Overig
alle pijlers
Dakloze
donderdag 12 augustus 2021 om 09:31
Hi,
Jaren geleden ben ik gestopt met geld geven aan daklozen of krantverkopers bij de supermarkt (ook als het een officiële verkoper is). Ik vraag wel regelmatig of ik iets kan halen voor ze uit de supermarkt.
Sinds kort is er een 'nieuwe' dakloze in mijn wijk. Ik heb hem een aantal keer gesproken. Hij spreekt heel correct Nederlands en lijkt helder van geest. Laatst kwam ik hem weer tegen, leunend op zijn koffer op de stoep in de schaduw. Ik vroeg of ik iets voor hem kon halen. Hij kon maar niet beslissen wat hij voor zijn avondeten wilde. Ik vroeg hoe hij anders aan zijn eten komt. Hij zei dat hij het anders zelf wel zou halen. Dus zei ik dat ik een uurtje weg ben en zo weer langs fiets en dat hij het dan wel mag zeggen. Anderhalf uur later was ik terug, en hij wist het nog niet. Uiteindelijk heeft hij iets genoemd wat ik maar snel ging halen plus een pakje kauwgom. Hij vroeg nog of het een hint was. Ik zei dat dat absoluut niet zo is, maar dat het fijn is als je buiten bent om na het eten een kauwgompje te nemen voor als er iets vastzit in je gebit.
Ik informeerde of hij nog andere dingen nodig had en waar hij dat zou kunnen halen. Er was nog iets wat hij nodig had wat ik misschien nog had liggen. Hij zei dat ik geen moeite moest doen om te zoeken. Wat ik eigenlijk wel graag zou willen doen.
En ik vroeg of hij hulp of ondersteuning had. Hij werd een beetje ontwijkend. Ik vroeg of hij wist waar hij heen zou moeten als hij het wél zou willen. Hij gaf aan dat hij dat weet inderdaad, maar dat de situatie nu eenmaal zo is, en dat het nu prima is omdat het weer goed is.
Dat ik geen geld meer geef is een keus waar ik blij mee ben. Ik wil met alle liefde spullen halen en eventueel helpen met instanties of wat er maar nodig is. Maar ik merk dat ik me maar geen houding weet te geven. Wanneer ik toevallig met zo'n dakloze in gesprek ben merk ik dat mensen die ons passeren via hun ooghoeken naar ons kijken. En dat begrijp ik ook, want wat moet je er mee?
Dus, mijn vraag: wat moet je er mee? Iemand vanuit zijn werk of eigen ervaring hier iets over kan zeggen? Want wat ik niet wil is doen alsof ze lucht zijn.....
Jaren geleden ben ik gestopt met geld geven aan daklozen of krantverkopers bij de supermarkt (ook als het een officiële verkoper is). Ik vraag wel regelmatig of ik iets kan halen voor ze uit de supermarkt.
Sinds kort is er een 'nieuwe' dakloze in mijn wijk. Ik heb hem een aantal keer gesproken. Hij spreekt heel correct Nederlands en lijkt helder van geest. Laatst kwam ik hem weer tegen, leunend op zijn koffer op de stoep in de schaduw. Ik vroeg of ik iets voor hem kon halen. Hij kon maar niet beslissen wat hij voor zijn avondeten wilde. Ik vroeg hoe hij anders aan zijn eten komt. Hij zei dat hij het anders zelf wel zou halen. Dus zei ik dat ik een uurtje weg ben en zo weer langs fiets en dat hij het dan wel mag zeggen. Anderhalf uur later was ik terug, en hij wist het nog niet. Uiteindelijk heeft hij iets genoemd wat ik maar snel ging halen plus een pakje kauwgom. Hij vroeg nog of het een hint was. Ik zei dat dat absoluut niet zo is, maar dat het fijn is als je buiten bent om na het eten een kauwgompje te nemen voor als er iets vastzit in je gebit.
