Overig
alle pijlers
Paranormaal en/of spiritueel?
zondag 23 november 2008 om 11:12
Een van mijn vriendinnen doet veel in de paranormale sfeer.
Zelf noemt zij het spiritueel.
Ik ben het daarmee niet eens.
Paranormaal en spiritueel zijn voor mij heel verschillende dingen. En ik vind dat paranormale dingen ten onrechte spiritueel worden genoemd.
Toen ik een jaar of 15, 16 was heb ik een aantal dingen (spontaan) meegemaakt waardoor ik denk te weten dat er meer is tussen hemel en aarde.
Ik was daar erg van onder de indruk en wilde er meer van weten. Ik ben er toen over gaan lezen maar ben daar als snel mee gestopt toen ik merkte dat ik er angstig van werd, en besloten dat ik liever geen contact met de 'andere kant' wilde.
Heel af en toe maak ik nog wel eens iets mee, dat neem ik dan voor kennisgeving aan, het is geen onderdeel van mijn leven.
In de tijd dat mijn vriendin zich 'spiritueel' ging ontwikkelen, deed ze dit door het volgen van de ene cursus na de andere.
Pendelen, tarot, automatisch schrift, spirituele weekenden waar ze gelijkgestemden ontmoette, op een gegeven moment vroeg ik haar of ze het niet wat ver vond gaan, maar het was voor haar een manier van leven geworden.
Wel ging ik met haar mee naar paranormale beurzen, liet me ook de kaart leggen en de hand lezen, en ik moet zeggen er zijn mij dingen voorspeld die zijn uitgekomen, en ook werd mijn verleden tot in details uit de doeken gedaan, wat frappant is.
Ik geloof er dus wel in, maar ik voel een weerstand hier tegen, ik ben dus na een paar beurzen afgehaakt.
Mijn vriendin noemt dit spiritueel, en dat kan ik niet zo zien.
Ik vind het paranormaal.
Spiritueel vind ik veel meer open en lichter.
Ik heb wel een hang naar het spirituele.
Ik ben geïnteresseerd in yoga, in mediteren, en mindfulness, heb mijn vaste wierookje in huis, probeer te leven met de seizoenen, wil graag naar buiten om van de natuur te genieten, ik zoek het meer in het aardse en met de mensen die om mij heen zijn, in plaats van met de mensen die al overleden zijn.
Zien wat er is, in plaats van zoeken naar het onzichtbare.
Een discussie hierover is met deze vriendin bijna niet mogelijk.
Zij heeft zo stellig haar waarheid.
Wanneer ik zeg dat ik aan het rondkijken ben om misschien een paar dagen in een klooster door te gaan brengen voor de rust en de stilte, reageert ze alsof ze door een bij gestoken wordt.
Voor mij een bewijs dat paranormaliteit (waarbij de ik associatie zwart/duister heb) iets heel anders is dan spiritualiteit (waarbij ik zilver, wit en parelmoer zie).
Bij de ingang van een paranormale beurs staan altijd mensen die waarschuwen om niet naar binnen te gaan, en je een folder aanbieden waarin het waarom van hun aktie staat. Ik nam deze folder dan aan, en stopte hem in mijn tas om hem later te lezen, mijn vriendin bedankte altijd resoluut. Neem jij dat aan van die lui?, zei ze een keer. Is allemaal bangmakerij, onzin! Ik dacht: het is hun manier van ernaar kijken, die is net zoveel waard als de andere manieren waarop je tegen het paranormale kan aankijken.
Wie is er wel enthousiast over het paranormale, wie wijst het af?
Hoe spiritueel zijn jullie forummers?
Zelf noemt zij het spiritueel.
Ik ben het daarmee niet eens.
Paranormaal en spiritueel zijn voor mij heel verschillende dingen. En ik vind dat paranormale dingen ten onrechte spiritueel worden genoemd.
Toen ik een jaar of 15, 16 was heb ik een aantal dingen (spontaan) meegemaakt waardoor ik denk te weten dat er meer is tussen hemel en aarde.
Ik was daar erg van onder de indruk en wilde er meer van weten. Ik ben er toen over gaan lezen maar ben daar als snel mee gestopt toen ik merkte dat ik er angstig van werd, en besloten dat ik liever geen contact met de 'andere kant' wilde.
Heel af en toe maak ik nog wel eens iets mee, dat neem ik dan voor kennisgeving aan, het is geen onderdeel van mijn leven.
In de tijd dat mijn vriendin zich 'spiritueel' ging ontwikkelen, deed ze dit door het volgen van de ene cursus na de andere.
Pendelen, tarot, automatisch schrift, spirituele weekenden waar ze gelijkgestemden ontmoette, op een gegeven moment vroeg ik haar of ze het niet wat ver vond gaan, maar het was voor haar een manier van leven geworden.
Wel ging ik met haar mee naar paranormale beurzen, liet me ook de kaart leggen en de hand lezen, en ik moet zeggen er zijn mij dingen voorspeld die zijn uitgekomen, en ook werd mijn verleden tot in details uit de doeken gedaan, wat frappant is.
Ik geloof er dus wel in, maar ik voel een weerstand hier tegen, ik ben dus na een paar beurzen afgehaakt.
Mijn vriendin noemt dit spiritueel, en dat kan ik niet zo zien.
Ik vind het paranormaal.
Spiritueel vind ik veel meer open en lichter.
Ik heb wel een hang naar het spirituele.
Ik ben geïnteresseerd in yoga, in mediteren, en mindfulness, heb mijn vaste wierookje in huis, probeer te leven met de seizoenen, wil graag naar buiten om van de natuur te genieten, ik zoek het meer in het aardse en met de mensen die om mij heen zijn, in plaats van met de mensen die al overleden zijn.
Zien wat er is, in plaats van zoeken naar het onzichtbare.
Een discussie hierover is met deze vriendin bijna niet mogelijk.
Zij heeft zo stellig haar waarheid.
Wanneer ik zeg dat ik aan het rondkijken ben om misschien een paar dagen in een klooster door te gaan brengen voor de rust en de stilte, reageert ze alsof ze door een bij gestoken wordt.
Voor mij een bewijs dat paranormaliteit (waarbij de ik associatie zwart/duister heb) iets heel anders is dan spiritualiteit (waarbij ik zilver, wit en parelmoer zie).
Bij de ingang van een paranormale beurs staan altijd mensen die waarschuwen om niet naar binnen te gaan, en je een folder aanbieden waarin het waarom van hun aktie staat. Ik nam deze folder dan aan, en stopte hem in mijn tas om hem later te lezen, mijn vriendin bedankte altijd resoluut. Neem jij dat aan van die lui?, zei ze een keer. Is allemaal bangmakerij, onzin! Ik dacht: het is hun manier van ernaar kijken, die is net zoveel waard als de andere manieren waarop je tegen het paranormale kan aankijken.
Wie is er wel enthousiast over het paranormale, wie wijst het af?
Hoe spiritueel zijn jullie forummers?
.
dinsdag 25 november 2008 om 00:19
Ok dan is het me duidelijk . Ik wist even niet of het nou ging om spiritueel versus paranormaal of dat je je zorgen maakt om haar.
Hoe lang is ze er al mee bezig? Over het algemeen als mensen gaan "liefhebberijen" in paranormale zaken, is het op een gegeven moment ook wel weer klaar. Het blijkt niet zaligmakend te zijn en dan wordt het meestal wat anders.
Ik denk dat je verder weinig kunt doen dan afwachten. En als je denkt dat het echt de spuigaten uitloopt en ze dingen doet die niet goed voor haar zijn, kun je dat eerlijk zeggen. Ze vindt het misschien niet leuk maar wie weet denkt ze er nog even over na.
Over het algemeen blijft het ook redelijk onschuldig. Maar dat kun jij beter beoordelen.
Hoe lang is ze er al mee bezig? Over het algemeen als mensen gaan "liefhebberijen" in paranormale zaken, is het op een gegeven moment ook wel weer klaar. Het blijkt niet zaligmakend te zijn en dan wordt het meestal wat anders.
Ik denk dat je verder weinig kunt doen dan afwachten. En als je denkt dat het echt de spuigaten uitloopt en ze dingen doet die niet goed voor haar zijn, kun je dat eerlijk zeggen. Ze vindt het misschien niet leuk maar wie weet denkt ze er nog even over na.
Over het algemeen blijft het ook redelijk onschuldig. Maar dat kun jij beter beoordelen.
dinsdag 25 november 2008 om 06:38
Whoahaha!
Ik geloof in alles, lachtherapie, koeien knuffelen, tai chi, ufo´s, dolfijn zwemmen, naar de klaagmuur, de suggestie, HSP, ADHD, 20 minuten op je hoofd staan, Cognitieve gedragstherapie, het Nirvana te veel om op te noemen..... Maar niet in Prozac, ook niet voor je depressieve konijn.
Ik geloof in alles, lachtherapie, koeien knuffelen, tai chi, ufo´s, dolfijn zwemmen, naar de klaagmuur, de suggestie, HSP, ADHD, 20 minuten op je hoofd staan, Cognitieve gedragstherapie, het Nirvana te veel om op te noemen..... Maar niet in Prozac, ook niet voor je depressieve konijn.
Je weet toch!
