Overig
alle pijlers
Emigreren en oudere ouders
zondag 7 januari 2024 om 11:35
Partner en ik zijn eruit: we gaan in de tweede helft van dit jaar naar een ander land verhuizen. We hebben daar vrienden, werk vinden zal geen probleem zijn en huizen zijn er ook. Voor ons gaat dat helemaal goed komen.
Maar: mijn ouders zijn halverwege de zeventig. Ze zijn nog gezond en redden zich prima met z'n tweetjes, maar dat blijft natuurlijk niet eeuwig zo. Nu woon ik op een uurtje rijden bij ze vandaan, maar dat wordt dus een paar uur vliegen. Ik ben flexibel (en rijk) genoeg om in geval van nood op stel en sprong naar NL te kunnen vliegen, maar dan nog kan ik er dus dan niet eerder dan binnen een dag of anderhalf zijn.
Mijn ouders hebben geen groot netwerk - wat broers van hun eigen leeftijd, wat kennissen, maar verder niet veel mensen in de buurt aan wie ze om hulp zouden kunnen vragen (het zijn ook geen types die makkelijk om hulp vragen).
Ik wil binnenkort met hen om de tafel om te kijken wat we voor ze kunnen doen en regelen, maar ik heb niet zo'n goed idee waar we aan moeten denken. Hebben jullie tips?
Maar: mijn ouders zijn halverwege de zeventig. Ze zijn nog gezond en redden zich prima met z'n tweetjes, maar dat blijft natuurlijk niet eeuwig zo. Nu woon ik op een uurtje rijden bij ze vandaan, maar dat wordt dus een paar uur vliegen. Ik ben flexibel (en rijk) genoeg om in geval van nood op stel en sprong naar NL te kunnen vliegen, maar dan nog kan ik er dus dan niet eerder dan binnen een dag of anderhalf zijn.
Mijn ouders hebben geen groot netwerk - wat broers van hun eigen leeftijd, wat kennissen, maar verder niet veel mensen in de buurt aan wie ze om hulp zouden kunnen vragen (het zijn ook geen types die makkelijk om hulp vragen).
Ik wil binnenkort met hen om de tafel om te kijken wat we voor ze kunnen doen en regelen, maar ik heb niet zo'n goed idee waar we aan moeten denken. Hebben jullie tips?
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
vrijdag 12 januari 2024 om 11:13
vrijdag 12 januari 2024 om 11:25
En ze verdienen aan de woningsmarktLadara schreef: ↑12-01-2024 09:31Er is sinds Rutte sterk bezuinigd op ouderenzorg. Er is plek voor ouderen met een indicatie (lichamelijk ziek, ernstig dement of stervend), maar het proces van het stellen van die indicatie is lastig en langdurig en als de indicatie dan gesteld is, is het lang wachten op een vrije plek. En met pech is die plek tientallen kilometers van de plek waar de oudere woonde. Dit was het doel ja, want dit is goedkoop. En het is goedkoop omdat de zorg neerkomt op informele zorg die kinderen of buren leveren. Meestal vrouwen, die door overbelasting hun werk in overwegend zorg en onderwijs niet meer goed kunnen uitvoeren, waardoor er een schrijnend personeelstekort is in zorg en onderwijs. Zie daar de cirkel.
Veel mensen blijven tot aan hun dood
hun dure koophuis. Bij overlijden gaat er een flink deel van de erfenis door erfenisbelasting naar de overheid.
Weinig doorstroom (want nauwelijk bejaardenwoningen en ook geen bejaardentehuizen meer) dus de huizenprijzen blijven kunstmatig hoog. En weer kassa! Betalen maar..hogere overdrachtsbelasting, hogere WOZ waarde .
Problemen vallen echt wel op te lossen. Allereerst moeten er meer mensen op de werkvloer komen in de zorg. Het aantal zorgmanagers kan enorm gereduceerd worden.
Weer bejaardentehuizen, geen mantelzorg en minder krapte op de woningsmarkt.
