Overig
alle pijlers
Emigreren en oudere ouders
zondag 7 januari 2024 om 11:35
Partner en ik zijn eruit: we gaan in de tweede helft van dit jaar naar een ander land verhuizen. We hebben daar vrienden, werk vinden zal geen probleem zijn en huizen zijn er ook. Voor ons gaat dat helemaal goed komen.
Maar: mijn ouders zijn halverwege de zeventig. Ze zijn nog gezond en redden zich prima met z'n tweetjes, maar dat blijft natuurlijk niet eeuwig zo. Nu woon ik op een uurtje rijden bij ze vandaan, maar dat wordt dus een paar uur vliegen. Ik ben flexibel (en rijk) genoeg om in geval van nood op stel en sprong naar NL te kunnen vliegen, maar dan nog kan ik er dus dan niet eerder dan binnen een dag of anderhalf zijn.
Mijn ouders hebben geen groot netwerk - wat broers van hun eigen leeftijd, wat kennissen, maar verder niet veel mensen in de buurt aan wie ze om hulp zouden kunnen vragen (het zijn ook geen types die makkelijk om hulp vragen).
Ik wil binnenkort met hen om de tafel om te kijken wat we voor ze kunnen doen en regelen, maar ik heb niet zo'n goed idee waar we aan moeten denken. Hebben jullie tips?
Maar: mijn ouders zijn halverwege de zeventig. Ze zijn nog gezond en redden zich prima met z'n tweetjes, maar dat blijft natuurlijk niet eeuwig zo. Nu woon ik op een uurtje rijden bij ze vandaan, maar dat wordt dus een paar uur vliegen. Ik ben flexibel (en rijk) genoeg om in geval van nood op stel en sprong naar NL te kunnen vliegen, maar dan nog kan ik er dus dan niet eerder dan binnen een dag of anderhalf zijn.
Mijn ouders hebben geen groot netwerk - wat broers van hun eigen leeftijd, wat kennissen, maar verder niet veel mensen in de buurt aan wie ze om hulp zouden kunnen vragen (het zijn ook geen types die makkelijk om hulp vragen).
Ik wil binnenkort met hen om de tafel om te kijken wat we voor ze kunnen doen en regelen, maar ik heb niet zo'n goed idee waar we aan moeten denken. Hebben jullie tips?
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
woensdag 10 januari 2024 om 16:01
Ik woon in een regio waar thuiszorg standaard met de auto rijdt (en eventueel zomers op de fiets op de adresjes die dichtbij zijn). Heb een aantal maanden dagelijks thuiszorg bij een ouder over de vloer gehad waarvan ik er de avondmomenten zelf vaak bij was. Mijn indruk was juist dat die dames het aspect van aan huis gaan bij patiënten waardeerden in hun werk, ook de vrijheid van niet op een vaste locatie zitten. Waar wel iedereen over klaagde was de administratieve rompslomp die steeds groter wordt. Daar zou iets mee gedaan moeten worden.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑10-01-2024 15:20Ik bedoel dus niets negatiefs met “te werk stellen” en heb het niet over thuiszorg die mensen evt tijdelijk nodig hebben, die moet uiteraard gewoon blijven bestaan. Ik doel inderdaad op een hoop tijdswinst ivm reistijd van de thuiszorg die nu langdurig ouderen thuis verzorgd in plaats van in een verzorgingstehuis.
Ik heb zelf in de ouderenzorg gewerkt en de thuiszorg was hierin onder collega’s de minst favoriete tak, dat verzin ik hier niet ter plekke. De meeste collega’s deden veel op de fiets of met het OV en het rooster dat je kreeg was meestal niet logistiek handig in elkaar gezet is de ervaring, waardoor je onnodig lang heen en weer aan het reizen was. Reistijd werd vaak ook nog eens niet of slechts gedeeltelijk doorbetaald.
woensdag 10 januari 2024 om 16:56
Deze hele discussie valt uiteen vanuit twee verschillende standpunten.