Ik informeerde of hij nog andere dingen nodig had en waar hij dat zou kunnen halen. Er was nog iets wat hij nodig had wat ik misschien nog had liggen. Hij zei dat ik geen moeite moest doen om te zoeken. Wat ik eigenlijk wel graag zou willen doen.
En ik vroeg of hij hulp of ondersteuning had. Hij werd een beetje ontwijkend. Ik vroeg of hij wist waar hij heen zou moeten als hij het wél zou willen. Hij gaf aan dat hij dat weet inderdaad, maar dat de situatie nu eenmaal zo is, en dat het nu prima is omdat het weer goed is.
Dat ik geen geld meer geef is een keus waar ik blij mee ben. Ik wil met alle liefde spullen halen en eventueel helpen met instanties of wat er maar nodig is. Maar ik merk dat ik me maar geen houding weet te geven. Wanneer ik toevallig met zo'n dakloze in gesprek ben merk ik dat mensen die ons passeren via hun ooghoeken naar ons kijken. En dat begrijp ik ook, want wat moet je er mee?
Dus, mijn vraag: wat moet je er mee? Iemand vanuit zijn werk of eigen ervaring hier iets over kan zeggen? Want wat ik niet wil is doen alsof ze lucht zijn.....
donderdag 12 augustus 2021 om 09:35
Ik vind het lief dat je zo betrokken bent en ik snap dat je het lastig vindt.
Ik begrijp dat het vanuit de beste bedoelingen is, maar ik zou zelf niet zo doorvragen op dingen halen en die ondersteuning enzo. Waarom zou je, jij bent geen hulpverlener en iemand hoeft zijn keuzes niet met jou te bespreken. Ik krijg nu de indruk dat deze meneer liever zelf eten wilde halen, maar dat jij het een beetje hebt opgedrongen.
Ik begrijp dat het vanuit de beste bedoelingen is, maar ik zou zelf niet zo doorvragen op dingen halen en die ondersteuning enzo. Waarom zou je, jij bent geen hulpverlener en iemand hoeft zijn keuzes niet met jou te bespreken. Ik krijg nu de indruk dat deze meneer liever zelf eten wilde halen, maar dat jij het een beetje hebt opgedrongen.
Wat eten we vanavond?
donderdag 12 augustus 2021 om 09:37
greenmoustache schreef: ↑12-08-2021 09:34Voor mij kom je in je post tov de dakloze best pusherig over.
Heb er juist op gelet om dat vooral niet te zijn. Heb nu niet het hele gesprek neergetypt, maar 'ken' hem nu al wat langer. Soms, zoals de keer uit mij OP kletsen we wat langer en wordt er ook gelachen.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:39
Ik denk dat deze meneer niet op jouw hulp zat te wachten en te beleefd was om dat tegen je te zeggen.
Je zult het vast goed bedoelen. Maar laat mensen gewoon met rust. Je kunt soms ook meer kwaad doen dan goed als iemand een zorgmijder is. Laat professionals hun werk doen, die hebben deze mensen echt wel in beeld. En bemoeienis van een bezorgde buurtbewoner kan dan het net zorgvuldig opgebouwde vertrouwen weer teniet doen.
Als je iets wil doen voor deze groep mensen, meld je dan als vrijwilliger bij een daklozenopvang of iets dergelijks.
Je zult het vast goed bedoelen. Maar laat mensen gewoon met rust. Je kunt soms ook meer kwaad doen dan goed als iemand een zorgmijder is. Laat professionals hun werk doen, die hebben deze mensen echt wel in beeld. En bemoeienis van een bezorgde buurtbewoner kan dan het net zorgvuldig opgebouwde vertrouwen weer teniet doen.
Als je iets wil doen voor deze groep mensen, meld je dan als vrijwilliger bij een daklozenopvang of iets dergelijks.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:40
makreel schreef: ↑12-08-2021 09:35Ik vind het lief dat je zo betrokken bent en ik snap dat je het lastig vindt.
