Overig
alle pijlers
(bijna) dertigersdilemma - wie ook en hoe oplossen?
woensdag 8 oktober 2008 om 15:17
Hoi allemaal,
Wie heeft dat ook - niet kunnen kiezen wat je uiteindelijk wilt in het leven, geen duidelijke wensen of plannen kunnen formuleren omdat je overal bedenkingen bij hebt?
Ik ben nu 28 en redelijk "gesetteld" (man, huis, huisdieren, werk), maar kom er maar niet uit wat ik nou uiteindelijk wil. En grappig genoeg, manlief ook niet. Samen twijfelen we er op los:
- Kind ja of nee? (Ooit wilden we dat wel, maar bleek daarvoor meer medisch geweld nodig te gaan zijn dan wij toen aan wilden gaan. Inmiddels zien we ook veel nadelen, praktische bezwaren en "conflicten" met andere wensen.)
- Paarden ja of nee? (Hebben we nu wel, maar voor de toekomst lijkt dat erg moeilijk samen te gaan met een kind, aangezien het veel geld en redelijk wat tijd kost, het leukst is om samen te gaan en we niemand in de buurt hebben die zou kunnen oppassen.)
- Wat voor baan? (We hebben allebei nu een prima plek, weten wel dat dit het op de lange termijn niet is, maar niet wat het dan wel moet zijn.)
Binnen de komende jaren zullen de meeste dilemma's wel moeten zijn opgelost, maar voorlopig durven we niet te kiezen...
Herkennen jullie dit? En nog belangrijker - wat doen jullie eraan?
groetjes, Poes.
Wie heeft dat ook - niet kunnen kiezen wat je uiteindelijk wilt in het leven, geen duidelijke wensen of plannen kunnen formuleren omdat je overal bedenkingen bij hebt?
Ik ben nu 28 en redelijk "gesetteld" (man, huis, huisdieren, werk), maar kom er maar niet uit wat ik nou uiteindelijk wil. En grappig genoeg, manlief ook niet. Samen twijfelen we er op los:
- Kind ja of nee? (Ooit wilden we dat wel, maar bleek daarvoor meer medisch geweld nodig te gaan zijn dan wij toen aan wilden gaan. Inmiddels zien we ook veel nadelen, praktische bezwaren en "conflicten" met andere wensen.)
- Paarden ja of nee? (Hebben we nu wel, maar voor de toekomst lijkt dat erg moeilijk samen te gaan met een kind, aangezien het veel geld en redelijk wat tijd kost, het leukst is om samen te gaan en we niemand in de buurt hebben die zou kunnen oppassen.)
- Wat voor baan? (We hebben allebei nu een prima plek, weten wel dat dit het op de lange termijn niet is, maar niet wat het dan wel moet zijn.)
Binnen de komende jaren zullen de meeste dilemma's wel moeten zijn opgelost, maar voorlopig durven we niet te kiezen...
Herkennen jullie dit? En nog belangrijker - wat doen jullie eraan?
groetjes, Poes.
donderdag 9 oktober 2008 om 08:42
Pffffff, wat fijn om te horen dat ik niet de enige ben!!!
Soms weet ik ook niet meer wat ik allemaal wil. Ik ben 30 jaar, woon samen met een ontzettende schat, hebben een eigen zaak en daarnaast werk ik nog als 4 dagen als assistent-makelaar. Maar af en toe ben ik zooooo ontzettend aan 't twijfelen. Niet over m'n relatie, dat zit helemaal goed.
Maar is het werk dat ik doe wel leuk...? Inderdaad: kinderen. Mijn partner heeft wel een zoon en eigenlijk heb ik (wij) sinds vorig jaar besloten om geen kind te krijgen. Alle voors en tegens heb ik tegen elkaar afgewogen en ik wil gewoon de vrijheid om te gaan en staan waar ik wil. Een weekendje weg met (eveneens kindervrije) vrienden kan nu probleemloos worden ingepland, maar dan komt toch weer die kleine twijfel om de hoek kijken: zullen we dat nog steeds doen als we 50 zijn? Maar ja, om nu alleen een kind te krijgen zodat je later niet alleen zit, vind ik ook weer wat ver gezocht. Dus: no kids!
Voor m'n werk moet ik een opleiding halen, waar ik dus al een tijdje druk mee bezig ben. Ik studeer me helemaal suf, heb afgelopen dinsdag (voor de 2e keer) een examen bouwkunde gedaan en: weer gezakt!!! Dan denk ik echt wel: waar doe ik het allemaal voor. Is het werk dan echt wel wat ik wil? Tuurlijk is dat een tijdelijke dip, maar die twijfel.... ik word er gek van!!
Dan nog onze eigen zaak die mijn vriend hoofdzakelijk runt. Ik weet dat hij er veel voldoening (maar helaas weinig inkomsten) uithaalt. Ook dan slaat de twijfel toe: hoe moeten we ooit iets opbouwen en onze toekomst veilig stellen (bijv. pensioenen e.d.). We wonen klein, zal dat altijd zo zijn?? Ook daarvan weet ik dat het materialistisch is, maar toch....
Tja, en zo maak ik me langzamerhand zelf helemaal gek. Wat wil ik in het leven, is dit nu werkelijk alles? Mijn vriend zegt ook altijd: leef met de dag, wat morgen komt dat zie je wel. Maar je moet toch iets plannen in het leven? Doelen stellen en daar naar toe werken? Maar welk doel en hoe snel?
Soms weet ik ook niet meer wat ik allemaal wil. Ik ben 30 jaar, woon samen met een ontzettende schat, hebben een eigen zaak en daarnaast werk ik nog als 4 dagen als assistent-makelaar. Maar af en toe ben ik zooooo ontzettend aan 't twijfelen. Niet over m'n relatie, dat zit helemaal goed.
Maar is het werk dat ik doe wel leuk...? Inderdaad: kinderen. Mijn partner heeft wel een zoon en eigenlijk heb ik (wij) sinds vorig jaar besloten om geen kind te krijgen. Alle voors en tegens heb ik tegen elkaar afgewogen en ik wil gewoon de vrijheid om te gaan en staan waar ik wil. Een weekendje weg met (eveneens kindervrije) vrienden kan nu probleemloos worden ingepland, maar dan komt toch weer die kleine twijfel om de hoek kijken: zullen we dat nog steeds doen als we 50 zijn? Maar ja, om nu alleen een kind te krijgen zodat je later niet alleen zit, vind ik ook weer wat ver gezocht. Dus: no kids!
Voor m'n werk moet ik een opleiding halen, waar ik dus al een tijdje druk mee bezig ben. Ik studeer me helemaal suf, heb afgelopen dinsdag (voor de 2e keer) een examen bouwkunde gedaan en: weer gezakt!!! Dan denk ik echt wel: waar doe ik het allemaal voor. Is het werk dan echt wel wat ik wil? Tuurlijk is dat een tijdelijke dip, maar die twijfel.... ik word er gek van!!
Dan nog onze eigen zaak die mijn vriend hoofdzakelijk runt. Ik weet dat hij er veel voldoening (maar helaas weinig inkomsten) uithaalt. Ook dan slaat de twijfel toe: hoe moeten we ooit iets opbouwen en onze toekomst veilig stellen (bijv. pensioenen e.d.). We wonen klein, zal dat altijd zo zijn?? Ook daarvan weet ik dat het materialistisch is, maar toch....
Tja, en zo maak ik me langzamerhand zelf helemaal gek. Wat wil ik in het leven, is dit nu werkelijk alles? Mijn vriend zegt ook altijd: leef met de dag, wat morgen komt dat zie je wel. Maar je moet toch iets plannen in het leven? Doelen stellen en daar naar toe werken? Maar welk doel en hoe snel?
donderdag 9 oktober 2008 om 12:20
tja, er is weer een boek verschenen van een of andere onderzoekster (het dertigers-dilemma), een paar tijdschriften berichten hierover, je ziet het op een aantal verjaardagen etc verschijnen (kwam het in mijn vriendenkring ook tegen, wat een muf ***boek, ongelofelijk) en tadaaaa...de marketingmachine heeft haar werk gedaan:
We hebben allemaal een dertigers-dilemma! Althans, dat zou moeten, ik voel er als 33-jarige alleen niets van.
Laat jezelf/praat jezelf geen "dip/dilemma/whatever" aan. Keuzes zijn van alle leeftijden en je kan er dramatisch over gaan doen maar je kan ook gewoon je leven leiden.
Weet je niet of je kinderen wil? Tja, dan wacht je ermee. Je weet dat als je te lang wacht het wellicht niet meer lukt. Misschien lukt het sowieso niet. Weet je pas als je een keuze maakt.
Stop iig met het analyseren van "wat als ik...., dan gebeurt er zeker....". Zie je dan wel weer. Mensen zijn flexibele wezens hoor. Je overleeft echt wel.
voorbeeld:keuze tussen kinderen of paarden? Dat hoeft geen keuze te zijn. Combineer je toch lekker. tegen de tijd dat je koter naar school gaat koop je een pony, gaan jullie lekker met zn allen rijden. wil je met zn tweeen weg? Ritstel zo'n 15-jarige puber die op je kind past in ruil voor een middagje paardrijden. Kan ze meteen de stallen doen
. Losen up girl, beetje flexibiliteit in doen en denken en het wordt allemaal makkelijker.
Bij iedere keuze die je maakt zal je ergens moeten inleveren en op een ander vlak krijg je er wat bij. Klote baan? zoek een andere, wellicht minder geld p/m maar wel plezier en leuke collega's. Dat zijn toch geen dilemma's??? Wel een leuke job: stop met miepen en geniet er gewoon van. De tijden van 60jarige jubilarissen zijn al lang voorbij, dus...geen dilemma!
Ga leven en durf eens een keuze te maken. Ik sta ook regelmatig voor keuzes. Weet niet of ik mijn baan nu echt de tofste van de wereld vind. Maar... nog steeds leuk genoeg. Is de grens bereikt, dan zoek ik toch wat anders.
Samenwonen, wel of niet? Gedaan! Ben mijn huis aan het verkopen en bij hem ingetrokken. Tuurlijk is het spannend, maar als het mis gaat (mooi niet, wij zijn supergaaf samen haha ), dat zie ik dan wel weer. Hoef echt niet onder een brug te slapen.
Ben in ieder geval trots op de keuzes die je maakt en ga er voor. Is het de verkeerde keuze geweest? Geen punt, dan kies je daarna de goede of een betere. Beter dan geen keuzes maken en te zitten snotteren boven je hippe dertigersdilemma boek
succes!
We hebben allemaal een dertigers-dilemma! Althans, dat zou moeten, ik voel er als 33-jarige alleen niets van.
Laat jezelf/praat jezelf geen "dip/dilemma/whatever" aan. Keuzes zijn van alle leeftijden en je kan er dramatisch over gaan doen maar je kan ook gewoon je leven leiden.
Weet je niet of je kinderen wil? Tja, dan wacht je ermee. Je weet dat als je te lang wacht het wellicht niet meer lukt. Misschien lukt het sowieso niet. Weet je pas als je een keuze maakt.
Stop iig met het analyseren van "wat als ik...., dan gebeurt er zeker....". Zie je dan wel weer. Mensen zijn flexibele wezens hoor. Je overleeft echt wel.
voorbeeld:keuze tussen kinderen of paarden? Dat hoeft geen keuze te zijn. Combineer je toch lekker. tegen de tijd dat je koter naar school gaat koop je een pony, gaan jullie lekker met zn allen rijden. wil je met zn tweeen weg? Ritstel zo'n 15-jarige puber die op je kind past in ruil voor een middagje paardrijden. Kan ze meteen de stallen doen
. Losen up girl, beetje flexibiliteit in doen en denken en het wordt allemaal makkelijker. Bij iedere keuze die je maakt zal je ergens moeten inleveren en op een ander vlak krijg je er wat bij. Klote baan? zoek een andere, wellicht minder geld p/m maar wel plezier en leuke collega's. Dat zijn toch geen dilemma's??? Wel een leuke job: stop met miepen en geniet er gewoon van. De tijden van 60jarige jubilarissen zijn al lang voorbij, dus...geen dilemma!
Ga leven en durf eens een keuze te maken. Ik sta ook regelmatig voor keuzes. Weet niet of ik mijn baan nu echt de tofste van de wereld vind. Maar... nog steeds leuk genoeg. Is de grens bereikt, dan zoek ik toch wat anders.
Samenwonen, wel of niet? Gedaan! Ben mijn huis aan het verkopen en bij hem ingetrokken. Tuurlijk is het spannend, maar als het mis gaat (mooi niet, wij zijn supergaaf samen haha ), dat zie ik dan wel weer. Hoef echt niet onder een brug te slapen.
Ben in ieder geval trots op de keuzes die je maakt en ga er voor. Is het de verkeerde keuze geweest? Geen punt, dan kies je daarna de goede of een betere. Beter dan geen keuzes maken en te zitten snotteren boven je hippe dertigersdilemma boek
succes!
donderdag 9 oktober 2008 om 12:23
quote:Maricke schreef op 09 oktober 2008 @ 12:04:
[...]
Goh grappig kinderen "nemen"...
Die neem je, of neem je niet. Soms lukt het, soms niet. Wat is je punt?? Word zo moe van dat gezeur over "nemen vs krijgen" . We leven in 2008, we hebben de keuze om NIET zwanger te worden en dus geen kinderen te nemen. Laat iedereen lekker zelf bepalen hoe hij/zij dat noemt.
Ik weet iig nog niet of ik ze neem
[...]
Goh grappig kinderen "nemen"...
Die neem je, of neem je niet. Soms lukt het, soms niet. Wat is je punt?? Word zo moe van dat gezeur over "nemen vs krijgen" . We leven in 2008, we hebben de keuze om NIET zwanger te worden en dus geen kinderen te nemen. Laat iedereen lekker zelf bepalen hoe hij/zij dat noemt.
Ik weet iig nog niet of ik ze neem
vrijdag 10 oktober 2008 om 16:23
quote:chantalleke77 schreef op 09 oktober 2008 @ 08:42:
Pffffff, wat fijn om te horen dat ik niet de enige ben!!!
Soms weet ik ook niet meer wat ik allemaal wil. Ik ben 30 jaar, woon samen met een ontzettende schat, hebben een eigen zaak en daarnaast werk ik nog als 4 dagen als assistent-makelaar. Maar af en toe ben ik zooooo ontzettend aan 't twijfelen. Niet over m'n relatie, dat zit helemaal goed.
Maar is het werk dat ik doe wel leuk...? Inderdaad: kinderen. Mijn partner heeft wel een zoon en eigenlijk heb ik (wij) sinds vorig jaar besloten om geen kind te krijgen. Alle voors en tegens heb ik tegen elkaar afgewogen en ik wil gewoon de vrijheid om te gaan en staan waar ik wil. Een weekendje weg met (eveneens kindervrije) vrienden kan nu probleemloos worden ingepland, maar dan komt toch weer die kleine twijfel om de hoek kijken: zullen we dat nog steeds doen als we 50 zijn? Maar ja, om nu alleen een kind te krijgen zodat je later niet alleen zit, vind ik ook weer wat ver gezocht. Dus: no kids!
Voor m'n werk moet ik een opleiding halen, waar ik dus al een tijdje druk mee bezig ben. Ik studeer me helemaal suf, heb afgelopen dinsdag (voor de 2e keer) een examen bouwkunde gedaan en: weer gezakt!!! Dan denk ik echt wel: waar doe ik het allemaal voor. Is het werk dan echt wel wat ik wil? Tuurlijk is dat een tijdelijke dip, maar die twijfel.... ik word er gek van!!
Dan nog onze eigen zaak die mijn vriend hoofdzakelijk runt. Ik weet dat hij er veel voldoening (maar helaas weinig inkomsten) uithaalt. Ook dan slaat de twijfel toe: hoe moeten we ooit iets opbouwen en onze toekomst veilig stellen (bijv. pensioenen e.d.). We wonen klein, zal dat altijd zo zijn?? Ook daarvan weet ik dat het materialistisch is, maar toch....
Tja, en zo maak ik me langzamerhand zelf helemaal gek. Wat wil ik in het leven, is dit nu werkelijk alles? Mijn vriend zegt ook altijd: leef met de dag, wat morgen komt dat zie je wel. Maar je moet toch iets plannen in het leven? Doelen stellen en daar naar toe werken? Maar welk doel en hoe snel?
Hey Chantalleke
Je vriend heeft helemaal gelijk, leef vandaag, en niet morgen.
Plannen voor de toekomst....de toekomst heb je niet in handen.
Er kan veel gebeuren in de toekomst. Ik zeg altijd, het verleden is geweest, kun je niet veranderen. De toekomst heb je niet in de hand, er kan van alles gebeuren. Maar het heden en nu daar kun je wat mee. Leef en geniet van de dingen die je hebt. Zorgen om de toekomst? Wie dan leeft wie dan zorgt. Lees nu maar eens de krant. Europa en Amerika, liggen beiden finacieel op hun kont. Vandaag heb je alles, morgen heb je niks meer. Waarom je nu gek maken? Je kunt je energie beter in de leuke dingen besteden.
En wat jullie zaak betreft, ga ervoor, wellicht is dat ook jullie pensioen. Jullie zaak heb je zelf in handen, kun je zelf vormen.
Geniet van het leven zou ik zeggen
Groet, Dave
Pffffff, wat fijn om te horen dat ik niet de enige ben!!!
Soms weet ik ook niet meer wat ik allemaal wil. Ik ben 30 jaar, woon samen met een ontzettende schat, hebben een eigen zaak en daarnaast werk ik nog als 4 dagen als assistent-makelaar. Maar af en toe ben ik zooooo ontzettend aan 't twijfelen. Niet over m'n relatie, dat zit helemaal goed.
Maar is het werk dat ik doe wel leuk...? Inderdaad: kinderen. Mijn partner heeft wel een zoon en eigenlijk heb ik (wij) sinds vorig jaar besloten om geen kind te krijgen. Alle voors en tegens heb ik tegen elkaar afgewogen en ik wil gewoon de vrijheid om te gaan en staan waar ik wil. Een weekendje weg met (eveneens kindervrije) vrienden kan nu probleemloos worden ingepland, maar dan komt toch weer die kleine twijfel om de hoek kijken: zullen we dat nog steeds doen als we 50 zijn? Maar ja, om nu alleen een kind te krijgen zodat je later niet alleen zit, vind ik ook weer wat ver gezocht. Dus: no kids!
Voor m'n werk moet ik een opleiding halen, waar ik dus al een tijdje druk mee bezig ben. Ik studeer me helemaal suf, heb afgelopen dinsdag (voor de 2e keer) een examen bouwkunde gedaan en: weer gezakt!!! Dan denk ik echt wel: waar doe ik het allemaal voor. Is het werk dan echt wel wat ik wil? Tuurlijk is dat een tijdelijke dip, maar die twijfel.... ik word er gek van!!
Dan nog onze eigen zaak die mijn vriend hoofdzakelijk runt. Ik weet dat hij er veel voldoening (maar helaas weinig inkomsten) uithaalt. Ook dan slaat de twijfel toe: hoe moeten we ooit iets opbouwen en onze toekomst veilig stellen (bijv. pensioenen e.d.). We wonen klein, zal dat altijd zo zijn?? Ook daarvan weet ik dat het materialistisch is, maar toch....
Tja, en zo maak ik me langzamerhand zelf helemaal gek. Wat wil ik in het leven, is dit nu werkelijk alles? Mijn vriend zegt ook altijd: leef met de dag, wat morgen komt dat zie je wel. Maar je moet toch iets plannen in het leven? Doelen stellen en daar naar toe werken? Maar welk doel en hoe snel?
Hey Chantalleke
Je vriend heeft helemaal gelijk, leef vandaag, en niet morgen.
Plannen voor de toekomst....de toekomst heb je niet in handen.
Er kan veel gebeuren in de toekomst. Ik zeg altijd, het verleden is geweest, kun je niet veranderen. De toekomst heb je niet in de hand, er kan van alles gebeuren. Maar het heden en nu daar kun je wat mee. Leef en geniet van de dingen die je hebt. Zorgen om de toekomst? Wie dan leeft wie dan zorgt. Lees nu maar eens de krant. Europa en Amerika, liggen beiden finacieel op hun kont. Vandaag heb je alles, morgen heb je niks meer. Waarom je nu gek maken? Je kunt je energie beter in de leuke dingen besteden.
En wat jullie zaak betreft, ga ervoor, wellicht is dat ook jullie pensioen. Jullie zaak heb je zelf in handen, kun je zelf vormen.
Geniet van het leven zou ik zeggen
Groet, Dave
donderdag 6 november 2008 om 11:27
quote:mips schreef op 09 oktober 2008 @ 12:23:
[...]
Die neem je, of neem je niet. Soms lukt het, soms niet. Wat is je punt?? Word zo moe van dat gezeur over "nemen vs krijgen" . We leven in 2008, we hebben de keuze om NIET zwanger te worden en dus geen kinderen te nemen. Laat iedereen lekker zelf bepalen hoe hij/zij dat noemt.
Ik weet iig nog niet of ik ze neem
Kinderen "nemen" is strafbaar!
Quote is; Life is what happens to you while you're busy making other plans.
(John Lennon)
[...]
Die neem je, of neem je niet. Soms lukt het, soms niet. Wat is je punt?? Word zo moe van dat gezeur over "nemen vs krijgen" . We leven in 2008, we hebben de keuze om NIET zwanger te worden en dus geen kinderen te nemen. Laat iedereen lekker zelf bepalen hoe hij/zij dat noemt.
Ik weet iig nog niet of ik ze neem
Kinderen "nemen" is strafbaar!
Quote is; Life is what happens to you while you're busy making other plans.
(John Lennon)