Degenen die (nog) niet te maken hebben met mantelzorgen voor ouderwordende ouders denken - en hopen - dat er veel kan worden geregeld op afstand en dat alle benodigde zorg zonder meer kan worden ingekocht.
En dat er - als het niet meer gaat - wel een 'verzorgingshuis' is waar de oudere naartoe kan. Reality-check: verzorgingshuizen bestaan allang niet meer, er zijn alleen verpleeghuizen met ellenlange wachtlijsten en je moet zo ongeveer bijna dood zijn wil je daar een indicatie voor krijgen.
Degenen met ervaring hebben allang ondervonden dat dit een Utopia is ...
ik heb gemantelzorgd voor mijn moeder en beide schoonouders en weet dat er enorm veel tijd in gaat zitten. Mee naar de dokter, als taxi en morele steun voor de oudere maar vooral ook om goed te luisteren wat de dokter zegt (de patiënt zelf hoort alleen wat hij/zij wil horen ...). Het regelen van maaltijden aan huis, van rollators, rolstoel, postoel, plaatsen van steunen in de douche en toilet, drempelvrij maken van de woning, contact met thuiszorg, wijkverpleging, huisarts.
En daarnaast natuurlijk de paniektelefoontjes: ik krijg nu een brief/mail maar ik begrijp niet wat ik ermee moet.
Ik ben mijn bril/afstandsbediening/gebit/portemonnee kwijt, wat moet ik nu?
Ik hoor zo'n rare tik in huis, ik ben bang voor inbrekers, kun je even komen?
Ik heb een ongelukje gehad in bed, bed is nat, of ik heb diarree gehad, alles zit onder, en Fatima komt pas vrijdag.
En ga zo maar door.... Dat is allemaal niet op afstand te regelen.
Degenen die (nog) niet te maken hebben met mantelzorgen voor ouderwordende ouders denken - en hopen - dat er veel kan worden geregeld op afstand en dat alle benodigde zorg zonder meer kan worden ingekocht.
En dat er - als het niet meer gaat - wel een 'verzorgingshuis' is waar de oudere naartoe kan. Reality-check: verzorgingshuizen bestaan allang niet meer, er zijn alleen verpleeghuizen met ellenlange wachtlijsten en je moet zo ongeveer bijna dood zijn wil je daar een indicatie voor krijgen.
Degenen met ervaring hebben allang ondervonden dat dit een Utopia is ...
ik heb gemantelzorgd voor mijn moeder en beide schoonouders en weet dat er enorm veel tijd in gaat zitten. Mee naar de dokter, als taxi en morele steun voor de oudere maar vooral ook om goed te luisteren wat de dokter zegt (de patiënt zelf hoort alleen wat hij/zij wil horen ...). Het regelen van maaltijden aan huis, van rollators, rolstoel, postoel, plaatsen van steunen in de douche en toilet, drempelvrij maken van de woning, contact met thuiszorg, wijkverpleging, huisarts.
En daarnaast natuurlijk de paniektelefoontjes: ik krijg nu een brief/mail maar ik begrijp niet wat ik ermee moet.
Ik ben mijn bril/afstandsbediening/gebit/portemonnee kwijt, wat moet ik nu?
Ik hoor zo'n rare tik in huis, ik ben bang voor inbrekers, kun je even komen?
Ik heb een ongelukje gehad in bed, bed is nat, of ik heb diarree gehad, alles zit onder, en Fatima komt pas vrijdag.
En ga zo maar door.... Dat is allemaal niet op afstand te regelen.
woensdag 10 januari 2024 om 17:16
Joyce, dat is precies de reden dat mijn moeder naar mijn stad verhuisd is. Ik kan er nu makkelijk heen zonder dat het enorme impact op mijn dag heeft. Althans, ik kan mijn werk 's avonds afmaken. Voorheen was het 2 treinen en 1 bus.
En dan is mijn moeder i.h.a. nog gezond. Mocht ze dement worden of zo, dan heb ik echt een probleem.