Ik begrijp dat het vanuit de beste bedoelingen is, maar ik zou zelf niet zo doorvragen op dingen halen en die ondersteuning enzo. Waarom zou je, jij bent geen hulpverlener en iemand hoeft zijn keuzes niet met jou te bespreken. Ik krijg nu de indruk dat deze meneer liever zelf eten wilde halen, maar dat jij het een beetje hebt opgedrongen.
Misschien komt mij OP anders over. Maar ik kom hem nu al een tijdje regelmatig tegen. En als ik vlakbij een supermarkt ben of ik ga zelf boodschappen doen dan vraag ik of ik iets kan halen en dan roept hij wat en dan haal ik dat. Als ik het gehaald heb geef ik het af en wens ik hem een fijne dag. De krantenverkopers bij de supermarkt herkennen mij inmiddels ook en die roepen gelijk wat ze willen hebben.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:40
Houdt het bij af en toe een gezellig kletspraatje, hij zit duidelijk niet op jou zorgen te wachten.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:40
donderdag 12 augustus 2021 om 09:42
Daklozen hebben geen huis.
Dus ze zoeken een plekje op straat. Het ene uiterste, genegeerd of onbeleefd behandeld worden, is echt heel vervelend zeggen ze.
Maar dit is het andere uiterste, met je goede bedoelingen had je hem beter kunnen laten. Als iemand honger heeft vraagt hij wel iets te eten, of weet hij wat hij wil eten.
Al die andere vragen zou ik niet stellen want ook voor jezelf haal je je daar veel mee op de hals. Stel je voor dat hij heel wanhopig zou zijn op zoek naar hulp, had je dat aan je kar hangen.
Ik zou bieden wat je kwijt wil- eten dus, een kletspraatje misschien, en verder zo iemand laten.
Ik vind het wel heel lief en goed dat je zo iemand niet ziet als een vlieg op de muur zeg maar, maar als mens. Dat is wat dakloze mensen het lastigst zeggen te vinden.
Dus ze zoeken een plekje op straat. Het ene uiterste, genegeerd of onbeleefd behandeld worden, is echt heel vervelend zeggen ze.
Maar dit is het andere uiterste, met je goede bedoelingen had je hem beter kunnen laten. Als iemand honger heeft vraagt hij wel iets te eten, of weet hij wat hij wil eten.
Al die andere vragen zou ik niet stellen want ook voor jezelf haal je je daar veel mee op de hals. Stel je voor dat hij heel wanhopig zou zijn op zoek naar hulp, had je dat aan je kar hangen.
Ik zou bieden wat je kwijt wil- eten dus, een kletspraatje misschien, en verder zo iemand laten.
Ik vind het wel heel lief en goed dat je zo iemand niet ziet als een vlieg op de muur zeg maar, maar als mens. Dat is wat dakloze mensen het lastigst zeggen te vinden.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:44
Zeg je dit vanuit een professionele achtergrond? Is het echt zo dat er zorgverleners zijn die daklozen actief in de gaten houden? Bij welke instantie is dat ondergebracht dan?vicky87 schreef: ↑12-08-2021 09:39Ik denk dat deze meneer niet op jouw hulp zat te wachten en te beleefd was om dat tegen je te zeggen.
Je zult het vast goed bedoelen. Maar laat mensen gewoon met rust. Je kunt soms ook meer kwaad doen dan goed als iemand een zorgmijder is. Laat professionals hun werk doen, die hebben deze mensen echt wel in beeld. En bemoeienis van een bezorgde buurtbewoner kan dan het net zorgvuldig opgebouwde vertrouwen weer teniet doen.
Als je iets wil doen voor deze groep mensen, meld je dan als vrijwilliger bij een daklozenopvang of iets dergelijks.
poeszie wijzigde dit bericht op 12-08-2021 09:45
2.18% gewijzigd
donderdag 12 augustus 2021 om 09:44
Muurbloempje115 schreef: ↑12-08-2021 09:40Lief dat je wilt helpen maar naar mijn gevoel bemoei jij je iets te veel met zijn zaken. Vraag gewoon of je kan helpen, zo ja dan hoe. Zo nee, dan niet. En verder niets. Laat het er dan bij.
