Hoeveel ruimte neem jij in?

Nana_Mouskouri dinsdag 24 december 2024 om 20:33

(ik twijfel over de juiste pijler)

Hoeveel ruimte neem jij in? Letterlijk én figuurlijk. Zit je breeduit in de bus, heb je er geen enkel probleem mee om een bijzonder verzoek te doen omdat het jou goed uitkomt, of ben je bijna onzichtbaar en vraag je niet teveel van anderen?
Om managertaal te gebruiken: hoe zit het met jouw ik-sterkte? En ben je daar tevreden over, of juist niet?

Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.

feow zaterdag 28 december 2024 om 13:29

Nana_Mouskouri schreef: ↑
28-12-2024 13:16
Soms denk ik dat ik het in 2025 helemaal anders moet gaan doen.
Tegelijkertijd krijg ik vaak op mijn werk dingen sneller voor elkaar, omdat mijn collega's mij aardig en toegankelijk vinden. Dat valt denk ik weg als ik wat afstandelijker wordt.

Probeer het eens uit.

Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

apppie zaterdag 28 december 2024 om 13:44

DeeDee76 schreef: ↑
28-12-2024 12:22
Hier ben ik het mee eens.
Ik vind het ook vaak erg irritant als mensen continu lopen te vragen wat ik wil of pleasen om wat dan ook te doen.
Het haalt voor mij de aandacht en essentie weg van het werkelijke contact omdat iemand constant met/voor je bezig is.

Maar hoe kom je erbij dat dat continu moet gebeuren of dat iemand constant voor jou bezig is? Ik pak iets drinken, vraag of ik iets mee kan nemen voor degene die op de bank zit en dan loop ik terug met één of twee glazen.
Wat is daar "erg irritant" aan?

Claire45 zaterdag 28 december 2024 om 15:09

Nana_Mouskouri schreef: ↑
28-12-2024 13:16
Soms denk ik dat ik het in 2025 helemaal anders moet gaan doen.
Tegelijkertijd krijg ik vaak op mijn werk dingen sneller voor elkaar, omdat mijn collega's mij aardig en toegankelijk vinden. Dat valt denk ik weg als ik wat afstandelijker wordt.

Als je last hebt van de marginale ruimte die je voor je gevoel inneemt zou je er iets aan kunnen doen. Dus als je je onder de voet gelopen voelt of denkt dat mensen jouw aanwezigheid voor kennisgeving aannemen. Maar wat je al zegt: soms levert het ook wel iets op als jij degene bent die aardig en toegankelijk wordt gevonden, en zeker in een groep is dat wel een prettige rol.

Als je afstandelijker wordt, heb je meer kans op confrontaties of irritatie bij mensen en dat moet het je waard zijn. Dat kost namelijk ook energie. Zelf ben ik in groepen meestal heel meegaand, omdat dwarsliggen energie kost en dan kies ik ervoor om relaxed mee te bewegen. Dat is een bewuste keuze, daarom voel ik me er achteraf ook niet rot over, al gaan dingen dan misschien niet altijd zoals ik het zelf het liefste zou doen.

Kortom, voor mij draait het heel erg om de energie die ik bereid ben in confrontaties of conflicten te steken. Eigenlijk ben ik alleen koppig en onvermurwbaar bij mensen die ik goed ken en in wie ik emotionele energie wil steken.

Yakuzakiko zaterdag 28 december 2024 om 15:16

Ik ben supermeegaand. Word echt een beetje misselijk als ik mezelf weer eens hoor zeggen "Maakt mij niet uit hoor!" bij de vraag wat/hoe/waar/hoeveel/wanneer etc.

Nimnim zaterdag 28 december 2024 om 15:21

Yakuzakiko schreef: ↑
28-12-2024 15:16
Ik ben supermeegaand. Word echt een beetje misselijk als ik mezelf weer eens hoor zeggen "Maakt mij niet uit hoor!" bij de vraag wat/hoe/waar/hoeveel/wanneer etc.

Zolang het niet bij echt belangrijke dingen is, maakt het niet zoveel uit toch? Of vind je het echt een probleem bij jezelf?

rosanna08 zaterdag 28 december 2024 om 15:26

Siri schreef: ↑
27-12-2024 21:46
Haha, zeer herkenbaar.

