Overig
alle pijlers
Hoevaak ga jij op bezoek bij je opa en oma ?
maandag 7 september 2020 om 23:23
Hoi,
Ik vraag me af hoevaak iedereen hier op bezoek gaat bij zijn opa en/of oma maar ook hoe goed de band is. (Als je opa en oma nog in leven zijn).
Hoevaak ga jij gemiddeld gezien op bezoek bij je opa en/of oma? (los gezien van de omstandigheden rondom Corona).
En ben je tevreden met het aantal keren dat je op bezoek gaat ?
Ik vraag me af hoevaak iedereen hier op bezoek gaat bij zijn opa en/of oma maar ook hoe goed de band is. (Als je opa en oma nog in leven zijn).
Hoevaak ga jij gemiddeld gezien op bezoek bij je opa en/of oma? (los gezien van de omstandigheden rondom Corona).
En ben je tevreden met het aantal keren dat je op bezoek gaat ?
maandag 7 september 2020 om 23:28
We hebben alleen het opaatje van man nog. Die is al in de 90, maar nog best kwiek. We proberen er iedere week tijd voor te maken. Dat kost soms best wat energie want het kan nogal een mopper zijn, maar zijn kringetje is nog maar erg klein dus we voelen ons ook verantwoordelijk voor hem.
Lach hard, duik diep, kom terug..
maandag 7 september 2020 om 23:49
Ik las op internet een stukje best wel confronterend.
Als je alleen naar je “opa” toe gaat uit angst geen goede kleindochter te zijn, dus uit plichtsgevoel, wat geef je hem dan ?
En ook erbij: “ in plicht zit geen kruimel van liefde. “.......Dan kun je dat bezoekje beter een keer overslaan.
Probeer te handelen vanuit liefde in plaats van angst.
Als je alleen naar je “opa” toe gaat uit angst geen goede kleindochter te zijn, dus uit plichtsgevoel, wat geef je hem dan ?
En ook erbij: “ in plicht zit geen kruimel van liefde. “.......Dan kun je dat bezoekje beter een keer overslaan.
Probeer te handelen vanuit liefde in plaats van angst.
maandag 7 september 2020 om 23:56
Ja, daardoor inderdaad een beetje benieuwd naar hoevaak mensen gemiddeld gaan.
dinsdag 8 september 2020 om 00:08
heb je een link? Zou je de dingen die je noemt toepassen bij andere mensen?linnylow schreef: ↑07-09-2020 23:49Ik las op internet een stukje best wel confronterend.
Als je alleen naar je “opa” toe gaat uit angst geen goede kleindochter te zijn, dus uit plichtsgevoel, wat geef je hem dan ?
En ook erbij: “ in plicht zit geen kruimel van liefde. “.......Dan kun je dat bezoekje beter een keer overslaan.
Probeer te handelen vanuit liefde in plaats van angst.
dinsdag 8 september 2020 om 00:14
dinsdag 8 september 2020 om 00:15
https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... uldgevoel/
Onder het kopje “ liefdesverlies” je moet dus wel een stuk naar beneden scrollen.
Onder het kopje “ liefdesverlies” je moet dus wel een stuk naar beneden scrollen.
dinsdag 8 september 2020 om 00:17
Mijn ene opa en oma, later alleen oma, ongeveer drie keer per jaar toen ze nog leefden. Met mijn andere opa (oma was daar al in de jaren ‘80 overleden) had ik geen echte ruzie maar er was wel wat voorgevallen. Hem zag ik op verjaardagen bij mijn zus, en ik ben de dag voor zijn overlijden langs geweest.
dinsdag 8 september 2020 om 00:19
Bovenstaande, niet echt toepassen wel een echte eye opener om iets vanuit je gevoel te doen ipv iets zien als een verplichting ondanks je toch van iemand houd je iets zo lang kan uitstellen maar het ondertussen wel onrust geeft.madamzonderm schreef: ↑08-09-2020 00:08heb je een link? Zou je de dingen die je noemt toepassen bij andere mensen?
dinsdag 8 september 2020 om 00:23
Ja dat gelukkig wel alleen het schuld gevoel is sterk. Ik vind dat ik hem wel verwaarloosd heb omdat hij zoveel deed voor mijn zusje en mij als kind. Maar voor mijn gevoel zijn de laatste jaren ook aan me voorbij gevlogen niet heeel bewust geleefd vanuit mijn gevoel.madamzonderm schreef: ↑08-09-2020 00:21Dank je. Ik vond die site maar niet specifiek iets over opa. Heb je iemand in je omgeving over het verlies van je opa?
dinsdag 8 september 2020 om 00:29
Enigszins herkenbaar. Wat nog kan meespelen is een soort afhankelijkheid van (groot)ouders van je bezoek. Gelukkig voor mij voelt een bezoek aan mijn oma niet als verplichting.
dinsdag 8 september 2020 om 00:32
Je kan er nu niets meer aan doen voor hem, maar vast wel voor andere mensen. Hopelijk wordt die gedachte sterker dan het schuldgevoel. Leef je nu meer bewust vanuit je gevoel? Fijn wel dat er iemand in je omgeving is om daarover te praten.linnylow schreef: ↑08-09-2020 00:23Ja dat gelukkig wel alleen het schuld gevoel is sterk. Ik vind dat ik hem wel verwaarloosd heb omdat hij zoveel deed voor mijn zusje en mij als kind. Maar voor mijn gevoel zijn de laatste jaren ook aan me voorbij gevlogen niet heeel bewust geleefd vanuit mijn gevoel.
dinsdag 8 september 2020 om 07:31
Ik heb een hele goede band met mijn opa en oma. Ik kom er ook regelmatig, zeker om de week. Bel ze meestal ook wel 1x per week.
