Hoeveel km van ouders wonen ?

14-06-2020 17:04 202 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Ik zit met met iets waar ik niet helemaal uit kom....

Ik ben op zoek naar een koophuis en kijk op Funda naar woningen met een straal van 30 km van mijn woonplaats af.

Ik heb een mooie woning gezien 3 kwartier van mijn ouders af maar mijn moeder zegt gelijk.
“ zo ver “ .

Ik vind het lastig om te bepalen wat nu ver is en hoevaak ik dan echt naar mijn ouders ga. Het liefst ga ik wel elk weekend even langs bij mijn ouders. Of minimaal 3 x per maand denk ik.

Maar wat zijn nou de voordelen en nadelen van dichtbij je ouders wonen of iets verder weg van je ouders wonen? en wat is “ver” ?

Ik vind namelijk een leuke woning en de omgeving ervan ook belangrijk maar mijn moeder zegt gelijk: “ en dan zit je daar ergens ver alleen dat moet je niet onderschatten”..

Daardoor ga ik dan toch een beetje twijfelen... Want wat is nu ver? Ik zou denken dat het ideale misschien 20 minuten van je ouders af is maar is 45 minuten dan echt net te ver ?

Ik wil sowieso niet in het zelfde “saaie” dorp wonen. Ik vind een beetje privacy wel fijn.. ( niet dat mijn moeder onaangekondigd aan de deur zou staan maar toch)... Als ik bijv. ga daten hoef ik haar niet persee in de supermarkt tegen te komen gelijk...

Welke afstand van je ouders af is nu echt ideaal ?

Het is ook lastig om in deze tijd maar een straal van 15 km aan te geven want dan zie ik gewoon geen leuke woningen ..
Alle reacties Link kopieren
Blijenvrij schreef:
14-06-2020 20:21
Wat jij beschrijft over wat je ouders doen voor je zus, vind ik vrij extreem.
Niet rot bedoeld, maar waarom verwacht je dat je schoonouders steeds leuke dingen met je kinderen doen? Zijn je verwachtingen reëel?
Ik weet van veel oudere mensen dat ieder zijn eigen kinderen opvoedde, en vaak is het dan zo dat ze het normaal vinden dat de kinderen naar hen toekomen in plaats van andersom. Zijn je schoonouders niet van deze stempel? En gaan jullie er zelf heen?
Ik zie bij ons ook wel een verschil. Mijn ouders zijn dol op de kinderen en passen op, brengen af en toe iets voor ze mee, bellen om te vragen hoe de eerste schooldag was, verrassen ze met een dagje dierentuin of middagje speeltuin. Mijn schoonouders wonen wat verder weg maar zij doen dit allemaal niet. Ik heb me er nu bij neergelegd maar het contrast is soms wel groot.... als we er heengaan dan is het hoi. En zij willen alleen met de volwassenen praten. Maar echt samen even met de kinderen spelen is er niet bij. Ook met familiedagen zullen ze zelf niks oppakken. Als we bijv een spel aan het doen zijn en kind komt naar hen toe wn zegt ik heb honger of dorst dan lopen zij vervolgens met kind naar mij toe en zeggen dan ze hebben honger. Ik denk dan jeetje kun je zelf geen glas water geven of een krentenbol pakken?
De kinderen reageren ook anders op hen. Ze zijn niet enthousiast als we daarheen gaan of zij bij ons komen. Als ze horen dat andere opa of oma komen zijn ze door het dolle heen. Ik vind dat zelf wel jammer. Probeer dan zelf wel enthousiast te doen maar soms denk ik van binnen nou opa en oma je kan best iets meer je best doen...
Alle reacties Link kopieren
Wissewis schreef:
14-06-2020 18:53
Gaan er trouwens ooit nog kinderen komen?

Het lijkt mij namelijk behoorlijk onpraktisch om als oma of opa een oppas-dag heeft telkens 45 minuten te moeten rijden.
Alsof dat een automatisme is.
Of een standaard-mogelijkheid.
Mijn ouders werken beiden nog, zo goed als fulltime. Het jongste kind hier is bijna tien. Tegen de tijd dat mijn ouders met pensioen gaan is mijn dochter onderhand zowat volwassen.

