Overig
alle pijlers
Brief aan mijn familie
maandag 15 juli 2019 om 19:29
Voel je je wat?Anoniem262821034 schreef: ↑15-07-2019 19:28Ik word er schijtziek van dat je mijn telefoontjes negeert.
Als je mijn telefoontjes niet opneemt voel ik me ...
maandag 15 juli 2019 om 19:31
Ja, dat zal heel goed vallen. Nog beter dan de brieven aan hen zelf.Westerpaviljoen schreef: ↑15-07-2019 19:11Voor degenen die vinden dat het alleen maar olie op het vuur is en zelfbeklag: daar ga ik over nadenken.
Voor degenen die iets zeggen over de kinderen: je moet lezen: ik zeg in het begin dat ik de brief niet aan die kinderen gaan sturen dat mogen de ouders van die kinderen beslissen
maandag 15 juli 2019 om 19:33
Ja dat kan je dus zelf invullen.
Wil je het niet snappen?
.
maandag 15 juli 2019 om 19:34
De vraag is of TO uit zijn gevoel schrijft.Lucifer2018 schreef: ↑15-07-2019 19:25Het maakt sowieso niets uit. Echt niet. Zodra de boodschap is dat de ander wat heeft 'gedaan' maakt de vorm waarin je dar brengt niets uit. Zeker niet op papier.
Hoe je dan zo'n boodschap verpakt is leuk maar hij komt heus wel over.
Doe jij anders een voorbeeld uit de brief van TO, waarbij het echt wel uitmaakt dat hij het vanuit zijn gevoel omschrijft ipv dat hij wij gebruikt of wijst naar de ander?
En dat de ander dat dan totaal anders zou opvatten dan hij nu schrijft?
Het praten uit gevoel heeft nog een ander doel natuurlijk. Stilstaan bij dat gevoel en vervolgens kijken waarom dat gevoel ontstaan is. Niet alleen kijken naar de ander maar vooral naar jezelf.
Als je denkt dat het alleen cadeaupapier is heeft het ook weinig zin om alleen voor de vorm zo te communiceren met de ander.
Ik zie het niet als verpakking maar als een proces. Heel anders dus.
maandag 15 juli 2019 om 19:38
Maak die zin gewoon eens af?Anoniem262821034 schreef: ↑15-07-2019 19:33Ja dat kan je dus zelf invullen.
Wil je het niet snappen?
En dan zo dat het door ander dus niet als verwijt word opgevat?
Wat begrijp jij daar niet aan?
maandag 15 juli 2019 om 19:40
hi TO, ik ken de geschiedenis niet, maar heb wel de brieven gelezen voordat je ze verwijderden. wat denk ik belangrijk is, is om voor jezelf na te gaan wat je hoopt te bereiken als je ze wel zou versturen. ik heb zelf ook wel eens overwogen dergelijke brieven te sturen, maar toen ik er over nadacht was dat vooral omdat ik hoopte dat de ontvanger dan ineens berouw zou tonen, een arm om mij heen zou slaan en excuses zou aanbieden. in mijn geval echter, als ik er nog eens wat langer over na dacht, lag dat totaal niet in de lijn der verwachtingen. en als ik jouw brieven zo lees vermoed ik dat ook jij niet de reactie zult krijgen die je eigenlijk hoopt. het resultaat: nog meer frustratie.
mijn tip, probeer voor jezelf helder te krijgen wat je van hen zou willen ontvangen, en probeer dat vervolgens op een andere manier in je leven te vinden. bijv: je mist support, krijgt dat niet van familie, maar hebt bijv wel een fijn gezin of vriendenkring die dat wel geven. of je wilt bijv graag dat ze met kerst bij je komen eten, zoals dat bij een 'echte' familie hoort. bedenk in plaats daarvan met wie je wel de kerst wilt doorbrengen, wie zijn er voor jou en zouden het een fijne avond met je maken, en regel dat dan. nodig hen uit, en laat jezelf zien dat wat je mist er wel degelijk is, alleen niet altijd waar je het verwacht. beetje cheesy voorbeeld misschien, maar voor mij werken dit soort dingen.