Tijdens de eerste maanden Corona heb ik ze niet gezien, dat was echt niet leuk (wel noodzakelijk).
Beide zijn al 90, maar nog heel kwiek en doen alles nog zelf. Alleen niet meer autorijden, dat doe ik (samen met andere familie) dus altijd voor ze.
Tijdens de eerste maanden Corona heb ik ze niet gezien, dat was echt niet leuk (wel noodzakelijk).
Beide zijn al 90, maar nog heel kwiek en doen alles nog zelf. Alleen niet meer autorijden, dat doe ik (samen met andere familie) dus altijd voor ze.
dinsdag 8 september 2020 om 07:34
Niet zo vaak, opa woont ook een eind weg. Soms ga ik als mijn ouders er ook zijn. Toen oma nog leefde, kwam ik er vaker moet ik eerlijk zeggen. Maar oma was dement en is 2 jaar geleden overleden. Opa kan eigenlijk alleen nog maar praten over het feit dat ze de laatste weken naar een gesloten afdeling is gegaan en dat hij dat nooit had moeten doen en haar thuis had moeten houden. Dat hij doordat ze thuis was een hartaanval heeft gehad, ziet hij niet in. Dat het dus beter was voor beide partijen gaat er niet in en hij praat nu dus voornamelijk daarover. Niet heel gezellig jammer genoeg. Hij is wel de enige opa van ons beide die nog in leven is.
dinsdag 8 september 2020 om 07:51
dinsdag 8 september 2020 om 08:09
Mijn lieve omaatje is vorig jaar overleden op 92jarige leeftijd en ik kwam iedere zondag bij haar. Koffiedrinken rond 11.00, met het hele gezin ( mijn ouders, broer, zus + aanhang) samen lunchen in het restaurant van het verzorgingstehuis waar ze een aanleunwoning huurde en rond 14.00 gingen we weer naar huis.
We woonden allemaal al lang en breed op onszelf , ik had al een gezin en toch was het iedere zondag een bijeenkomst bij mijn oma.
Ik vond ( en vind het nog steeds) zo waardevol dat we dat als gezin hebben gedaan.
En nu doen we hetzelfde, alleen dan bij mijn eigen ouders. De plek is veranderd, we missen helaas 1 persoon, maar de zondag is nog steeds de familiedag die het was. Overigens geen verplichting, zo voelt het ook niet.
Haar man/mijn opa overleed toen ik 12 was, maar die zag ik dus ook wekelijks. Toen opa overleed, werd haar oudere zus echt haar maatje en die zie/zag ik ook echt als een extra omaatje. Wat een geluk
De opa ( al overleden) en oma ( overleed toen ik net 5 was) van mijn moederskant ken ik niet/nauwelijks en heb ik een vluchtige herinnering aan.
We woonden allemaal al lang en breed op onszelf , ik had al een gezin en toch was het iedere zondag een bijeenkomst bij mijn oma.
Ik vond ( en vind het nog steeds) zo waardevol dat we dat als gezin hebben gedaan.
En nu doen we hetzelfde, alleen dan bij mijn eigen ouders. De plek is veranderd, we missen helaas 1 persoon, maar de zondag is nog steeds de familiedag die het was. Overigens geen verplichting, zo voelt het ook niet.
Haar man/mijn opa overleed toen ik 12 was, maar die zag ik dus ook wekelijks. Toen opa overleed, werd haar oudere zus echt haar maatje en die zie/zag ik ook echt als een extra omaatje. Wat een geluk
De opa ( al overleden) en oma ( overleed toen ik net 5 was) van mijn moederskant ken ik niet/nauwelijks en heb ik een vluchtige herinnering aan.
dinsdag 8 september 2020 om 08:14
Mijn oma (moeder van mijn moeder) woont aan de andere kant van het land en ga er eigenlijk nooit heen. Gewoon puur vanwege het feit dat wij een heel druk leven hebben en de keren dat we in het weekend vrij zijn we wat rust willen hebben en niet even 2 en een half uur heen en terug moeten rijden.
Bel haar wel regelmatig.
Mijn moeder gaat elke 4 weken een weekend naar haar toe. En mijn oom (broer van mn moeder) woont in dezelfde plaats als mijn oma en hij gaat dus vaker. Mijn nichtjes gaan ook vaker, want wonen ook in dezelfde plaats.
Mijn tante (zus van mn moeder) woont ook een flink eind bij mn oma vandaan en gaat net als mijn moeder regelmatig naar mn oma toe. Mn nichten en neef van die kant gaan ook nooit naar oma, maar ook zij bellen wel regelmatig.
Bel haar wel regelmatig.
Mijn moeder gaat elke 4 weken een weekend naar haar toe. En mijn oom (broer van mn moeder) woont in dezelfde plaats als mijn oma en hij gaat dus vaker. Mijn nichtjes gaan ook vaker, want wonen ook in dezelfde plaats.
Mijn tante (zus van mn moeder) woont ook een flink eind bij mn oma vandaan en gaat net als mijn moeder regelmatig naar mn oma toe. Mn nichten en neef van die kant gaan ook nooit naar oma, maar ook zij bellen wel regelmatig.
dinsdag 8 september 2020 om 08:33