Daarnaast, al hadden ze om de hoek gewoond, dan hadden ze nog geen oppasdag gehad. Dat was niet goedgekomen qua onderlinge verstandhouding.
Nooit geweten dat zoveel volwassen mensen hun woonplek laten afhangen van hun ouders.

Wij hebben gekozen voor de plek die we zelf het fijnste vonden en wat goed uitkwam met werk. Als we naar onze ouders willen is dit een tot anderhalf uur rijden. Voor Nederlandse begrippen is dit veel, maar eigenlijk is dit hartstikke dichtbij.

Wij vinden het goed zo. Ik word lichtelijk benauwd van alle verhalen waarbij iedereen zo dichtbij woont, of dat ouders dit zelfs eisen? Ik wil voor mijn kinderen dat ze de beste keuze maken voor henzelf, het is hun keuze en hun eigen leven. Zorgen voor elkaar en voor kleinkinderen kan waardevol zijn, maar het moet geen moeten worden, dan leg je echt te veel druk op elkaar.
Alle reacties Link kopieren
Ver is relatief.

Wij woonden voorheen in dezelfde stad als ouders en schoonouders. Van ons tot bij mijn moeder was goed 20 minuten rijden.

En toen verhuisden we. Naar de andere kant van de grens. Maar nu kan ik dus het grootste deel 100 km/h rijden. We zijn er in 20 minuten.
Geldt overigens ook voor schoonouders, vriendinnen en andere zaken.

Toch wordt er nu van ons verwacht dat wij het stuk altijd afleggen, want wij wonen ver. Terwijl het in tijd geen barst uitmaakt. Inmiddels weten we dus wie onze vrienden zijn. Degenen die we hier nooit zien, zien ons ook niet meer daar. Voor ouders gelden natuurlijk wel andere regels maar evengoed gaan we niet meer elke zaterdag op de koffie, al heeft dat meer met werk en tijd dan afstand te maken.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Alle reacties Link kopieren
Cookielover schreef:
14-06-2020 20:16
Het is normaal om kleinkinderen te hebben en er nooit langs te gaan of leuke dingen mee te doen?

Ah, ik snap het.
Er zit natuurlijk wel een heleboel verschil tussen nooit langs gaan en nooit leuke dingen doen, en oma half inwonend te hebben ;-)
Ik woon 50 km van m'n ouders en vind het ideaal. Het is niet te ver, je kan redelijk eenvoudig langsgaan, maar het is ook niet te dichtbij.
Alle reacties Link kopieren
linnylow schreef:
14-06-2020 18:55
Alleen weet ik dus niet precies of het me wel of niet tegen gaat werken en als je iets koopt kun je niet zo snel meer terug.

Dan ga je toch eerst iets huren, in plaats van meteen te kopen? Dat lijkt me sowieso verstandig als je zo erg twijfelt over je toekomstige woonplaats.
Ik ben gevlucht uit de ellende 🙄. Moeder ernstig ziek, zus die emotioneel instabiel is en zeer agressief of claimend kan zijn en een vader die aandacht opeist. Ik woon 250 km verderop. Lekker rustig. Ik was er echt aan onderdoor gegaan als ik daar was blijven wonen. Mijn vader is nu weduwnaar, maar ik krijg nog steeds hartkloppingen als hij belt. Er is altijd wel wat. Als mijn vader mantelzorg nodig heeft van mij dan moet hij hier naartoe verhuizen 🙄.

Met schoonouders prima contact maar lopen de deur niet plat. Ik ben gelukkig en heb de juiste keuze gemaakt. Anders zou ik volledig zijn opgezogen door negativiteit.