En dan is mijn moeder i.h.a. nog gezond. Mocht ze dement worden of zo, dan heb ik echt een probleem.
woensdag 10 januari 2024 om 19:18
woensdag 10 januari 2024 om 20:26
En dat is dus mijn schrikbeeld. Ik kan dit simpelweg niet bieden.Joyce48 schreef: ↑10-01-2024 16:56Deze hele discussie valt uiteen vanuit twee verschillende standpunten.
Degenen die (nog) niet te maken hebben met mantelzorgen voor ouderwordende ouders denken - en hopen - dat er veel kan worden geregeld op afstand en dat alle benodigde zorg zonder meer kan worden ingekocht.
En dat er - als het niet meer gaat - wel een 'verzorgingshuis' is waar de oudere naartoe kan. Reality-check: verzorgingshuizen bestaan allang niet meer, er zijn alleen verpleeghuizen met ellenlange wachtlijsten en je moet zo ongeveer bijna dood zijn wil je daar een indicatie voor krijgen.
Degenen met ervaring hebben allang ondervonden dat dit een Utopia is ...
ik heb gemantelzorgd voor mijn moeder en beide schoonouders en weet dat er enorm veel tijd in gaat zitten. Mee naar de dokter, als taxi en morele steun voor de oudere maar vooral ook om goed te luisteren wat de dokter zegt (de patiënt zelf hoort alleen wat hij/zij wil horen ...). Het regelen van maaltijden aan huis, van rollators, rolstoel, postoel, plaatsen van steunen in de douche en toilet, drempelvrij maken van de woning, contact met thuiszorg, wijkverpleging, huisarts.
En daarnaast natuurlijk de paniektelefoontjes: ik krijg nu een brief/mail maar ik begrijp niet wat ik ermee moet.
Ik ben mijn bril/afstandsbediening/gebit/portemonnee kwijt, wat moet ik nu?
Ik hoor zo'n rare tik in huis, ik ben bang voor inbrekers, kun je even komen?
Ik heb een ongelukje gehad in bed, bed is nat, of ik heb diarree gehad, alles zit onder, en Fatima komt pas vrijdag.
En ga zo maar door.... Dat is allemaal niet op afstand te regelen.
woensdag 10 januari 2024 om 20:38
Ik wil het mijn ouders niet bieden. Maar het is wel nodig. Ik vind het een enorme gewetenskwestie. Ze gaan voortijdig en naar dood als ik het niet doe, want er is geen andere hulp. Maar ze zijn er nooit voor mij geweest en als ik het zwaar had wisten ze me altijd nog een beetje extra naar te laten voelen. En ik heb van dichtbij gezien hoe extra bozig en gemeen ouderen kunnen worden als ze kwetsbaar zijn, dat zou ik echt niet trekken van mijn ouders. Maar als ik het niet doe, overlijden ze aan iets gruwelijks als ondervoeding, uitdroging, vergeten medicijnen of een val. Ik vind dit wel een van de onmenselijkste bezuinigingen geweest. Met de toeslagenaffaire.
woensdag 10 januari 2024 om 21:18
Wat lief dat je dat gedaan hebt!
Ik zal eerlijk zijn: ik wil bijspringen bij ouderen in de kleine dingen, maar ik ga geen compleet huishouden naast ons eigen huishouden runnen. Ik mantelzorg voor schoonouders en dat is tot nu toe alleen administratie. En dat kost al veel tijd. Ik zie het niet zitten om hun huis ook schoon te gaan maken of dingen te gaan doen als de steunkousen aan helpen trekken, douchen, aankleden enzovoort naast een baan, een eigen huis en een gezondheid waar het e.e.a. aan rammelt. En als de zorg voor mijn eigen ouders er ook nog bij zou komen, zou ik niet weten waar ik de tijd en energie vandaan moet halen omdat dat allemaal in een week te proppen.
Ook als je in Nederland woont, maar er wel een paar uur voor moet rijden, is dat geen doen.
woensdag 10 januari 2024 om 21:29
Ook zonder een paar uur te moeten rijden is het geen doen als je zelf ook nog een huishouden, baan en een leven hebt.
