Overig
alle pijlers
Ik wil geen rijbewijs
maandag 9 maart 2009 om 14:06
Ik ben 28 jaar oud en ik heb nog nooit de behoefte gehad aan een rijbewijs of auto. Een fiets volstaat. Ik heb inmiddels een aardige verzameling mooie fietsen aangelegd. Een bakfiets voor de boodschappen en het baby-vervoer, een opoe-fiets met kinderzitje voor de wat langere afstanden of een pleziertochtje en een snelle-jongen om wat sportieve dingen te verrichten. Lange afstands en snelheidswerk enzo. Tuurlijk fiets ik ook weleens zacht of hard tierend door het regenachtige Nederland, maar het geeft me ook wel voldoening; ik kan alles met de fiets en beweeg dus ook voldoende om nog eens een stuk chocola zonder schuldgevoel weg te kunnen kauwen. Naar mijn werk, boodschappen doen en 3 keer in de week naar mijn paarden. Alles wat ik nodig heb is binnen fiets- of wandelbereik. Zelfs het ziekenhuis.
Nu heeft mijn man een baan gevonden waarvoor hij veel van huis is en gewoon dagen niet thuiskomt. (hij is internationaal chauffeur en gaat weer aan het werk) En het lijkt hem een stuk handiger dat ik mijn rijbewijs ga halen. Ik kan hem dan wegbrengen en de auto gebruiken voor als het slecht weer is. Nobel voorstel wat inmiddels hevig bijval van mijn ouders, schoonouders, zwager…etc…etc..krijgt.
Maar ik wil niet.
Ik zit soms met het zweet in mijn handen naast mensen in de auto en er zijn er maar een paar bij wie ik in slaap zou durven vallen onderweg. Ik ervaar het verkeer als gehaast, onbeleefd en gevaarlijk. Het idee om mij met mijn kind achterin in het verkeer te moeten wagen jaagt mij angst aan. Ik wil niet dood in een auto. En mijn kind vast al helemaal niet. Sterker nog, ik denk dat ik het ding zou laten staan na het halen van het papiertje. Het voelt gewoon niet leuk.
Mijn argumenten worden door de meesten genegeerd of van tafel geveegd. Ik ben volwassen, het is veel veiliger en het is eigenlijk maar belachelijk dat een vrouw van 28 niet in een auto kan rijden. Mijn kind zou minder vaak natregenen en die 11 kilometer naar de paarden zouden niet te doen zijn in de winter zonder man-met-auto en kind.
Ik voel me behoorlijk lullig als dit onderwerp altijd wordt aangehaald tijdens etentjes, bezoekjes of verjaardagen. Zijn er meer meiden die bewust geen rijbewijs hebben en het ook niet missen? Of ben ik echt een zeldzaam exemplaar?
Oh ja, ik denk ook dat ik heel veel moeite zou hebben met zo'n enorm stalen monster. Dat inparkeren enzo. Ik ben gewoon niet handig. Een Smart vind ik zéér vertederend en zou ik misschien net zo goed als mijn bakfiets kunnen besturen, maar nee. Weggegooid geld denk ik, dat roze papiertje en aaibare auto.
De discussie keert wel elke keer terug en ik ben een beetje door mijn argumenten heen. Moet ik dan echt bij de eerste praktijkles mijn lesauto in de prak rijden om te bewijzen dat 't niks voor mij is?
Nu heeft mijn man een baan gevonden waarvoor hij veel van huis is en gewoon dagen niet thuiskomt. (hij is internationaal chauffeur en gaat weer aan het werk) En het lijkt hem een stuk handiger dat ik mijn rijbewijs ga halen. Ik kan hem dan wegbrengen en de auto gebruiken voor als het slecht weer is. Nobel voorstel wat inmiddels hevig bijval van mijn ouders, schoonouders, zwager…etc…etc..krijgt.
Maar ik wil niet.
Ik zit soms met het zweet in mijn handen naast mensen in de auto en er zijn er maar een paar bij wie ik in slaap zou durven vallen onderweg. Ik ervaar het verkeer als gehaast, onbeleefd en gevaarlijk. Het idee om mij met mijn kind achterin in het verkeer te moeten wagen jaagt mij angst aan. Ik wil niet dood in een auto. En mijn kind vast al helemaal niet. Sterker nog, ik denk dat ik het ding zou laten staan na het halen van het papiertje. Het voelt gewoon niet leuk.
Mijn argumenten worden door de meesten genegeerd of van tafel geveegd. Ik ben volwassen, het is veel veiliger en het is eigenlijk maar belachelijk dat een vrouw van 28 niet in een auto kan rijden. Mijn kind zou minder vaak natregenen en die 11 kilometer naar de paarden zouden niet te doen zijn in de winter zonder man-met-auto en kind.
Ik voel me behoorlijk lullig als dit onderwerp altijd wordt aangehaald tijdens etentjes, bezoekjes of verjaardagen. Zijn er meer meiden die bewust geen rijbewijs hebben en het ook niet missen? Of ben ik echt een zeldzaam exemplaar?
Oh ja, ik denk ook dat ik heel veel moeite zou hebben met zo'n enorm stalen monster. Dat inparkeren enzo. Ik ben gewoon niet handig. Een Smart vind ik zéér vertederend en zou ik misschien net zo goed als mijn bakfiets kunnen besturen, maar nee. Weggegooid geld denk ik, dat roze papiertje en aaibare auto.