Schrap volgend jaar eerst maar alle ontwikkelingshulp! Steek het geld eerst maar in bovenstaande problemen.
vrijdag 12 januari 2024 om 11:53
Natuurlijk ligt in het algemeen de verantwoordelijkheid voor een probleem bij de partij die het probleem ziet en die de middelen heeft het op te lossen. In welke situaties is dat niet het geval?
En in aanvulling: het gaat niet om juridische verantwoordelijkheid, die is er in informele zorg uitgehaald, er is niemand juridisch verantwoordelijk. Het gaat om morele verantwoordelijkheid.
vrijdag 12 januari 2024 om 13:19
Dit meen je niet serieus? Prima als ouderen niet (op tijd) zaken voor zichzelf proberen te regelen maar de gevolgtrekking kan niet zijn dat de kinderen dan maar verantwoordelijk zijn voor hun “welbevinden”.Ladara schreef: ↑12-01-2024 09:12Dat mag natuurlijk, maar de verantwoordelijkheid voor je ouders welbevinden ligt bij jou, want ergens anders ligt hij niet. Zij kunnen het niet, instanties interesseert het niet, dus jij blijft over. En als jij bewust besluit er ook niet te zijn, ligt de verantwoordelijkheid dus nergens en dan gaat het onherroepelijk mis.
Het is net alsof dat hele probleem niet zo goed gezien wordt. Dit is de huidige staat van ouderenzorg in Nederland: geen enkele instantie voelt zich verantwoordelijk voor de zorg voor ouderen. Sterker nog: hun taak is om ouderen zo lang mogelijk buiten de deur te houden, koste wat het kost. En het kost dingen. Kwaliteit van leven en uiteindelijk het leven zelf.
vrijdag 12 januari 2024 om 13:33
vrijdag 12 januari 2024 om 13:36
De verantwoordelijkheid ligt in eerste instantie bij degene die het probleem veroorzaakt of heeft.
Als ik de trap steeds moeilijker op kan, is het aan MIJ om daar een oplossing voor te zoeken, niet om te wachten tot iemand ziet dat ik de trap niet meer op kan en dan te verwachten dat die ander het oplost.
vrijdag 12 januari 2024 om 13:42
Het hele forum zit vol met mensen die hun eigen problemen niet op kunnen lossen, gezien de bizarre zaken die in allerlei topics besproken worden. Heel veel mensen hebben gewoon geen idee waar ze moeten beginnen met oplossen, laat staan als ze zelf geen probleem ervaren. Waarmee ik niet zeg dat je dan maar automatisch zware mantelzorg moet gaan leveren, maar dat veel mensen toch op de een of andere manier hulp nodig hebben waar de overheid niet in voorziet.Quincy2 schreef: ↑12-01-2024 13:36De verantwoordelijkheid ligt in eerste instantie bij degene die het probleem veroorzaakt of heeft.
Als ik de trap steeds moeilijker op kan, is het aan MIJ om daar een oplossing voor te zoeken, niet om te wachten tot iemand ziet dat ik de trap niet meer op kan en dan te verwachten dat die ander het oplost.
vrijdag 12 januari 2024 om 13:47
Ja, dat meen ik serieus. Je hoeft het niet te doen, er ligt wettelijk of juridisch geen enkele verantwoordelijkheid bij kinderen, maar als kinderen of buren of andere kennissen het niet doen dan gaat het gewoon mis. Want als een oudere het zelf niet meer kan is er geen instantie die in dat gat springt. Als een oudere stelselmatig zijn bloedverdunners vergeet te slikken kun je als kind kiezen om de verantwoordelijkheid bij de ouder zelf te laten en niet iedere ochtend even te bellen om te zeggen dat die pillen geslikt moeten worden, maar de zorgshit na een tia is nog veel groter. En je kunt er na die tia met restschade voor kiezen om geen maaltijdservice te regelen en geen scootmobiel en geen schoonmaak aan huis, maar de zorgshit als je dat ook niet doet is nóg veel groter. En als die oudere dan nog steeds zijn bloedverdunners vergeet is het misschien snel afgelopen. Misschien een zegen. Of niet. Maar hoe het verloopt met je ouder hangt af van wat kinderen kiezen. Dat is verantwoordelijkheid, of je nu wil of niet.
vrijdag 12 januari 2024 om 13:51
Ha, dat is ook weer zo. Maar je zou iemand die een topic opent wel kunnen zien als iemand die een probleem probeert op te lossen, toch? Iemand die niet online is heeft een gesprekje met de buurvrouw of iemand van het aquajoggen.oneenietweer schreef: ↑12-01-2024 13:42Het hele forum zit vol met mensen die hun eigen problemen niet op kunnen lossen, gezien de bizarre zaken die in allerlei topics besproken worden. Heel veel mensen hebben gewoon geen idee waar ze moeten beginnen met oplossen, laat staan als ze zelf geen probleem ervaren. Waarmee ik niet zeg dat je dan maar automatisch zware mantelzorg moet gaan leveren, maar dat veel mensen toch op de een of andere manier hulp nodig hebben waar de overheid niet in voorziet.
vrijdag 12 januari 2024 om 14:11
Eens hoor. Problemen verdwijnen niet met de weigering om te mantelzorgen. Was het maar zo'n feest.Ladara schreef: ↑12-01-2024 13:47Ja, dat meen ik serieus. Je hoeft het niet te doen, er ligt wettelijk of juridisch geen enkele verantwoordelijkheid bij kinderen, maar als kinderen of buren of andere kennissen het niet doen dan gaat het gewoon mis. Want als een oudere het zelf niet meer kan is er geen instantie die in dat gat springt. Als een oudere stelselmatig zijn bloedverdunners vergeet te slikken kun je als kind kiezen om de verantwoordelijkheid bij de ouder zelf te laten en niet iedere ochtend even te bellen om te zeggen dat die pillen geslikt moeten worden, maar de zorgshit na een tia is nog veel groter. En je kunt er na die tia met restschade voor kiezen om geen maaltijdservice te regelen en geen scootmobiel en geen schoonmaak aan huis, maar de zorgshit als je dat ook niet doet is nóg veel groter. En als die oudere dan nog steeds zijn bloedverdunners vergeet is het misschien snel afgelopen. Misschien een zegen. Of niet. Maar hoe het verloopt met je ouder hangt af van wat kinderen kiezen. Dat is verantwoordelijkheid, of je nu wil of niet.
vrijdag 12 januari 2024 om 14:23
Ook niet altijd handig zo n ding als je dement na een tia vanaf een paar kilometerslange oprij-erf doeloos op de doorgaande weg bent aangekomen!Ladara schreef: ↑12-01-2024 13:47Ja, dat meen ik serieus. Je hoeft het niet te doen, er ligt wettelijk of juridisch geen enkele verantwoordelijkheid bij kinderen, maar als kinderen of buren of andere kennissen het niet doen dan gaat het gewoon mis. Want als een oudere het zelf niet meer kan is er geen instantie die in dat gat springt. Als een oudere stelselmatig zijn bloedverdunners vergeet te slikken kun je als kind kiezen om de verantwoordelijkheid bij de ouder zelf te laten en niet iedere ochtend even te bellen om te zeggen dat die pillen geslikt moeten worden, maar de zorgshit na een tia is nog veel groter. En je kunt er na die tia met restschade voor kiezen om geen maaltijdservice te regelen en geen scootmobiel en geen schoonmaak aan huis, maar de zorgshit als je dat ook niet doet is nóg veel groter. En als die oudere dan nog steeds zijn bloedverdunners vergeet is het misschien snel afgelopen. Misschien een zegen. Of niet. Maar hoe het verloopt met je ouder hangt af van wat kinderen kiezen. Dat is verantwoordelijkheid, of je nu wil of niet.
