden ook hebben: been there, done that… maar om nou de komende 20 of 30 jaar uitgeblust rond te lopen, dat is zonde.
Dus nee, ik herken het probleem niet, zeker niet op lichamelijk vlak (om mij heen wordt meer en fanatieker gesport dan vroeger, toen iedereen harder moest werken, en kleinkinderen zijn nog niet aan de orde), maar op werkgebied begint er wel iets te verschuiven.
Laatst hoorde ik mezelf zeggen dat ik eigenlijk best 4 kinderen had gewild, of 5 of zelfs 6 en dat meende ik serieus, want niets is zo leuk, maar toen herinnerde ik me dat ik dat écht niet had aangekund, en dat het daarom nooit een optie is geweest.
Maar verder sta ik nog vol in het leven, net als vrijwel alle leeftijdsgenoten om me heen. Het enige grote verschil met vroeger is dat bij een aantal (onder wie ikzelf) de vlammende ambitie een beetje is uitgedoofd, het dromen van die ene grote kans of het najagen van succes, en dat vind ik jammer, daarom heb ik me voorgenomen om er dit jaar tóch nog een keer vol voor te gaan. Ik kan (in mijn werk) nog minstens 30 jaar mee, als ik al zo oud word, en zeker nu ik nog gezond en sterk ben, wil ik proberen om mezelf weer uit te dagen.
De afgenomen ambitie heeft zeker met een lager energieniveau te maken (ik werkte vroeger vaak ‘s nachts door, dat zou ik nu niet meer kunnen en ook echt niet meer willen) maar daarnaast is de realiteitszin groter dan toen ik jonger was. Dit is iets wat veel vrienden ook hebben: been there, done that… maar om nou de komende 20 of 30 jaar uitgeblust rond te lopen, dat is zonde.
Dus nee, ik herken het probleem niet, zeker niet op lichamelijk vlak (om mij heen wordt meer en fanatieker gesport dan vroeger, toen iedereen harder moest werken, en kleinkinderen zijn nog niet aan de orde), maar op werkgebied begint er wel iets te verschuiven.
dinsdag 9 januari 2024 om 04:49
dinsdag 9 januari 2024 om 05:21
Ik heb nooit fulltime kunnen werken en de zorg voor mijn gezin was op het randje van wat ik aankon.
Ik ben nu 59 en nog exact net zo belastbaar als altijd.
Het verbaast mij in het betreffende topic ook weer, hoe er door sommigen naar leeftijd gekeken wordt.
Inderdaad alsof je na je 45e al met 1 been in het graf staat.
Om me heen zie ik ook niemand die opvallend minder kan nu we allemaal rond de 60 zijn.
Ik vraag me ook af of degenen die dat denken nog jong zijn en een soort schrikbeeld hebben van ouder worden.
Ik ben nu 59 en nog exact net zo belastbaar als altijd.
Het verbaast mij in het betreffende topic ook weer, hoe er door sommigen naar leeftijd gekeken wordt.
Inderdaad alsof je na je 45e al met 1 been in het graf staat.
Om me heen zie ik ook niemand die opvallend minder kan nu we allemaal rond de 60 zijn.
Ik vraag me ook af of degenen die dat denken nog jong zijn en een soort schrikbeeld hebben van ouder worden.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 9 januari 2024 om 06:05
Ik ben zelf te jong voor dit topic maar als ik kijk naar de vrouwen om me heen van die leeftijd ken ik er geen een die fulltime werkt. Mijn moeder is eind 50 en heeft nooit fulltime gewerkt ( toen ze nog geen kinderen had voor het laatst ), drie van haar vriendinnen werken helemaal niet, sommige door ziekte, anderen omdat ze een rijke man hebben en niet hoeven. Een vriendin van me is begin 60 en die werkt 3,5 dag maar werkte vroeger wel altijd fulltime maar zit nu met gezondheidsklachten.
Mijn moeder heeft lang in de horeca gewerkt en dat was zwaar voor haar lichaam, ze heeft zelfs daar een keer haar voet gebroken. Daar heeft ze nog last van. Nu doet ze lichter werk en werkt ze onregelmatig, de ene week 2 dagen, dan weer 4.
Een oude collega van me was rond de 56 en werkte fulltime, maar meer vrouwen van die leeftijd ken ik eigenlijk niet die dat doen.
Mijn moeder heeft lang in de horeca gewerkt en dat was zwaar voor haar lichaam, ze heeft zelfs daar een keer haar voet gebroken. Daar heeft ze nog last van. Nu doet ze lichter werk en werkt ze onregelmatig, de ene week 2 dagen, dan weer 4.
