Overig
alle pijlers
Op zoek naar boekje/versje van vroeger
woensdag 10 februari 2021 om 19:09
Ik ben op zoek, heel hard. Naar een boekje/versje van vroeger. Mijn oma vertelde mij dat altijd en ik begreep van mijn tante dat dat uit een boekje kwam met een klok erop. Ze meende dat je de wijzers ervan kon bewegen. Het moet dus al wel (heel) oud zijn, want ik ben nu de 30 gepasseerd en het is dus al iets uit de kinderjaren van mijn tante.
Ik weet niet veel behalve dat het begon met iets als:
De klok slaat acht en nu uit bed. De zon heeft ‘m al in t licht gezet. Kijk! Fido brengt de schoenen al, die Jenny heden dragen zal.
En het eindige in iets met:
En morgen weer een nieuwe dag, vol........
Iemand enig idee hoe het verder gaat of uit welk boekje dit komt? Ik ben zeer dankbaar!
Ik weet niet veel behalve dat het begon met iets als:
De klok slaat acht en nu uit bed. De zon heeft ‘m al in t licht gezet. Kijk! Fido brengt de schoenen al, die Jenny heden dragen zal.
En het eindige in iets met:
En morgen weer een nieuwe dag, vol........
Iemand enig idee hoe het verder gaat of uit welk boekje dit komt? Ik ben zeer dankbaar!
woensdag 10 februari 2021 om 19:38
https://leiden.courant.nu/issue/LLC/196 ... /10?query=
Uit welk boekje het komt weet ik niet, maar hier staat wel het versje.
Uit welk boekje het komt weet ik niet, maar hier staat wel het versje.
woensdag 10 februari 2021 om 19:52
Jaaaa!! Super! Hoe kom je daar nu aan? Ik zocht me rot..NYC schreef: ↑10-02-2021 19:38https://leiden.courant.nu/issue/LLC/196 ... /10?query=
Uit welk boekje het komt weet ik niet, maar hier staat wel het versje.
woensdag 10 februari 2021 om 19:55
https://leiden.courant.nu/issue/LLC/196 ... =relevance
Leidse Courant van 17 februari 1968. Pagina 10
Links onder op de pagina vind je de tekst van dit gedicht: uit het leventje van Jenny
Gegoogeld op: uit het leventje van jenny fido
Leidse Courant van 17 februari 1968. Pagina 10
Links onder op de pagina vind je de tekst van dit gedicht: uit het leventje van Jenny
Gegoogeld op: uit het leventje van jenny fido
woensdag 10 februari 2021 om 19:58
woensdag 10 februari 2021 om 20:29
Dat heb ik zeker, hele mooie herinneringen aan. Mijn oma vertelde dit altijd uit haar hoofd aan mij, terwijl ik op de keukentafel zat. Als 4/5 jarige of zo. En ik wil het graag aan mijn kinderen vertellen, maar kon het dus niet meer helemaal uit mijn hoofd en ook niet vinden. Super!
Durf het bijna niet te vragen; maar mijn moeder zoekt nu dus ook iets van vroeger. Een klein rechthoekig boekje met blauwe kaft over de vier jaargetijden.
Iets met de winter was maar net voorbij, de wolken kwamen groot en zwierig, en schoven langs de zonnezij.
Ze zegt dat op het eind van het winter-gedicht ging het over een sneeuwvlokje dat zich langzaam zag smelten en vergaan..
en dan moest ze altijd heel hard huilen zei ze. Mochten hier nog meer Google-wonders zitten: je maakt mijn moeder blij!
