Overig
alle pijlers
Hoeveel ruimte neem jij in?
dinsdag 24 december 2024 om 20:33
(ik twijfel over de juiste pijler)
Hoeveel ruimte neem jij in? Letterlijk én figuurlijk. Zit je breeduit in de bus, heb je er geen enkel probleem mee om een bijzonder verzoek te doen omdat het jou goed uitkomt, of ben je bijna onzichtbaar en vraag je niet teveel van anderen?
Om managertaal te gebruiken: hoe zit het met jouw ik-sterkte? En ben je daar tevreden over, of juist niet?
Hoeveel ruimte neem jij in? Letterlijk én figuurlijk. Zit je breeduit in de bus, heb je er geen enkel probleem mee om een bijzonder verzoek te doen omdat het jou goed uitkomt, of ben je bijna onzichtbaar en vraag je niet teveel van anderen?
Om managertaal te gebruiken: hoe zit het met jouw ik-sterkte? En ben je daar tevreden over, of juist niet?
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
woensdag 25 december 2024 om 11:26
Goed verwoord!bijtie schreef: ↑25-12-2024 11:10We oordelen het hardst over onszelf. Wat je ervaart als oordelen van anderen zijn doorgaans projecties van je eigen interne conflicten.
Mensen die een positief zelfbeeld hebben krijgen dat continu bevestigd door hun omgeving, mensen die zichzelf haten krijgen dat continu bevestigd. Het is maar hoe je zelf geprogrammeerd bent qua interne overtuigingen.
Ik neem niet veel ruimte in omdat ik meestal genoeg heb aan mezelf en dus weinig behoefte heb om me te manifesteren. Zeker bij vreemden (op straat bijvoorbeeld) heb ik nooit de neiging om de confrontatie aan te gaan over raar of asociaal gedrag. Maar als ik direct word geconfronteerd, bijt ik wel van me af. Het ‘compliment’ dat ik vaak krijg van vriendinnen is dat ik heel autonoom ben. Ik heb inderdaad niet veel (dingen of mensen) nodig om gelukkig te zijn, maar of dat iets is om trots op te zijn weet ik niet. Maar met mijn ‘ik-sterkte’ zit het wel goed. In mijn werk word ik op waarde geschat en op feestjes ben ik altijd degene die speecht (omdat ik het goed kan), maar ik ben ook degene die op een feestje opeens in het niets is verdwenen omdat ik liever alleen ben en een boek lees.
woensdag 25 december 2024 om 11:30
Noah_Bloem schreef: ↑25-12-2024 11:23Dat ik hard over mezelf oordeel komt voort uit de oordelen van anderen over mij.
Dat geldt toch voor iedereen eigenlijk?
•
woensdag 25 december 2024 om 11:44
Niet perse.
Ik weet dat er mensen zijn die mij vreemd vinden of niet leuk. Dat raakt me niet. Ik ben aardig zelfverzekerd van mezelf en hecht niet veel waarde aan oordelen van anderen.
Ik het geval van Noah met een pestverleden kan ik me voorstellen dat dat heel anders werkt.
TAFKAPML
woensdag 25 december 2024 om 11:51
Ik ben praktisch onzichtbaar. Mensen doen regelmatig alsof ik er niet ben.
Afgelopen weekend bijvoorbeeld, toen kwam de vriendin van mijn broer bij mijn ouders op bezoek. Ik was er ook en had haar nog nooit gezien. Ik stond in de woonkamer toen ze binnenkwamen, dus ik bleef staan om haar een hand te kunnen geven. Ik keek haar aan en wilde mijn hand uitsteken, maar ze ging gewoon zitten zonder mij aan te kijken. Toen ging ik ook maar zitten. Ook daarna keek ze geen enkele keer mijn kant op. Ze deed gewoon alsof ik er niet was, ik heb geen woord met haar gewisseld.
Dit soort dingen gebeuren heel vaak.