Een oude collega van me was rond de 56 en werkte fulltime, maar meer vrouwen van die leeftijd ken ik eigenlijk niet die dat doen.
dinsdag 9 januari 2024 om 06:13
Iedereen die zo oud is als je ouders is "oud".
Bij mij is dat nu dus 76 en 81, hoewel mijn vader nog zeer actief is met vrijwilligerswerk, hobbies, oppassen en bestuurswerk.
Mijn moeder is fysiek een stuk minder.
Beiden hebben (meer dan) full-time gewerkt. Mijn vader kon er 20 jaar geleden mee kappen. Mijn moeder heeft vanaf dat mijn broertje zes jaar was gewerkt in meerdere sectoren totdat ze AOW kreeg.
Mijn schoonmoeder werkte ook hard op het bedrijf van haar en haar man, maar die was vooral geestelijk oud. Op haar 55ste was ze kleinburgerlijker en ouderwetser dan mijn oma van 80.
Bij mij is dat nu dus 76 en 81, hoewel mijn vader nog zeer actief is met vrijwilligerswerk, hobbies, oppassen en bestuurswerk.
Mijn moeder is fysiek een stuk minder.
Beiden hebben (meer dan) full-time gewerkt. Mijn vader kon er 20 jaar geleden mee kappen. Mijn moeder heeft vanaf dat mijn broertje zes jaar was gewerkt in meerdere sectoren totdat ze AOW kreeg.
Mijn schoonmoeder werkte ook hard op het bedrijf van haar en haar man, maar die was vooral geestelijk oud. Op haar 55ste was ze kleinburgerlijker en ouderwetser dan mijn oma van 80.
Je ziet toch liever zo’n strak lijf dan een uitgezakte mokkapunt, weet je wel weet je niet.
dinsdag 9 januari 2024 om 06:16
dinsdag 9 januari 2024 om 06:32
Dit. En wat moet je anders met je tijd?!? Beetje Netflixen en wandelen ofzo? Ik moet er niet aan denken, laat mij maar lekker werken straks nog.Lila-Linda schreef: ↑09-01-2024 06:1853 met FT-baan, semi-volwassen kinderen. En dat gaat echt eenvoudig hoor
Maar een baby zou ik geen zin meer in hebben. Wel aan kunnen hoor, maar dat is echt geweest. Ik vind dit leven echt leuker dan 20 jaar terug
dinsdag 9 januari 2024 om 07:07
Ik ben 55 en de meeste van mijn vriendinnen zijn ook rond die leeftijd, en niemand van ons is "oud". Dus werken we allemaal nog fulltime en hebben we -nu de kinderen ouder zijn of zoals in mijn geval: volwassen- een drukker sociaal leven dan pakkumbeet 10-15 jaar geleden.
De zorg voor kleine kinderen zou ik zeker nog aankunnen, en sterker nog: ik vind het weleens jammer dat die fase echt definitief voorbij is. Ik grap weleens dat ik altijd hoop dat er een baby op de stoep ligt en dat die dan voor mij is, en dat ik alles nog eens over kon doen.
En kwalen? Nee, zeg. Ik merk soms wel dat ik geen 20 meer ben dus van een avondje uit moet ik misschien wat langer bijkomen dan toen ik jonger was, maar over het algemeen voel ik me fysiek ongeveer hetzelfde als 20 jaar geleden, zeker nu de overgang achter de rug is.
Ik vind deze leeftijd echt heel prettig, en ik heb dus ook geen problemen met mijn leeftijd. Het enige dat ik akelig vind is het idee dat het vanaf nu allemaal wel minder zal worden, want hoewel ik me totaal niet oud voel, wil ik ook echt niet oud "zijn".
De zorg voor kleine kinderen zou ik zeker nog aankunnen, en sterker nog: ik vind het weleens jammer dat die fase echt definitief voorbij is. Ik grap weleens dat ik altijd hoop dat er een baby op de stoep ligt en dat die dan voor mij is, en dat ik alles nog eens over kon doen.
En kwalen? Nee, zeg. Ik merk soms wel dat ik geen 20 meer ben dus van een avondje uit moet ik misschien wat langer bijkomen dan toen ik jonger was, maar over het algemeen voel ik me fysiek ongeveer hetzelfde als 20 jaar geleden, zeker nu de overgang achter de rug is.
Ik vind deze leeftijd echt heel prettig, en ik heb dus ook geen problemen met mijn leeftijd. Het enige dat ik akelig vind is het idee dat het vanaf nu allemaal wel minder zal worden, want hoewel ik me totaal niet oud voel, wil ik ook echt niet oud "zijn".
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