Ik zou naar mijn eigen gevoel luisteren. En wat eerder is gezegd. De afstand is even ver, maar vrienden komen niet snel deze kant op. Soms houdt het dan gewoon op. En dat is niet erg. In verschillende fases in je leven heb je bijpassende vrienden.
Alle reacties Link kopieren
Blijenvrij schreef:
14-06-2020 20:21
Wat jij beschrijft over wat je ouders doen voor je zus, vind ik vrij extreem.
Niet rot bedoeld, maar waarom verwacht je dat je schoonouders steeds leuke dingen met je kinderen doen? Zijn je verwachtingen reëel?
Ik weet van veel oudere mensen dat ieder zijn eigen kinderen opvoedde, en vaak is het dan zo dat ze het normaal vinden dat de kinderen naar hen toekomen in plaats van andersom. Zijn je schoonouders niet van deze stempel? En gaan jullie er zelf heen?
Ik beschrijf hier helemaal niets over ouders die dingen doen voor mijn zus, dat was Universeinmotion.
Alle reacties Link kopieren
Quincy2 schreef:
14-06-2020 20:42
Er zit natuurlijk wel een heleboel verschil tussen nooit langs gaan en nooit leuke dingen doen, en oma half inwonend te hebben ;-)
Natuurlijk, maar ik begrijp niet dat Blijenvrij het normaal vindt dat de schoonouders van Universeinmotion niks willen doen met kinderen en kleinkinderen.

Maar dat is kennelijk 'normaal'.
*
anoniem_117397 wijzigde dit bericht op 21-06-2021 09:03
0.00% gewijzigd
Ik woonde in dezelfde stad als mijn vader, zus en broer. Dit heb ik een aantal jaren verruild voor een kleinere stad 20 minuten verderop. Ik heb er eigenlijk niet bij stil gestaan dat ik dan verder van mijn vader af ging wonen, maar ik vind 20 minuten rijden ook heel acceptabel en mijn werk is ook nog steeds daar. Ik heb er een mooiere woonomgeving gekregen en mijn schoonouders/zwager + schoonzus wonen 5 minuten verderop in een ander dorpje. Zij passen ook regelmatig op als ik oppas nodig heb of gewoon omdat ze dat leuk vinden, dan vind ik het wel fijn dat ik niet ver hoef te rijden voordat zij bij de oppas is.

Mijn partner heeft hiervoor een appartement gehad op 10 minuten van hier, maar ondanks deze korte reistijd was het toch lastig te combineren met zijn hobby en vrienden incl de bijbehorende avondjes chillen. Hij heeft dus uiteindelijk toch weer hier een huis gekocht en daar ben ik later bij in komen wonen.

Het is maar net waar je de meeste waarde aan hecht.
Alle reacties Link kopieren
Dit ligt toch echt aan waar jij je goed bij voelt.

Ik ben op me 18e gaan studeren en wonen in een plaats op 2,5 uur reizen met de trein/auto van mijn ouderlijk huis. Nu 18 jaar later heb ik op 9 verschillende plekken gewoond met verschillende reistijden tussen die 2,5 uur en 12 vlieguren in. In de tussentijd heb ik als volwassene ook nog een paar keer bij mijn ouders gewoond van 2 jaar tot een paar maanden.

De band met m'n ouders is hartstikke goed, ik spreek ze vaker dan mijn beste vrienden. Als ik vakantie heb ga ik vaak daar heen voor een week of meer, ook ga ik vaak weekendjes heen. Andersom boeken mijn ouders een hotel (heb nog nooit een logeerkamer gehad) en tegenwoordig pakken ze regelmatig de camper en gaan ze op een camping buiten 'mijn' stad staan en dan sluit ik aan.

Als ik dicht bij mijn ouders zou wonen zal ik denk ik altijd daar zijn, haha. We hebben het altijd zo gezellig! Mijn broer komt er ook regelmatig weer over de vloer na jaren buitenland en ik weet dat mijn ouders het heerlijk vinden, iedereen onder een dak. Maar dat heeft ze nooit ervan weerhouden om ons waar dan ook in de wereld te 'laten' wonen.

Mijn ouders zijn allebei boven de 65 en met pensioen, nog vol aan het genieten van het leven, en ik weet ook dat ze niet van ons verwachten dat we tzt dichterbij komen wonen.

Voor mij is iedereen die in je hart zit altijd dichtbij, en daarom kan ik overal wonen zonder me eenzaam te voelen, zonder heimwee. Maar ik snap dat dat voor iedereen anders is. Helemaal na het lezen hier, wat wonen veel mensen dicht bij hun ouders! In mijn vriendenkring is dat absoluut niet normaal. Grappig.

Succes met je keuze!
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
Alle reacties Link kopieren
TanteOlivia schreef:
14-06-2020 20:36
Nooit geweten dat zoveel volwassen mensen hun woonplek laten afhangen van hun ouders.

Wij hebben gekozen voor de plek die we zelf het fijnste vonden en wat goed uitkwam met werk. Als we naar onze ouders willen is dit een tot anderhalf uur rijden. Voor Nederlandse begrippen is dit veel, maar eigenlijk is dit hartstikke dichtbij.

Wij vinden het goed zo. Ik word lichtelijk benauwd van alle verhalen waarbij iedereen zo dichtbij woont, of dat ouders dit zelfs eisen? Ik wil voor mijn kinderen dat ze de beste keuze maken voor henzelf, het is hun keuze en hun eigen leven. Zorgen voor elkaar en voor kleinkinderen kan waardevol zijn, maar het moet geen moeten worden, dan leg je echt te veel druk op elkaar.
Pffff anders ik wel.
Ik zou niet willen dat mijn kinderen daar later zoveel rekening mee gaan houden.
Alle reacties Link kopieren
Oh ik zie dat het 35 min is dat gaat nog ik vind dat op de snelweg gaat het sowieso allemaal snel.

Ik wilde denk ik maximaal een half uurtje van mijn ouders wonen maar 35 min gaat ook nog wel denk ik.
Lijkt me echt prima te doen, TO. Zeker als dit echt een mooie woning is, doen!
juliadenders schreef:
14-06-2020 21:19
Pffff anders ik wel.
Ik zou niet willen dat mijn kinderen daar later zoveel rekening mee gaan houden.
Ik had er zelf behoefte aan.
Alle reacties Link kopieren
linnylow schreef:
14-06-2020 18:55
Ja, ik zou dat niet kunnen. Ondanks dat ik veel om mijn ouders geef.

Maar zo heeft iedereen andere behoefte en wensen.

Alleen weet ik dus niet precies of het me wel of niet tegen gaat werken en als je iets koopt kun je niet zo snel meer terug.

En daarom is je eerder ook al aangeraden om gewoon eerst eens te huren. Ga het gewoon eens ervaren voordat je tot de nek toe in de schulden steekt omdat je meteen dat zwembad en perfecte huis moet hebben.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
14-06-2020 22:54
Ik had er zelf behoefte aan.
Ik ook. Ik heb een groot gedeelte van mijn volwassen leven in het buitenland gewoond. Ik ben nu al weer 8 jaar in Nederland en ben heel blij dat ik weer relatief dichtbij mijn familie zit. Vooral toen mijn vader ziek werd en kwam te overlijden. Ik zou het heel moeilijk hebben gehad als ik toen nog in Australië had gewoond. Ik woon momenteel niet dichtbij genoeg om gewoon even een kop koffie te gaan drinken bij mijn moeder maar ik zie het nog wel gebeuren dat mijn moeder naar mijn stad verhuist. Dat juich ik alleen maar toe. We hebben een goede band.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
14-06-2020 22:54
Ik had er zelf behoefte aan.
Ik ook, niets mis mee.
Alle reacties Link kopieren
-Bladora- schreef:
14-06-2020 21:17
Dit ligt toch echt aan waar jij je goed bij voelt.

Ik ben op me 18e gaan studeren en wonen in een plaats op 2,5 uur reizen met de trein/auto van mijn ouderlijk huis. Nu 18 jaar later heb ik op 9 verschillende plekken gewoond met verschillende reistijden tussen die 2,5 uur en 12 vlieguren in. In de tussentijd heb ik als volwassene ook nog een paar keer bij mijn ouders gewoond van 2 jaar tot een paar maanden.

De band met m'n ouders is hartstikke goed, ik spreek ze vaker dan mijn beste vrienden. Als ik vakantie heb ga ik vaak daar heen voor een week of meer, ook ga ik vaak weekendjes heen. Andersom boeken mijn ouders een hotel (heb nog nooit een logeerkamer gehad) en tegenwoordig pakken ze regelmatig de camper en gaan ze op een camping buiten 'mijn' stad staan en dan sluit ik aan.

Als ik dicht bij mijn ouders zou wonen zal ik denk ik altijd daar zijn, haha. We hebben het altijd zo gezellig! Mijn broer komt er ook regelmatig weer over de vloer na jaren buitenland en ik weet dat mijn ouders het heerlijk vinden, iedereen onder een dak. Maar dat heeft ze nooit ervan weerhouden om ons waar dan ook in de wereld te 'laten' wonen.

Mijn ouders zijn allebei boven de 65 en met pensioen, nog vol aan het genieten van het leven, en ik weet ook dat ze niet van ons verwachten dat we tzt dichterbij komen wonen.

Voor mij is iedereen die in je hart zit altijd dichtbij, en daarom kan ik overal wonen zonder me eenzaam te voelen, zonder heimwee. Maar ik snap dat dat voor iedereen anders is. Helemaal na het lezen hier, wat wonen veel mensen dicht bij hun ouders! In mijn vriendenkring is dat absoluut niet normaal. Grappig.

Succes met je keuze!
Wat een heerlijk verhaal. En zo hoort het naar mijn idee ook te gaan.
Iedereen die er zelf voor kiest dichtbij te willen wonen, ook helemaal prima idd!
Maar een moeder die begint over dat je te ver weg gaat wonen, is niet de moeder die ik later wil zijn.
In mijn vriendenkring woont ook vrijwel niemand om de hoek bij ouders.
Alle reacties Link kopieren
Cookielover schreef:
14-06-2020 20:57
Natuurlijk, maar ik begrijp niet dat Blijenvrij het normaal vindt dat de schoonouders van Universeinmotion niks willen doen met kinderen en kleinkinderen.

Maar dat is kennelijk 'normaal'.
Ik vind het wel normaal dat mensen hun eigen leven blijven houden en niet dat het alleen maar gaat draaien om het kleinkind. De mensen die in die post beschreven worden klinken wel iets erger, want zo te lezen willen die weinig te maken hebben met hun eigen kinderen als ze nooit willen langskomen (maar dit 'nooit' kan natuurlijk ook betekenen 'veel minder dan verwacht').
Nu waren mijn schoonouders van een gemengd type. Die wilden wel graag hun leven rond ons laten draaien want ze hadden geen hobby's, maar daar zaten wij niet op te wachten, en bovendien deden ze als ze er waren ook niks leuks met de kinderen. Ze misten de aansluiting met de kinderen. Ze zaten op de bank en keken naar de kinderen, praatten er over, maar déden niks met ze.
Die vond ik dus niet normaal ;-)
Dat het vaker voorkomt, ja, misschien wel. Dat je je kinderen de helft van de week aan je moeder overlaat vind ik ook niet normaal, maar het komt misschien ook wel vaker voor.
linnylow schreef:
14-06-2020 22:33
Oh ik zie dat het 35 min is dat gaat nog ik vind dat op de snelweg gaat het sowieso allemaal snel.

Ik wilde denk ik maximaal een half uurtje van mijn ouders wonen maar 35 min gaat ook nog wel denk ik.
Nou dat klinkt toch al stukken mooier, 35 i.p.v. 45 minuten. Soms maken 10 minuten al een groot verschil.

En jouw ouders kunnen op een gegeven moment vast wel een Valys-pasje krijgen wanneer ze minder mobiel zijn, en daarmee kunnen ze 11 keer per jaar naar jou toe op en neer. (misschien zelf 22, als beide een eigen pasje krijgen)
WMO-taxivervoer gaat zover ik begreep maar tot max. 25 km, anders konden ze daar het hele jaar door gebruik van maken.
Misschien toch 5 km dichterbij zoeken ;)
wollentrui schreef:
14-06-2020 20:31
Wel overwegen we om dichterbij te wonen. Met kleine kinderen is het soms wel prettig om familie in de buurt te hebben. Ook vind ik het een fijner idee dat wij ze ook zouden kunnen helpen, mocht dat nodig zijn. En ze wonen in een leuke omgeving. Redelijk goed bereikbaar voor werk. Ook niet onbelangrijk.
Wij hebben dat "opgelost" met goede vrienden in de buurt. Die hebben zelf ook kinderen in die leeftijd. Soms ruilen we wat kinderen uit (twee vriendjes van dezelfde leeftijd speelt rustiger dan broer en zus), of besteden we een kind uit aan het ene koppel en een kind aan het andere, en dan ben je kindvrij. En vice versa doen wij dat ook voor hun.

Als er iets is dan kunnen we daar ook altijd terecht.
*
anoniem_117397 wijzigde dit bericht op 21-06-2021 09:03
0.00% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven