Overig
alle pijlers
Momenten waarop je beseft dat je ouder wordt
donderdag 5 november 2020 om 11:57
Soms heb ik wel eens van die momenten, waarop ik opeens besef dat ik een bepaalde levensfase ontgroeid ben of aan het ontgroeien ben. Dat vind ik dan vaak vreemde / grappige momenten. Omdat ik er nooit echt bij heb stil gestaan, en dan opeens merk dat ik ergens heel anders tegenaan kijk. Of dat ik een bepaalde groepering/(leeftijds) categorie van mensen altijd zag als de categorie waar ik zélf toe behoor, maar dit nu opeens anders voel. Dat is dan gewoon onbewust / vanzelf gegaan, maar opeens, is het daar. Ik weet niet of en in hoeverre jullie dit herkennen, maar het lijkt me wel leuk om van die momenten met elkaar uit te wisselen.
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
donderdag 5 november 2020 om 12:57
Ja precies! Net zoals je zelf soms denkt bij oude foto's; Wauw, wat zag ik er toen jong/goed uit vergeleken met nu!Kai_koura schreef: ↑05-11-2020 12:16Haha, dat blijft ook altijd wel denk ik. Als je zelf 40 bent, zijn mensen van 20 helemaal buiten jouw voorstellingsvermogen. Dat ligt dan al zo ver achter je. Terwijl wanneer je als 40 jarige tegen een 60+ér aan het miepen bent over dat je je oud voelt, dan zal die je uitlachen.
Maar dat zelfde zal ik over 10 jaar vast ook weer denken over foto's van dit jaar
donderdag 5 november 2020 om 12:59
Haha mijn broer is van ‘94 en heeft al twee kinderen
Overigens super herkenbaar wat je schrijft.
Ik had het ook moet moeder-worden, ik zag moeders altijd als wijze, slimme vrouwen met levenswijsheid (oké, beetje uitvergroot misschien
) en toen was ik er zelf een die ook maar gewoon wat deed 
Overigens was ik 26 toen dus best jong maar ik vond het toch een rare gewaarwording.
donderdag 5 november 2020 om 12:59
Dit! Mijn basisschool leraar, bleek les te geven op de middelbare school van mijn zoon. Maar in mijn ogen was hij al mega oud toen ik hem als leraar had
Such a beautiful place to be with Friends.
donderdag 5 november 2020 om 13:00
Jaa en op dat moment zag je dat gewoon niet...
Heb het al met 5 jaar geleden dat ik dacht jeetje wat zag ik er toen goed uit. Maar dat zal ik over 10 jaar ook weer denken over foto's van nu dus ik probeer iets milder naar mezelf te kijken maar dat valt niet altijd mee
donderdag 5 november 2020 om 13:03
donderdag 5 november 2020 om 13:05
Dat ik gisteren tegen mijn schoondochter vertelde toen ze haar nieuwe dr martens liet zien dat die van mij al 34 jaar oud zijn.
Dertigers u tegen mij zeggen.
Mijn kinderen vinden dat ik gezien leeftijd in de risico groep covid val.
Dat ik geen leeftijd meer kan schatten of iemand 29 is of 19 vind alles piepjong.
Omroep max leuk vind.
Dat ik veel over vroeger praat.
Dat mijn ouders zo hoogbejaard aan het worden zijn.
Als ik mijn man zie slapen op de bank met zijn leesbrilletje op half 7, sowieso de leesbril.
Dat ik op het werk het nieuwe geautomatiseerde computersysteem gewoon maar niet op me kan nemen.
Wordt de kleding van Miss Etam hipper of ik ouder?
En dan hebben we het nog niet over dat ik er niet meer aan moet denken om naar de kroeg te gaan en te gaan drinken, dat ik de stad te druk vind, festival te vermoeiend en en en ga zo maar door..
Ben 48 jaar trouwens.
Dertigers u tegen mij zeggen.
Mijn kinderen vinden dat ik gezien leeftijd in de risico groep covid val.
Dat ik geen leeftijd meer kan schatten of iemand 29 is of 19 vind alles piepjong.
Omroep max leuk vind.
Dat ik veel over vroeger praat.
Dat mijn ouders zo hoogbejaard aan het worden zijn.
Als ik mijn man zie slapen op de bank met zijn leesbrilletje op half 7, sowieso de leesbril.
Dat ik op het werk het nieuwe geautomatiseerde computersysteem gewoon maar niet op me kan nemen.
Wordt de kleding van Miss Etam hipper of ik ouder?
En dan hebben we het nog niet over dat ik er niet meer aan moet denken om naar de kroeg te gaan en te gaan drinken, dat ik de stad te druk vind, festival te vermoeiend en en en ga zo maar door..
Ben 48 jaar trouwens.
donderdag 5 november 2020 om 13:09
Vier jaar geleden ging mijn jongste kind van de basisschool. Dat is wel echt een overgangsmoment, dan heb je dus geen (echt) jonge kinderen meer. Inmiddels ben ik ook ouder van een 21-plusser. Ik heb soms stagiaires van die leeftijd en moet me er echt van bewust zijn dat ik die als volwaardige volwassenen behandel.
Het idee om over 12 jaar 60 te zijn, vind ik ook echt heel raar. Voor mijn gevoel ben ik 35 of zo, niet piepjong maar nog lang niet echt oud. Gek is dat, het lijkt wel of dat gevoelsmatige stilstaat. Totdat ik probeer om met mijn jongste in een boom te klimmen en erachter kom dat dat toch wel wat lastiger gaat dan op mijn 35e. Of dat ik ineens doodziek word ik heftige kermisattracties. En het idee dat je (ruim) over de helft bent en het vanaf nu alleen maar minder wordt qua vaardigheden en fitheid.
Het idee om over 12 jaar 60 te zijn, vind ik ook echt heel raar. Voor mijn gevoel ben ik 35 of zo, niet piepjong maar nog lang niet echt oud. Gek is dat, het lijkt wel of dat gevoelsmatige stilstaat. Totdat ik probeer om met mijn jongste in een boom te klimmen en erachter kom dat dat toch wel wat lastiger gaat dan op mijn 35e. Of dat ik ineens doodziek word ik heftige kermisattracties. En het idee dat je (ruim) over de helft bent en het vanaf nu alleen maar minder wordt qua vaardigheden en fitheid.
donderdag 5 november 2020 om 13:11
Toen ik bij de Politieacademie werkte en er een agentje in opleiding binnen kwam. Zó'n ongelofelijk jong broekie.. Ik kon hem niet serieus nemen, en dat vond ik best oneerlijk van mezelf.
Mijn eerste grijze haar, mijn leesbril, blij zijn dat ik rond 10 uur in bed kan rollen ipv nachtbrakend het weekend doorrollen.. Ik ben 51 trouwens.
Ik heb zelf geen kinderen, maar een (veel jongere) vriendin staat op punt van bevallen, en ik ben al tot oma gebombardeerd.. En ik heb neefjes en nichtjes die al samenwonen en in principe al ouders kunnen zijn.
Festivals doe ik nog wel, vooral een gothicfestival in Duitsland of de Zwarte Cross. Daar loopt zoveel oud volk rond, dat ik niet eens opval..
Mijn eerste grijze haar, mijn leesbril, blij zijn dat ik rond 10 uur in bed kan rollen ipv nachtbrakend het weekend doorrollen.. Ik ben 51 trouwens.
Ik heb zelf geen kinderen, maar een (veel jongere) vriendin staat op punt van bevallen, en ik ben al tot oma gebombardeerd.. En ik heb neefjes en nichtjes die al samenwonen en in principe al ouders kunnen zijn.
Festivals doe ik nog wel, vooral een gothicfestival in Duitsland of de Zwarte Cross. Daar loopt zoveel oud volk rond, dat ik niet eens opval..
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
donderdag 5 november 2020 om 13:13
Het besef dat ik al een paar jaar oma had kunnen zijn als ik op dezelfde leeftijd kinderen had gekregen als mijn moeder en mijn kind ook op dezelfde leeftijd een kind had gekregen. Ik zie mezelf nog helemaal niet als iemand die al in de omaleeftijd is. (Ben kindvrij.)
Als ik terugkijk naar toen ik 30 werd. Ik vond dat vreselijk om al zo oud te zijn. Nu denk ik: waar had ik het over, ik was nog piepjong.
En het feit dat ik al 31 jaar een relatie heb met mijn man.
Als ik terugkijk naar toen ik 30 werd. Ik vond dat vreselijk om al zo oud te zijn. Nu denk ik: waar had ik het over, ik was nog piepjong.
En het feit dat ik al 31 jaar een relatie heb met mijn man.
anoniem_27118 wijzigde dit bericht op 05-11-2020 13:15
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
6.97% gewijzigd
donderdag 5 november 2020 om 13:14
Ik heb het vooral als ik naar mijn zoon kijk.Toen man en ik wat kregen was hij 15 en ik 17.Toen hij 17 en ik 18 was zijn wij gaan samenwonen.Zoon is nu 18 en ik zie hem dat echt nog niet doen.Nu is onze opvoeding totaal anders als die wij gekregen hebben.Wij hadden een berg meer levenservaring dan zoon nu.O en ik heb het ook bij top 40 muziek zong ik altijd mee maar nu echt niet meer beetje ontgroeid denk ik.En als ik in de spiegel naar mijn grijs wordende haar kijk voel ik me ook oud.Maar ben nu 40 en ben blij dat ik ouder mag worden.....
donderdag 5 november 2020 om 13:17
Vaak bepaalt de ''jongere'' generatie wat hip is en wat niet. Net zoals Hyves : dat was op het laatst alleen nog voor 'huismoeders' die het wiel nog eens opnieuw hadden uitgevonden en elkaar glitterplaatjes gingen sturen. Zo erg is het nu met facebook nog niet, maar de jeugd is met name actief op instagram, snapchat, tiktok en weet ik het wat allemaal. Dat is waar ''het gebeurt''.
Dat merk ik ook wel aan facebook. Mijn hele tijdlijn staat vol met nieuwsartikelen, grappige filmpjes of quotes. Maar mensen delen nauwelijks meer hun persoonlijke boodschap of foto's. Dat gebeurt verhoudingsgewijs nu veel meer op instagram.
donderdag 5 november 2020 om 13:26
Wanneer ik in de klas een hilarische (echt!!!), subtiel dubbelzinnige grap maak, en glazig aangestaard word door de studenten.
Of worden mensen steeds dommer in plaats van jonger?
Op metalfestivals/optreden kon ik tot voor kort nog redelijk inblenden, maar de laatste keren ging ik om me heen kijken om te constateren dat ik toch een van de ouderen ben. Niet dat het in de metal scene veel uitmaakt, of me echt tegenhoudt (i.t.t. die klote lockdown), maar ik ben me er wel steeds meer van bewust. Ik heb trouwens nooit het idee gehad dat ik als 43-jarige raar aangekeken werd, ik ervaar de metalscene als erg tolerant, wat dat betreft.
En op straat door kinderen nagewezen worden: "Dat is de mama van....", dat was ook wel een momentje...
Of worden mensen steeds dommer in plaats van jonger?
Op metalfestivals/optreden kon ik tot voor kort nog redelijk inblenden, maar de laatste keren ging ik om me heen kijken om te constateren dat ik toch een van de ouderen ben. Niet dat het in de metal scene veel uitmaakt, of me echt tegenhoudt (i.t.t. die klote lockdown), maar ik ben me er wel steeds meer van bewust. Ik heb trouwens nooit het idee gehad dat ik als 43-jarige raar aangekeken werd, ik ervaar de metalscene als erg tolerant, wat dat betreft.
En op straat door kinderen nagewezen worden: "Dat is de mama van....", dat was ook wel een momentje...
[Hier had uw advertentie kunnen staan]
donderdag 5 november 2020 om 13:32
Ik heb ook altijd het idee dat metalfans sneller 'voor het leven' fan zijn, dan bijvoorbeeld Techno / House. Dus in die zin verbaast het me dat je met 43 al weinig aansluiting meer voelt in die scene. Omdat die scene meer meegroeit, was altijd mijn idee. Volgens mij is het ook best een volwassen scene, met weinig 'broekies' van 20.Katatoniaaa schreef: ↑05-11-2020 13:26Niet dat het in de metal scene veel uitmaakt, of me echt tegenhoudt (i.t.t. die klote lockdown), maar ik ben me er wel steeds meer van bewust. Ik heb trouwens nooit het idee gehad dat ik als 43-jarige raar aangekeken werd, ik ervaar de metalscene als erg tolerant, wat dat betreft.
donderdag 5 november 2020 om 13:41
Ik begon 2 jaar terug op mn 48e aan een nieuwe job en ineens waren mn directe collega, mn bestuurder eN manager jonger dan ik. Bij nieuwe stagiaires denk ik soms was de opvang dicht vandaag en mijn tandarts, huisarts en yogajuf zijn ook allemaal jonger. Maar ik voel me pas echt als ik me realiseer dan man en ik volgens jaar 30 jaar samen zijn. En als je dan ff een foto kijkt uit die tijd man man ik was best beeldig en zo lekker rimpelloos en man had nog een kop met haar. Gelukkig vinden we elkaar nog steeds 
donderdag 5 november 2020 om 13:44
Nou, dat scheelt, De mijne ware allemaal 55+, echt allemaal. Een aantal zat ook tegen zijn pensioen aan te hikken.
Het gekste von dik eigenlijk nog dat zij jong waren geweest in de jaren 60-70-80. Die waren van het vrije leven, wiet ed geweest. Dat vonden wij allemaal heeeeel bijzonder.
U en mevrouw, zo word ik al aangesproken sinds ik op mijn 18e in een winkel begon. Voor vriend was het wel een openbaring toen hij in een pretpark met meneer door een paar kinderen werd aangesproken. Maar hij zit normaal in een omgeving met alleen mensen van zijn eigen leeftijd.
Ik ben vrij lang de jongste of een van de jonkies geweest, was wel even gek om dat niet te zijn. En diegenen met een titel in mijn vak waren meestal ook veeeeeeeeel ouder. Sommigen zijn nu jonger...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 5 november 2020 om 13:48
Ja dit! Dat je ergens over aan het praten bent en dan bedenkt, oh maar dat is al 20 jaar geleden?!!!justagirly schreef: ↑05-11-2020 12:05De eerste keer dat ik dacht van... dat gebeurde 10 jaar geleden. 10 jaar geleden???
En nu kan ik me al dingen herinneren van 20 jaar geleden!! De tijd gaat echt snel
donderdag 5 november 2020 om 13:56
Op zich is het echt niet vreemd dat we mevrouw worden genoemd. Want 'meisje' of iets dergelijks past toch ook niet helemaal meer? Ik zie eruit als begin twintig (volgens sommigen) en tegen mij zeggen ze soms mevrouw. Blijkbaar zijn we geen 'meisje' meer vanaf zo'n twintig jaar. Hopelijk is dit een geruststelling voor iedereen die zich hierdoor oud voelt 