mijn tip, probeer voor jezelf helder te krijgen wat je van hen zou willen ontvangen, en probeer dat vervolgens op een andere manier in je leven te vinden. bijv: je mist support, krijgt dat niet van familie, maar hebt bijv wel een fijn gezin of vriendenkring die dat wel geven. of je wilt bijv graag dat ze met kerst bij je komen eten, zoals dat bij een 'echte' familie hoort. bedenk in plaats daarvan met wie je wel de kerst wilt doorbrengen, wie zijn er voor jou en zouden het een fijne avond met je maken, en regel dat dan. nodig hen uit, en laat jezelf zien dat wat je mist er wel degelijk is, alleen niet altijd waar je het verwacht. beetje cheesy voorbeeld misschien, maar voor mij werken dit soort dingen.
maandag 15 juli 2019 om 19:41
safrat schreef: ↑15-07-2019 19:34De vraag is of TO uit zijn gevoel schrijft.
Het praten uit gevoel heeft nog een ander doel natuurlijk. Stilstaan bij dat gevoel en vervolgens kijken waarom dat gevoel ontstaan is. Niet alleen kijken naar de ander maar vooral naar jezelf.
Als je denkt dat het alleen cadeaupapier is heeft het ook weinig zin om alleen voor de vorm zo te communiceren met de ander.
Ik zie het niet als verpakking maar als een proces. Heel anders dus.
Het gaat er vooral om hoe de ander dat ziet en ontvangt. Daar heb ik het over.
En denk je echt dat als hij iets meer 'ik voel en ik denk' gebruikt dat het ineens heel anders zou aankomen bij zijn familie? Als je een beetje kan inschatten als je de problemen leest?
Ik denk dat het vooral mooi en beetje fluff is voor mensen die ook echt een beetje moeite willen doen om elkaar standpunten te begrijpen en ergens uit willen komen.
Maar die praten gewoon met elkaar.
maandag 15 juli 2019 om 19:47
Voor de vorm alleen heeft het weinig zin. Ik denk dat als je goed nadenkt en stilstaat bij jouw eigen gevoel en wat er achter ligt vaak een gesprek niet eens meer nodig is. Althans geen verwijtgesprek.Lucifer2018 schreef: ↑15-07-2019 19:41Het gaat er vooral om hoe de ander dat ziet en ontvangt. Daar heb ik het over.
En denk je echt dat als hij iets meer 'ik voel en ik denk' gebruikt dat het ineens heel anders zou aankomen bij zijn familie? Als je een beetje kan inschatten als je de problemen leest?
Ik denk dat het vooral mooi en beetje fluff is voor mensen die ook echt een beetje moeite willen doen om elkaar standpunten te begrijpen en ergens uit willen komen.
Maar die praten gewoon met elkaar.
maandag 15 juli 2019 om 20:18
Lucifer2018 schreef: ↑15-07-2019 19:38Maak die zin gewoon eens af?
En dan zo dat het door ander dus niet als verwijt word opgevat?
Wat begrijp jij daar niet aan?
Oké.
Als jij mijn telefoontjes niet opneemt voel ik me genegeerd/ verdrietig/ eenzaam/ boos/ gefrustreerd/ enz.*
* Doorhalen wat niet van toepassing is.
.
maandag 15 juli 2019 om 22:26
Emotionele chantage heet dit.Anoniem262821034 schreef: ↑15-07-2019 20:18Oké.
Als jij mijn telefoontjes niet opneemt voel ik me genegeerd/ verdrietig/ eenzaam/ boos/ gefrustreerd/ enz.*
* Doorhalen wat niet van toepassing is.
maandag 15 juli 2019 om 22:51
Serieus? Ik vind dit loepzuivere emotionele chantage. Proberen te werken op iemands schuldgevoel door zielig te doen met als doel om iemand zich op een bepaalde manier te laten gedragen. Namelijk in het vervolg wel snel de telefoontjes van die zielige persoon op te laten nemen. Als iemand met dit soort gedoe aankomt werkt het bij mij in ieder geval compleet averechts.
maandag 15 juli 2019 om 23:09
Schuldgevoel is een keuze. De persoon doet niks anders dan zijn of haar gevoel uiten bij jouw gedrag of het nalaten daarvan.Cazandra schreef: ↑15-07-2019 22:51Serieus? Ik vind dit loepzuivere emotionele chantage. Proberen te werken op iemands schuldgevoel door zielig te doen met als doel om iemand zich op een bepaalde manier te laten gedragen. Namelijk in het vervolg wel snel de telefoontjes van die zielige persoon op te laten nemen. Als iemand met dit soort gedoe aankomt werkt het bij mij in ieder geval compleet averechts.