Afgelopen weekend bijvoorbeeld, toen kwam de vriendin van mijn broer bij mijn ouders op bezoek. Ik was er ook en had haar nog nooit gezien. Ik stond in de woonkamer toen ze binnenkwamen, dus ik bleef staan om haar een hand te kunnen geven. Ik keek haar aan en wilde mijn hand uitsteken, maar ze ging gewoon zitten zonder mij aan te kijken. Toen ging ik ook maar zitten. Ook daarna keek ze geen enkele keer mijn kant op. Ze deed gewoon alsof ik er niet was, ik heb geen woord met haar gewisseld.
Dit soort dingen gebeuren heel vaak.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
woensdag 25 december 2024 om 11:55
CleopatraVII schreef: ↑25-12-2024 11:51Ik ben praktisch onzichtbaar. Mensen doen regelmatig alsof ik er niet ben.
Afgelopen weekend bijvoorbeeld, toen kwam de vriendin van mijn broer bij mijn ouders op bezoek. Ik was er ook en had haar nog nooit gezien. Ik stond in de woonkamer toen ze binnenkwamen, dus ik bleef staan om haar een hand te kunnen geven. Ik keek haar aan en wilde mijn hand uitsteken, maar ze ging gewoon zitten zonder mij aan te kijken. Toen ging ik ook maar zitten. Ook daarna keek ze geen enkele keer mijn kant op. Ze deed gewoon alsof ik er niet was, ik heb geen woord met haar gewisseld.
Dit soort dingen gebeuren heel vaak.
Inmiddels zou ik haar dan,best overdreven, een hand zijn gaan schudden. Gewoon even hallo zeggen en voorstellen.
Denk maar dat zij het mis had, niet jij.
woensdag 25 december 2024 om 12:00
Purrmaid schreef: ↑25-12-2024 11:44Niet perse.
Ik weet dat er mensen zijn die mij vreemd vinden of niet leuk. Dat raakt me niet. Ik ben aardig zelfverzekerd van mezelf en hecht niet veel waarde aan oordelen van anderen.
Ik het geval van Noah met een pestverleden kan ik me voorstellen dat dat heel anders werkt.
Ik bedoel het anders; voor hen die last hebben van negatieve overtuigingen komt dat toch altijd door de invloed die derden hebben gehad op hun ontwikkeling?
•
woensdag 25 december 2024 om 12:02
woensdag 25 december 2024 om 12:03
Het valt me wel op dat sommige mensen helemaal niks oproepen bij andere mensen. Ik ben zo iemand achter wie kleine kinderen en oudjes en verwarde/dronken mensen stralend lopen zonder nadenken (heeft mijn dochter ook. Als die langsloopt zijn er kleine kindjes die alles uit hun handen laten vallen en naar haar toe komen rennen)
En aan de andere kant regelmatig mensen die roepen 'nou dat vind ik nou iemand die ik op het eerste gezicht een kutwijf vindt' terwijl ik nietsvermoedend langsloop.
Echt mensen die me op het eerste gezicht niet moeten, me als ik niet heel erg assertief ben ook lastigvallen met hun ongefundeerde nergens op slaande adviezen gebaseerd op hun ideeën over mijn karakter.
Vooral lastig als dat je nieuwe manager, docent, beoordelaar examen, familielid of cursus docent is die geen seconde met me wil praten 'ik zie al wat voor type je bent'.
Alleen maar spuien wat voor naar karakter ik volgens hen heb.
En alles wat wel leuk is, is volgens die lui nep of om te manipuleren.
valtifest wijzigde dit bericht op 25-12-2024 12:05
6.39% gewijzigd
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
woensdag 25 december 2024 om 12:04
Het hoeft toch niet het één of het ander te zijn, het is wat mij betreft meer situatie afhankelijk? Ik heb niet veel ruimte nodig en ik vind inschikken de normaalste zaak van de wereld. Als je echter bijna op mijn schoot gaat zitten (fysiek of mentaal) zal ik altijd eerst iemand rustig vertellen dat dit, wat mij betreft te ver gaat. Als er toch over die grens gedenderd wordt, dan haal ik uit en kan ik in je gaan hangen. (ook als iemand anderen lastig valt).
woensdag 25 december 2024 om 12:12
Ik neem fysiek niet veel ruimte in, maar figuurlijk wel. Als ik ergens ben, dan ben ik er ook en als ik het ergens niet mee eens ben, zal niemand zich afvragen "wat vond Apppie er eigenlijk van?".
Het enige dat ik heel lastig vind, is hulp vragen. Ik los alles graag zelf op en neem op dat gebied liefst zo min mogelijk ruimte in.
Het enige dat ik heel lastig vind, is hulp vragen. Ik los alles graag zelf op en neem op dat gebied liefst zo min mogelijk ruimte in.
woensdag 25 december 2024 om 12:16
Laatst luisterde ik naar een podcast (Het Uur met Pieter van der Wielen) waarin Susan Smit werd geïnterviewd, en zij zei iets heel moois (en waars, denk ik), namelijk dat vrouwen die een sterke, liefdevolle band hebben (gehad) met hun moeder zich vaak ontwikkelen tot een sterke persoonlijkheid met een goed zelfbeeld.
Ik vroeg me af of dat ook geldt voor mannen en hun vaders. Ik denk het wel.
woensdag 25 december 2024 om 12:16
woensdag 25 december 2024 om 12:18
Claire45 schreef: ↑25-12-2024 12:16Laatst luisterde ik naar een podcast (Het Uur met Pieter van der Wielen) waarin Susan Smit werd geïnterviewd, en zij zei iets heel moois (en waars, denk ik), namelijk dat vrouwen die een sterke, liefdevolle band hebben (gehad) met hun moeder zich vaak ontwikkelen tot een sterke persoonlijkheid met een goed zelfbeeld.
Ik vroeg me af of dat ook geldt voor mannen en hun vaders. Ik denk het wel.
Lijkt me echt een persoonlijke ervaring (oftewel gelul in de ruimte)
Ik (vrouw) was altijd een papa'skindje en mijn zelfbeeld en sterkte is bijzonder goed (misschien wel iets te goed)
TAFKAPML
woensdag 25 december 2024 om 12:22
woensdag 25 december 2024 om 12:27
Daarom schreef ik: het is maar hoe je geprogrammeerd bent qua interne overtuigingen.Noah_Bloem schreef: ↑25-12-2024 11:23Dat ik hard over mezelf oordeel komt voort uit de oordelen van anderen over mij. Ik ben onzeker geworden door onder andere het pesten en thuis ook kritiek te krijgen op mijn uiterlijk. Nu menen mensen dat ze alles over mijn gewicht mogen zeggen. Waar ik dus onzeker door wordt.
Velen van ons is ingepeperd dat je niet (volledig) mag zijn zoals je bent en niet goed genoeg bent. Vervolgens zie je dat de rest van je leven weerspiegeld in de buitenwereld.
woensdag 25 december 2024 om 12:29
Als iemand zegt: "Jij begint ook steeds meer uit te deien is het niet" en verschrikt roept hoe dik ik wel niet geworden ben, hoe kan ik dit verkeerd interpreteren?
Ouderdom komt met gebreken en streken.
-Bewoonster verzorgingstehuis-
-Bewoonster verzorgingstehuis-
woensdag 25 december 2024 om 12:47
Nou kan ik voor mezelf geen vergelijking maken met opgroeien in een andere regio, maar ik denk dat het uiterlijk vertoon er ook wel toe kan leiden dat je het gevoel krijgt er niet te mogen zijn als je daar minder goed of niet tussen past. In die zin denk ik dat regio en milieu wel degelijk een rol (kunnen) spelen. In mijn geval heeft het mijn individuele beleving - als gevolg van thuissituatie - van er niet mogen zijn wel flink versterkt als een soort negatieve wisselwerking. Ik kan me voorstellen dat dat ook andersom, "positief", kan werken.Libélula schreef: ↑25-12-2024 08:35Niet alles gelezen maar dit vind ik echt de grootste onzin van die kerel. Ik ben ook opgegroeid in het Gooi en heb vooral geleerd dat ik er niet mag zijn. Daar was echt geen ruimte voor hoor. Dus het lijkt me dat dat vooral individueel bepaald is, en niet regio- of milieu-gebonden.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
woensdag 25 december 2024 om 12:53
Susan Smit trekt hem wat te ver door in mijn optiek. Een veilige hechting met een betrouwbare verzorger is echter wel heel erg bepalend voor je ontwikkeling, ook de ontwikkelingsachterstand je identiteit en zelfbeeld. Daarnaast speelt veerkracht natuurlijk ook een rol, samen met een aantal andere factoren.
Ik heb tegenwoordig wel vaak het idee dat ik de mensen die heel veilig zijn opgegroeid kan herkennen aan hoe zij zich profileren. Aan hun ik-sterkte, wellicht.
Ik heb tegenwoordig wel vaak het idee dat ik de mensen die heel veilig zijn opgegroeid kan herkennen aan hoe zij zich profileren. Aan hun ik-sterkte, wellicht.
•
woensdag 25 december 2024 om 13:22
Ik heb altijd twee betrouwbare en aanwezige ouders gehad, maar kwam als tiener “in handen van” een narcist. Dat heeft veel kapot gemaakt.Frizz schreef: ↑25-12-2024 12:53Susan Smit trekt hem wat te ver door in mijn optiek. Een veilige hechting met een betrouwbare verzorger is echter wel heel erg bepalend voor je ontwikkeling, ook de ontwikkelingsachterstand je identiteit en zelfbeeld. Daarnaast speelt veerkracht natuurlijk ook een rol, samen met een aantal andere factoren.
Ik heb tegenwoordig wel vaak het idee dat ik de mensen die heel veilig zijn opgegroeid kan herkennen aan hoe zij zich profileren. Aan hun ik-sterkte, wellicht.
Niet alles is terug te voeren op de vroege jeugd.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
woensdag 25 december 2024 om 13:29
Ook dit gaat niet altijd op; ik werd niet gezien, door beide ouders niet doordat ze beide eigen complexe problematiek hadden. Ik heb mezelf grotendeels opgevoed en misschien juist daardoor grote ‘ik-kracht’ (wtf dit zeg) ontwikkeld.meelezer2024 schreef: ↑25-12-2024 13:03Ik denk dat het niet uitmaakt naar welke ouder je toetrok, maar ik denk wel dat het uitmaakt of je als kind werd gezien door één of beide ouders.
En ik herken me in wat Qija schrijft; ik heb veel ballast van me af kunnen schudden en voel me heel sterk verbonden met mezelf en heel krachtig daardoor. Het loslaten van bepaalde angsten en gedachten was een enorme bevrijding en heeft mijn ik-kracht versterkt.
Maar dat houdt niet in dat ik me groot maak. Zowel prive als op mijn werk merk ik dat mensen vaak naar me luisteren als ik iets te vertellen heb. Op straat ga ik niet zomaar aan de kant, zeker niet als ik voorrang heb.
De man in de sauna zou ik vriendelijk hebben gevraagd om wat meer afstand te nemen.
Op mijn werk krijg ik vaak complimenten van collega’s dat ik op een vriendelijke manier duidelijk ben. Zodat we bijvoorbeeld niet nodeloos zitten te luisteren naar ellenlange verhalen. Als ik het gevoel heb dat iemand teveel uitweidt dan geef ik aan dat ik afhaak doordat het te weinig concreet is. Zonder een lelijke ondertoon. Maar wel duidelijk.
In het OV of andere openbare gelegenheden ben ik me bewust van anderen zonder mezelf groter of kleiner te maken. Dus ik hou rekening met de ander maar cijfer mezelf niet weg.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