Maar in privé-kring heb je misschien gelijk. Moet ik wat vaker proberen.

ik heb het ook vooral over prive-kring, ik ga ook niet voor de halve afdeling iets halen als ik zelf iets wil hebben, maar wel voor de mensen die naast me zitten.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

rosanna08 zaterdag 28 december 2024 om 15:27

DeeDee76 schreef: ↑
28-12-2024 12:22
Hier ben ik het mee eens.
Ik vind het ook vaak erg irritant als mensen continu lopen te vragen wat ik wil of pleasen om wat dan ook te doen.
Het haalt voor mij de aandacht en essentie weg van het werkelijke contact omdat iemand constant met/voor je bezig is.

hoezo continu? En hoezo pleasen?

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

rosanna08 zaterdag 28 december 2024 om 15:28

apppie schreef: ↑
28-12-2024 13:44
Maar hoe kom je erbij dat dat continu moet gebeuren of dat iemand constant voor jou bezig is? Ik pak iets drinken, vraag of ik iets mee kan nemen voor degene die op de bank zit en dan loop ik terug met één of twee glazen.
Wat is daar "erg irritant" aan?

ja precies, dit dus.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Yakuzakiko zaterdag 28 december 2024 om 15:29

Nimnim schreef: ↑
28-12-2024 15:21
Zolang het niet bij echt belangrijke dingen is, maakt het niet zoveel uit toch? Of vind je het echt een probleem bij jezelf?

Ja ik vind het een probleem omdat ik dan dus geen ruimte durf te nemen voor wat ik wil want ik doe het bij grote en kleine dingen.
Ik zeg zo snel dat het mij niet uitmaakt, dat ik nog niet eens heb kunnen bedenken wat ik eigenlijk wil.
Dat vind ik best raar.

bijtie zaterdag 28 december 2024 om 18:35

Nana_Mouskouri schreef: ↑
28-12-2024 13:16
Soms denk ik dat ik het in 2025 helemaal anders moet gaan doen.
Tegelijkertijd krijg ik vaak op mijn werk dingen sneller voor elkaar, omdat mijn collega's mij aardig en toegankelijk vinden. Dat valt denk ik weg als ik wat afstandelijker wordt.

Zal je afstandelijker worden wanneer je meer ruimte inneemt? Ik zie dat niet echt, ik denk eerder dat het andersom is.

Ik merk dat mensen voor mij juist (nog) meer willen doen als ze merken dat ik zelfrespect heb, voor mezelf opkom, als ze mijn nukken en voorkeuren kennen. Lijkt tegenstrijdig misschien, maar ik denk als je als "egoïst" makkelijker vrienden maakt.

GriebusDus zaterdag 28 december 2024 om 18:49

Nana_Mouskouri schreef: ↑
28-12-2024 13:16
Soms denk ik dat ik het in 2025 helemaal anders moet gaan doen.
Tegelijkertijd krijg ik vaak op mijn werk dingen sneller voor elkaar, omdat mijn collega's mij aardig en toegankelijk vinden. Dat valt denk ik weg als ik wat afstandelijker wordt.

Ik denk dat je best op een aardige manier ruimte in kunt nemen, en dat dat niet noodzakelijkerwijze samenvalt met afstandelijkheid.

DeeDee76 zondag 29 december 2024 om 00:42

@ Rosanna en Apppie

Ik heb een hele lieve moeder die steeds vraagt wat een ander wilt en dan is iedereen al goed voorzien. Zowel ik als mijn broer/zus zeggen regelmatig; ga/blijf nu gewoon even lekker zitten en laten we bijkletsen; iedereen heeft genoeg en anders pakken we het zelf wel even.

Ik heb ook een collega die op die manier veel bezig is met anderen en ik merk dat het haar bergen energie kost. Het lijkt me voor haar zelf en voor anderen toch prettiger als zij de rust kan vinden en haar energie kan besteden aan het werk wat ze nu nauwelijks af kan krijgen. Ik help haar graag en veel maar misschien is het toch efficiënter als ze vooral ook goed voor zichzelf kan zorgen en grenzen gaat aangeven.

feow zondag 29 december 2024 om 00:52

Disclaimer: ik ben een nurkse Groninger.

Ik vind het vrij storend als mijn man, die lieve verzorgende schat, mij stoort in mijn bankgrommen met “Wil jij ook een koekje?”.

Grrrrr. Alleen maar omdat j́íj́ een koekje wil hoef ík nog geen koekje, hoe kom je op het bizarre idee dat mijn behoeften gelijk lopen met de jouwe. Of gebruik je mij als excuustruus, zodat jij met minder schuldgevoel kunt snaaien? Ik ben stoer genoeg om zélf een koekje te pakken als ik daar zin in heb!

En als je denkt dat dit alles is wat die arme man te verdragen heeft: als ík opsta voor een koekje dan wil ík een koekje, En helemaal míj́n koekjes niet delen.

Gelukkig heb ik heel veel om bovenstaande nukken mee te compenseren.

Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

Anoniem_677683ba4a1a0 zondag 29 december 2024 om 00:56

Nana_Mouskouri schreef: ↑
28-12-2024 13:16
Soms denk ik dat ik het in 2025 helemaal anders moet gaan doen.
Tegelijkertijd krijg ik vaak op mijn werk dingen sneller voor elkaar, omdat mijn collega's mij aardig en toegankelijk vinden. Dat valt denk ik weg als ik wat afstandelijker wordt.

Nou, dat is niet mijn ervaring. Ik ben helemaal niet bijzonder sociaal, meegaand of toegankelijk op werk, maar mensen trekken altijd heel erg naar me toe. Eigenlijk ben ik best afstandelijk, letterlijk ook, want ik ben er tegenwoordig weinig. Gewoon een grapje hier of daar is voldoende voor mensen om je leuk te vinden. Beetje gedeeld sarcasme, als het bij je past werkt ook.

Ik merk echt dat hard-to-get op de werkvloer vaak veel beter werkt dan pleasen. Helaas krijgen juist de behulpzame mensen vaak stank voor dank.

Maar goed, uiteindelijk ben je allemaal wie je bent, en dat werkt meestal toch het beste. Je hoeft je ook weer niet alles aan te laten praten door een of andere manager-coach. Die mensen worden betaald om dingen op te merken. Ze komen nooit zeggen dat alles en iedereen oké is ga vooral zo doorrr!

anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 29-12-2024 09:55

15.45% gewijzigd

Vivamensje zondag 29 december 2024 om 05:42

impala schreef: ↑
27-12-2024 10:51
Precies.
Dus mensen die niks (ongevraagd) delen omdat ze geen ruimte in willen nemen oid, krijgen ook niks terug en zullen dan al snel in hun idee bevestigd worden dat anderen hen niet interessant vinden.
Maar dat begint dus veelal bij jezelf, je eigen geslotenheid, en niet bij de ander.

Als ik iets uit mezelf vertel en er wordt niet op gereageerd, stop ik ook hoor. Dan ga ik geen moeite meer doen, dan vind ik wel iemand anders die het wil horen. Of ik laat het.

Vivamensje zondag 29 december 2024 om 05:52

Lorem_Ipsum schreef: ↑
27-12-2024 19:37
Ja, ik snap je op zich wel, die mensen heb je.

Maar de andere kant ken ik ook, van die laffe, vuile blikken naar mensen die wel gewoon vrij en ongeremd zijn. Mensen die bij iedereen die een beetje uitbundig is denken, kijk haar nou, echt weer zo’n aandachtstrekker. Is vaak gewoon de kift.

Off-topic: ik ben jarenlang naar valtifest gegaan

Ik vind mensen die alle aandacht naar zich willen trekken, en dus te veel ruimte innemen, ook enorm irritant. Is niks lafs aan.
Dan bedoel ik niet de mensen die een beetje uitbundig zijn, of vrij of ongeremd. Dat is prima, het moet alleen niet te ver gaan.

Speculaastaart zondag 29 december 2024 om 07:51

Yakuzakiko schreef: ↑
28-12-2024 15:29
Ja ik vind het een probleem omdat ik dan dus geen ruimte durf te nemen voor wat ik wil want ik doe het bij grote en kleine dingen.
Ik zeg zo snel dat het mij niet uitmaakt, dat ik nog niet eens heb kunnen bedenken wat ik eigenlijk wil.
Dat vind ik best raar.

Je kunt jezelf aanwennen om in voorkomende gevallen bedenktijd te vragen. Je kunt zeggen dat je zometeen even antwoord geeft maar eerst even dit afmaakt.

En blijf het gewoon roepen als het je echt niet uitmaakt, dan ben je lekker flexibel.

Ikzelf roep ook snel dat het mij niet uitmaakt en daar sta ik dan volledig achter. Als het me wel uitmaakt durf ik dat ook meestal gewoon direct te zeggen.

Speculaastaart zondag 29 december 2024 om 07:55

Nana_Mouskouri schreef: ↑
28-12-2024 13:16
Soms denk ik dat ik het in 2025 helemaal anders moet gaan doen.
Tegelijkertijd krijg ik vaak op mijn werk dingen sneller voor elkaar, omdat mijn collega's mij aardig en toegankelijk vinden. Dat valt denk ik weg als ik wat afstandelijker wordt.

Misschien is je kans of uitdaging wel dat je meer ruimte in gaat nemen zónder afstandelijker te worden. Geen concrete ideeën hoe je dat kunt gaan doen, maar ik ken mensen die dat wel kunnen.

Speculaastaart zondag 29 december 2024 om 08:03

feow schreef: ↑
29-12-2024 00:52
Disclaimer: ik ben een nurkse Groninger.

Ik vind het vrij storend als mijn man, die lieve verzorgende schat, mij stoort in mijn bankgrommen met “Wil jij ook een koekje?”.

Grrrrr. Alleen maar omdat j́íj́ een koekje wil hoef ík nog geen koekje, hoe kom je op het bizarre idee dat mijn behoeften gelijk lopen met de jouwe. Of gebruik je mij als excuustruus, zodat jij met minder schuldgevoel kunt snaaien? Ik ben stoer genoeg om zélf een koekje te pakken als ik daar zin in heb!

En als je denkt dat dit alles is wat die arme man te verdragen heeft: als ík opsta voor een koekje dan wil ík een koekje, En helemaal míj́n koekjes niet delen.

Gelukkig heb ik heel veel om bovenstaande nukken mee te compenseren.

Als wij samen thuis zijn, maakt één van ons thee, altijd voor twee. Pot thee, twee mokken en de koektrommel worden dan op tafel gezet. En de ander doet altijd mee. Vinden wij heel normaal.

Behalve als we thuiswerken, dan hebben we ieder ons eigen ritme.

Yakuzakiko zondag 29 december 2024 om 08:36

Speculaastaart schreef: ↑
29-12-2024 07:51
Je kunt jezelf aanwennen om in voorkomende gevallen bedenktijd te vragen. Je kunt zeggen dat je zometeen even antwoord geeft maar eerst even dit afmaakt.

En blijf het gewoon roepen als het je echt niet uitmaakt, dan ben je lekker flexibel.

Ikzelf roep ook snel dat het mij niet uitmaakt en daar sta ik dan volledig achter. Als het me wel uitmaakt durf ik dat ook meestal gewoon direct te zeggen.

Ja precies, die bedenktijd moet ik gewoon nemen, maar dat is dus die ruimte die ik niet in durf te nemen.
Ik wil altijd lekker vlot en adrem zijn en dat vooral niemand op mij hoeft te wachten. Echt zo'n kenmerk van iemand die anderen voorop stelt.
Dat het me begint op te breken, is een teken dat is me realiseer dat ik mezelf eigenlijk wel belangrijk vind.
Ik zie echt zo'n hele rits mensen voor me van gedurende mijn leven, die er vandoor gingen met de beste keuze omdat ik zei 'maakt mij niet uit hoor'. Vervolgens zie je die mensen (collega's, klasgenoten) ook nooit meer terug dus wat een rare investering.
Ik ben het zat, ik ga vanaf nu lekker in mezelf investeren.

Nana_Mouskouri zondag 29 december 2024 om 08:40

Concreet voorbeeld van afgelopen week:

Ik was op familiebezoek bij X. X maakt lekkere taart. Y komt ook langs en heeft ook taart meegenomen, die ik minder lekker vind. Er is koffie met taart, iemand gaat met een dienblad rond. Als het dienblad bij mij is, is alleen Y's taart nog op het dienblad. Ik weet dat er nog genoeg taart van X in de keuken staat. Maar daar durf ik niet om te vragen, want dat is sneu voor Y, wier taart ik dan duidelijk afsla. Dus neem ik helemaal geen taart.

En ik ben veertig geweest en ik moet er achteraf zelf ook om lachen, maar zo ingewikkeld maak ik mijn leven dus.

Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.

makreel zondag 29 december 2024 om 09:01

Nana_Mouskouri schreef: ↑
29-12-2024 08:40
Concreet voorbeeld van afgelopen week:

Ik was op familiebezoek bij X. X maakt lekkere taart. Y komt ook langs en heeft ook taart meegenomen, die ik minder lekker vind. Er is koffie met taart, iemand gaat met een dienblad rond. Als het dienblad bij mij is, is alleen Y's taart nog op het dienblad. Ik weet dat er nog genoeg taart van X in de keuken staat. Maar daar durf ik niet om te vragen, want dat is sneu voor Y, wier taart ik dan duidelijk afsla. Dus neem ik helemaal geen taart.

