Overig
alle pijlers
Ongelovig. Alleen voor atheisten.
dinsdag 5 mei 2009 om 01:47
Laten wij nou ook eens gaan lullen over ons ongeloof.
Hoe zit het bij jullie? Ben je ongelovig opgevoed, of ben je net als ik eerst gedoopt en naar de zondagschool gestuurd.
Bij mij was het zo dat ik dus alles geloofde wat ze me voorkauwden. Maar in de loop der tijd begon ik steeds sterker te twijfelen.
Waar was verdomme die oranje fiets waar ik zo voor gebeden had?
En waarom had ik niet hele rissen zusjes om mee te spelen.
In andere landen waren oorlogen. Steeds zag ik weer onschuldige kinderen vermoord worden of de hongerdood sterven.
Waarom doet God dan niks, hij is toch almachtig!
Al gauw kwam ik erachter dat almachtig dus niet hetzelfde is als goed.
Wie had ook alweer dat systeem bedacht waarbij het ene dier het andere opvreet?
Je moet toch een zieke geest hebben als je zoiets verzint!
Hij had toch ook alleen maar dieren kunnen ontwerpen die gras vreten?
Ik sprak daar wel over met ander gelovigen....die zeiden, het kwaad moet bestaan zodat wij een keuze hebben! Ik begreep dat het dus niet spannend genoeg was voor god daar boven op die wolk als er niet wat uit te vechten was hier beneden.
Maar waarom heeft Bambi die keuze dan niet gekregen?
Mijn doolhof werd steeds dieper, tot ik op een dag het licht zag: wat als er helemaal geen god bestond.
Oh nee, dat was John Lennon in dat mooie liedje......
Goed, om een lang verhaal kort te maken, ik was bekeerd, er is helemaal geen god, lang leve de vrijheid, van nu af aan zoeken we alles lekker zelluf uit.
Maar goed, hoe was het bij jullie? Was je 8, 12, 16 of nog ouder.
Wanneer zag jij het licht?
Hoe zit het bij jullie? Ben je ongelovig opgevoed, of ben je net als ik eerst gedoopt en naar de zondagschool gestuurd.
Bij mij was het zo dat ik dus alles geloofde wat ze me voorkauwden. Maar in de loop der tijd begon ik steeds sterker te twijfelen.
Waar was verdomme die oranje fiets waar ik zo voor gebeden had?
En waarom had ik niet hele rissen zusjes om mee te spelen.
In andere landen waren oorlogen. Steeds zag ik weer onschuldige kinderen vermoord worden of de hongerdood sterven.
Waarom doet God dan niks, hij is toch almachtig!
Al gauw kwam ik erachter dat almachtig dus niet hetzelfde is als goed.
Wie had ook alweer dat systeem bedacht waarbij het ene dier het andere opvreet?
Je moet toch een zieke geest hebben als je zoiets verzint!
Hij had toch ook alleen maar dieren kunnen ontwerpen die gras vreten?
Ik sprak daar wel over met ander gelovigen....die zeiden, het kwaad moet bestaan zodat wij een keuze hebben! Ik begreep dat het dus niet spannend genoeg was voor god daar boven op die wolk als er niet wat uit te vechten was hier beneden.
Maar waarom heeft Bambi die keuze dan niet gekregen?
Mijn doolhof werd steeds dieper, tot ik op een dag het licht zag: wat als er helemaal geen god bestond.
Oh nee, dat was John Lennon in dat mooie liedje......
Goed, om een lang verhaal kort te maken, ik was bekeerd, er is helemaal geen god, lang leve de vrijheid, van nu af aan zoeken we alles lekker zelluf uit.
Maar goed, hoe was het bij jullie? Was je 8, 12, 16 of nog ouder.
Wanneer zag jij het licht?
dinsdag 5 mei 2009 om 17:43
Geloven kan net zo passief zijn als niet geloven, je hoeft je, als gelovige, niet per se ergens aan de conformeren. En het niet-geloven kun je vervolgens ook weer net zo actief uitdragen als Andries Knevel himself.
Ik begrijp wat je zegt hoor RosieRo. Ik probeer alleen te begrijpen in hoeverre het werkelijk gaat om de activiteit of passiviteit.
Ik begrijp wat je zegt hoor RosieRo. Ik probeer alleen te begrijpen in hoeverre het werkelijk gaat om de activiteit of passiviteit.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
dinsdag 5 mei 2009 om 18:02
quote:vivagirl schreef op 05 mei 2009 @ 14:46:
Mijn zus lag dood ziek in het ziekenhuis, we wisten niet of ze het zou halen. Het ziekenhuis belde met de mededeling dat we moesten komen, om toch waarschijnlijk afscheid te nemen.
Gelukkig heeft ze het gered.
Maar ik kom die dag dus terug uit het ziekenhuis en mijn vriendin gebeld, die me even leuk verteld dat God haar beter heeft gemaakt!!!!!!!