Dus als mensen eerlijk zijn naar jou toe,straf je ze bewust nog eens ,omdat je niet om kunt gaan met andermans emotie?
maandag 15 juli 2019 om 23:12
Nee, maar in dit geval is het toch wel enigszins manipulatief. Je wil de ander namelijk er van overtuigen om de telefoon op te nemen en dat doe je door op zijn of haat gevoel in te spelen.
Je kan je ook afvragen waarom je dat gevoel hebt. Als je daar achter bent ga je vast anders het gesprek in.
maandag 15 juli 2019 om 23:20
safrat schreef: ↑15-07-2019 23:12Nee, maar in dit geval is het toch wel enigszins manipulatief. Je wil de ander namelijk er van overtuigen om de telefoon op te nemen en dat doe je door op zijn of haat gevoel in te spelen.
Je kan je ook afvragen waarom je dat gevoel hebt. Als je daar achter bent ga je vast anders het gesprek in.
Maar door 1 gevoel te uiten is daarmee toch niet het gesprek afgerond? Sowieso maak jij er zelf wat anders van dan wat ik zeg. Jij vult namelijk aan dat het doel is de ander te overtuigen om zijn/haar telefoon op te nemen. Ik zeg alleen dat een gevoel uiten niet per se emotionele chantage is. Als jij zegt dat je je afgewezen voelt dat de ander niet opneemt, dan kan die ander ook uitleggen dat dat helemaal niet meespeelt in de beslissing al dan wel/niet op te nemen. Het doel hoeft helemaal niet manipulatie te zijn, het kan ook zijn dat je voor beide een tevreden oplossing wilt vinden.
maandag 15 juli 2019 om 23:32
Dit is wel een hele bijzondere conclusie die je daar trekt. Totaal ongegrond ook. Doe je dat vaker? Lijkt mij vermoeiend gedrag om mee om te gaan.
maandag 15 juli 2019 om 23:35
De handeling is manipulatief. Een doel is dat zelden. Je manipuleert niet omdat je manipulatief wil zijn.chocolol schreef: ↑15-07-2019 23:20Maar door 1 gevoel te uiten is daarmee toch niet het gesprek afgerond? Sowieso maak jij er zelf wat anders van dan wat ik zeg. Jij vult namelijk aan dat het doel is de ander te overtuigen om zijn/haar telefoon op te nemen. Ik zeg alleen dat een gevoel uiten niet per se emotionele chantage is. Als jij zegt dat je je afgewezen voelt dat de ander niet opneemt, dan kan die ander ook uitleggen dat dat helemaal niet meespeelt in de beslissing al dan wel/niet op te nemen. Het doel hoeft helemaal niet manipulatie te zijn, het kan ook zijn dat je voor beide een tevreden oplossing wilt vinden.
Wat de ander daarmee doet heeft er verder niets mee te maken. Het gaat dus alleen om wat je wil bereiken met het uitspreken van dat gevoel. Wat dat in dit voorbeeld is weet ik natuurlijk niet als je er van uitgaat dat er nog meer komt, maar deze versie doet een beroep op de ander zonder argumenten. Dat maakt het dus manipulatief. Ook al zou de achterliggende reden niet het wel opnemen zijn.
maandag 15 juli 2019 om 23:48
Ook jij begrijpt kennelijk niet wat het inhoudt om de boodschap bij jezelf te houden.