Maar dat was precies hoe ik hem behandelde, omdat ik zelf niet anders behandeld wil worden. Begrijp niet waarom mijn OP anders overkomt.
Er waren twee vragen: heb je iets nodig? Ja, en hij noemde een aantal dingen op. Ik ging nadenken waarbij ik zou kunnen helpen. De andere vraag die ik voor het eerst vroeg sinds ik hem ken: heb je hulp? Nee. Weet je het te vinden als je het nodig hebt? Ja.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:47
Het is een mens. Of hij zelf zo wil leven of dat hij het er zelf naar gemaakt heeft moet niks uitmaken. Ik hoop dat mocht ik ooit zelf op straat belanden dat ik nog steeds als mens word gezien en niet als lucht of een hindernis.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:47
Misschien scheelt het ook om niet alleen maar in de 'hulpstand' te schieten, maar ook 'gewone interesse' te tonen. Hoe heet hij? Waar komt hij vandaan, wat voor muziek vindt hij mooi? Wat vindt hij het gaafst aan jullie woonplaats?
Niet alleen heb je dan later misschien een makkelijker ingang om te peilen of hij hulp wil, maar ondertussen heb je hem iets minstens zo groots gegeven: het besef dat hij meer is dan iemand die wellicht hulp nodig heeft.
Niet alleen heb je dan later misschien een makkelijker ingang om te peilen of hij hulp wil, maar ondertussen heb je hem iets minstens zo groots gegeven: het besef dat hij meer is dan iemand die wellicht hulp nodig heeft.
Heb lief, houd moed. Komt goed.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:49
Maar waarom vraag je dat?Maloochem schreef: ↑12-08-2021 09:44Maar dat was precies hoe ik hem behandelde, omdat ik zelf niet anders behandeld wil worden. Begrijp niet waarom mijn OP anders overkomt.
Er waren twee vragen: heb je iets nodig? Ja, en hij noemde een aantal dingen op. Ik ging nadenken waarbij ik zou kunnen helpen. De andere vraag die ik voor het eerst vroeg sinds ik hem ken: heb je hulp? Nee. Weet je het te vinden als je het nodig hebt? Ja.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:51
Ik vind het lief en niet pusherig. Als meer mensen zouden denken als jij, zou de wereld er beter uitzien.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:51
Omdat je dat zelf dus niet inzicht en bijna alle reacties hier hetzelfde zijn, zou dat juist een spiegel voor je moeten zijn.
Overigens niks mis mee om een ander te helpen, je intentie is goed, de manier waarop is alleen niet zo handig. Je geeft keuzestress, stress omdat je weer terug komt, vragen stelt. Sommige mensen willen alleen maar rust. Het lijkt wel of dat niet bij jou landt want je gaat meteen defensief reageren; er wordt ook gelachen. Prima, maar jij kiest wel het moment uit waarop hij gezelschap krijgt. Het kan voor iemand in die situatie helemaal niet de behoefte zijn.
sweetfirefly wijzigde dit bericht op 12-08-2021 09:52
0.43% gewijzigd
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:52
Surebaby schreef: ↑12-08-2021 09:42Daklozen hebben geen huis.
Dus ze zoeken een plekje op straat. Het ene uiterste, genegeerd of onbeleefd behandeld worden, is echt heel vervelend zeggen ze.
Maar dit is het andere uiterste, met je goede bedoelingen had je hem beter kunnen laten. Als iemand honger heeft vraagt hij wel iets te eten, of weet hij wat hij wil eten.
Al die andere vragen zou ik niet stellen want ook voor jezelf haal je je daar veel mee op de hals. Stel je voor dat hij heel wanhopig zou zijn op zoek naar hulp, had je dat aan je kar hangen.
Ik zou bieden wat je kwijt wil- eten dus, een kletspraatje misschien, en verder zo iemand laten.
Ik vind het wel heel lief en goed dat je zo iemand niet ziet als een vlieg op de muur zeg maar, maar als mens. Dat is wat dakloze mensen het lastigst zeggen te vinden.
Hij zei dat hij een slaapplaats zoekt. En misschien handig om te vermelden: heb het hier over Amsterdam. Heb eens eerder geïnformeerd bij een vriendin die zijdelings te maken had met opvangen voor een ander schrijnend geval: ze zitten stampvol en er is een enorme wachtlijst. Een wachtlijst van maanden! Het enige wat hier met ze gebeurt is weggejaagd worden.
Ik weet natuurlijk niet, en hoef ook niet te weten, wat het aandeel van de dakloze zelf is. Dat zijn inderdaad mijn zaken niet. Nu begrijp ik dat, hoe voorzichtig ik ook al was, dat dat al te veel bemoeienis is.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:52
Helemaal geen rare vraag toch? Er zijn echt wel daklozen die graag hulp willen maar bij God niet weten waar ze die hulp moeten zoeken.
Dat er hulpverleners zouden zijn die de groep daklozen in een grote stad actief monitoren, daar geloof ik werkelijk niets van.
donderdag 12 augustus 2021 om 09:56
Fietsertje89 schreef: ↑12-08-2021 09:47Misschien scheelt het ook om niet alleen maar in de 'hulpstand' te schieten, maar ook 'gewone interesse' te tonen. Hoe heet hij? Waar komt hij vandaan, wat voor muziek vindt hij mooi? Wat vindt hij het gaafst aan jullie woonplaats?
Niet alleen heb je dan later misschien een makkelijker ingang om te peilen of hij hulp wil, maar ondertussen heb je hem iets minstens zo groots gegeven: het besef dat hij meer is dan iemand die wellicht hulp nodig heeft.
Goeie! Vraag me nu alleen af of ik dat nu nog aan zou durven. Begin te twijfelen door de reacties. Het is namelijk niet even je buurman met wie je zo'n gesprek hebt, maar met iemand die letterlijk geen dak boven zijn hoofd heeft. Ik twijfel nu aan mijn inschattingsvermogen.
donderdag 12 augustus 2021 om 10:03
SweetFirefly schreef: ↑12-08-2021 09:51Omdat je dat zelf dus niet inzicht en bijna alle reacties hier hetzelfde zijn, zou dat juist een spiegel voor je moeten zijn.
Overigens niks mis mee om een ander te helpen, je intentie is goed, de manier waarop is alleen niet zo handig. Je geeft keuzestress, stress omdat je weer terug komt, vragen stelt. Sommige mensen willen alleen maar rust. Het lijkt wel of dat niet bij jou landt want je gaat meteen defensief reageren; er wordt ook gelachen. Prima, maar jij kiest wel het moment uit waarop hij gezelschap krijgt. Het kan voor iemand in die situatie helemaal niet de behoefte zijn.
Vond het niet relevant om het hele verhaal neer te typen. Vaak roept hij namelijk iets wat houdbaar is, en dan heeft hij niet veel tijd nodig om na te denken. Dit keer zei hij: ik heb net ontbeten (het was 15.30), en zou wel wat avondeten willen hebben voor straks. Hij had dus maar één maaltijd gehad die dag. Ik vroeg waar hij zin in had. En deze meneer heeft een verfijnde smaak, dus hij gaat niet voor het meest simpele. Het duurde zo lang, dat ik op een gegeven moment zei dat ik verder ga en straks hier toch weer langs kom. Waarschijnlijk ben ik een uurtje weg. "Een uur? Dat is wel lang" zei hij. Ik zei dat ik mijn best ging doen. Toen ik terug was wist hij het nog niet. Hij vroeg wat ik ging eten. Ik zei dat ik dat ook nog niet wist en dat ik ging kijken wat ik in huis had, of zo in de supermarkt als ik iets voor hem ga halen.
