Overig
alle pijlers
Emigreren en oudere ouders
zondag 7 januari 2024 om 11:35
Partner en ik zijn eruit: we gaan in de tweede helft van dit jaar naar een ander land verhuizen. We hebben daar vrienden, werk vinden zal geen probleem zijn en huizen zijn er ook. Voor ons gaat dat helemaal goed komen.
Maar: mijn ouders zijn halverwege de zeventig. Ze zijn nog gezond en redden zich prima met z'n tweetjes, maar dat blijft natuurlijk niet eeuwig zo. Nu woon ik op een uurtje rijden bij ze vandaan, maar dat wordt dus een paar uur vliegen. Ik ben flexibel (en rijk) genoeg om in geval van nood op stel en sprong naar NL te kunnen vliegen, maar dan nog kan ik er dus dan niet eerder dan binnen een dag of anderhalf zijn.
Mijn ouders hebben geen groot netwerk - wat broers van hun eigen leeftijd, wat kennissen, maar verder niet veel mensen in de buurt aan wie ze om hulp zouden kunnen vragen (het zijn ook geen types die makkelijk om hulp vragen).
Ik wil binnenkort met hen om de tafel om te kijken wat we voor ze kunnen doen en regelen, maar ik heb niet zo'n goed idee waar we aan moeten denken. Hebben jullie tips?
Maar: mijn ouders zijn halverwege de zeventig. Ze zijn nog gezond en redden zich prima met z'n tweetjes, maar dat blijft natuurlijk niet eeuwig zo. Nu woon ik op een uurtje rijden bij ze vandaan, maar dat wordt dus een paar uur vliegen. Ik ben flexibel (en rijk) genoeg om in geval van nood op stel en sprong naar NL te kunnen vliegen, maar dan nog kan ik er dus dan niet eerder dan binnen een dag of anderhalf zijn.
Mijn ouders hebben geen groot netwerk - wat broers van hun eigen leeftijd, wat kennissen, maar verder niet veel mensen in de buurt aan wie ze om hulp zouden kunnen vragen (het zijn ook geen types die makkelijk om hulp vragen).
Ik wil binnenkort met hen om de tafel om te kijken wat we voor ze kunnen doen en regelen, maar ik heb niet zo'n goed idee waar we aan moeten denken. Hebben jullie tips?
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
donderdag 11 januari 2024 om 14:08
Ja, ik begreep het ook nooit bij mijn ouders, waarom ze alleen maar alles met elkaar deden.MissPiglet schreef: ↑11-01-2024 13:58Daar had ik laatst ook nog een discussie over met mijn vader, die benoemde ook zoiets van dat hij geen drukke agenda meer had en zo weinig te doen had. Dus ik zei ook: dat is je eigen keuze geweest. Hij is regelmatig benaderd voor vrijwilligerswerk, hij is gevraagd mee te doen met een biljartclubje in het dorp, maar daar had hij geen zin in want hij kan niet tegen zijn verlies, etc. etc. Ja, dan heb je inderdaad op een gegeven moment weinig te doen, zeker als je vrienden wél allemaal naar dat soort activiteiten gaan.
Maar daar kies je dan op dat moment ook zelf voor.
Overigens ben ik ook een introvert en heb ik helemaal niet zoveel behoefte om bij allemaal clubjes en dingen te horen, dus ik begrijp het wel. Maar juist als je werk dan wegvalt blijft er weinig over.
Maar ik zie dat nu anders , het is voor een deel keuze, bewust investeren in vriendschappen en hobby's, maar ook deels onvermogen. Angst, sociale onhandigheid, psychische problemen, geld problemen , andere cultuur enz. Er zitten vaak echt meer redenen achter.
Maar een beetje sociale kring maakt de oude dag veel leuker, dus ik probeer daar zelf wel bewust mee bezig te zijn.
donderdag 11 januari 2024 om 14:27
Schoonvader is hier dus als eerste weggevallen en schoonmoeder is inderdaad niet leuker geworden. Er waren twee opties bij zijn overlijden: of ze zou zich bevrijd voelen van het juk en gaan leven, of ze zou op dezelfde voet doorgaan. Dat tweede is het dus geworden.
