Overig
alle pijlers
Momenten waarop je beseft dat je ouder wordt
donderdag 5 november 2020 om 11:57
Soms heb ik wel eens van die momenten, waarop ik opeens besef dat ik een bepaalde levensfase ontgroeid ben of aan het ontgroeien ben. Dat vind ik dan vaak vreemde / grappige momenten. Omdat ik er nooit echt bij heb stil gestaan, en dan opeens merk dat ik ergens heel anders tegenaan kijk. Of dat ik een bepaalde groepering/(leeftijds) categorie van mensen altijd zag als de categorie waar ik zélf toe behoor, maar dit nu opeens anders voel. Dat is dan gewoon onbewust / vanzelf gegaan, maar opeens, is het daar. Ik weet niet of en in hoeverre jullie dit herkennen, maar het lijkt me wel leuk om van die momenten met elkaar uit te wisselen.
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
donderdag 5 november 2020 om 14:00
- toen oud klasgenootjes opa/oma werden
- patienten het over hun oude ouders hebben, die niet meer zoveel kunnen omdat ze al bijna 60 zijn
- toen ik me realiseerde dan ik net zolang na de 2de wereldoorlog ben geboren als dat de kinderen die nu geboren worden na 9/11
- toen ik door google en facebook als oud werd bestempeld er ik allerlei oma reclames opeens zie. Behalve mijn biologische leeftijd is de rest van mijn levensstijl niet echt oma-achtig. Daarvoor nooit gekregen, de enige variable is de leeftijd
- kinderen van studiegenoten nu collega's zijn
- patienten het over hun oude ouders hebben, die niet meer zoveel kunnen omdat ze al bijna 60 zijn
- toen ik me realiseerde dan ik net zolang na de 2de wereldoorlog ben geboren als dat de kinderen die nu geboren worden na 9/11
- toen ik door google en facebook als oud werd bestempeld er ik allerlei oma reclames opeens zie. Behalve mijn biologische leeftijd is de rest van mijn levensstijl niet echt oma-achtig. Daarvoor nooit gekregen, de enige variable is de leeftijd
- kinderen van studiegenoten nu collega's zijn
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 5 november 2020 om 14:04
Oh hahaKai_koura schreef: ↑05-11-2020 13:17Vaak bepaalt de ''jongere'' generatie wat hip is en wat niet. Net zoals Hyves : dat was op het laatst alleen nog voor 'huismoeders' die het wiel nog eens opnieuw hadden uitgevonden en elkaar glitterplaatjes gingen sturen. Zo erg is het nu met facebook nog niet, maar de jeugd is met name actief op instagram, snapchat, tiktok en weet ik het wat allemaal. Dat is waar ''het gebeurt''.
Dat merk ik ook wel aan facebook. Mijn hele tijdlijn staat vol met nieuwsartikelen, grappige filmpjes of quotes. Maar mensen delen nauwelijks meer hun persoonlijke boodschap of foto's. Dat gebeurt verhoudingsgewijs nu veel meer op instagram.
Ik ben 24 en vind mezelf wel jong. Hyves heb ik fanatiek gebruikt, Facebook alleen zo’n 8 jaar geleden denk ik. Nu inderdaad vrijwel niet meer, maar ik dacht dat ik de outsider was haha. Instagram, tiktok en snapchat heb ik nooit gebruikt en ben het ook niet van plan
ik wil Hyves terug!
donderdag 5 november 2020 om 14:04
Mijn broer verkondigde op een feestje dat "Radio 2 tegenwoordig heel leuk is, niet meer zo'n oude lullenzender als vroeger" en toen dacht ik "dat komt omdat je nu zelf een oude lul bent." Direct daarna het besef dat ik Radio 2 ook een leukere zender vindt dan Radio 3...
Toen ik laatst een online concert bijwoonde en de zanger zei: "jullie mogen met het volgende nummer allemaal springen op de bank. Als dat mag van je ouders." En ik me bedacht dat ik zelf de ouder ben.
Toen bij mijn vorige werkgever (met een groot jong en hipster gehalte) ineens allemaal collega's vegan zag worden en me bedacht dat ik al 20 jaar vegetariër ben. En dat ik toen dezelfde leeftijd had als die collega's nu.
Toen ik laatst een online concert bijwoonde en de zanger zei: "jullie mogen met het volgende nummer allemaal springen op de bank. Als dat mag van je ouders." En ik me bedacht dat ik zelf de ouder ben.
Toen bij mijn vorige werkgever (met een groot jong en hipster gehalte) ineens allemaal collega's vegan zag worden en me bedacht dat ik al 20 jaar vegetariër ben. En dat ik toen dezelfde leeftijd had als die collega's nu.
donderdag 5 november 2020 om 14:09
Dat is niet helemaal waar. Andersom wel. Dat twintigers denken dat je een soort halve bejaarde bent als je de 40 bent gepasseerd (dat denk ik nu van 60-ers en die zullen er ook anders over denken). Als 40-er ben je ook 20 geweest. En heb je soms kinderen of collega's in die leeftijdscategorie. Het is makkelijker om achteruit te kijken dan vooruit. En zoals je in dit topic kunt lezen, hebben veel mensen nog levendige herinneringen aan gebeurtenissen die "al" twintig jaar geleden zijn.Kai_koura schreef: ↑05-11-2020 12:16Haha, dat blijft ook altijd wel denk ik. Als je zelf 40 bent, zijn mensen van 20 helemaal buiten jouw voorstellingsvermogen. Dat ligt dan al zo ver achter je. Terwijl wanneer je als 40 jarige tegen een 60+ér aan het miepen bent over dat je je oud voelt, dan zal die je uitlachen.
donderdag 5 november 2020 om 14:10
En als je er achter komt dat je 3FM nog steeds Radio 3 noemthadea1 schreef: ↑05-11-2020 14:04Mijn broer verkondigde op een feestje dat "Radio 2 tegenwoordig heel leuk is, niet meer zo'n oude lullenzender als vroeger" en toen dacht ik "dat komt omdat je nu zelf een oude lul bent." Direct daarna het besef dat ik Radio 2 ook een leukere zender vindt dan Radio 3...
donderdag 5 november 2020 om 14:14
Dit is ook wel zo, echter is er ook een hele hoop veranderd, kinderen groeien op met tablets in de klas etc. Je kan nooit meer helemaal levelen omdat veel dingen gewoon anders zijn.hadea1 schreef: ↑05-11-2020 14:09Dat is niet helemaal waar. Andersom wel. Dat twintigers denken dat je een soort halve bejaarde bent als je de 40 bent gepasseerd (dat denk ik nu van 60-ers en die zullen er ook anders over denken). Als 40-er ben je ook 20 geweest. En heb je soms kinderen of collega's in die leeftijdscategorie. Het is makkelijker om achteruit te kijken dan vooruit. En zoals je in dit topic kunt lezen, hebben veel mensen nog levendige herinneringen aan gebeurtenissen die "al" twintig jaar geleden zijn.
ja inderdaad, ook dat!
donderdag 5 november 2020 om 14:22
Het besef komt elke keer wanneer ik met een collega werk die in dit millennium geboren is.
Het gekke is dat je er gewoon niet bij stil staat. Ik voel me niet oud op het werk. De interactie met mijnjongere collega's verloopt heel vanzelfsprekend. Maar als ik er even bij stil sta dan realiseer ik me terdege dat ik nu die veertiger ben tegen wie ik als jong broekie opkeek/medelijden mee had/liet kletsen over de kinderen/politiek/vrouwen in de overgang/pensioen/etc.etc.
Auw.
Het gekke is dat je er gewoon niet bij stil staat. Ik voel me niet oud op het werk. De interactie met mijnjongere collega's verloopt heel vanzelfsprekend. Maar als ik er even bij stil sta dan realiseer ik me terdege dat ik nu die veertiger ben tegen wie ik als jong broekie opkeek/medelijden mee had/liet kletsen over de kinderen/politiek/vrouwen in de overgang/pensioen/etc.etc.
Auw.
donderdag 5 november 2020 om 14:22
Ja, en dat ik dan zeg, vroeger HADDEN wij helemaal geen telefoon, computer, tablet
Dit is nog wel de ergste van allemaal denk ik!
donderdag 5 november 2020 om 14:23
Ja herkenbaarkadanz schreef: ↑05-11-2020 14:22Het besef komt elke keer wanneer ik met een collega werk die in dit millennium geboren is.
Het gekke is dat je er gewoon niet bij stil staat. Ik voel me niet oud op het werk. De interactie met mijnjongere collega's verloopt heel vanzelfsprekend. Maar als ik er even bij stil sta dan realiseer ik me terdege dat ik nu die veertiger ben tegen wie ik als jong broekie opkeek/medelijden mee had/liet kletsen over de kinderen/politiek/vrouwen in de overgang/pensioen/etc.etc.
Auw.
donderdag 5 november 2020 om 14:25
Die leuke jonge griet in de kroeg die je naam weet en je aanspreekt" jij was vroeger toch een vriend van mijn vader? " Of aangesproken worden door jongvolwassenen die mij wel herkennen, maar andersom niet, ze zijn veranderd sinds ze 7 jaar waren. Dat zijn momenten dat ik echt denk dat de tijd vliegt.
En vroeger was ik de volgende dag gewoon fit na een avondje doorzakken, nu wordt het een zwaar dagje. Nam vroeger ook op een feestje wel eens xtc. De laatste keer was ongeveer 15 jaar geleden en daar heb ik 3 dagen een chemische kater van gehad. Woog niet op tegen de euforie van het moment. Was nog maar een halve pil ook.
Ook hou ik tegenwoordig van dingen als wandelen, zou me vroeger te langzaam gaan. Of ik het saai zou vinden weet ik niet, denk dat weer niet.
En vroeger was ik de volgende dag gewoon fit na een avondje doorzakken, nu wordt het een zwaar dagje. Nam vroeger ook op een feestje wel eens xtc. De laatste keer was ongeveer 15 jaar geleden en daar heb ik 3 dagen een chemische kater van gehad. Woog niet op tegen de euforie van het moment. Was nog maar een halve pil ook.
Ook hou ik tegenwoordig van dingen als wandelen, zou me vroeger te langzaam gaan. Of ik het saai zou vinden weet ik niet, denk dat weer niet.
donderdag 5 november 2020 om 14:29
Klopt. Wat ik meer bedoelde te zeggen, is dat je je als veertiger vaak niet meer zo goed kunt identificeren met de huidige twintiger. Dus je weet wel hoe het is / was om in jouw tijd twintig te zijn. Misschien heb je zelf kinderen in die categorie, en dan weet je ook wel zo ongeveer wat hen bezig houdt, maar je vereenzelvigt je er niet mee. Het zou ook niet zo zijn dat als er een kroeg vol begin twintigers is, en jij gaat er als veertiger tussen staan, dat jij één van hen bent, of dat zij jou als één van hen zouden zien. Dat bedoel ik meer...hadea1 schreef: ↑05-11-2020 14:09Dat is niet helemaal waar. Andersom wel. Dat twintigers denken dat je een soort halve bejaarde bent als je de 40 bent gepasseerd (dat denk ik nu van 60-ers en die zullen er ook anders over denken). Als 40-er ben je ook 20 geweest. En heb je soms kinderen of collega's in die leeftijdscategorie. Het is makkelijker om achteruit te kijken dan vooruit. En zoals je in dit topic kunt lezen, hebben veel mensen nog levendige herinneringen aan gebeurtenissen die "al" twintig jaar geleden zijn.
donderdag 5 november 2020 om 14:36
Vanaf het moment dat oud-leerlingen ineens collega’s werden. En ik nog altijd ‘mevrouw Lemoos’ en ‘u’ bleef.
“Maar het is zo raar om u bij de voornaam te noemen”.
En dat ik dan een beetje depri werd totdat een oudere collega schreeuwde ‘Doe niet zo raar, er zit acht jaar verschil tussen jullie twee. Ik ben ook gewoon Corrie al ben ik oud genoeg om jouw oma te zijn”.
Volgens ‘Corrie’ ga ik mij pas echt oud voelen als ik de kleinkinderen van oud-leerlingen voor mijn neus ga krijgen
“Maar het is zo raar om u bij de voornaam te noemen”.
En dat ik dan een beetje depri werd totdat een oudere collega schreeuwde ‘Doe niet zo raar, er zit acht jaar verschil tussen jullie twee. Ik ben ook gewoon Corrie al ben ik oud genoeg om jouw oma te zijn”.
Volgens ‘Corrie’ ga ik mij pas echt oud voelen als ik de kleinkinderen van oud-leerlingen voor mijn neus ga krijgen
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 5 november 2020 om 14:41
Hah, ik weet niet of io het goed uitgelegd krijg, maaaar....;
Ik was 18 toen ik ons 1e kind kreeg. Ik was jong en dus ook altijd de jongste moeder (by far!!). Ik had dus héél lang het label 'jong'.
Nu is de oudste bijna 14 jaar. Veel leeftijdsgenoten hebben nu ook kinderen maar die zijn jonger (heb zelf ook nog 3 jongeren kinderen), maar doordat ik al een kind heb ook die véél ouder is dan hun kind(eren), zit ik ook al in die 'oudere' fases qua bijv. voortgezet onderwijs enz.
Ik was 18 toen ik ons 1e kind kreeg. Ik was jong en dus ook altijd de jongste moeder (by far!!). Ik had dus héél lang het label 'jong'.
Nu is de oudste bijna 14 jaar. Veel leeftijdsgenoten hebben nu ook kinderen maar die zijn jonger (heb zelf ook nog 3 jongeren kinderen), maar doordat ik al een kind heb ook die véél ouder is dan hun kind(eren), zit ik ook al in die 'oudere' fases qua bijv. voortgezet onderwijs enz.
donderdag 5 november 2020 om 14:43
Dat ik op tinder wel eens likes/matches heb met vrouwen in de leeftijdscategorie 38 - 45, en ik dan besef dat dit nu gewoon een serieuze optie s zijn, voor zowel mij als hen.
Toen tinder net uit was, in 2013 geloof ik (ik was toen 22/23) had ik ook soms wel eens een match met een ''oudere vrouw'' zoals ik dat toen noemde, maar dat was (van beide kanten) gewoon meer voor de fun.
Toen tinder net uit was, in 2013 geloof ik (ik was toen 22/23) had ik ook soms wel eens een match met een ''oudere vrouw'' zoals ik dat toen noemde, maar dat was (van beide kanten) gewoon meer voor de fun.
donderdag 5 november 2020 om 14:45
Dat mensen niet meer verbaasd reageren als ik mijn leeftijd zeg.. 
Een paar jaar terug was het nog:'Wowww nee joh dat zou je echt niet zeggen! En dan iemand aantikken met, zij is zo en zo oud' en dan die ander weer:'He.. nee dat zou ik je echt niet geven'
Maar als ik nu mijn leeftijd zeg is het :'oh oke'......
(Ik houd mezelf maar voor dat sommige mensen het gewoon niet toe willen geven dat ik er gewoon nog steeds jonger en goed uitzie 'voor mijn leeftijd'
)
Een paar jaar terug was het nog:'Wowww nee joh dat zou je echt niet zeggen! En dan iemand aantikken met, zij is zo en zo oud' en dan die ander weer:'He.. nee dat zou ik je echt niet geven'
Maar als ik nu mijn leeftijd zeg is het :'oh oke'......
(Ik houd mezelf maar voor dat sommige mensen het gewoon niet toe willen geven dat ik er gewoon nog steeds jonger en goed uitzie 'voor mijn leeftijd'
)
yesss wijzigde dit bericht op 05-11-2020 14:50
2.20% gewijzigd