Die is dan allang vergeten wat hij/zij van plan was!
vrijdag 12 januari 2024 om 15:06
Quincy2 schreef: ↑12-01-2024 13:36De verantwoordelijkheid ligt in eerste instantie bij degene die het probleem veroorzaakt of heeft.
Als ik de trap steeds moeilijker op kan, is het aan MIJ om daar een oplossing voor te zoeken, niet om te wachten tot iemand ziet dat ik de trap niet meer op kan en dan te verwachten dat die ander het oplost.
Het gaat hier vooral om ouderen die die verantwoordelijkheid niet meer kunnen nemen omdat ze geestelijk minder zijn. Zolang ze lichamelijk goed zijn gaan ze die trap wel op, ook al worden ze vergeetachtig. Maar als er dan ineens iets gebeurd waardoor ze niet meer de trap op kunnen, zijn ze niet meer in staat om zelf die oplossing te zoeken.
Het is voor ons al lastig genoeg om de juiste instantie voor bijv een traplift te pakken te krijgen en een afspraak voor de installatie te maken. Laat staan als je geestelijke vermogen minder is.
Coffee is never my cup of tea
vrijdag 12 januari 2024 om 15:22
Ik sprak onlangs een man van 71 jaar, laat ik hem Kees noemen. Verleden jaar zijn vrouw verloren, en nu sinds een half jaar dag-in dag-uit continu aan het mantelzorgen voor zijn hoogbejaarde ouders (90+).. Vader begon verleden jaar te dementeren en hallicuneren, Kees is een half jaar bezig geweest met instanties om zijn vader opgenomen te krijgen in een gesloten afdeling van een verpleeghuis, een half uur rijden vanaf zijn woonplaats. Daaraan ging een traject van ziekenhuisopnames, opname in GGZ-instelling, maatschappelijk werk en noem maar op vooraf. Veel aangelopen tegen gesloten deuren, onmogelijkheden, wachtlijsten, bureaucratie.
Daartussendoor met moeder vele malen naar diverse specialistenbezoeken i.v.m. een aantal kwalen, o.a. kanker.
Ouders woonden tot verleden jaar zelfstandig. Traplift, thuiszorg, schoonmaakster, boodschappenservice en maaltijdenservice, alles was/is pico bello op orde.
Kees had zich zijn gepensioneerde leven toch wel héél anders voorgesteld, reizen, hobby's, vrije tijd, helaas zonder zijn overleden vrouw wat al verdrietig genoeg is. Nu rijdt hij om de dag met zijn moeder naar vader, zodat die twee oudjes elkaar in ieder geval nog zien.
Daartussendoor met moeder vele malen naar diverse specialistenbezoeken i.v.m. een aantal kwalen, o.a. kanker.
Ouders woonden tot verleden jaar zelfstandig. Traplift, thuiszorg, schoonmaakster, boodschappenservice en maaltijdenservice, alles was/is pico bello op orde.
Kees had zich zijn gepensioneerde leven toch wel héél anders voorgesteld, reizen, hobby's, vrije tijd, helaas zonder zijn overleden vrouw wat al verdrietig genoeg is. Nu rijdt hij om de dag met zijn moeder naar vader, zodat die twee oudjes elkaar in ieder geval nog zien.
vrijdag 12 januari 2024 om 16:43
Heel erg sneu voor hem om zo vast te zitten. Nee ik vind het echt geen zegen hoor dat mensen zo oud worden. En als ik die demente ouderen zie ook weinig levenswaardig meer. Voor de oudere een beetje je tijd uitzitten tot je doodgaat en voor de mantelzorger opgezadeld zijn met een hoop verplichtingen op je eigen oude dag.Joyce48 schreef: ↑12-01-2024 15:22Ik sprak onlangs een man van 71 jaar, laat ik hem Kees noemen. Verleden jaar zijn vrouw verloren, en nu sinds een half jaar dag-in dag-uit continu aan het mantelzorgen voor zijn hoogbejaarde ouders (90+).. Vader begon verleden jaar te dementeren en hallicuneren, Kees is een half jaar bezig geweest met instanties om zijn vader opgenomen te krijgen in een gesloten afdeling van een verpleeghuis, een half uur rijden vanaf zijn woonplaats. Daaraan ging een traject van ziekenhuisopnames, opname in GGZ-instelling, maatschappelijk werk en noem maar op vooraf. Veel aangelopen tegen gesloten deuren, onmogelijkheden, wachtlijsten, bureaucratie.
Daartussendoor met moeder vele malen naar diverse specialistenbezoeken i.v.m. een aantal kwalen, o.a. kanker.
Ouders woonden tot verleden jaar zelfstandig. Traplift, thuiszorg, schoonmaakster, boodschappenservice en maaltijdenservice, alles was/is pico bello op orde.
Kees had zich zijn gepensioneerde leven toch wel héél anders voorgesteld, reizen, hobby's, vrije tijd, helaas zonder zijn overleden vrouw wat al verdrietig genoeg is. Nu rijdt hij om de dag met zijn moeder naar vader, zodat die twee oudjes elkaar in ieder geval nog zien.
vrijdag 12 januari 2024 om 19:02
Helemaal eens.Marianneke schreef: ↑12-01-2024 15:06Het gaat hier vooral om ouderen die die verantwoordelijkheid niet meer kunnen nemen omdat ze geestelijk minder zijn. Zolang ze lichamelijk goed zijn gaan ze die trap wel op, ook al worden ze vergeetachtig. Maar als er dan ineens iets gebeurd waardoor ze niet meer de trap op kunnen, zijn ze niet meer in staat om zelf die oplossing te zoeken.
Het is voor ons al lastig genoeg om de juiste instantie voor bijv een traplift te pakken te krijgen en een afspraak voor de installatie te maken. Laat staan als je geestelijke vermogen minder is.
Met mentale achteruitgang gaat het probleemoplossend vermogen als eerste weg, is mijn ervaring.
En zelfs al zou je een oplossing kunnen bedenken, dan krijg je het niet geregeld.
Want je begrijpt niet wat er tegen je gezegd wordt, je raakt het briefje kwijt met dat belangrijke telefoonnummer, je vergeet waar je nu eigenlijk mee bezig was.
En hoe zou je daar als oudere op moeten anticiperen? Wat zou je dan vooraf precies kunnen regelen?
Fysieke achteruitgang, daar kan je je op voorbereiden door bvb tijdig te verhuizen.
Maar met mentale achteruitgang heb je vooral iemand nodig die regelt en je ´best interest at heart´ heeft.
Maar dat kan je niet inhuren.
vrijdag 12 januari 2024 om 19:24
Ik heb het bij de oude overburen gezien. Geen familie. Ik zag steeds vaker wat vreemde dingen. Toen ik een keer op de bank zat en de buurvrouw steeds de voordeur open zag doen, de straat in kijken, deur weer dicht doen enz. Na een paar keer ben ik naar de overkant gelopen en gaan vragen wat er aan de hand was. Ze was haar man kwijt. Helemaal overstuur.
Ik meende s ochtends een taxi voor de deur gezien te hebben en ik wist dat hij geregeld in het ziekenhuis lag.
Ik merkte dat de buurvrouw in de war was. Ze had het erover dat hij s ochtends naar het werk was gegaan. Maar de man was al jaren met pensioen.
Ze vroeg of ik de politie wilde bellen. Ik heb eerst het ziekenhuis gebeld omdat ik het vermoeden had dat hij daar lag. Dat was ook zo. Toen wist ze het weer.
Uiteindelijk ben ik weer naar huis gegaan. Uur later stond ze buiten te roepen. Was ze het alweer vergeten. Heb de hap gebeld en gevraagd wat ik hiermee moest. Ben nog met haar naar het ziekenhuis gereden s avonds laat zodat ze kon zien dat hij daar lag.
Paar dagen later, toen was hij thuis, stond ze op straat om hulp te roepen. Weer ernaar toe. Toen was het verhaal dat er een vreemde man in haar huis was. Ik kijken, was het haar man.
Volgens hem had hij al meerdere keren bij de huisarts geprobeerd hulp te krijgen maar het lukte maar niet.
Ik heb de volgende dag hun huisarts gebeld en gevraagd wat hier nu de bedoeling van was en dat die mensen niemand hebben die voor hun zorgt. Ineens kon er een casemanager dementie langskomen die eea in gang heeft gezet.
Lang verhaal kort, als je niemand hebt die naar je omkijkt heb je soms wel echt een probleem.
Ik meende s ochtends een taxi voor de deur gezien te hebben en ik wist dat hij geregeld in het ziekenhuis lag.
Ik merkte dat de buurvrouw in de war was. Ze had het erover dat hij s ochtends naar het werk was gegaan. Maar de man was al jaren met pensioen.
Ze vroeg of ik de politie wilde bellen. Ik heb eerst het ziekenhuis gebeld omdat ik het vermoeden had dat hij daar lag. Dat was ook zo. Toen wist ze het weer.
Uiteindelijk ben ik weer naar huis gegaan. Uur later stond ze buiten te roepen. Was ze het alweer vergeten. Heb de hap gebeld en gevraagd wat ik hiermee moest. Ben nog met haar naar het ziekenhuis gereden s avonds laat zodat ze kon zien dat hij daar lag.
Paar dagen later, toen was hij thuis, stond ze op straat om hulp te roepen. Weer ernaar toe. Toen was het verhaal dat er een vreemde man in haar huis was. Ik kijken, was het haar man.
Volgens hem had hij al meerdere keren bij de huisarts geprobeerd hulp te krijgen maar het lukte maar niet.
Ik heb de volgende dag hun huisarts gebeld en gevraagd wat hier nu de bedoeling van was en dat die mensen niemand hebben die voor hun zorgt. Ineens kon er een casemanager dementie langskomen die eea in gang heeft gezet.
Lang verhaal kort, als je niemand hebt die naar je omkijkt heb je soms wel echt een probleem.
vrijdag 12 januari 2024 om 19:33
Wat een vreselijk schrijnend verhaalGestippeld_klompje schreef: ↑12-01-2024 19:24Ik heb het bij de oude overburen gezien. Geen familie. Ik zag steeds vaker wat vreemde dingen. Toen ik een keer op de bank zat en de buurvrouw steeds de voordeur open zag doen, de straat in kijken, deur weer dicht doen enz. Na een paar keer ben ik naar de overkant gelopen en gaan vragen wat er aan de hand was. Ze was haar man kwijt. Helemaal overstuur.
Ik meende s ochtends een taxi voor de deur gezien te hebben en ik wist dat hij geregeld in het ziekenhuis lag.
Ik merkte dat de buurvrouw in de war was. Ze had het erover dat hij s ochtends naar het werk was gegaan. Maar de man was al jaren met pensioen.
Ze vroeg of ik de politie wilde bellen. Ik heb eerst het ziekenhuis gebeld omdat ik het vermoeden had dat hij daar lag. Dat was ook zo. Toen wist ze het weer.
Uiteindelijk ben ik weer naar huis gegaan. Uur later stond ze buiten te roepen. Was ze het alweer vergeten. Heb de hap gebeld en gevraagd wat ik hiermee moest. Ben nog met haar naar het ziekenhuis gereden s avonds laat zodat ze kon zien dat hij daar lag.
Paar dagen later, toen was hij thuis, stond ze op straat om hulp te roepen. Weer ernaar toe. Toen was het verhaal dat er een vreemde man in haar huis was. Ik kijken, was het haar man.
Volgens hem had hij al meerdere keren bij de huisarts geprobeerd hulp te krijgen maar het lukte maar niet.
Ik heb de volgende dag hun huisarts gebeld en gevraagd wat hier nu de bedoeling van was en dat die mensen niemand hebben die voor hun zorgt. Ineens kon er een casemanager dementie langskomen die eea in gang heeft gezet.
Lang verhaal kort, als je niemand hebt die naar je omkijkt heb je soms wel echt een probleem.
vrijdag 12 januari 2024 om 19:46
Gestippeld_klompje schreef: ↑12-01-2024 19:24Ik heb het bij de oude overburen gezien. Geen familie. Ik zag steeds vaker wat vreemde dingen. Toen ik een keer op de bank zat en de buurvrouw steeds de voordeur open zag doen, de straat in kijken, deur weer dicht doen enz. Na een paar keer ben ik naar de overkant gelopen en gaan vragen wat er aan de hand was. Ze was haar man kwijt. Helemaal overstuur.
Ik meende s ochtends een taxi voor de deur gezien te hebben en ik wist dat hij geregeld in het ziekenhuis lag.
Ik merkte dat de buurvrouw in de war was. Ze had het erover dat hij s ochtends naar het werk was gegaan. Maar de man was al jaren met pensioen.
Ze vroeg of ik de politie wilde bellen. Ik heb eerst het ziekenhuis gebeld omdat ik het vermoeden had dat hij daar lag. Dat was ook zo. Toen wist ze het weer.
Uiteindelijk ben ik weer naar huis gegaan. Uur later stond ze buiten te roepen. Was ze het alweer vergeten. Heb de hap gebeld en gevraagd wat ik hiermee moest. Ben nog met haar naar het ziekenhuis gereden s avonds laat zodat ze kon zien dat hij daar lag.
Paar dagen later, toen was hij thuis, stond ze op straat om hulp te roepen. Weer ernaar toe. Toen was het verhaal dat er een vreemde man in haar huis was. Ik kijken, was het haar man.
Volgens hem had hij al meerdere keren bij de huisarts geprobeerd hulp te krijgen maar het lukte maar niet.
Ik heb de volgende dag hun huisarts gebeld en gevraagd wat hier nu de bedoeling van was en dat die mensen niemand hebben die voor hun zorgt. Ineens kon er een casemanager dementie langskomen die eea in gang heeft gezet.
Lang verhaal kort, als je niemand hebt die naar je omkijkt heb je soms wel echt een probleem.
Fijn dat ze jou hadden en dat je naar ze omkeek.
Helaas leven we in een individualistische maatschappij. Hoevaak lees je wel niet dat er mensen maanden soms jaren dood liggen thuis, zonder dat iemand ze heeft gemist.
Ik bloei op van een kop koffie!
vrijdag 12 januari 2024 om 21:22
Het zijn niet alleen ouderen hoor. Wij hebben mantelzorg gegeven aan onze broer die jongdement werd.Libelle44 schreef: ↑12-01-2024 16:43Heel erg sneu voor hem om zo vast te zitten. Nee ik vind het echt geen zegen hoor dat mensen zo oud worden. En als ik die demente ouderen zie ook weinig levenswaardig meer. Voor de oudere een beetje je tijd uitzitten tot je doodgaat en voor de mantelzorger opgezadeld zijn met een hoop verplichtingen op je eigen oude dag.
dinsdag 23 januari 2024 om 11:31
dinsdag 23 januari 2024 om 11:38
En of ze dan even digitaal een aanvraag willen doen, lekker met je vergeten Digi-D wachtwoord en multifactor-authenticatie. De digitalisering is een vloek voor mensen waar het hoofd niet meer mee wil, en dat is nog een ruime stap voor dementie of andere mentale zaken.Marianneke schreef: ↑12-01-2024 15:06Het gaat hier vooral om ouderen die die verantwoordelijkheid niet meer kunnen nemen omdat ze geestelijk minder zijn. Zolang ze lichamelijk goed zijn gaan ze die trap wel op, ook al worden ze vergeetachtig. Maar als er dan ineens iets gebeurd waardoor ze niet meer de trap op kunnen, zijn ze niet meer in staat om zelf die oplossing te zoeken.
Het is voor ons al lastig genoeg om de juiste instantie voor bijv een traplift te pakken te krijgen en een afspraak voor de installatie te maken. Laat staan als je geestelijke vermogen minder is.
dinsdag 23 januari 2024 om 12:38
Zo simpel is het niet om aan een indicatie te komen helaas.S-Groot schreef: ↑23-01-2024 11:31Als iemand zo overstuur raakt door de simpelste dingen dan is diegene toch niet meer capabel om zelfstandig te wonen? Dan kun je toch aan een indicatie voor een verzorgingshuis komen? Dan heb je nog een wachttijd, maar dan hoef je het niet eindeloos te blijven oppakken.
Met mijn vader genoeg meegemaakt qua zorg ; hij leeft al 15 jaar niet meer en wat ik om mij heen hoor is het er bepaald niet beter op geworden.
Ik heb wat dit betreft voor mezelf ook niet bepaald een rooskleurig toekomstbeeld.
Leuk hoor, buren die mantelzorgen, ik zie het niet gebeuren.
dinsdag 23 januari 2024 om 12:38
Zo simpel is het niet om aan een indicatie te komen helaas.S-Groot schreef: ↑23-01-2024 11:31Als iemand zo overstuur raakt door de simpelste dingen dan is diegene toch niet meer capabel om zelfstandig te wonen? Dan kun je toch aan een indicatie voor een verzorgingshuis komen? Dan heb je nog een wachttijd, maar dan hoef je het niet eindeloos te blijven oppakken.
Met mijn vader genoeg meegemaakt qua zorg ; hij leeft al 15 jaar niet meer en wat ik om mij heen hoor is het er bepaald niet beter op geworden.
Ik heb wat dit betreft voor mezelf ook niet bepaald een rooskleurig toekomstbeeld.
Leuk hoor, buren die mantelzorgen, ik zie het niet gebeuren.
dinsdag 23 januari 2024 om 12:38
Zo simpel is het niet om aan een indicatie te komen helaas.S-Groot schreef: ↑23-01-2024 11:31Als iemand zo overstuur raakt door de simpelste dingen dan is diegene toch niet meer capabel om zelfstandig te wonen? Dan kun je toch aan een indicatie voor een verzorgingshuis komen? Dan heb je nog een wachttijd, maar dan hoef je het niet eindeloos te blijven oppakken.
Met mijn vader genoeg meegemaakt qua zorg ; hij leeft al 15 jaar niet meer en wat ik om mij heen hoor is het er bepaald niet beter op geworden.
Ik heb wat dit betreft voor mezelf ook niet bepaald een rooskleurig toekomstbeeld.
Leuk hoor, buren die mantelzorgen, ik zie het niet gebeuren.
dinsdag 23 januari 2024 om 13:13
Maar dat ligt ook vaak genoeg aan de keuzes die iemand maakt.
Mijn oud-tante was een hele actieve vrouw. Hield van organiseren en sleepte iedereen daar in mee. Een uitje, bingo, spelletjesmiddag enz. Toen ze in het bejaardentehuis, nou soort aanleunwoningflat, zat, ging ze daar mee door en iedereen ging wel mee. Maar toen zij weg viel, kwam er ook de klad in. Veel mensen vinden dit soort dingen erg leuk, maar willen er zelf niet zoveel moeite voor doen.
Ik ben alleen. Ik zie het wel als mijn eigen taak om er voor te zorgen dat ik nog contacten heb. Natuurlijk is dat lastiger als je ouder wordt en mensen weg gaan vallen. Maar ook genoeg mensen van mijn eigen leeftijd vinden het eigenlijk wel prima om weinig contacten te hebben. Als er met hen iets gebeurt en ze wonen alleen, dan kan het ook een tijd duren voor iemand het opvalt. Hopelijk trekt een werkgever aan de bel...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