Misschien dat je na zoveel jaar in een traditionele rol (vond ik dan) ook niet meer kán. Maar het is zo jammer. Ben je van die jou afsnauwende man af, profiteer je er niet van.
Misschien pasten ze toch wel goed bij elkaar.
Wat betreft introverten, dan hoef je nog steeds niet alleen maar in je huis te zitten natuurlijk. Je kunt ook lezen, dingen opzoeken, in je eentje gaan wandelen, fietsen of reizen.... Er is zoveel mogelijk naast de plaatselijke dansclub
donderdag 11 januari 2024 om 14:33
Mijn schoonmoeder wilde heel graag reizen, haar man niet. Toen haar man overleed, en zij nog heel fit was, heeft ze welgeteld een keer gereisd. Haar voornemen was vaker te gaan, maar ze vind alles moeilijk en lastig. Veel beren op de weg, dus is ze op de bank gaan zitten. Dat heeft haar geen goed gedaan.
donderdag 11 januari 2024 om 17:24
72Jelle schreef: ↑11-01-2024 14:08Ja, ik begreep het ook nooit bij mijn ouders, waarom ze alleen maar alles met elkaar deden.
Maar ik zie dat nu anders , het is voor een deel keuze, bewust investeren in vriendschappen en hobby's, maar ook deels onvermogen. Angst, sociale onhandigheid, psychische problemen, geld problemen , andere cultuur enz. Er zitten vaak echt meer redenen achter.
Maar een beetje sociale kring maakt de oude dag veel leuker, dus ik probeer daar zelf wel bewust mee bezig te zijn.
Dit is wel echt waar. Ik denk dat er bij mijn moeder veel onzekerheid en misschien wel sociale angst speelt. Hoe minder je jezelf daarop uitdaagt, hoe meer ruimte dat ook krijgt in je leven. Wij zijn wel veel meer van de generatie aanpakken, en ook jezelf ontwikkelen. Dit is de generatie 'doofpot'. Alles wordt lekker weggestopt, en we praten er niet over. Maar dan kan het je nog wel (onbewust) ontzettend belemmeren.
Wat iemand hierboven zegt over introvert en alleen erop uit: tja niet iedereen heeft veel hobbies of interesses, of behoefte eraan. Ik heb ze zelf wel, dus ik vind dat ook moeilijker te begrijpen maar dat heb ik de laatste jaren wel geleerd. Daarbij geloof ik juist wel in de kracht van een sociaal netwerk, en met lezen en of in je eentje wandelen bouw je die ook niet op. Maar je kan iemand niet dwingen.
vrijdag 12 januari 2024 om 07:56
Hier krijg ik echt zo de kriebels van zeg. Wij moeten zelf nog tot rond de 70 werken. En ik moet er sowieso al niet aan denken om zo te moeten mantelzorgen. De band met mijn ouders is niet zo warm, maar ze regelen nu alles zelf nog en hebben mijn sibling (hun lievelingskind) om de hoek wonen. Mijn schoonouders regelen in en om huis ook nog wel alles zelf, maar moeten wel vaak naar ziekenhuisafspraken gebracht worden. Gelukkig doet de sibling van man dat meestal. En ja als de nood aan de man komt, verleg je waarschijnlijk je grenzen hierin wel een beetje. Maar dat ze er nu al zo vanuit gaan dat jullie alles wel regelen, zou mij enorm benauwen, eerlijk gezegd.biol schreef: ↑11-01-2024 09:17
Ze zijn bijna 70 maar doordat hun sociale kring enorm klein is gaan ze heel hard achteruit. Cognitief dus.. ze vergeten van alles, reactievermogen neemt af en ze volgen het allemaal niet meer. Wij zien dat omdat we dicht bij ze zijn, maar zelf geven ze dat niet toe.. is een zorg..
Het gemak waarmee ze de verantwoordelijkheid bij mij en mijn man leggen is nu al duidelijk. Mijn schoonmoeder zegt dat ook steeds: ja maar als we later echt oud zijn komen jullie ons wel wassen toch?? Komen jullie toch wel ons potje koken en in de gaten houden dat het schoon blijft..
Daar hebben we immers kinderen voor gekregen.
vrijdag 12 januari 2024 om 08:37
Hou je hun dan wel een spiegel voor?biol schreef: ↑11-01-2024 09:17Het is denk ik voor heel veel mensen de struggle.. kies je voor jezelf? Of toch voor je verantwoordelijkheidsgevoel naar je (nog niet) zorg vragende ouders toe. Die te trots zijn om buitenaf van alles te vragen maar het o zo hard nodig hebben.
In geval van TO is het natuurlijk dubbel lastig. Haar siblings wonen al in het buitenland. En nu zou zij haar dromen opzij moeten zetten want ja.. de ouders, die ergens gaandeweg de verantwoordelijkheid van TO lijken te zijn geworden.
Iemand schreef: als er verder geen familie dichtbij is. Ook dat is natuurlijk echt geen zekerheid. Ik heb een zwager.. woont dichtbij… maar als het er op aankomt kan je er niet op bouwen. Hij is zo egoïstisch, leeft zijn leven en de rest komt zoals het komt. Als mijn schoonouders iets gebeurd ligt de zorg bij ons (mijn man en ik zei de gek)…
Ook voor wat betreft het wonen hebben we dezelfde discussie zoals hier aangegeven al gehad. Kies voor een appartement. Gelijkvloers, beter behapbaar. Maar nee want alles is “te druk”..
Ze zijn bijna 70 maar doordat hun sociale kring enorm klein is gaan ze heel hard achteruit. Cognitief dus.. ze vergeten van alles, reactievermogen neemt af en ze volgen het allemaal niet meer. Wij zien dat omdat we dicht bij ze zijn, maar zelf geven ze dat niet toe.. is een zorg..
Het gemak waarmee ze de verantwoordelijkheid bij mij en mijn man leggen is nu al duidelijk. Mijn schoonmoeder zegt dat ook steeds: ja maar als we later echt oud zijn komen jullie ons wel wassen toch?? Komen jullie toch wel ons potje koken en in de gaten houden dat het schoon blijft..
Daar hebben we immers kinderen voor gekregen.
Hebben ze dan ook een plan B voor als jullie wat mocht overkomen?
vrijdag 12 januari 2024 om 08:53
MissPiglet schreef: ↑11-01-2024 13:19Ja, dat is bij mijn ouders inderdaad ook zo. Wonen al jarenlang met veel mensen van dezelfde leeftijd bij elkaar in de straat en helpen elkaar bij dingen die de ander niet kan. Maar TOCH he...
Mijn moeder moet nu momenteel regelmatig naar het ziekenhuis vanwege haar ziekte. Verschillende buurmannen hebben al aangeboden met haar naar het ziekenhuis te rijden, maar ze vindt zelf toch dat ik met haar mee moet naar het ziekenhuis, want ze vindt het maar 'ongemakkelijk om met een vreemde in de auto te zitten'. En dan is die vreemde een buurman waar ze al 35 jaar naast woont.
Ik vind het allemaal maar lastig.
En als ik er wat over zeg is de reactie standaard: "Je moet toch iets doen voor je erfenis."
vrijdag 12 januari 2024 om 09:02
vrijdag 12 januari 2024 om 09:04
Nou ja, ze hebben een punt. Als ouders in dat particuliere verzorgingshuis vanaf 5000 euro per maand gaan zitten, gaat de erfenis er snel door heen.
Ik zie hier juist kinderen die liever zelf zorgen, dan dat al het geld straks op is. Dat kan ook een keuze zijn.
vrijdag 12 januari 2024 om 09:05
vrijdag 12 januari 2024 om 09:08
Ok prima, maar wat met taken die ikzelf nooit zal kunnen doen dan?
Ik ga bijvoorbeeld echt niet bij de intieme delen zitten grabbelen van ‘mijn ouders’.
En poep opruimen?
Ik kán het niet!
Ook niet als dat me een erfenis gaat kosten.
vrijdag 12 januari 2024 om 09:12
Dat mag natuurlijk, maar de verantwoordelijkheid voor je ouders welbevinden ligt bij jou, want ergens anders ligt hij niet. Zij kunnen het niet, instanties interesseert het niet, dus jij blijft over. En als jij bewust besluit er ook niet te zijn, ligt de verantwoordelijkheid dus nergens en dan gaat het onherroepelijk mis.
Het is net alsof dat hele probleem niet zo goed gezien wordt. Dit is de huidige staat van ouderenzorg in Nederland: geen enkele instantie voelt zich verantwoordelijk voor de zorg voor ouderen. Sterker nog: hun taak is om ouderen zo lang mogelijk buiten de deur te houden, koste wat het kost. En het kost dingen. Kwaliteit van leven en uiteindelijk het leven zelf.
vrijdag 12 januari 2024 om 09:17
Is dit met een bepaald doel van de overheid?Ladara schreef: ↑12-01-2024 09:12Dat mag natuurlijk, maar de verantwoordelijkheid voor je ouders welbevinden ligt bij jou, want ergens anders ligt hij niet. Zij kunnen het niet, instanties interesseert het niet, dus jij blijft over. En als jij bewust besluit er ook niet te zijn, ligt de verantwoordelijkheid dus nergens en dan gaat het onherroepelijk mis.
Het is net alsof dat hele probleem niet zo goed gezien wordt. Dit is de huidige staat van ouderenzorg in Nederland: geen enkele instantie voelt zich verantwoordelijk voor de zorg voor ouderen. Sterker nog: hun taak is om ouderen zo lang mogelijk buiten de deur te houden, koste wat het kost. En het kost dingen. Kwaliteit van leven en uiteindelijk het leven zelf.
Ik bedoel, is dit alleen maar omdat er geen geld voor is?
Geen zorg.
Geen handjes.
Enz
vrijdag 12 januari 2024 om 09:19
Als er vermogen is worden de kosten voor een verpleeg- of verzorgingshuis al snel 3000 euro plus waarbij er helaas nog altijd veel van kinderen verwacht wordt, als het geld er is, heeft particuliere zorg dus best wat voordelen
vrijdag 12 januari 2024 om 09:21
We hadden het toch nog over het geval van 'zij willen het niet' en nog lang niet over de leeftijd die het niet meer kan?Ladara schreef: ↑12-01-2024 09:12Dat mag natuurlijk, maar de verantwoordelijkheid voor je ouders welbevinden ligt bij jou, want ergens anders ligt hij niet. Zij kunnen het niet, instanties interesseert het niet, dus jij blijft over. En als jij bewust besluit er ook niet te zijn, ligt de verantwoordelijkheid dus nergens en dan gaat het onherroepelijk mis.
Als jij je als 65-jarige niet zelf je verantwoordelijkheid neemt, maar denkt 'dat doet mijn dochter (later) wel', dan vind ik het heel begrijpelijk dat die dochter dat niet doet.
Nu zijn allebei mijn ouders al overleden - en daar heb ik ook niets aan gedaan, want moeder was binnen 6 weken weg en vader hadden we geen contact meer mee - en alleen schoonmoeder is nog over, maar daar sta ik er dus ook zo in.
vrijdag 12 januari 2024 om 09:23
Kwaliteit van leven van de mantelzorger. En dat is een zeer kwalijke zaak!Ladara schreef: ↑12-01-2024 09:12Dat mag natuurlijk, maar de verantwoordelijkheid voor je ouders welbevinden ligt bij jou, want ergens anders ligt hij niet. Zij kunnen het niet, instanties interesseert het niet, dus jij blijft over. En als jij bewust besluit er ook niet te zijn, ligt de verantwoordelijkheid dus nergens en dan gaat het onherroepelijk mis.
Het is net alsof dat hele probleem niet zo goed gezien wordt. Dit is de huidige staat van ouderenzorg in Nederland: geen enkele instantie voelt zich verantwoordelijk voor de zorg voor ouderen. Sterker nog: hun taak is om ouderen zo lang mogelijk buiten de deur te houden, koste wat het kost. En het kost dingen. Kwaliteit van leven en uiteindelijk het leven zelf.
vrijdag 12 januari 2024 om 09:30
Ik begrijp oprecht niet hoe je de sprong maakt van niemand is verantwoordelijk DUS ben jij verantwoordelijk.Ladara schreef: ↑12-01-2024 09:12Dat mag natuurlijk, maar de verantwoordelijkheid voor je ouders welbevinden ligt bij jou, want ergens anders ligt hij niet. Zij kunnen het niet, instanties interesseert het niet, dus jij blijft over. En als jij bewust besluit er ook niet te zijn, ligt de verantwoordelijkheid dus nergens en dan gaat het onherroepelijk mis.
Dat het mis gaat betekent in mijn ogen niet dat je dus verantwoordelijk bent. Dat betekent dat het mis gaat.
vrijdag 12 januari 2024 om 09:31
noglangnietjarig schreef: ↑12-01-2024 09:17Is dit met een bepaald doel van de overheid?
Ik bedoel, is dit alleen maar omdat er geen geld voor is?
Geen zorg.
Geen handjes.
Enz
Er is sinds Rutte sterk bezuinigd op ouderenzorg. Er is plek voor ouderen met een indicatie (lichamelijk ziek, ernstig dement of stervend), maar het proces van het stellen van die indicatie is lastig en langdurig en als de indicatie dan gesteld is, is het lang wachten op een vrije plek. En met pech is die plek tientallen kilometers van de plek waar de oudere woonde. Dit was het doel ja, want dit is goedkoop. En het is goedkoop omdat de zorg neerkomt op informele zorg die kinderen of buren leveren. Meestal vrouwen, die door overbelasting hun werk in overwegend zorg en onderwijs niet meer goed kunnen uitvoeren, waardoor er een schrijnend personeelstekort is in zorg en onderwijs. Zie daar de cirkel.
vrijdag 12 januari 2024 om 09:33
Ja, dat betekent dat het mis gaat. En de verantwoordelijkheid, als er iets misgaat, ligt altijd en onherroepelijk bij de partij die daar iets aan kan doen. Die het ziet gebeuren en die de middelen heeft het te voorkomen. Dat is het lullige en onmenselijk aan deze hele bezuiniging: als jij je ouders ziet wegkwijnen en je weet dat jíj het kan voorkomen, kies er dan maar eens voor om níet te mantelzorgen.
vrijdag 12 januari 2024 om 09:39
Groot gelijk had je hoor.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑11-01-2024 11:59Dankjewel, ik was zelf ook blij dat ik dit durfde te weigeren. Maar ben er door andere familieleden (een tante en jonste broertje) nog wel op aangekeken. Andere broer stond wel achter me. Mijn jongste broertje heb ik toen nog gesuggereerd dat hij het ook kon doen, maar “nee joh, dat is toch niet iets wat een zoon bij zijn moeder doet?” Die begreep het dus niet en zal het nooit begrijpen (ergste was nog dat mijn moeder die stelling ondersteunde, dat ze door een dochter gewassen hoorde te worden)
Er was gewoon een prima alternatief (thuiszorg) en van een paar dagen niet douchen ga je niet dood.
vrijdag 12 januari 2024 om 09:44
Toch nee.Ladara schreef: ↑12-01-2024 09:33Ja, dat betekent dat het mis gaat. En de verantwoordelijkheid, als er iets misgaat, ligt altijd en onherroepelijk bij de partij die daar iets aan kan doen. Die het ziet gebeuren en die de middelen heeft het te voorkomen. Dat is het lullige en onmenselijk aan deze hele bezuiniging: als jij je ouders ziet wegkwijnen en je weet dat jíj het kan voorkomen, kies er dan maar eens voor om níet te mantelzorgen.
Als het punt wordt bereikt dat er weggekwijnd wordt, is er al eerder iets nagelaten. En dat kan ook gewoon bij de oudere in kwestie liggen. Je gaat niet ineens van de ene op de andere dag over in wegkwijnen.
En bij een slechte relatie kun je ook prima zonder schuldgevoelens kiezen om niet te mantelzorgen hoor.
vrijdag 12 januari 2024 om 09:47
Jep.Ladara schreef: ↑12-01-2024 09:31Er is sinds Rutte sterk bezuinigd op ouderenzorg. Er is plek voor ouderen met een indicatie (lichamelijk ziek, ernstig dement of stervend), maar het proces van het stellen van die indicatie is lastig en langdurig en als de indicatie dan gesteld is, is het lang wachten op een vrije plek. En met pech is die plek tientallen kilometers van de plek waar de oudere woonde. Dit was het doel ja, want dit is goedkoop. En het is goedkoop omdat de zorg neerkomt op informele zorg die kinderen of buren leveren. Meestal vrouwen, die door overbelasting hun werk in overwegend zorg en onderwijs niet meer goed kunnen uitvoeren, waardoor er een schrijnend personeelstekort is in zorg en onderwijs. Zie daar de cirkel.
Ik durf niet eens in de toekomst te kijken om te ‘zien’ wat er dan voor ons is overgebleven aan zorg en handjes enz.
Of kunnen we dan een handeltje beginnen in die zelfmoordpillen van Edith Schipper.
vrijdag 12 januari 2024 om 09:50
Mijn moeder en haar broers en zussen zijn blij dat ze nog voor hun moeder mogen zorgen. Idem bij mijn grootmoeder van vaderskant, toen die nog leefde. Ja, mantelzorgers kunnen overbelast raken, maar dat geldt niet voor allemaal en het kan ook mooie dingen opleveren.
vrijdag 12 januari 2024 om 10:05
Quincy2 schreef: ↑11-01-2024 10:30Ja, maar daar kies je ook voor. Dan wordt de vraag: waarom kies je voor afsluiting? Ik ken heel veel mensen die na hun pensioen veel zijn gaan doen, van vrijwilligerswerk, tot reizen met de motorclub, tot sporten. Als je fysiek niets mankeert, waarom kiest iemand er dan voor om alleen maar thuis te zitten? (Ik heb/had dus ook zulke schoonouders die geen hobby's of kennissen hadden, en die kozen ook niet voor 'prikkelende input', maar ik begrijp nog steeds niet waarom iemand zo kan zijn.)
Soms zijn het angsten die mensen hebben, soms hebben ze er geen behoefte aan. Wat iemand hier schrijft over schoonmoeder die alles spannend vind, dat lijkt me eerder angst toe, dan niet willen.
Ik ben erg op mijzelf, ik heb mijn vriendinnen en hobby's en dat is prima voor mij. Maar als ik ouder zou worden, niet meer werk, vriendinnen overlijden eerder dan mij, dan zou ik me eenzaam kunnen gaan voelen, daar ben ik mij van bewust. Toch houd ik me voor dat als ik niet meer werk, ik iets sociaals moet doen, juist om dat lijntje met de buitenwereld te houden.
vrijdag 12 januari 2024 om 10:43
Altijd en onherroepelijk nog wel….Ladara schreef: ↑12-01-2024 09:33Ja, dat betekent dat het mis gaat. En de verantwoordelijkheid, als er iets misgaat, ligt altijd en onherroepelijk bij de partij die daar iets aan kan doen. Die het ziet gebeuren en die de middelen heeft het te voorkomen. Dat is het lullige en onmenselijk aan deze hele bezuiniging: als jij je ouders ziet wegkwijnen en je weet dat jíj het kan voorkomen, kies er dan maar eens voor om níet te mantelzorgen.
Dit is jouw persoonlijke mening he? Je doet net of het een universele waarheid is. Of zelfs een juridische waarheid.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