Momenteel heb ik een kind (kleuter) in huis want beide ouders liggen met zware griep op bed. Ik vind dit al pittig en dit is een kind wat heel veel zelf kan. Tas klaar maken, ontbijt maken, kind naar school brengen, ophalen, eten koken, aandacht geven en dan ook nog tussendoor werken. Snap al niet hoe ouders dit allemaal elke dag doen
Momenteel heb ik een kind (kleuter) in huis want beide ouders liggen met zware griep op bed. Ik vind dit al pittig en dit is een kind wat heel veel zelf kan. Tas klaar maken, ontbijt maken, kind naar school brengen, ophalen, eten koken, aandacht geven en dan ook nog tussendoor werken. Snap al niet hoe ouders dit allemaal elke dag doen
woensdag 10 januari 2024 om 21:44
En voor dit soort zaken word ik dus extreem veel benaderd. Zowel mijn vader als mijn moeder is ziek. Beide lopen bij 3 verschillende specialisten in het ziekenhuis. Waarbij bij mijn vader veel op korte termijn moet. En bij mijn moeder hebben we al van 5 naar drie specialisten terug gebracht. En het is heel lastig om mijn grenzen aan te geven , want mijn ouders hebben hulp nodig, kunnen het niet alleen.Joyce48 schreef: ↑10-01-2024 16:56Deze hele discussie valt uiteen vanuit twee verschillende standpunten.
Degenen die (nog) niet te maken hebben met mantelzorgen voor ouderwordende ouders denken - en hopen - dat er veel kan worden geregeld op afstand en dat alle benodigde zorg zonder meer kan worden ingekocht.
En dat er - als het niet meer gaat - wel een 'verzorgingshuis' is waar de oudere naartoe kan. Reality-check: verzorgingshuizen bestaan allang niet meer, er zijn alleen verpleeghuizen met ellenlange wachtlijsten en je moet zo ongeveer bijna dood zijn wil je daar een indicatie voor krijgen.
Degenen met ervaring hebben allang ondervonden dat dit een Utopia is ...
ik heb gemantelzorgd voor mijn moeder en beide schoonouders en weet dat er enorm veel tijd in gaat zitten. Mee naar de dokter, als taxi en morele steun voor de oudere maar vooral ook om goed te luisteren wat de dokter zegt (de patiënt zelf hoort alleen wat hij/zij wil horen ...). Het regelen van maaltijden aan huis, van rollators, rolstoel, postoel, plaatsen van steunen in de douche en toilet, drempelvrij maken van de woning, contact met thuiszorg, wijkverpleging, huisarts.
En daarnaast natuurlijk de paniektelefoontjes: ik krijg nu een brief/mail maar ik begrijp niet wat ik ermee moet.
Ik ben mijn bril/afstandsbediening/gebit/portemonnee kwijt, wat moet ik nu?
Ik hoor zo'n rare tik in huis, ik ben bang voor inbrekers, kun je even komen?
Ik heb een ongelukje gehad in bed, bed is nat, of ik heb diarree gehad, alles zit onder, en Fatima komt pas vrijdag.
En ga zo maar door.... Dat is allemaal niet op afstand te regelen.
woensdag 10 januari 2024 om 22:18
Dat had de huisarts aangevraagd en buurvrouw heeft ze vanmiddag de deur gewezen. De mensen kwamen ivm de indicatie maar ze wil er niks van weten.
woensdag 10 januari 2024 om 22:22
woensdag 10 januari 2024 om 22:23
Ik kan het ook niet naast mijn 36 urige werkweek en eigen huishouden. Verder ben ik al veel te lang mantelzorger geweest voor de eigen familie. Ik hoopte eigenlijk dat na mijn schoonmaakbeurt ( heb er vrij genomen voor vandaag) de thuiszorg het zou overnemen. Maar ze wil niet.Dolfine schreef: ↑10-01-2024 21:18Wat lief dat je dat gedaan hebt!
Ik zal eerlijk zijn: ik wil bijspringen bij ouderen in de kleine dingen, maar ik ga geen compleet huishouden naast ons eigen huishouden runnen. Ik mantelzorg voor schoonouders en dat is tot nu toe alleen administratie. En dat kost al veel tijd. Ik zie het niet zitten om hun huis ook schoon te gaan maken of dingen te gaan doen als de steunkousen aan helpen trekken, douchen, aankleden enzovoort naast een baan, een eigen huis en een gezondheid waar het e.e.a. aan rammelt. En als de zorg voor mijn eigen ouders er ook nog bij zou komen, zou ik niet weten waar ik de tijd en energie vandaan moet halen omdat dat allemaal in een week te proppen.
Ook als je in Nederland woont, maar er wel een paar uur voor moet rijden, is dat geen doen.
woensdag 10 januari 2024 om 22:31
Waarom heb je in vredesnaam vrijgenomenSocks schreef: ↑10-01-2024 22:23Ik kan het ook niet naast mijn 36 urige werkweek en eigen huishouden. Verder ben ik al veel te lang mantelzorger geweest voor de eigen familie. Ik hoopte eigenlijk dat na mijn schoonmaakbeurt ( heb er vrij genomen voor vandaag) de thuiszorg het zou overnemen. Maar ze wil niet.
woensdag 10 januari 2024 om 22:32
Zo eigenwijs als sommige zijn. Nu is het je buurvrouw en hoop ik dat je wat los kan laten. Moeilijk, maar zij moet er leven. Als het je moeder zou zijn, is het ook weer anders. Het is gewoon zeker niet zo makkelijk als sommige in dit topic doen voorkomen. Gewoon van alles inzetten. Was het maar zo.'n feest. Echt lief dat je een vrije dag hebt genomen. Ik hoop dat ze het waardeerde en beseft dat dit geen structurele oplossing is.
woensdag 10 januari 2024 om 22:57
Daar zou ik nooit aan beginnen. Er is notabene hulp vanuit de WMO en dat moet ze maar accepteren als ze wil dat haar huis schoongemaakt wordt. Daar ga je toch je buren niet mee belasten?
woensdag 10 januari 2024 om 23:06
Maar dat is dus wel een risico. Mijn ouder werd op het laatst ook zo lastig. Het meisje wat al jaren schoonmaakte werd de huid volgescholden en toen durfde ze niet meer terug te komen.
Zorgweigeren wordt nog veel complexer. De thuiszorg is verplicht zorg te leveren, maar als de oudere dat weigert kunnen zo ook weinig. Mijn ouder werd volledig incontinent en weigerde gewassen te worden. Lag dus helemaal vies in bed, maar als ze zeggen dat ze niet gewassen willen worden of het zelf wel gaan doen, dan begin je niks.
woensdag 10 januari 2024 om 23:12
Dat lijkt me idd een afschuwelijke situatie. Een tante van mij werd door dementie agressief naar mijn oom en is toen toch naar een verzorgingshuis gegaan ondanks dat het mijn oom veel verdriet deed dat hij haar niet zelf tot het eind bij zich kon houden. Het is een verschrikkelijke ziekte.liza schreef: ↑10-01-2024 23:06Maar dat is dus wel een risico. Mijn ouder werd op het laatst ook zo lastig. Het meisje wat al jaren schoonmaakte werd de huid volgescholden en toen durfde ze niet meer terug te komen.
Zorgweigeren wordt nog veel complexer. De thuiszorg is verplicht zorg te leveren, maar als de oudere dat weigert kunnen zo ook weinig. Mijn ouder werd volledig incontinent en weigerde gewassen te worden. Lag dus helemaal vies in bed, maar als ze zeggen dat ze niet gewassen willen worden of het zelf wel gaan doen, dan begin je niks.
Maar als mensen zorg/hulp gaan weigeren of zich zodanig misdragen dat de hulp zich niet veilig voelt is er geen andere optie dan uit huis plaatsen.
donderdag 11 januari 2024 om 07:23
Dan moet je imo juist niet gaan helpen. Wel heel erg lief. Maar ouderen die professionele hulp weigeren ga ik niet helpen. Dan blijven ze het weigeren, want er helpt dan toch wel een bekende.
Als buurvrouw zoiets weigert zijn de gevolgen 100% voor haar.
donderdag 11 januari 2024 om 07:31
Ga dit nooit weer doen! De buurvrouw misbruikt jou gewoon. Zijn denkt niet van oh vervelend dat mijn buurvrouw die het al zo druk heeft nu mijn huishouden moet doen.Socks schreef: ↑10-01-2024 22:23Ik kan het ook niet naast mijn 36 urige werkweek en eigen huishouden. Verder ben ik al veel te lang mantelzorger geweest voor de eigen familie. Ik hoopte eigenlijk dat na mijn schoonmaakbeurt ( heb er vrij genomen voor vandaag) de thuiszorg het zou overnemen. Maar ze wil niet.
Dit hoor ik heel vaak: geen vreemden over de vloer willen. Toen mijn moeder (82) 2 jr geleden een keer gevallen was heb ik op een alarmknop aangedrongen. Nee die hoefde mijn moeder niet want de buurvrouw ( tevens mijn nicht, die toen ook voor mijn oom (85) mantelzorgde omdat hij pertinent niet in een verzorgingstehuis wilde) had al aangeboden dat ze altijd, ook snachts, kon bellen. Heb mijn nicht gebeld en gezegd dat ze dit niet moet doen en thuiszorg ingeschakeld.
Oude mensen kunnen je willens en wetens gijzelen als je niet oppast
donderdag 11 januari 2024 om 08:01
Dit. Tijdens corona wilden ze de bezoekregeling sluiten waar een familielid nog zelfstandig in een aanleunwoning woonde. Pas toen familielid in huis werd genomen om een oogje in het zeil te houden, werd duidelijk wat er allemaal mis ging terwijl dit helemaal niet zo oogde. Dit was best wel een shock, ondanks dat deze persoon echt wel voldoende kon terugvallen op de kinderen. Trots is een groot ding.
donderdag 11 januari 2024 om 08:21
Eigenlijk zeg jij: die mensen die zeggen dat ze niet gaan/willen zorgen, weten niet waar ze het over hebben. Waar haal je dat -enigszins arrogante- standpunt vandaan?Joyce48 schreef: ↑10-01-2024 16:56Deze hele discussie valt uiteen vanuit twee verschillende standpunten.
Degenen die (nog) niet te maken hebben met mantelzorgen voor ouderwordende ouders denken - en hopen - dat er veel kan worden geregeld op afstand en dat alle benodigde zorg zonder meer kan worden ingekocht.
En dat er - als het niet meer gaat - wel een 'verzorgingshuis' is waar de oudere naartoe kan. Reality-check: verzorgingshuizen bestaan allang niet meer, er zijn alleen verpleeghuizen met ellenlange wachtlijsten en je moet zo ongeveer bijna dood zijn wil je daar een indicatie voor krijgen.
Degenen met ervaring hebben allang ondervonden dat dit een Utopia is ...
Ik heb wel degelijk te maken gehad, maar ik heb ook de stellige overtuiging dat ik in de meeste gevallen niet ga mantelzorgen of in ieder geval niet in grote mate.
En om een voorbeeldje te noemen, mijn schoonzus en ik hebben een hele andere visie op a. wat mijn rol als schoondochter is, maar b. vooral op wat nodig is. Ik las hier eerder al "de taken moeten eerlijk verdeeld worden". Dan moet je het eerst eens zijn over wat de taken zijn. Wat mijn schoonzus het absolute minimale vindt, dat vind ik niet nodig of juist betuttelend en in veel gevallen niet mijn probleem. Dan wordt het lastig he. Want wie heeft er gelijk?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