Ik was zo kwaad. Zij wist hoe ik over het geloof dacht. En mijn zus heeft voor haar leven gevochten en zich zelf er door heen gesleept.
Maar als God haar beter heeft gemaakt, wie heeft haar dan ziek gemaakt?
Maar nee, daar had God volgens haar niks mee te maken.
Heb haar nooit meer gesproken.
Herkenbaar! Wat frustrerend, kwetsend en respectloos is zoiets, nietwaar? Ik lag een aantal jaar geleden ook op het randje van de dood in het ziekenhuis. Gelukkig heb ik dus gehaald. Zegt een direct familielid tegen mij: je was er zo slecht aan toe, het kan niet anders dan dat je een hele sterke beschermengel had die over je waakte. Terwijl mijn familielid weet hoe ik over religie denk. Ik lag daar verbouwereerd te wezen in mijn ziekenhuisbed, en voelde me echt tot in mijn tenen gekwetst. En kan mezelf nu eigenlijk nog wel soms voor het hoofd slaan dat ik diegene verbaal niet op zijn plek heb gezet.
Ik ben dus absoluut atheist en kan dan ook soms behoorlijk walgen van religeuze aspecten. Mijn opa en oma van vaders kant waren al atheist, en mijn ouders ook. Ik heb het dus van jongs af aan meegekregen, maar toen ik wat ouder werd en over het onderwerp religie en evolutie en aanverwante dingen ging lezen kon ik niet anders concluderen dan dat religie totaal niets voor mij is. Ik snap bijvoorbeeld ook totaal niet waarom sommige mensen bijvoorbeeld evolutie blijven ontkennen, of op grond van religie seksisme of discriminatie toepassen. En dat andere mensen dat toelaten.
Mijn zus lag dood ziek in het ziekenhuis, we wisten niet of ze het zou halen. Het ziekenhuis belde met de mededeling dat we moesten komen, om toch waarschijnlijk afscheid te nemen.
Gelukkig heeft ze het gered.
Maar ik kom die dag dus terug uit het ziekenhuis en mijn vriendin gebeld, die me even leuk verteld dat God haar beter heeft gemaakt!!!!!!!
Ik was zo kwaad. Zij wist hoe ik over het geloof dacht. En mijn zus heeft voor haar leven gevochten en zich zelf er door heen gesleept.
Maar als God haar beter heeft gemaakt, wie heeft haar dan ziek gemaakt?
Maar nee, daar had God volgens haar niks mee te maken.
Heb haar nooit meer gesproken.
Herkenbaar! Wat frustrerend, kwetsend en respectloos is zoiets, nietwaar? Ik lag een aantal jaar geleden ook op het randje van de dood in het ziekenhuis. Gelukkig heb ik dus gehaald. Zegt een direct familielid tegen mij: je was er zo slecht aan toe, het kan niet anders dan dat je een hele sterke beschermengel had die over je waakte. Terwijl mijn familielid weet hoe ik over religie denk. Ik lag daar verbouwereerd te wezen in mijn ziekenhuisbed, en voelde me echt tot in mijn tenen gekwetst. En kan mezelf nu eigenlijk nog wel soms voor het hoofd slaan dat ik diegene verbaal niet op zijn plek heb gezet.
Ik ben dus absoluut atheist en kan dan ook soms behoorlijk walgen van religeuze aspecten. Mijn opa en oma van vaders kant waren al atheist, en mijn ouders ook. Ik heb het dus van jongs af aan meegekregen, maar toen ik wat ouder werd en over het onderwerp religie en evolutie en aanverwante dingen ging lezen kon ik niet anders concluderen dan dat religie totaal niets voor mij is. Ik snap bijvoorbeeld ook totaal niet waarom sommige mensen bijvoorbeeld evolutie blijven ontkennen, of op grond van religie seksisme of discriminatie toepassen. En dat andere mensen dat toelaten.
dinsdag 5 mei 2009 om 18:06
quote:heejhallo schreef op 05 mei 2009 @ 14:31:
[...]
Daar valt me de bek bijna van open. Echt waar, ik snap niet dat mensen dat kunnen verdedigen, een kastesysteem. Maar ja, misschien omdat het Indiaas is, dat het dan wel hip of spiritueel is. Raar hoor.
Het gras is volgens sommigen nu eenmaal altijd groener aan de andere kant. Een fenomeen wat meer voorkomt. Nieuwe bekeerlingen die iets verdedigen waar de oude garde hun vraagtekens bij zet.
Zullen we het erop houden dat mantra's zingen en dansen in uitheemse pakjes blijkbaar het kritisch denkvermogen aantast.
[...]
Daar valt me de bek bijna van open. Echt waar, ik snap niet dat mensen dat kunnen verdedigen, een kastesysteem. Maar ja, misschien omdat het Indiaas is, dat het dan wel hip of spiritueel is. Raar hoor.
