afschuwelijke bruiloften en andere partijen

24-11-2006 15:46 3007 berichten
Alle reacties Link kopieren
Iemand schreef op topic nummer 457 "hoeveel geef je op een bruiloft " dat sommige feesten zó erg zijn dat ze eigenlijk jou hadden moeten betalen om te komen ( okee , redelijk vrije interpretatie )

Nou, shoot ........ vertel je afschuwelijke verjaardagervaringen waarbij iedereen in een kringetje aan de HEMAtaart zit en oma over haar aambeien begint .....

Vertel hier over je aanwezigheid op het meest smakeloze bruidspaar ooit .......
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
GlitterCupcake schreef:
20-09-2018 09:02
En als je bent uitgenodigd voor de kerk/gemeente, (soms) toast, feest maar niet het diner? Daar gaat het in dit topic vaker om.
De ceremonie (plaats en tijd) staat er standaard op maar is niet een ‘uitnodiging’, meer ter kennisgeving. Mensen die dichtbij wonen kunnen dan kijken of ze ook de ceremonie willen bijwonen. De uitnodiging zelf betreft de receptie, receptie+diner+feest (=daggast) of feest (avondgast). Zo’n 9 van de 10 keer zie ik als daggast ook enkel daggasten bij de ceremonie (vaak gevolgd door de fotoshoot).

Mensen alleen uitnodigen voor de receptie zie ik alleen gebeuren bij mensen die heel veel zakelijke connecties hebben of vanwege hun baan veel connecties in de gemeenschap (tig clubs en verenigingen) hebben. Dan is de receptie vaak ook wat uitgebreider. Op enkel een uitnodiging voor receptie ga ik nooit in, dan stuur ik een felicitatiekaartje of bosje bloemen.
Alle reacties Link kopieren
lise1985 schreef:
20-09-2018 10:53
De horrorbruiloft van mijn broertje, waar werkelijk van alles mis ging, had één dieptepunt.

Mijn schoonzusje had bedacht dat het toch wel leuk was voor mijn broertje als onze demente, zieke oma, toch even langs zou komen op de bruiloft, zodat ze op een foto zou staan. Dan was ze er toch even bij geweest.
Dus er moesten mensen opgetrommeld worden om oma op te halen uit het verzorgingstehuis; een uur enkele reis naar de locatie.
Daar mocht ze op de foto met het bruidspaar (die zelf verder totaal geen aandacht besteden aan oma, nooit gedaan ook). Omdat het toch wel ver rijden was mocht oma wel wat eten, maar ze mocht niet aanschuiven aan het diner, want stel je voor dat ze onrustig zou worden en het diner zou verstoren. Ze kreeg dus een broodje in een kamertje achteraf, waarna ze weer naar huis moest.
Gedsie wat sneu :(
maakt me wel nieuwsgierig, wat ging er nog meer allemaal mis?
Alle reacties Link kopieren
-Darkside- schreef:
19-09-2018 23:18
Als je nou de rest van het onderwerp ook leest. Speciaal voor jou een samenvatting: Iemand klaagde erover dat de boel.om 6 uur zou beginnen en dat er geen diner/buffet zou zijn. Dat vond ze vervelend want het was ook een eind rijden en wanneer moest ze dan eten? Dat vonden sommigen belachelijk! Dan kon ze toch eerder eten of later etc.
Zij en anderen (waaronder ik) reageerden met dat we helemaal geen zin zouden hebben in al dat gedoe. En vervolgens begint er een tegen mij te zeiken dat ik niet zo moeilijk moet doen. Hoezo moet ik niet moeilijk doen?
1. Het is mijn feestje niet
2. Ik bepaal zelf wel waar ik wel of geen moeite voor wil doen.

Daar gaat het om. Dat er hier forummers rondlopen die vinden dat ze hun standaard aan anderen op moeten leggen en als je daar niet in mee wil ben je een zeikerd en niet relaxed en meer van dat soort beledigingen.
Ooh meid toch :there:
Alle reacties Link kopieren
Op de eerste pagina van het 'Plus 1 op bruiloft'-topic staat ook een bizar verhaal.

viewtopic.php?f=1&t=427962&start=#p29037363
Alle reacties Link kopieren
BriannaF schreef:
19-09-2018 17:25
Dus de peettante die per se op de foto moest, mocht niet mee-eten? Wat is dat voor een rare instelling?
Geen idee waarom ze dit deden. Ik weet alleen dat als mijn peettante op al wat oudere leeftijd (70+ maar geef je haar niet) de moeite doet om al voor dag en dauw op te staan en zich op te doffen (want dat doet mijn schoonmoeder) dan zou ik ze ook voor de hele dag uitnodigen. Ze moesten al om 8.30 weg om op tijd te zijn. Eerlijk is eerlijk ze kregen na de ceremonie een glaasje bubbels en stukje taart. Maar daarna was dan het eten met meerdere gasten waar zij dus niet voor uitgenodigd was. Wel een hoop familie en vrienden en dan vraag ik me af is er dan voor peettante geen plaats (laat ik mijn man even buiten beschouwing). Ben ik blij als ik aan mijn eigen bruiloft (meer dan 25 jaar geleden) denk waar iedereen, jong en oud welkom was en waar nu nog steeds positief over gesproken word. Er gingen zaken fout, kinderen in de kerk maakten geluid, maar wat had iedereen plezier. Er was genoeg te eten en drinken. Ik blijf me gewoon verbazen over de hedendaagse bruiloften waarin het alleen maar draait om het bruidspaar, het is hun dag en de rest past zich maar aan. Hoe ik het ook probeer ik begrijp dat gewoon niet.
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben onze foto’s gemaakt tijdens de lunch. Onze daggasten zaten aan lekkere lunch. Wij waren ergens in park met broodje ;).

WIj hadden twee kaarten. 1 voor de daggasten (dus koffie. Taart. Lunch. Receptie. Diner) en 1 algemeen dan was je welkom op de Receptie. Plechtigheid stond op beide kaarten (iedereen was welkom).
Wij hadden geen feest maar groot diner. Onze receptie was super
Gezellig en lekker ongedwongen.

Wij hadden geen kado tip op kaart staan. We hebben voornamelijk geld gekregen. Paar kado bonnen en waan persoonlijke dingen. We hebben wel wat onzinnig spul gehad maar ach. lekker belangrijk

We hadden geen dresscode en 1 van de getuigen droeg spijkerbroek. Die man en een pak was gewoon niet iets wat bij hem paste. Mans beste vriend. En we vonden het belangrijker dat hij erbij was dan dat hij in pak was.

We hadden relaxte dag en onze daggasten hebben zich prima vermaakt.
Zanahoria schreef:
19-09-2018 23:27
En nu herschreven naar zure pruim:
Maanden voor de bruiloft begon de ellende al. Een hele website opgetuigd alleen voor een half dagje bruiloft. Een half dagje ja, want de ceremonie begon pas om half 5! Mag je daar dat hele pokke end voor rijden!
En lekker flexibel (not): we moesten ook meteen al doorgeven wat we wilden eten die dag. Eeeeeh mag ik die dag zelf even lekker bedenken wat ik wil eten?
Komen we daar aan, blijkt dat we de uitnodiging mee hadden moeten nemen. Maargoed, we kregen toch een festivalbandje. Lekker chique, de hele dag met zo'n lelijk bandje om je pols. We zitten niet in een all inclusive vreetschuur toch?!?!?!?!
Na de ceremonie was er eten. 1 of ander stalletje, mocht je met zijn allen in de rij staan voor een warme hap!
Op het feest werd ik geacht 1 of andere app te installeren om aaaaal mijn foto's te delen. Nee dankjewel hoor, mijn bezwete partyhoofd hoeft niet met de hele familie gedeeld te worden. Er was trouwens geen normaal gesprek te voeren door de band.
Als klap op de vuurpijl was het zo'n klere eind rijden dat we in de buurt moesten blijven slapen. Kostte deze waardeloze dag ons dus ook nog heel veel geld.


En zo zie je maar.... iedere bruiloft kan onwijs leuk zijn en afschuwelijk tegelijk, het ligt maar net aan de gast.

:HA:
:mad: zi
Zanahoria schreef:
19-09-2018 23:27
En nu herschreven naar zure pruim:
Maanden voor de bruiloft begon de ellende al. Een hele website opgetuigd alleen voor een half dagje bruiloft. Een half dagje ja, want de ceremonie begon pas om half 5! Mag je daar dat hele pokke end voor rijden!
En lekker flexibel (not): we moesten ook meteen al doorgeven wat we wilden eten die dag. Eeeeeh mag ik die dag zelf even lekker bedenken wat ik wil eten?
Komen we daar aan, blijkt dat we de uitnodiging mee hadden moeten nemen. Maargoed, we kregen toch een festivalbandje. Lekker chique, de hele dag met zo'n lelijk bandje om je pols. We zitten niet in een all inclusive vreetschuur toch?!?!?!?!
Na de ceremonie was er eten. 1 of ander stalletje, mocht je met zijn allen in de rij staan voor een warme hap!
Op het feest werd ik geacht 1 of andere app te installeren om aaaaal mijn foto's te delen. Nee dankjewel hoor, mijn bezwete partyhoofd hoeft niet met de hele familie gedeeld te worden. Er was trouwens geen normaal gesprek te voeren door de band.
Als klap op de vuurpijl was het zo'n klere eind rijden dat we in de buurt moesten blijven slapen. Kostte deze waardeloze dag ons dus ook nog heel veel geld.


En zo zie je maar.... iedere bruiloft kan onwijs leuk zijn en afschuwelijk tegelijk, het ligt maar net aan de gast.
:rofl: zo kun je het ook bekijken vanuit de ogen van de gast die er zo over denkt. Geweldig geschreven!
Alle reacties Link kopieren
Wbt kleding op begrafenissen, ik vind dat nou echt een gelegenheid waar het niet draait om jouw ongemak in een pak of nette outfit oid. Het is voor de naasten de enige ceremonie in hun hele leven dat ze afscheid nemen van hun vader/moeder/kind/geliefde. Misschien dat je zelf niks geeft om nette kleren, maar ik vind het zelf nogal onbeleefd om dan in korte broek oid af te steken bij de rest. Want als je kleding negatief opvalt, leidt dat af van waar het om gaat. Het is maar een kleine moeite om je even aan te passen (en ik zal wel heel ouderwets zijn, maar ik vind ook dat ouders hun kinderen tekort doen als ze die daar niet een betje in opvoeden/wegwijs maken).

Op een bruiloft vind ik dat het nogal aan het bruidspaar ligt. Als die het niks uitmaakt, dan prima. Maar ook dan denk ik: een beetje je best doen kan toch wel? Het is immers geen gewone zaterdagmorgen of zo, dus daarom lkeed ik me ook niet zo.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Mijn vader van bijna 80 was uitgenodigd op de bruiloft van een nichtje op 200 km afstand. Er waren extreem veel mensen door de sociale positie van het bruidspaar.
Door de immense drukte heeft hij de ceremonie niet kunnen zien, bij de receptie heeft hij door dezelfde immense drukte het paar niet kunnen feliciteren, en bij het diner voor de familie was hij niet uitgenodigd.
Hij is zonder een broodje te krijgen en zonder het bruidspaar gesproken te hebben weer naar huis gereisd. Vond het zo zielig.....
Fluithaas schreef:
26-10-2018 13:14
Mijn vader van bijna 80 was uitgenodigd op de bruiloft van een nichtje op 200 km afstand. Er waren extreem veel mensen door de sociale positie van het bruidspaar.
Door de immense drukte heeft hij de ceremonie niet kunnen zien, bij de receptie heeft hij door dezelfde immense drukte het paar niet kunnen feliciteren, en bij het diner voor de familie was hij niet uitgenodigd.
Hij is zonder een broodje te krijgen en zonder het bruidspaar gesproken te hebben weer naar huis gereisd. Vond het zo zielig.....


:-( Ja dat is sneu. Dat is weer de keerzijde van ‘als het bruidspaar maar de dag van hún leven heeft’.
boebezoebe schreef:
25-09-2018 19:07
Wbt kleding op begrafenissen, ik vind dat nou echt een gelegenheid waar het niet draait om jouw ongemak in een pak of nette outfit oid. Het is voor de naasten de enige ceremonie in hun hele leven dat ze afscheid nemen van hun vader/moeder/kind/geliefde. Misschien dat je zelf niks geeft om nette kleren, maar ik vind het zelf nogal onbeleefd om dan in korte broek oid af te steken bij de rest. Want als je kleding negatief opvalt, leidt dat af van waar het om gaat. Het is maar een kleine moeite om je even aan te passen (en ik zal wel heel ouderwets zijn, maar ik vind ook dat ouders hun kinderen tekort doen als ze die daar niet een betje in opvoeden/wegwijs maken).

Op een bruiloft vind ik dat het nogal aan het bruidspaar ligt. Als die het niks uitmaakt, dan prima. Maar ook dan denk ik: een beetje je best doen kan toch wel? Het is immers geen gewone zaterdagmorgen of zo, dus daarom lkeed ik me ook niet zo.


Helemaal gelijk heb je. Mijn tante kwam naar de begrafenis van mijn vader in fel paars met wit. Ik was moe en dit was één van de onbehoorlijkheden waar ik die week tegenaan liep. Ik flapte er dus uit dat ze op een begrafenis was en niet op een scrapbookbijeenkomst..

Zegt ze: ja maar zo ben ik.
Ik: mijn vader niet. Hij was een rooms-katholiek en de rest van de familie is ook in het zwart.
Zij: oh dat had ik niet verwacht. Maarja, niks meer aan te doen.
Ik: je draagt mijn lange zwarte jas of je mag het vanuit de videozaal gaan bekijken. Mijn vader en ik hadden/hebben wel gevoel voor decorum.

Ze trok de jas aan.
Alle reacties Link kopieren
Fluithaas schreef:
26-10-2018 13:14
Mijn vader van bijna 80 was uitgenodigd op de bruiloft van een nichtje op 200 km afstand. Er waren extreem veel mensen door de sociale positie van het bruidspaar.
Door de immense drukte heeft hij de ceremonie niet kunnen zien, bij de receptie heeft hij door dezelfde immense drukte het paar niet kunnen feliciteren, en bij het diner voor de familie was hij niet uitgenodigd.
Hij is zonder een broodje te krijgen en zonder het bruidspaar gesproken te hebben weer naar huis gereisd. Vond het zo zielig.....
Inderdaad, vraag dan niet zulke oude luitjes als je niet even gedag tegen ze kan zeggen.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Alle reacties Link kopieren
Fluithaas schreef:
26-10-2018 13:14
Mijn vader van bijna 80 was uitgenodigd op de bruiloft van een nichtje op 200 km afstand. Er waren extreem veel mensen door de sociale positie van het bruidspaar.
Door de immense drukte heeft hij de ceremonie niet kunnen zien, bij de receptie heeft hij door dezelfde immense drukte het paar niet kunnen feliciteren, en bij het diner voor de familie was hij niet uitgenodigd.
Hij is zonder een broodje te krijgen en zonder het bruidspaar gesproken te hebben weer naar huis gereisd. Vond het zo zielig.....
Het klinkt als mensen die zichzelf errug belangrijk vinden en daardoor de dingen die er werkelijk toe doen uit het oog zijn verloren.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
Het zijn heel lieve mensen hoor, geen dikdoeners. Ik denk dat ze hier gewoon niet over nagedacht hadden, dat je voor oude mensen die van ver komen even iets apart moet regelen als het zo druk wordt.
Maar wel heel jammer.
Fluithaas schreef:
26-10-2018 14:36
Het zijn heel lieve mensen hoor, geen dikdoeners. Ik denk dat ze hier gewoon niet over nagedacht hadden, dat je voor oude mensen die van ver komen even iets apart moet regelen als het zo druk wordt.
Maar wel heel jammer.

Bij ons regelen de generatie boven de dertigers de dingen met de bejaarden. Waren die er niet?
GlitterCupcake schreef:
26-10-2018 15:02
Bij ons regelen de generatie boven de dertigers de dingen met de bejaarden. Waren die er niet?
Wat is dat voor bijzonder iets?
Alle reacties Link kopieren
Wat voor dingen moet je met bejaarden doen dan?
Behalve zorgen dat er altijd een stoel beschikbaar is.
Alle reacties Link kopieren
Lucifer2018 schreef:
26-10-2018 15:58
Wat is dat voor bijzonder iets?

Goh, het gaat er bij ons ook gelijkaardig aan toe, als in: stel twintigers trouwt, wil opa van 80 er dolgraag bij, maar bedenkt niet zelf dat opa niet lang kan staan of gehorig is.
Dan nemen ouders/oom-tante/oudere siblings het op zich om een stoel te regelen voor opa.

Dat is geen slechte wil van die jonge mensen, eerder een soort blinde vlek die dan wordt opgevangen door anderen, zodat opa toch ook een leuk feest heeft.
MonicaG schreef:
26-10-2018 16:29
Goh, het gaat er bij ons ook gelijkaardig aan toe, als in: stel twintigers trouwt, wil opa van 80 er dolgraag bij, maar bedenkt niet zelf dat opa niet lang kan staan of gehorig is.
Dan nemen ouders/oom-tante/oudere siblings het op zich om een stoel te regelen voor opa.

Dat is geen slechte wil van die jonge mensen, eerder een soort blinde vlek die dan wordt opgevangen door anderen, zodat opa toch ook een leuk feest heeft.

Dat is volgens mij is toch niet leeftijdgebonden? Dat zou mijn 11 jarige ook bedenken en regelen.

Wat 30 plus daar mee te maken heeft en alle dingen regelen voor bejaarden? Ik vraag me af of dit dan alles is wat glittercupcake bedoelde.
Alle reacties Link kopieren
GlitterCupcake schreef:
26-10-2018 13:29
Helemaal gelijk heb je. Mijn tante kwam naar de begrafenis van mijn vader in fel paars met wit. Ik was moe en dit was één van de onbehoorlijkheden waar ik die week tegenaan liep. Ik flapte er dus uit dat ze op een begrafenis was en niet op een scrapbookbijeenkomst..

Zegt ze: ja maar zo ben ik.
Ik: mijn vader niet. Hij was een rooms-katholiek en de rest van de familie is ook in het zwart.
Zij: oh dat had ik niet verwacht. Maarja, niks meer aan te doen.
Ik: je draagt mijn lange zwarte jas of je mag het vanuit de videozaal gaan bekijken. Mijn vader en ik hadden/hebben wel gevoel voor decorum.

Ze trok de jas aan.
Ik moet hier toch echt ff op reageren.

Was de outfit die je tante aan had, afgezien van de kleur, netjes?
Dan snap ik serieus echt je reactie niet en hoop ik dat deze reactie voortkwam uit je moeheid en de emoties.

Het is namelijk niet perse een gebrek aan decorum als iemand niet in het zwart gaat. Ik zal bijvoorbeeld nooit in het zwart gaan op een begrafenis. Ik heb niets geschikts in die kleur. Het jurkje dat ik wel heb is niet geschikt voor een begrafenis.
Ik heb, voor mijn gevoel, genoeg nette kleding in huis die ik voor allerlei gelegenheden kan aantrekken, waaronder ook een gekleurde jurk met daarover heen een paars jasje. Ik heb dat inderdaad wel eens aan gehad naar een begrafenis, maar ook wel eens naar een feest.
Maakt dat dat ik iemand ben zonder gevoel van decorum? Ik vind van niet. Ik heb mijn best gedaan om er netjes uit te zien. Ik heb geen felle kleuren aan, paars is óók een rouwkleur (priesters hebben bij rouwmissen, althans, dat hadden ze vroeger altijd, een paarse kazuivel aan en misdienaars een paars koord om hun middel) en ik betuigde respect aan de overledene.

Toen de uitvaart van mijn vader (ook rooms-katholiek) plaatsvond waren er voor zover ik het me kan herinneren praktisch geen mensen in het zwart. Wij vonden het belangrijker dat de mensen die er kwamen hem herdachten op hun manier, bij hem stilstonden op hun manier. Iemand is niet verdrietiger of vrolijker vanwege de kleding die hij/zij aanheeft. Zelfs als er iemand in een afgetrapte trainingsbroek was geweest hadden wij hem/haar niet weggestuurd. Ik had er mogelijk iets over gedacht, maar ik vind niet dat ik het recht heb om iemands kledingkeuze te bepalen.

Op het moment dat iemand zo op mij gereageerd zou hebben als jij op je tante zou het er maar net aan liggen hoe mijn band met de overledene en/of de rest van de familie zou zijn of ik wel of niet zou blijven. Het contact na de uitvaart zou in ieder geval door zoiets wel een deukje hebben opgelopen.
GlitterCupcake schreef:
26-10-2018 13:29
Helemaal gelijk heb je. Mijn tante kwam naar de begrafenis van mijn vader in fel paars met wit. Ik was moe en dit was één van de onbehoorlijkheden waar ik die week tegenaan liep. Ik flapte er dus uit dat ze op een begrafenis was en niet op een scrapbookbijeenkomst..

Zegt ze: ja maar zo ben ik.
Ik: mijn vader niet. Hij was een rooms-katholiek en de rest van de familie is ook in het zwart.
Zij: oh dat had ik niet verwacht. Maarja, niks meer aan te doen.
Ik: je draagt mijn lange zwarte jas of je mag het vanuit de videozaal gaan bekijken. Mijn vader en ik hadden/hebben wel gevoel voor decorum.

Ze trok de jas aan.

Wow, wat onbeschoft.


Van jou.
Lucifer2018 schreef:
26-10-2018 16:33
Dat is volgens mij is toch niet leeftijdgebonden? Dat zou mijn 11 jarige ook bedenken en regelen.

Wat 30 plus daar mee te maken heeft en alle dingen regelen voor bejaarden? Ik vraag me af of dit dan alles is wat glittercupcake bedoelde.
Meestal de kinderen van de bejaarde gast in kwestie. Zo gaat dat in onze families ook. Wij (man en ik) wonen het meest dichtbij opa van 97. Dus wij regelen vervoer voor opa, in mijn handtas zitten de frutsels die opa graag bij de hand heeft (de eeuwige dubbelzoute drop, zijn oogdruppels en de enige balsamzakdoekjes die zijn neus volgens hem kan verdragen, etc.). Wij regelen met anderen die ook een oud of ziek familielid eerder naar huis brengen vervoer terug (wisselen we onderling af). Dat kun je niet bij de partyplanner of ceremoniemeester m/v neerleggen als er heel veel gasten zijn.
lemoos2 schreef:
26-10-2018 16:40
Meestal de kinderen van de bejaarde gast in kwestie. Zo gaat dat in onze families ook. Wij (man en ik) wonen het meest dichtbij opa van 97. Dus wij regelen vervoer voor opa, in mijn handtas zitten de frutsels die opa graag bij de hand heeft (de eeuwige dubbelzoute drop, zijn oogdruppels en de enige balsamzakdoekjes die zijn neus volgens hem kan verdragen, etc.). Wij regelen met anderen die ook een oud of ziek familielid eerder naar huis brengen vervoer terug (wisselen we onderling af). Dat kun je niet bij de partyplanner of ceremoniemeester m/v neerleggen als er heel veel gasten zijn.
Ja, nog steeds logisch qua je eigen ouders. Of je lieve oma. Of je kleine kinderen.

Was niet van plan om dat te doen voor een willekeurig iemand alleen maar omdat ik 30+ en de ander bejaard is. ;-)
Yraatje schreef:
26-10-2018 16:37
Ik moet hier toch echt ff op reageren.

Was de outfit die je tante aan had, afgezien van de kleur, netjes?
Dan snap ik serieus echt je reactie niet en hoop ik dat deze reactie voortkwam uit je moeheid en de emoties.

Het is namelijk niet perse een gebrek aan decorum als iemand niet in het zwart gaat. Ik zal bijvoorbeeld nooit in het zwart gaan op een begrafenis. Ik heb niets geschikts in die kleur. Het jurkje dat ik wel heb is niet geschikt voor een begrafenis.
Ik heb, voor mijn gevoel, genoeg nette kleding in huis die ik voor allerlei gelegenheden kan aantrekken, waaronder ook een gekleurde jurk met daarover heen een paars jasje. Ik heb dat inderdaad wel eens aan gehad naar een begrafenis, maar ook wel eens naar een feest.
Maakt dat dat ik iemand ben zonder gevoel van decorum? Ik vind van niet. Ik heb mijn best gedaan om er netjes uit te zien. Ik heb geen felle kleuren aan, paars is óók een rouwkleur (priesters hebben bij rouwmissen, althans, dat hadden ze vroeger altijd, een paarse kazuivel aan en misdienaars een paars koord om hun middel) en ik betuigde respect aan de overledene.

Toen de uitvaart van mijn vader (ook rooms-katholiek) plaatsvond waren er voor zover ik het me kan herinneren praktisch geen mensen in het zwart. Wij vonden het belangrijker dat de mensen die er kwamen hem herdachten op hun manier, bij hem stilstonden op hun manier. Iemand is niet verdrietiger of vrolijker vanwege de kleding die hij/zij aanheeft. Zelfs als er iemand in een afgetrapte trainingsbroek was geweest hadden wij hem/haar niet weggestuurd. Ik had er mogelijk iets over gedacht, maar ik vind niet dat ik het recht heb om iemands kledingkeuze te bepalen.

Op het moment dat iemand zo op mij gereageerd zou hebben als jij op je tante zou het er maar net aan liggen hoe mijn band met de overledene en/of de rest van de familie zou zijn of ik wel of niet zou blijven. Het contact na de uitvaart zou in ieder geval door zoiets wel een deukje hebben opgelopen.
Wat een lap tekst. Misschien moet je even decorum opzoeken.

De ganse familie was in het zwart, haar man, mijn oom, was in het zwart. Je trekt zoiets alleen maar aan als je buiten de boot wil vallen. Dat mocht ze van mij prima doen, in de videozaal.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven