55 en niet meer fulltime kunnen werken of een gezin runnen?

08-01-2024 22:40 112 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Naar aanleiding van een ander topic waarin gesteld werd dat 55plussers niet meer in staat zijn om fulltime te werken of voor een druk gezin te zorgen ben ik benieuwd of ik nu in zo'n gekke bubbel leef of dat diegene die dat stelde dat doet. Volgens mij zitten hier best wat vrouwen van rond de 55, dus vertel: werken jullie nog? zouden jullie nog in staat zijn voor kinderen te zorgen (even los van of je het zou willen, het gaat echt om kunnen)? voelen jullie je oud? Hebben jullie veel kwalen?

Zelf zit ik daar ook niet echt ver meer vandaan en hoewel ik zeker voel dat ik geen dertig meer ben, ben ik tegenwoordig drukker dan ik rond mijn dertigste ooit geweest ben. En mijn vriendinnen, waarvan er een aantal wel al 55 of iets daarboven zijn, hebben allemaal ook nog hele drukke levens, met banen, kinderen, stiefkinderen, mantelzorg, vrijwilligerswerk, etc. Ik heb dus juist het idee dat je als vrouw juist rond deze leeftijd pas echt piekt.

Hoe zien jullie dat?
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben nu 50. Heb geen kinderen (bewust). Ik werk als ZZP-er en eigenlijk sinds corona niet meer dan 32 uur. Maar puur omdat ik gewoon meer vrije tijd wilde voor mezelf. Ik voel me nog prima, maar ik merk wel dat ondanks dat ik er echt veel jonger uitzie dan 50 (nog geen rimpels, nog geen grijze haren en strak in 't vel) ik van binnen toch echt wel enorm 50 ben. De eerste 'kwaaltjes' komen nu. Lichte slijtage aan vingers, knieën waar ik soms wat last van heb, zicht wordt slechter, ik had ineens een aambei, ik merk dat als ik zwem mijn tijden over de kilometers echt naar beneden knallen gezien vroeger, ben eerder moe, een nacht doorhalen gaat me echt een paar dagen opbreken. Ik heb echt mijn nachtrust nodig. Ik zou er niet aan moeten denken om een baby te hebben en dus joost mag weten hoe lang gebroken nachten te hebben. Dan kun je me wegdragen denk ik. Maar werken doe ik wel graag. Als ik dat niet meer zou doen zou ik enorm de intellectuele uitdaging missen. Ik denk dat ik dan heel snel 'oud' ben. Ik leid dus eigenlijk het leven van toen ik 25 was, alleen dan zonder weekenden doorhalen.

Ik kan, omdat ik altijd gespaard heb, en ons huis hypotheek vrij is, in 2026 kunnen stoppen met werken. Mijn vriend doet dat ook echt. Hij is dan 57. Ik wil dat niet. Ik haal echt nog enorm veel plezier en voldoening uit mijn werk. En daarnaast gaat er veel tijd naar vrijwilligers werk. Dus op dat vlak ben en blijf ik hopelijk gewoon een bezige bij. Stilzitten kan ik niet. Wel zie ik me naarmate ik ouder zal worden dat die 4 dagen wellicht 3 dagen worden over een tijd. Niet omdat het moet, maar omdat ik mijn vrijwilligers werk en leuke dingen doen gewoon veel leuker vind en daar meer waarde aan hecht.

Mijn ouder zijn overleden dus de mantelzorg van mijn moeder (mijn vader ging eerder en mijn moeder was toen nog heel goed) heb ik achter me. Die van schoonmam ook (schoonpa is al vroeg gestorven en heb ik nooit gekend) want zit in een verzorgingshuis nu wegens zwaar dement ook (net als mijn eigen moeder destijds). Maar die mantelzorg deed je inderdaad 'gewoon' even naast je fulltime baan. Nu 'zorg' ik graag, maar het gaat je op den duur echt opbreken. Ik heb gewoon behoefte aan vrije tijd. Soit, al steek ik die dan in vrijwilligers werk maar dat vind ik gewoon heel ontspannend en geeft me enorm veel voldoening.
buzziebee wijzigde dit bericht op 09-01-2024 08:00
36.35% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zal best pieken op die leeftijd, maar dan piek je denk ik ook, omdat je de zorg niet meer hebt voor kleine kinderen en alles wat daar bij komt kijken.