Als iemand tegen mij zegt 'Als jij mijn telefoontjes niet opneemt voel ik me genegeerd', dan zou ik bijvoorbeeld kunnen reageren met: 'Oh meen je dat? Wat rot voor je. Zo is het helemaal niet bedoeld. Ik neem zo vaak een telefoontje niet op. Niet alleen van jou, maar ook van anderen. Omdat ik het heel erg druk heb met mijn werk en de kinderen. Dan kom ik aan al die telefoontjes vaak niet toe.' Of ik kan zeggen: 'Ja, ik negeer je ook op dat moment. Want het komt me op dat moment totaal niet uit, als jij om 18 uur belt zit ik net te eten, dat is niet echt het moment om bij jouw ellende stil te staan. Begrijp je dat?'
En jij zou in plaats van je post hierboven ook kunnen zeggen: 'Ik voel me emotioneel gechanteerd als iemand zegt zich genegeerd te voelen wanneer ik zijn telefoontjes niet opneem.'
In plaats van alles zelf al in te vullen.
Want dat jij je emotioneel gechanteerd voelt, wil helemaal niet zeggen dat de ander ook de intentie heeft gehad om jou emotioneel te chanteren. Dat neem jij zomaar aan, je vult het voor de ander in.
Glad ijs.
maandag 15 juli 2019 om 23:55
safrat schreef: ↑15-07-2019 23:35De handeling is manipulatief. Een doel is dat zelden. Je manipuleert niet omdat je manipulatief wil zijn.
Wat de ander daarmee doet heeft er verder niets mee te maken. Het gaat dus alleen om wat je wil bereiken met het uitspreken van dat gevoel. Wat dat in dit voorbeeld is weet ik natuurlijk niet als je er van uitgaat dat er nog meer komt, maar deze versie doet een beroep op de ander zonder argumenten. Dat maakt het dus manipulatief. Ook al zou de achterliggende reden niet het wel opnemen zijn.
Het voorbeeld was: "Als jij mijn telefoontjes niet opneemt voel ik me genegeerd/ verdrietig/ eenzaam/ boos/ gefrustreerd/ enz.*"
Waar staat hier wat de uitspreker wil bereiken? Waar staat hier dat de ander het probleem op moet lossen door wel op te nemen? Er staat niet wat de ander wil bereiken met het uitspreken van het gevoel, dat is invulling van jou. Hier staat alleen wat iets met iemand doet. Niks meer niets minder.
maandag 15 juli 2019 om 23:56
groenteboerin schreef: ↑15-07-2019 23:48Ook jij begrijpt kennelijk niet wat het inhoudt om de boodschap bij jezelf te houden.
Als iemand tegen mij zegt 'Als jij mijn telefoontjes niet opneemt voel ik me genegeerd', dan zou ik bijvoorbeeld kunnen reageren met: 'Oh meen je dat? Wat rot voor je. Zo is het helemaal niet bedoeld. Ik neem zo vaak een telefoontje niet op. Niet alleen van jou, maar ook van anderen. Omdat ik het heel erg druk heb met mijn werk en de kinderen. Dan kom ik aan al die telefoontjes vaak niet toe.' Of ik kan zeggen: 'Ja, ik negeer je ook op dat moment. Want het komt me op dat moment totaal niet uit, als jij om 18 uur belt zit ik net te eten, dat is niet echt het moment om bij jouw ellende stil te staan. Begrijp je dat?'
En jij zou in plaats van je post hierboven ook kunnen zeggen: 'Ik voel me emotioneel gechanteerd als iemand zegt zich genegeerd te voelen wanneer ik zijn telefoontjes niet opneem.'
In plaats van alles zelf al in te vullen.
Want dat jij je emotioneel gechanteerd voelt, wil helemaal niet zeggen dat de ander ook de intentie heeft gehad om jou emotioneel te chanteren. Dat neem jij zomaar aan, je vult het voor de ander in.
Glad ijs.
Dit dus.
(Dank, scheelt mij weer typen).
.
dinsdag 16 juli 2019 om 00:38
Beste Westerpaviljoen,
Ik heb je topic niet gelezen, want weg, dus wellicht mosterd. Desondanks wil ik wel reageren en dat doe ik aan de hand van je topic over de problemen met de verhuizing van je moeder en de onderlinge relaties. (Wat ik er nog van weet, excuses als het niet helemaal correct is).
Het is goed dat je je eigen emoties op papier zet en aangeeft wat jij nodig hebt van de ander. Papier is wat dat betreft geduldig. Maar het schrijven van een goede brief is moeilijk. Het vereist namelijk dat je dicht bijzelf blijft, dat jij jezelf kwestbaar opstelt, dat je kunt aangeven waar je dankbaar voor bent, dat je kunt benoemen wat je tekort gekomen bent. Het is moeilijk om een brief zonder verwijten te schrijven omdat je oog moet hebben voor de ontvanger. Zij zijn het product van hun opvoeding, de opvoeding die jij gehad hebt moet je zien door de ogen van hun tijd. Je moet jezelf confronteren met je eigen verwachtingen, is het realistisch of is er sprake van onmacht / onvermogen en weet men niet beter?
Zo'n brief schrijf je niet in een keer maar die herlees je (meermaals) tot dat jij merkt dat alles verwoord is zoals jij het bedoeld en jij er zelf vrede mee hebt.
Zo'n brief is niet bedoeld om te versturen maar om jouw verhaal te vertellen en het (gedeelteijk) te verwerken en een plaats te geven. Zodra jij er aan toe bent om het los te laten kun die brief bijvoorbeeld met een klein ritueel verbranden en de as op het water uitstrooien, met een klein ritueel begraven in je tuin en daar bloementjes op planten.
Maar stuur die brieven nooit aan de personen tot wie jij jezelf richt!! Geschreven woorden komen bij de ontvanger anders aan dan op de manier dat jij bedoeld. Ze kunnen flinke en onherstelbare schade toebrengen. Daarnaast, waarom zou jij de kinderen van je zus er bij moeten betrekken? Zij zijn geen partij tenzij je uit bent op een forse familie vete..........
Bovengenoemde is door zowel mijn man als door mij gedaan, een jaar nadat mjin man het contact met zijn familie definitief verbrak. Mjin reactie is dan ook uit eigen ervaring geschreven.
Ik heb je topic niet gelezen, want weg, dus wellicht mosterd. Desondanks wil ik wel reageren en dat doe ik aan de hand van je topic over de problemen met de verhuizing van je moeder en de onderlinge relaties. (Wat ik er nog van weet, excuses als het niet helemaal correct is).
Het is goed dat je je eigen emoties op papier zet en aangeeft wat jij nodig hebt van de ander. Papier is wat dat betreft geduldig. Maar het schrijven van een goede brief is moeilijk. Het vereist namelijk dat je dicht bijzelf blijft, dat jij jezelf kwestbaar opstelt, dat je kunt aangeven waar je dankbaar voor bent, dat je kunt benoemen wat je tekort gekomen bent. Het is moeilijk om een brief zonder verwijten te schrijven omdat je oog moet hebben voor de ontvanger. Zij zijn het product van hun opvoeding, de opvoeding die jij gehad hebt moet je zien door de ogen van hun tijd. Je moet jezelf confronteren met je eigen verwachtingen, is het realistisch of is er sprake van onmacht / onvermogen en weet men niet beter?
Zo'n brief schrijf je niet in een keer maar die herlees je (meermaals) tot dat jij merkt dat alles verwoord is zoals jij het bedoeld en jij er zelf vrede mee hebt.
Zo'n brief is niet bedoeld om te versturen maar om jouw verhaal te vertellen en het (gedeelteijk) te verwerken en een plaats te geven. Zodra jij er aan toe bent om het los te laten kun die brief bijvoorbeeld met een klein ritueel verbranden en de as op het water uitstrooien, met een klein ritueel begraven in je tuin en daar bloementjes op planten.
Maar stuur die brieven nooit aan de personen tot wie jij jezelf richt!! Geschreven woorden komen bij de ontvanger anders aan dan op de manier dat jij bedoeld. Ze kunnen flinke en onherstelbare schade toebrengen. Daarnaast, waarom zou jij de kinderen van je zus er bij moeten betrekken? Zij zijn geen partij tenzij je uit bent op een forse familie vete..........
Bovengenoemde is door zowel mijn man als door mij gedaan, een jaar nadat mjin man het contact met zijn familie definitief verbrak. Mjin reactie is dan ook uit eigen ervaring geschreven.
