Overig
alle pijlers
Momenten waarop je beseft dat je ouder wordt
donderdag 5 november 2020 om 11:57
Soms heb ik wel eens van die momenten, waarop ik opeens besef dat ik een bepaalde levensfase ontgroeid ben of aan het ontgroeien ben. Dat vind ik dan vaak vreemde / grappige momenten. Omdat ik er nooit echt bij heb stil gestaan, en dan opeens merk dat ik ergens heel anders tegenaan kijk. Of dat ik een bepaalde groepering/(leeftijds) categorie van mensen altijd zag als de categorie waar ik zélf toe behoor, maar dit nu opeens anders voel. Dat is dan gewoon onbewust / vanzelf gegaan, maar opeens, is het daar. Ik weet niet of en in hoeverre jullie dit herkennen, maar het lijkt me wel leuk om van die momenten met elkaar uit te wisselen.
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
donderdag 5 november 2020 om 12:31
Herkenbaar inderdaad.. dat je je met jongeren of een bepaalde leeftijd niet meer kan identificeren.
Rare gewaarwording vind ik het.
Merk het ook in winkels, jonge verkoopmedewerkers waar je eerst voor je gevoel niet zo ver vanaf stond en nu ineens beseft ik ben bijna 2x zo oud
Heb het ook met acteurs en actrices dat je denkt.. huh.. is die al zo 'oud?' ohja die is natuurlijk nog ouder als ik want in die serie toendertijd was hij of zij al ouder als dat ik toen was. Confronterend...
Rare gewaarwording vind ik het.
Merk het ook in winkels, jonge verkoopmedewerkers waar je eerst voor je gevoel niet zo ver vanaf stond en nu ineens beseft ik ben bijna 2x zo oud
Heb het ook met acteurs en actrices dat je denkt.. huh.. is die al zo 'oud?' ohja die is natuurlijk nog ouder als ik want in die serie toendertijd was hij of zij al ouder als dat ik toen was. Confronterend...
yesss wijzigde dit bericht op 05-11-2020 12:34
8.10% gewijzigd
donderdag 5 november 2020 om 12:31
Ik ben weer een flink stuk ouder dan jij to. Maar ik heb dit soort momenten al vaak gehad in verschillende fases van mijn leven.
Ik merkte laatst dat ik echt de fase van het (jonge) gezin ben ontgroeid en dat ik nu steeds meer richting kids uit huis fase ga. Ik merk dat als ik naar de nieuwbakken ouders kijk en hun koppies zie en denk, jeetje, die zijn ook maar net kind af
(terwijl de meesten waarschijnlijk al ouder zijn dan ik was met mijn eerste haha).
Ook merk ik vaak dat als ik naar de tv kijk om daar naar de experts te luisteren (de correspondent van nieuwszender x, de persoon die uitleg geeft bij de verkiezingen, de viroloog die corona komt uitleggen, etc.) dat veel van die mensen nu ook steeds vaker flink jonger beginnen te zijn. Mannen en vrouwen tussen de dertig en veertig, die in hun vakgebied richting expert gaan met een goede baan en die mij gaan uitleggen hoe het werkt. Ik vermoed dat als je zelf tegen de 70 aanloopt, je constant het idee hebt dat je door je "kleinkinderen" verteld wordt wat je wel of niet mag
Er was ook een fase zo eind dertig dat ik voor het eerst het idee kreeg dat ik serieus genomen werd in een dure (design of meubel)zaak. Waar ik daarvoor nog werd weggekeken als toch geen geld, had mijn hoofd nu blijkbaar de uitstraling dat ik iets mogelijk wél zou kunnen betalen (nog steeds niet haha).
Ook merk ik dat ik mannen van mijn leeftijd steeds minder aantrekkelijk begin te vinden en liever naar ietsjes jonger kijk (vanaf de dertig) en dat ik mij dan net een vies oud vrouwtje voel
Afgelopen zomer wilde ik op een warme zomeravond lekker op een terrasje zitten en sloot aan in de corona check rij, keek om me heen en had ineens sterk het gevoel dat ik een oude moeder was temidden van de leeftijd van leeftijdsgenoten van mijn oudste. Terwijl dat vroeger MIJN kroeg was waar ik altijd heen ging en opging in de kroeggangers.
Ik merkte laatst dat ik echt de fase van het (jonge) gezin ben ontgroeid en dat ik nu steeds meer richting kids uit huis fase ga. Ik merk dat als ik naar de nieuwbakken ouders kijk en hun koppies zie en denk, jeetje, die zijn ook maar net kind af
(terwijl de meesten waarschijnlijk al ouder zijn dan ik was met mijn eerste haha).Ook merk ik vaak dat als ik naar de tv kijk om daar naar de experts te luisteren (de correspondent van nieuwszender x, de persoon die uitleg geeft bij de verkiezingen, de viroloog die corona komt uitleggen, etc.) dat veel van die mensen nu ook steeds vaker flink jonger beginnen te zijn. Mannen en vrouwen tussen de dertig en veertig, die in hun vakgebied richting expert gaan met een goede baan en die mij gaan uitleggen hoe het werkt. Ik vermoed dat als je zelf tegen de 70 aanloopt, je constant het idee hebt dat je door je "kleinkinderen" verteld wordt wat je wel of niet mag
Er was ook een fase zo eind dertig dat ik voor het eerst het idee kreeg dat ik serieus genomen werd in een dure (design of meubel)zaak. Waar ik daarvoor nog werd weggekeken als toch geen geld, had mijn hoofd nu blijkbaar de uitstraling dat ik iets mogelijk wél zou kunnen betalen (nog steeds niet haha).
Ook merk ik dat ik mannen van mijn leeftijd steeds minder aantrekkelijk begin te vinden en liever naar ietsjes jonger kijk (vanaf de dertig) en dat ik mij dan net een vies oud vrouwtje voel
Afgelopen zomer wilde ik op een warme zomeravond lekker op een terrasje zitten en sloot aan in de corona check rij, keek om me heen en had ineens sterk het gevoel dat ik een oude moeder was temidden van de leeftijd van leeftijdsgenoten van mijn oudste. Terwijl dat vroeger MIJN kroeg was waar ik altijd heen ging en opging in de kroeggangers.
donderdag 5 november 2020 om 12:35
Dit overkwam mij op mijn 25e. Degene die mij aansprak was 15. Ik dacht:justagirly schreef: ↑05-11-2020 12:17Ook een vreselijk moment vond ik het, toen ik voor het eerst werd aangesproken met " mevrouw"!!!
Wát? Was dat tegen... mij...?!
En dat mijn jongste collega's nog niet eens geboren waren toen ik al op deze werkplek werkte.
donderdag 5 november 2020 om 12:38
Hahaha dit is zo herkenbaar! En erger nog, vroeger was ik diegene die dat dan zei over ‘oudere vrouwen’. Tegen de tijd dat Corona voorbij is vind ik mezelf eigenlijk te oud voor de festivals waar ik normaal heenga (indd techno/dance). Ik ga maar lijstje maken van feestjes die oke zijn voor een dertigerKai_koura schreef: ↑05-11-2020 12:14Yep, vind dat ook heel raar. Want ik merk nu eigenlijk geen verschil als ik een foto van vorig jaar zie. Of het jaar daarvoor. Of het jaar daarvoor. Maar als ik dan opeens 5 jaar geleden zie, dan vind ik opeens dat ik een baby face heb haha. Dan denk ik : wanneer is dat omslagpunt geweest dat ik kennelijk heb gemist.
Nu stress ik er ook wel een beetje om. Met corona enzo, grote kans dat ik alweer 33 ben als het eerstvolgende festival is. Ik heb nooit die vrouw met dat peter-pan syndroom willen worden en ik wil dus niet in een situatie terecht komen waarin mede-festival gangers me gaan aanwijzen van ''kijk die oude vrouw los gaan, wat geniaal''. Nu ben ik daar nog niet, maar het komt wel in de buurt haha.
donderdag 5 november 2020 om 12:39
Wat een leuke voorbeelden! Inderdaad die fase dat als je 60/70+ bent en dan opeens dingen opgedragen/uitgelegd krijgt door veel jongere mensen. Lijkt me best lastig.
Nu valt me in NL sowieso op dat we mensen snel te oud vinden voor bijvoorbeeld op TV. Of dat je bij een duur consultancybureau al in gesprek gaat over je uittreding als je 55+ bent omdat er een of andere uitgetrainde trainee klaar staat om jouw taken over te nemen.
Dat mag wel wat minder van mij. Zat gisteren ook wat amerikaanse nieuwszenders te volgen i.v.m. de amerikaanse presidentsverkiezingen, en daar waren toch nog wel vooral oudere, grijze heren in pak met gezag. Dat mis ik wel op TV. Het zijn allemaal jonge, blonde ratelende mensen. Ik mis toch een beetje een Philip Freriks / Charles Groenhuizen gehalte. Ze zijn er wel, maar te weinig als je het mij vraagt.
donderdag 5 november 2020 om 12:40
Laatst in de supermarkt sprak een student me aan met ‘u’ , ik was in shock. Daarna dacht ik tja ik ben misschien wel 14 jaar ouder ook..
donderdag 5 november 2020 om 12:43
Ik ook hoor. Die zag je dan als ''vaders'' of ''moeders''. Een jaar of 2/3 geleden nog als 27/28 jarige. Vrees ook dat ik de techno feestjes voor het grootste gedeelte wel gehad heb nu. Er zijn nog wel een paar grotere waar de leeftijd wat hoger ligt, en ik denk ook dat veel leeftijdsgenoten na corona toch een inhaalslag willen maken dus dat we niet de enige daarin zijnMappie88 schreef: ↑05-11-2020 12:38Hahaha dit is zo herkenbaar! En erger nog, vroeger was ik diegene die dat dan zei over ‘oudere vrouwen’. Tegen de tijd dat Corona voorbij is vind ik mezelf eigenlijk te oud voor de festivals waar ik normaal heenga (indd techno/dance). Ik ga maar lijstje maken van feestjes die oke zijn voor een dertiger
Maar feestjes zoals Straf_Werk en van dat soort, daar zal ik mijn gezicht ook niet zo snel meer vertonen (whats in the name trouwens, had het ook kunnen weten).
donderdag 5 november 2020 om 12:44
Als je op facebook zit, ben je inderdaad oud. Als je wilt mailen, ben je ook oud. Want kun je niet gewoon appen? Euh, nee, ik geef mijn prive nummer niet zomaar aan onbekenden. Mail volstaat hoor. "Ja, maar ik mail nooit"manonte schreef: ↑05-11-2020 12:22Dat je op fb (wat tegenwoordig blijkbaar ook al een signaal is dat je ‘oud’ bent) een foto ziet en denkt ‘Hee wat leuk, de moeder van X’ en dan is het gewoon X zelf - die net als jij inmiddels vet boven de 40 is, en sprekend op haar moeder lijkt zoals jij je haar herinnert...
En dat wordt supervaak gezegd als ik bij bedrijven en klanten kom. Die twintigers en dertigers willen appen.
donderdag 5 november 2020 om 12:50
Dat ja!
Maar ook, dat de mensen die ik vroeger als heel erg oud bestempelde steeds jonger vind gaan lijken. Vroeger vond ik mensen van 30 + of 40 + echt heel oud, dan was je leven toch echt wel voorbij (tenminste het jeugdige deel ervan).
Dat ik nog steeds regelmatig denk dat ik een hostel leuk vind om te overnachten en dan ' snachts enorm spijt heb door alle dronken en luidruchtige adolescenten en mij realiseer dat ik misschien niet meer in die doelgroep val.
Dat ik niet meer een van de jongere collega's op het werk ben maar er inmiddels 5 a 10 jaar jongere collega's rondlopen die soms veel meer weten dan ik.
donderdag 5 november 2020 om 12:51
Bij mijn supermarkt werken voornamelijk "kinderen" die ik groot heb zien worden, van kleuter-afvivapimpelmees schreef: ↑05-11-2020 12:30Je miste mn knipoog?
Vind het wel grappig trouwens. Mijn kinderen hebben al jaren een bijbaan in de supermarkt. En zij voelen zich soms oud als ze nieuwelingen van 16 moeten inwerken.
Bijna allemaal oud-klasgenoten van mijn kinderen
donderdag 5 november 2020 om 12:51
Ik ben nu overigens dertig en vind dit sowieso een hele rare leeftijd. Ik kan me nog niet echt identificeren met mensen met gezinnen / kinderen. Maar ook niet meer met 18-24 jarigen die volop gaan blowen en naar drukke festivals willen met ''piepjes'' muziek.
Tegelijkertijd heb ik vrienden van 30 die nog prima kunnen omgaan met 18-25 jarigen en dit ook veel doen, omdat ze bijvoorbeeld samen in een voetbalploeg zitten en daarbuiten ook vrienden zijn. Die gaan dan met elkaar om en lijken ook echt nog dezelfde interesses te hebben.
En aan de andere kant van het spectrum zitten weer vrienden van ~30 die al hun derde kind verwachten, echt al jaren een gezinsleven hebben en er ook echt uitzien/bijlopen als een vader. Heel dubbel allemaal.
Tegelijkertijd heb ik vrienden van 30 die nog prima kunnen omgaan met 18-25 jarigen en dit ook veel doen, omdat ze bijvoorbeeld samen in een voetbalploeg zitten en daarbuiten ook vrienden zijn. Die gaan dan met elkaar om en lijken ook echt nog dezelfde interesses te hebben.
En aan de andere kant van het spectrum zitten weer vrienden van ~30 die al hun derde kind verwachten, echt al jaren een gezinsleven hebben en er ook echt uitzien/bijlopen als een vader. Heel dubbel allemaal.
donderdag 5 november 2020 om 12:54
donderdag 5 november 2020 om 12:57
Maar echt!!! als ik denk aan mijn neefje die nu boomlange kerel van 23
, al die bijna alle flut muziek van nu.. ik zit vaak YT oude clips af te spelen en lees graag de comments er onder en de helft van tijd gaat het over hoe slecht de muziek van nu is
en hoe het toen allemaal beter af of dat TikTok alles verpest .ook 2 jaar terug liep ik door de forever 21 en zag op accessoires afdeling dat er allemaal chokers hingen en van die plastic ''tattoo'' kettingen
dingen waarmee ik in de jaren 90 ook liep had een hele kist vol , toen had ik wel zoiets van okee nu weet ik hoe mijn moeder zich voelt 
Relax we're all crazy, it's not a competition