Ik heb het topic ook gelezen en ik vind er een groot verschil zitten in vrouwen van 55 die een (fulltime) baan hebben, maar niet meer de grootste zorg voor (kleine) kinderen, clubjes, speeldates, knutselen op school, etc etc.

Mijn vriendin heeft een tweede leg, is nu 45 en zij vind het hebben van een klein kind echt heel erg zwaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een onzin. Iedereen is anders. Mijn ouders zijn in de 70 en werken nog fulltime in hun bedrijf. Verder vangen ze heel vaak de kinderen van mijn zus op.
Alle reacties Link kopieren Quote
De meeste 55 plussers hebben geen gezin met jonge kinderen gok ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben 55, heb 1 zoon die inmiddels het huis uit is.
Ben ernstig ziek geweest merk dat ik nog conditie op moet bouwen, werk 4 dagen en mantelzorg voor mijn man.
Grootste deel van het huishouden komt op mij neer.
Heb geen rijbewijs dus doe boodschappen enzo op de fiets.
Ik denk dat ik er nog wel een kind naast zou kunnen hebben maar ben ook heel blij dat dat niet meer gaat gebeuren ;-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ontzettend leuk om al jullie verhalen te lezen. Ik vind ze wel inspirerend dus dank voor het delen!
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben 55, werk3 dagen in de week op een dagbesteding voor mensen met een zware geestelijke handicap, en doe de boekhouding voor mijn man. (Huisarts praktijk).

Heb 5 studerende jonge volwassenen in huis, en honden ,katten en paarden.

Dus: ik sta nog niet met een been in het graf....Ben welblij dat ik weet dat ik tot 65 moet werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier 51. Ik heb nooit fulltime gewerkt, ik werk nu 3 dagen, maar wil liever naar 2. Dan heb ik meer rust en ruimte voor andere zaken. Energie heb ik altijd al weinig gehad.
Ik heb 3 kinderen echt alleen groot gekregen en alles alleen gedraaid, dus dat voel ik wel. Vooral mentaal. Ik geniet zoveel van de vrijheid die ik nu heb ( kinderen wonen nog wel thuis, dus een beetje zorg ik nog wel) .Ik werk met kinderen, dus ik zou nog kunnen zorgen. Maar ik zou het niet meer willen. Ik wil zo min mogelijk verantwoordelijkheden meer. Nu ben ik aan de beurt:)
( helaas beginnen nu ouders te kwakkelen)
Ik ben 48, heb geen kinderen en werk 32 uur in de week, dus ik tel niet mee in dit verhaal ;-).

Maar ik heb meerdere vrouwen meegemaakt van halverwege de 50 met puberende kinderen en een (zware) functie als directeur bijv. Agenda's vol met afspraken, daarnaast dan nog het andere werk, stukken lezen, besprekingen voorbereiden. En even goed ook nog sporten, een sociaal leven, voldoende aandacht voor partner en kinderen (ik had tenminste de indruk dat de aandacht voldoende was).

Toen ik de topictitel las dacht ik eigenlijk dat het iemand was die door omstandigheden niet meer fulltime kon werken en een gezin kon runnen, "maar ik ben pas 55".
.....
anoniem_65c29b33320d9 wijzigde dit bericht op 02-02-2024 01:31
99.21% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Tweede helft 50, ben enkele jaren terug gepromoveerd, naast een fulltime baan. Geen kinderen. Heb een drukke baan, plus academia en lesgeven. Gezondheid: diabetes (insuline) en fibromyalgie.
Ik reis met ov, loop elke dag een flink eind, eet gezond. Ik doe elke dag veel, maar in de winter speelt de fibromyalgie soms op- en dan doe ik een dagje heel rustig aan.
Ik vind niet dat ik minder energie heb dan 20 jaar terug. Mensen schatten mij meestal ergens in de 40.
Alle reacties Link kopieren Quote
In mijn bubbel werken vrouwen en hebben ze soms nog relatief jonge kinderen. Dat lijkt me ook vrij normaal.
Zelf bijna 50 met 2 kinderen op de basisschool en een gehandicapt kind. Ik werk gemiddeld denk ik 15-20 uur per week (zzp'er, ik werk vrijwel niet in schoolvakanties), regel alles wat er geregeld moet worden voor het gehandicapte kind, probeer 2 x per week te sporten en doe vrijwilligerswerk. Ik doe ook nog weleens wat met mijn andere 2 kinderen en help af en toe op school. Ik voel me jong, ben wel vaak moe, maar dat heeft vooral te maken met de mentale last die vooral bij mij ligt (met een gehandicapt kind is die last groter en zwaarder).
Alle reacties Link kopieren Quote
Toevallig van de week met een oud-collega hierover gehad. Zij scheelt een paar maanden met mijn moeder maar een verschil van dag en nacht. Mijn moeder kreeg jong kinderen, heeft altijd ongeschoold werk gedaan en is uiteindelijk lichamelijk afgekeurd. Ze heeft veel zorgen in haar leven gehad. Ze is echt een (fantastische) oma. Maar wel echt een oude oma. Ze onderneemt heus dingen, zoals een dagje Volendam met "de dames".

Oud-collega werkt weliswaar parttime, want echt carrière maken zit er in het onderwijs niet in, maar houdt zich nog volop bezig met de laatste ontwikkelingen, staat volop in het leven. Maakt mooie reizen. Ze kreeg veel later kinderen (haar kinderen zijn net klaar met studeren) en zit echt in een heel andere levensfase dan mijn moeder met dezelfde leeftijd.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk eigenlijk dat je gewoon mee gaat met je omstandigheden, of je nou 35 bent of 55... Zo werkt het voor mij ten minste wel. Het is meer zo dat je went aan verworven omstandigheden en om die reden niet meer denkt terug te kunnen. Maar als je er voor staat om weer meer te moeten werken, verder te moeten reizen, meer te zorgen... dan doe je dat gewoon. En dan los van het feit dat je natuurlijk wat kunt gaan mankeren, dat is een ander verhaal... maar zoiets kan opelke leeftijd gebeuren, de kans wordt alleen wel groter als je ouder wordt.

Wat ik wel echt merk, is dat het leren niet meer zo makkelijk gaat. Ik zit in een omslag met m'n werk, moet nu met andere programma's gaan werken en doe noodgedwongen veel zelfstudie. Dat zou me vroeger veel makkelijker af zijn gegaan. Het is nu soms bizar dat ik iets, wat ik de dag ervoor onder de knie had, de dag erna wéér moet gaan uitzoeken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben nog (lang) geen 55, ben een 40er, maar hoop op mijn 55e zeker nog wel te werken. Druk gezin? Denk dat dat wel meevalt, als ik 55 ben zijn zij 25 en 28. Dus of ik dan nog heel druk met hen ben? Hopelijk zijn ze dan het huis uit.
Maar fulltime werken? Nee, dat doe ik nu ook niet, mijn man werkt ook 4 dagen en zal ook nooit teruggaan naar 5 dagen. Dus verwacht niet dat ik dat op mijn 55e wel doe. Vind dat ook helemaal niet nodig. 3,5 dag/4 dagen vind ik voldoende. We redden dat financieel ook prima. Ik ken ook maar weinig vrouwen van 55 (ook jonger ken ik amper vrouwen) die fulltime werken. Op mijn werk ook voornamelijk parttimers (en dan niet perse maar 2 dagen ofzo, maar 3, 4 of 4,5 dag bijv).
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier 55+ en in het werk wat ik nu doe, in de zorg, ga ik het fulltime niet meer redden. Ben alleenstaand dus ook alles in en om het huis komt op mij neer en mantelzorg ook nog. Zal ook komen door de lichamelijke gebreken die nu mede door het ouder worden ernstiger worden. Ik wil best nog heel veel en ben ook geestelijk nog lang niet toe aan een leven achter de geraniums maar voel me soms wel oud en versleten.
Wat leuk om al die verhalen te lezen!

