
afschuwelijke bruiloften en andere partijen
vrijdag 24 november 2006 om 15:46
Iemand schreef op topic nummer 457 "hoeveel geef je op een bruiloft " dat sommige feesten zó erg zijn dat ze eigenlijk jou hadden moeten betalen om te komen ( okee , redelijk vrije interpretatie )
Nou, shoot ........ vertel je afschuwelijke verjaardagervaringen waarbij iedereen in een kringetje aan de HEMAtaart zit en oma over haar aambeien begint .....
Vertel hier over je aanwezigheid op het meest smakeloze bruidspaar ooit .......
Nou, shoot ........ vertel je afschuwelijke verjaardagervaringen waarbij iedereen in een kringetje aan de HEMAtaart zit en oma over haar aambeien begint .....
Vertel hier over je aanwezigheid op het meest smakeloze bruidspaar ooit .......
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

vrijdag 26 oktober 2018 om 17:45

vrijdag 26 oktober 2018 om 17:46
Prima toch. Maar dat is toch geen vastgestelde taak alleen omdat je 30+ bent?minnimouse schreef: ↑26-10-2018 17:43Een beetje aandacht geven, een kletspraatje geven.
Ik zie dat bij mijn oma: het goede mens is 93 jaar en hoort niet meer zo goed. In tegenstelling tot vroeger zit ze er nu een beetje bij omdat ze gewoon niet alle gesprekken kan volgen. Ze heeft ook niet zoveel te vertellen want ze maakt weinig meer mee. Maar mensen schrijven je dan gelijk af. Niet om mezelf een veer in m’n reet te stoppen maar ik ben 1 van de weinige die met haar praat en haar aandacht geeft. Ik vind dat zo sneu: omdat je oud bent ben je niet meer interessant ofzo?

vrijdag 26 oktober 2018 om 17:47
Mee eens.Lucifer2018 schreef: ↑26-10-2018 17:42Wat die persoon helemaal niet kan.
Echt hoor, prima dat je niet eens bent met een kledingkeuze. Denk er wat van.
Maar als je zoiets doet met een jas en dreigen dat ze geen afscheid mag nemen. .. dan ben je echt zelf van het padje af qua normen en waarden.
Ik vind glittercupcake in dit geval vele malen onbeschofter dan de tante.
vrijdag 26 oktober 2018 om 17:50
Ik heb juist het idee dat dat veel meer aan een bepaald geslacht wordt toegeschreven (vrouwen) dan aan leeftijd.Lucifer2018 schreef: ↑26-10-2018 17:46Prima toch. Maar dat is toch geen vastgestelde taak alleen omdat je 30+ bent?
Van vrouwen wordt toch vaak vanaf jongs af aan welk verwacht, en anders wel enigszins gepusht, dat ze zich bezighouden met (ver)zorgen.
Drinken pakken/ kleine neefjes/nichtjes in het oog houden, even met oma kletsen, etc. Ik heb het idee dat jongens/mannen zich daar over het algemeen veel minder verantwoordelijk voor voelen/daar vanaf jongsaf aan veel minder mee belast worden als het ware.

vrijdag 26 oktober 2018 om 17:51
GlitterCupcake schreef: ↑26-10-2018 17:01Wat een lap tekst. Misschien moet je even decorum opzoeken.
De ganse familie was in het zwart, haar man, mijn oom, was in het zwart. Je trekt zoiets alleen maar aan als je buiten de boot wil vallen. Dat mocht ze van mij prima doen, in de videozaal.
Dit vind ik trouwens ook een vrij onbeschofte reactie naar iemand die op een post van jou reageert.

vrijdag 26 oktober 2018 om 17:54
Als kind van de overledene mag je zo onbeschoft zijn als je wil. Zoals bruidsparen vinden dat de bruiloft "hun dag" is, is de begrafenis van je vader of moeder "jouw dag". En de rest van de wereld heeft dat maar te slikken.Lucifer2018 schreef: ↑26-10-2018 17:29Ja, vreselijk. Veel erger dan mensen onbeschoft benaderen op een uitvaart. Misschien nog een relletje beginnen over een paarse witte outfit.![]()
Am Yisrael Chai!
vrijdag 26 oktober 2018 om 17:55
Klopt. Heb ik ook niet gezegd.Lucifer2018 schreef: ↑26-10-2018 17:46Prima toch. Maar dat is toch geen vastgestelde taak alleen omdat je 30+ bent?
vrijdag 26 oktober 2018 om 17:57

vrijdag 26 oktober 2018 om 17:57
Maar daar ging het over omdat iemand dat wel zei.


vrijdag 26 oktober 2018 om 17:58
Ik mis een sarcastische smiley.fashionvictim schreef: ↑26-10-2018 17:54Als kind van de overledene mag je zo onbeschoft zijn als je wil. Zoals bruidsparen vinden dat de bruiloft "hun dag" is, is de begrafenis van je vader of moeder "jouw dag". En de rest van de wereld heeft dat maar te slikken.

vrijdag 26 oktober 2018 om 18:00
Ik vind het een lap tekst en ik geef een tip op decorum op te zoeken. Lees het nou eens letterlijk. Laat daarbij alle aannames weg. Dan staat er dat ik het een lap tekst vind en dat ik een tip geef. Meer niet.
vrijdag 26 oktober 2018 om 18:00

vrijdag 26 oktober 2018 om 18:00
Dat vind ik in beide gevallen echt een belachelijk excuus om je onbeschoft te gedragen. En ook niet uitvoerbaar bij, bijvoorbeeld, mijn boers en zussen, we zijn met 8 en nogal verschillend van elkaar dus daar waren we het al niet over eens geworden. Goed plan om op dat moment over zoiets onbenulligs te gaan ruzie maken.fashionvictim schreef: ↑26-10-2018 17:54Als kind van de overledene mag je zo onbeschoft zijn als je wil. Zoals bruidsparen vinden dat de bruiloft "hun dag" is, is de begrafenis van je vader of moeder "jouw dag". En de rest van de wereld heeft dat maar te slikken.
Over decorum gesproken.
vrijdag 26 oktober 2018 om 18:02
Heb je gelijk in, maar ik reageerde even vanuit emotie omdat mijn oma veel voor mij betekent en ik het slecht kan hebben als mensen als Belg007 dan komen vertellen dat ik niks om haar geef als ik niet in het zwart naar haar crematie zou gaan.
Overigens heb ik een prima zwart jurkje voor dit soort gelegenheden.

vrijdag 26 oktober 2018 om 18:03
Ach so. Ja dat slaat ook echt nergens op inderdaad.minnimouse schreef: ↑26-10-2018 18:02Heb je gelijk in, maar ik reageerde even vanuit emotie omdat mijn oma veel voor mij betekent en ik het slecht kan hebben als mensen als Belg007 dan komen vertellen dat ik niks om haar geef als ik niet in het zwart naar haar crematie zou gaan.
Overigens heb ik een prima zwart jurkje voor dit soort gelegenheden.

vrijdag 26 oktober 2018 om 18:06
Eens. Alsof je voor zoiets nog ruimte hebt in je hoofd op zo’n moment. Of kunt zien met je opgezwollen oogleden. Ik niet in ieder geval.Anyco schreef: ↑26-10-2018 18:00Dat vind ik in beide gevallen echt een belachelijk excuus om je onbeschoft te gedragen. En ook niet uitvoerbaar bij, bijvoorbeeld, mijn boers en zussen, we zijn met 8 en nogal verschillend van elkaar dus daar waren we het al niet over eens geworden. Goed plan om op dat moment over zoiets onbenulligs te gaan ruzie maken.
Over decorum gesproken.

vrijdag 26 oktober 2018 om 18:10
Spijker op zijn kop. Ik was lang niet verdrietig genoeg over het overlijden van mijn vader en dáárom maakte ik mij druk over de outfit van mijn tante.

vrijdag 26 oktober 2018 om 18:11
Recent waren mijn partner en ik uitgenodigd voor een bruiloft van een goede vriend van mijn partner. Helemaal leuk. Leuke vent, aardige vrouw, prima, we gaan.
Is het in het buitenland, Dik 4 uur vliegen van Nederland, omdat daar de roots liggen van de bruid.
Maar, goede vriend van mijn man, we kunnen het combineren met een korte vakantie, dus oke, we gaan. Ook wel bijzonder, zo'n buitenlandse bruiloft.
We kregen keurig een save the date, een uitnodiging en wat A4tjes met hoe we moesten reizen. (Dat bleek dus enkele uren in een bus, nadat we 3 uur in een trein hadden gezeten vanaf het vliegveld, maar goed, geen toeristisch gebied, laten we er van genieten dat we hier zijn). Op de uitnodiging stond geen dresscode. Nou ben ik helemaal niet zo van het hele formele, maar voor een bruiloft in een buitenlandse (strenge) kerk had ik toch graag wat richtlijnen gehad. Desnoods in een apart briefje voor de buitenlanders. Uiteindelijk gekozen voor 'veilig'. Over de knie, schouders bedekt, neutrale kleur, en een sjaal die ik indien nodig nog op kon doen.
We kwamen de dag van te voren aan in de regio en hadden zelf wat geboekt. Enig huisje, geen klachten. Op de kaart stond 'Kerk X in dorp Y om 18.30 uur. Dorp Y is klein, dus wij dachten, zonder adres: daar is vast maar één kerk. Niet dus. Wij kwamen op de feestelijke dag aan om 17.00 (we moesten met een taxi en het was even een gezoek, dus we waren lekker vroeg). De taxi chauffeur wees ons in de richting van de kerk en zette ons toen op de hoofdweg af. We bespraken wat we zouden doen, alvast een hapje eten (aan de vroege kant) of gewoon in een cafeetje wat drinken en dan na de ceremonie wel wat lusten (dan zou er een diner zijn). We kozen voor het laatste. Een klein wandelingetje gemaakt door het en in het plaatselijke café heerlijk gezeten om na een klein uurtje maar eens aan de dame achter de bar gevraagd hoe we het beste bij de kerk konden komen. 'Welke kerk?' 'Kerk Y'. 'Oh, die ken ik niet!'. *slik*. Daar sta je dan, in een buitengebied, klein gehucht, in je nette pakkie, en de locals kennen de kerk niet. Google kende de kerk óók niet. Dus, hup hup, op naar de doorgaande weg waar je taxi chauffeur ons de juiste richting in had gewezen. De richting van de taxichauffeur uit en bij de plaatselijke benzinepomp óók maar even gevraagd waar de kerk nu was. Long story short: na 25 minuten door het dorp rennen (op hakken!) en 5 kerken laten, kwamen we bij de juiste kerk aan. Daar was het nog opvallend rustig. 18.30 uur toch? Ja, dat stond wel op de kaart. Gelukkig liep de parkeerplaats steeds voller, dus we waren zeker goed. We maakten een praatje. En nog een praatje. En nog een praatje. Liepen een rondje om de kerk. En maakte nog eens een praatje. Om 18.55 uur arriveerde de bruidegom. Ha! Schot in de zaak. Mijn voeten begonnen inmiddels ook wat ongemakkelijk te worden, dus leuk, we kunnen. Maar nee, het wachten was op de bruid. Dus nog een praatje. Nog een rondje om de kerk. Is er ergens een watertappunt? Nee? Oh jammer. De ouders van de bruidegom bleken gescheiden en niet met elkaar te kunnen, dus liepen elkaar iets te opvallend te vermijden. Wat ook lastig was op deze kleine parkeerplaats, maar wat voor ons als omstanders grappig was om te volgen. Om 19.30 uur arriveerde de bruid en haar gevolg. Wat ooh's en aahh's en daar liepen ze de kerk in. Als vrienden liepen wij wat achteraan en toen we 5 minuten later de kerk binnenkwamen, was deze niet alleen stampvol, maar was de dienst ook al begonnen. In de lokale taal waar we niks van begrepen.
Oh ik moest nu weg, ik ga straks verder. Het wordt nog leuker
Is het in het buitenland, Dik 4 uur vliegen van Nederland, omdat daar de roots liggen van de bruid.
Maar, goede vriend van mijn man, we kunnen het combineren met een korte vakantie, dus oke, we gaan. Ook wel bijzonder, zo'n buitenlandse bruiloft.
We kregen keurig een save the date, een uitnodiging en wat A4tjes met hoe we moesten reizen. (Dat bleek dus enkele uren in een bus, nadat we 3 uur in een trein hadden gezeten vanaf het vliegveld, maar goed, geen toeristisch gebied, laten we er van genieten dat we hier zijn). Op de uitnodiging stond geen dresscode. Nou ben ik helemaal niet zo van het hele formele, maar voor een bruiloft in een buitenlandse (strenge) kerk had ik toch graag wat richtlijnen gehad. Desnoods in een apart briefje voor de buitenlanders. Uiteindelijk gekozen voor 'veilig'. Over de knie, schouders bedekt, neutrale kleur, en een sjaal die ik indien nodig nog op kon doen.
We kwamen de dag van te voren aan in de regio en hadden zelf wat geboekt. Enig huisje, geen klachten. Op de kaart stond 'Kerk X in dorp Y om 18.30 uur. Dorp Y is klein, dus wij dachten, zonder adres: daar is vast maar één kerk. Niet dus. Wij kwamen op de feestelijke dag aan om 17.00 (we moesten met een taxi en het was even een gezoek, dus we waren lekker vroeg). De taxi chauffeur wees ons in de richting van de kerk en zette ons toen op de hoofdweg af. We bespraken wat we zouden doen, alvast een hapje eten (aan de vroege kant) of gewoon in een cafeetje wat drinken en dan na de ceremonie wel wat lusten (dan zou er een diner zijn). We kozen voor het laatste. Een klein wandelingetje gemaakt door het en in het plaatselijke café heerlijk gezeten om na een klein uurtje maar eens aan de dame achter de bar gevraagd hoe we het beste bij de kerk konden komen. 'Welke kerk?' 'Kerk Y'. 'Oh, die ken ik niet!'. *slik*. Daar sta je dan, in een buitengebied, klein gehucht, in je nette pakkie, en de locals kennen de kerk niet. Google kende de kerk óók niet. Dus, hup hup, op naar de doorgaande weg waar je taxi chauffeur ons de juiste richting in had gewezen. De richting van de taxichauffeur uit en bij de plaatselijke benzinepomp óók maar even gevraagd waar de kerk nu was. Long story short: na 25 minuten door het dorp rennen (op hakken!) en 5 kerken laten, kwamen we bij de juiste kerk aan. Daar was het nog opvallend rustig. 18.30 uur toch? Ja, dat stond wel op de kaart. Gelukkig liep de parkeerplaats steeds voller, dus we waren zeker goed. We maakten een praatje. En nog een praatje. En nog een praatje. Liepen een rondje om de kerk. En maakte nog eens een praatje. Om 18.55 uur arriveerde de bruidegom. Ha! Schot in de zaak. Mijn voeten begonnen inmiddels ook wat ongemakkelijk te worden, dus leuk, we kunnen. Maar nee, het wachten was op de bruid. Dus nog een praatje. Nog een rondje om de kerk. Is er ergens een watertappunt? Nee? Oh jammer. De ouders van de bruidegom bleken gescheiden en niet met elkaar te kunnen, dus liepen elkaar iets te opvallend te vermijden. Wat ook lastig was op deze kleine parkeerplaats, maar wat voor ons als omstanders grappig was om te volgen. Om 19.30 uur arriveerde de bruid en haar gevolg. Wat ooh's en aahh's en daar liepen ze de kerk in. Als vrienden liepen wij wat achteraan en toen we 5 minuten later de kerk binnenkwamen, was deze niet alleen stampvol, maar was de dienst ook al begonnen. In de lokale taal waar we niks van begrepen.
Oh ik moest nu weg, ik ga straks verder. Het wordt nog leuker


vrijdag 26 oktober 2018 om 18:12
Ik kan mij niet eens meer herinneren wat ik zelf aan had op de uitvaart van mijn vader. Dus nee, ik kan mij echt niet voorstellen dat je dan zo’n toestand zou gaan maken over iemands outfit.GlitterCupcake schreef: ↑26-10-2018 18:10Spijker op zijn kop. Ik was lang niet verdrietig genoeg over het overlijden van mijn vader en dáárom maakte ik mij druk over de outfit van mijn tante.![]()
vrijdag 26 oktober 2018 om 18:12
Nou ja, iemand kan toch overstuur zijn van het overlijden van zijn ouders? Als je dan zo ruimdenkend over kleding bent, waarom dan niet wat hartelijkheid naar de nabestaanden, zelfs als die op dat moment zelf niet overlopen van hartelijkheid zelf of als je ze maar dramatisch vindt? Het gaat toch niet om het grootste gelijk hebben of om te shinen met je paarse jurk. Als mijn kledingkeuze de dochter van de overledene dwars zou zitten, dan zou ik het serieus jammer vinden en die jas gewoon aan doen.Lucifer2018 schreef: ↑26-10-2018 17:44Ik ( en volgens mij de rest die er wat over zegt hier) valt daar dus over. Dat je er wat van vind of denkt.. moet je zelf weten. Ik denk daar heel anders over. Al heb ik altijd zwart aan. Maar iemand dreigen met weigeren.. Dat is andere koek.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”

vrijdag 26 oktober 2018 om 18:18
Oeh, nou niet stoppen! Het is net spannend.
Ik ken iemand uit het buitenland waar de bruid te laat kwam en de priester in kwestie al op de helft van die dienst zat. Die werd per uur betaald en had geen zin in 'gratis' uitloop.
vrijdag 26 oktober 2018 om 18:19
Wel als je overleden vader veel waarde hechtte aan dat soort zaken. Dan voelt het waarschijnlijk als een klap in het gezicht van je vader.

vrijdag 26 oktober 2018 om 18:37
Nou, prima, ik vind dat je als kind van de overledene inderdaad bepaalt wie er wel of niet welkom is op de begrafenis van je vader of moeder en ook de dresscode mag bepalen. Zou lekker worden dat iemand die verder niks van je vader of moeder is of veel verder af staat wel even zal bepalen hoe de uitvaart verloopt. Die is gek.Anyco schreef: ↑26-10-2018 18:00Dat vind ik in beide gevallen echt een belachelijk excuus om je onbeschoft te gedragen. En ook niet uitvoerbaar bij, bijvoorbeeld, mijn boers en zussen, we zijn met 8 en nogal verschillend van elkaar dus daar waren we het al niet over eens geworden. Goed plan om op dat moment over zoiets onbenulligs te gaan ruzie maken.
Over decorum gesproken.
Am Yisrael Chai!