55 en niet meer fulltime kunnen werken of een gezin runnen?

08-01-2024 22:40 112 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Naar aanleiding van een ander topic waarin gesteld werd dat 55plussers niet meer in staat zijn om fulltime te werken of voor een druk gezin te zorgen ben ik benieuwd of ik nu in zo'n gekke bubbel leef of dat diegene die dat stelde dat doet. Volgens mij zitten hier best wat vrouwen van rond de 55, dus vertel: werken jullie nog? zouden jullie nog in staat zijn voor kinderen te zorgen (even los van of je het zou willen, het gaat echt om kunnen)? voelen jullie je oud? Hebben jullie veel kwalen?

Zelf zit ik daar ook niet echt ver meer vandaan en hoewel ik zeker voel dat ik geen dertig meer ben, ben ik tegenwoordig drukker dan ik rond mijn dertigste ooit geweest ben. En mijn vriendinnen, waarvan er een aantal wel al 55 of iets daarboven zijn, hebben allemaal ook nog hele drukke levens, met banen, kinderen, stiefkinderen, mantelzorg, vrijwilligerswerk, etc. Ik heb dus juist het idee dat je als vrouw juist rond deze leeftijd pas echt piekt.

Hoe zien jullie dat?
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Snuffelkleed schreef:
10-01-2024 17:56
Ik moet zeggen dat de overgang echt voor een forse vermindering van mijn belastbaarheid heeft gezorgd. Voordien heel erg actief en dagelijks sporten. Nadien wil mijn lijf gewoon niet goed meer en veel minder energie. Ik had dat nooit gedacht. Probeer er wel wat aan te doen maar wordt continu teruggefloten. Moet er niet aan denken om nog jonge kinderen te hebben. Werken lukt ook niet volledig meer.
Toen ik jonger was vond ik veel vrouwen maar zeuren over de overgang totdat je er zelf in beland.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat is trouwens een gezin runnen en doe je dit als je een partner hebt niet samen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Om even alleen op de topictitel te reageren; ik word dit jaar 60, zou nog wel fulltime kunnen werken maar waarom zou ik? 32 uur vind ik meer dan genoeg, er zijn meer dingen in het leven. Jonger kind zou ik ook nog wel aankunnen denk ik, maar als ik al die ouders zie racen naar het kinderdagverblijf/zwemles/voetbaltraining, dan ben ik blij dat ik niet meer hoef. Vond het toen heel leuk hoor, maar dat was echt een andere tijd.
Nothing happens for a reason
Alle reacties Link kopieren Quote
Blauwedruif85 schreef:
10-01-2024 18:18
Ik vind dit wel een leuk topic om te lezen. Ben zelf eind 30 dus nog lang niet midden 50 maar ik vind het nu zwaar in mijn eentje met een puber en tiener en bijna fulltime werken. Vind het juist leuk om te lezen dat je blijkbaar nog genoeg energie terug vind als de kinderen (bijna) uit huis zijn. Als ik 55 ben zijn ze 31 en 27.
Ik moet nu eigenlijk al niet meer aan een baby denken omdat ik dan op mijn 55e weer met een puber zit.

Ik zie dat op mijn werk ook. De veertigers/vijftigers hebben de energie (terug). De jongeren hebben kinderen op kdv/school en pikken elk virusje op. Hebben nog gebroken nachten, etc. De senioren lopen de gaatjes dicht bij ziekte en zijn zelf het minste ziek. Niet omdat ze stoer zijn, maar omdat ze gewoon minder oppikken omdat ze minder virussen tegen komen.

Hoeven ook niet meer stipt op tijd weg om kinderen op te halen dus die maken de dagelijkse dingen even af. Zonder rancune overigens maar gewoon omdat het kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaantje37 schreef:
10-01-2024 18:28
Wat is trouwens een gezin runnen en doe je dit als je een partner hebt niet samen?

Veel vrouwen runnen dat alleen en dan helpt de man. Van oudsher ging dat zo. Mijn moeder runt nog steeds het huishouden en alles er om heen. Mijn vader helpt, hij stofzuigt als zij het vraagt, anders niet.

Er komen steeds meer gezinnen waar samen wordt gerund. Bij mij thuis heeft ieder zijn eigen domein, en de dagelijkse dingen pakken we automatisch van elkaar over. Behalve het wassen van kleding, dat doe ik. Man kan prima wassen, maar sorteren blijft lastig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
10-01-2024 16:42
Huh? Ik ken echt alleen maar fulltime werkende vrouwen van alle leeftijden (ja, ook de 55+ dames), en de moeders met jonge kinderen werken 32 uur... Misschien dan ook weer de bubbel waarin ik leef, in Amsterdam en in een internationaal bedrijf.
Zal net zijn in welke bubbel je leeft inderdaad. Ik moet echt heel diep nadenken om een paar fulltime werkende vrouwen op te noemen die ik ken. Kom niet veel verder dan paar collega's die in een managementfunctie zitten. Maar echt prive ken ik er geen. Ik ken meer vrouwen die juist helemaal niet werken. Maar dat is ook niet alles, vind ik.
Maar fulltime hoeft van mij niet. Mn man is ook een dag minder gaan werken. Heerlijk vindt ie dat. Tijd voor andere dingen, in de tuin werken etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tulpje22 schreef:
10-01-2024 19:31
Zal net zijn in welke bubbel je leeft inderdaad. Ik moet echt heel diep nadenken om een paar fulltime werkende vrouwen op te noemen die ik ken. Kom niet veel verder dan paar collega's die in een managementfunctie zitten. Maar echt prive ken ik er geen. Ik ken meer vrouwen die juist helemaal niet werken. Maar dat is ook niet alles, vind ik.
Maar fulltime hoeft van mij niet. Mn man is ook een dag minder gaan werken. Heerlijk vindt ie dat. Tijd voor andere dingen, in de tuin werken etc.
Nee, daar moet ik ook niet aan denken inderdaad. Ik vind het een bizar idee dat nog niet zolang geleden, ik collega's had van (toen) 57 die al met vervroegd pensioen gingen (FPU-regeling, bij de rijksoverheid).
Nothing happens for a reason
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben bijna 53 en werk 24 uur per week op een druk kantoor met veel hectiek en heb 2 grote kinderen (18 en 20) die nog thuis wonen. Manlief werkt fulltime.

Heb het gevoel dat mijn piek al geweest is. Jarenlang mantelzorg gedaan voor 2 moeders. Altijd gewerkt. Overal en nergens ingezeten, OR op school, helpen bij sportverenigingen, dierenambulance... heerlijk kon me niet druk genoeg zijn.
Oudste heeft ASS, jongste ADD en in de afgelopen jaren heeft de zorg hiervoor wel zijn tol geëist. Zij zijn inmiddels op een stabiel niveau gekomen waardoor ik het een beetje los kan laten.

Daarbij heb ik reuma die mij steeds meer beperkt op fysieke vlak, dus sporten zit er gewoon niet in en houd ik het bij zwemmen (wat mijn gevoel van bejaarde nog meer aanwakkert omdat de gemiddelde leeftijd van de medezwemmers 65+ is)

Dus ik zou nu er nu echt geen klein kind bij kunnen hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
klimaatdrammer schreef:
10-01-2024 19:58
Ben bijna 53 en werk 24 uur per week op een druk kantoor met veel hectiek en heb 2 grote kinderen (18 en 20) die nog thuis wonen. Manlief werkt fulltime.

Heb het gevoel dat mijn piek al geweest is. Jarenlang mantelzorg gedaan voor 2 moeders. Altijd gewerkt. Overal en nergens ingezeten, OR op school, helpen bij sportverenigingen, dierenambulance... heerlijk kon me niet druk genoeg zijn.
Oudste heeft ASS, jongste ADD en in de afgelopen jaren heeft de zorg hiervoor wel zijn tol geëist. Zij zijn inmiddels op een stabiel niveau gekomen waardoor ik het een beetje los kan laten.

Daarbij heb ik reuma die mij steeds meer beperkt op fysieke vlak, dus sporten zit er gewoon niet in en houd ik het bij zwemmen (wat mijn gevoel van bejaarde nog meer aanwakkert omdat de gemiddelde leeftijd van de medezwemmers 65+ is)

Dus ik zou nu er nu echt geen klein kind bij kunnen hebben.

Zwemmen is ook sport hoor!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben 51 en over mijn piek. Ben al 15 jaar solo ouder van 4 kinderen en op van het zorgen. Sinds mijn 50e ben ik echt anti zorgen geworden, kan het gewoon niet meer opbrengen. Kneiterhard sporten wil mijn lijf niet meer. altijd meer dan fulltime gewerkt en ook jarenlang financiele zorgen gehad , voel mij echt versleten in die zin. Denk dat ik er qua energie 75 procent heb ingeleverd tov mijn 40 iets. Helaas....
gelukkig ben ik mijn intelligentie niet verloren en kan ik die als zzp er goed uitbuiten, icm met een enorm netwerk. Fulltime werken kan ik niet meer. Altijd als ik opsta ben ik eigenlijk al moe. Ik heb verkering met een zestiger en die rent mij glad voorbij op alle vlakken.
Het zij zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind dit topic intrigerend om te lezen. Ik ben lid van een FB groep en daar wordt deze levensfase (lees: overgang) als een hel ervaren. Elke dag is het een litanie aan klachten die er langs komt. Vaak van dezelfde vrouwen.
Soms denk ik: get a life. Vaak denk ik: gelukkig ervaar ik het niet als zodanig, ik heb het met je te doen. En af en toe denk ik: als je abc anders zou doen, dan zou je je op vlak xyz heel anders voelen. Maar dan blijft het toch vaak een langspeelplaat.

En dan lees ik hier allemaal fitte vijftigers. Ik vind het interessant vanwege het zeer grote verschil.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
Alle reacties Link kopieren Quote
Honolulu schreef:
10-01-2024 21:10
Ik vind dit topic intrigerend om te lezen. Ik ben lid van een FB groep en daar wordt deze levensfase (lees: overgang) als een hel ervaren. Elke dag is het een litanie aan klachten die er langs komt. Vaak van dezelfde vrouwen.
Soms denk ik: get a life. Vaak denk ik: gelukkig ervaar ik het niet als zodanig, ik heb het met je te doen. En af en toe denk ik: als je abc anders zou doen, dan zou je je op vlak xyz heel anders voelen. Maar dan blijft het toch vaak een langspeelplaat.

En dan lees ik hier allemaal fitte vijftigers. Ik vind het interessant vanwege het zeer grote verschil.

Tja, als je leest over fitte vijftigers ben je geneigd iets over je eigen fitheid te schrijven. Lees je over overgangsklachten, dan schrijf je ook iets over je klachten.

En dat bestaat in veel gevallen naast elkaar. Ik heb als fitte vijftiger ook heel vaak last van veel opvliegers en nachtzweten. Opvliegers beheersen mijn leven niet, vestje aan, vestje uit, en dóór!

Vraag je naar mijn probleem wat betreft de overgang dan kan ik daar ook wel wat over schrijven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Honolulu schreef:
10-01-2024 21:10
Ik vind dit topic intrigerend om te lezen. Ik ben lid van een FB groep en daar wordt deze levensfase (lees: overgang) als een hel ervaren. Elke dag is het een litanie aan klachten die er langs komt. Vaak van dezelfde vrouwen.
Soms denk ik: get a life. Vaak denk ik: gelukkig ervaar ik het niet als zodanig, ik heb het met je te doen. En af en toe denk ik: als je abc anders zou doen, dan zou je je op vlak xyz heel anders voelen. Maar dan blijft het toch vaak een langspeelplaat.

En dan lees ik hier allemaal fitte vijftigers. Ik vind het interessant vanwege het zeer grote verschil.
Besef dat het heel wisselend is, ten eerste heeft niet iedereen evenveel last. ( wat met menstruatie ook zo is)
Ik kan de ene week 6 keer sporten en 40 uur werken, een andere dag zo depressief dat ik voor de trein wil liggen, de hel dus. Als je je dat niet kan voorstellen, wees blij.
Alle reacties Link kopieren Quote
bridge schreef:
10-01-2024 20:16
Ik ben 51 en over mijn piek. Ben al 15 jaar solo ouder van 4 kinderen en op van het zorgen. Sinds mijn 50e ben ik echt anti zorgen geworden, kan het gewoon niet meer opbrengen. Kneiterhard sporten wil mijn lijf niet meer. altijd meer dan fulltime gewerkt en ook jarenlang financiele zorgen gehad , voel mij echt versleten in die zin. Denk dat ik er qua energie 75 procent heb ingeleverd tov mijn 40 iets. Helaas....
gelukkig ben ik mijn intelligentie niet verloren en kan ik die als zzp er goed uitbuiten, icm met een enorm netwerk. Fulltime werken kan ik niet meer. Altijd als ik opsta ben ik eigenlijk al moe. Ik heb verkering met een zestiger en die rent mij glad voorbij op alle vlakken.
Het zij zo.
Ik heb ook wel eens gelezen dat het een hormonale kwestie is, dat je na de overgang geen zin meer hebt om te zorgen. Doordat de hoeveelheid oestrogeen afneemt, wordt ook de werking van oxytocine minder (neemt niet weg dat het me sowieso heel zwaar lijkt in jouw geval hoor, 4 kinderen alleen opvoeden, dus niet gek dat je er klaar mee bent).
Maar alleen daarom al is het dus niet logisch om rond je 50e nog in de kleine kinderen te zitten.
Nothing happens for a reason
Alle reacties Link kopieren Quote
juliet64 schreef:
10-01-2024 22:00
Ik heb ook wel eens gelezen dat het een hormonale kwestie is, dat je na de overgang geen zin meer hebt om te zorgen. Doordat de hoeveelheid oestrogeen afneemt, wordt ook de werking van oxytocine minder (neemt niet weg dat het me sowieso heel zwaar lijkt in jouw geval hoor, 4 kinderen alleen opvoeden, dus niet gek dat je er klaar mee bent).
Maar alleen daarom al is het dus niet logisch om rond je 50e nog in de kleine kinderen te zitten.
Ja dat heb ik dus ook heel sterk geen zin meer om te zorgen. Ook niet voor een vent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn moeder was 51 toen ze oma werd, (redelijk) fit en fulltime werkend. Maar niet meer zoals vroeger, ze had echt haar rust wel nodig. Is ook eerder gestopt met werken.
Kleine kinderen er ook nog bij was af en toe leuk, maar constant. Nee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaantje37 schreef:
10-01-2024 22:07
Ja dat heb ik dus ook heel sterk geen zin meer om te zorgen. Ook niet voor een vent.
Grinnik ;-D
Alle reacties Link kopieren Quote
juliet64 schreef:
10-01-2024 22:00
Ik heb ook wel eens gelezen dat het een hormonale kwestie is, dat je na de overgang geen zin meer hebt om te zorgen. Doordat de hoeveelheid oestrogeen afneemt, wordt ook de werking van oxytocine minder (neemt niet weg dat het me sowieso heel zwaar lijkt in jouw geval hoor, 4 kinderen alleen opvoeden, dus niet gek dat je er klaar mee bent).
Maar alleen daarom al is het dus niet logisch om rond je 50e nog in de kleine kinderen te zitten.

Klinkt heel logisch, ik kan nog steeds wel voor anderen zorgen maar in een soort andere dimensie of zo.