Hier 55 jaar, werk meer dan full-time en 2 thuiswonenden studerende kinderen. Ik slaap slecht de laatste tijd (overgang) en daardoor is het wel zwaarder. Ik voel me verder goed, geen kwaaltjes oid. Huishouden verdelen we en dat gaat prima.

Ik vond de tijd dat de kinderen klein waren echt pittig icm werk hoor. Elke dag 2 kinderen klaarmaken voor opvang, school en dan zelf een lange dag werken. Naar huis, kinderen ophalen van opvang en dan huishouden en koken en kinderen te bed. En dat 5 dagen per week. In die tijd hadden we ook een schoonmaakster. Ik zou dat leven nu niet meer kunnen opbrengen denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat jonge kinderen een heel ander beslag op je leggen dan oudere kinderen (vind ik wel althans). Ik heb veel meer energie nu mijn kinderen tieners zijn dan toen ze nog in de baby/peuterfase zaten. Dus 50-er én een fulltime baan plus een kleuter, mwah. Er zijn er vast bij die het kunnen, en als het moet kan er veel, maar het lijkt me toch makkelijker als je in de 30 bent. Ik zie om me heen juist veel 50-ers die weer meer energie hebben, doordát hun kinderen groter/het huis uit zijn. Die komen ineens weer aan zichzelf toe.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bijna 52 jaar.
Alledrie de kinderen het huis uit. Parttime werk in de zorg en man met eigen bedrijf waarvoor <50 u per week werk, dus thuis komt alles op mij neer.
Is prima, zijn we samen overeengekomen.

Sinds een jaar in de overgang wat mij enorm parten (heeft) gespeeld. Slaapgebrek en angststoornis ontwikkeld. Hiervan ben ik nu opkrabbelende. Mijn werk ben ik weer ah opbouwen.

Lichamelijk zeer fit. Ik sport minimaal 3 uur in de week high impact en daarnaast wandel ik individueel met oortjes op. Ik zing in een koor.

Sociaal meerdere vriendinnengroepen en losse beste vriendin.
vivinnetje schreef:
09-01-2024 09:49
Ik denk eigenlijk dat je gewoon mee gaat met je omstandigheden, of je nou 35 bent of 55... Zo werkt het voor mij ten minste wel. Het is meer zo dat je went aan verworven omstandigheden en om die reden niet meer denkt terug te kunnen. Maar als je er voor staat om weer meer te moeten werken, verder te moeten reizen, meer te zorgen... dan doe je dat gewoon. En dan los van het feit dat je natuurlijk wat kunt gaan mankeren, dat is een ander verhaal... maar zoiets kan opelke leeftijd gebeuren, de kans wordt alleen wel groter als je ouder wordt.
Zeker! Ik ken een 50-plus stel dat voor de (ongeplande) baby van hun studerende dochter is gaan zorgen toen in het ziekenhuis bleek dat haar buikkramp gewoon een bevalling was (zwanger geraakt na 1 night stand, nooit iets van gemerkt). Dus die baby was er opeens, volslagen onverwachts, en ze wilden hun dochter haar studie niet ontnemen.

Dat zou ik ook doen, en zeker kunnen. Niet willen, maar dat is iets anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ook in mijn omgeving niet herkenbaar. Ik heb altijd fulltime gewerkt, ook toen de kinderen nog klein waren. Man trouwens ook. Ik heb meerdere collega's in senior rollen die tegen de 60 lopen.

Het enige wat ik wel veranderd heb is dat ik minder alcohol drink, als in, ik drink nooit meer thuis (dat vrijdagavondwijntje bv). Ik drink alleen nog maar als ik uit ben, dat zal zo'n 1-2 keer per maand zijn. Ook ben ik veel bewuster bezig met voeding om mijn lijf zo gezond mogelijk te houden. En ik ga vroeger naar bed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als het moet, kun je natuurlijk als 50 plusser de zorg voor een baby aan. Maar het tillen, gebroken nachten etc valt me gewoon zwaarder dan toen ik voor in de twintig was. Je hebt wel veel meer rust en geduld.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
50 jaar.

Werken jullie nog?

Ja, 36 uur kantoorbaan en dat blijf ik ook wel doen komende jaren.

Zouden jullie nog in staat zijn voor kinderen te zorgen (even los van of je het zou willen, het gaat echt om kunnen)?

Fysiek ben ik denk ik op mijn sterkst nu. Dus ja, in staat ben ik wel. Mentaal zou ik het niet kunnen. Heb het zorgen als mentaal erg belastend ervaren. Het is nu iets makkelijker omdat kind zelfstandiger is.

Voelen jullie je oud?

Hell no!


Hebben jullie veel kwalen?

Ik klop dit heel hard af maar nee, gelukkig nog niet. Ik sport (krachttraining) en loop en fiets veel. Merkte wel dat onlangs een weekend flink zwaar klussen wel veel pijn opleverde. Maar die is na een dag ook weer verdwenen. Katers heb ik nooit heel erg (terwijl ik behoorlijk kan drinken). Ga wel mijn alcohol consumptie wat minderen komend jaar. Net zoals wat ander eetpatroon.

Uiterlijk zie ik wel veranderen. Vind ik soms lastig. Ben nu aan het oriënteren op de cosmetische markt om het ouder worden zo elegant mogelijk te doen. Goede huidverzorging en wellicht een fillertje of correctie (oogleden).

Ik merk ook dat je wat 'onzichtbaarder' wordt na je 50e. Je krijgt een andere rol in de samenleving. Een senior. En dat voel ik nog niet zo.
eidde wijzigde dit bericht op 09-01-2024 11:56
1.10% gewijzigd
I wanna live my life with the volume full!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk vooral dat ik, met de kennis van nu, en nu op mijn 56e niet meer aan moet denken om nu nog een kleuter te hebben rondlopen.

En als je er voor komt te staan, dat je je er prima doorheen slaat. Je moet wel!

Als wij als verrassing nog een kindje hadden gekregen en ik nu nog met een puber in huis zat, had ik dat ik echt wel overleefd.
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
09-01-2024 08:59
Wat ontzettend leuk om al jullie verhalen te lezen. Ik vind ze wel inspirerend dus dank voor het delen!
Mijn duit in het zakje:
Bubble a. 30 jaar geleden op het schoolplein vertelden moeders mij terloops hoe zielig mijn kinderen waren dat ik "weer op vakantie was". Huh, keihard gewerkt, training geven aan gezondheidswerkers in landen zonder stromend water en electriciteit. Hun cruciale rol in onderzoek laten zien. Kinderen kansen geven door betere voeding enz. Deze moeders hadden wel gezeemde ramen en ik niet :|

Bubble b. Met collega's en vriendinnen m/v met en zonder kinderen werk op kantoor en dienstreizen regelen, aanpassen, projecten ontwikkelen en fondsen werven en ook gezelligheid samen.

Nu allemaal 60+
Bubble a. Praten en zuchten nu over "op onze leeftijd", druk met boodschappen en naar de fysio. OV is eng, oppassen omdat het hoort.
Bubble b. Actief in bestuur van het buurthuis, begeleiden vrijwilligers, kruidentuin opzetten, koor, colleges volgen. Kleinkinders welkom.

Oké zwart wit gesteld, werken en gezin runnen was ntensief, maar in mijn ervaring verrijkend tot ver over je AOW leeftijd heen.
Mss was mijn voorbeeld wel mijn Zeeuwse opoe, altijd bezig, doorgaan, met veel plezier voor dieren en kunnen genieten van een bakkie.
Alles sal reg kom

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven