Overig
alle pijlers
Hoe pak je je leven op na een scheiding?
vrijdag 5 april 2024 om 22:06
Lieve lezers,
Vorig jaar augustus heb ik na een hele lange, moeilijke tijd mijn relatie beëindigd. Sinds januari heb ik een leuk appartement voor mezelf kunnen regelen. Onze tienerkinderen zijn om de week bij mij. Ik ben praktisch gezien gesetteld, en het contact met mijn ex gaat gelukkig goed. Maar ik merk dat ik mijn draai nog niet echt kan vinden.
Ik heb 2 heerlijke kinderen. Mijn zoon (17) heeft een verstandelijke beperking en mijn dochter (15) is flink aan de puber. Ik werk 32 uur, de dagen dat de kinderen er zijn kan ik mijn uren aanpassen, dan vertrek ik op het moment dat mijn zoon naar dagbesteding gaat. Dit werkt tot nu toe goed.
De week dat de kinderen bij mij zijn is het flink aanpoten, mijn zoon heeft veel sturing nodig en mijn dochter vraagt uiteraard ook de nodige aandacht. Ik vind het fijn als ze er zijn en voel veel meer rust en geduld met de kinderen nu ik uit mijn relatie ben.
Ik ben alleen wel gevloerd na zo'n week.
De week dat ik alleen ben, breng ik vooral door op de bank om bij te tanken. De dagen dat ik niet werk ben ik vaak moe en lusteloos en heb dan eigenlijk geen puf om leuke dingen te ondernemen. Ik verdoof mezelf met Netflix.
Ik ben mij ervan bewust dat ik de scheiding nog moet verwerken en dat het tijd nodig heeft om gevoelsmatig mijn draai te vinden. Maar zoals het er nu uitziet lijk ik een beetje vast te zitten.
Ik heb een soort afwachtende houding zo van: er gaat vast een keer iets gebeuren waardoor de cirkel doorgebroken wordt.
Maar aan de aan de kant voelt dat ook niet echt prettig. Ik heb het idee dat ik iets moet doen om dit gevoel te doorbreken maar ik weet niet wat.
Doe ik het goed door het allemaal zo even te laten, of zou ik juist iets moeten ondernemen?
Voorheen deed ik aan schrijven, zingen en werken achter de naaimachine. Maar ik kan mij er niet toe zetten. Ik heb heel veel goede vriendinnen maar op een een of andere manier wil ik liever alleen zijn.
Hier zijn vast ervaringsdeskundigen die wellicht advies kunnen geven.
Alvast bedankt.
Lieve groet,
Pee
Vorig jaar augustus heb ik na een hele lange, moeilijke tijd mijn relatie beëindigd. Sinds januari heb ik een leuk appartement voor mezelf kunnen regelen. Onze tienerkinderen zijn om de week bij mij. Ik ben praktisch gezien gesetteld, en het contact met mijn ex gaat gelukkig goed. Maar ik merk dat ik mijn draai nog niet echt kan vinden.
Ik heb 2 heerlijke kinderen. Mijn zoon (17) heeft een verstandelijke beperking en mijn dochter (15) is flink aan de puber. Ik werk 32 uur, de dagen dat de kinderen er zijn kan ik mijn uren aanpassen, dan vertrek ik op het moment dat mijn zoon naar dagbesteding gaat. Dit werkt tot nu toe goed.
De week dat de kinderen bij mij zijn is het flink aanpoten, mijn zoon heeft veel sturing nodig en mijn dochter vraagt uiteraard ook de nodige aandacht. Ik vind het fijn als ze er zijn en voel veel meer rust en geduld met de kinderen nu ik uit mijn relatie ben.
Ik ben alleen wel gevloerd na zo'n week.
De week dat ik alleen ben, breng ik vooral door op de bank om bij te tanken. De dagen dat ik niet werk ben ik vaak moe en lusteloos en heb dan eigenlijk geen puf om leuke dingen te ondernemen. Ik verdoof mezelf met Netflix.
Ik ben mij ervan bewust dat ik de scheiding nog moet verwerken en dat het tijd nodig heeft om gevoelsmatig mijn draai te vinden. Maar zoals het er nu uitziet lijk ik een beetje vast te zitten.
Ik heb een soort afwachtende houding zo van: er gaat vast een keer iets gebeuren waardoor de cirkel doorgebroken wordt.
Maar aan de aan de kant voelt dat ook niet echt prettig. Ik heb het idee dat ik iets moet doen om dit gevoel te doorbreken maar ik weet niet wat.
Doe ik het goed door het allemaal zo even te laten, of zou ik juist iets moeten ondernemen?
Voorheen deed ik aan schrijven, zingen en werken achter de naaimachine. Maar ik kan mij er niet toe zetten. Ik heb heel veel goede vriendinnen maar op een een of andere manier wil ik liever alleen zijn.
Hier zijn vast ervaringsdeskundigen die wellicht advies kunnen geven.
Alvast bedankt.
Lieve groet,
Pee
vrijdag 5 april 2024 om 22:22
Allereerst 
Want het is hoe dan ook enorm kl*te na een scheiding! Ik denk dat je aardig goed bezig bent: jezelf wat rust gunnen tussen alle verplichtingen door (leuke verplichtingen, zoals de kinderen, kunnen nog steeds energievreters zijn).
Uit ervaring kan ik zeggen dat een scheiding enorm veel energie kan vreten: je hebt dan gewoon echt tijd nodig om daarvan te herstellen. Het verstand vind dat na een maand of drie wel genoeg geweest, maar je hebt vaak echt veel langer nodig! Het is me nogal wat, een scheiding, je hele leven staat op zijn kop! Dat vergt heel veel van een mens, vooral als je daarnaast nog allerlei ballen hoog moet houden, zoals de zorg voor je kinderen.
Wees lief voor jezelf, gun jezelf rust, verwacht niet te veel. Het komt vanzelf weer, dat je energie hebt om te schrijven, achter de naaimachine te kruipen of wat dan ook. Maar het heeft echt tijd nodig! Bij mij kostte het zeker anderhalf jaar voor ik weer wat mens was. En daar heb ik mezelf in die anderhalf jaar veel te streng in aangepakt: dat werkt eerder averechts.
Gun jezelf tijd en ruimte om te rouwen, om je leven opnieuw vorm te geven, om te wennen, om je nieuwe zelf te worden. Dat gaat niet in een dag, niet in een maand en niet in een jaar.
Sterkte! (Maar vooral: je kunt dit, echt!)
Want het is hoe dan ook enorm kl*te na een scheiding! Ik denk dat je aardig goed bezig bent: jezelf wat rust gunnen tussen alle verplichtingen door (leuke verplichtingen, zoals de kinderen, kunnen nog steeds energievreters zijn).
Uit ervaring kan ik zeggen dat een scheiding enorm veel energie kan vreten: je hebt dan gewoon echt tijd nodig om daarvan te herstellen. Het verstand vind dat na een maand of drie wel genoeg geweest, maar je hebt vaak echt veel langer nodig! Het is me nogal wat, een scheiding, je hele leven staat op zijn kop! Dat vergt heel veel van een mens, vooral als je daarnaast nog allerlei ballen hoog moet houden, zoals de zorg voor je kinderen.
Wees lief voor jezelf, gun jezelf rust, verwacht niet te veel. Het komt vanzelf weer, dat je energie hebt om te schrijven, achter de naaimachine te kruipen of wat dan ook. Maar het heeft echt tijd nodig! Bij mij kostte het zeker anderhalf jaar voor ik weer wat mens was. En daar heb ik mezelf in die anderhalf jaar veel te streng in aangepakt: dat werkt eerder averechts.
Gun jezelf tijd en ruimte om te rouwen, om je leven opnieuw vorm te geven, om te wennen, om je nieuwe zelf te worden. Dat gaat niet in een dag, niet in een maand en niet in een jaar.
Sterkte! (Maar vooral: je kunt dit, echt!)
vrijdag 5 april 2024 om 22:31
vrijdag 5 april 2024 om 22:34
Geen drastische beslissingen nemen. (Baan opzeggen en lifecoach worden. Appen met 'Amerikaanse militair gelegerd in Senegal'. Risicosporten beoefenen.)
Je hoeft even niets joh.
Alleen een kleine verandering. Ga je over een half uur slapen? Dan kan je nu nog een blokje om lopen. Een frisse neus halen. Linksaf, linksaf, linksaf en weer thuis. Bevalt dat? (En slaap je beter na een avondwandeling?) Dan morgen weer.
Extra stevige knuffel.
Je hoeft even niets joh.
Alleen een kleine verandering. Ga je over een half uur slapen? Dan kan je nu nog een blokje om lopen. Een frisse neus halen. Linksaf, linksaf, linksaf en weer thuis. Bevalt dat? (En slaap je beter na een avondwandeling?) Dan morgen weer.
Extra stevige knuffel.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
vrijdag 5 april 2024 om 22:40
Wat lichtendonker en gemberthee zeggen. Ik ben niet gescheiden maar heb wel een vermoeiende periode achter de rug. Goed dat je herkent dat op de bank liggen netflixen je niet heel veel brengt, maar wees lief voor jezelf, het is niet zo gek dat dit hetgene is wat je op kunt brengen.
En wat explorista zegt. Kijk eens of er iets heel kleins is waardoor je denkt dat het beter zou gaan. Ik vind het fijn om te lezen en sinds ik 's avonds mijn wekker zet en dan eerder richting bed ga om nog te lezen voel ik me weer iets fitter. De eerste twee maanden van het jaar viel ik vooral heel snel in slaap, afgelopen maand heb ik daadwerkelijk boeken gelezen. Doel voor april is dat ik weer een start maak met iets anders wat ik leuk vind, namelijk fotoboeken maken. Maar weer, ik begin klein, ik heb de foto's van mijn telefoon overgezet op mijn laptop en wil 2 keer per week 10 foto's weggooien. En als dat lukt ben ik trots op mezelf, want dat er ook nog even bij moeten doen is niet niets.
En wat explorista zegt. Kijk eens of er iets heel kleins is waardoor je denkt dat het beter zou gaan. Ik vind het fijn om te lezen en sinds ik 's avonds mijn wekker zet en dan eerder richting bed ga om nog te lezen voel ik me weer iets fitter. De eerste twee maanden van het jaar viel ik vooral heel snel in slaap, afgelopen maand heb ik daadwerkelijk boeken gelezen. Doel voor april is dat ik weer een start maak met iets anders wat ik leuk vind, namelijk fotoboeken maken. Maar weer, ik begin klein, ik heb de foto's van mijn telefoon overgezet op mijn laptop en wil 2 keer per week 10 foto's weggooien. En als dat lukt ben ik trots op mezelf, want dat er ook nog even bij moeten doen is niet niets.
zaterdag 6 april 2024 om 07:53
Een relatie en huwelijk is niet in 1 dag opgebouwd, dus ook het afbouwen heeft tijd nodig. Hier zijn mooie tips gegeven, maar wellicht kun je overwegen om eens een paar x te praten met bijv een psycholoog (al dan niet zo’n POH van de huisarts). Wie weet kunnen die wat handvatten geven. En voor de rest zou ik vooral ook gewoon die rust pakken want blijkbaar heb je er behoefte aan.
zaterdag 6 april 2024 om 08:47
Ik hetken het. Voor mij werkte het goed om op zulke dagen mij ietszelf te kunnen als ik wat raken of dingen gedaan had. Dus lekker netflix met een kop thee als ik de was gedaannhad en had stofgezogen. Zo kom je wel aannje rustmoment en ontspanning maar heb je toch een voldaan gevoel waardoor je langzaam uit de put komt.
Ik vond de weken zonder kinderen vreselijk en lagen zover van de gewone weken met kinderennaf. Ene week zorg je de andere week ontbreekt het ritme en daarchad ik enorme last van.
Ik vond de weken zonder kinderen vreselijk en lagen zover van de gewone weken met kinderennaf. Ene week zorg je de andere week ontbreekt het ritme en daarchad ik enorme last van.
zaterdag 6 april 2024 om 10:47
Hier geen ervaring met een scheiding, maar wel overlijden van één van mijn ouders op het moment dat ik net tussen twee banen zat en dus te veel vrije tijd had. Ik voelde me echt wegzakken in lamlendigheid in de vele lege tijd dat kinderen op school waren en man werken. Ik merkte dat mijn rouw en verdriet er alleen maar moeilijker van werd. Wat voor mij werkte was één activiteit per dag plannen en die ook echt doen. Kon heel klein zijn of wat groter, zoals een wandelingetje maken, fietsen naar de bieb en daar een kopje koffie drinken, naar yoga, voorraad soep maken.
Voor de rouw deed ik wel 4 van dit soort dingen op een vrije dag, maar nu dus maar eentje. Het hielp mij om elke dag iets te hebben waar ik tevreden op terug kon kijken. En ik ben het eens verder met iedereen hier, wees lief voor jezelf en gun jezelf de tijd. Sterkte!!
Voor de rouw deed ik wel 4 van dit soort dingen op een vrije dag, maar nu dus maar eentje. Het hielp mij om elke dag iets te hebben waar ik tevreden op terug kon kijken. En ik ben het eens verder met iedereen hier, wees lief voor jezelf en gun jezelf de tijd. Sterkte!!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
