
De jaren nul
woensdag 24 december 2008 om 08:38
De jaren tachtig:
Beenwarmers
Schoudervullingen
De kubus
De jaren negentig:
Internet
Grunge
Overvloedig gebruik van de kleur appeltjesgroen
De jaren nul:
Web 2.0 (bv YouTube)
Smakeloos/pornografisch (bv navelpiercings in combinatie met korte truitjes, string boven broek uit, paaldanscursussen, strings voor kinderen, Breezersletjes)
Opkomst van Aziatische invloeden (bv de Harajuku girls (Gwen Stefani), Gothic Lolita's)
Angst (terrorisme, mileu)
Flash mobs
Crocs
Wat zijn jouw fenomenen van de jaren nul?
Beenwarmers
Schoudervullingen
De kubus
De jaren negentig:
Internet
Grunge
Overvloedig gebruik van de kleur appeltjesgroen
De jaren nul:
Web 2.0 (bv YouTube)
Smakeloos/pornografisch (bv navelpiercings in combinatie met korte truitjes, string boven broek uit, paaldanscursussen, strings voor kinderen, Breezersletjes)
Opkomst van Aziatische invloeden (bv de Harajuku girls (Gwen Stefani), Gothic Lolita's)
Angst (terrorisme, mileu)
Flash mobs
Crocs
Wat zijn jouw fenomenen van de jaren nul?


woensdag 24 december 2008 om 09:04
Poe, nu al terugkijken op de jaren nul, die nog niet eens afgelopen zijn?
- angst voor terrorisme en islam
- pim fortuyn & opkomst van de populistische politiek
- nieuwe en verbeterde technologie, zoals: Ipod & andere mp3-spelers die steeds meer gb's herbergen, foto's en filmpjes maken met je mobieltje.
- Wii
- Die vreselijke heupbroeken
- Die vreselijke UGGS
- Die vreselijke crocs
- angst voor terrorisme en islam
- pim fortuyn & opkomst van de populistische politiek
- nieuwe en verbeterde technologie, zoals: Ipod & andere mp3-spelers die steeds meer gb's herbergen, foto's en filmpjes maken met je mobieltje.
- Wii
- Die vreselijke heupbroeken
- Die vreselijke UGGS
- Die vreselijke crocs
woensdag 24 december 2008 om 09:07
Ultra low waist jeans (inc. bouwvakkerspleet)
Heel veel (teveel) R&B-rommel (inc. de "ontdekking" van Beyoncé)
Hiphoppers met kruis op kniehoogte ( )
French manicure voor tenen ( )
Korte jacks met grote capuchon plus bontkraag (vooral populair bij vmbo'ers)
Gebruik van namen van ziekten om aan te geven dat iets echt heel leuk is ("So.... dat is k@*%^# vet, man!) ( )
De stijltang met dubbel-ionische platen van keramiek (ipv strijkbout-materiaal) ( )
Heel veel (teveel) R&B-rommel (inc. de "ontdekking" van Beyoncé)
Hiphoppers met kruis op kniehoogte ( )
French manicure voor tenen ( )
Korte jacks met grote capuchon plus bontkraag (vooral populair bij vmbo'ers)
Gebruik van namen van ziekten om aan te geven dat iets echt heel leuk is ("So.... dat is k@*%^# vet, man!) ( )
De stijltang met dubbel-ionische platen van keramiek (ipv strijkbout-materiaal) ( )
woensdag 24 december 2008 om 09:42
quote:Lizzl schreef op 24 december 2008 @ 09:07:
Hiphoppers met kruis op kniehoogte ( ) Ja, en 't zal m'n leeftijd wel zijn, maar hoe blijft die broek in vredesnaam hangen? Ik krijg altijd de neiging om er een heel klein beetje aan te gaan hangen want broek om enkels is echt niet stoer... maar da's gemeen van mij
Hiphoppers met kruis op kniehoogte ( ) Ja, en 't zal m'n leeftijd wel zijn, maar hoe blijft die broek in vredesnaam hangen? Ik krijg altijd de neiging om er een heel klein beetje aan te gaan hangen want broek om enkels is echt niet stoer... maar da's gemeen van mij
woensdag 24 december 2008 om 11:18
Lizzl, jij kent MC Hammer niet...? Dat lijkt me niet echt een nieuw fenomeen!
Voor mij zijn de jaren nul vooral verandering. Misschien wel net zoals de jaren nul van de vorige eeuw:
- techniek die opeens onbeperkt lijkt (het iemand op elk moment van de dag kunnen lokaliseren, bv. via je mobieltje zien waar je contacten zijn, dat hadden we tien jaar geleden toch nóóit gedacht)
- contact met iedereen ter wereld dus oude waarden en grenzen bestaan niet meer (en daarom ook bv. angst voor terrorisme, bloggen, tirannieen die niet meer houdbaar blijken, en iedereen heeft met iedereen te maken)
- razendsnelle veranderingen (voor sommige mensen te snel)
- de eerste zwarte president van de Verenigde Staten
Voor mij is het een supertijd, en ook een heel spannende!
Voor mij zijn de jaren nul vooral verandering. Misschien wel net zoals de jaren nul van de vorige eeuw:
- techniek die opeens onbeperkt lijkt (het iemand op elk moment van de dag kunnen lokaliseren, bv. via je mobieltje zien waar je contacten zijn, dat hadden we tien jaar geleden toch nóóit gedacht)
- contact met iedereen ter wereld dus oude waarden en grenzen bestaan niet meer (en daarom ook bv. angst voor terrorisme, bloggen, tirannieen die niet meer houdbaar blijken, en iedereen heeft met iedereen te maken)
- razendsnelle veranderingen (voor sommige mensen te snel)
- de eerste zwarte president van de Verenigde Staten
Voor mij is het een supertijd, en ook een heel spannende!
woensdag 24 december 2008 om 11:19
quote:Lizzl schreef op 24 december 2008 @ 09:07:
Ultra low waist jeans (inc. bouwvakkerspleet)
Heel veel (teveel) R&B-rommel (inc. de "ontdekking" van Beyoncé)
Hiphoppers met kruis op kniehoogte ( )
French manicure voor tenen ( )
Korte jacks met grote capuchon plus bontkraag (vooral populair bij vmbo'ers)
Gebruik van namen van ziekten om aan te geven dat iets echt heel leuk is ("So.... dat is k@*%^# vet, man!) ( )
De stijltang met dubbel-ionische platen van keramiek (ipv strijkbout-materiaal) ( )
Ik kom er slecht vanaf in dit lijstje, ben gek op alles wat jij hier noemt
Echt een kind van mijn tijd dus
Ultra low waist jeans (inc. bouwvakkerspleet)
Heel veel (teveel) R&B-rommel (inc. de "ontdekking" van Beyoncé)
Hiphoppers met kruis op kniehoogte ( )
French manicure voor tenen ( )
Korte jacks met grote capuchon plus bontkraag (vooral populair bij vmbo'ers)
Gebruik van namen van ziekten om aan te geven dat iets echt heel leuk is ("So.... dat is k@*%^# vet, man!) ( )
De stijltang met dubbel-ionische platen van keramiek (ipv strijkbout-materiaal) ( )
Ik kom er slecht vanaf in dit lijstje, ben gek op alles wat jij hier noemt
Echt een kind van mijn tijd dus
woensdag 24 december 2008 om 11:46



woensdag 24 december 2008 om 12:04
In de jaren negentig kon het niet op en beleefde de wereld een sixties-achtige hoogconjunctuur.
In de 'jaren nul' kwam de terugslag.
Het sluimerende conflict tussen de Arabische en de westerse wereld kwam tot een explosie met aanslagen in New York, Londen en Madrid, gevolgd door oorlogen in Irak en Afghanistan. Terreurdreiging is deel van het dagelijks leven geworden.
In Nederland ging het deksel van de beerput en mocht over moslims álles geroepen worden. Het klimaat waarin Fortuyn gedijde, en Wilders en Verdonk nog steeds gedijen, was geboren. De 'ruk naar rechts' was een feit. Ook hier kwamen de verhoudingen op scherp te staan. Fortuyn werd níet door een moslim vermoord; Theo van Gogh wel.
De 'ruk naar rechts' werd enigszins ontkracht door de voortrekkers zelf (een onbekwame LPF, Wilders en Verdonk achtervolgd door relletjes), maar op politiek niveau deed niettemin een nieuw conservatisme zijn intrede: een vrij kleinburgerlijke politieke stroming met CDA en ChristenUnie in de regering. De discussie over een aantal zaken die we in Nederland lang als verworvenheden zagen (gedoogbeleid, prostitutie) is heropend.
Het milieu. Met ons verstand weten we al heel lang dat het de verkeerde kant op gaat, maar pas in de jaren nul vielen de eerste conclusies echt niet langer te omzeilen: het klimaat verandert, witte kersten en Elfstedentochten worden steeds onwaarschijnlijker, extreme weersomstandigheden doen zich vaker voor: droogte in de zomer, extreme regenval en stormschade in het najaar.
De kredietcrisis. In de laatste jaren van de 'jaren nul' kreeg de wereldeconomie de hardste tik in lange tijd. Een echte depressie is onwaarschijnlijk, maar de recessie is stevig. We zullen hem vrijwel zeker meenemen naar de 'jaren tien'.
Het doet, al met al, een beetje aan de jaren zeventig denken: het decennium waarin hard duidelijk werd dat het feest voorbij was. De oliecrisis, Koude Oorlog, aanslagen van PLO en IRA, oplaaiend, vrij openlijk racisme.
In vergelijking met de nineties is het een wat grimmige tijd, wat natuurlijk niet betekent dat je niet gelukkig kunt zijn - en het 'gewoon' naar je zin kunt hebben.
Ik ben van 1975. Was dus in de nineties 'gemiddeld' twintig en in de jaren nul 'gemiddeld' dertig. Ik vind het, ondanks het somberder tijdsgewricht, nu leuker. Ik voelde rond mijn twintigste meer woede, meer frustratie, meer afkeer van de dingen. Dat heeft ook met de leeftijd te maken, maar het is wel een curieuze paradox: ik maak me nu eigenlijk nergens zorgen om, ben in wezen optimistischer dan in 1995, terwijl daar feitelijk gezien minder aanleiding toe is en ik toch echt niet naïever of onwetender ben dan mijn twintigjarige ik.
In de 'jaren nul' kwam de terugslag.
Het sluimerende conflict tussen de Arabische en de westerse wereld kwam tot een explosie met aanslagen in New York, Londen en Madrid, gevolgd door oorlogen in Irak en Afghanistan. Terreurdreiging is deel van het dagelijks leven geworden.
In Nederland ging het deksel van de beerput en mocht over moslims álles geroepen worden. Het klimaat waarin Fortuyn gedijde, en Wilders en Verdonk nog steeds gedijen, was geboren. De 'ruk naar rechts' was een feit. Ook hier kwamen de verhoudingen op scherp te staan. Fortuyn werd níet door een moslim vermoord; Theo van Gogh wel.
De 'ruk naar rechts' werd enigszins ontkracht door de voortrekkers zelf (een onbekwame LPF, Wilders en Verdonk achtervolgd door relletjes), maar op politiek niveau deed niettemin een nieuw conservatisme zijn intrede: een vrij kleinburgerlijke politieke stroming met CDA en ChristenUnie in de regering. De discussie over een aantal zaken die we in Nederland lang als verworvenheden zagen (gedoogbeleid, prostitutie) is heropend.
Het milieu. Met ons verstand weten we al heel lang dat het de verkeerde kant op gaat, maar pas in de jaren nul vielen de eerste conclusies echt niet langer te omzeilen: het klimaat verandert, witte kersten en Elfstedentochten worden steeds onwaarschijnlijker, extreme weersomstandigheden doen zich vaker voor: droogte in de zomer, extreme regenval en stormschade in het najaar.
De kredietcrisis. In de laatste jaren van de 'jaren nul' kreeg de wereldeconomie de hardste tik in lange tijd. Een echte depressie is onwaarschijnlijk, maar de recessie is stevig. We zullen hem vrijwel zeker meenemen naar de 'jaren tien'.
Het doet, al met al, een beetje aan de jaren zeventig denken: het decennium waarin hard duidelijk werd dat het feest voorbij was. De oliecrisis, Koude Oorlog, aanslagen van PLO en IRA, oplaaiend, vrij openlijk racisme.
In vergelijking met de nineties is het een wat grimmige tijd, wat natuurlijk niet betekent dat je niet gelukkig kunt zijn - en het 'gewoon' naar je zin kunt hebben.
Ik ben van 1975. Was dus in de nineties 'gemiddeld' twintig en in de jaren nul 'gemiddeld' dertig. Ik vind het, ondanks het somberder tijdsgewricht, nu leuker. Ik voelde rond mijn twintigste meer woede, meer frustratie, meer afkeer van de dingen. Dat heeft ook met de leeftijd te maken, maar het is wel een curieuze paradox: ik maak me nu eigenlijk nergens zorgen om, ben in wezen optimistischer dan in 1995, terwijl daar feitelijk gezien minder aanleiding toe is en ik toch echt niet naïever of onwetender ben dan mijn twintigjarige ik.


woensdag 24 december 2008 om 12:17
quote:juniper8 schreef op 24 december 2008 @ 10:59:
'zinloos' geweld. Net of er ook 'zinvol' geweld is.
Natúúrlijk bestaat er zinvol geweld.
Wat een versleten hippiewijsheid om te doen alsof dat niet zo is.
De holocaust is met geweld beëindigd, hoor. Zonder geweld was 'ie nu voltooid geweest en was elk Nederlands gemeentehuis nog steeds een Ortskommandantur met hakenkruisvlag geweest.
'zinloos' geweld. Net of er ook 'zinvol' geweld is.
Natúúrlijk bestaat er zinvol geweld.
Wat een versleten hippiewijsheid om te doen alsof dat niet zo is.
De holocaust is met geweld beëindigd, hoor. Zonder geweld was 'ie nu voltooid geweest en was elk Nederlands gemeentehuis nog steeds een Ortskommandantur met hakenkruisvlag geweest.

woensdag 24 december 2008 om 13:35
L:ad, vergeet de recessie na 9/11/01 niet. Die was ook heftig en heeft ook nogal wat beursmisere veroorzaakt.
Wat ik ook mis, is 'het grote graaien' van bestuurders.
Ik ben ook van '75, maar ben nu pessimistischer dan in de jaren 90. Toen ging het ons voor de wind en we hebben goed gespaard, leek het milieu juist een beetje de goeie kant op te gaan, en hoewel we nu financieel stabieler zijn maak ik me meer zorgen over de toekomst. Misschien omdat we nu kinderen hebben: ik zou het zo fijn vinden als zij in een wereld kunnen wonen die ik ken. Zonder dreiging van zeespiegelstijging, me de jungle die ik heb geizen in Costa Ricas, besneeuwde alpentoppen, etc.
Qua geld maak ik me niet zo heel druk: we hebben genoeg buffer om een crisis te overleven en genoeg hersens om meer geld te kunnen verdienen, maar vwb leefmilieu...
Wat ik ook mis, is 'het grote graaien' van bestuurders.
Ik ben ook van '75, maar ben nu pessimistischer dan in de jaren 90. Toen ging het ons voor de wind en we hebben goed gespaard, leek het milieu juist een beetje de goeie kant op te gaan, en hoewel we nu financieel stabieler zijn maak ik me meer zorgen over de toekomst. Misschien omdat we nu kinderen hebben: ik zou het zo fijn vinden als zij in een wereld kunnen wonen die ik ken. Zonder dreiging van zeespiegelstijging, me de jungle die ik heb geizen in Costa Ricas, besneeuwde alpentoppen, etc.
Qua geld maak ik me niet zo heel druk: we hebben genoeg buffer om een crisis te overleven en genoeg hersens om meer geld te kunnen verdienen, maar vwb leefmilieu...
woensdag 24 december 2008 om 16:42
quote:Lad schreef op 24 december 2008 @ 12:17:
[...]
Natúúrlijk bestaat er zinvol geweld.
Wat een versleten hippiewijsheid om te doen alsof dat niet zo is.
De holocaust is met geweld beëindigd, hoor. Zonder geweld was 'ie nu voltooid geweest en was elk Nederlands gemeentehuis nog steeds een Ortskommandantur met hakenkruisvlag geweest.Geheel eensch. Wat een verademing om dit te lezen.
[...]
Natúúrlijk bestaat er zinvol geweld.
Wat een versleten hippiewijsheid om te doen alsof dat niet zo is.
De holocaust is met geweld beëindigd, hoor. Zonder geweld was 'ie nu voltooid geweest en was elk Nederlands gemeentehuis nog steeds een Ortskommandantur met hakenkruisvlag geweest.Geheel eensch. Wat een verademing om dit te lezen.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.