Zorg voor ouders, omdat het erbij hoort, maar wel met andere emotie dan dat ik voor mijn kinderen zorgde. Voelt meer professioneel. Of ik 'ontzorg' een collega even die nu in de kleintjes zit door even haar werk af te sluiten zodat zij vast naar huis kan. Collega's noemen mij zorgzaam om dit soort dingen maar ook omdat ik vaak een gezamenlijke pauze initieer.
Tafelkleed schreef:
10-01-2024 21:55
Besef dat het heel wisselend is, ten eerste heeft niet iedereen evenveel last. ( wat met menstruatie ook zo is)
Ik kan de ene week 6 keer sporten en 40 uur werken, een andere dag zo depressief dat ik voor de trein wil liggen, de hel dus. Als je je dat niet kan voorstellen, wees blij.
hhahahahaha zo herkenbaar dit! Hangt bij mij overigens erg af van mijn nachtrust. DIe dus slecht is sinds die rottige overgang. Maar inderdaad. De week maandag en dinsdag enorm veel energie, blij fit vrolijk hard aan het werk en sporten savonds. Vandaag echt een dag dat ik voor de trein wil gaan liggen, Het klinkt luguber en naar, maar zo is het echt. Moet er dus hard om lachen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
10-01-2024 16:29
Wat is je schrikbeeld dan precies?
Ik las verhalen hier dat er nog meer werd gedaan qua werk, mantelzorg etc en meer dan op 30-jarige leeftijd. Toen dacht ik ojee
Alle reacties Link kopieren Quote
Snuffelkleed schreef:
10-01-2024 17:56
Ik moet zeggen dat de overgang echt voor een forse vermindering van mijn belastbaarheid heeft gezorgd. Voordien heel erg actief en dagelijks sporten. Nadien wil mijn lijf gewoon niet goed meer en veel minder energie. Ik had dat nooit gedacht. Probeer er wel wat aan te doen maar wordt continu teruggefloten. Moet er niet aan denken om nog jonge kinderen te hebben. Werken lukt ook niet volledig meer.
Ik las ooit een stelling van iemand:
Tot je 40e zorgt je lichaam voor jou
Vanaf 40 tot 60-70 doe je het in samenspraak
Vanaf 70 zorg jij voor je lichaam
Alle reacties Link kopieren Quote
juliet64 schreef:
10-01-2024 22:00
Ik heb ook wel eens gelezen dat het een hormonale kwestie is, dat je na de overgang geen zin meer hebt om te zorgen. Doordat de hoeveelheid oestrogeen afneemt, wordt ook de werking van oxytocine minder (neemt niet weg dat het me sowieso heel zwaar lijkt in jouw geval hoor, 4 kinderen alleen opvoeden, dus niet gek dat je er klaar mee bent).
Maar alleen daarom al is het dus niet logisch om rond je 50e nog in de kleine kinderen te zitten.
Klopt helemaal, en dan moet ik bekennen dat ik op mijn 43e nog een kindje wilde en een miskraam heb gehad met toenmalige vriend .
Wens was groot en verdriet na de miskraam ook en inmiddels denk ik : what was I thinking???? Dan was ik nu nog met school en partijtjes en de hele rimram bezig geweest dat had ik nooit getrokken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaantje37 schreef:
10-01-2024 18:23
Eens, ik merk dat ik de 50+ fase juist zo lekker vindt omdat ik dat pieken, carrière maken en belastbaarheid steeds minder interessant vind en andere dingen zoals een goed gezondheid, genieten, leuke dingen doen zoveel belangrijker zijn geworden.

Ik heb ook niets meer te bewijzen.
Herkenbaar. Maar ik heb nog nooit gepiekt, denk ik. Hoogstens in het feesten tijdens mijn jonge jaren.
Wel vind ik de zorgen om oudere/ volwassen kinderen lastig. Je hebt er geen invloed meer op, maar het kan me allemaal nog erg bezighouden. Als ze een beetje happy zijn, ben ik dat ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waterflesje schreef:
10-01-2024 23:02
hhahahahaha zo herkenbaar dit! Hangt bij mij overigens erg af van mijn nachtrust. DIe dus slecht is sinds die rottige overgang. Maar inderdaad. De week maandag en dinsdag enorm veel energie, blij fit vrolijk hard aan het werk en sporten savonds. Vandaag echt een dag dat ik voor de trein wil gaan liggen, Het klinkt luguber en naar, maar zo is het echt. Moet er dus hard om lachen!
Ja bizar he wat hormonen kunnen doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Vinden jullie het dan ook onzin dat 55-plussers geen nachtdiensten hoeven te draaien?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven