Overig
alle pijlers
Met mezelf in de knoop
woensdag 4 maart 2020 om 15:59
hi ik wil even wat kwijt hier, en misschien hebben jullie wat tips, want ik zit even helemaal in de knoop met mezelf..
Sorry als het wat onduidelijk is maar ik weet niet zo goed hoe ik het moet verwoorden.
Mijn ex-man, met wie ik 3 jaar was getrouwd, had verteld dat die vreemd was gegaan. Ik had het er erg moeilijk mee en kon het geen plekje geven. Ik wilde hem zoo graag vergeven en gewoon weer doorgaan met het leven en gewoon samen zijn. Hij heeft zo vaak verteld dat het gebeurde tijdens een werkuitje waar ze iets teveel hadden gedronken en ik wilde hem ook echt geloven. Alleen telkens als ik in bed lag zag ik hem voor me in bed met die andere vrouw, het lukte me gewoon niet om het uit m'n hoofd te zetten. Uiteindelijk toch besloten dat ik wilde scheiden en na de scheiding voelde ik me zo duf. Ik had nergens meer zin in en ik had nergens meer plezier in. Ik zat eigenlijk alleen nog maar op de bank. Dit was ongeveer zeven weken terug.
drie weken geleden kreeg ik nog meer slecht nieuws. Ik trok het niet meer en stortte volledig in. Ik heb een weekend lang alleen maar in bed gelegen en gehuild. Ik voelde me zo kut en ik wilde met niemand erover praten, omdat ik hun niet wilde opzadelen met mijn verdriet. Op gegeven moment wilde ik weer de oude ik zijn, die gewoon van alles genoot wat ik deed en plezier had. Ik had me voorgenomen om weer leuke dingen te gaan doen met vriendinnen.
niet dus...
Ik voel me nog steeds kut. Ik voel me constant boos of verdrietig en leef als een soort spook. Tegenover andere probeer ik lief, leuk en aardig te doen maar dat lukt niet. Ik reageer me boosheid en verdriet af op de mensen van wie ik hou en dat zorgt alleen maar voor een negatieve sfeer. Ik probeer echt weer mezelf te worden maar het lukt gewoon niet en ik weet gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet...
heeft iemand tips?
Sorry als het wat onduidelijk is maar ik weet niet zo goed hoe ik het moet verwoorden.
Mijn ex-man, met wie ik 3 jaar was getrouwd, had verteld dat die vreemd was gegaan. Ik had het er erg moeilijk mee en kon het geen plekje geven. Ik wilde hem zoo graag vergeven en gewoon weer doorgaan met het leven en gewoon samen zijn. Hij heeft zo vaak verteld dat het gebeurde tijdens een werkuitje waar ze iets teveel hadden gedronken en ik wilde hem ook echt geloven. Alleen telkens als ik in bed lag zag ik hem voor me in bed met die andere vrouw, het lukte me gewoon niet om het uit m'n hoofd te zetten. Uiteindelijk toch besloten dat ik wilde scheiden en na de scheiding voelde ik me zo duf. Ik had nergens meer zin in en ik had nergens meer plezier in. Ik zat eigenlijk alleen nog maar op de bank. Dit was ongeveer zeven weken terug.
drie weken geleden kreeg ik nog meer slecht nieuws. Ik trok het niet meer en stortte volledig in. Ik heb een weekend lang alleen maar in bed gelegen en gehuild. Ik voelde me zo kut en ik wilde met niemand erover praten, omdat ik hun niet wilde opzadelen met mijn verdriet. Op gegeven moment wilde ik weer de oude ik zijn, die gewoon van alles genoot wat ik deed en plezier had. Ik had me voorgenomen om weer leuke dingen te gaan doen met vriendinnen.
niet dus...
Ik voel me nog steeds kut. Ik voel me constant boos of verdrietig en leef als een soort spook. Tegenover andere probeer ik lief, leuk en aardig te doen maar dat lukt niet. Ik reageer me boosheid en verdriet af op de mensen van wie ik hou en dat zorgt alleen maar voor een negatieve sfeer. Ik probeer echt weer mezelf te worden maar het lukt gewoon niet en ik weet gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet...
heeft iemand tips?
woensdag 4 maart 2020 om 16:17
Wat een nare periode.. Het klinkt alsof je hier zelf niet uit gaat komen. Het lijkt me verstandig dat je een afspraak maakt bij de huisarts en dit verhaal aan hem/haar voorlegt. Grote kans dat hij/zij je wilt doorverwijzen naar de praktijkondersteuner. Wellicht heb je aan die gesprekken voldoende. Anders kan die persoon bepalen of er meer hulp nodig is. Sterkte!
woensdag 4 maart 2020 om 16:34
Logisch dat je je zo voelt. Een scheiding is ook niet niks. Je vertrouwde omgeving verandert en je moet wennen aan een heel nieuw leven. Let er op dat je bij alleen maar sombere gedachtes even aan de bel trekt bij de huisarts. Kan zomaar zijn dat je in een depressie beland. Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze nare periode en ik hoop dat je snel weer een sprankje geluk zult vinden om er weer helemaal bovenop te komen.
woensdag 4 maart 2020 om 16:41
Dit.ClumsyNinja schreef: ↑04-03-2020 16:34ik had het vreemd gevonden als je wél alweer helemaal ok en vrolijk en de oude was. Wees eens niet zo streng voor jezelf en gun jezelf de tijd.
Waarschijnlijk vind t je omgeving het dus ook niet raar, maar juist heel normaal, als je je hart uitstort.
Sterkte!
woensdag 4 maart 2020 om 16:44
woensdag 4 maart 2020 om 17:00
ClumsyNinja schreef: ↑04-03-2020 16:347 weken geleden nog maar dat je dat nieuws kreeg, ik had het vreemd gevonden als je wél alweer helemaal ok en vrolijk en de oude was. Wees eens niet zo streng voor jezelf en gun jezelf de tijd.
En stort je hart uit bij vrienden/familie want daar zijn ze toch voor?
Dat zal wel wat langer geleden zijn denk ik, 7 weken geleden zijn de gescheiden (daarvoor de beslissing, daarvoor het proberen en daarvoor het nieuws). Maar alleen al die verse scheiding is een enorme verandering, dus wat je verder zegt gaat alsnog helemaal op: gun jezelf de tijd TO en zoek steun bij de mensen om je heen.
woensdag 4 maart 2020 om 17:30
