
Emotionele Troela
vrijdag 9 januari 2009 om 17:32
Vandaag met mijn pa naar de cardioloog geweest. Er werd een echo gemaakt en toen ik op het scherm zijn hart zag pompen en het ook nog hoorde, kreeg ik het gewoon te kwaad.
Ik vond dat zo ontroerend om mee te maken, wat dat nou was?
Ik vond dat zo ontroerend om mee te maken, wat dat nou was?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 9 januari 2009 om 17:42
quote:HoiPippiLangkous schreef op 09 januari 2009 @ 17:39:
Nee, niet zwanger
Ik vind het wel schattig hoor, liefdevol.
Je bracht me met je post echt meteen weer op de bank bij de verloskundige. Dat ze eerst vraagt hoe je je voelt, en dat je zegt dat die emotionele buien wat beter te handhaven zijn. Doptone op je buik en je hoort weer dat galopperende paardje en binnen vijf seconden lig je daar weer snikkend op de bank. Ehm ja, wie zei er iets over emotionele buien?
Nee, niet zwanger
Ik vind het wel schattig hoor, liefdevol.
Je bracht me met je post echt meteen weer op de bank bij de verloskundige. Dat ze eerst vraagt hoe je je voelt, en dat je zegt dat die emotionele buien wat beter te handhaven zijn. Doptone op je buik en je hoort weer dat galopperende paardje en binnen vijf seconden lig je daar weer snikkend op de bank. Ehm ja, wie zei er iets over emotionele buien?
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.

vrijdag 9 januari 2009 om 17:43
vrijdag 9 januari 2009 om 17:46
vrijdag 9 januari 2009 om 17:52
Nee Hekate, het valt wel mee. Hij is oud en heeft wat klachten.
Blijkt dat hij ooit een heel klein infarct heeft gehad en de kleppen lekken een beetje. Dat is met medicatie waarschijnlijk wel op te vangen.
Tja, hij is 90 dan krijg je dat.
(overigens was de emo-bui voor we de uitslag kregen)
Grappige was, noch hij noch de arts had het door. Gelukkig maar.
Blijkt dat hij ooit een heel klein infarct heeft gehad en de kleppen lekken een beetje. Dat is met medicatie waarschijnlijk wel op te vangen.
Tja, hij is 90 dan krijg je dat.
(overigens was de emo-bui voor we de uitslag kregen)
Grappige was, noch hij noch de arts had het door. Gelukkig maar.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.

vrijdag 9 januari 2009 om 18:04
Mijn vader is overleden aan een hartaanval. Eén van mjn dierbare herinneringen was van een paar maanden daarvoor. We zaten op de bank en ik had mijn oor op zijn borstkas. Ik kon zijn hart horen kloppen en zijn longen ademhalen. Hij leefde, hij wás er, bij mij...ik weet nog dat ik dat op dat moment dacht.
Op een of andere manier vond ik dat zo fijn om mee te maken. Dus dan zal ik ook wel een emotionele troela zijn.
Op een of andere manier vond ik dat zo fijn om mee te maken. Dus dan zal ik ook wel een emotionele troela zijn.