
Mijn vriendin laat mij vallen, help
vrijdag 26 juli 2019 om 00:26
Heyy,
Ik ben/was 2 jaar beste vrienden met een vriendin van mij (ik noem dr wel even Eva). We zitten nu al 2 jaar bij elkaar in de klas. Het eerste jaar was toch wel echt het leukst. We waren super close en deden alles met elkaar. Ik nam haar bijvoorbeeld mee op vakantie voor een week. Dit jaar veranderde dit best wel. Dit jaar werd Eva nogal close met 2 andere vriendinnen (ik noem hun wel even Sophie en Noa). Aan het begin boeide mij het echt vrij niets, ik dacht; Tuurlijk mag ze nieuwe vrienden maken dus ik liet haar gewoon dr gang gaan. In die tijd was er ook een grote ruzie tussen Sophie en een paar andere meiden, en Eva zei dus ook tegen mij; sorry als ik je een beetje laat vallen maar ik moet dr voor Sophie zijn (en dat snap ik ook volkomen). Uiteindelijk was die ruzie opgelost maar toen merkte ik al snel dat ze mij beetje bij beetje liet vallen.
Ik had zo een genant moment tijdens mijn muziek les.. Ik was dus de vorige muziekles ziek dus ik moest deze les bij een groepje aansluiten, dus ik vroeg Eva; hey kan ik bij jullie groepje? En ze zei; nee sorry ons groepje zit vol.. dit klinkt echt heel zeikerig maar het was pittig genant dat mijn docent dat groepje ging aanspreken om mij er tegen hun zin in ging zetten. Ik vond het gewoon kut dat ze zelf niet in zag dat ik daar echt in een onzekere positite zat.
Natuurlijk ben ik ook Met andere mensen om gegaan dan hun maar dat zijn meer van die klasgenoot vrienden waar je niet echt mee afspreekt.
Eva, Noah en Sophie waren heel close met elkaar en ik zat er steeds een beetje bij. Ik was een soort derde wiel maar dan van drie beste vriendinnen. Ik merk ook gewoon dat ze mij soort van ontloopt. Ik ben altijd diegene die naar haar contact zoek. Een keer was er een ruzie tussen Eva en Sophie en Noa en toen kwam ze wel kruipend naar mij toe. Volgensmij heeft ze mij ook een keer afgezegd met een leugen. ‘Sorry je kan niet meer slapen bij mij, Want mn broertje en vader zijn niet thuis dus ik moet mijn hond uitlaten en het kan niet hier want mijn moeder is heel druk met haar opleiding.’ Ik bedoel kom dan met een goede smoes! Ik vind het gewoon kut dat we niet meer zo close zijn als 2 jaar geleden. Ik zeg er ook nooit iets van omdat ik veels te verlegen ben en niet de ballen heb om dit allemaal in dr gezicht te zeggen. Ik heb uberhaupt nog nooit iemand geconfronteerd Met mijn mening en gedachte. Het is ook eigelijk veels te laat om dit tegen dr te zeggen want het is inmiddels midden zomervakantie en dan is het ook weer zo opeens.
Ik wou hier even mijn gedachtes los laten en dit iemand vertellen hahah lol
Als je nog advies hebt, deel het!
P.s Ik heb het nog niet eens kutte momenten in dit hele bericht gedeeld want anders wordt het nog langer hahaha
P.s.s sorry dat het zo Lang is maar het moest er even allemaal uit hahah
Xxx
Ik ben/was 2 jaar beste vrienden met een vriendin van mij (ik noem dr wel even Eva). We zitten nu al 2 jaar bij elkaar in de klas. Het eerste jaar was toch wel echt het leukst. We waren super close en deden alles met elkaar. Ik nam haar bijvoorbeeld mee op vakantie voor een week. Dit jaar veranderde dit best wel. Dit jaar werd Eva nogal close met 2 andere vriendinnen (ik noem hun wel even Sophie en Noa). Aan het begin boeide mij het echt vrij niets, ik dacht; Tuurlijk mag ze nieuwe vrienden maken dus ik liet haar gewoon dr gang gaan. In die tijd was er ook een grote ruzie tussen Sophie en een paar andere meiden, en Eva zei dus ook tegen mij; sorry als ik je een beetje laat vallen maar ik moet dr voor Sophie zijn (en dat snap ik ook volkomen). Uiteindelijk was die ruzie opgelost maar toen merkte ik al snel dat ze mij beetje bij beetje liet vallen.
Ik had zo een genant moment tijdens mijn muziek les.. Ik was dus de vorige muziekles ziek dus ik moest deze les bij een groepje aansluiten, dus ik vroeg Eva; hey kan ik bij jullie groepje? En ze zei; nee sorry ons groepje zit vol.. dit klinkt echt heel zeikerig maar het was pittig genant dat mijn docent dat groepje ging aanspreken om mij er tegen hun zin in ging zetten. Ik vond het gewoon kut dat ze zelf niet in zag dat ik daar echt in een onzekere positite zat.
Natuurlijk ben ik ook Met andere mensen om gegaan dan hun maar dat zijn meer van die klasgenoot vrienden waar je niet echt mee afspreekt.
Eva, Noah en Sophie waren heel close met elkaar en ik zat er steeds een beetje bij. Ik was een soort derde wiel maar dan van drie beste vriendinnen. Ik merk ook gewoon dat ze mij soort van ontloopt. Ik ben altijd diegene die naar haar contact zoek. Een keer was er een ruzie tussen Eva en Sophie en Noa en toen kwam ze wel kruipend naar mij toe. Volgensmij heeft ze mij ook een keer afgezegd met een leugen. ‘Sorry je kan niet meer slapen bij mij, Want mn broertje en vader zijn niet thuis dus ik moet mijn hond uitlaten en het kan niet hier want mijn moeder is heel druk met haar opleiding.’ Ik bedoel kom dan met een goede smoes! Ik vind het gewoon kut dat we niet meer zo close zijn als 2 jaar geleden. Ik zeg er ook nooit iets van omdat ik veels te verlegen ben en niet de ballen heb om dit allemaal in dr gezicht te zeggen. Ik heb uberhaupt nog nooit iemand geconfronteerd Met mijn mening en gedachte. Het is ook eigelijk veels te laat om dit tegen dr te zeggen want het is inmiddels midden zomervakantie en dan is het ook weer zo opeens.
Ik wou hier even mijn gedachtes los laten en dit iemand vertellen hahah lol
Als je nog advies hebt, deel het!
P.s Ik heb het nog niet eens kutte momenten in dit hele bericht gedeeld want anders wordt het nog langer hahaha
P.s.s sorry dat het zo Lang is maar het moest er even allemaal uit hahah
Xxx
vrijdag 26 juli 2019 om 09:59
Dit klinkt alsof je nog op de basisschool/middelbare school zit.
Rond die tijd heeft iedereen vriendschappen die niet lang zullen duren. Als je na twee jaar al te kampen hebt met dit soort treurige acties: geen energie meer in steken. Er zijn zat mensen waarbij alles vanzelf gaat en de ander ook moeite voor jou wil doen. Je kunt beter nog geen vrienden hebben dan iemand zoals zij. Over een poos merk je dat vanzelf.
Sterkte!
Rond die tijd heeft iedereen vriendschappen die niet lang zullen duren. Als je na twee jaar al te kampen hebt met dit soort treurige acties: geen energie meer in steken. Er zijn zat mensen waarbij alles vanzelf gaat en de ander ook moeite voor jou wil doen. Je kunt beter nog geen vrienden hebben dan iemand zoals zij. Over een poos merk je dat vanzelf.
Sterkte!