De discussie keert wel elke keer terug en ik ben een beetje door mijn argumenten heen. Moet ik dan echt bij de eerste praktijkles mijn lesauto in de prak rijden om te bewijzen dat 't niks voor mij is?
maandag 9 maart 2009 om 16:47
Ik heb ook geen rijbewijs en ben 29 vriendlief heeft zijn rijbewijs ook niet is 25 maar hij wil hem voor de zomer hij heeft toen alle lessen gehad en moest toen theorie halen en kon afrijden 2 x gezakt en nooit meer gedaan.Ik wil hem volgend jaar gaan halen het lijkt me wel makkelijk zeker nu we een zoon van 7 maand hebben.Als we ergens heen willen gaan we met het ov en als we uit willen met de trein of de taxi.En bij ons heeft niet iedereen zijn rijbewijs.En als we uit gaan wil niemand rijden dus we gaan al zo lang met de trein of taxi.
maandag 9 maart 2009 om 16:53
Nou er zouden meer mensen zoals jij moeten denken! Zo het veel minder druj zijn op de weg. Geen bejaarden die levensgevaarlijk over de weg slingeren, geen jongeren die door de bebouwde kom rijden met 90 km/uur. Gee bumperklevers, geen files heerlijk als er meer mensen dachten zoals jij.
Had ik de hele weg voor mezelf hihi
Had ik de hele weg voor mezelf hihi
maandag 9 maart 2009 om 16:54
Ik heb ook niet zo heel lang mijn rijbewijs en riep vroeger dat ik ook nooit een rijbewijs hoefde, ben 27 jaar. Tevens ben ik ook erg bang aangelegd. Maar uiteindelijk is het de afhankelijkheid die mij overstag liet gaan.
Ik ben gaan rijden bij een rijschool die gespecialiseerd is in mensen die angstig zijn. Je hebt dan wel meer lessen nodig, maar je bouwt alles veel beter op. Je wordt niet zomaar even richting snelweg geloodsd. Er wordt geduldiger met je omgegaan. Echt een aanrader.
Ik ben heb mijn rijbewijs de tweede keer gehaald. Ik heb geen eigen auto en doe alles met het OV en met de fiets.
Maar het feit dat ik mijn rijbewijs in mijn broekzak heb, geeft mij een gevoel van vrijheid. Mocht het nodig zijn dan kan ik even achter het stuur.
Als je het niet wil doen moet je het niet doen. Maar ik vind de voordelen zwaarder wegen dan de nadelen.
Ik ben gaan rijden bij een rijschool die gespecialiseerd is in mensen die angstig zijn. Je hebt dan wel meer lessen nodig, maar je bouwt alles veel beter op. Je wordt niet zomaar even richting snelweg geloodsd. Er wordt geduldiger met je omgegaan. Echt een aanrader.
Ik ben heb mijn rijbewijs de tweede keer gehaald. Ik heb geen eigen auto en doe alles met het OV en met de fiets.
Maar het feit dat ik mijn rijbewijs in mijn broekzak heb, geeft mij een gevoel van vrijheid. Mocht het nodig zijn dan kan ik even achter het stuur.
Als je het niet wil doen moet je het niet doen. Maar ik vind de voordelen zwaarder wegen dan de nadelen.
maandag 9 maart 2009 om 17:15
Nastik, ik ben 35, heb 10 jaar mijn autorijbewijs (en een paar jaar mijn motorrijbewijs). Mijn vriend heeft zijn autorijbewijs nog veel langer. We hebben bewust geen auto, doen alles met fiets en OV, maar vinden het wel handig dat het wel kan (een auto huren in een vakantie, eentje lenen bij verhuizen of klussen etc.). Ik mis een auto ongeveer 1 keer per maand en dat vind ik veel te weinig om aanschaf te overwegen.
Ik was behoorlijk bang voor mijn eerste rijles, maar het voelde snel veilig. Motor rijden was eigenlijk een soort test voor me, ga ik het nou leuk vinden of niet (veel achteropzit ervaring wat ik wel leuk vond). Eigenlijk niet en hoewel ik dat rijbewijs dus 'voor niets' heb ben ik wel blij dat ik die twijfel niet meer heb, die ik altijd had als ik motor rijders zag. Dus dat was het wel waard, die investering. (En tja, dat ik het dan af maak en wel dat rijbewijs haal ligt gewoon in mijn aard, ik had ook na een aantal lessen af kunnen haken). Als het dus echt vooral veel angst en twijfel is zou ik er wel eens een lesje aan wagen.
Wat auto rijden betreft vind ik het ook erg fijn dat ik kan aanbieden te rijden na een feestje (ik vind het geen probleem om niet te drinken) of als anderen heel moe zijn of zo. Perioden heb ik wel een auto gehad (als mijn ouders weer eens een of 2 maanden of vakantie waren en toen ik drie maanden in Duitsland woonde), maar ik merkte dat ik hem helemaal niet veel gebruikte, want je bent zo gewend om alles met de fiets te doen en zo, dan denk je niet eens echt aan de auto. En in de stad is de fiets gewoon vaak sneller. Dus maak je geen zorgen dat je hem voor alles zou gebruiken.
Maar goed, ik wilde wel een rijbewijs, had wel veel dezelfde argumenten als jij, behalve de agressie, die ik niet zo zag en niet zo zie, tenminste, in de auto net zo erg vervelend als op de fiets/lopend, maar erkende voor mezelf dat het vooral angst was en wilde daar ook graag doorheen. Als jij het gewoon echt niet wilt, echt onzin vindt, nou, dan niet toch?
Ik was behoorlijk bang voor mijn eerste rijles, maar het voelde snel veilig. Motor rijden was eigenlijk een soort test voor me, ga ik het nou leuk vinden of niet (veel achteropzit ervaring wat ik wel leuk vond). Eigenlijk niet en hoewel ik dat rijbewijs dus 'voor niets' heb ben ik wel blij dat ik die twijfel niet meer heb, die ik altijd had als ik motor rijders zag. Dus dat was het wel waard, die investering. (En tja, dat ik het dan af maak en wel dat rijbewijs haal ligt gewoon in mijn aard, ik had ook na een aantal lessen af kunnen haken). Als het dus echt vooral veel angst en twijfel is zou ik er wel eens een lesje aan wagen.
Wat auto rijden betreft vind ik het ook erg fijn dat ik kan aanbieden te rijden na een feestje (ik vind het geen probleem om niet te drinken) of als anderen heel moe zijn of zo. Perioden heb ik wel een auto gehad (als mijn ouders weer eens een of 2 maanden of vakantie waren en toen ik drie maanden in Duitsland woonde), maar ik merkte dat ik hem helemaal niet veel gebruikte, want je bent zo gewend om alles met de fiets te doen en zo, dan denk je niet eens echt aan de auto. En in de stad is de fiets gewoon vaak sneller. Dus maak je geen zorgen dat je hem voor alles zou gebruiken.
Maar goed, ik wilde wel een rijbewijs, had wel veel dezelfde argumenten als jij, behalve de agressie, die ik niet zo zag en niet zo zie, tenminste, in de auto net zo erg vervelend als op de fiets/lopend, maar erkende voor mezelf dat het vooral angst was en wilde daar ook graag doorheen. Als jij het gewoon echt niet wilt, echt onzin vindt, nou, dan niet toch?
maandag 9 maart 2009 om 17:20
Verbazingwekkend. Als jij niet wilt rijden, dan rij je toch gewoon niet? Daar hoef je toch geen argumenten voor te geven?
Ik heb wel een rijbewijs. Maar ik rij niet meer. Ik zat op een gegeven moment in de auto voor een paar opfris rijlessen, omdat ik al heel lang niet gereden had, en inderdaad: gehaast, onbeleefd, agressief, en vaak gevaarlijk. Ik dacht: ik lijk wel gek, waarom zou ik hier aan mee willen doen?
Ik heb wel een rijbewijs. Maar ik rij niet meer. Ik zat op een gegeven moment in de auto voor een paar opfris rijlessen, omdat ik al heel lang niet gereden had, en inderdaad: gehaast, onbeleefd, agressief, en vaak gevaarlijk. Ik dacht: ik lijk wel gek, waarom zou ik hier aan mee willen doen?
maandag 9 maart 2009 om 17:38
Ik heb wel een rijbewijs, tegen heug en meug gehaald. Ik kreeg voor mijn 18e verjaardag mijn 'rijbewijs' van mijn ouders: ze zouden de lessen en examens voor mij betalen, hoe lang ik er ook over zou doen (mijn broer heeft 5 keer examen gedaan...). Als cadeautje aan mij hadden ze voor mijn verjaardag géén rijles geregeld. Dat geeft wel aan hoeveel zin ik er in had. Ik ben uiteindelijk een week voor mijn 19e verjaardag begonnen met lessen, bij een hele aardige mevrouw die mij weken lang op parkeertereinen en uitgestorven wegen rondjes heeft laten rijden. Ik vond het dood- en doodeng, Toch vol gehouden, en een jaar, twee rijexamens en ontstellend veel rijlessen later toch mijn rijbewijs gehaald.
Ik ben 26, en heb mijn rijbewijs nu bijna 7 jaar (bijna jarig!). ik vind er nog steeds niet veel aan, en heb bijv. bij mijn nieuwe werkgever ipv een leaseauto een ov-trajectkaart 1e klas onderhandeld. Ik loop, fiets en ov bijna overal heen.
Toch is het wel super handig dat ik kán rijden. Toen mijn moeder ziek was heb ik haar vaak naar de dokter gereden. Ze is slechthorend en wilde altijd graag iemand mee hebben als 'extra' oren, maar zelf rijden ging voor haar toen niet. Toch fijn dat ik dan mee kon, zonder gedoe met ov of taxi's. En wat frivoler, als mijn vriend een keer een biertje wil op een feestje dan kan dat, want dan rijd ik gewoon terug (ben van de blauwe knoop, dus of ik nou rijd of niet, ik ben toch altijd sober)
Het verkeer ís druk en chaotisch, maar daar kun je heel goed op leren anticiperen. En zoals hierboven al gezegd, als je zelf rustig blijft en je niet op laat naaien valt het best mee met de agressie. Het hebben van een rijbewijss verplicht je niet meteen een auto te kopen: met lenen en huren kun je vaak die keren dat je wil rijden wel opvangen.
Voor mij geldt in ieder geval dat het handig is dat ik dat papiertje heb, maar dat ik ook goed had kunnen leven zonder ooit mijn rijbewijs te halen. Laat je vooral niet door anderen onder druk zetten. Als jíj het handig vindt om te leren rijden zijn voor al je bezwaren wel oplossingen te vinden. Als jij het nut er niet van inziet dan moet je het vooral niet doen. Dan kun je van dat geld beter je ov-kaart upgraden naar 1e klas, bijvoorbeeld (zooo comfortabel! )
Ik ben 26, en heb mijn rijbewijs nu bijna 7 jaar (bijna jarig!). ik vind er nog steeds niet veel aan, en heb bijv. bij mijn nieuwe werkgever ipv een leaseauto een ov-trajectkaart 1e klas onderhandeld. Ik loop, fiets en ov bijna overal heen.
Toch is het wel super handig dat ik kán rijden. Toen mijn moeder ziek was heb ik haar vaak naar de dokter gereden. Ze is slechthorend en wilde altijd graag iemand mee hebben als 'extra' oren, maar zelf rijden ging voor haar toen niet. Toch fijn dat ik dan mee kon, zonder gedoe met ov of taxi's. En wat frivoler, als mijn vriend een keer een biertje wil op een feestje dan kan dat, want dan rijd ik gewoon terug (ben van de blauwe knoop, dus of ik nou rijd of niet, ik ben toch altijd sober)
Het verkeer ís druk en chaotisch, maar daar kun je heel goed op leren anticiperen. En zoals hierboven al gezegd, als je zelf rustig blijft en je niet op laat naaien valt het best mee met de agressie. Het hebben van een rijbewijss verplicht je niet meteen een auto te kopen: met lenen en huren kun je vaak die keren dat je wil rijden wel opvangen.
Voor mij geldt in ieder geval dat het handig is dat ik dat papiertje heb, maar dat ik ook goed had kunnen leven zonder ooit mijn rijbewijs te halen. Laat je vooral niet door anderen onder druk zetten. Als jíj het handig vindt om te leren rijden zijn voor al je bezwaren wel oplossingen te vinden. Als jij het nut er niet van inziet dan moet je het vooral niet doen. Dan kun je van dat geld beter je ov-kaart upgraden naar 1e klas, bijvoorbeeld (zooo comfortabel! )
maandag 9 maart 2009 om 17:53
Ik ben bijna 40 en heb ook geen rijbewijs. Ik heb werkelijk nooit de behoefte gehad om auto te willen rijden. Fietsen doe ik ook niet, omdat ik te onzeker ben in het verkeer. Mijn arme moeder zou er nachtmerries van krijgen als ik zou aankondigen alleen nog maar te gaan fietsen. Ik ben al gevaarlijk als ik oversteek. Mijn vriend schiet elke keer weer in de lach als hij me een weg ziet oversteken. Nou woon ik midden in Amterdam en heb ik een auto hier gewoonweg niet nodig. Als ik echt in een afgelegen dorp zou wonen, dan zou ik het overwegen. Maar Nederland kan vooralsnog rustig ademhelen, ik ga wel met de bus!
maandag 9 maart 2009 om 18:00
Ben 25, heb geen rijbewijs en zal het ook nooit halen.
Mijn ruimtelijkinzicht is er te slecht voor, En het steeds vlot reageren op steeds wisselende situaties, dat gaat me niet lukken. plus niet corrigeerbaar probleem met mn ogen dus een rijbewijs zit er voor mij niet in. Dat heb ik inmiddels wel geaccepteerd.
Al zou ik een rijbewijs hebben dan had ik geen geld voor de auto, benzine, verzekering, onderhoud. e.d.
Ben volledig afgekeurd en geen/weinig kans op verbetering.
Ben nu gelukkig wel voor 16 uur per week aan de slag.
Daar ben ik al heel blij mee! Veel meer zal voor mij niet haalbaar zijn.
Natuurlijk is het ontbreken van een rijbewijs weleens lastig.
Gelukkig heb ik in geval van nood wel mensen in mn omgeving die wel een keertje willen rijden voor me.
Maar over het algemeen doe ik het ook gewoon allemaal zelf met de fiets/bus/trein (lang leve de voordeelurenkaart!)
Mijn ruimtelijkinzicht is er te slecht voor, En het steeds vlot reageren op steeds wisselende situaties, dat gaat me niet lukken. plus niet corrigeerbaar probleem met mn ogen dus een rijbewijs zit er voor mij niet in. Dat heb ik inmiddels wel geaccepteerd.
Al zou ik een rijbewijs hebben dan had ik geen geld voor de auto, benzine, verzekering, onderhoud. e.d.
Ben volledig afgekeurd en geen/weinig kans op verbetering.
Ben nu gelukkig wel voor 16 uur per week aan de slag.
Daar ben ik al heel blij mee! Veel meer zal voor mij niet haalbaar zijn.
Natuurlijk is het ontbreken van een rijbewijs weleens lastig.
Gelukkig heb ik in geval van nood wel mensen in mn omgeving die wel een keertje willen rijden voor me.
Maar over het algemeen doe ik het ook gewoon allemaal zelf met de fiets/bus/trein (lang leve de voordeelurenkaart!)
maandag 9 maart 2009 om 21:54
Het belangrijkste argument voor het halen van een rijbewijs vind ik dat je niet steeds je omgeving lastig hoeft te vallen.
Noodgevallen is natuurlijk iets anders dan wekelijks "Oh, je gaat boodschappen doen ? Dan rijd ik gezellig met je mee"
Ik erger me dood aan collega's (altijd dezelfden) die zeuren of ze met iemand mee kunnen rijden bij een bedrijfsuitje, want dan hoeven ze geen taxi te bestellen. Op de hint dat jij geen bezwaar hebt tegen een taxivergoeding wordt nooit ingegaan, en of je ze dan wel even daar en daar kunt oppikken. Plus zij kunnen dronken worden en jouw auto onderkotsen, en jij nooit die van hen.
Om en om rijden vind ik geen enkel bezwaar, en is gezellig, kan je afwisselend dronken worden.
Noodgevallen is natuurlijk iets anders dan wekelijks "Oh, je gaat boodschappen doen ? Dan rijd ik gezellig met je mee"
Ik erger me dood aan collega's (altijd dezelfden) die zeuren of ze met iemand mee kunnen rijden bij een bedrijfsuitje, want dan hoeven ze geen taxi te bestellen. Op de hint dat jij geen bezwaar hebt tegen een taxivergoeding wordt nooit ingegaan, en of je ze dan wel even daar en daar kunt oppikken. Plus zij kunnen dronken worden en jouw auto onderkotsen, en jij nooit die van hen.
Om en om rijden vind ik geen enkel bezwaar, en is gezellig, kan je afwisselend dronken worden.
maandag 9 maart 2009 om 22:28
Ik vind dat als angst je grootste zorg is om je rijbewijs niet te gaan halen, je juist deze angst onder ogen moet zien en het in ieder geval proberen. Misschien ga je het wel leuk vinden of valt het allemaal reuze mee. Je weet het nooit tot je het probeert toch? (En trouwens vind het reuze meevallen met de agressie in het verkeer hoor, meer dan een middelvinger is het bijna nooit) Het zou toch wel heel vervelend zijn als je later oud(er) bent en je bijvoorbeeld niet je moeder/vader/man etc zou kunnen helpen met een autoritje. Bijvoorbeeld bij ziekte, noodgeval of iets dergelijks. Tuurlijk nu kun je alles met de fiets doen of openbaar vervoer, maar sommige dingen gaan niet zo makkelijk met de fiets. En tja het openbaar vervoer rijdt ook niet altijd op de tijden dat jij het misschien wilt. En het zou LIJKT MIJ ook heel vervelend zijn dat als je later 60 bent ofzo en altijd afhankelijk geweest bent van iemand om dan nog je rijbewijs te gaan halen. Ik denk dat je er dan heel veel spijt van zal krijgen. Je weet namelijk nooit hoe het leven loopt. En als je deze angst niet weet te verslaan ben je namelijk NU niet afhankelijk van iemand, maar ik denk later als je oud bent wel en zal je blij zijn met deze zelfstandigheid.
dinsdag 10 maart 2009 om 13:19
Mijn moeder heeft ook nooit haar rijbewijs gehaald omdat ze er geen zin in had en zeker wist dat ze een gevaar op de weg zou zijn. Mijn oom (haar broer dus) werd zelfs geadviseerd maar te stoppen met rijles omdat hij het nooit zou redden. Dit advies heeft zij ook maar meteen ter harte genomen, aangezien ze van karakter erg veel op hem lijkt.
Mijn vader had wel een rijbewijs en een auto, maar hij is overleden toen ik nog klein was. Mijn moeder heeft alles altijd op de fiets gedaan en dat ging prima. Als er eens echt iets was, kon er altijd wel iemand rijden. Maar meestal gingen we gewoon met het OV en in speciale gevallen met de taxi.
Ik ben nu zelf bezig voor mijn rijbewijs en vorige week voor het eerst gezakt. Ik heb het altijd puur voor de lol gedaan, ook wel omdat het in de toekomst misschien handig is, maar ik woon nu nog midden in de stad en kan overal met de fiets komen, en kinderen komen er voorlopig ook nog niet Maar na het zakken is de lol er wel een beetje vanaf en vraag ik me af of ik het gevaar-op-de-weg-gen misschien ook geërfd heb. Hoe hard ik ook mijn best doe, ik zíe sommige dingen gewoon niet. En ik word voortdurend van alle kanten genaaid, volgens mijn instructeur omdat ik te langzaam en te twijfelachtig rijd. Ik kijk het nog even aan, maar als het zo doorgaat stop ik er misschien ook wel mee. Dan maar geen rijbewijs; blijkbaar ben ik dan niet uit het juiste hout gesneden. Dat is mijn zaak ,niet die van mijn omgeving.
Mijn vader had wel een rijbewijs en een auto, maar hij is overleden toen ik nog klein was. Mijn moeder heeft alles altijd op de fiets gedaan en dat ging prima. Als er eens echt iets was, kon er altijd wel iemand rijden. Maar meestal gingen we gewoon met het OV en in speciale gevallen met de taxi.
Ik ben nu zelf bezig voor mijn rijbewijs en vorige week voor het eerst gezakt. Ik heb het altijd puur voor de lol gedaan, ook wel omdat het in de toekomst misschien handig is, maar ik woon nu nog midden in de stad en kan overal met de fiets komen, en kinderen komen er voorlopig ook nog niet Maar na het zakken is de lol er wel een beetje vanaf en vraag ik me af of ik het gevaar-op-de-weg-gen misschien ook geërfd heb. Hoe hard ik ook mijn best doe, ik zíe sommige dingen gewoon niet. En ik word voortdurend van alle kanten genaaid, volgens mijn instructeur omdat ik te langzaam en te twijfelachtig rijd. Ik kijk het nog even aan, maar als het zo doorgaat stop ik er misschien ook wel mee. Dan maar geen rijbewijs; blijkbaar ben ik dan niet uit het juiste hout gesneden. Dat is mijn zaak ,niet die van mijn omgeving.
dinsdag 10 maart 2009 om 13:41
ik heb geen rijbewijs en ik kan niet fietsen, ik doe alles te voet.
ik heb een kortingskaart voor de trein en ik neem vaak de bus.
mijn zoon loopt/reist gewoon met me mee.
ik heb wel een geldige excuus ik heb nld, een leerstoornis, die ook omvat dat je maar weinig ruimtelijk inzicht hebt en ook niet heel snel kunt reageren, als ik dat combineer met autorijden en fietsen, vind ik mezelf een gevaar op de weg.
ik ben het er wel mee eens dat je niet om de haverklap anderen om een lift moet vragen. dat doe ik dan ook niet.
ik heb een kortingskaart voor de trein en ik neem vaak de bus.
mijn zoon loopt/reist gewoon met me mee.
ik heb wel een geldige excuus ik heb nld, een leerstoornis, die ook omvat dat je maar weinig ruimtelijk inzicht hebt en ook niet heel snel kunt reageren, als ik dat combineer met autorijden en fietsen, vind ik mezelf een gevaar op de weg.
ik ben het er wel mee eens dat je niet om de haverklap anderen om een lift moet vragen. dat doe ik dan ook niet.
vrijdag 13 maart 2009 om 23:43
Goh ik heb precies het omgekeerde .. Ik wil absoluut zo min mogelijk en het liefst nooit met de fiets of met het openbaar vervoer. ( en toch gaat het goed met mijn hartklepjes)
Het idee alleen al dat ik iemand tot last ben om ergens anders dan in de nabijheid van bushalte te moeten zijn.
Behalve dat je enorm kwetsbaar bent op de fiets zou je mij op koude , natte dagen met geen stok op een fiets krijgen en met een kind voorop al helemaal niet.
In de stad is het anders dan voor ons provinciaaltjes en ieder het zijne. Als je man of anderen geen bezwaar hebben om je rond te rijden wie zijn wij dan om jou te vertellen dat je je rijbewijs moet halen. Het is jouw leven.
Misschien een goed excuus om niet je rijbewijs te halen... Mijn man is ook vele jaren vrachtwagenchauffeur geweest en hij is een lastige passagier. Ik neem altijd wel een bocht te snel, zet het knipperlicht te laat aan, rem niet geleidelijk genoeg trek of te snel of te langzaam op .
Het idee alleen al dat ik iemand tot last ben om ergens anders dan in de nabijheid van bushalte te moeten zijn.
Behalve dat je enorm kwetsbaar bent op de fiets zou je mij op koude , natte dagen met geen stok op een fiets krijgen en met een kind voorop al helemaal niet.
In de stad is het anders dan voor ons provinciaaltjes en ieder het zijne. Als je man of anderen geen bezwaar hebben om je rond te rijden wie zijn wij dan om jou te vertellen dat je je rijbewijs moet halen. Het is jouw leven.
Misschien een goed excuus om niet je rijbewijs te halen... Mijn man is ook vele jaren vrachtwagenchauffeur geweest en hij is een lastige passagier. Ik neem altijd wel een bocht te snel, zet het knipperlicht te laat aan, rem niet geleidelijk genoeg trek of te snel of te langzaam op .
vrijdag 13 maart 2009 om 23:58
Waarom moet *jij* met argumenten komen? Je wilt gevoelsmatig niet autorijden, vind fietsen leuker, prettiger, gezonder en veiliger. Daarnaast is het goedkoper.
Blijf lekker fietsen, en laat ze maar zeuren. Als ze jouw gevoel/mening hierin niet respecteren is de kans heel groot dat ze het voor hun eigen gemak willen.
Ik deel je mening. Ik heb wel mijn rijbewijs, 14 jaar bijna, en de laatste keer dat ik reed was tijdens mijn examen Ook ik hoor regelmatig "waarom heb je geen auto, je bent raar". Nou, ik ben liever raar dan dat ik me iets aan laat leunen wat niet mijn "ding" is.
Blijf lekker fietsen, en laat ze maar zeuren. Als ze jouw gevoel/mening hierin niet respecteren is de kans heel groot dat ze het voor hun eigen gemak willen.
Ik deel je mening. Ik heb wel mijn rijbewijs, 14 jaar bijna, en de laatste keer dat ik reed was tijdens mijn examen Ook ik hoor regelmatig "waarom heb je geen auto, je bent raar". Nou, ik ben liever raar dan dat ik me iets aan laat leunen wat niet mijn "ding" is.
zaterdag 14 maart 2009 om 00:01
quote:moppetoet schreef op 09 maart 2009 @ 21:54:
Ik erger me dood aan collega's (altijd dezelfden) die zeuren of ze met iemand mee kunnen rijden.
Mijn ervaring is dat het zichzelf wel regelt. Er is de fiets, OV, taxi, trein, maar vaak wordt het spontaan aangeboden om me even weg te brengen. Maar ik reken er nooit op, misschien is dat de truc.
Met af en toe een taxi ben je altijd nog stukken goedkoper uit dan met een eigen auto.
Ik erger me dood aan collega's (altijd dezelfden) die zeuren of ze met iemand mee kunnen rijden.
Mijn ervaring is dat het zichzelf wel regelt. Er is de fiets, OV, taxi, trein, maar vaak wordt het spontaan aangeboden om me even weg te brengen. Maar ik reken er nooit op, misschien is dat de truc.
Met af en toe een taxi ben je altijd nog stukken goedkoper uit dan met een eigen auto.
zaterdag 14 maart 2009 om 00:07
quote:moppetoet schreef op 09 maart 2009 @ 21:54:
Ik erger me dood aan collega's (altijd dezelfden) die zeuren of ze met iemand mee kunnen rijden bij een bedrijfsuitje, want dan hoeven ze geen taxi te bestellen. Op de hint dat jij geen bezwaar hebt tegen een taxivergoeding wordt nooit ingegaan, en of je ze dan wel even daar en daar kunt oppikken.
Als iemand die niet om en om met je kan doen omdat ie zelf geen auto heeft, niet uit zichzelf iets meebetaalt voor het meerijden/parkeren, dan zou dat bij mij snel gedaan zijn.
Doe dat al als ik met vrienden mee rij: de parking betalen. Vind dat niet meer dan normaal dat je niet van 'n ander profiteert.
Ik erger me dood aan collega's (altijd dezelfden) die zeuren of ze met iemand mee kunnen rijden bij een bedrijfsuitje, want dan hoeven ze geen taxi te bestellen. Op de hint dat jij geen bezwaar hebt tegen een taxivergoeding wordt nooit ingegaan, en of je ze dan wel even daar en daar kunt oppikken.
Als iemand die niet om en om met je kan doen omdat ie zelf geen auto heeft, niet uit zichzelf iets meebetaalt voor het meerijden/parkeren, dan zou dat bij mij snel gedaan zijn.
Doe dat al als ik met vrienden mee rij: de parking betalen. Vind dat niet meer dan normaal dat je niet van 'n ander profiteert.
zaterdag 14 maart 2009 om 00:35
Ha, ik moet hier ook wel reageren, want: 28 en geen rijbewijs!
IK WIL OOK NIET.
Ik heb het nooit wat gevonden. Ik weet nog dat ik 18 werd en de volgende dag bij mijn moeder ging uithuilen: "Maar ik hoef nu toch niet mijn rijbewijs te gaan halen he want ik wil niet, boehoehoe!" Ik was altijd al een gevaar op de weg zelfs als voetganger of fietser, verkeersregels kan ik niet onthouden en ik ben gewoon lomp. Ik moet er niet aan denken allerlei mensen en dieren omver te rijden.
Een paar jaar geleden ben ik aangereden door een auto en sinds die tijd schrik ik me helemaal steeds het leplazerus in het verkeer. Als ik al een auto op me af zie komen, krijg ik ineens hartkloppingen of rare afwijkingen naar rechts. Dan kun je zeggen: "Overwin je angst door het juist te doen" maar dat vind ik onzin. Waarom zou je alle angst altijd zo nodig moeten overwinnen? Ik hoef mezelf niet zo nodig te kwellen. Angst is toch ook een waarschuwing voor gevaar.
Verder vind ik een rijbewijs maar duur en mis ik het niet. Nee, ik profiteer niet overmatig van andere mensen met auto. Ik vraag nooit aan mensen of ze me speciaal ergens naartoe willen rijden, dat vind ik stom. Ik ga met het ov, lopen, fietsen (liever niet maar soms toch) of als het niet anders kan soms met een taxi. Ik rijd natuurlijk wel eens mee met mensen die dezelfde kant op gaan, maar dat doet iedereen toch wel eens. Mijn vriend heeft zijn rijbewijs trouwens ook nog niet, maar die wil het wel gaan halen als we financieel wat ruimer zitten.
Mensen kunnen lullen wat ze willen, maar als ik niet wil, dan wil ik niet en dan doe ik het niet, klaar ermee.
IK WIL OOK NIET.
Ik heb het nooit wat gevonden. Ik weet nog dat ik 18 werd en de volgende dag bij mijn moeder ging uithuilen: "Maar ik hoef nu toch niet mijn rijbewijs te gaan halen he want ik wil niet, boehoehoe!" Ik was altijd al een gevaar op de weg zelfs als voetganger of fietser, verkeersregels kan ik niet onthouden en ik ben gewoon lomp. Ik moet er niet aan denken allerlei mensen en dieren omver te rijden.
Een paar jaar geleden ben ik aangereden door een auto en sinds die tijd schrik ik me helemaal steeds het leplazerus in het verkeer. Als ik al een auto op me af zie komen, krijg ik ineens hartkloppingen of rare afwijkingen naar rechts. Dan kun je zeggen: "Overwin je angst door het juist te doen" maar dat vind ik onzin. Waarom zou je alle angst altijd zo nodig moeten overwinnen? Ik hoef mezelf niet zo nodig te kwellen. Angst is toch ook een waarschuwing voor gevaar.
Verder vind ik een rijbewijs maar duur en mis ik het niet. Nee, ik profiteer niet overmatig van andere mensen met auto. Ik vraag nooit aan mensen of ze me speciaal ergens naartoe willen rijden, dat vind ik stom. Ik ga met het ov, lopen, fietsen (liever niet maar soms toch) of als het niet anders kan soms met een taxi. Ik rijd natuurlijk wel eens mee met mensen die dezelfde kant op gaan, maar dat doet iedereen toch wel eens. Mijn vriend heeft zijn rijbewijs trouwens ook nog niet, maar die wil het wel gaan halen als we financieel wat ruimer zitten.
Mensen kunnen lullen wat ze willen, maar als ik niet wil, dan wil ik niet en dan doe ik het niet, klaar ermee.
zaterdag 14 maart 2009 om 03:32
Ik ben 50 en heb ook geen rijbewijs, ik had ook nooit het vertrouwen dat ik aan het verkeer zou kunnen wennen hoewel ik me met de fiets overal tussen stortte. Wanneer ik een auto nodig had was een taxi zo gebeld. Nochtans ben ik van mening dat het enorm handig is om te kunnen autorijden. Nu heb ik volop de tijd om het te leren maar vanwege mijn handicap linkerzijde verlamd ben ik niet eens in staat een auto te bedienen. Al had ik een rijbewijs dan zou ik vanwege de bij n'n handicap horende zg. leftside-neglect toch niet meer achter het stuur mogen want dat zou voor mezelf en anderen levensgevaarlijk zijn.Ik zou zeggen vergroot je onafhankelijkheid en haal dat papiertje zolang je nog kan.
Het enige dat het leven draaglijk maakt is de wetenschap dat het tijdelijk is.
zaterdag 14 maart 2009 om 10:39
Wel herkenbare verhalen hier (van beide kanten). Ik begon op mijn 18e met motorrijles (leek me leuker dan auto en handiger met files) Na 9 lessen vroeg de instructeur of ik aub op wilde houden met lessen... Jaren later autorijlessen gaan nemen, studeerde voor dierenarts en in de latere jaren moet je dan 's nachts naar de universiteit voor spoedgevallen. Je kunt daar niet slapen, OV rijdt niet en taxi duurt te lang. Weinig keus dus. Fietsen had evt. gekund, maar met die serie-verkrachter toen...liever niet. Uiteindelijk 2 instructeurs versleten, 85 lessen en 2 examens gehad. Kwam geen eind aan, iedereen bleef maar vragen wanneer het zover was.
Ik was bangig, slecht ruimtelijk inzicht, kon niet alles tegelijk, slecht overzicht houden etc. Met veel geduld ben ik toch een redelijke chauffeur geworden, nooit ongelukken gehad in 10 jaar, 1 paaltje gepakt
Als het toen niet had gemoeten, had ik het nooit gedaan. Mijn opa is 90 geworden en had geen rijbewijs, deed alles met OV of brommertje (ook een optie als je wat sneller wilt zijn) Naar ouders/schoonouders is het nu wel heel fijn om te kunnen rijden, kost 1 uur ipv 2-2.5 met OV (en dan nog alle spullen voor de kids meesjouwen. Op vakantie ook fijn om beiden te kunnen rijden. In dagelijks leven: Alles lopend of fietsend.
Ik was bangig, slecht ruimtelijk inzicht, kon niet alles tegelijk, slecht overzicht houden etc. Met veel geduld ben ik toch een redelijke chauffeur geworden, nooit ongelukken gehad in 10 jaar, 1 paaltje gepakt
Als het toen niet had gemoeten, had ik het nooit gedaan. Mijn opa is 90 geworden en had geen rijbewijs, deed alles met OV of brommertje (ook een optie als je wat sneller wilt zijn) Naar ouders/schoonouders is het nu wel heel fijn om te kunnen rijden, kost 1 uur ipv 2-2.5 met OV (en dan nog alle spullen voor de kids meesjouwen. Op vakantie ook fijn om beiden te kunnen rijden. In dagelijks leven: Alles lopend of fietsend.
zaterdag 14 maart 2009 om 11:11
Volgens mij heb je het zo prima voor elkaar. Je kunt alles op de fiets doen en komt zo ook aan je lichaamsbeweging. Zouden meer mensen moeten doen. Als ik het goed begrijp zou jij dan eigenlijk alleen de auto gebruiken om je man weg te brengen en de rest van de week staat de auto ongebruikt voor de deur.
Dat kost dus een hoop voor iets waar jullie nauwelijks gebruik van maken.
Het argument dat je dan niet door de regen hoeft, vind ik niet echt sterk, je gaat nu tenslotte ook op de fiets als het regent.
Ik zie in jouw geval de noodzaak niet om een auto te hebben en ik zou het lekker zo laten. Laat iedereen maar kletsen, je hoeft niemand verantwoording af te leggen over je (overigens gezonde) keuze.
Dat kost dus een hoop voor iets waar jullie nauwelijks gebruik van maken.
Het argument dat je dan niet door de regen hoeft, vind ik niet echt sterk, je gaat nu tenslotte ook op de fiets als het regent.
Ik zie in jouw geval de noodzaak niet om een auto te hebben en ik zou het lekker zo laten. Laat iedereen maar kletsen, je hoeft niemand verantwoording af te leggen over je (overigens gezonde) keuze.
Cum non tum age
zaterdag 14 maart 2009 om 14:11
Ik ben met heel veel pijn en moeite bezig met het halen van mijn rijbewijs, en ik mis het ook echt.
Maar ik woon dan ook in the middle of nowhere.
Nu kan ik gewoon dingen niet doen omdat ik geen rijbewijs heb, en ik profiteer altijd van anderen die wel kunnen rijden.
Als ik in de randstad had gewoond had ik het nergens voor nodig gehad, soms zelf lastiger met de auto.
Waarom zou jij je rijbewijs moeten halen als je hem in het dagelijks leven niet nodig hebt? Voor noodgevallen is er altijd de taxi.
Je man kan ook best zichzelf wegbrengen, boeiend dat die auto dan daar staat, jij hebt hem toch niet nodig.
Maar ik woon dan ook in the middle of nowhere.
Nu kan ik gewoon dingen niet doen omdat ik geen rijbewijs heb, en ik profiteer altijd van anderen die wel kunnen rijden.
Als ik in de randstad had gewoond had ik het nergens voor nodig gehad, soms zelf lastiger met de auto.
Waarom zou jij je rijbewijs moeten halen als je hem in het dagelijks leven niet nodig hebt? Voor noodgevallen is er altijd de taxi.
Je man kan ook best zichzelf wegbrengen, boeiend dat die auto dan daar staat, jij hebt hem toch niet nodig.
zaterdag 14 maart 2009 om 14:35
Autorijden, mits in een model van een beetje recent bouwjaar, en altijd gordel om en koplampen aan overdag, lijkt me (zoals al eerder hier is geschreven) veiliger dan fietsen. Je bent letterlijk minder kwetsbaar.
Ik fiets in het weekend wel eens, gewoon in de omgeving, of voor kleine boodschappen oid, en ben laatst bijna aangereden: zo'n lullo in een Volvo V40, die zijn in Nederland gebouwde nep-Zweed tussen mij en een tegemoetkomende auto propte (in de bebouwde kom).
Altijd fijn als een autobestuurder die jouw inhaalt/passeert dat op zo'n 20 cm afstand van je fiets doet.....
(Ik passeer fietsers altijd "op de Franse manier": dus 2 meter ruimte houden, en als het waait even toeteren als ik er 50 meter achter zit, anders horen ze me niet aankomen).
Ik fiets in het weekend wel eens, gewoon in de omgeving, of voor kleine boodschappen oid, en ben laatst bijna aangereden: zo'n lullo in een Volvo V40, die zijn in Nederland gebouwde nep-Zweed tussen mij en een tegemoetkomende auto propte (in de bebouwde kom).
Altijd fijn als een autobestuurder die jouw inhaalt/passeert dat op zo'n 20 cm afstand van je fiets doet.....
(Ik passeer fietsers altijd "op de Franse manier": dus 2 meter ruimte houden, en als het waait even toeteren als ik er 50 meter achter zit, anders horen ze me niet aankomen).
