Overig
alle pijlers
geesten.. wat moet ik ermee??
vrijdag 7 december 2007 om 22:33
Je kunt erom lachen , je kunt het weg praten in de zin, doe normaal, maar ik zit er wel mee, mijn dochtertje van 10, ziet al sinds ze 6 is geesten, ze is lang bang geweest en nu verteld ze alsof het de orde vd dag is, ze zegt ik wil het bij me houden, want dan kan ik later mensen helpen, maar soms komt ze ook lijkbleek ergens van terug rennen en is ze van streek.
Laatst ging ze naar de WC met haar zus in de Mc Donalds, ze zag ineens daar een meisje staan , in een een rode jurk, het had haar strak aangekeken , waar ze heel bang van werd, haar zus zag niks.
Ze ziet ze ook op haar kamer, maar die doen niks zegt ze, ze ziet ze ook in de boom op het schoolplein, pffffffff, soms zijn het alleen lijnen zegt ze en soms krijgt ze het koud ervan.
Ze slaapt altijd met licht aan en met haar dekbed over haar hoofd, alleen haar kleine neusje steekt onder har dekbed vandaan.
Mijn hart breekt af en toe, dat het zo veel is voor haar, durf er eerlijk gezegd niet met andere mensen over te praten, die denken vast , leip wijf!!
Ik weet van mezelf dat ik ook pijn kan wegnemen bij mensen ( maar heb het verder niet gekoesterd en ontwikkeld) en heb een oom die mensen beter kan maken door hand oplegging, klinkt allemaal bizar, maar ik ben volwassen en mijn meisje is zo klein, ik wil haar graag helpen , maar naar wat voor persoon zou je moeten gaan, nee niet de psychiater, das flauw, als iemand dat gaat zeggen, het is een serieuze vraag.
Wie weet de weg en raad mij daarin.
Laatst ging ze naar de WC met haar zus in de Mc Donalds, ze zag ineens daar een meisje staan , in een een rode jurk, het had haar strak aangekeken , waar ze heel bang van werd, haar zus zag niks.
Ze ziet ze ook op haar kamer, maar die doen niks zegt ze, ze ziet ze ook in de boom op het schoolplein, pffffffff, soms zijn het alleen lijnen zegt ze en soms krijgt ze het koud ervan.
Ze slaapt altijd met licht aan en met haar dekbed over haar hoofd, alleen haar kleine neusje steekt onder har dekbed vandaan.
Mijn hart breekt af en toe, dat het zo veel is voor haar, durf er eerlijk gezegd niet met andere mensen over te praten, die denken vast , leip wijf!!
Ik weet van mezelf dat ik ook pijn kan wegnemen bij mensen ( maar heb het verder niet gekoesterd en ontwikkeld) en heb een oom die mensen beter kan maken door hand oplegging, klinkt allemaal bizar, maar ik ben volwassen en mijn meisje is zo klein, ik wil haar graag helpen , maar naar wat voor persoon zou je moeten gaan, nee niet de psychiater, das flauw, als iemand dat gaat zeggen, het is een serieuze vraag.
Wie weet de weg en raad mij daarin.
vrijdag 7 december 2007 om 22:38
vrijdag 7 december 2007 om 22:49
Als ze beginnen met kloppen moet je wel terugkloppen. Verder denk ik dat je je dochter niet banger moet maken dan ze al is. Laat dr maar zoveel mogelijk praten over wat ze ziet en hoort, voelt. Niet negeren maar ook niet versterken. Doe alsof het doodnormaal is. Lullige woordspeling maar je snapt wel wat ik bedoel.
vrijdag 7 december 2007 om 22:51
vrijdag 7 december 2007 om 23:07
vrijdag 7 december 2007 om 23:16
Oh, met psychepijler bedoel ik dus niet dat ik het niet serieus neem hoor, maar omdat daar een tijd geleden ook een onderwerp was over bv hooggevoeligheid 
. Weet die oom er niet meer van, dat hij zou kunnen helpen. Zou inderdaad rondvragen naar een betrouwbaar medium/paragnost, die ervaring met kinderen heeft.
. Weet die oom er niet meer van, dat hij zou kunnen helpen. Zou inderdaad rondvragen naar een betrouwbaar medium/paragnost, die ervaring met kinderen heeft.
vrijdag 7 december 2007 om 23:17
Sarah, het belangrijkste wat je volgens mij kunt doen is haar serieus nemen. Haar laten vertellen, zorgen dat ze zich veilig genoeg bij je voelt om deze dingen te vertellen. Veel mensen zullen gaan ontkennen, belachelijk maken enz. wat ze voelt, zoals hier in sommige reacties ook al te zien is.
Jammer is dat, want er is wel degelijk meer tussen hemel en aarde.
Trouwens, je weet het zelf ook, al heb je er verder niets mee gedaan.
Je kunt tegen haar zeggen dat ze ze ook kan wegsturen. Als iemand niet goed voelt, als ze bang wordt of het koud krijgt, kan ze die gewoon wegsturen, net zoals ze met een ander kindje zou doen.
Zeker niet ontkennen of bagatelliseren wat ze ziet en voelt, maar wel mee leren omgaan.
Prachtig dat ze nu al zegt dat ze hier later mensen mee wil gaan helpen. Laat het niet verloren gaan.
Jammer is dat, want er is wel degelijk meer tussen hemel en aarde.
Trouwens, je weet het zelf ook, al heb je er verder niets mee gedaan.
Je kunt tegen haar zeggen dat ze ze ook kan wegsturen. Als iemand niet goed voelt, als ze bang wordt of het koud krijgt, kan ze die gewoon wegsturen, net zoals ze met een ander kindje zou doen.
Zeker niet ontkennen of bagatelliseren wat ze ziet en voelt, maar wel mee leren omgaan.
Prachtig dat ze nu al zegt dat ze hier later mensen mee wil gaan helpen. Laat het niet verloren gaan.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 7 december 2007 om 23:29
Ja dushi is een echte plaaggeest, hee die is leuk.
Elmervrouw, ik heb al eens , toen ze echt heeeeeel bang was, samen op haar bed gezeten met een rozenkrans en gevraagd of de geesten haar met rust wil laten , niet omdat ze vervelend zijn, maar omdat ze nog te klein is en het eng vind, toen heeft ze heel lang rustiger geslapen.
Ontkennen doe ik zeker niet , want dan voelt ze zich verlaten en alleen, nee ik bespreek het altijd als ze er zelf mee komt, en laat haar vertellen en vertellen.
Heb ook aangegeven dat als het te zwaar word voor haar dat ze aan mijn bel moet trekken, maar ze wil het niet kwijt, maar soms wel wat minder.
De oom die kan ik het niet vragen, die is al in het hiernamaals.
Zelf weet ik wat overgevoeligheid is idd, heb jaren geleden heel wat pijn weggehaald bij anderen, maar het putte me uit, omdat ik er te laconiek mee omging, maar je moet echt ook lief voor jezelf blijven en je niet uit laten zuigen , dan ben je er snel klaar mee.
En verlies je de interesse, daarom wil ik een middenweg zoekn voor mijn dochter.
Als ik zo de opmerkingen hoor zoals v Elmer, dan doe ik het wel goed, maar ik heb altijd het gevoel dat ik het beter zou kunnen doen, de eeuwige moedertwijfels..zeg maar.
Elmervrouw, ik heb al eens , toen ze echt heeeeeel bang was, samen op haar bed gezeten met een rozenkrans en gevraagd of de geesten haar met rust wil laten , niet omdat ze vervelend zijn, maar omdat ze nog te klein is en het eng vind, toen heeft ze heel lang rustiger geslapen.
Ontkennen doe ik zeker niet , want dan voelt ze zich verlaten en alleen, nee ik bespreek het altijd als ze er zelf mee komt, en laat haar vertellen en vertellen.
Heb ook aangegeven dat als het te zwaar word voor haar dat ze aan mijn bel moet trekken, maar ze wil het niet kwijt, maar soms wel wat minder.
De oom die kan ik het niet vragen, die is al in het hiernamaals.
Zelf weet ik wat overgevoeligheid is idd, heb jaren geleden heel wat pijn weggehaald bij anderen, maar het putte me uit, omdat ik er te laconiek mee omging, maar je moet echt ook lief voor jezelf blijven en je niet uit laten zuigen , dan ben je er snel klaar mee.
En verlies je de interesse, daarom wil ik een middenweg zoekn voor mijn dochter.
Als ik zo de opmerkingen hoor zoals v Elmer, dan doe ik het wel goed, maar ik heb altijd het gevoel dat ik het beter zou kunnen doen, de eeuwige moedertwijfels..zeg maar.
zaterdag 8 december 2007 om 00:01
Of het waar is of niet, je dochtertje heeft hulp nodig, dit is echt zwaar voor haar. Een psycholoog kan die hulp bieden. Volgens mij heb je ook psychologen die hierin gespecialiseerd zijn, en die ook niet zeggen dat het allemaal niet waar is, maar wel hulp kunnen bieden. Dit is voor zo'n jong meisje echt niet vol te houden, lijkt me.
zaterdag 8 december 2007 om 00:12
superstar, rond de zes jaar fantaseren kinderen heel veel, maar ze is inmiddels tien jaar en dan is die periode wel voorbij.
Meds, het heeft toendertijd wel haar angst overwonnen , en daar gaat het om.
Ik denk zelf niet aan een een kinder psycholoog, lijkt mij dat ie het haar uit haar hoofd gaat praten, het kind zal zich een gek voelen en t krijgt op die manier veel te veel negatieve bijzondere aandacht, daar moet je naar mijn mening heel erg mee uitkijken
En de rozenkrans is van mijn over over grootmoeder, erg aan gehecht.
Ik zal eens googlen op bv para psycholoog, heb liever iemand die t zal erkennen en haar zal leren dat het haar ook met rust kan laten, dat zou ideaal zijn.
Meds, het heeft toendertijd wel haar angst overwonnen , en daar gaat het om.
Ik denk zelf niet aan een een kinder psycholoog, lijkt mij dat ie het haar uit haar hoofd gaat praten, het kind zal zich een gek voelen en t krijgt op die manier veel te veel negatieve bijzondere aandacht, daar moet je naar mijn mening heel erg mee uitkijken
En de rozenkrans is van mijn over over grootmoeder, erg aan gehecht.
Ik zal eens googlen op bv para psycholoog, heb liever iemand die t zal erkennen en haar zal leren dat het haar ook met rust kan laten, dat zou ideaal zijn.