Het gras is volgens sommigen nu eenmaal altijd groener aan de andere kant. Een fenomeen wat meer voorkomt. Nieuwe bekeerlingen die iets verdedigen waar de oude garde hun vraagtekens bij zet.
Zullen we het erop houden dat mantra's zingen en dansen in uitheemse pakjes blijkbaar het kritisch denkvermogen aantast.
dinsdag 5 mei 2009 om 18:16
Ik wéét het echt niet. Ik weet niet hoe het zit, of er een ´betere plek´ is, of er meerdere levens zijn, of alles voorbestemd is.
Een echte agnost dus
Wat ik wél weet, is dat er geen man is die de baas van ons allen is. Die de wereld in zes dagen heeft geschapen, en die toestaat dat er de meest vreselijke rampen gebeuren. Daar wil ik ook pertinent niet in geloven.
Bovendien heb ik een grote hekel aan bijvoorbeeld het vaticaan en de paus die de meest belachelijke boodschappen verkondigt en aan de mensen die dat dan écht voor waarheid aannemen en niet zelf nadenken. Ook mensen die de bijbel (of de koran, whatever, zelfde principe) letter voor letter voor waarheid aannemen kan ik gewoon niet serieus nemen.
In de bijbel staan mooie verhalen, maar dat zullen het ook blijven, mooie verhalen. Geen waarheid. Wat Maleficent (geloof ik) ook al zegt, dingen als 'heb uw naaste lief' etc. vind ik mooi, maar daar blijft het ook bij.
Heb overigens een vader die zéér streng gelovig protestants hervormd of gereformeerd ofzo is opgevoed en als student keihard van zijn geloof is gevallen, en een moeder die licht katholiek is opgevoed en het gewoon ook niet weet. Ben zelf naar een Vrije School gestuurd omdat mijn ouders het belangrijk vonden dat ik leerde dat er zo ontzettend veel verschillende religies zijn.
Een echte agnost dus
Wat ik wél weet, is dat er geen man is die de baas van ons allen is. Die de wereld in zes dagen heeft geschapen, en die toestaat dat er de meest vreselijke rampen gebeuren. Daar wil ik ook pertinent niet in geloven.
Bovendien heb ik een grote hekel aan bijvoorbeeld het vaticaan en de paus die de meest belachelijke boodschappen verkondigt en aan de mensen die dat dan écht voor waarheid aannemen en niet zelf nadenken. Ook mensen die de bijbel (of de koran, whatever, zelfde principe) letter voor letter voor waarheid aannemen kan ik gewoon niet serieus nemen.
In de bijbel staan mooie verhalen, maar dat zullen het ook blijven, mooie verhalen. Geen waarheid. Wat Maleficent (geloof ik) ook al zegt, dingen als 'heb uw naaste lief' etc. vind ik mooi, maar daar blijft het ook bij.
Heb overigens een vader die zéér streng gelovig protestants hervormd of gereformeerd ofzo is opgevoed en als student keihard van zijn geloof is gevallen, en een moeder die licht katholiek is opgevoed en het gewoon ook niet weet. Ben zelf naar een Vrije School gestuurd omdat mijn ouders het belangrijk vonden dat ik leerde dat er zo ontzettend veel verschillende religies zijn.
dinsdag 5 mei 2009 om 18:24
Er is mij door iemand eens een stukje verteld uit de bijbel.
Adam was de eerste mens op aarde.
Eva werd gemaakt uit een rib van Adam.
Ze kregen 2 kinderen, Kain en Abel.
Kain en Abel kregen ruzie.
Kain sloeg Abel dood ( of andersom, whatever ).
En vluchtte naar een ander land, alwaar hij trouwde met een vrouw.
Of het waar is weet ik niet, ik was er tenslotte niet bij, maar toen wist ik genoeg!
Adam was de eerste mens op aarde.
Eva werd gemaakt uit een rib van Adam.
Ze kregen 2 kinderen, Kain en Abel.
Kain en Abel kregen ruzie.
Kain sloeg Abel dood ( of andersom, whatever ).
En vluchtte naar een ander land, alwaar hij trouwde met een vrouw.
Of het waar is weet ik niet, ik was er tenslotte niet bij, maar toen wist ik genoeg!
dinsdag 5 mei 2009 om 18:34
quote:elleinspe schreef op 05 mei 2009 @ 18:24:
Er is mij door iemand eens een stukje verteld uit de bijbel.
Adam was de eerste mens op aarde.
Eva werd gemaakt uit een rib van Adam.
Ze kregen 2 kinderen, Kain en Abel.
Kain en Abel kregen ruzie.
Kain sloeg Abel dood ( of andersom, whatever ).
En vluchtte naar een ander land, alwaar hij trouwde met een vrouw.
Of het waar is weet ik niet, ik was er tenslotte niet bij, maar toen wist ik genoeg!
Maar hoe kon Kain dan met een vrouw trouwen? Als dit verhaal waar zou zijn dan zijn er nog geen andere mensen op de wereld.
Die verhalen uit de bijbel kloppen van geen kanten.
Er is mij door iemand eens een stukje verteld uit de bijbel.
Adam was de eerste mens op aarde.
Eva werd gemaakt uit een rib van Adam.
Ze kregen 2 kinderen, Kain en Abel.
Kain en Abel kregen ruzie.
Kain sloeg Abel dood ( of andersom, whatever ).
En vluchtte naar een ander land, alwaar hij trouwde met een vrouw.
Of het waar is weet ik niet, ik was er tenslotte niet bij, maar toen wist ik genoeg!
Maar hoe kon Kain dan met een vrouw trouwen? Als dit verhaal waar zou zijn dan zijn er nog geen andere mensen op de wereld.
Die verhalen uit de bijbel kloppen van geen kanten.
dinsdag 5 mei 2009 om 18:58
quote:lapin schreef op 05 mei 2009 @ 18:34:
Maar hoe kon Kain dan met een vrouw trouwen? Als dit verhaal waar zou zijn dan zijn er nog geen andere mensen op de wereld.
Die verhalen uit de bijbel kloppen van geen kanten.Gods wegen zijn ondoorgrondelijk.
Maar hoe kon Kain dan met een vrouw trouwen? Als dit verhaal waar zou zijn dan zijn er nog geen andere mensen op de wereld.
Die verhalen uit de bijbel kloppen van geen kanten.Gods wegen zijn ondoorgrondelijk.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 5 mei 2009 om 19:02
quote:Liedjepiedje schreef op 05 mei 2009 @ 08:32:
Ik ben streng gelovig opgevoed, en ga nog steeds iedere zondag naar de kerk. Ben gedoopt en heb belijdenis gedaan. Als ik kinderen krijg, zullen die ook gedoopt worden
Ik heb een lang verhaal wat ik erg mooi vind. Mag ik die hier plaatsen?Dit is wat velen (incl ikzelf) nou zo rete-irritant vinden. Laat ons lekker over ons ongeloof beppen, bep jij ergens anders over je geloof. Iedereen blij.
Ik ben streng gelovig opgevoed, en ga nog steeds iedere zondag naar de kerk. Ben gedoopt en heb belijdenis gedaan. Als ik kinderen krijg, zullen die ook gedoopt worden
Ik heb een lang verhaal wat ik erg mooi vind. Mag ik die hier plaatsen?Dit is wat velen (incl ikzelf) nou zo rete-irritant vinden. Laat ons lekker over ons ongeloof beppen, bep jij ergens anders over je geloof. Iedereen blij.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 5 mei 2009 om 19:10
quote:lapin schreef op 05 mei 2009 @ 18:34:
[...]
Maar hoe kon Kain dan met een vrouw trouwen? Als dit verhaal waar zou zijn dan zijn er nog geen andere mensen op de wereld.
Die verhalen uit de bijbel kloppen van geen kanten.
Misschien moet je het boek Eva van Marianne Fredrikson eens lezen.
Denk dat atheisten dat wel te lezen vinden
In het kort komt het er op neer dat adam en eva de eerste mensen waren die een stapje op de ladder maakten en wat verder gingen doordenken.
Heel stuk plausibeler dan de bijbel, net zoals het verhaal dat ze over Noah heeft geschreven, vanuit t gezichtspunt van de vrouwen
[...]
Maar hoe kon Kain dan met een vrouw trouwen? Als dit verhaal waar zou zijn dan zijn er nog geen andere mensen op de wereld.
Die verhalen uit de bijbel kloppen van geen kanten.
Misschien moet je het boek Eva van Marianne Fredrikson eens lezen.
Denk dat atheisten dat wel te lezen vinden
In het kort komt het er op neer dat adam en eva de eerste mensen waren die een stapje op de ladder maakten en wat verder gingen doordenken.
Heel stuk plausibeler dan de bijbel, net zoals het verhaal dat ze over Noah heeft geschreven, vanuit t gezichtspunt van de vrouwen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 5 mei 2009 om 20:12
Hier nog een ongelovige. Hoewel ik wel gedoopt ben, is er vanaf dat moment niets meer met het geloof binnengekomen. Het dopen hebben mijn ouders eigenlijk alleen gedaan vanuit een soort lichte druk vanuit hun eigen ouders. Mijn vaders kant van de familie gelooft niet, aan mijn moeders kant zijn er een aantal wel katholiek (kom uit t zuiden). Ik heb op een openbare basisschool gezeten en daar eigenlijk vrijwel niets over de bijbel meegekregen. Op de middelbare school daarentegen wel. Dat was een christelijke school (al was dat niet erg te merken hoor, en waren de meeste leerlingen ook niet christelijk), en dus ook godsdienst. In eerste instantie de bijbel, maar later ook over andere grote godsdiensten. Ik vond dat altijd wel interessant; niet zozeer omdat ik erin geloof(de), maar wel omdat ik benieuwd ben hoe anderen in het leven staan en dingen bekijken. Het is eigenlijk meer een soort verbazen over.
In ons gezin hebben we ons regelmatig verwonderd over het geloof. Ik kan er namelijk, zoals al eerder gezegd is, niet bij met mijn hoofd dat je kunt geloven in een persoon/ding/'iets' dat ervoor zorgt dat de wereld zo de fout ingaat. En ik heb regelmatig gesprekken met gelovigen gevoerd, waarin dan de volgende verbazing kwam. Nee, ik zag het helemaal verkeerd, het is namelijk niet God die die ellende aanricht maar de mens zelf. Oke, maar waarom heeft God de mens dan zo gemaakt, denk ik dan. Ook dat zie ik dan weer verkeerd, want dan gooien ze het op het principe van vrije keus; deze mensen kiezen de verkeerde weg. Jaja, oke, dus ik kies de goede weg, is het dan ook 'hoera voor mij'. Nee, weer verkeerd gedacht (waarom denk ik toch altijd fout??!!!): de goede dingen komen van God. Althans, dat is altijd wel het idee wat ik krijg: alles wat goed is, heeft God gedaan, alles wat slecht is, is eigen schuld van de mens. Toch een vreemde redenatie.
Het geloof is mijns inziens een soort gevoel van veiligheid voor mensen; het is fijn te weten dat er een plek is waar je na dit leven naartoe kan. Dat het niet afgelopen is hierna. Ik kan me voorstellen dat het erg beangstigend is, een gevoel van 'leegte', als dit het is. Zeker in arme landen is het geloof nog sterker aanwezig; in Afrika zijn ze erg zwaar christelijk; blijkbaar hoe groter het leed, hoe groter het geloof.
''Grappig' te lezen over dat vrijwilligerswerk. Ik heb hetzelfde meegemaakt. Allereerst het feit dat een christen zich verbaasde dat ik naar Afrika ging. Tja, goed, dat begrijp ik dan weer niet, net of goed doen vorobehouden is aan christenen. Ik was in Afrika als vrijwilliger en daar zijn ze erg gelovig. Het was niet hen niet te geloven dat ik niet geloofde. Ze vroegen dan ook waar ik wel in geloofde: ik zei toen iets in de trant van: in de goedheid van mezelf en de mensheid in het algemeen. Toen zei een van hen (even vertaald) 'laten we bidden voor Girl, omdat ze zo ijdel is in zichzelf te geloven''. Dússsss.....toen brak mijn klomp. Gelukkig waren ze het er wel mee eens dat ik het goed deed met de kinders en naast mijn ongeloof niks geks deed.
Want dat is ook een vreemd fenomeen ja, vergeving vragen voor je zonden en tadaa, alles is weer klaar. Nu moet ik wel zeggen dat ik uit een katholieke omgeving kom waar het wel allemaal wat 'gemakkelijker' is, dan in de gereformeerde gemeenten. Maar hoe dan ook is bij mij een soort beeld ontstaan dat het beter is 'van god los te zijn geweest' (--> woordspeling ), maar gelovig te zijn (geworden), dan nooit iets fouts gedaan te hebben maar niet in god te geloven.
Het blijft hoe dan ook zeer interessante materie vind ik. Ik discussier er ook wel graag over, al zul je er nooit uitkomen met elkaar.....
In ons gezin hebben we ons regelmatig verwonderd over het geloof. Ik kan er namelijk, zoals al eerder gezegd is, niet bij met mijn hoofd dat je kunt geloven in een persoon/ding/'iets' dat ervoor zorgt dat de wereld zo de fout ingaat. En ik heb regelmatig gesprekken met gelovigen gevoerd, waarin dan de volgende verbazing kwam. Nee, ik zag het helemaal verkeerd, het is namelijk niet God die die ellende aanricht maar de mens zelf. Oke, maar waarom heeft God de mens dan zo gemaakt, denk ik dan. Ook dat zie ik dan weer verkeerd, want dan gooien ze het op het principe van vrije keus; deze mensen kiezen de verkeerde weg. Jaja, oke, dus ik kies de goede weg, is het dan ook 'hoera voor mij'. Nee, weer verkeerd gedacht (waarom denk ik toch altijd fout??!!!): de goede dingen komen van God. Althans, dat is altijd wel het idee wat ik krijg: alles wat goed is, heeft God gedaan, alles wat slecht is, is eigen schuld van de mens. Toch een vreemde redenatie.
Het geloof is mijns inziens een soort gevoel van veiligheid voor mensen; het is fijn te weten dat er een plek is waar je na dit leven naartoe kan. Dat het niet afgelopen is hierna. Ik kan me voorstellen dat het erg beangstigend is, een gevoel van 'leegte', als dit het is. Zeker in arme landen is het geloof nog sterker aanwezig; in Afrika zijn ze erg zwaar christelijk; blijkbaar hoe groter het leed, hoe groter het geloof.
''Grappig' te lezen over dat vrijwilligerswerk. Ik heb hetzelfde meegemaakt. Allereerst het feit dat een christen zich verbaasde dat ik naar Afrika ging. Tja, goed, dat begrijp ik dan weer niet, net of goed doen vorobehouden is aan christenen. Ik was in Afrika als vrijwilliger en daar zijn ze erg gelovig. Het was niet hen niet te geloven dat ik niet geloofde. Ze vroegen dan ook waar ik wel in geloofde: ik zei toen iets in de trant van: in de goedheid van mezelf en de mensheid in het algemeen. Toen zei een van hen (even vertaald) 'laten we bidden voor Girl, omdat ze zo ijdel is in zichzelf te geloven''. Dússsss.....toen brak mijn klomp. Gelukkig waren ze het er wel mee eens dat ik het goed deed met de kinders en naast mijn ongeloof niks geks deed.
Want dat is ook een vreemd fenomeen ja, vergeving vragen voor je zonden en tadaa, alles is weer klaar. Nu moet ik wel zeggen dat ik uit een katholieke omgeving kom waar het wel allemaal wat 'gemakkelijker' is, dan in de gereformeerde gemeenten. Maar hoe dan ook is bij mij een soort beeld ontstaan dat het beter is 'van god los te zijn geweest' (--> woordspeling ), maar gelovig te zijn (geworden), dan nooit iets fouts gedaan te hebben maar niet in god te geloven.
Het blijft hoe dan ook zeer interessante materie vind ik. Ik discussier er ook wel graag over, al zul je er nooit uitkomen met elkaar.....
dinsdag 5 mei 2009 om 21:32
Reli-tuig aan het woord tijdens dodenherdenking:
Heeffer sprak over het thema van Bevrijdingsdag: Vrijheid en Identiteit.
''We zien steeds meer bandeloosheid, mensen trekken zich niets aan van normen. Tijdens de oorlog werden schrikbarende experimenten uitgevoerd op mensen, folteringen waren aan de orde van de dag. We gruwelen daarvan, maar in deze tijden worden er in Nederland ieder jaar 30.000 abortussen gedaan en wie weet hoe vaak euthanasie plaats heeft? Het enige verschil met de oorlog is dat het pijnloos geschiedt, maar het effect is hetzelfde'', zei de pastoor.
Gruwelen
Hij vroeg zich af hoe het kan dat 'we' deze gruwelen gewoon door laten gaan. ''Op die manier werken we mee aan die bandeloosheid. Hoe kunnen we van vrijheid spreken, terwijl we steeds meer bandeloosheid zien in plaats van echte vrijheid. Daarom blijven we spreken over vrijheid, precies omdat die er niet is.''
walgelijk dat die paapse hond dodenherdenking misbruikt voor zijn onzindelijke praatjes.
Heeffer sprak over het thema van Bevrijdingsdag: Vrijheid en Identiteit.
''We zien steeds meer bandeloosheid, mensen trekken zich niets aan van normen. Tijdens de oorlog werden schrikbarende experimenten uitgevoerd op mensen, folteringen waren aan de orde van de dag. We gruwelen daarvan, maar in deze tijden worden er in Nederland ieder jaar 30.000 abortussen gedaan en wie weet hoe vaak euthanasie plaats heeft? Het enige verschil met de oorlog is dat het pijnloos geschiedt, maar het effect is hetzelfde'', zei de pastoor.
Gruwelen
Hij vroeg zich af hoe het kan dat 'we' deze gruwelen gewoon door laten gaan. ''Op die manier werken we mee aan die bandeloosheid. Hoe kunnen we van vrijheid spreken, terwijl we steeds meer bandeloosheid zien in plaats van echte vrijheid. Daarom blijven we spreken over vrijheid, precies omdat die er niet is.''
walgelijk dat die paapse hond dodenherdenking misbruikt voor zijn onzindelijke praatjes.
dinsdag 5 mei 2009 om 21:50
Toen ik tien jaar was ben ik gedoopt door Huub Oosterhuis. Dat wilde ik toen zelf, omdat ik 'er ook bij wilde horen'.
Mijn hele familie was gedoopt en had zijn heilige communie en weet ik veel wat gedaan. Van huis uit katholiek, eigelijk door mijn grootouders. Mijn moeder zong destijds in de Dominicus en het Studentenekklesia kerk koor in Amsterdam, en omdat ik altijd meeging (en het daar veel leuker en gemoedelijker was dan in de kerk van mijn opa en oma ) wilde ik daar gedoopt worden.
Ik weet het nog heel goed, dat moment: ' Opa, oma..ik word ook gedoopt!' (met andere woorden, ik hoor er nu ook bij!)
Maar nee hoor, die uitdrukking op hun gezichten.. haha..dit was niet goed genoeg voor ze. Het was geen doop in de 'echte' katholieke kerk.
Dus als ik weer eens met ze meeging naar hun kerk op een zondag (en dit was vaak) mocht ik nog steeds niet mee naar voren komen voor de hostie. Of hoe heet dat gedoe. Daar zat ik dan, als klein meisje, als enige achterblijvend in de kerkbanken terwijl iedereen naar voren liep. Iedereen keek altijd naar me, zo had ik dat gevoel. Ik voelde me te min en alleen.
Belachelijk vond en vind ik het! Dat ze dat hebben gedaan. Ach ja. Ik heb er geen trauma van opgelopen in ieder geval.
Ik doe er nu niets meer mee, met het geloof. Ik beschouw mezelf nu als agnost, want ik heb wel feeling met het een of het ander, maar wat precies weet ik niet. Helemaal niets geloven dat doe ik niet. Ik denk wel dat er 'iets is...
Verder ga ik nooit meer naar de kerk, ik bid niet en ik lees geen bijbel. Ik heb er weinig mee en al zeker niets met dat katholieke geloof. Vind het vrij scheinheilig eerlijk gezegd.
Mijn hele familie was gedoopt en had zijn heilige communie en weet ik veel wat gedaan. Van huis uit katholiek, eigelijk door mijn grootouders. Mijn moeder zong destijds in de Dominicus en het Studentenekklesia kerk koor in Amsterdam, en omdat ik altijd meeging (en het daar veel leuker en gemoedelijker was dan in de kerk van mijn opa en oma ) wilde ik daar gedoopt worden.
Ik weet het nog heel goed, dat moment: ' Opa, oma..ik word ook gedoopt!' (met andere woorden, ik hoor er nu ook bij!)
Maar nee hoor, die uitdrukking op hun gezichten.. haha..dit was niet goed genoeg voor ze. Het was geen doop in de 'echte' katholieke kerk.
Dus als ik weer eens met ze meeging naar hun kerk op een zondag (en dit was vaak) mocht ik nog steeds niet mee naar voren komen voor de hostie. Of hoe heet dat gedoe. Daar zat ik dan, als klein meisje, als enige achterblijvend in de kerkbanken terwijl iedereen naar voren liep. Iedereen keek altijd naar me, zo had ik dat gevoel. Ik voelde me te min en alleen.
Belachelijk vond en vind ik het! Dat ze dat hebben gedaan. Ach ja. Ik heb er geen trauma van opgelopen in ieder geval.
Ik doe er nu niets meer mee, met het geloof. Ik beschouw mezelf nu als agnost, want ik heb wel feeling met het een of het ander, maar wat precies weet ik niet. Helemaal niets geloven dat doe ik niet. Ik denk wel dat er 'iets is...
Verder ga ik nooit meer naar de kerk, ik bid niet en ik lees geen bijbel. Ik heb er weinig mee en al zeker niets met dat katholieke geloof. Vind het vrij scheinheilig eerlijk gezegd.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
dinsdag 5 mei 2009 om 23:40
Het idee van een god of een godsbeeld en dat er 'iets is' of dat er een bepaalde bedoeling is, daar heb ik wel iets mee.... Ben ik dan agnost? (heeft er nooit bij stilgestaan wat een agnost is. Is dat iemand die niet weet wat-ie-gelooft?)
Maar dat van Jezus... dat begrijp ik niet. Wel dat hij heeft rondgelopen hier een tijdje geleden en het zal vast een inspirerend type zijn geweest.
Maar dat verhaal van sterven voor onze zonde en de wederopstanding enzo....
Het ontbreekt mij aan iedere logica, ik snap het niet en ik voel het niet en ik begrijp het niet...
Enne.... voor de zekerheid: probeer het me ook maar niet uit te leggen.....
Maar dat van Jezus... dat begrijp ik niet. Wel dat hij heeft rondgelopen hier een tijdje geleden en het zal vast een inspirerend type zijn geweest.
Maar dat verhaal van sterven voor onze zonde en de wederopstanding enzo....
Het ontbreekt mij aan iedere logica, ik snap het niet en ik voel het niet en ik begrijp het niet...
Enne.... voor de zekerheid: probeer het me ook maar niet uit te leggen.....
woensdag 6 mei 2009 om 00:13
quote:RosieRo schreef op 05 mei 2009 @ 21:32:
Reli-tuig aan het woord tijdens dodenherdenking:
Heeffer sprak over het thema van Bevrijdingsdag: Vrijheid en Identiteit.
walgelijk dat die paapse hond dodenherdenking misbruikt voor zijn onzindelijke praatjes.gotfer, de gotfer dat is idd walgelijk.....en al helemaal omdat ze er nooit bij zeggen dat het zo vaak gelovigen zijn die een abortus nodig hebben, omdat ze niks van vbm willen weten.
Reli-tuig aan het woord tijdens dodenherdenking:
Heeffer sprak over het thema van Bevrijdingsdag: Vrijheid en Identiteit.
walgelijk dat die paapse hond dodenherdenking misbruikt voor zijn onzindelijke praatjes.gotfer, de gotfer dat is idd walgelijk.....en al helemaal omdat ze er nooit bij zeggen dat het zo vaak gelovigen zijn die een abortus nodig hebben, omdat ze niks van vbm willen weten.
woensdag 6 mei 2009 om 00:24
Ik vind het leuk om zoveel mensen hier te lezen die er krek hetzelfde over denken als ik. Want om eerlijk te zeggen twijfelde ik soms aan mezelf. Ik heb jarenland naast een pinkstergemeente gezin gewoond, en hoe meer ze mij probeerden om te turnen zo van "Ga nou gewoon mee vanavond, het is alleen maar een film, is gezellie joh! Of, het is alleen maar een make=up avond, sjaaltjes knopen avond, weet ik veel. Soms werden er bijbels of andere reli boeken op de koffietafel achter gelaten. Soms las ik ze ook nog, om dan met ze in discussie te gaan, maar ja, je kon hun niet overtuigen en zij mij dus ook niet.
Ik denk wel dat als je ooit als kind gristelijk bent opgevoed dat je je dan meer afzet, mijn man is bv. wel gedoopt maar heeft daarna nooit meer een kerk van binnen gezien. Hij laat alle reli gezwets van zich af glijden en zegt hoogsten uit beleefdheid: Oh, ja, joh........, goh!
Nu zit ik op mijn werk weer op één kamer met een reli fanatic, hij laat kruisjes van punaises achter op onze prikborden bv. en af en toe als een van ons sjagerijnig is, krijgen we te horen dat het leven een groot wonder is, en een geschenk van god.
Ik denk dat ik de volgende keer ook maar zeg: Zet maar in de tuin!
Ik denk wel dat als je ooit als kind gristelijk bent opgevoed dat je je dan meer afzet, mijn man is bv. wel gedoopt maar heeft daarna nooit meer een kerk van binnen gezien. Hij laat alle reli gezwets van zich af glijden en zegt hoogsten uit beleefdheid: Oh, ja, joh........, goh!
Nu zit ik op mijn werk weer op één kamer met een reli fanatic, hij laat kruisjes van punaises achter op onze prikborden bv. en af en toe als een van ons sjagerijnig is, krijgen we te horen dat het leven een groot wonder is, en een geschenk van god.
Ik denk dat ik de volgende keer ook maar zeg: Zet maar in de tuin!
woensdag 6 mei 2009 om 01:03
Hm, geloof. Ontzettend interessant, maar kruipt soms onaangenaam onder de huid.
"God" is een term die voor zoveel dingen gebruikt wordt dat het voor mij niets meer betekent, in die zin ben ik misschien atheïst. Voor het gemak noem ik mezelf agnost (voor degene die zich afvroeg wat dat is: het houdt in dat je de vraag over of god/andere spirituele dingen niet beantwoordbaar acht, en er dus geen definitief oordeel over geeft. Als agnost kun je wel neigen naar geloof of juist ongeloof, maar je uitgangspunt is dat kennis van de waarheid buiten ons bereik ligt). Maar afhankelijk van de ervaringen die ik nog op ga doen kan dat overgaan in een vorm van eh, spiritualiteit, bij gebrek aan een betere omschrijving.
Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat het antwoord op de vraag of god bestaat er niet toe doet; maw ik geloof niet in een persoonlijke god wiens oordeel over goed en kwaad toevallig overeenkomt met een klein groepje gefrustreerde mannen met teveel macht en te weinig relativiteitszin.
Ik ken overigens aardig wat wijze, vriendelijke, bedachtzame en intelligente mensen die behoorlijk gelovig zijn; dat hoeft echt niet met elkaar te botsen.
"God" is een term die voor zoveel dingen gebruikt wordt dat het voor mij niets meer betekent, in die zin ben ik misschien atheïst. Voor het gemak noem ik mezelf agnost (voor degene die zich afvroeg wat dat is: het houdt in dat je de vraag over of god/andere spirituele dingen niet beantwoordbaar acht, en er dus geen definitief oordeel over geeft. Als agnost kun je wel neigen naar geloof of juist ongeloof, maar je uitgangspunt is dat kennis van de waarheid buiten ons bereik ligt). Maar afhankelijk van de ervaringen die ik nog op ga doen kan dat overgaan in een vorm van eh, spiritualiteit, bij gebrek aan een betere omschrijving.
Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat het antwoord op de vraag of god bestaat er niet toe doet; maw ik geloof niet in een persoonlijke god wiens oordeel over goed en kwaad toevallig overeenkomt met een klein groepje gefrustreerde mannen met teveel macht en te weinig relativiteitszin.
Ik ken overigens aardig wat wijze, vriendelijke, bedachtzame en intelligente mensen die behoorlijk gelovig zijn; dat hoeft echt niet met elkaar te botsen.
What a nuanced anxiety
woensdag 6 mei 2009 om 01:43