En ik ben veertig geweest en ik moet er achteraf zelf ook om lachen, maar zo ingewikkeld maak ik mijn leven dus.

Herkenbaar. En ik vind het ook lief van je. Misschien was Y met een rotgevoel naar huis gegaan als jij had gezegd: is er nog taart van X? Hoe lekker die taart ook, dat is niet nodig.

Ik denk dat ik een smal stukje van allebei had gevraagd? Om ze allebei te proeven, zou ik dan zeggen.

Wat eten we vanavond?

Yakuzakiko zondag 29 december 2024 om 09:07

Nana_Mouskouri schreef: ↑
29-12-2024 08:40
Concreet voorbeeld van afgelopen week:

Ik was op familiebezoek bij X. X maakt lekkere taart. Y komt ook langs en heeft ook taart meegenomen, die ik minder lekker vind. Er is koffie met taart, iemand gaat met een dienblad rond. Als het dienblad bij mij is, is alleen Y's taart nog op het dienblad. Ik weet dat er nog genoeg taart van X in de keuken staat. Maar daar durf ik niet om te vragen, want dat is sneu voor Y, wier taart ik dan duidelijk afsla. Dus neem ik helemaal geen taart.

En ik ben veertig geweest en ik moet er achteraf zelf ook om lachen, maar zo ingewikkeld maak ik mijn leven dus.

Herkenbaar, ik zou dit ook doen.

Lilla zondag 29 december 2024 om 09:25

NomenNesci0 schreef: ↑
27-12-2024 23:22
Eigenlijk voor iedereen, behalve mijn jongste, vraag ik of ze ook iets lusten of wilden. Maar mijn jongste kan zich met name vreselijk laten bedienen en vraagt bijna nooit aan anderen of ze ook iets wilden. Jongste was toen hij thuiswoonde ook vrij lui, dus bleef rustig wachten tot een ander opstond en wat ging pakken. De goede opvoeding werkte daar hele lange tijd niet zo. Begint gelukkig beter te worden sinds zijn vrienden hem ook corrigeren. Maar thuis is het meneertje me myself and I. Bij logeerpartijen van zijn kant, ben ik lang niet zo bedienerig meer. Ik pak koffie voor mezelf en als hij ook koffie wil, weet hij hoe hij zijn benen onder zijn kont vandaan moet trekken.

Maar verder dan dat vind ik het wel goed fatsoen hoor

Mijn gezin kan er ook wat van. Ik ben eigenlijk altijd degene die thee gaat maken voor iedereen als we savonds met z'n allen op de bank zitten. Als ik niets zeg gebeurt er niets, als ik zelf thee neem en vraag of iemand ook wil, willen ze direct allemaal. En als ik vraag of iemand anders nu even thee wil halen (of zelfs maar meehelpen), hoeven ze ineens toch geen thee. Lui stelletje is t. Prima, dan zet ik dus meestal thee. Maar af en toe dus ff niet, en dan pak ik gewoon snel even lekker voor mezelf

Voornu zondag 29 december 2024 om 09:28

makreel schreef: ↑
29-12-2024 09:01
Herkenbaar. En ik vind het ook lief van je. Misschien was Y met een rotgevoel naar huis gegaan als jij had gezegd: is er nog taart van X? Hoe lekker die taart ook, dat is niet nodig.

Ik denk dat ik een smal stukje van allebei had gevraagd? Om ze allebei te proeven, zou ik dan zeggen.

Maar is dat niet nou net het punt, dat het gevoel van de ander blijkbaar belangrijker is dan jouw eigen gevoel?

Ik herken het, ik ben snel onzichtbaar, pas me aan en 'zorg' ervoor dat anderen geen rotgevoel hebben over wat dan ook.

Ik weet even niet of het in dezelfde lijn ligt, maar als ik bijvoorbeeld een afspraak bij de huisarts maak (die ik op een vrije dag plan) en de assistente zegt dat er om 08.00 plek is, zal ik nooit (nou ja, nu met moeite en eerder gaf ik kind naar school moeten brengen als excuus) vragen of het ook later die dag kan. Ik voel(de) daar geen keus in, ik moet allang blij zijn dat ik langs kan komen ofzo.

Ik herken mezelf niet eens

Actieve topics